De THTR nieuwsbrieven uit 2004

***

***

THTR nieuwsbrief nr. 95 december 2004

FZ Jülich is er altijd!

De atomaire driehoek: Duitsland, Zuid-Afrika en Pakistan

"Vanaf het begin heeft de Bondsrepubliek Duitsland het meest energiek verzet geboden tegen de intensieve inspectiemaatregelen die met name Washington wilde afdwingen."

Robert Jungk schreef in 1977 in zijn boek "Der Atomstaat" over de houding van de Bondsrepubliek ten opzichte van het nucleaire non-proliferatieverdrag dat vanaf 1965 werd nagestreefd.

Nee, ik ga niet langdradig beginnen te praten over die wetenschappers die ten tijde van het fascisme al het onderzoek naar atoomenergie leidden, om in de jaren 50 en 60 verder te gaan onder de atoomminister Franz Josef Strauss. Ik zal niet nader ingaan op de SS-Obersturmbannführer die uiteindelijk in Leiden (Nederland) werd veroordeeld Alfred Boettcher ontvangen, de 1960-1966 directeur van de Nucleair Onderzoekscentrum Jülich en was verantwoordelijk voor de verbindingen met Zuid-Afrika en Brazilië. Zelfs niet op de NSDAP-leider Wilhelm Grotdie voor 1945 onderzoek deed naar de atoombom onder de nazi's om na de oorlog in Jülich verder te gaan.

En uiteindelijk zal ik slechts kort op Eric Bagge en Eric Diebner pauze, die rond 1954 ook kernwapenonderzoek deed voor het Derde Rijk Geesthacht Atomic Research Center en voortgezet onderzoek naar de Duitse atoom- en waterstofbom. Het civiel-militaire onderzoek van deze "Society for the Utilization of Nuclear Energy in Shipbuilding and Shipping" (GKSS) direct naast de kerncentrale van Krümmel heeft tot op de dag van vandaag effecten. Door middel van "speciale nucleaire experimenten" geheim gehouden op de GKSS-site In september 1986 vond een stilzwijgend incident plaats, dat na een latentieperiode van vier jaar leidde tot de wereldwijd unieke accumulatie van bloedkanker in deze regio. De autoriteiten en onderzoekers ontkennen het kernongeval en het onderzoek naar mini-kernwapens. De onderzoekscommissie, die sinds 1992 bestaat, is uitgevallen; zes van de acht wetenschappers stapten op na een schandaal uit protest tegen de doofpotpogingen van de deelstaatregering van Sleeswijk-Holstein en de betrokken onderzoekscentra Jülich en Karlsruhe. In dit verband richtte prof. Wassermann, voorzitter van de commissie, gewelddadige beschuldigingen aan de Groenen: "In Kiel voeren de staatssecretarissen van de Groenen, Wilfried Voigt en Heriette Berg, al jaren campagne om van de vervelende leukemiecommissie af te komen " (Junge Welt - 04.11.2004 november 1989). In de omgeving van Geesthacht waren in bodemmonsters radioactieve PAC-microsferen gevonden die nauwelijks zichtbaar waren voor het oog. Precies die in de thorium-hogetemperatuurreactor, die in XNUMX werd stilgelegd (THTR) Hamm-Uentrop voor de splijtstofelementen die worden gebruikt en vervaardigd in de beruchte kerncentrale van Hanau. Ook daar vonden onderzoekers deze PAC-bollen op een paar honderd meter afstand in de tuingrond. Het fascistische atoombomproject - voortgezet in democratisch Duitsland - levert nog steeds veel explosieven op en wat veel erger is, stralingsdoden! 

Meer informatie is te vinden in THTR-circulaires nr. 82 en 83.

Ook ten tijde van het fascisme begon in Duitsland de ontwikkeling van gascentrifuges voor uraniumverrijking. Door meerdere centrifuges in serie te schakelen, zou het uranium zodanig worden verrijkt dat het mogelijk zou zijn om een ​​atoombom te bouwen. De nazi's zijn er nooit aan toegekomen om deze bom te gebruiken. Maar hun wetenschappers bleven er na de oorlog in Duitsland en Nederland aan werken. Om de Duitse ambities om een ​​eigen atoombom te bouwen onder controle te houden en tegelijkertijd de economische samenwerking verder te ontwikkelen, heeft de "Verdrag van AlmeloIn 1970 werd besloten tot de Duits-Nederlands-Britse samenwerking voor het gebruik van centrifugeprocessen voor uraniumverrijking. De groepen BNFL, UCN en Uranie heeft de groep voor dit doel opgericht Urenco, die in 1975 een gemeenschapsvoorziening startte in Almelo, Nederland. Hiertegen kwamen in 1978 veertigduizend mensen in opstand. In 1985 werd het zusterbedrijf operationeel in Gronau, 40 km verderop. De eerder genoemde voormalige nazi-wetenschapper Böttger, die werd gepromoveerd tot hoofd van de nucleaire onderzoeksfaciliteit in Jülich, was betrokken bij de ontwikkeling van de gascentrifuge. Hier in Jülich vindt tot op de dag van vandaag het fundamentele wetenschappelijke werk voor Urenco plaats in de uranitetak!

De ontwikkeling van apparaten voor de productie van het basismateriaal voor de bouw van atoombommen trok verschillende buitenlandse geïnteresseerden, die ook meteen werden bediend. In 1972 sloot Pakistan de overeenkomst inzake wetenschappelijke en technische samenwerking met de Bondsrepubliek Duitsland. Het nucleaire onderzoekscentrum in Karlsruhe leidde niet alleen Pakistaanse nucleaire onderzoekers op, maar ook de Duits-Nederlands-Britse gezamenlijke faciliteit in Urenco waar ze een uitgebreid inzicht konden krijgen in de bouwplannen en lijsten van de leveringsbedrijven. de latere "Vader van de Pakistaanse atoombom"en gevierde nationalistische" volksheld " Abdul Quadier Khan Tussen 1972 en 1975 kreeg hij alle informatie voor de productie van nucleair materiaal dat de wereld in de toekomst onveilig zou maken. Gerhard Piper van BITS ontdekte dat 80 Pakistaanse wetenschappers in de jaren tachtig nog steeds werkten in de nucleaire onderzoeksfaciliteiten in Jülich en Karlsruhe (zijn artikel over het Pakistaanse nucleaire arsenaal van ami 55/11 kan worden bekeken op onze homepage (nieuws)). Khan studeerde zelf metallurgie in Berlijn en Delft in Nederland in de jaren zestig voordat hij bij Urenco kwam. Het was vanaf deze tijd dat zijn grondige kennis van de ongeveer zeventig Duitse wapenbedrijven die later UAA-componenten aan Pakistan leverden, het resultaat was. De gascentrifuges van Urenco konden op deze manier worden nagebouwd en legden daarmee de basis voor de Pakistaanse atoombom.

Twee jaar na de start van de Duits-Pakistaanse samenwerking ondertekenden de nucleaire onderzoekscentra in Jülich en Karlsruhe in 1974 samenwerkingsovereenkomsten Indië weg. De gelijktijdige bevoorrading van twee rivaliserende, uiterst vijandige regionale mogendheden met nucleaire knowhow en nucleaire technologie leidde bovendien tot spanningen.

De Urenco-leerling Khan stond op om de nucleaire laboratoria in Pakistan te leiden. Het atoomcentrum daar is naar hem vernoemd. In de jaren tachtig en negentig had Khan een "nucleaire supermarkt" die de bestanden van de westerse onderzoekscommissies met grote sprongen deed aangroeien.

Khan gaf zelf toe dat hij aan Iran, Noord-Korea en Libië tekeningen en apparatuur had geleverd voor het bouwen van atoombommen. Irak en Zuid-Afrika werden in dit verband ook genoemd. Zeker is dat Saoedi-Arabië een substantieel deel van het nucleaire programma in Pakistan heeft gefinancierd.

Urenco, als de kern voor de wereldwijde productie van kernwapens, is van plan om binnenkort de capaciteit in Gronau uit te breiden van 1.800 ton naar 4.500 ton uraniumscheidingswerk. Dan zouden in totaal ongeveer 35 kerncentrales buiten Duitsland kunnen worden bevoorraad en zouden er elk jaar honderden transporten met hoogverrijkt uranium plaatsvinden - zelfs meer dan voorheen! Terwijl de tijdelijke opslagfaciliteit voor brandstofelementen (BEZ) van Ahaus, op slechts 17 kilometer afstand van Gronau, een van de belangrijkste kristallisatiepunten voor atomaire weerstand is geworden, wordt de UAA nauwelijks opgemerkt in het bewustzijn van veel milieuactivisten. In context denken is voor grote delen van de milieubeweging natuurlijk erg moeilijk. Misschien verandert dat pas als een Urenco-centrifugederivaat ook daadwerkelijk als atoombom wordt gebruikt. De publieke opinie is dan verbaasd te ontdekken dat het startpunt van de ramp in het Nederlands-Westfaalse grensgebied ligt en dat de schurk Bin Laden nu Abdul Qadeer Khan heet. Want het verhaal is nog niet afgelopen.

Na de wijziging Ghaddafi's van paria tot vriend van het Westen, Libië gaf de inspecteurs van de International Atomic Energy Agency (IAEA) een deel van zijn kennis over waar het in het verleden de kennis van atoombommen had verkregen. Het pad leidde niet alleen naar het onvermijdelijke Abdul Qadeer Khan, maar deze keer weer naar Duitsland en Zuid-Afrika. Na het einde van het apartheidsregime in 1993 keken de wetenschappers en bedrijfseigenaren die betrokken waren bij het Zuid-Afrikaanse nucleaire programma rond naar nieuwe kansen en werkten ze samen met Khan, die getrouwd is met een Zuid-Afrikaanse vrouw. De meeste van deze leden van de nucleaire smokkelbende hebben de Duitse en Zwitserse nationaliteit en werken samen met honderden bedrijven in meer dan 20 landen.

De officieren van justitie die maandenlang onderzoek doen in Duitsland, Zwitserland en Zuid-Afrika zijn verrast door de omvang van het schandaal en hebben al meerdere ingenieurs en medewerkers van het bedrijf gearresteerd. Een belangrijk project is de Zuid-Afrikaanse uraniumverrijkingsfabriek Pelindabadie werd gebouwd op basis van het Duitse model. De IAEA is verontrust. Ze spreekt van een "echte supermarkt" voor alle soorten kernwapens en beschouwt terroristische aanslagen met kernwapens nu als een "reële en onmiddellijke dreiging"!

Niet alleen de relaties van Khan en het Pakistaanse leger met islamistische kringen worden sinds 11 september 9 kritisch bekeken, ook de 2001 Zuid-Afrikaanse moslims staan ​​onder algemene verdenking. Nadat twee van hen ervan werden beschuldigd Zuid-Afrikaanse instellingen en relaties met Al Qaida aan te vallen, stortten de media zich op berichten. Al Qaeda-uitvaller Jamal Ahmed al-Fadl gaf tegenover de Amerikaanse autoriteiten toe dat hij was ingehuurd om nucleair materiaal te kopen in Zuid-Afrika. Het goedkeuringsproces voor de geplande hogetemperatuurreactor die met de hulp van Jülich is ontwikkeld, de Pebble Bed Modular Reactor (PBMR), is momenteel in Kaapstad aan de gang.

wordt genoemd. Zuid-Afrika wil dit prototype specifiek zo ontwikkelen dat het ondanks het hoge risico op proliferatie geschikt is voor export naar opkomende landen. Aangezien de controlemechanismen in de nucleaire sector in de periode na de apartheid volledig hebben gefaald, valt het ergste te vrezen bij de geplande bouw van een nieuwe hogetemperatuurreactor (HTR).

Joschka Fischer, die bij elke gelegenheid naam maakt in de media met uitspraken over het nucleaire programma van de schurk Iran, zwijgt over de Duitse betrokkenheid bij de internationale nucleaire smokkel. De rood-groene deelstaatregering van Noordrijn-Westfalen doet niets tegen de UAA in Gronau en dus ook niets tegen de voortzetting van een noodlottige ontwikkeling die tientallen jaren geleden in Duitsland begon. in de NRW staat verkiezingscampagne daar moeten we de komende maanden de aandacht op vestigen. En ook over het feit dat de radioactieve PAC-korrels nu worden hersteld in het onderzoekscentrum van Karlsruhe en in Frankrijk. In samenwerking met het AREVA-concern, dat de HTR gaat leveren aan Zuid-Afrika. Dit alles is het tegenovergestelde van weggaan.

Horst bloem

De Engelstalige, 67 pagina's tellende en zeer informatieve brochure "Uranium Road. Questioning South Africa's Nuclear Direction" door David Fig is beschikbaar op de homepage www.boell.org.za

Am 22.10.2004 onderzocht de journalist Johannes Dietrich in Johannisburg in de "Frankfurter Rundschau" meer details:

“Het is al lang bekend dat Duitse bedrijven het apartheidsregime hielpen met zijn nucleaire programma. En dat het bedrijf Leybold Heraeus, via Gerhard W. (Wisser; THTR-Rundbrief), bijvoorbeeld vacuümpompen leverde aan Kaap de Goede Hoop, is wat hij meestal doet verborgen voormalige Pelindaba-baas Waldo Stumpf is geen geheim.In de Pelindaba (Zoeloe voor: stilte) verborgen in de heuvels buiten Pretoria, exploiteerde het apartheidsregime ooit een uraniumverrijkingsfabriek naar Duits model, die de stralende grondstof voor zeven atoombommen.

Toen het faillissement van de blanke minderheidsregering begin jaren negentig duidelijk werd, legde de Zuid-Afrikaanse regering haar nucleaire programma stil en liet de bommen ontmantelen. De handlangers van Pretoria die bij het programma betrokken waren, konden niet uit de omloop worden gehaald: ze zijn tegenwoordig een probleem dat alarmbellen doet rinkelen in de geheime dienstcentra van de westerse wereld.

`` Plots zijn deze mensen met hun relevante connecties werkloos'', zegt de Zuid-Afrikaanse militair expert Helmoed-Römer Heitmann: 'Het was slechts een kwestie van tijd voordat iemand terug zou vallen op deze expertise.' Deze iemand heette Abdul Qadeer Khan en werd wereldwijd bekend als de 'vader van de Pakistaanse atoombom'. Nadat de wetenschapper, die onder meer in Duitsland trainde, Pakistan hielp bij het bouwen van de atoombom, richtte hij zijn eigen bedrijf op en bouwde hij een internationaal netwerk op dat klanten hielp die bereid waren te betalen om nucleaire technologie te gebruiken - ongeacht of de vragen uit Teheran, Pyongyang kwamen of Tripoli. Het hoofd van de International Atomic Energy Agency (IAEA), Mohammed el Baradei, noemt het netwerk van Khan een 'echte supermarkt' voor alle soorten kernwapens; en een Amerikaanse regeringsfunctionaris vergeleek Khans invloed op de wereldveiligheid in de 21e eeuw met die van Stalin of Hitler in de vorige eeuw.

De beschuldigingen tegen haar cliënt zijn 'uiterst ernstig', geeft Claudia Privato, advocaat van Gerhard W., Johannisburger toe. En de Duits-Zuid-Afrikaan is niet de enige: het federaal parket van Karlsruhe gaat uit van een echte atomaire driehoek tussen Duitsland, Zwitserland en Zuid-Afrika. Begin september werd samen met de directeur van Krisch, zijn vaste medewerker, de Zwitser Daniel G. (viool; THTR-circulaire), gearresteerd. Tegelijkertijd onderzochten Zwitserse politieagenten het appartement van ex Leybold-manager Gotthard L. (Lerch; THTR-circulaire). De Duitser was al door een diplomaat beschreven als een 'beslissende speler' in de internationale nucleaire smokkel. In Zuid-Afrika arresteerde de politie ook de ingenieur en ondernemer Johan M. (Meyer; THTR-Rundbrief), en ten slotte arresteerden BKA-agenten onlangs de Zwitserse Urs T .. Alle gearresteerden zouden oude banden hebben met nucleaire programma's, vooral het Zuiden Afrikaan, hebben vermaakt en werken in de baan van Khan's supermarkt.

In het bijzonder worden Gerhard W. en Daniel G. beschuldigd van het in Zuid-Afrika laten vervaardigen van onderdelen van een uraniumverrijkingsfabriek bestemd voor Libië. Hiervoor beschikte het bedrijf Trade Fin in Vanderbijlpark bij Johannisburg over een computergestuurde draaibank uit de VS die cilinders voor gascentrifuges en zeer nauwkeurige leidingen kan vervaardigen - beide essentiële onderdelen van een uraniumverrijkingssysteem bestaande uit honderden gascentrifuges die in serie.

(...) Omdat de door sancties getroffen revolutionaire leider toch al een uitweg uit het internationale isolement zocht, besloot hij bijna een jaar geleden verrassend genoeg het bestaan ​​van een Libisch nucleair programma toe te geven en IAEA-controllers uit te nodigen naar Tripoli om het af te wikkelen . De kolonel had eerder zijn geldschieters aan de Amerikaanse buitenlandse inlichtingendienst, de CIA, verraden: op deze manier werd het onder Duitse vlag varende containerschip 'BBC China', geladen met gascentrifuges voor een uraniumverrijkingsfabriek, tegengehouden op op weg naar Libië.

Daarbovenop. In de loop van zijn metamorfose van paria tot vriend van het Westen, die onlangs culmineerde in het bezoek van bondskanselier Gerhard Schröder aan Libië, stuurde Ghaddafi de IAEA-controllers ook documenten die hij had verkregen uit Pakistan, waaronder plannen om een ​​kernkop te bouwen die gericht is op een metropool. puin en as leggen. Het was ook Ghaddafi die de westerse geheime diensten op het spoor zette van supermarktmanager Khan: als gevolg daarvan werd de Sri Lankaanse zakenman Buhary Seyed Abu Tahir, een sleutelfiguur in het Khan-netwerk, gearresteerd in Maleisië. Tahir pakte blijkbaar uit en kwam de onderzoekers tegen op de Duits-Zwitserse-Zuid-Afrikaanse nucleaire driehoek. Gerhard W., die verder ontkent enige relatie met het Khan-netwerk te hebben, gaf toe dat hij Tahir tijdens het diner had ontmoet. Het was echter een heel losse kennismaking, legt W.'s advocaat Privato uit. De advocaat maakt er geen geheim van dat zowel Gerhard W., Daniel G. als Johan M. ooit voor het nucleaire programma in Pelindaba hebben gewerkt: 'Het was als een familie die betrokken was bij legitieme zaken die je niet hoeft te verbergen .' De wetshandhavingsinstanties in Duitsland en Zuid-Afrika zwijgen over hoeveel voorheen onbekende familieleden zouden worden betrokken bij het Khan-netwerk. 'De onderzoeken zijn in volle gang', zegt Karlsruhe. Medewerkers van de geheime dienst gaan ervan uit dat de Duitse technologie niet alleen zijn weg heeft gevonden naar Tripoli, maar ook naar Pyongyang en Teheran. 'Een griezelig idee', verzucht een diplomaat."

Nadat in september 2004 in Peking een grote HTR-conferentie plaatsvond (zie THTR-RB nr. 93), vinden er nu maandelijks internationale conferenties plaats, zoals aangekondigd door de internationale autoriteit voor atoomenergie. Dit onderstreept hoe belangrijk deze reactorlijn is geworden voor de nucleaire industrie. Hier zijn de data in detail:

• 18. naar 22. oktober: Tweede onderzoekscoördinatiebijeenkomst "Vooruitgang in HTGR (Hoge-Temperatuur Gasgekoelde Reactor) brandstoftechnologie". Wenen, Oostenrijk
• 6-10 december: Vijfde onderzoekscoördinatiebijeenkomst "Berekening van HTGR-prestaties". Kaapstad, Zuid-Afrika
• 17 tot 19 januari 2005: 19e HTRG-bijeenkomst. Manchester, VK

... zeiden de twee ingenieurs tegen de rechtbankverslaggever van de... WA op 06.11.2004 november XNUMX tijdens zijn bezoek aan het in onbruik geraakte THTR in Hamm-Uentrop. En nog iets: "In de container van voorgespannen beton, de eigenlijke kern van de kernreactor, bevindt zich nog steeds radioactief stof, gruis en puin dat we bij ontmanteling niet gemakkelijk konden verwijderen." Alles wordt hier gedaan voor de veiligheid: "In de 'Veilige Behuizing' zijn nog 22 systemen in bedrijf, die uitsluitend voor controledoeleinden worden gebruikt. 180 waarden worden continu gemonitord, statusmeldingen worden gelogd: straling, vochtigheid, ventilatie. Reisch en Thomas moet jaarlijks 150 extra tests uitvoeren, waarvan vele alleen in het gezelschap van TÜV. 'Elke zes jaar moeten we bijvoorbeeld het vijf meter dikke beton controleren dat de reactor omgeeft en beschermt tegen aanvallen'. zegt Reisch." Snelwegbruggen worden minder vaak gecontroleerd, hij is beledigd. Maar ze stralen niet zo sterk uit als een kerncentrale. De "journalist" is nooit op het idee gekomen om informatie van milieuactivisten te krijgen. En hij schrijft met geen woord over hoe duur de hele shutdown is.

De kosten van de THTR zijn breed. In het parlementsdebat van de deelstaat NRW op 11.11.1993/6/16.08.1994 gingen de parlementariërs uit van bouwkosten van 1994 miljard DM. Het televisieprogramma WISO van 6,7 augustus XNUMX vermeldde de kosten tot XNUMX op XNUMX miljard DM.

De HKG (vennootschap met beperkte aansprakelijkheid) geeft de THTR-projectkosten tot juni 1987 op 2.045 miljoen euro en de kosten voor ontmanteling en veilige omhulling tot december 2009 op een extra 425 miljoen euro. Volgens eigen informatie investeerde HKG in totaal slechts 167 miljoen euro in de bouw, wat minder is dan negen procent van het totale volume. De belastingbetaler mocht de rest betalen.

Nu hebben Gerd Jäger (VGB en RWE) en Michael Weis (VGB) in de krant Atomwirtschaft (atw 1, 2004) uiteengezet om de onderzoeksfinanciering voor de financiering van atoomenergie van 1956 naar 2002 te verminderen. Want: "Er zijn in het verleden verschillende, soms extreem hoge cijfers verspreid via publieke middelen voor de ontwikkeling van kernenergie voor elektriciteitsopwekking, die ook wel zijn opgevat als 'subsidies'." - Hoe absurd! In tabel 1 is de "Onderzoeksfinanciering voor kernenergie en kernfusie 1956 tot 2002 gedifferentieerd naar individuele onderwerpen":

"Werk aan vormen van energieopwekking die vandaag (nog) geen elektriciteit opwekken in Duitsland. Snelle kweekster 3.57 miljard euro, hogetemperatuurreactor 2.39 miljard euro, kernfusie 2.46 miljard euro." Let wel, dit zijn alleen uitgaven van de Duitse staat voor onderzoek en ontwikkeling (R&D-fondsen). De ontmantelingskosten zijn dus niet inbegrepen. Naast de THTR omvat de HTR-financiering ook de kosten voor de AVR op de nucleaire onderzoeksfaciliteit van Jülich. Interessant in dit verband is dat zelfs de atoomvrienden in dit onderzoek tot de conclusie komen dat er in de periode sinds 1974 een belachelijke 3,8 miljard euro is uitgegeven aan onderzoek en ontwikkeling van regeneratieve energiebronnen, voor kernenergie in totaal 15,85 miljard euro.

De HTR-financiering was niet beperkt tot de Duitse staat. Zoals bekend hebben de Zweeds-Zwitserse groep Asea Brown Boveri (ABB) en haar dochteronderneming "HTR-GmbH" (Mannheim) onderzoek gedaan naar de HTR 500 en later naar het project "HTR-module en nucleaire proceswarmte" tot ten minste 1992.

En wat is er niet duidelijker dan hand in hand met de Zwitserse belastingbetaler? De Berner Zeitung (BZ) meldde op 12.06.1986 juni 1973: "Van 1982 tot 79,5 heeft de federale regering 15 miljoen frank geïnvesteerd in het Duits-Zwitserse HTR-programma, en tegen 1988 moeten nog eens 500 miljoen frank directe federale middelen worden gebruikt voor de planning van een HTR-demonstratiesysteem met 1990 MW elektrisch vermogen." Alleen het Zwitserse specialistische bedrijf Colenco was in staat om deze toewijding aan de HTR-lijn te overtreffen, die in 18.06.1990 standvastig weigerde de THTR in Hamm te ontmantelen omdat deze zo "milieuvriendelijk" en "veilig uit veiligheidsoogpunt" was (Bonner Energierapport, XNUMX juni XNUMX).

Het onderwerp van de kosten van de THTR zal ons zeker niet voor de laatste keer bezighouden. Voor de NRW-begroting staat tot 2009 ruim 3 miljoen euro aan ontmantelingskosten gepland. En dan??

"Vooral in de EU zijn er praktisch geen nieuwe kerncentrales gepland", citeerde het "Nieuwe Duitsland" op 08.12.2004 december XNUMX, een studie uitgevoerd door de EU Groenen opdracht kreeg. Als het ware een groteske inschattingsfout. Dit is waarschijnlijk bedoeld om het rood-groene nucleaire beleid te verdoezelen. In een op 15 december gedrukte brief aan de redacteur maakte Horst Blume duidelijk dat het antwoord van de Europese Commissie op de groene vraag die hij vanaf 12 oktober hielp op gang te brengen. om HTR-technologie te promoten, zegt precies het tegenovergestelde. Lezen de groene evaluatoren niet eens de zeer officiële correspondentie van hun eigen groep?

"Laurenz Meyer reageerde geïrriteerd op de stadskrant", schreef dezelfde op 12.12.2004 december XNUMX. Laurenz, de loonkegelkoning, zoals de TAZ hem noemde, is bij hen 23.243,67 € maandelijks (!) uiteraard zo behoeftig dat zijn voormalige werkgever RWE Power AG goedkope elektriciteit reikt uit om te helpen. Een "geldvoordeel van zo'n 1400 euro" en ook nog een lening voor het bouwen van een huis, want hij moet toch ergens wonen. De spreekbuis van Laurenz, de WA (Westfälischer Anzeiger), verontschuldigde zich haastig voor hem: "Hij heeft zijn banden met de RWE-groep nooit verborgen gehouden." Als de nucleaire industrie vanaf 2006 de CDU-verkiezing wint, moet Meyer alles in politieke munten terugbetalen: dan zal de HTR nog meer gefinancierd worden dan onder Rotgrün!

Andere afleveringen van deze populaire serie in oudere edities: THTR circulaire nr. 87

Kleine persrecensie: In de "Graswurzelrevolution" van november (nr. 293) verscheen het artikel "EU wil HTR's bouwen" en op de homepage www.grassroots.net is het artikel uit RB nr. 94 "'Competence Network for Nuclear Technology' zet het onderzoek naar HTR's voort". Het aftreden van de commissie van deskundigen op de leukemiezaken te Geesthacht heeft geleid tot een onhandelbaar aantal artikelen waarin herhaaldelijk naar de THTR werd verwezen. Sommigen van hen zijn te vinden op onze homepage (actueel).

Bronnen:

• * Detlef zum Winkel: Geesthacht, Hanau, Leukemie, "Konkret", 12/2004
• * Sebastian Pflugbeil (Interview): Er werd waarschijnlijk een A-bom gebouwd, Junge Welt, 3 november 11
• * Reimar Paul: Een mysterieus vuur, Junge Welt, 3 november 11
• Steffen Schmidt: Leukemie als gevolg van een nucleair ongeval?, Neues Deutschland, 2 november 11
• Christopher Schrader en Martin Urban: Laboratorium ontkent verboden atoomexperimenten, Süddeutsche Zeitung, 3 november 11
• Wor (commentaar): Aannames over Geesthacht, Süddeutsche Zeitung, 3 november 11
• * Otmar Wassermann (Interview): Vooral de Groenen wilden af ​​van de leukemiediscussie, Junge Welt, 4 november 11
• Reinhard / aaa: GKSS Research Center, anti-atoom aktuell, december 2002, nr. 136
• Süddeutsche Zeitung: De nucleaire zwarte markt, SZ, 2 januari 1
• Timm Kaltenow: Aanvulling voor nucleaire splitters (Urenco ...), Greenpeace Magazin, 4/1999
• Bernard Imhasly: ​​​​Bezig "Vader van de islamitische bom", TAZ, 24 december 12
• Belanna Bashir: Nuclear power on hold (Pakistan/Duitsland), Jungle World, 3 juni 6
• Chistina Hacker: De nucleaire zwarte markt floreert, Umweltnachrichten, april 2004,
• Thomas Klein: Kernwapenprogramma's werden "made in Germany", Peace Forum, februari 2002,
• Thomas Klein: Atomtechnik uit Duitsland (India, Pakistan), Junge Welt, 2 januari 1
• * Gerhard Piper / BITS: Het nucleaire potentieel van Pakistan: reikwijdte en veiligheidsproblemen (uitgebreide presentatie, 10 pagina's), informatie over antimilitarisme, ami 11/2001,
• Urenco Duitsland: bedrijfsgeschiedenis,
• * Wolfgang Kötter: Het venster van kwetsbaarheid is wijd opengegooid (nucleair terrorisme), "vrijdag", 3 december 12
• AFP / ND: IAEA waarschuwt voor nucleaire terreur, Neues Deutschland, 9 november 11
• AFP/ND: Al Qaida met vuile atoombom? Nieuw Duitsland, 25 november 11
• Nbu / FAZ: Iran wil 24 centrifuges in bedrijf houden (Khan ...), FAZ, 25 november 11
• Ulrich Ladurner: The Mullahs and the Bomb, Die Zeit, 11. 11. 2004
• Job / FAZ: Een kerncentrale voor Pakistan, FAZ, 5 december 12
• Joachim Krause (Interview): Pakistaanse atoombom in Duitse stijl? Junge Welt, 13 februari 2
• Rainer Rupp: Musharraf aan de lijn van Washington, actie tegen kernfysicus Khan stuit op brede protesten onder de bevolking, Junge Welt, 4 februari 2
• René Heilig: Bounty-aftrek voor hoofd terrorisme, Pakistan: Verdachte topman van Al Qaida gearresteerd, Neues Deutschland, 31 juli 7
• * Johannes Dieterich: De atomaire driehoek (Duitsers, Zwitsers en Zuid-Afrikanen zouden in contact staan ​​met de nucleaire technologiemakelaar Khan, Frankfurter Rundschau, 22 oktober 10
• * Roswitha Reich: De sporen leiden naar Johannesburg (FRG, Zuid-Afrika, ...), Junge Welt, 20. 10. 2004
• * Hanna Ndlovu (Pretoria): Al Qaida in Kaapstad, naar verluidt geplande aanslagen in Zuid-Afrika, Neues Deutschland, 7 augustus 8
• * Hanna Ndlovu: Nucleair syndicaat ontdekt in Zuid-Afrika, arrestaties ook in Duitsland en de VS, Neues Deutschland, 7 september 9
• * Hanna Ndlovu: Duits spoor in het nucleaire schandaal, Nieuwe arrestaties in Zuid-Afrika, Nieuw-Duitsland, 11 september 9
• Hans Leyendecker: Arrestatie voor nucleaire zaken (BRD, Khan, Libië ...), FAZ, 17 november 11
• Udo Buchholz: Roots of Atomic Technology (UAA / Urenco ...), aaa, december 1999, nr. 107
• aaa: Urenco op de wereldmarkt, aaa, maart 2003, nr. 139
• Markus Pettrup: Uranium: Het spul waarvan dromen van macht zijn gemaakt, aaa, nov. 2000, nr. 115
• Xanthe Hall, IPPNW: Atomic Power and the Bomb Are One, aaa, december 2001, nr. 126
• "Urangate. Displacement and omkoping schandaal in de nucleaire industrie", 80 pagina's, Verlag Die Werkstatt Göttingen, ca. 1991 (ook in detail over Pakistan, Khan etc ...)
• Atom (Atomexpress & Atommüllzeitung): uraniumverrijking, een weg naar de bom (naar Jülich, Pakistan, Khan etc ...), mei / juni 1985 (!)
• Holger Strohm: Vreedzaam in de catastrofe, Verlag Zweiausendeins, 1981
• Robert Jungk: De atoomstaat, Kindler, 1977
• Bernd Moldenhauer: De nucleaire industrie in de BRD, bladen voor de Duitse en internationale politiek, 10/1975

***

top of page

***

***

top of page

***