De THTR nieuwsbrieven uit 2003

***

***

THTR nieuwsbrief nr. 82 april 2003

THTR-microsferen: plutonium in de tuin

Iedereen die een beetje met de THTR te maken heeft gehad, kent uit talrijke afbeeldingen zijn grafiet-brandstofelementkogels, die een diameter van ca. 6 cm hebben. Deze bevatten enkele duizenden zogenaamde PAC-bollen (= plutonium, americium, curium) en zijn zeer radioactief. Zoals het weekblad "Freitag" meldde, werden juist deze kleine holle bolletjes gevonden in de tuingrond in woonwijken van Hanau. In de directe omgeving vervaardigde de firma Nukem ze op grote schaal voor onder meer de THTR Hamm. De PAC-korrels zijn ook gevonden in Geesthacht nabij het onderzoekscentrum GKSS en zijn blijkbaar verbonden met sensationele gevallen van leukemie. Daarnaast is hier illegaal onderzoek gedaan naar de ontwikkeling van mini-kernwapens, wat kennelijk tot ongelukken heeft geleid. De werking van de THTR Hamm had ook te maken met een balbreuk en tal van incidenten van 1985 tot 1988. Moeten de THTR-incidenten en hun gevolgen opnieuw worden beoordeeld en onderzocht in het licht van de nu gepubliceerde feiten? Lees eerst het artikel van Sebastian Pflugbeil in "Freitag":

In de nabijheid van de kerncentrale Geesthacht (kerncentrale Krümmel en onderzoekscentrum GKSS)
is 's werelds meest opvallende toename van gevallen van leukemie bij kinderen. De problemen begonnen in 1990. Leukemiecommissies in Sleeswijk-Holstein en Nedersaksen gingen op zoek naar de oorzaken. Je zou alle mogelijke oorzaken kunnen uitsluiten, behalve één - radioactieve straling. (...) Sinds twee jaar krijgen de mensen die bij de vondst betrokken zijn substantiële steun. Een werkgroep onder leiding van professor Arthur Scharmann van de Universiteit van Gießen werd zich bewust van de absurde verklaringen van de ambtenaren van Sleeswijk-Holstein over de oorsprong van plutonium. De experts voor atoomenergie wilden het precies weten - ze namen en analyseerden grondmonsters van beide oevers van de Elbe en vonden 'bollen' die ze kenden van het werk bij het bedrijf Nukem (Hanau). Dit zijn holle bollen van millimeters groot en bevatten binnenin verschillende gradaties nucleaire brandstof of splijtstoffen. Ze staan ​​bekend als PAC-parels in de literatuur over kernfysica. Hun structuur is vergelijkbaar met de pellets waaruit de splijtstofelementen voor de thorium-hogetemperatuurreactor werden vervaardigd in Hamm - deze pellets werden op industriële schaal vervaardigd in Hanau. Gealarmeerd door de 'bolletjesvondsten in woonwijken aan de Elbe, onderzocht de Scharmann-groep de bodem in een woonwijk in Hanau, een paar 100 meter van het terrein van de beruchte kerncentrale van Hanau. De bolletjes werden ook gevonden in deze woonwijk. In opdracht van de Doctors' Organization for the Prevention of Nuclear War (IPPNW) werden vervolgens zeer complexe metingen uitgevoerd aan de universiteiten van Gießen en Marburg, die de nucleaire oorsprong van de bollen, verrijkt uranium, plutoniumisotopen, americium en curium aantoonden . Naast de isotopen die typisch zijn voor kernsplijting, waren er isotopen die op het gebied van fusie voorkomen. Dit komt overeen met de informatie in de vakliteratuur.
De “bolletjesvondsten leken zo avontuurlijk dat ze gecontroleerd moesten worden. Tijdens een excursie naar Hanau heeft een groep experts in opdracht van de IPPNW, waartoe de auteur behoorde, de proef op de som genomen, grondmonsters genomen in de woonwijk "Wolfgang" en onmiddellijk onderzocht. Een paar fotoschalen, een theezeefje, een pincet en gereflecteerde lichtmicroscopen waren voldoende om de "bolletjes" binnen enkele minuten te scheiden. Meteen rees de vraag waar deze korrels met splijtstof of splijtstoffen vandaan komen en hoe ze in de woonwijken terecht zijn gekomen.

Een steeds dichter netwerk van bewijzen wijst erop dat er zowel bij het onderzoekscentrum GKSS aan de Elbe als bij Nukem een ​​ongeval moet zijn gebeurd, waarbij waarschijnlijk een fusiesplijtende hybride reactor of een vergelijkbaar apparaat is vernield. Er zijn veel aanwijzingen dat de ongevallen in september 1986 in de GKSS Geesthacht en in januari 1997 in Hanau hebben plaatsgevonden.

Bij een explosie of brand werden de minuscule deeltjes over honderden tot duizenden meters in het gebied verspreid.
Op 14 oktober kwam de Commissie Leukemie van Sleeswijk-Holstein op eigen initiatief en voor het eerst in het openbaar bijeen in Marschacht (Elbmarsch), nadat het verantwoordelijke ministerie van Financiën het werk van de commissie bijna twee jaar had geblokkeerd. De rapporten van de Scharmann-groep en een overzichtswerkzaamheden aan de radioactieve vervuiling in de buurt van de kerncentrale Geesthacht werden besproken - alle werkzaamheden werden uitgevoerd in opdracht van de IPPNW en het burgerinitiatief tegen leukemie in de Elbmarsch. De leukemiecommissie maakte zich grote zorgen over de ingediende onderzoeken - met name over het feit dat in de woonwijken in de Elbmarsch en in Hanau niet alleen de PAC-pellets in de tuinen rondslingeren, maar ook kleinere kralen die normaal gesproken in de PAC-kralen zouden moeten zitten. Deze minuscule bolletjes hebben een diameter van tien tot 50 micrometer en zijn met het blote oog nauwelijks zichtbaar. Ze zijn zo licht dat ze gemakkelijk met stof kunnen worden opgeblazen en ingeademd. We weten nu waar deze kleine bolletjes van gemaakt zijn: voor een groot deel van plutoniumisotopen, americium en curium, allemaal duivels spul en zeer giftig.
Tot op de dag van vandaag ontkennen de verantwoordelijke ministeries, de nucleaire toezichthoudende autoriteit in Hessen en Sleeswijk-Holstein, het ministerie van Milieu in Berlijn en een indrukwekkende falanx van loyaal aan de regering alles. De bolletjes worden aangemerkt als "wormenpoep", hun nucleaire oorsprong wordt betwist en de besmetting van de woonwijken met plutonium en verrijkt uranium wordt ontkend. De sprookjes van de autoriteiten kunnen verschillende oorzaken hebben: persoonlijke zwakheden van de verantwoordelijken, interesse in het imago van een gezonde nucleaire economie of niet willen toegeven 16 jaar te hebben geslapen of gelogen.
Misschien is er een nog eenvoudiger verklaring. Uit de literatuur weten we dat deze kralen niet alleen nuttig zijn voor onderzoek naar fusie-energie, maar ook voor Ontwikkeling van kernwapens werden gebruikt. In een deskundigenrapport uit 1987 sprak de Stasi haar zorg uit dat er mogelijk wordt gewerkt aan de ontwikkeling van mini-kernwapens in Noord-Duitsland. Als dat waar is, hebben we niet alleen te maken met leukemie bij kinderen, maar ook met de illegale, semi-legale kwestie van Duitse kernwapens, die zeer explosief is in zowel binnenlands als buitenlands beleid. Als dat waar is, moeten we ambtshalve worden voorgelogen." (6 december 12)

In antwoord op een brief aan de redactie van de Nukem-medewerker Linhart schreef Sebastian Pflugbeil in "Freitag" op 10 januari 2003:
(...) "De heer Linhart moet weten dat bolletjes van het beschreven type op grote schaal werden vervaardigd in Hanau - voor de Thorium-hogetemperatuurreactor in Hamm. Tot nu toe heeft echter niemand het voor mogelijk gehouden dat dergelijk nucleair materiaal buiten het bedrijfsterrein in woonwijken zou verschijnen. (...) De gefotografeerde bollen zijn holle bollen die geen sterke straling naar buiten afgeven. De genoemde gevaarlijke radionucliden bevinden zich in de bollen, de alfa- en bètastralen worden onderschept door de zeer stabiele bolvormige schil. Allereerst zijn de holle bollen onder de microscoop gevonden, ze hebben afmetingen tussen de 100 en 2.000 micrometer. Het was pas in het laatste ELB5-rapport dat het mogelijk was om de minuscule zware metalen bolletjes te scheiden die zich in de holle bolletjes zouden bevinden. Deze zware metalen bollen liggen ook vrij rond in de tuinen. Ze hebben een diameter van 10-50 micrometer, ze kunnen gemakkelijk worden gedragen door de wind of worden ingeademd. Deze bollen zijn gedocumenteerd met een elektronenmicroscoop en gemeten met massaspectrometrie met SIMS (ELB5). Ze bevatten eigenlijk het hele boeket van bijzonder gevaarlijke radionucliden.
(...) Maar als je de bolletjes niet hebt gescheiden, kun je ze ook niet onderzoeken - in feite heeft geen enkele door de staat aangestelde deskundige tot nu toe de structuur en inhoud van de bolletjes onderzocht. De uitgevoerde bodemanalyses konden deze specifieke vorm van verontreiniging steeds niet vastleggen."

Op 17 januari 1 meldde de TAZ dat de onderzoeken van het parket van Lübeck naar de leukemiezaken in de Elbmarsch waren stopgezet, waartegen de medische vereniging IPPNW een klacht indiende.

Wat betekent de nieuwe informatie voor de THTR Hamm?

Met de grafiet-brandstofelementballen waarin de PAC-ballen zich bevinden, waren er constant problemen tijdens de THTR-operatie. De ballen kwamen vaak vast te zitten in het laadsysteem en braken af. In mei 1986 werd een poging gedaan om de blokkeerkogel met hoge gasdruk weg te blazen. Verontreinigd helium stroomde vervolgens de sluis in en ontsnapte naar buiten via een per ongeluk geopende klep in de schoorsteen. De technicus, die zes uur lang zijn hand op het benodigde apparaat probeerde, schoot daarna tot 30 kogels om de verstopte leiding weer te bevrijden. Er waren ook tal van vastlopen in de zogenaamde kogeluitlaatpijp met vergelijkbare problemen.
De dichtheid van de bollen in de kiezelsteen was groter dan de operators hadden voorspeld. De kernstaven verbogen en de hoge druk brak meer ballen dan bedoeld. Er was veel radioactieve kogelbreuk en grafietstof dat moest worden afgezogen. Bij het incident in mei 1986 werden de meetapparatuur altijd uitgeschakeld en vond een van de grootste schandalen in de Duitse kernenergiegeschiedenis plaats. De radioactieve "afgiftesnelheid" kon slechts ruwweg worden "geschat" bij de THTR.
De exploitanten van de THTR verklaarden dat slechts om de twee jaar een enkele kogel met een brandstofelement zou worden beschadigd. Medio 1987 waren dat er al 8.000! Omdat de slijtage van de sferische brandstofelementen steeds meer problemen veroorzaakte, werden pas na het ongeval in mei 1986 enkele extra fijnfilters geïnstalleerd.
De meerlagige problemen met balbreuk in de THTR gedurende vele jaren maken tenminste één ding heel duidelijk. Het is niet helemaal uit te sluiten dat, zoals inmiddels bekend is geworden in de zaak Hanau en Geesthacht, bolvormige componenten of zelfs PAC-bollen uit de reactor zijn ontsnapt. Omdat de PAC-korrels in eerste instantie geen sterke straling naar buiten afgeven, waren ze destijds met de conventionele meetmethoden niet waarneembaar. Het zou vandaag de dag relatief duur zijn om bewijs te leveren van radioactieve stoffen buiten de reactor. Mogelijke PAC-parels zouden met behulp van een oriënterend meetprogramma moeten worden opgespoord. Samen met diepgaande studies zou dit relatief duur zijn en gefinancierd moeten worden door de deelstaat Noordrijn-Westfalen.

Een van de grootste groene wijkverenigingen van Duitsland heeft hard gewerkt. In januari berichtte de ledencirculaire van KV Münster over het probleem: "Het is moeilijk te geloven, maar de crypten gaan open...". Tijdens een algemene vergadering werd een open brief aan de federale minister van Milieu Trittin besproken en aangenomen.

Een passage die handelt over de huidige mondiale politieke situatie is bijzonder interessant: “De werking van de kiezelbedreactor in combinatie met ongecontroleerde massaproductie onthult onmiskenbare gevaren die verder gaan dan de onbeantwoorde vragen van 'vreedzaam gebruik'. In tegenstelling tot conventionele kerncentrales kan splijtstof in de vorm van kleine grafietbolletjes tijdens bedrijf continu worden toegevoegd aan of verwijderd uit de kiezelbedreactor. Een controle over het verrijkte radioactieve materiaal, dat plutonium kan bevatten dat al tijdens de operatie wordt geproduceerd, lijkt ons bijna onmogelijk. Wie kan dan de bouw van een 'vuile bom', het bijmengen van radioactief materiaal of zelfs de bouw van een atoombom, voorkomen? De kleine reactoren in onderontwikkelde landen zijn ook uitstekende doelwitten voor terroristische aanslagen. Met name is te vrezen dat er, zoals in Hamm-Uentrop, geen extra inperking zal plaatsvinden. (...) Is de door de FZJ ontwikkelde software voor het koppelen van de afzonderlijke modules niet een verdere ontwikkeling van reactortechnologie? En kan dit onderzoek dan nog wel aangemerkt worden als veiligheidsrelevant begeleidend onderzoek? Ziet u de noodzaak van actie - ongeacht de exit-wet - om ook Duitse particuliere bedrijven te verbieden nucleaire technologie te exporteren? ”- Misschien zullen andere groene wijkverenigingen het voorbeeld van de inwoners van Münster volgen en hun stem laten horen!
Verschillende mensen zijn vanwege hun verantwoordelijkheden direct betrokken bij de beslissingen voor de export van Duitse THTR-knowhow naar Zuid-Afrika. Dit zijn onder meer de federale minister van Milieu Trittin, de federale minister van Onderzoek Bulmahn en ver.di-voorzitter Bsirske als lid van de Senaat van de Helmholtz-vereniging verantwoordelijk voor inhoudscontrole in Jülich.
BI Environmental Protection Hamm richtte zich tot deze mensen in een brief van vier pagina's waarin hen werd gevraagd de beschreven processen te evalueren en hen te vragen alles te doen wat in hun macht lag om ervoor te zorgen dat in ieder geval in de toekomst Duitse steun voor de bouw van verdere kerncentrales in Zuid-Afrika niet beschikbaar zou zijn. We zijn benieuwd naar de antwoorden.
Ook in bovenregionale tijdschriften is recentelijk verslag uitgebracht over Forschungszentrum Jülich. Het maandblad "Anti-atoomstroom" heeft in het maartnummer een artikel gedrukt over "Plutoniumtechnologie voor Zuid-Afrika".
In twee artikelen in het maandblad "Revolutie van de basis" In maart en april probeert Horst Blume ook de landelijke belangstelling voor het onderwerp te wekken en schrijft: “De afzonderlijke onderdelen van de reactor moeten worden samengesteld uit Chinese, Amerikaanse, Russische en Turkse componenten. Alle landen die al decennialang belang hebben bij de THTR, waarvan de vertegenwoordigers bij FZ Jülich het overnamen en tot op de dag van vandaag trots worden genoemd als samenwerkingspartners door dit beroemde onderzoekscentrum op zijn website. Niemand heeft het hier over een 'nucleaire uitfasering'."
De conferentie van de anti-nucleaire beweging vindt dit jaar plaats in Münster van 1 tot 4 mei.

Van 24 tot 26 maart liepen de telefoondraden in Münsterland en Hamm warm. Gedurende deze tijd zouden drie nucleaire afvalcontainers uit Brunsbüttel en Brokdorf deze regio doorkruisen. Radio Lippewelle en de WDR maakten al melding van onze mondelinge protesten tegen dit Castor transport in de “schaduw van de oorlog”, totdat duidelijk werd dat de trein een omweg maakte via Halle om door te rijden naar Frankrijk. Het was de eerste keer sinds mei 2001 dat de Castor een nieuwe route insloeg.

“Toen er eenmaal vier deelnemers kwamen, vlak voor het Castor-transport in maart 1998 waren er meer dan 6000 - voor de 100e zondagswandeling besprak BI-voorzitter Burkhard Helling gisteren de lange geschiedenis van deze protestbijeenkomsten. Zo'n 250 deelnemers hadden zich in de voetgangerszone voor het gemeentehuis verzameld voor het 'jubileum' in de zon, applaudisseerden voor de opzwepende liveband en lieten zich verwennen door de 'volkskeuken'. (...) In zijn terugblik herinnerde Helling zich ook de talrijke initiatieven, verenigingen en andere groepen die in de loop der jaren aan de wandelingen hadden deelgenomen - van de katholieke vrouwengemeenschap tot de plattelandsjongeren tot Pax Christi. ”(Uit: Münsteraner Zeitung d.d. 17 maart 3)

De Hammer Lord Mayor Hunsteger-Petermann (CDU) werd op 20.02.2003 februari 180 in de FAZ op pagina drie gepresenteerd met een foto als voorbeeldige conservatieve drager van hoop. Volgens de FAZ laat meester-slager HP, als "enige vakman aan de top van een grote Duitse stad", de CDU zien hoe het moet: "Hamm stond drie jaar lang vol met bouwplaatsen. Elk kwartaal viert Hunsteger-Petermann, burgemeester van de stad met 000 inwoners aan de oostelijke rand van het Ruhrgebied, nu de ene opening na de andere. (...) Er zijn nog 18 maanden tot de volgende gemeenteraadsverkiezingen in Noordrijn-Westfalen: tijd om de vruchten te plukken van zijn eerste termijn als rechtstreeks gekozen voltijdse burgemeester."

De laatste editie van de NRW-bijlage van de Süddeutsche Zeitung verscheen niet op vrijdag 13 maart, maar op 14 maart. Aan een 18 maanden durende kwaliteitsjournalistiek kwam een ​​roemloos einde door economische moeilijkheden. Een aantal uitstekend onderzochte artikelen uit de NRW-bijlage over de KFA Jülich zijn gepubliceerd in
de afgelopen maanden herdrukt in de THTR-circulaire. Nu is er alleen nog de TAZ als enige landelijke "kwaliteitskrant" met vier NRW-pagina's alleen op donderdag. Een teken van armoede voor het NRW-medialandschap.
"Als een krant sterft, verliezen we ook elke keer een stukje van onszelf", citeert de redactie van SZ de Italiaanse schrijver Ignazio Silone (1900-1978), die in Duitsland niet zo veel wordt gelezen. Nog minder bekend is dat hij een zeer geëngageerde communistische en later socialistische schrijver was. Nog een laatste, verborgen teken van de ontslagen NRW-redactie?
Zelfs de zogenaamd linkse Frankfurter Rundschau, die in werkelijkheid op zijn best dicht bij de SPD staat, verkeert in een diepe economische crisis en moest smeken om financiële steun van de extreemrechtse premier van Hessen, Koch, van alle plaatsen. Aangezien de FR de afgelopen jaren herhaaldelijk de aandacht heeft getrokken door te weigeren betaalde advertenties voor de vredesbeweging te drukken, zou het voor Koch niet al te moeilijk zijn geweest om deze krant te steunen.

In THTR-circulaires 72 en 79 berichtten we over het bedrijf Montanhydraulik, dat ook een vestiging heeft in Hamm met 100 medewerkers. Ze zou betrokken zijn bij illegale wapenexport naar India. Het OM heeft op ons verzoek na anderhalf jaar geen informatie verstrekt en verwezen naar berichten in de media die later te verwachten waren. Dit was - wat de WA betreft - met vier regels en zonder verwijzing naar Hamm en zonder vermelding van de bedrijfsnaam
erg arm. Daarom wordt hier het Focus-rapport over de Agni-kernraketten van 10.03.2003 maart XNUMX aangehaald:

“Afgelopen vrijdag heeft de officier van justitie van Dortmund twee directeuren van Holzwickeder Montanhydraulik GmbH gearresteerd op verdenking van illegale wapenexport naar India. Rechercheurs hebben donderdag het pand van het bedrijf doorzocht. De officier van justitie beschuldigt de broers Peter, 59, en Michael L., 50, ervan tussen 1997 en 2000 negen leveringen van hydraulische cilinders als zogenaamde brugleggers te hebben aangegeven en uitgevoerd. De managers zouden hebben geweten dat deze geavanceerde technologie bedoeld was voor de middellangeafstandsraket van het Agni-type die in staat is tot kernwapens. Wapentechnici in New Delhi zouden de cilinders in mobiele raketwerpers hebben geïnstalleerd, blijkt uit het onderzoek dat al twee jaar loopt."

Paasmars in Hamm op zaterdag 19.04.2003 april XNUMX! De openingsrally zal (waarschijnlijk !!) plaatsvinden om 14 uur op het stationsplein. Daarna volgt de demonstratie door de binnenstad. Om 16 uur vindt bij het startpunt het vredesfestival plaats. Informatie in de gezamenlijke winkel: 41511

Beste lezers!
Sinds december hebben 25 abonnees gedoneerd aan de THTR nieuwsbrief. Hartelijk dank hiervoor! Dit resultaat laat zien dat er nog heel wat mensen zijn voor wie kritische berichtgeving over de THTR en een weliswaar klein journalistiek tegenwicht tegen de monopoliepers belangrijk zijn. Onze verdere uitstraling is dan ook verzekerd. Donaties voor ons pr-werk zijn nog steeds nodig.

***

top of page

***

***

top of page

***