اخلاق تحقیق

26. مارس 2014

تحقیقات THTR در NRW ادامه دارد!

گل هورست

در برنامه تلویزیونی WDR "Markt" در 17 مارس 2014 مشخص شد که مسیر توسعه بیشتر راکتورهای دمای بالا (HTRs) دوباره در مرکز تحقیقات یولیخ (FZJ) و در RWTH آخن تنظیم شده است.

راکتور تحقیقاتی کوچک در Julich و THTR 300 در Hamm-Uentrop پس از خرابی‌ها و حوادث متعدد در سال‌های 1988 و 1989 تعطیل شدند. علیرغم «خروج تدریجی هسته ای» و فاجعه راکتور در فوکوشیما و با وجود کمبودهای ایمنی ویرانگر این خط رآکتور، ایالت نوردراین-وستفالن و دولت فدرال چندین دهه است که میلیون ها یورو برای توسعه بیشتر آن هزینه کرده اند (! ). ما این موضوع را به طور مداوم در بخشنامه THTR به تفصیل مستند کرده ایم (به یادداشت زیر مراجعه کنید).

اکنون لابی هسته ای در شرکت های سیاست، علم و انرژی گام دیگری برداشته است. هیئت نظارت FZJ، که در آن دولت ایالتی نوردراین-وستفالن سبز-قرمز نیز با یک کرسی و رأی در آن حضور دارد، در پایان سال 2013 تصویب کرد که حامی متعصب راکتور بستر سنگریزه پروفسور هانس جوزف آللین (متولد 1952) ) می تواند به مدت پنج سال به کار خود ادامه دهد تا زمانی که خط راکتور HTR بازنشستگی او ممکن است تحقیق کند! بر همین اساس، این هوادار اتمی نیز با جسارت در برنامه ظاهر می شود: دیگر هیچکس نمی تواند با من کاری بکند!

یک دهه ناتوانی یا عدم تمایل دولت ایالتی NRW و دولت فدرال برای جلوگیری از تحقیقات در مورد راکتورهای پلاتر واقعا منحصر به فرد است! زمان آن فرا رسیده است که بررسی کنیم تا چه حد می توان افراد خاصی را به دلیل نقض آشکار تصمیمات و قوانین قابل اجرا مسئول دانست.

به ویژه قابل توجه است که در یولیخ و آخن ظرفیت ها و منابع مالی برای "دفع" بی ضرر احتمالی مقادیر زیادی زباله های هسته ای رادیواکتیو HTR و ایمن سازی ویرانه های راکتور رادیواکتیو سرمایه گذاری نمی شود، بلکه در محاسبات و تحقیقات برای ساخت و سازهای جدید سرمایه گذاری می شود. HTR ها در چین، هند یا حتی در اتحادیه اروپا.

در اینجا مقاله بسیار جالب در مورد مشارکت در نمایش WDR "Markt" از 17 مارس 2014 را مستند می کنیم:

تحقیقات اتمی: توسعه بیشتر به جای دفع؟ تحقیق بحث برانگیز در Jülich

باید در سال 2022 رخ دهد: حذف تدریجی هسته ای. ما همچنین می دانیم که در Forschungszentrum Jülich. اینجا یک تاسیسات هسته ای آلوده به پرتوهای بتا است. یکی از سوالاتی که اکنون مطرح می شود این است: با مجموعه های سوخت چه باید کرد؟ اما ظاهرا جولیخ همچنین در حال کار بر روی توسعه بیشتر یک فناوری هسته ای بحث برانگیز است.

راکتور آزمایشی در یولیخ شکست خورد.

فاجعه تحقیقاتی: راکتور با دمای بالا در جولیخ

یک راکتور آزمایشی به مدت 20 سال در Forschungszentrum Jülich در حال کار بود که در آن دمای بیش از 1000 درجه با استفاده از عناصر سوخت کروی ایجاد شد - امیدی برای انرژی هسته ای ایمن. اما این رویا پس از کمبودها و حوادث امنیتی متعدد ترکید. در سال 1978، مقادیر قابل توجهی از استرانسیوم 90 و تریتیوم از راکتور به خاک و آب های زیرزمینی نشت کرد. هر دوی اینها می توانند باعث سرطان خون شوند و استرانسیوم 90 نیز می تواند باعث سرطان استخوان شود. با وجود این، راکتور در دمایی بسیار بالا به کار خود ادامه داد. تعطیلی نهایی 26 سال پیش اتفاق افتاد. خود اپراتور در سال 90 اعتراف کرد که پس از آن، یولیچ برای مدت طولانی "تاسیسات هسته ای در جهان به شدت آلوده به پرتوهای بتا مانند استرانسیوم 2000" بود.

پروفسور هانس جوزف آللین مدیر موسسه در مرکز تحقیقات یولیخ و همچنین در دانشگاه فنی آخن است. با وجود حوادث، او تحت تأثیر این فناوری قرار گرفته است: "در آلمان مطمئناً در 30 سال آینده نیازی به راکتور بستر سنگریزه ای نخواهید داشت. این کار نیز مقرون به صرفه نخواهد بود. اما مانند بسیاری از فناوری ها، سوال این است که آیا شما از این راکتور استفاده می کنید. این دانشمند می گوید: زمان در حال حاضر و بیشتر توسعه می یابد و سپس پتانسیل را نیز بررسی می کند.

هزینه های گزاف برچیدن

مشکلات حاد زیادی وجود دارد. با مجموعه های سوخت چه کنیم؟ آنها در 152 چرخ چرخ دار، در یک ساختمان سبک وزن ساخته شده از فلز و ورقه فلزی ذخیره می شوند. هزینه های برچیدن راکتور قابل توجه است و هیچ پایانی در چشم نیست. بر اساس اطلاعات وزارت آموزش و تحقیقات فدرال (BMBF)، از زمان تعطیلی در مجموع 2012 میلیون یورو پول مالیات به اضافه 651 میلیون یورو اضافی در هزینه های عملیاتی جاری در ماه سرازیر شده است. Rainer Moormann شیمیدان و متخصص ایمنی به مدت 1,3 سال در مرکز تحقیقاتی Julich کار کرد. در این بین او به یک منتقد تند تبدیل شده است: "هزینه ها را نمی توان در حال حاضر تخمین زد. زیرا شما نمی دانید استرانسیوم در کجا قرار دارد و چقدر در آنجا گسترش یافته است. و در غیر این صورت راکتور 35 تنی ظرف، باید اکنون با بتن پر شده است تا رادیواکتیویته محدود شود، باید در یک مقطع زمانی در 2100 سال یا بعد از آن تصفیه شود، یا باید به طور کامل دور ریخته یا برچیده شود. این یک کار بزرگ است."

چگونه می توان زباله های هسته ای جولیخ را دفع کرد؟ مشکلات قابل توجه دفع

راکتور اکنون توسط Energiewerke Nord متعلق به فدرال در حال برچیدن است - با موانع عمده: بارها و بارها تأخیرهایی وجود داشته است زیرا، طبق BMBF، "پیچیدگی این کار در برنامه ریزی اولیه دست کم گرفته شده است" و "آلودگی افراد". اجزاء» را نمی توان ارزیابی کرد یا وجود دارد. میراث اتمی از طریق: 300.000 عنصر سوخت کروی با اورانیوم بسیار غنی شده می درخشد. ظروف کرچک در بالای زمین قرار دارند. این سالن یک انبار موقت است که در حال حاضر بدون مجوز است. راینر مورمن همه اینها را "ویرانی کامل" می داند. او از یولیچ انتقاد می کند که به بسیاری از سؤالات باز و اقدامات مقدماتی و اقدامات لازم برای دفع عناصر سوخت پاسخ نمی دهد.

پیشرفت بحث برانگیز فناوری تخت سنگریزه

با این حال، تحقیقات دفع موضوع پروفسور آللین نیست. علیرغم خروج هسته ای، تحقیقات و محاسبات ادامه دارد. ما مقالاتی داریم که پروفسور آللین در سال 2013 با آنها سخنرانی کرد. محاسبات پیچیده - فقط برای دانشمندان قابل درک است. بدیهی است که این در مورد توسعه بیشتر فناوری بستر سنگریزه است. آللین می گوید: "ما برنامه های کامپیوتری مناسبی داریم و در حال توسعه بیشتر آنها هستیم و آنها را در اختیار علاقه مندان قرار می دهیم. ما منافع جهانی داریم: چینی ها به طور خاص علاقه مند هستند. آنها در حال حاضر در حال ساخت چنین راکتور بستر سنگریزه ای هستند و همچنین از آنها استفاده می کنند. تخصص ما."

با وجود این حوادث، پروفسور هانس جوزف آللین تحت تأثیر فناوری تخت سنگریزه قرار گرفته است.

بسیاری از همکاران این صنعت، از جمله مایکل سیلر، کارشناس هسته ای از Ökoinstitut در دارمشتات، این موضوع را به شدت می بینند. راکتور بستر سنگ‌ریزه‌ای پیچیده‌تر و گران‌تر است و هنوز ثابت نکرده است که در عمل مفید است. بیشتر افرادی که با فناوری هسته‌ای سر و کار دارند به آن نگاه می‌کنند. به همین دلیل است که عملاً هیچ پروژه‌ای در جهان وجود ندارد که در آن مفهوم باشد. ادامه خواهد داد "، بنابراین شیمیدان.

تحقیق با دلارهای مالیاتی

و با این حال پول مالیات در جریان است: وزارت اقتصاد فدرال سال‌ها بودجه تحقیقاتی را به کرسی دانشگاه آخن اهدا می‌کند. در سال 2013 این مبلغ 730.000 یورو بود و وزارت تحقیقات 390.000 یورو را برای تحقیقات امنیتی اختصاص داد. به هر حال، به اصطلاح تحقیقات ایمنی راکتور در سراسر کشور با بیش از 25 میلیون یورو تأمین مالی می شود. با این حال، مایکل سیلر و راینر مورمن از این واقعیت انتقاد می کنند که این پول نه تنها می تواند برای انجام تحقیقات امنیتی استفاده شود، بلکه برای ترویج توسعه بیشتر فناوری بستر سنگریزه نیز قابل استفاده است.

یک راکتور تجربی کوچک که در طول عمر خود حداکثر 13 مگاوات برق تولید می کرد، به یک گودال بی ته هسته ای و مالی تبدیل شده است. دفع روشن نشده است. بتن در حال فرو ریختن است. و با این حال دانشمندانی وجود دارند که نمی توانند رها کنند.

نویسنده: پترا استورچ

پخش را می توانید در اینجا مشاهده کنید:

http://www1.wdr.de/fernsehen/ratgeber/markt/sendungen/atomforschung101.html

یادداشت ها: بودجه تحقیقاتی برای THTR تا به امروز - مستند شده در خبرنامه های THTR

بخشنامه شماره 143 THTR - ژوئن 2014: 25 سال پس از تعطیلی THTR: یولیچ باید تحقیقات THTR را رها کند!

THTR-Rundbrief شماره 140: دوستان THTR یکدیگر را بیشتر می بوسند

خبرنامه شماره 136 THTR: تحقیقات THTR ادامه دارد!

THTR-Rundbrief شماره 133: CDU-Wirtschaftsvereinigung یارانه برای فناوری ورشکستگی می خواهد!

THTR-Rundbrief شماره 131: انرژی هسته ای عالی NRW؟

THTR-Rundbrief شماره 124: اخبار از "Atomausstieg": به RWTH آخن

*

بیشتر به: مقاله روزنامه 2014

***

بالای صفحه

***

***

بالای صفحه

***