Biuletyny THTR z 2009 roku

***

***

Biuletyn THTR nr 127, lipiec 2009

Treść:

Werhahn warczy

Zamknięcie THTR: Jasne, dużo pieniędzy

W roku 2025: Ale nadal „Bonsei-THTR” w RPA?

Media pod młotek (bez sierpa)

5 września 2009: bębny antynuklearne przed wyborami!

Werhahn warczy

"Granulki piasku - drobne ziarna muszli", otoczone "łuską twardą jak diament"! - "Te granulki - jak rodzynki w bułce - są w kuli grafitowej wielkości dłoni", trwałe "co najmniej miliard lat" (1)!

Ci, którzy tymi słowami chwalą technologię THTR jak kwaśny chleb, to nikt inny jak Hermann Josef Werhahn, patriarcha klanu Werhan. Jedna z najbogatszych rodzin przedsiębiorców w Niemczech od 1871 roku. Jest nie tylko właścicielem niezliczonych młynów do produkcji mąki diamentowej, ale także specjalistą od wszystkiego, co ma na celu zarabianie pieniędzy. Inżynieria mechaniczna, sieci handlowe, kopalnie i elektrownie węgla brunatnego, handel węglem, a od 1967 roku największy prywatny udziałowiec RWE z 10%, w tym stanowiskami w radzie nadzorczej i zarządzie (2).

Hermann Josef Werhahn jest także zięciem Adenauera (3), co prowadzi nas do bardzo szczególnego kamienia węgielnego często cytowanego „kapitalizmu nadreńskiego”. Jednak nie tylko zyski korporacyjne są dla nich święte, oni wszyscy są sobą! Wikipedia podaje następujące informacje na ten temat: „Dr. Joseph Cardinal Frings, arcybiskup Kolonii i przyjaciel powojennego kanclerza, był spokrewniony z babką kuzyna Wilhelma Werhahna. Brat kardynała, Alfons Frings, był burmistrzem Neuss. Prałat i kanonik koloński Franz Werhahn był wujem Wilhelma Werhahna ”(1880 - 1964).

Ten ostatni miał rekordową liczbę 23 świętych mandatów w radzie nadzorczej, był określany jako „niekoronowany król Neuss” według Wikipedii i był najlepszym przyjacielem rodziny bankowości prywatnej Kolonii Sal. Oppenheim, z którą był również związany poprzez różne korporacje. inwestycje.

Wracając do syna Hermanna Josefa i jego nie do końca bezinteresownego podziwu dla reaktora wysokotemperaturowego. Wiadomość o certyfikacie napisała w swoim biuletynie 1/2009: "Hermann Josef Werhahn (zięć Adenauera) od początku był konsultantem w dziedzinie technologii reaktorów ze sferycznymi elementami paliwowymi". Już w zeszłym roku było widoczne, że reaktor modułowy ze złożem żwirowym (PBMR) w Afryce Południowej nie robił dużych postępów i że problemy narastały. Najwyższy więc czas, aby przyjazne dla biznesu media wsparły żołnierzy ze smyczy, aby w wywiadzie dla „Die Welt” 14 listopada 11 r. pojawiły się kluczowe słowa do jego hymnów pochwalnych:
„Welt Online: Jak długo wystarczy światowe zapasy toru w porównaniu z uranu?
Werhahn: Tor znajduje się w złożach monazytu. Rezerwy wystarczyłyby na kilkaset lat działania wszystkich elektrowni jądrowych na świecie.
Welt Online: Złoża uranu nie powinny trwać tak długo.
Werhahn: Zgadza się ....... "

Hermann Josef wie to wszystko bardzo dobrze, bo musi wiedzieć. Zaprzyjaźnił się ze świętym twórcą THTR, profesorem Rudolfem Schultenem (Uniwersytet RWTH w Akwizgranie i dyrektor Instytutu Technologii Jądrowej w Forschungszentrum Jülich), zmarłym w 1996 roku i oczywiście chce dokończyć dzieło swojego życia po niepowodzeniach w Hamm- Uentrop i Jülich: Wskrzeszenie reaktora wysokotemperaturowego! - Oczywiście nie dzieje się to z dobroczynności, ale z przedsiębiorczego dążenia do (ab) tworzenia wartości. Tak samo agresywni i odważni jak muszkieterowie wcześniejszej marki piwa własnego klanu: „Mężczyźni tacy jak my – piwo Wicküler!”

Ekonomista Kurt Pritkoleit porównał prawdziwego Werhahna do tego „człowieka, który idzie w parze ze stosem kopaczy złota – nie po to, by kopać samorodki czy machać sitem, ale żeby dać pionierom kilof i łopatę, drewno do budowy ich chat lub po prostu do tego Sprzedawanie ogień w namiocie, mąkę, fasolę, sól i sznaps, a tym samym robienie bardziej dochodowego, zdecydowanie całkowicie bezpiecznego biznesu na dłuższą metę.”(4) Niestety, w THTR niestety nic nie jest bezpieczne. Hermann Josef Werhahn również musiał tego doświadczyć, kiedy założył firmę „Siamant GmbH” opartą na języku swojej marki mąki diamentowej. Firma ta próbowała nałożyć warstwę węglika krzemu na kulki elementu paliwowego THTR, aby były niepalne. Ale to nie zadziałało.

Hermann Josef Werhahn nie zniechęcił się tym niepowodzeniem i zamiast tego pozwolił się rozegrać swoim dobrym powiązaniom z polityką. I tak cały czas się widujesz i spotykasz. Na przykład przy „Gnadentaler Stół Przedsiębiorcy (PG)” zasiada na podium z ministrem gospodarki NRW Thoben, gdzie obaj podają sobie piłki. Thoben skrytykował wycofanie się z broni jądrowej, a następnie: „Były za to brawa – m.in. od Hermanna-Josefa Werhahna, wiceprzewodniczącego CDU SME Association. Podziękował Thobenowi za przywrócenie do dyskusji technologii reaktora wysokotemperaturowego opracowanej w Nadrenii Północnej-Westfalii, a tym samym wykorzystanie „przemysłu zdemilitaryzowanego wodoru”.

Następnie Thoben wyraźnie pogodzi wczesnochrześcijańskiego przedsiębiorcę charytatywnego z jedną z jego innych trosk społecznych: „'Wszystko, co jest nieskuteczne i bardziej przeszkadzające niż użyteczne, musi zostać usunięte', mówi Christa Thoben - a przez to, na przykład, prawo do rokowań zbiorowych. „Biurokratyczny potwór””.

Inny członek rodziny, Wilhelm Werhahn, jako przewodniczący izby IHK Mittlerer Niederrhein, zapewnia wsparcie i opowiada się w wywiadzie dla Westdeutsche Zeitung za „przedłużeniem żywotności elektrowni jądrowych” (6).

Gdzie tylko może, Hermann Josef Werhahn stara się przemówić do THTR. Konsultant ds. zarządzania Jochen Michels (Konrad-Adenauer-Ring, Neuss) podziękował swojemu „inspiratorowi” w swojej broszurze z zadaniami domowymi na temat „paliwo z ciepła rdzenia i biomasy” za szereg sugestii i informacji, z pewnością nie bez powodu. Hymn pochwalny dla konserwatywnego ojca i krewnego Werhahna Adenauera, drogiego przyjaciela ruchu pokojowego, został szczególnie podkreślony w jego tekście: „Jest to niezbędny warunek utrzymania neutralności atomowej naszej ojczyzny, którą Konrad Adenauer miał w latach 50. został zainicjowany ”.

Za to z pewnością dostaje posłuszeństwo i lojalność od klanu; Na poważnej lekcji historii z pewnością dostałby szóstkę: RFN pod przewodnictwem Adenauera zaciekle sprzeciwiała się podpisaniu układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej (7). W swoich uwagach na temat rzekomo niskiego poziomu radioaktywności odpadów jądrowych THTR bezczelnie i nieprawdziwie twierdzi: „Najlepszym dowodem jest to, że zarówno Jülich, jak i Uentrop przywrócą „zielone pole” do 2025 roku. Prawdą jest, że rząd Nadrenii Północnej-Westfalii opublikował w zeszłym roku badanie, w którym rozważano (!) zmniejszenie THTR do 2044 roku.

Nieprawdziwe są również następujące jego stwierdzenia: „Systemy łoża kulowego, które są obecnie budowane i działają w RPA, Chinach, Japonii i innych krajach, pokazują, że nie jesteśmy sami”. W RPA nie ma żadnego reaktora. Woli milczeć na ten temat, ponieważ nie pasuje to do jego fikcyjnej historii sukcesu. Budowa chińskiego HTR jeszcze się nie ruszyła, a mini-THTR o śmiesznych 10 MW rusza prawie dopiero wtedy, gdy maszeruje delegacja wielbicieli wierzących w cuda lub zbyt imponujących gości państwowych. Jak wiadomo, rząd chiński nie lubi podnosić własnych problemów. HTTR (!) W Japonii wcale nie jest reaktorem z łożem kulowym. A jakie inne kraje nadal budują, a nawet obsługują THTR, pan Michels powinien nam wyjaśnić bardziej szczegółowo - oczywiście wie o tym więcej niż reszta świata. A może te reaktory istnieją tylko w jego wyobraźni, które razem z nim uciekły?

W międzyczasie pamiętny Welt-Interview Herrmanna Josefa Werhahna został przetłumaczony na język francuski (8). Ponieważ lukratywne interesy można robić nie tylko w Nadrenii i Zagłębiu Ruhry, ale także kilkaset kilometrów dalej w przyjaznej nuklearnej Francji. - Jeśli jednak CDU i FDP stworzą wspólny rząd federalny nie tylko w Nadrenii Północnej-Westfalii, ale także po kolejnych wyborach federalnych, to właściwi decydenci zostaną zaproszeni na Wieczerzę Pańską. Przy winie musującym porozmawiamy razem o tym, jak w najbliższym czasie w Niemczech można wskrzesić dawne wizje reaktora wysokotemperaturowego. Wciąż jest wystarczająco dużo wyznaczonych potencjalnych lokalizacji elektrowni z przeszłości ...

Anmerkungen:
1. Die Welt, 14 listopada 11 r.
2. Zobacz także Bernd Engelmann „Jak staliśmy się tym, kim jesteśmy. Od bezwarunkowej kapitulacji do bezwarunkowego przezbrojenia ”, Goldmann 1982, s. 134 do 139
3. Zobacz także Badstübner, Thomas: „Geneza i rozwój RFN. Odbudowa i podział 1945-1955 ”, Pahl-Rugenstein 1975, s. 389
4. Wikipedia pod „Piotr Werhahn„, 2009
5. Neuss-Grevenboicher Zeitung 12 stycznia 1 r.
6. Westdeutsche Zeitung, 11 marca 3 r.
7. Zobacz Okólnik THTR nr 95
8. Zobacz: http://terresacree.org/hautetemperature.html

Ponad cztery lata temu Ministerstwo Finansów NRW napisało do nas, że chce „nawiązać kontakt” z akcjonariuszami THTR w odpowiednim czasie, aby renegocjować koszty przejęcia przejęcia THTR w wysokości 5,6 mln euro rocznie. Sami urzędnicy ministerialni podkreślili pogrubioną czcionką „w odpowiednim czasie”. Jednak dobre pięć miesięcy przed terminem nadal nie jesteśmy mądrzejsi, pomimo nowych zapytań. Czy tak się zachowujesz? - Jesteśmy ciekawi, czy ministerstwo może w ostatniej chwili wywrzeć wystarczającą presję, aby właściciele korporacji mogli dać podatnikom jeszcze kilka łaskawych groszy.

Po nieudanym finansowaniu PBMR w RPA przemysł jądrowy próbuje ratować to, co można uratować. Bo w marcu 2010 r. zakończy się rok budżetowy RPA z dotacjami na rozwój PBMR.

Aby odkurzyć jeszcze kilka miliardów podatników, dział PR wytwarza dużo gorącego powietrza. Czasy reaktora należy rozmawiać z krajem naftowym Kuwejtem o wszystkich rzeczach. Innym razem partnerstwa z Chinami są wyolbrzymione jako kamień milowy w dalszym rozwoju PBMR. Celem „Memorandum of Understanding” z Chinami jest jedynie uniknięcie powielania badań. „Nowe Niemcy” nabrały się bezkrytycznie na to przesłanie „sukcesu” i mimo dalszych dociekań nie wydrukowały nawet listu do redakcji! Do mini-THTR w Pekinie o śmiesznych 10 MW podchodzi się tylko wtedy, gdy dziennikarze lub zagraniczni naukowcy są w marszu. W 2008 roku minęło całe 10 dni!

Po wyborach w RPA firma PBMR wypróbowała nową koncepcję obejmującą wykorzystanie termiczne i wypiekała bardzo małe bułki w obliczu kryzysu gospodarczego. Już nie skromne 165 MW mocy, jak wcześniej planowano, ale skromne 80 MW energii elektrycznej powinno być dostarczane przez malucha. To nawet nie zaczęłoby pokrywać zapotrzebowania kraju na energię elektryczną, a jedynie trochę poeksperymentować, jak w Jülich. A ponieważ trzeba stworzyć nową koncepcję, od teraz jej ukończenie zajęłoby 9 lat (plus czynnik kłamstwa i przechwałek na pewno jeszcze dłużej).

To sprawia, że ​​bardziej prawdopodobne jest powolne zakończenie tej znacznie odchudzonej koncepcji PBMR. Nowy rząd w RPA jeszcze się z tą sprawą nie zapoznał. Już wcześniej sparzyła palce na PBMR. Znalezienie darczyńców zewnętrznych może zająć trochę czasu. Na wszelki wypadek południowoafrykańska firma energetyczna ogłosiła podwyżkę cen energii elektrycznej o 31,8 procent natychmiast po ogłoszeniu nowych możliwych zamiarów. Pozostajemy na piłce.

„Słuchaj, Nuri, Vornholt z Westfälischer Anzeiger przez cały czas chodził w tę iz powrotem przed naszym biurem. Czy masz z nim spotkanie?”-„ Nie, nie mam pojęcia, dlaczego skrada się tutaj tak niepozornie. Może powinniśmy zaprosić go na szklankę tureckiej herbaty? ”-„ Wtedy moglibyśmy zapytać go, dlaczego nie wydrukował niczego z naszego ostatniego komunikatu prasowego ”, odpowiada Alisan. - "Ale spójrz, są ludzie ze styropianową ścianą tuż przed naszą witryną sklepową - mówi 'Wolność zamiast neokomunizmu'!"

Nuri i Alisan, którzy przybyli do Niemiec Zachodnich z Turcji jako dzieci i dopiero dorośli, gdy upadł mur NRD, są zdumieni, że jako członkowie Partii Lewicy są teraz prosto z dziwnego stowarzyszenia Ant-ex (nazwa pochodzi od środek przeczyszczający mózg o tej samej nazwie) za warunki polityczne w NRD. „Czy nadal mają wszystkie kubki w szafie, czy są w ogóle… faszystami?!”

Najpierw posłuchaj i obejrzyj absurdalną scenę z ekstatycznym spojrzeniem paparazzi. - Jaka wciągająca historia jest tutaj oferowana! - Przedwczoraj duch świata w końcu oddycha w Hamm - a przeżuwacze z zakurzonych propagandowych śmieci z czasów zimnej wojny są ponownie nakarmione. Właściciel WA, Ippen, może oprzeć się na Partii Lewicy. To nie jest nowe.

Jednostronna ingerencja w kampanię wyborczą

Gazeta Hessische / Niedersächsische Allgemeine (HNA), którą Ippen kupił kilka lat temu, masowo i jednostronnie interweniowała w kampanii wyborczej w Hesji jako monopolistyczna gazeta. The Junge Welt (JW) z 9 stycznia 2009 napisał:

„W Baunatal niedaleko Kassel istnieje lokalne stowarzyszenie, które – co nie jest niczym niezwykłym dla lewicowców – zajmuje się bardziej sobą niż prawdziwą polityką. Używane są hasła ostrzegawcze: »metody Stasi«, »szpiegostwo«, »formacja kadr elitarnych«. Dla każdego poważnego dziennikarza warto o tym wspomnieć w sekcji „Różne”. Nie dotyczy to redaktorów HNA. Gazeta rozpoczęła swój „główny reporter” – swój poprzedni tytuł – i po raz piąty odtworzyła ten proces, którego kulminacją był zjazd partii państwowych pod koniec listopada 2008 roku. Na dwa tygodnie przed nowymi wyborami państwowymi »historia« trafiła nawet na pierwszą stronę: »Członkowie Partii Lewicy uciekają«. Tylko uważny czytelnik mógł pamiętać, że HNA musiało kilka dni wcześniej ogłosić jako małą wiadomość na marginesie, że Die Linke w Hesji powiększyła się o ponad 2008 członków w 730 roku.
(...) Tak zwane fora czytelnicze powstały jako rubryki dla lokalnych spraw politycznych. Ci, którzy uważali to za większe uczestnictwo obywateli, wkrótce popadli w błąd. Celem było stworzenie lepszego pola manewru dla lokalnej CDU, której struktura organizacyjna jest katastrofalna. Gazeta stała się najaktywniejszym lobbystą na rzecz rozbudowy lotniska Kassel/Calden – ulubionego projektu rządu Kocha. Fora »specjalistyczne« w kwestiach »demokracji i prawa« zostały Jürgenem Gehbem, członkiem Bundestagu i tamtejszym rzecznikiem ds. polityki prawnej frakcji parlamentarnej CDU, zdeklarowanym twardogłowym. Polityka państwa stała się tematem czołowej kandydatki CDU Evy Kühne-Hörmann w HNA. Oczywiście po wyborach stanowych w lutym 2008 r. dopuszczono do głosu także przedstawicieli innych partii. Ale zanim wydrukowano ich pierwsze słowo, czytelnicy HNA dowiedzieli się na przykład, że Willi van Ooyen, nowo wybrany przywódca parlamentarnej frakcji Partii Lewicy w parlamencie stanowym, był „agentem wpływu NRD”.

„Hałas w tle” w niebezpieczeństwie

W tym roku 230.000 edycja HNA po raz kolejny wyrobiła sobie markę. Idiosynkratyczny Ippen nakazał swojemu zespołowi redakcyjnemu powstrzymanie się od raportów DPA na próbę. Nagłówek TAZ brzmiał „Tło w niebezpieczeństwie” (12 kwietnia 4). Za pomocą dobrze rozwiniętej sieci korespondentów Niemiecka Agencja Prasowa za opłatą dostarcza redaktorom gazet dobrze zbadane raporty ze wszystkich części Niemiec. Oczywiście dość wiarygodna instytucja medialna, która wciąż przestrzega minimalnych standardów dziennikarskich, jest cierniem w boku człowieka takiego jak Ippen. Oczywiście wolałby używać własnych ludzi jako nośników wiadomości i władców „forów”.

Tylko powierzchownie polityka medialna uderza czasami w groteskowe kaprysy. Ines Pohl, korespondentka grupy medialnej Ippen w Berlinie i wcześniej szefowa departamentu politycznego HNA, jest teraz redaktorem naczelnym TAZ (TAZ od 26 czerwca 6)! Liberalny TAZ, który niedawno pojawił się we wspaniałym układzie, jest w zasadzie bezinteresowny, a nawet lekceważący wszystko, co społeczne. W tym konkretnym przypadku konieczne było jedynie pokonanie bariery kulturowej od statecznego prawicowego konserwatyzmu do tętniącej życiem, wpływowej ekologicznie chicerii kulturowej.

Codzienna gazeta dezinformacyjna

Właściciele środków produkcji określają, co się z nimi robi. Nie należy się dziwić, że media są tym, czym są. Kiedy około stu tysięcy ludzi demonstrowało przeciwko rabunkowi społecznemu 16 maja 2009 r. w Berlinie, Westfälische Anzeiger nie zgłosił ani słowa na ten temat. Istnieją jednak również luki i osobliwości w systemie dezinformacji dzienników. Szczególnie pikantne jest na przykład to, że przez wiele lat dwie bardzo różne gazety „Neues Deutschland” i Ippens WA nie tylko najczęściej donosiły o THTR lub PBMR w całym kraju, ale także treść była prawie zawsze taka sama. Miejmy nadzieję, że pan Ippen nie dostanie ataku serca, jeśli zauważy, że...

Tylko raz wszystko było inne. ND nie chciało drukować raportu, że budowa 165 MW PBMR w RPA nie powiodła się. W WA jednak pojawił się - w lokalnym dziale Hammer pod "Leo Hammer". Jest to specjalna sekcja, która opowiada na przykład o tym, jak w większości osoby starsze w cudowny sposób odzyskały zagubioną pęk kluczy. Redaktor umieścił informację prasową BI w ładnej historii i wiadomość dotarła do czytelników na pierwszej stronie w sekcji lokalnej. Być może czytano go tam częściej niż gdzie indziej.

Dopóki istnieją dwie lub trzy różne gazety z dobrze obsadzonymi lokalnymi redakcjami, wciąż istnieją sposoby na zamieszczenie wiadomości. Ponieważ dziennikarze mają czasem inne zdanie lub inne profesjonalne rozumienie dziennikarskie niż wydawca.

Lokalne redakcje są jednak zagrożone wyginięciem w NRW. Grupa WAZ ze swoim członkiem SPD i dyrektorem zarządzającym Bodo Hombachem chce zlikwidować około 300 miejsc pracy w Nadrenii Północnej-Westfalii (TAZ z 19). Redakcje lokalne zostaną połączone z Westfalenpost lub Westfälische Rundschau. Do zaoszczędzenia 2 mln euro i zwiększenia zysków. Byłaby to największa ingerencja w różnorodność lokalnych mediów w NRW. Szukając redaktora z otwartym umysłem, w przyszłości będziesz coraz częściej znajdować się przed zamkniętymi drzwiami. Próby Süddeutsche Zeitung i TAZ stworzenia własnych wydań NRW w ostatnich latach nie powiodły się. Teraz, kiedy prasa NRW naprawdę się o tym dowiedziała, polityk CDU Rüttgers w NRW może spokojnie dawać wszystkim dziewiątym klasom w szkole codzienną gazetę przez rok (TAZ z 2009 czerwca 32) i mieć pewność, że zwykle tylko krzyczą wydobyć głos ich pana.

Willy Brandt: „Socjaldemokraci nie mogą tworzyć gazety”.

Czy w tej dolinie łez są alternatywy? - Czy to może „nowy czas młota”, który SPD Młota rozdał wszystkim gospodarstwom domowym niemal na całym świecie przed wyborami europejskimi? Nie mogę uwierzyć własnym oczom, gdy czytam: „Walka z ubóstwem – zapewnienie wszystkim udziału”. Cała gazeta jest przepełniona żądaniami pomocy pokrzywdzonym społecznie. SPD jest odpowiedzialna za prawa Hartza i jest główną przyczyną tego, na co teraz obłudnie narzeka. Każdy, kto zakocha się w tym jako ofiara, musi być całkiem głupi – albo masochistą. W tym przypadku proponuję dodać do tej gazety trzy uderzenia bata, aby wycie i jęki tych, którzy czołgają się na wybory, zabrzmiały słodko w uszach przedsiębiorców; inwestują więcej w oczekiwanie na dalsze gesty poddania się, a euro znów głośno brzęczy w ich kasach. To byłaby prawdziwa socjaldemokratyczna muzyka house do czytania gazety!

Alternatywą dla handlu i ogłupiania z góry jest przenoszenie gazet od dołu. Takich jak libertariańsko-pacyfistyczny miesięcznik „Graswurzelrevolution”, który jest co roku uznawany w raporcie o ochronie konstytucji. Twoja obecność w Internecie, która promuje sprzeciw sumienia i pokojowe rozwiązywanie konfliktów, została sklasyfikowana i zablokowana przez internetowy filtr szkolny, na którym zainstalowane są niezliczone komputery szkolne, w kategorii „politycznie skrajne / nienawiść / dyskryminacja”! Tak wygląda krajobraz medialny w RFN. Odblokowanie zajęło trochę wysiłku. W międzyczasie „oddolnej rewolucji” towarzyszy niezależna gazeta młodzieżowa „Utopia”. Nakład wynosi 25.000 XNUMX egzemplarzy, a zwinni młodzi redaktorzy nie tylko pędzą po niezliczonych demonstracjach i kampaniach, ale także piszą artykuły o THTR we wszelkiego rodzaju innych gazetach codziennych. Więc alternatywy są możliwe. www.graswurzel.net; www.jugendzeitung.net

Kiedy rolnicy z Gorleben ponownie przygotowują się do trekkingu 30 lat po legendarnej wyprawie do Hanoweru w roku wyborczym 2009, nie ma to nic wspólnego z nostalgią, ale z gorzką koniecznością. Tym razem o to chodzi. Dla Gorlebena iw zakresie energetyki jądrowej. ASSE lub wyjście, przedłużenia terminów lub energie odnawialne.
„Od nas będzie zależeć w dużej mierze to, jak partie zareagują na energię jądrową po wyborach federalnych”, głosi wezwanie do wyprawy i ogólnokrajowej demonstracji 5 września w Berlinie. Oczekuje się kilkuset ciągników i wielu tysięcy demonstrantów.

29 sierpnia traktory pożegnają się z elektrownią atomową Gorleben, a następnie pojadą do Berlina. 5 września o godzinie 13:5 przed Dworcem Głównym odbędzie się wiec otwarcia, a następnie demonstracja pod Bramą Brandenburską. Autobus odjeżdża z Münster 9 września o 6 rano (bilety: 30 euro).

Informacje: www.sofa-ms.de

W niedzielę 26 lipca autobus Gorleben zatrzymuje się na trasie mobilizacyjnej z wystawą i programem kulturalnym w Hamm !!

Info: www.anti-atom-treck.de (już nieaktywne)

***

góra strony

***

***

góra strony

***