| TTR 300 | Biuletyny THTR |
| Studia nad THTR i wiele więcej. | Lista awarii THTR |
| Badania HTR | Incydent THTR w „Spiegel” |
Biuletyn THTR nr 151,
Grudzień 2018:
***
| 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | ||
| 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 |
| 2013 | 2012 | 2011 | 2010 | 2009 | 2008 |
| 2007 | 2006 | 2005 | 2004 | 2003 | 2002 |
Treść:
Kugel-Rudi „niezupełnie legalnie” na złym torze! O rzekomym wynalazcy THTR Rudolf Schulten
Oak Ridge National Laboratory - ciągłość historyczna
Niemiecki strach przed HTR w Chinach: „Pomoc Altmaier!”
Krytyka reaktorów Generacji IV i Toru
Republika Południowej Afryki - wydobycie uranu
Oddolna rewolucja „skrajnej lewicy”
Ippen, właściciel Westfalii Anzeiger, ucieka!
„Saloniki: Zniszczenie„ żydowskiego miasta ”i jego konsekwencje” (Uwaga)
Kugel-Rudi „niezupełnie legalnie” na złym torze!
16 sierpnia 2018 r. WDR nadało w radiu bardzo szczególny „Zeitzeichen” o „ojcu niemieckiej techniki jądrowej” i rzekomym wynalazcy reaktora ze złożem żwirowym Rudolfie Schultenie (1923-1996), zwanym również „Kugel-Rudi”. w swoim instytucie (1) . Czternastominutowy program został napisany przez Martina Herzoga, który w 2009 roku w filmie WDR „Atomstrom für Afrika” zrelacjonował wysiłki na rzecz budowy THTR w RPA (2). Powodem obecnej audycji radiowej były niecałe 95. urodziny Rudolfa Schultena, który przez ponad 30 lat pracował nad badaniami i rozwojem reaktora wysokotemperaturowego toru w ówczesnym centrum badań jądrowych Jülich.
Herzog pozwala wypowiedzieć się dawnym towarzyszom i archiwistom z Jülich. Mówią o euforycznym duchu optymizmu w nauce i polityce, w którym w latach 50. i 60. obchodzono budowę niezależnej, krajowej linii reaktora. Wreszcie, po przegranej II wojnie światowej, Niemcy miały znów odegrać ważną rolę na światowej scenie politycznej. - Ale co kryło się za rozdmuchaną retoryczną bombastą („technologia dla dobra ludzkości”), którą rozprzestrzenił nowy reaktor reaktorowy, mesjasz Schulten? Rainer Moormann, który przez dziesięciolecia pracował w Forschungszentrum Jülich, a później został demaskatorem, również miał swoje zdanie i krytycznie ocenił pracę Schultena: „Jeśli sprzeciwiałeś się swoim pomysłom, wpadałeś w wielkie trudności”. Reprezentował problemy z linią HTR.
Powszechnie wiadomo, że opracowanie i budowa eksperymentalnego reaktora w Jülich oraz THTR 300 w Hamm-Uentrop okazały się niezwykle trudne. Naukowców dręczyły liczne nierozwiązane problemy techniczne. Były ciągłe opóźnienia, nieprzewidziane incydenty i stało się drogie. Nic z tego nie zakwestionowało Schultena. Wciąż miał duże usta, co było wyraźnie słyszalne w oryginalnych sekwencjach tego „sygnału czasu”.
„Myśl głupio”
Kiedy w 1986 roku doszło do poważnego incydentu w THTR Hamm-Uentrop, stało się jasne, jak niebezpieczna jest ta szczególna forma technologii jądrowej. W wywiadzie udzielonym kilka tygodni później dyrektor elektrowni THTR Glahe musiał przyznać się do skruszonych, ale naprawdę poważnych problemów: „Takiego incydentu nie uwzględniono w planowaniu. Nie zawsze można myśleć tak głupio, jak to się czasem zdarza.”Demonstrowanie i blokowanie rolników i konsumentów dało reaktorowi upadłościowemu resztę.
W tym „sygnale czasu” poruszony jest jednak pokrótce inny aspekt, który chciałbym tutaj zagłębić. W latach pięćdziesiątych, po szokujących doświadczeniach zrzucenia bomb atomowych na Hiroszimę i Nagasaki, ludność była dostrojona do nowych ambicji nuklearnych Niemiec poprzez propagandę: „Nasz przyjaciel, atom. Nie fizyka śmierci, ale fizyka życia. Cała ludzkość otrzyma dary nauki. Magiczna moc atomu. Rozszczepienie jądrowe jako dar od Boga…” – to wszystko cytaty z audycji radiowej.
Schulten jako łamacz prawa
Świat miał swoje doświadczenia z niemieckim faszyzmem i było jasne, że podłość i zdecydowana wola unicestwienia w RFN nie znikną nagle od 8 maja 1945 roku. Sprawcy i ich ideologia nadal działały i stwarzają wielkie zagrożenie.Tym ludziom nie podaje się broni masowego rażenia. Dopiero traktaty paryskie z 5 maja 1955 r. przyznały RFN prawo prowadzenia badań naukowych w dziedzinie energetyki jądrowej.
W 1952 Schulten został asystentem noblisty Wernera Heisenberga, który był zaangażowany w wiodące stanowisko w projekcie uranu Heereswaffenamt pod faszystami w latach 1942-1945. „Nie do końca legalne”, powiedział Martin Herzog w audycji radiowej, Schulten był w USA i Wielkiej Brytanii przed 1955 r., aby studiować różne nowe koncepcje reaktorów.
To bardzo grzeczne i ostrożne sformułowanie. Nawet w Wikipedii jest to trochę jaśniejsze: „Należał do grupy badawczej zajmującej się fizyką reaktorów, na co w rzeczywistości nie pozwolił Wirtz w 1953 (...), ale która w rzeczywistości była już grupą planistyczną zajmującą się projektowaniem reaktorów”3. ). A gdzie indziej jest napisane: „Dlatego Schulten przebywał kilka razy w USA, zwłaszcza w Oak Ridge National Laboratory, oraz w Wielkiej Brytanii, aby badać aktualne prace nad reaktorami jądrowymi. Stało się to już w 1954 r., zakazane przed niemieckim traktatem traktatów paryskich z 5 maja 1955 r., dzięki któremu Republika Federalna Niemiec mogła badać i rozwijać cywilne wykorzystanie energetyki jądrowej”(4).
HTR nie jest niemieckim opracowaniem!
Przez dziesięciolecia Schulten i wielu polityków wielokrotnie podkreślało, że reaktor ze złożem żwirowym był czysto niemieckim rozwiązaniem. To jest źle. Ulrich Kirchner wyjaśnił kroki rozwojowe w kierunku HTR w swojej bardzo kompetentnej i szczegółowej książce „The High Temperature Reactor” (1991):
„Możliwość wykorzystania kulek jako elementów paliwowych została wprowadzona do gry przez Leo Szilarda w Wielkiej Brytanii pod koniec lat 5. XX wieku. Dziesięć lat później Stefan Bauer (Harwall) zaczął myśleć o tym, jak osiągnąć wysokie temperatury i pomyślał o użyciu kulek w gromadzie kulistej ”(XNUMX). Nawiasem mówiąc, Szilárd jest najbardziej znany ze swojego zaangażowania w budowę pierwszych amerykańskich bomb atomowych w ramach Projektu Manhattan. Zrzucono ich na Hiroszimę i Nagasaki.
Kirchner kontynuuje w swojej książce: „Ale Farrigton Daniels (Oak Ridge) przewidział ideę HTR już w 1942 roku w USA. (...) W broszurze opublikowanej w 1977 r. grupa robocza Versuchsreaktor (AVR) i konstrukcja reaktora wysokotemperaturowego (HRB) mówili o „koncepcji Danielsa” i ograniczyli pracę Rudolfa Schultena do nadania decydującego impulsu (.. .) " (6). Daniels był szefem wydziału metalurgicznego Projektu Manhattan i tym samym był również zaangażowany w budowę amerykańskiej bomby atomowej. Nadał reaktorowi ze złożem żwirowym angielską nazwę Reaktor modułowy ze złożem żwirowym (7), która jest nadal w użyciu.
To właśnie we wspomnianym wyżej Oak Ridge Laboratory Rudolf Schulten był nielegalnie zaangażowany w rozwój reaktora ze złożem żwirowym przed 1955 rokiem. - A tak przy okazji: dobre siedemdziesiąt lat później Oak Ridge otrzymał zlecenie w 2016 roku na kontynuowanie prac nad rozwojem HTR w ramach projektów Generation IV (patrz artykuł poniżej).
Narodowy szowinizm
Kirchner w kilku miejscach swojej książki podkreśla, że rozwój HTR opierał się na specyficznym niemieckim nacjonalizmie. Z tego powodu nawet oferty współpracy europejskiej zostały odrzucone: „Oferta Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Euratom) dołączenia do ich zespołu i pracy nad wspólną europejską koncepcją HTR została odrzucona przez Rudolfa Schultena i jego współpracowników w 1958 roku, ponieważ czuli się zaangażowani do koncepcji narodowej, zwłaszcza że odpowiedzialny wówczas minister federalny wolał własne programy od programów międzynarodowych ”(8).
W latach 50. i 60. hymny pochwalne dla reaktora ze złożem żwirowym w RFN narastały coraz bardziej i prowadziły do groteskowej samooceny. Ujawnili dobrze znane wzorce myślowe, które przejawiały się w niezwykle militarnie brutalnym języku: „Allgemeine Zeitung ukazało się 19 października 1959 roku z nagłówkiem „Niemcy wygrały pierwszą„ bitwę nuklearną ” i twierdziły, że „wielka i nas w badaniach atomowych daleko naprzód Ameryka jest pobita nosem”, odkąd rozpoczęto budowę pierwszego zachodnioniemieckiego HTR. Rozpoczęcie prac budowlanych zostało opóźnione do sierpnia 1961 ”(9).
Nacjonalistyczną arogancję, z jaką niemieccy politycy pojawili się za granicą już w 1960 roku, ilustruje następujący incydent: „A Siegfried Balke (CSU), federalny minister energetyki jądrowej i gospodarki wodnej, odpowiedział podczas swojej podróży do Kanady na pytanie dziennikarza, czy nie kupować kanadyjskiego reaktora, z kontrpytaniem „Nie chcesz kupić niemieckiego reaktora?” – i niewątpliwie miał na myśli HTR „(10).
Projekt AVR w Jülich został rozpoczęty, chociaż ważne komponenty, takie jak kulki elementów paliwowych, nie zostały jeszcze opracowane, aby były gotowe do użycia (11). „Decydujący rozwój nastąpił wtedy w Oak Ridge (USA): na przełomie 1962/63 pojawiła się możliwość produkcji elementu paliwowego (...)” (12).
Pierwsze piłki HTR do AVR Jülich przyjechały z USA (13)! Zachodnioniemiecki przemysł jądrowy nie był w stanie ich wyprodukować. Ale pukając w nacjonalistyczne hasła, mogli to zrobić.
Republika Południowej Afryki
Wróćmy do relacji radiowej. Pod koniec lat 80. AVR Jülich i THTR 300 w Hamm już dawno przekroczyły swój zenit po różnych incydentach i zostały zamknięte. Po tej awarii trudno było włączyć czyjś reaktor ze złożem żwirowym. W tej sytuacji lobby HTR nie było świadome jakichkolwiek skrupułów moralnych dotyczących dostarczania zakazanemu na arenie międzynarodowej reżimowi apartheidu w RPA technologii HTR do użytku wojskowego.
Robert Jung napisał: „Międzynarodowe biura utworzone w Karlsruhe i Jülich w 1969 roku odegrały ważną rolę w zapewnieniu rządowi Pretorii, który był bojkotowany na całym świecie z powodu swojej polityki rasowej, otrzymał metodę gruczołów separacyjnych Beckera do wzbogacania uranu, który został opracowany w Karlsruhe” ( 14).
Raport radiowy mówi: „Pod koniec lat 80. RPA wykazała zainteresowanie napędem atomowych okrętów podwodnych. Nie wiadomo, ile Schulten miał z tym wspólnego po przejściu na emeryturę. Transakcja Afryka zostaje zatrzymana przez jego byłych pracowników ”. W swojej audycji Herzog mówi o 2.500 pracownikach FZ Jülich; większość z nich pracowałaby bezpośrednio lub pośrednio dla reaktora Schultena. W Schulten pracowało łącznie 300 doktorantów. Wszyscy byli zainteresowani jakimś sposobem kontynuowania tej technologii nuklearnej.
Po upadku reżimu apartheidu w 1994 roku sześć bomb atomowych w RPA zostało zlikwidowanych na mole, a lobby Jülich skoncentrowało się na tym, aby niemiecka technologia HTR była przyswajalna dla celów cywilnych dla nowego rządu. Po tym, jak Republika Południowej Afryki wlała 1,5 miliarda dolarów do reaktora modułowego Pebble Bed (PBMR), kraj musiał się poddać (15).
Doprowadzić do tylu bankructw i nadal być na szczycie mediów, to była specjalność Rudolfa Schultena. Wywarł też wpływ na prasę branżową zajmującą się energią jądrową przez dziesięciolecia, co do dziś jest widoczne w ich głębokich i bezkrytycznych związkach z tematem globularnego stosu. Ponieważ: „Od 1958 do 1995 Schulten był początkowo współredaktorem, a następnie członkiem kolegium redakcyjnego pisma branżowego” atw - atomwirtschaft - atomtechnik "(dziś" atw - International Journal for Nuclear Power "), oficjalnego techniczno-informacyjnego arkusz Kerntechnischen Gesellschaft eV” (16).
komentarze
2) https://www.reaktorpleite.de/nr.-126-april-09.html#3.Thema
3) https://de.wikipedia.org/wiki/Rudolf_Schulten
4) Zobacz 3
5) Ulrich Kirchner „Reaktor wysokotemperaturowy. Conflicts, Interests, Decisions ”, Campus Research (1991), s. 34
6) Patrz 5, strona 34
7) https://de.wikipedia.org/wiki/Farrington_Daniels
8) Patrz 5, strona 36
9) Patrz 5, strona 37
10) Patrz 5, strona 38
11) Patrz 5, strona 58
12) Patrz 5, strona 57
13) Patrz 5, strona 35
14) Robert Jungk „Państwo atomowe”, Kindler (1977), s. 129
15) Okólnik THTR nr 132: https://www.reaktorpleite.de/39-frontpage/thtr-rundbriefe/rundbriefe-2010/380-th
16) patrz 3
Oak Ridge National Laboratory - ciągłość historyczna
To laboratorium techniczno-naukowe zostało założone w USA w 1943 r. w celu m.in. opracowywania bomb atomowych zrzucanych na Hiroszimę i Nagasaki w ramach Projektu Manhattan. Rudolf Schulten nielegalnie badał opracowany tam reaktor ze złożem żwirowym jeszcze przed traktatami paryskimi w 1955 roku, zabrał ze sobą know-how do Niemiec Zachodnich i twierdził, że jest ojcem tego typu reaktora (patrz powyższy artykuł o Schultenie).
W Oak Ridge prowadzono również prace nad rozwojem reaktora stopionej soli (MSR), odrzuconego wówczas przez Schultena, który również należy do generacji IV i pracuje z torem. Ten mały MSR działał tylko przez pięć lat w latach 70., ponieważ pojawiły się problemy, ponieważ sól koroduje metal:
„W obiekcie testowym w Oak Ridge, w miejscach, w których stykał się metal i stopiona sól, na powierzchniach znaleziono drobne pęknięcia. Te przerwy mogły stać się problemem przy dłuższym okresie eksploatacji ”(1).
Ostatnio Oak Ridge ponownie pracuje nad kulistymi elementami paliwowymi linii HTR, przy zamówieniu o wartości 40 milionów dolarów. X-Energy LLC pracuje tu od 2018 roku przy wsparciu Departamentu Energii USA (DOE) nad dalszym rozwojem tzw. paliwa TRISO, które jest wymagane dla sfer HTR. „Usługa obejmuje m.in. analizy krytyczności, projektowanie urządzeń i infrastruktury produkcyjnej oraz projektowanie opakowań transportowych paliw” (2). Jest tam również niemiecka firma SGL Carbon, która już wcześniej zajmowała się produkcją kulistych elementów paliwowych w RPA i Chinach (3).
komentarze
(1) https://www.welt.de/print/die_welt/wissen/article162760506/Geboren-aus-Asche.html
(2) https://www.nuklearforum.ch/de/aktuell/e-bulletin/centrus-unterstuetzt-x-energy
(3) https://www.nuklearforum.ch/de/aktuell/e-bulletin/doe-neue-investitionen-generation-iv-reaktoren
Szukaj w reaktorpleite.de z hasłem: Kugelkaufenreaktor
http://www.reaktorpleite.de/interne-suche.html?q=Kugelkaufenreaktor
Niemiecki strach przed HTR w Chinach: „Pomoc Altmaier!”
Jeśli trzymasz ten biuletyn w swoich rękach, to śmiałe marzenie niezliczonych przyjaciół reaktorów z kamykami może już stać się rzeczywistością! - Dokładnie w miejscu, w którym ponad 150 lat temu niemieckie wojska kolonialne zajęły bazę w chińskiej zatoce Kiautschou na półwyspie Shandong (1). Tak więc związek z tym miejscem jest wyjątkowy.
17 lat po podjęciu decyzji o budowie większego HTR w Chinach, kule reaktora powinny toczyć się tu żwawo od grudnia 2018 roku, a cząstki elementarne ruchliwie krążą. - Ale och kochanie, co mam teraz czytać wszechczasów? Niemieccy przyjaciele atomu bardzo się martwią. Dzieło twojego życia jest rzekomo zagrożone! Reaktor ze złożem żwirowym poza kontrolą Niemiec - czy to w ogóle może działać? Czy kopiujący Chińczycy mogą to zrobić? Czy jako studenci w Akwizgranie i Jülich zawsze zwracałeś na to uwagę?
Jak niewątpliwie dowodzi historia, tylko Bio-Niemcy mogą zaprowadzić porządek w anarchicznym, kulistym chaosie w reaktorze. Wyrocznia Schultena w wielkiej kryształowej kuli już donosiła: „Niedługo coś się wydarzy!”. W tej fatalnej sytuacji renomowane stowarzyszenie „Biokernsp (i) rit” podjęło inicjatywę napisania pilnego listu do ministra Altmaiera. 10 września 2018 i nie jest (!) satyrą:
„Chińczycy zbudowali i wkrótce skończą. Wdrażają technologię reaktora opracowaną w Jülich, najbezpieczniejszą na świecie. Niestety niemieccy konsultanci postawili ich na wątpliwym torze, tak jak zrobili to w RPA. Doświadczeni ostrzegający obawiają się, że w Chinach również się to nie uda. A jaki byłby wtedy wynik: ten świecki niemiecki rozwój prof. Schultena i jego zespołu jest dyskredytowany na całym świecie. Jeśli Chiny tego nie zrobią, nie zrobią tego nawet Stany Zjednoczone, Japonia czy Rosja. Utracona zostałaby reputacja Niemiec, domena Ministra Gospodarki. A ty po prostu pozwalasz „Chińczykom to zbudują”. Poprosiłem cię o interwencję 27 lutego. Stąd po raz kolejny prośba: przyłącz się, masz więcej możliwości niż jakikolwiek zwykły obywatel. Proszę, unikaj krzywdy ze strony ludzi! (...) Z poważaniem, Jochen Michels”.
Pojawia się dla mnie pytanie, czy sprinterzy organiczni wiedzą coś, czego my nie wiemy, a co byłoby powodem do niepokoju? - Więc powinni z tym wyjść!
Tymczasem Chińczycy kontynuowali budowę z opóźnieniem typowym dla reaktorów ze złożem żwirowym. 2 października 2018 r. poinformowali, że pierwsza wytwornica pary dla HTR-PM pomyślnie przeszła testy ciśnieniowe: Test przeszedł pomyślnie! (2). - Wszystko jest proste, nie musisz się martwić, możemy to zrobić, ogłaszają!
Poważna krytyka
Tymczasem w mediach i Internecie trwa poważna, krytyczna dyskusja na temat HTR-PM w Chinach. W czasopiśmie naukowym „Spektrum” dziennikarka Katja Maria Engel napisała 9 października 10 r. w artykule „Nowy start dla starego pomysłu”:
„Chemik i badacz jądrowy Rainer Moormann, były pracownik ówczesnego centrum badań jądrowych w Jülich, również zakłada, że kilka aktywnych systemów bezpieczeństwa chroni chińską elektrownię przed parą wodną: w końcu wiadomo, że istnieje pewne prawdopodobieństwo że generatory pary wodnej będą przeciekać. Uważa jednak, że sytuacja incydentu może szybko stać się zagmatwana, dlatego badacz jądrowy ostrzega przed zbyt małą ilością środków ochronnych w tym momencie, a także sugeruje znacznie bardziej szczegółowe zabezpieczenia. Przecież w sytuacji awaryjnej sprzęt i ludzie musieliby zareagować bezbłędnie. Jeśli para wodna z tego drugiego obiegu przeniknie do gorącego rdzenia reaktora, korzyść wynikająca z samoobrony byłaby zagrożona, grafit mógłby się przegrzać i zareagować z wodą. (...)
Ale nawet poza konkretnymi szczegółami technicznymi chińskiego reaktora wciąż pojawiają się stare, fundamentalne pytania dotyczące tego nowego typu elektrowni jądrowej. Mało kto wie, jak zachowuje się prawie 250 000 kulek w reaktorze podczas pracy. „Jak mogę w ogóle monitorować ich stan? Czy istnieją ukryte hotspoty z lokalnymi szczytami temperatury? Ile ścierają się podczas pracy, a nawet czy mogą się zepsuć?, „Pyta Pistner, ekspert ds. bezpieczeństwa w Darmstadt.
Niepewność związana ze ścieraniem i wynikającymi z niego drobnymi, prawdopodobnie wysoce niebezpiecznymi cząstkami jest również krytykowana przez badacza jądrowego Moormanna wraz z dwoma naukowcami z MIT w aktualnym komentarzu specjalistycznym w »Joule«. Fizyka pyłu nie jest w pełni poznana, zwłaszcza w gorącym gazowym helu. „Grafit to doskonały smar, ale kulki ścierają się w suchym środowisku.”(…)
Główny inżynier elektrowni jądrowej Zuoyi Zhang napisał w „Inżynierii” w 2017 r.: „HRT-PM nie jest jeszcze sprawdzoną technologią. Jego bezpieczeństwo będzie zatem stale poprawiane.” „Zhang, były stypendysta Humboldta w ówczesnym centrum badań jądrowych w Jülich, podkreśla, że duża część badań jest wynikiem współpracy z niemieckimi naukowcami, ale nowe urządzenia i technologie zostały opracowane wyłącznie na podstawie własnego przemysłu.” (3).
Tak więc najbliższe miesiące będą naprawdę ekscytujące. Czy chiński reaktor może rzeczywiście zacząć działać? I co ważniejsze: czy nie wydarzy się nic, co mogłoby zagrozić życiu mieszkańców okolicy?
Anmerkungen:
1) https://www.machtvonunten.de/atomkraft-und-oekologie/333-neuer-thtr-in-china.html
2) http://www.world-nuclear-news.org/Articles/HTR-PM-steam-generator-passes-pressure-tests
3) https://www.spektrum.de/news/neuer-anlauf-fuer-eine-alte-idee/1593456
Szukaj w reaktorpleite.de ze słowem kluczowym: Chiny
http://www.reaktorpleite.de/interne-suche.html?q=China
Krytyka reaktorów Generacji IV i Toru
Numer 40 „Ausgestrahlt magazin” skupia się na pięciu stronach na temat reaktorów „IV generacji”, który jest często pomijany w ruchu ekologicznym.
W rozmowie z Rainerem Moormannem omówiono obecną popularność reaktorów torowych:
„Czy są jakieś badania na ten temat w Niemczech? We Wspólnym Centrum Badawczym (JRC) w Karlsruhe, centrum badawczym Euratomu na terenie Instytutu Technologii w Karlsruhe (KIT; dawniej Centrum Badań Jądrowych w Karlsruhe i Uniwersytet w Karlsruhe), opracowywanie reaktora do szybkiego wytwarzania stopionej soli (MSFR) jest w dużej mierze realizowany, w tym sam KIT jest włączany na małą skalę. Istnieje wiele publikacji na ten temat ”.
Informacje: https://www.ausgestrahlt.de/informieren/akw-generation-iv/
Szukaj w reaktorpleite.de z wyszukiwanym hasłem: Generacja IV
https://www.reaktorpleite.de/interne-suche.html?q=Generation%20IV
Kongres Toru w Brukseli
Od 28 października 2018 r. w Brukseli odbył się kongres Atomowych Przyjaciół „Torium Energy World”. Przeciwnicy elektrowni jądrowych z Belgii i RFN zaplanowali protest i przygotowali szczegółowe oświadczenie w sprawie toru, które w uzupełnionych i poprawionych wersjach zostało przesłane e-mailem pięciokrotnie.
Sama akcja nie odbyła się po to, by niepotrzebnie nie przewartościować w mediach nuklearnych przyjaciół. W sieci pojawił się teraz tekst „Nie dla energii jądrowej toru”:
Szukaj w reaktorpleite.de z wyszukiwaną frazą: Thorium
https://www.reaktorpleite.de/interne-suche.html?q=Thorium
Wodór i HTR
Andreas Brändle na całej stronie zajmował się pytaniem, czy sensowne byłoby łączenie produkcji wodoru z pracą reaktorów wysokotemperaturowych w „Junge Welt” 22 czerwca 6 r. Podobnie jak wielu innych, dochodzi do wniosku, że z fizycznego punktu widzenia gospodarka wodorowa jest czystym marnotrawstwem energii i służy jedynie lobby atomowemu do realizacji jego ambicji nuklearnych.
Od dziesięcioleci wymienia się tu tych samych ludzi i firmy: oprócz Rudolfa Schultena są to Hermann Josef Werhahn, Fritz Vahrenholt, SGL Carbon, AAB, Forschungszentrum Jülich itp.
Brändle w zasadzie przedstawia dobre podsumowanie 150 wydań okólnika THTR i podkreśla, że „wspólnota HTR” jest kombinacją kierującej się interesami, dogmatycznej sekty i potęgi gospodarczej, która znalazła sojuszników nawet w czerwono-zielonych rządach.
Dwa artykuły „Nigdy nie było wyjścia z energetyki jądrowej” i „Gospodarka wodorowa w ślepej uliczce” nie są niestety dostępne w Internecie za darmo.
(Aktualizacja: artykuł "Nigdy nie było wycofywania się z energii jądrowej„Jest, jako plik PDF w Internecie.)
Na te tematy napisałem jednak następujące dwa artykuły, na przykład:
https://www.reaktorpleite.de/nr-127-juli-09.html#Der-Werhahn-knurrt
https://www.machtvonunten.de/atomkraft-und-oekologie/215-wasserstoff-fuer-nukleare-traeume.html
Szukaj w reaktorpleite.de ze słowem kluczowym: wodór
http://www.reaktorpleite.de/interne-suche.html?q=Wasserstoff
Republika Południowej Afryki - wydobycie uranu
Stefan Cramer jest nadal znany wielu czytelnikom biuletynu jako „nasz człowiek w RPA”, ponieważ jako szef Fundacji Bölla pracował tam razem z organizacją ekologiczną „Earthlife Africa”, aby zapobiec Reaktorowi Modułowemu Pebble Bed (PBMR) i stale na deszcz Zapewnił wymianę informacji.
Stefan jest obecnie emerytowanym geologiem i nadal działa w Afryce Południowej i sprawach jądrowych.
W numerze 1 „afrika süd” szczegółowo opisał, w jaki sposób można zatrzymać wydobycie uranu na suchej półpustyni Karoo w RPA. Na bardzo słabo zaludnionym obszarze wielkości Niemiec australijska firma wydobywcza Peninsula Energy kupiła prawa do wydobycia i grunty za pomocą rosyjskiego kapitału oligarchów (200 mln USD). Po tym, jak opór wobec tych wysiłków był początkowo niewielki, można było odnieść większe sukcesy, ponieważ firma wydobywcza działała w sposób amatorski i na terenie z rośliną lodową znaleziono zupełnie nowy gatunek roślin.
Do władz wydających zezwolenia wpłynęło ponad 2.000 petycji przeciwko wydobywaniu uranu. Innym ważnym powodem wycofania się australijskiej firmy wydobywczej jest obecna niska cena uranu. - Zdecydowanie wielki sukces w RPA!
Informacje: https://www.afrika-sued.org/ausgaben/heft-1-2016/radioaktiver-staub-ueber-der-karoo-/
https://www.afrika-sued.org/ausgaben/heft-1-2018/geplanter-uranbergbau-vor-dem-aus/
Szukaj w reaktorpleite.de ze słowem kluczowym: RPA
http://www.reaktorpleite.de/interne-suche.html?q=Südafrika
„Wymazy lewicowych ekstremistów”
Od jakiegoś czasu krytyczne media coraz bardziej odczuwają zwrot na prawo, antysemityzm i ksenofobię.
Jako współredaktor miesięcznika „Graswurzelrevolution” początkowo ucieszyłem się, że nawet prezes Urzędu Ochrony Konstytucji w Turyngii Stephan Kramer w bardzo szczegółowy i aprobujący sposób przytoczył analizę z naszej gazety autorstwa Andreasa Kempera. na konferencji prasowej i kilkuminutowej transmisji w telewizji. Artykuł dotyczył faszystowskiej agendy polityka AfD Björna Höcke (1).
Obelgi, obelgi i groźby, które potem spadły na nas i funkcjonariuszy ochrony konstytucyjnej, nie dają się opisać! Ponadto Kramer był byłym przewodniczącym Centralnej Rady Żydów w Niemczech; nazistowski hiperwentyluje się jeszcze bardziej.
AfD szalała przeciwko „lewicowej ekstremistycznemu oczernianiu” oddolnej rewolucji, a gazeta Bild jak zwykle podsycała polowanie: „Anarcho-postil walczy o zniesienie NASZ od 1972 roku”.
Kilka tygodni temu, kiedy byłem w stoisku informacyjnym Amnesty International na skraju rynku w Hamm, gdzie zbierano podpisy za prześladowanymi ludźmi na całym świecie, widziałem szereg pozornie zwyczajnych ludzi, którzy buntowali się, agitowali przeciwko uchodźców i orędowników orzekł karę śmierci. W zasięgu wzroku, jakieś sto metrów dalej, wyraźnie widoczny był medialny punkt wyjścia dla tej agitacji: jak na ironię, księgarnia Holota, w której od dwudziestu lat kupuję moje książki, stawia ostatnio podwójną przegrodę z reklamą dla gazety Bild codziennie przed ich sklepem i sprzedawaj ten arkusz. - Tu w Niemczech dzieją się rzeczy, które jeszcze kilka lat temu nie byłyby uważane za możliwe.
(1) https://www.graswurzel.net/gwr/2018/09/bjoern-hoeckes-faschistischer-fluss/
rachunkowość
Książka Reinera Szepana „Najbezpieczniejsze elektrownie jądrowe na świecie? Profesjonalne rozliczenie ze społecznością atomową ”w wydawnictwie„ von Lorbas ”.
Na kilku stronach Szepan zajmuje się także THTR, który komentował już kilkakrotnie w przeszłości. Niestety, „księgowość” często staje się jawną zniewagą dla nas, życzliwych, wybranych urzędników, których nazywa aparatczykami.
A zdanie „gospodynie domowe mogą być tylko pod wrażeniem takiego zachowania” (s. 65) nie trzeba w tym miejscu komentować i mówi samo za siebie…
Książka ma 92 strony w formacie A4 i kosztuje 12,90 euro.
Właściciel WA Ippen ucieka!
Właściciel „Westfälischer Anzeiger” (WA) Ippen znajduje się w czołówce, gdy środki przeciwko zmianom klimatu mają zostać udaremnione (patrz jego artykuł z 13 października 10 r. w WA) lub koło historii w zakresie praw pracowniczych być zawróconym:
„Tradycyjne FSD (Frankfurter Societäts-Druckerei) wyrosło jako wewnętrzna drukarnia„ Frankfurter Allgemeine Zeitung ”(FAZ) i zostało przejęte dopiero wiosną ubiegłego roku przez grupę gazet Ippen (Monachium) i Rempel („ Gießener Allgemeine ”) rodzina wydawnicza z Giessen.„Nowi właściciele chcą uniknąć demokratycznych negocjacji układów zbiorowych i zamiast tego dyktują płace i warunki pracy zgodnie ze stylem właściciela” – skrytykował Manfred Moos z ver.di Hessen.
Hescy politycy, tacy jak regionalny lider SPD Thorsten Schäfer-Gümbel i członek Bundestagu Achim Kessler (LINKE), potępiają ucieczkę FSD od rokowań zbiorowych i wykazują solidarność z ver.di i pracownikami FSD. Tutaj, podobnie jak w innych firmach o wysokim poziomie organizacji związkowych, pojawia się przewlekły spór pracowniczy.” (Od: Neues Deutschland z 24 r.)
Więcej informacji o WA i Ippen:
https://www.machtvonunten.de/medienkritik/313-antifa-haekelclub-im-visier-der-lokalpresse.html
„Saloniki: Zniszczenie 'miasta żydowskiego' i jego konsekwencje”
W tym miejscu chciałbym się odnieść do dłuższego artykułu mojego autorstwa w „Oddolnej rewolucji”, który cieszył się dużym uznaniem w społeczności greckiej, odzwierciedlał znaną stronę żydowską Hagalil i bardzo często rozpowszechniany na FB i wzbudzał zaniepokojenie. Oto początek:
„Czy ktoś w ogóle myśli o tym, co wydarzyło się tu wcześniej?” Myślę, gdy wędruję po hałaśliwych ulicach Salonik z ich brzydkimi betonowymi budynkami, mijając tłumy ludzi biegających z torbami na zakupy.
Kiedy miałem 9 lat, natknąłem się w domu na smukłą książeczkę wielkości pocztówki: "Krótki spacer po Salonikach. Pamiątki z inwazji wojsk niemieckich w Salonikach 1941 kwietnia XNUMX roku". Był to ostatni znak dwudziestoletniego wujka mojej matki, zanim kilka miesięcy później został zabity przez greckich partyzantów. Moje zainteresowanie wzbudziło zainteresowanie.
Pięćdziesiąt lat po odkryciu broszury jestem tutaj. Z dawnej żydowskiej metropolii prawie nic nie zostało. Zastanawiam się, jak 46.000 XNUMX sefardyjskich Żydów z Salonik mogło być deportowanych do Auschwitz i prawie wszyscy z nich zabici?
Jak traktuje się tę przeszłość w Salonikach iw Niemczech? Liberalny burmistrz Salonik Giannis Boutaris, który od 2014 roku w swoim biurze prowadzi kampanię na rzecz pamięci o zamordowanych Żydach, został pobity przez prawicowych ekstremistów na oczach 2018 widzów na imprezie w kwietniu 4.000 roku i zdołał jedynie wsiąść do samochodu z trudem, który następnie został rozebrany. (...)
Podobnie jak w Niemczech, prawicowe tendencje ekstremistyczne i antysemityzm znacznie wzrosły w ostatnich latach ”.
Do dalszej lektury: https://www.machtvonunten.de/nationalisten-rechte-neoliberale/332-thessaloniki-d
Drodzy Czytelnicy!
Przede wszystkim dziękuję za gratulacje i zachęty do jubileuszowej edycji 150. Nie jest oczywiście rzeczą oczywistą, że czasopismo zajmujące się tak szczególnym tematem będzie się nadal pojawiać. - Jednak sam musiałem napisać artykuł o tej rocznicy. I rzeczywiście – jak mogłoby być inaczej – w „Oddolnej rewolucji” we wrześniu 2018 roku. Można ją obejrzeć tutaj, uzupełnioną o 20 zdjęć z różnych starych okładek:
15 września 2018 r. na zaproszenie państwowej grupy roboczej Energy of the Greens NRW, która spotkała się w Hamm, wygłosiłem godzinny wykład na temat „THTR: Między likwidacją a demontażem”. Odbyła się długa, ciekawa dyskusja i poprosiłem Zielonych, aby w najbliższym czasie zapytali parlament krajowy, jak konkretnie wygląda mapa drogowa demontażu, ponieważ obecnie nie ma na ten temat znaczących informacji.
Odcisk: THTR-Rundbrief jest publikowany przez obywatelską inicjatywę ochrony środowiska Hamm, c / o Horst Blume, Schleusenweg 10, 59071 Hamm. Redakcja i teksty: Horst Blume.
E-mail: h.blume@thtr-a.de
Do pracy nad 'Biuletyn THTR'"Reactorpleite.de' oraz 'Mapa świata nuklearnego' potrzebujesz aktualnych informacji, energicznych, świeżych towarzyszy broni poniżej 100 (;-) i darowizn. Jeśli możesz pomóc, wyślij wiadomość na adres: info@Reaktorpleite.de
Apel o darowizny
- THTR-Rundbrief jest publikowany przez „BI Environmental Protection Hamm” i jest finansowany z darowizn.
- THTR-Rundbrief stał się w międzyczasie bardzo zauważonym medium informacyjnym. Istnieją jednak stałe koszty związane z rozbudową strony internetowej i drukowaniem dodatkowych arkuszy informacyjnych.
- THTR-Rundbrief prowadzi szczegółowe badania i raporty. Aby móc to zrobić, jesteśmy uzależnieni od darowizn. Cieszymy się z każdej darowizny!
Jeszcze nigdy w 43-letniej historii kasa inicjatywy obywatelskiej nie była tak zapełniona!
Nasza praca przebiega bardzo pomyślnie. Nie tylko ten biuletyn, ale cała strona internetowa „www.reaktorpleite.de” może z łatwością nadążyć za najbardziej znanymi stronami antynuklearnymi w Niemczech dzięki ciężkiej pracy naszego administratora sieci.
Bardzo wyszukany na skalę światową unikalny i zawiera ponad 900 szczegółowych wpisów”Mapa świata nuklearnego„w ciągu trzech lat był odwiedzany ponad sto tysięcy razy. Do tej pory nawet większe organizacje ekologiczne z wieloma etatowymi stanowiskami nie były w stanie stworzyć takiej interaktywnej mapy.
Za tę pracę otrzymujemy tylko niewielki dodatek w wysokości kilkuset euro - rocznie. Ale te pieniądze też muszą zebrać się najpierw. Dlatego w tym momencie prosimy o darowiznę!
Darowizny na konto: BI ochrona środowiska Hamm
Cel: Biuletyn THTR
IBAN: DE31 4105 0095 0000 0394 79
BIC: SPAWANA1SZYNKA
***
