De THTR nieuwsbrieven uit 2005

***

***

THTR nieuwsbrief nr. 103, december 2005

Wat gebeurt er de komende 1000 jaar met de HTR-bollen?

Het wetenschappelijke rapport van 2004 van de resultaten van het Jülich Research Center (FZJ) geeft retrospectieve informatie over de activiteiten in het voorgaande jaar. Het in de FZJ geïntegreerde "Instituut voor Veiligheidsonderzoek en Reactortechnologie" (ISR) doet al tientallen jaren onderzoek naar hogetemperatuurreactoren. Wat deed het ISR vorig jaar in het tijdperk van de uitfasering van kernenergie? Het onderzoekt de vermeende veiligheidskwaliteit van te bouwen toekomstige kerncentrales Dit is anders Standpunt is uitgebreid gedocumenteerd.

Daarnaast verrasten de heren van de ISR ons met de volgende feiten: Tijdens de exploitatie van de hogetemperatuurreactoren AVR en THTR zijn ongeveer een miljoen verbruikte splijtstofelementen geproduceerd. En waar zet je het nu neer, als het pas 30 jaar bekend is dat deze radioactieve sferische splijtstofelementen ontstaan ​​tijdens THTR-operatie en moeten worden "verwijderd"? - Allemaal goed en wel, het instituut heeft een nieuwe, aanvullende taak. Er is een nieuwe hoogleraar, zijn naam is Reinhard Odoj, aangenomen en er is al een nieuw aanbod voor een proefschrift gepubliceerd.

Maar oh jee, tot welk resultaat is het instituut gekomen met betrekking tot de HTR-grafietbollen: De berging van radioactief besmet grafiet uit de ontmanteling van nucleaire installaties is kostenintensief. Wie had dat ooit gedacht? Gewoon verbranden is een beetje problematisch vanwege de uitstoot. De ISR probeert nu thermische processen uit in afwezigheid van lucht en werkt aan procesoptimalisatie. Op het proces is octrooi aangevraagd.

En de PAC-kralen in de brandstofassemblages veroorzaken ook problemen. Dit zijn plutonium, americium en curium, waarbij plutonium met meer dan 90% de dominante massafractie is. Vooral de zware elementen hebben een zeer hoge radiotoxiciteit, die door de lange levensduur van de elementen na een definitieve berging nog vele honderdduizenden jaren aanwezig is. - Dat is verschrikkelijk en zo compleet nieuw! De ISR heeft een mooi voorstel klaar, althans qua volume: Door het in een lichtwaterreactor te gebruiken (die dus a.u.b. niet stilgelegd mag worden), wordt de oorspronkelijke plutoniummassa met 50% verminderd en dus beter beheersbaar, zelfs als de radioactiviteit blijft bestaan.

De dappere onderzoekers willen nu ook grote problemen zoals de langetermijnveiligheid van de definitieve opslag van de radioactieve HTR-bollen oplossen als onderdeel van een Europees project. Volgens hen komen de bergingsformaties klei, graniet of zout in het geding. Het grootste probleem met de corrosie van de grafietballen is - nou ja? - het water. De ISR kwam erachter: De eerste resultaten van de corrosietesten laten zien dat de eerdere aanname van een oplostijd van 150 jaar duidelijk te conservatief is en nog veel reserves bevat. Daar zijn we allemaal gerust in. De ISR onderzoekt nu hoe de schattige bollen zich de komende 1.000 jaar waarschijnlijk zullen gedragen. Dat is misschien wel heel spannend!

Maar wat gebeurt er bij het binnendringen van water in de zoutmijn? Het leidt tot de mobilisatie van radionucliden en hun vrijlating uit de berging! Mooi dat de ISR gelijk heeft met de protesterende burgers in Gorleben. Maar wacht, stop! Problemen zijn er om opgelost te worden. Het ISR heeft geconstateerd dat de gemobiliseerde radionucliden onder bepaalde omstandigheden grotendeels weer kunnen worden gebonden en dus in de bergingsinstallatie kunnen worden vastgehouden. Nou, wie zegt het, het werkt! En daarom mag de ISR dit probleem wat nader onderzoeken. Het federale ministerie van Onderwijs en Onderzoek financiert dergelijke hoopvolle projecten maar al te graag.

En aan het eind van het rapport is er een zeer, zeer grote lof namens ons: In zijn verklaring van december 2004 noemde de Energieadviesraad van de FZJ de kwaliteit van het interdisciplinaire onderzoek van het ISR op internationale bodem als uitstekend. HTR-veiligheidsonderzoek en afvalkarakterisering zijn ook unieke verkoopargumenten die moeten worden gehandhaafd. - Met andere woorden: ook al mag er op dit moment geen nieuwe HTR in de BRD gebouwd worden, je hebt er alles aan gedaan om in de toekomst in ieder geval in andere landen weer in gebruik te kunnen nemen!

Horst bloem

De regering van de Verenigde Staten bereidt zich al enkele jaren voor op intensivering van de uitbreiding van kernenergie. Na vier jaar werken aan een nieuwe energiewet staat niets dit project meer in de weg. De wet werd aangenomen in het Huis van Afgevaardigden en de Senaat met een grote, onpartijdige meerderheid.

Dit betekent dat de meerderheid van de oppositie-democraten "voor heeft gestemd. Op 8 augustus 2005 ondertekende Bush de Energy Policy Act. In de toekomst zal het institutionele obstakels sneller dan voorheen wegnemen door de goedkeuringsprocedures voor kerncentrales te standaardiseren en te vereenvoudigen. Ook werd een financiële vergoeding voor de nucleaire industrie gespecificeerd in geval van vertragingen bij de start van de operaties van nucleaire installaties.

Het Amerikaanse ministerie van Energie start het nieuwbouwoffensief met een speciaal Nuclear Power 2010-programma. Consortia van productiebedrijven en stroomopwekkers bereiden nieuwe bouw- en exploitatievergunningen voor. GE Energy en Westinghouse hebben al een voorselectie gemaakt van zes locaties en willen de kosten van het voorbereidende werk van ruim een ​​half miljard dollar delen met het ministerie van Energie.

Het tijdschrift atomwirtschaft (atw 8/9, 2005) berichtte over de geplande HTR-financiering: De bepalingen van de wet die bedoeld zijn om energiegerelateerde innovaties te stimuleren, omvatten mogelijke leninggaranties tot 80% van de projectkosten voor geavanceerde reactortypes. De wet staat het ministerie van Energie toe om in het fiscale jaar 2007 tot 1,2 miljard dollar te besteden aan nucleair onderzoek en ontwikkeling en demonstratieprojecten. Het steunt uitdrukkelijk de programma's Kernenergie 2010 en Generatie IV en roept ook op tot een initiatief van het ministerie voor een hogetemperatuurreactor van de volgende generatie (NGNP) die zowel elektriciteit als waterstof kan opwekken.

Het tijdschema is als volgt: Een prototype van de Very High Temperature Reactor (VHTR) moet rond 2017 in Idaho in gebruik worden genomen voor de productie van elektriciteit en waterstof. (atw 2, 2005) Volgens atw "is er een centraal laboratorium voor onderzoek naar geavanceerde reactoren gecreëerd in het Idaho National Laboratory, dat alleen al voor 2005 ongeveer 410 miljoen euro heeft ontvangen. Er zijn hogetemperatuurreactoren met thermische output gepland van 400 naar 600 MW voor de opwekking van elektriciteit en proceswarmte.Dit concept, nieuw gelanceerd door Framatome ANP (vandaag omgevormd tot AREVA door een fusie met Siemens), werd al nagestreefd in Duitsland en mislukte met de THTR Hamm en de AVR in Jülich.

Toch wordt er bij Forschungszentrum Jülich nog onderzoek gedaan naar verschillende varianten van de koppeling van elektriciteit en proceswarmte in het kader van de verdere ontwikkeling van de HTR. De Jülich-wetenschapper Verfondern gaf een overzicht van de ontwikkelingsinspanningen tot nu toe in het tijdschrift van het Forschungszentrum Karlsruhe Nachrichten (3, 2005). Deze gaan al geruime tijd onder een nieuwe, krachtige naam: Nucleaire waterstofopwekking. In dit kader houden kernonderzoekers zich momenteel bezig met de volgende delicate vragen: Is het reactorgebouw veilig voor een explosie in het chemische deel van het complex? Of omgekeerd: welke invloed heeft het onbedoeld vrijkomen van radioactiviteit op het voortbestaan ​​van de chemische fabriek? (Nieuws, 3/2005).

Auteur, al bekend bij de lezers van de THTR-Rundbrief door wat nucleair onderzoek onder rood-groen, gaat in het artikel ook in op de huidige ontwikkelingen in Japan. Daar experimenteert het JAERI (Japan Atomic Energy Research Institute) in de HTTR om grotere hoeveelheden kernwaterstof te produceren in een hogetemperatuurreactor. De realisatie van deze projecten wordt in 2010 verwacht. Op internationaal niveau werken de volgende organisaties aan onderzoek naar nucleaire waterstofproductie:

• Generatie IV Internationaal Forum (GIF)
• Internationaal Agentschap voor Atoomenergie (IAEA)
• Europäische Union

De EU heeft veel van deze projecten gefinancierd in het huidige zesde kaderprogramma. Het RAPHAEL-project (Reactor for Process Heat Hydrogen and Electricity Generation) is in april 6 van start gegaan. Uiteraard zijn ook de Duitse HTR-onderzoekers van Lensa (FZ Jülich) en Scheuermann (Instituut voor Kernenergie, Universiteit van Stuttgart) betrokken!

Horst bloem

Mijn artikel in de laatste ver.di nieuwsbrief over pro-nucleaire koers heeft duidelijk veel opschudding veroorzaakt. Mijn kritiek op de fusie van ver.di en IG BCE met de leidende nucleaire bedrijven was echter niet gericht tegen kritische en geëngageerde individuen of grassroots-groepen, maar tegen de vakbondsbesturen, die een document ondertekenden dat zelfs de taalregels van de nucleaire industrie in detail heeft.

Ik lever het bewijs met tal van originele citaten in de decembereditie van de maandelijkse Graswurzelrevolution (nr. 304, lees onder: www.grassroots.net).

Er is nu steeds meer bewijs dat bepaalde vakbondsfunctionarissen een gerichte campagne zijn begonnen om de HTR-lijn te blijven promoten.

In het novembernummer van het tijdschrift atomwirtschaft (atw) een toespraak van prof.dr. Franz-Josef Wodopia gedrukt op de winterconferentie van het Duitse Atomic Forum. Wodopia is sinds 1989 verantwoordelijk voor het economisch, Europees en milieubeleid in de IG BCE. Pas in juli 2005 stapte hij over naar de hoofddirectie van de Algemene Vereniging van Duitse Steenkoolmijnen in Essen.

In zijn toespraak betreurde hij de wijdverbreide risicoaversie in Duitsland en vervolgde: De ontwikkeling van de THTR moet in dit verband ook worden genoemd. Het is niet in Hamm-Uentrop, maar in China. Nog een voorbeeld van een knowhow-export. (...) IG BCE en haar voorgangersorganisaties hebben herhaaldelijk geprobeerd het debat over kernenergie te beïnvloeden. Al vroeg hadden ze gesuggereerd dat er gewerkt moest worden aan de ontwikkeling van nieuwe reactoren met inherente veiligheid die de risico's van een worstcaseongeval aan de binnenkant van de faciliteit zouden beperken. (...) Maar één ding is duidelijk - zelfs als dit een contradictie zou veroorzaken - de THTR zou een ontwikkeling zijn geweest die had kunnen voldoen aan de criteria van de IG BCE. Het feit dat er zeer conventionele problemen waren met de overgang naar het eerste grootschalige systeem, had deze technologie niet serieus mogen spreken - en het is ook niet wat China laat zien.

Wie tot nu toe verbaasd was dat vertegenwoordigers van de rood-groene federale regering ook de HTR-financiering door de Europese Unie hebben goedgekeurd, merkt nu eindelijk dat het EU-beleid vooral bepaald wordt door belangengroepen en lobbyisten. De actieve professor Wodopia is lid van het secretariaat-generaal van de Europese Unie, dat het besluitvormingsproces van de EU-instellingen begeleidt! - Is dat iemand die lacht?

Horst bloem

In nummers 100 en 101 van de THTR-Rundbrief meldden we dat in de voormalige Duitse kolonie Zuidwest-Afrika - het huidige Namibië - sinds 1976 uranium is gewonnen in de bovengrondse uraniummijn van Rössing. Onder andere de THTR Hamm werd geleverd. Daarnaast mag de Australische groep Paladin Resources nu ook uranium winnen in het natuurgebied Langer Heinrich. Daarom werkt Namibië eraan om na Australië en Canada de op twee na grootste uraniumleverancier ter wereld te worden.

Publieke discussie en weerstand

De goedkeuring van Langer Heinrich heeft geleid tot protesten van mensenrechtenorganisaties en Earthlife Africa. Met financiële hulp van de Groenen / Bündnis 90 evalueerde het Öko-Institut Darmstadt de milieu-impactstudie die door de mijnexploitanten was ingediend in zijn eigen studie van 24 pagina's (1). Het instituut ontdekte dat de niveaus van de radioactieve gassen radium en radon door de operators met een factor vier werden onderschat. Verder bekritiseerde het Duitse instituut ernstige tekortkomingen, zwakke punten en onopgeloste problemen met betrekking tot de deklaag en afval bij de uraniumwinning. Deze uraniummijn alleen al zal de vierde grootste verbruiker van water in Namibië zijn - en de Rössing-mijn zal worden toegevoegd!

Volgens een overeenkomst tussen de Wereldbank en de National Planning Commission (NPC) wordt de bescherming van het kustgebied waartoe het mijngebied behoort gefinancierd met US $ 4,9 miljoen. Een vertegenwoordiger van de Wereldbank waarschuwde al dat verkeerde beslissingen zouden leiden tot langdurig verlies aan biodiversiteit. Zelfs premier Nahas Angula vreesde dat het delicate woestijnevenwicht zou worden verstoord door extra vervuiling. Er is duidelijk een tegenstrijdigheid tussen deze verklaringen en de actie van de minister ten gunste van de uraniummijn, waarop de Namibian Society for Human Rights (NGfM) wees en vroeg: Dus wie heeft de leiding?

Dit bleek al snel. Tijdens het parlementaire vragenuur van het Namibische parlement eind oktober 2005, belasterde minister van Mijnbouw Erkki Nghimtina de publicatie van de studie van het Öko-Institut als extern gefinancierde inmenging die de atmosfeer zou vergiftigen! De voormalige bevrijdingsbeweging van Namibië, die al 15 jaar met een stevige meerderheid regeert, vertrouwt volledig op uraniumwinning als bron van vreemde valuta en banen. Naar verluidt zullen er 750 banen worden gecreëerd door Langer Heinrich en zal 63 miljoen Namibische dollar in de staatskas worden gestort. Daarom ziet de regerende partij graag over het hoofd dat het hele ecosysteem in het nationaal- en wildpark permanent wordt verstoord door het 4374 hectare grote mijngebied.

De exploitatievergunning voor de mijn is in eerste instantie 11 jaar en voor de verwerkingsinstallaties 15 jaar. De minister van Mijnbouw benadrukte ook dat hij vasthield aan het doel om ten minste enkele van de acht bekende uraniumvoorraden in Namibië te exploiteren.

Het onderzoek van het Öko-Institut zette de mijnexploitanten immers onder druk om twee voorlichtingsbijeenkomsten te houden in de nabijgelegen kustplaatsen Swakopmund en Walvisbaai. Ze werden goed bezocht en veel Namibiërs stelden kritische vragen. Slechts drie weken later hadden de mijnexploitanten al genoeg van het publieke debat. Als Earthlife in Windhoek voor een grote openbare bijeenkomst met de bekende Zuid-Afrikaanse nucleaire expert Dr. David Fig (2) nodigde ook de milieufunctionaris van het mijnbouwbedrijf uit, maar die mocht niet komen. De media meldden terughoudendheid in het publieke debat.

uranium dieven

Ook in een ander geval houden de exploitanten van uraniummijnen niet van al te veel publieke aandacht. In 2005 stonden in Swakopmund drie uraniumdieven terecht die 21,5 kg uraniumoxide uit een testlaboratorium van het Rössing-concern hadden gestolen. De politie merkte de illegale verkoop in november 2004 op. De operators beweerden dat de gestolen hoeveelheid van weinig waarde was en niet van nut voor derden!

Aangezien uranium wereldwijd steeds schaarser wordt, moet de uraniumprijs onvermijdelijk drastisch stijgen. Net als bij olie vandaag, zullen er in de toekomst hevige geschillen - misschien zelfs oorlogen - zijn over de controle over uraniumvoorraden. Deze mijnen zijn het begin van de atoomspiraal: zowel voor civiel gebruik als voor het leger.

De eerste windturbine van Namibië!

Maar ook in de directe omgeving van de nieuwe uraniummijn zijn er hoopvolle tekenen. Op 10 november 2005 is de eerste windturbine van Namibië in gebruik genomen, elf kilometer ten oosten van de havenstad Walvisbaai! Het moet een vermogen van 220 kilowatt halen en vooral een onderstation ondersteunen en stroomschommelingen opvangen. De 31 meter hoge windturbine is gebouwd in samenwerking met Deense, Zuid-Afrikaanse en Namibische bedrijven. Na een test- en leerfase van twee jaar wordt bekeken of hier een compleet windpark moet komen.

De Duitstalige Allgemeine Zeitung (3) spreekt euforisch van een nieuw tijdperk en van een van de meest veelbelovende projecten in Namibië. De krant schreef in zijn commentaar: En het is een belangrijke stap voor Namibië om zich aan te passen aan het wereldbeeld, om natuurlijke energieën duurzaam te gebruiken en om het milieu te beschermen. - Je krijgt bijna de indruk dat onder de afstammelingen van de Duitse kolonisten 25 jaar later ook hier de eerste groene hagelslag te zien is. En ondertussen is er al een praatjeswinkel over de propellerdiameter en het aantal omwentelingen van de windturbine .... Men kan alle Namibiërs alleen maar wensen dat deze nieuwe ontwikkeling zeer binnenkort in een stroomversnelling komt!

Horst bloem

Opmerkingen:

1. Öko-Institut: Evaluatie van geselecteerde aspecten van het milieueffectrapport voor het Langer Heinrich Uranium Mining Project in Namibië, 29 september 9. Auteurs: G. Schmidt; P. Diehl. Te bekijken op: www.oeko-institut.de onder documenten
2. David Fig is de redacteur van de 67 pagina's tellende brochure Uranium Road over de nucleaire installaties in Zuid-Afrika en de geplande PBMR (zie THTR-RB 95).
3. De Allgemeine Zeitung, die van maandag tot en met vrijdag dagelijks verschijnt, is ook op internet te lezen: www.az.com.na . De informatie in dit artikel is ontleend aan de Allgemeine Zeitung. Uit de volgende nummers: 24 januari; 16 september; 21, 24 en 28 oktober; 11, 17 en 22 november 2005.

Net als alle andere kranten, is de THTR-Rundbrief verplicht om twee verplichte exemplaren per uitgave gratis in te leveren bij een specifieke overheidsinstantie. Het gedenkwaardige adres mag onze lezers niet worden onthouden. Het leest correct als volgt:

De Duitse bibliotheek

Duitse bibliotheek

Duitse plaats 1

D-04103 Leipzig

Op 27 november stierf de neonazi en voormalig Republikeinse voorzitter Franz Schönhuber. Een paar weken voor zijn dood had hij 2,5 procent gewonnen voor de NPD bij de bekende tussentijdse verkiezing van de Bundestag in Dresden. - Wat heeft dat met Hamm te maken? Een beetje. In 1969 en 1970 was Schönhuber hoofdredacteur van de Münchense tabloid tz, die vandaag de dag, net als Hammer Westfälische Anzeiger (WA), tot het Ippen-imperium behoort (1). Ippen is die drukke, conservatieve uitgever die ondertussen onschuldige en weerloze burgers van Hammer zelf lastigvalt met verdraaide traktaten in de monopoliekrant WA. In de jaren zeventig moesten de inwoners van Hammer kennis nemen van de WA-advertenties in de rechtse landelijke krant met de volgende inhoud: Scheel's knielende in Moskou. Het was heel toevallig dat de nazi-krant destijds in het Hammer Druckhaus des Westfälischer Anzeiger werd geproduceerd. Toevallig schreef Schönhuber later in de National-Zeitung van 1999 tot 2003. Zoveel toevalligheden!

(op 1) zie THTR circulaire nr.77 en 81

Het satirische tijdschrift Titanic had de voorpagina van de Westfaalse Gazette over het aantreden van Angela Merkel niet kunnen ontwerpen: onder de grote foto van de nieuwe kanselier stond de opvallende kop Nog walgelijker vlees! En minder dan dat: nog een kans voor Laurenz Meyer?

Het was nog maar een jaar geleden dat de volkskost en de sociale diefstal (€ 23.243,67 maandinkomen in 2004) als secretaris-generaal van de CDU moest aftreden, alleen maar omdat hij ook een beetje gratis elektriciteit had gekregen van zijn voormalige werkgever RWE. Nadat het merkbaar stil was geworden om hem heen rende Meyer naar de Bondsdag in Hamm en behaalde een sensationele 32,8%. Met zoveel aanmoediging vanuit zijn geboorteplaats vertrok de voormalige generaal naar nieuwe kusten. Op 22.11-30.11 meldde aan de WA dat Meyer in gesprek was als staatssecretaris op het ministerie van Economische Zaken. Maar er kwam niets van terecht. Inmiddels is hij gekozen tot woordvoerder van het economisch beleid van de CDU/CSU-fractie. Dit zorgt ervoor dat zo'n persoon een verschrikkelijk economisch beleid aan het publiek presenteert. En nu al denkt Meyer volgens WA van XNUMX november. Eén ding: ik weet dat ik in mijn functie als woordvoerder van het economisch beleid het verschil kan maken. Bedoelde hij weer bewegingen op zijn rekening? En wat als zijn schamele salaris ook deze keer niet genoeg voor hem is? - Dan zou hij alsnog een parttime baan als perswoordvoerder van RWE kunnen aannemen en uitleggen waarom dit energiebedrijf veel geld heeft voor zijn aandeelhouders, maar niets voor het repareren van het noodlijdende elektriciteitsnet.

Horst bloem

Andere afleveringen van deze populaire serie in oudere edities:
THTR circulaire nr. 96,
THTR circulaire nr. 95,
THTR circulaire nr. 87

Beste lezers!

Aan het einde van dit veelbewogen jaar, ook over HTR, wil ik verwijzen naar het artikel in Namibië en een korte beschrijving van onze BI in FugE-News No. 2. Nummer 5 van het zeer leesbare tweemaandelijkse tijdschrift 'afrika süd' citeerde ons persbericht over RWE NUKEM. - Als je genoeg hebt van de grote politiek en wilt dromen van wandelen in het zonnige zuiden, bezoek dan de homepage van onze webmaster Werner Neubauer, waar ik tips geef over wandelen op Mallorca: www.traveller-reiseberichte.de. - En iedereen die al lang niet meer heeft gedoneerd aan de THTR-circulaire, mag dat nog een keer doen!

***

top of page

***

***

top of page

***