De THTR nieuwsbrieven uit 2007

***

***

THTR nieuwsbrief nr. 115, augustus 2007

Uraniumtransporten door Hamm: geen alledaagse zaken !!

Nadat het stadsbestuur van Hammer aanvankelijk had geweigerd vragen van het burgerinitiatief over de uraniumtransporten via Hamm naar Gronau te beantwoorden, nam het op 11 juni 6 een soortgelijk verzoek van de Hammer Council-groep van de Groenen in behandeling (advies 2007/0708, niet 07-08!). Naar onze mening zijn de antwoorden echter meestal zeer onbevredigend:

Stad Hamm is nog niet betrokken geweest bij specifieke transportplanning

De stad Hamm en de brandweer van Hamm zijn de afgelopen jaren niet op de hoogte gebracht van de specifieke data van de uraniumhexafluoridetransporten. Dit betekent dat in talloze gevallen noch de Hammer-bevolking, noch de instellingen die verantwoordelijk zijn voor rampenbestrijding specifieke waarschuwingen hebben gekregen. Ze wisten allemaal totaal niet dat een zeer gevaarlijk transport van gevaarlijke stoffen niet alleen door Hamm rijdt, maar hier ook vele uren stopt. Een incident of ongeval zou Hamm hebben getroffen zonder enige waarschuwing.

Er is geen plan voor civiele bescherming!

In het antwoord op vraag 6 wordt toegegeven dat er geen rampenbestrijdingsplan voor Hamm is. Dit is alleen bedoeld voor risicobedrijven gevestigd in “regionale overheden”. Er zijn alleen "brandweervoorschriften" voor het passeren van gevaarlijke stoffen. De administratie geeft toe: "Het is onmogelijk om alle mogelijke en denkbare schadegevallen (...) in elk geval tot in detail te plannen." Maar de brandweer van Hamm zou goed voorbereid zijn.

Wereldjongerendagen en UF-6-transporten zijn niet vergelijkbaar

We willen de brandweer zeker niet de goede wil ontzeggen om het beste te doen voor de veiligheid van de burgers van Hammer. Maar als de officiële verklaring van de stad Hamm onder vraag 2 serieus verwijst naar eerdere inzet van de brandweer van Hammer (in het kader van Vereniging 6) op de Wereldjongerendagen en het WK 5 in verband met UF-2006-transporten, moeten vertrouwen op de expertise van de voor De verantwoordelijken twijfelen aan deze verklaringen. Een bijzondere geschiktheid en ervaring bij incidenten met zeer giftige en radioactieve stoffen is nauwelijks af te leiden uit een opdracht op de Wereldjongerendagen of het WK, omdat dit een heel ander takenpakket en risico met zich meebrengt.

Aannames die niet passen bij de situatie

Met verbazing lazen wij het antwoord op onze vraag 8: "Vanwege de geldende regelgeving in de sector gevaarlijke stoffen zijn de vervoerders verplicht om bij de betreffende transporten passend voorlichtingsmateriaal voor niet-politiele gevarenpreventie mee te nemen". Als UF-6 ontsnapt, zijn ernstige, vaak dodelijke verwondingen te verwachten voor degenen in de buurt. Hoe moet informatiemateriaal van de machinist worden bekeken? - Ook de zeer kleine, onopvallend aangebrachte radioactieve waarschuwingsborden op de wagons kunnen bij brand vernietigd worden en dan zelfs niet meer gezien worden.

Onvoldoende verzendcontainers: mislukte brandtest

In het antwoord op vraag 1 wordt erop gewezen dat de transportcontainers slechts om de vijf jaar worden gecontroleerd. Gezien het intensieve gebruik van de containers (ca. 1 - 2 transporten per maand alleen al via Hamm) en het potentiële gevaar is deze periode veel te lang. Momenteel worden in Duitsland containers van het type 48Y gebruikt voor het vervoer van uraniumhexafluoride, waarvoor alleen een vervoersvergunning uit het Verenigd Koninkrijk beschikbaar is voor vervoer in het Europese verkeer. Urenco is een multinationale onderneming en haar vestiging in Capenhurst bevindt zich in het Verenigd Koninkrijk. Volgens de informatie in Bundestag-drukwerk 48/16, vraag 5174, zijn het juist deze containers 30Y die de brandtest niet hebben doorstaan. Het is onverantwoord om voor deze zeer gevaarlijke lading niet-goedgekeurde en duidelijk defecte containers te gebruiken!

URENCO onder toenemende druk

In steeds meer gemeenten langs de circa 1000 km lange vervoersroute vragen bezorgde burgers zich af hoe het met hun veiligheid gaat. Het stadsbestuur van Hammer geeft URENCO de informatie dat UF-6-transporten tot nu toe niet hebben geleid tot schade aan de gezondheid. Daarbij vermeldt ze niet dat ongevallen in industriële installaties en laboratoria al hebben geleid tot veel ernstige verwondingen en doden. Zelfs bij het werken met de kleinste hoeveelheden UF-6 zorgen de bedieningsinstructies voor de meest uitgebreide veiligheidsmaatregelen en speciale noodopleidingen. Het tijdschrift "Unfallversicherung aktuell" (1/2001) schreef: "Het optreden van ongevallen toont aan dat snelle en professionele eerste hulp en medische behandeling van doorslaggevend belang zijn, en in sommige gevallen levensreddend". Voor een paar gram geldt dat al. Tonnen vervoeren door half Europa is een heel andere dimensie!

Sluit nucleaire installaties

"... een restrisico is nooit uit te sluiten", schrijft de gemeente Hamm. Voor een keer delen we deze verklaring. En daarom moet de uraniumverrijkingsfabriek in Gronau, waar de splijtstof voor zo'n 32 gevaarlijke kerncentrales wordt geproduceerd, stilgelegd worden om het probleem bij de wortel aan te pakken. Want zoals het stadsbestuur van Hamm zo treffend schreef op een van hun helderste momenten: "De ramp is niet te plannen (...)."

Onze kritiek op de reactie van het stadsbestuur van Hammer leidde tot een levendige reactie op WA, Radio Lippewelle en op televisie (WDR-uitzending op 18 juni 6).

Als burgerinitiatief hebben we op 26 juli 7 verdere vragen en suggesties ingediend bij het stadsbestuur van Hammer. Een belangrijke verklaring is gebaseerd op een artikel van de onderzoeksassistent van het Berlin Information Center for Transatlantic Security (BITS), Gerhard Piper. In het negen pagina's tellende artikel "Internationaal uraniumhexafluoridetoerisme door Duitsland" van 2007 juni 30 schrijft hij als volgt:

"In Hamm, Westfalen, is er nog een bijzonder probleem: de ABC-trein van de vrijwillige brandweer heeft zijn technische basis direct naast het rangeerstation aan de Rathenaustraße 16. Bij brand op het spoorwegterrein is deze korte reis ongetwijfeld erg goedkoop, maar voor één ongeval met een nucleaire trein zou deze ruimtelijke nabijheid verwoestende effecten kunnen hebben. Het is mogelijk dat de brandweerlieden die zich naar de locatie haasten niet eens toegang zouden hebben tot hun NBC-beschermingsmiddelen (een oude VW T3-ontdekkingsreiziger, een moderne Dekon-P, een oud multifunctioneel voertuig voor decontaminatie en een nieuwe decontaminatiecontainer) omdat hun eigen basis al besmet zou zijn. Op het hoofdstation van de professionele brandweer Hammer waren nog slechts twee afrolcontainers voor stralingsbescherming en chemische bescherming beschikbaar. Met deze beperkte NBC-middelen zouden de brandweerlieden grotendeels tot inactiviteit gedoemd zijn en zouden moeten wachten op versterkingen uit de aangrenzende districten Ahlen, Soest en Unna. Op deze manier zou de getroffen bevolking in eerste instantie aan hun lot worden overgelaten."

Deze uitspraken komen overeen met onze waarnemingen. In 2006 hebben we meerdere malen geconstateerd dat precies (!) ter hoogte van de brandweer, blustrein West, in Rathenauer Strasse 16, de trein met uraniumhexafluoride 's nachts vele uren onbeheerd is gestopt. De afstand tussen het gebouw en de gevaarlijke goederen bedroeg ongeveer 200 tot 250 meter. De brandweerbasis met de noodzakelijke rampenbestrijdingsmiddelen bevond zich dus zelf in het gebied waar een verblijf bij een ramp mogelijk fatale gevolgen zou hebben. In 2007 schreef het Oostenrijkse federale ministerie van Landbouw, Bosbouw, Milieu en Waterbeheer in een brochure over de gevaren van uraniumhexafluoridetransporten: "Op een afstand van maximaal 500 m zullen mensen worden blootgesteld aan ernstige vergiftiging en chemische brandwonden door HF . Als je voor een langere periode blijft, is er nog steeds levensgevaar in dit gebied. ”- De talrijke andere vragen en suggesties vindt u op onze website. Wij zijn benieuwd naar het antwoord!

Verheug u, beste atoomgemeenschap, want onze Lord Chaos Researcher kondigde het goede nieuws aan ons allemaal aan op een gedenkwaardige dag:

“Ik beschouw de thorium-hogetemperatuurreactor als een toekomstgerichte technologie. Dat komt later aan de orde.' In Jülich, waar onlangs de laatste onderzoeksreactor werd stilgelegd, is veel expertise aanwezig. Het zou dom zijn om het niet te gebruiken, zei de minister. "(1)

Zijn discipelen detacheerden hem vurig bij de “Solidarity Citizens' Movement” (Büso) en leverden een moderne steeklegende als toegift: “Met de door professor Schulten in Jülich ontwikkelde HTR beschikte Duitsland over de veiligste en beste nucleaire technologie ter wereld. Deze technologie is kwaadwillig gesaboteerd en vernietigd, niet alleen door groene noten, maar ook door kortzichtige economische managers in de kernindustrie. Toen de THTR-1989 in Hamm uiteindelijk in 300 werd stilgelegd, was er economische schade die alles overtrof wat de sabotage van de Transrapid-magneettrein ons zal kosten. "(2)

Maar na zeven jaar rood-groene “eco-waanzin” (Büso) en “pessimisme over de toekomst” (Pinkwart), belooft een profetie van de minister van Innovatie, die over de hele wereld schijnt, hoop en opluchting voor de gehavende zielen van de nucleaire redders: “'Hogetemperatuurreactoren zijn de meest klimaatvriendelijke manier om waterstof te produceren die economisch kan worden geproduceerd', zegt Pinkwart. 'In de toekomst willen we deelnemen aan internationaal onderzoek naar Generatie IV-reactoren'." (3)

De burgerrechtenbeweging organiseerde haastig haar eigen solidariteit met de nucleaire industrie. - Ze deed in 2007 mee aan de gemeenteraadsverkiezingen in Wiesbaden. Een van hun belangrijkste eisen: de bouw van "kerncentrales van de vierde generatie, zoals de kiezelbedreactor" (4). Deze innovatieve vraag bracht echter slechts enkele stemmen op. Maar het in Wiesbaden gevestigde bedrijf SGL Carbon, dat het grafiet voor de THTR-splijtstofbolletjes in Zuid-Afrika produceert, zal zeker zeer tevreden zijn geweest. Pinkwart roept het einde van Duitsland als industriële locatie op en wil "dat de kernenergieoptie verkend blijft zodat we deze bevoegdheid niet aan andere landen overdragen" (5).

Büso weet meer over het Zuid-Afrikaanse land van verlangen: “Alec Erwin, de Zuid-Afrikaanse minister van Overheidsbedrijven, benadrukte dat Zuid-Afrika vastbesloten was om 30 reactoren van elk 150 MW te bouwen en een groot aantal andere te exporteren of naar het buitenland te bouwen. . Zo'n minister met deze echt toekomstgerichte, nucleair-vriendelijke houding ontbreekt in de regering van Merkel ... ”(6) - Hoe zit het met het innovatieve Pinkwart? Hij brengt zelfs zijn Büso Fanclub mee: “Maar ook in dit land zijn nieuwe tonen te horen. In ieder geval heeft de innovatieminister van Noordrijn-Westfalen, prof.dr. Andreas Pinkwart, om in het openbaar en niet alleen achter gesloten deuren te zeggen: 'We willen de bestaande competentie op het gebied van kerntechnologie en nucleair veiligheidsonderzoek behouden en uitbreiden'”(7).

Met hun agitatie tegen "eco-waanzin" en "Bionarren" (allemaal origineel geluid!), radicaliseert de ideologie van de Büso Pinkwart iets, omdat ze kan ageren zonder ministratieve overwegingen. Van de Hammer FDP lid van de Bondsdag Jörg van Essen heeft het Büso-niveau al bereikt toen hij op 4 juni 6 op de homepage van de FDP-Hamm adverteert met kerncentrales in de inmiddels bekende bewoording met "Intelligente klimaatbescherming in plaats van eco-hysterie".

Al meer dan 30 jaar doet deze obscure sekte onder verschillende namen onheil, niet alleen in het land van herkomst USA, maar ook in de BRD. Je gids is Lyndon LaRouche; zijn vrouw Helga Zepp-LaRouche is de voorzitter van tal van uitlopers van een psychonetwerk, bijv. B. het "Schiller Instituut". De Büso handhaven een eschatologisch wereldbeeld, volgens welke alleen LaRouche het masterplan kent om onheil te voorkomen. De Informatiedienst Tegen Rechts Extremisme (IDGR) schrijft: "Het programma van de LaRouche-organisaties is doordrenkt van antisemitische - complottheoretische en autoritaire ideeën" (8).

Daarnaast is een grove mengelmoes van techno-fetisjistische standpunten en grootheidswaanzin kenmerkend voor de Büso. Het economisch liberale, autoritaire China wordt als model gezien. Ook hier - zeker niet toevallig - wordt de THTR in tientallen artikelen gebouwd en uitzinnig gevierd door Büso. De laatste tijd vinden er steeds meer Büso-activiteiten plaats op universiteiten. De "Bochumer Studierendenzeitung" schreef: "Misschien geloven ze dat hun verheerlijking van atoomenergie en andere technische oplossingen studenten en wetenschappers in de natuur- en technische wetenschappen zullen aanspreken" (9). Vooral in Bochum zijn hoogleraren en andere docenten aan de universiteit actief als bijzonder ijverige THTR-propagandisten (10). Onder het motto "De uitdaging van kernenergie in de 4e eeuw" vond in 2006 de 21e Bochum Energiedag op de universiteit plaats.

THTR-jubelartikelen uit de Büso-krant "Nieuwe solidariteit" (bijv. "Geen industriële sabotage meer") worden herhaaldelijk weerspiegeld op rechtse websites zoals "Forum Großdeutsches Vaterland". Ook hier bevindt Pinkwart zich in onsmakelijk gezelschap. Het voortijdig gevierde PBMR-gebouw in Zuid-Afrika is al lang uitgegroeid tot een hindernisbaan met een onvoorspelbaar einde. De gemeenschap van nucleaire fanatici zal het gegarandeerd niet betwisten dankzij hun geïsoleerde wereldbeeld.

Horst bloem

Opmerkingen:
1. Westfälische Rundschau, 26 juni 6
2. “Er is geen alternatief” Büso homepage
3. Westfälische Rundschau, 27 juni 6
4. Nieuwe solidariteit (Büso) 21 februari 2
5. Het dagblad 9. 9. 2006
6. Nieuwe solidariteit (Büso) 14 maart 3. Het PBMR-project is nu tot stilstand gekomen, de grootse dromen van de nucleaire fetisjisten zijn uitgebroken. Zie ons artikel "PBMR komt 2007 jaar later. Of 10. Als het al "van 15 mei 25.
7. Büso homepage 3 juli 7
8. Geciteerd uit WDR. "Staatsverkiezingen in NRW 2005" De kansen van extreemrechtse partijen.
9. Studentenkrant Bochum, 9 mei 5, nr. 2006
10. THTR-circulaire Nr. 103 (Wodopie),

Nr. 109 (De hebzucht van de kerndemocraten ...)

Hartmut Peek-Kruse stierf op 24 juli 2007 op 66-jarige leeftijd aan nierkanker. Hartmut was niet alleen vanaf het begin een van de leden van het burgerinitiatief, hij was ook onze voorzitter, jarenlang een belangrijke initiatiefnemer en moedige eiser tegen de THTR Hamm-Uentrop. Tot het begin van zijn ziekte in de herfst van vorig jaar nam hij herhaaldelijk deel aan onze campagnes tegen kernenergie.

Het begin van zijn en onze activiteiten voert ons terug naar de beginfase van de beweging, waarin we ons eerst moesten oriënteren en duidelijk moesten maken hoe we wilden werken en organiseren. Halverwege de jaren zeventig waren burgerinitiatieven iets nieuws in Hamm. Tijdens de ambtsperiode van Hartmut vonden verschillende vergaderingen van federale en staatsleden van de "Federal Association of Citizens' Initiatives Environmental Protection" (BBU) plaats in Hamm en leidden tot een grotere nationale erkenning van ons initiatief. Toen de bijna militaire botsingen bij het bouwhek in Brokdorf en de opkomende terrorismehysterie van de staatsondersteunende partijen een nieuwe, repressieve tijd en stemming inluiden, werd ons geweldloze werk ook bemoeilijkt. In die tijd heeft Hartmut eens voorgesteld om ons burgerinitiatief, dat inmiddels met veel kritiek is ontvangen, te hernoemen tot 'Burgervereniging' om het voor andere mensen gemakkelijker te maken toegang te krijgen tot onze argumenten. "Hartmuuut - dat is verschrikkelijk", dacht ik. Als jongere anarchist stonden eerst mijn haren overeind. - Maar het streven om zich tegenover andere mensen uit te drukken en ons zo te gedragen dat we door hen begrepen konden worden, kwam met haar hulp ook naar voren in onze BI. En, zoals bekend, ondanks alle provinciale tegenslagen en beperkingen van de Hammer Citizens, leidde het uiteindelijk tot succes.

Maar eerst werd het serieus omdat de THTR in werking dreigde te gaan. Wie durfde er juridische stappen tegen te ondernemen en zou een aanzienlijk financieel risico nemen? Daarvoor vermeden we (bijna) allemaal en nam Hartmut deze taak op zich. Ik geloofde zelf nauwelijks dat de burgerlijke staat het met ons eens zou zijn. Maar ik accepteerde ook pragmatisch dat de THTR-processen een belangrijk onderdeel zouden kunnen zijn in onze resistentiemix. En hoe belangrijk ze waren bleek al snel toen op deze manier een zes weken durende, hoog aangeschreven bouwstop werd afgedwongen, de berichtgeving over de faillissementsreactor een boost kreeg en in dit kader veel acties plaatsvonden. De talrijke tekortkomingen en slordigheden in het ontwerp en de bouw van de THTR kwamen pas op deze manier aan het publiek. - Hartmut nam kalm en kalm het werk in de procesgroep en het enorme financiële risico op zich - bijna 15 jaar lang! Zelfs toen de THTR in 1989 werd gesloten, sleepten de juridische procedures zich voort tot 1995. Hoe absurd! Met extra financiële claims in de tienduizenden, hoewel de echte incidenten hadden aangetoond dat we gelijk hadden met onze zorgen. Alleen een petitie in het deelstaatparlement van NRW leidde tot de rest van de vorderingen tegen hem en maakte een einde aan de onhoudbare situatie.

Zoals wij allemaal werd Hartmut geen clubmeester. Hij stroopte de mouwen op toen het, na het grote ongeval in 1986, de taak was om de opritten met tractoren te blokkeren en drie jaar lang de ene directe actie na de andere uit te voeren totdat dit ding werd stilgelegd. De niet per se supergewelddadige slogan "Weg met die shit!" Kwam met een ironische glimlach van zijn lippen. Het was meer dan begrijpelijk dat hij graag in één klap van de druk van de juridische procedure af had willen komen.

Hartmut was lid van de SPD. Keer op keer confronteerde hij zijn vreemde 'kameraden' met hun steun aan de sociaaldemocratische staatsreactor. Omdat geen enkele partij de THTR zo steunde als de SPD. - Ik weet niet wanneer hij wegging. Op een gegeven moment loste het onderwerp zichzelf op.

Hartmut werd - zoals zovelen van ons - erg boos over onze provinciale krant "Westfälischer Anzeiger". Toen de maat vol was, drong hij erop aan dat hij onmiddellijk (!) geen kranten meer zou ontvangen. Zijn strijd tegen de kwartaalaankondiging op dit blad is legendarisch. - Hartmut luisterde naar de radio. Telkens als er een zeer interessant bericht was over kerncentrales of over onze favoriete vijand Laurenz Meyer, belde hij even en ik, als redacteur van de THTR-Rundbief, wist wat er in de akoestische wereld gebeurde.

Maandag vonden ook demonstraties tegen de HartzIV-wetten plaats in Hamm. Zou er iemand van de “ecos” meedoen? Op een rally voor het kantoor van de groene sponsor protesteerde Hartmut op de eerste rij met een spandoek. - Ik was opgelucht dat ik niet de enige van de anti-nucleaire beweging was die erbij was.

Toen minister Thoben in maart 2006 op een stadsreceptie in het Kurhaus reclame wilde maken voor een nieuwe faillissementsreactor, verwelkomde een wake met een nucleair afvalvat de 400 bezoekers. "Rood" en "Groen" en wij, onafhankelijke BI-leden, demonstreerden weer samen, net als Hartmut natuurlijk.

Het afgelopen half jaar belde hij me kort na elke uitgave van de THTR-nieuwsbrief (soms vanuit het ziekenhuis), gaf me advies, prees me of zorgde ervoor dat een bepaald nummer echt klopte. De wereldwijde renaissance van Generation IV-reactoren baarde hem zorgen. Hij bleef ons verzet steunen. Hij merkte dat alle problemen die we al kenden en achter ons hadden in Hamm zich voordoen bij het bouwen van een nieuw THTR-gebouw in Zuid-Afrika. Ik zou hem hebben toegestaan ​​dat hij het verhaal van de mislukking van de THTR zich de komende jaren in Zuid-Afrika nog steeds zou zien herhalen; maar dit keer van een afstand, knabbelend aan een zwarte chocolade, meer ontspannen. Het is hem niet gegund. De wereld kan heel onrechtvaardig zijn.

Horst bloem

"Voorkom nucleair afval voordat het ontstaat!"

Tijd: 10u tot 20u Talloze (korte) lezingen, bekende sprekers, meerdere werkgroepen; Netwerken van de initiatieven, gasten uit Rusland, Nederland, Frankrijk en Finland.

Veranstalter: Burgerinitiatieven uit Münsterland, Ruhrgebied, Hamm en vele anderen.

Locatie: "Evangelische Bildungsstätte Reinoldinum", Schwanenwall 34 in Dortmund (nabij het treinstation!)

Binnenkort meer informatie op onze homepage!

Beste lezers!

Matthias Eickhoff (Münster) en Horst Blume werden voorgesteld aan de TAZ voor de "Panter Prize - Heroes of Everyday Life" voor hun anti-nucleaire werk. Dat is heel mooi, maar ik had liever gezien dat de TAZ zijn NRW-editie niet had stopgezet. Het was het enige landelijke dagblad dat uitgebreid, continu en vakkundig over ons werk berichtte. Het stopzetten van de NRW-editie zal nog steeds bittere wraak nemen. - In “anti-atoom aktuell” nr. 180 werden artikelen over Generatie IV en over de nucleaire rattenlijn gedrukt. Eurosolar's gerenommeerde driemaandelijkse tijdschrift "Solarzeitalter" (5.000/2) met een hoge oplage van 2007 exemplaren publiceerde het vier pagina's tellende artikel "De wedergeboorte van een faillissementsreactor?". Onze website wordt momenteel geoptimaliseerd met veel extra afbeeldingen. En: De THTR-Rundbrief kost geld. Als je al een lange tijd niet hebt gedoneerd, doe dat dan alsjeblieft.

***

top of page

***

***

top of page

***