Strona tytułowa - Okólnik THTR nr 150, lato 2018 Witam Werner, Harald, Peter, Marita, Thomas i Ulrich... - nie, nie, nie martw się, nie zamierzam wymieniać wszystkich subskrybentów newslettera indywidualnie. Dzięki naszej stronie od 15 lat mamy bardzo dużą liczbę czytelników z 300.000 XNUMX odwiedzin rocznie i jesteśmy dobrze pozycjonowani medialnie. Ale to wydanie papierowe jest trochę anachroniczne.

Podczas gdy obecnie prawie każdy klub hodowców królików prezentuje swoją klubową ulotkę z błyszczącym i czterokolorowym nadrukiem, ten krążek przeciwstawia się kolorowemu, błyszczącemu duchowi czasu, jest majsterkowany nożyczkami i klejem, a częściowo wydrukowany na papierze ekologicznym. Od 1996 r. w biurze grupy parlamentarnej Zielonych w radzie miasta Hamm. W przypadku zacięć papieru i innych problemów technicznych Siegbert i Elvira chętnie i niezawodnie pomagają. Ci, którzy chcą docenić skalę tej pomocy, powinni pamiętać, że biuletyn ten był publikowany nawet dziewięć razy w roku podczas ich ślubów!

Oczywiście, przy dwóch równoczesnych czerwono-zielonych koalicjach w rządzie federalnym i stanowym, w gazecie można było również przeczytać ostrą krytykę polityki zielonego rządu. W tym czasie mogło się zdarzyć, że zielony radny zwrócił się do mnie z ironicznym tonem do kserokopiarki: „Cóż, znowu nas przeklinasz i to też musimy wydrukować?” Okres co najmniej 22 lat (!) I wiele zapytania i wnioski dotyczące THTR, które wspólnie zainicjowaliśmy!

Do 1995 roku magazyn ten miał do 100 stron grubości i był drukowany w alternatywnej drukarni w Münster. W tym czasie udokumentowaliśmy również szczegółowe doniesienia prasowe z Ahaus, gdzie przechowywane są kule elementów paliwowych THTR, oraz artykuły z Dortmundu, siedziby United Electricity Works (VEW). Theo Hengesbach, który niestety zmarł w 2009 roku i który notabene również dał impuls do powstania naszej inicjatywy obywatelskiej w 1975 roku małą reklamą w libertariańskim miesięczniku „Graswurzelrevolution”, wyciął ją i przesłał nam w żmudna praca nad szczegółami. Ten magazyn towarzyszył również okólnikowi od dziesięcioleci jako wzmacniacz i źródło pomysłów. Do tej pory okólnik ma łącznie ponad 3.000 stron. Reaktor awarii THTR i jego następcy poszukiwani przez przemysł jądrowy były w ten sposób stale i krytycznie monitorowane.

Po ostatecznym wyłączeniu THTR w 1989 r. nie tylko opinia publiczna, ale także zainteresowanie byłych demonstrantów i działaczy w THTR znacznie spadło, chociaż problemy z wyłączeniem, dalsze incydenty i składowanie odpadów radioaktywnych były wystarczającym powodem, aby pozostać aktywnym . Okólnik był zatem środkiem i środkiem zapewniającym ciągłość. W dużych ilościach rozdano także szereg dodatkowych kartek.

Okólnik pierwotnie skupiał się na lokalizacji Hamm z oczywistych powodów. Z czasem jednak stał się „bardziej internacjonalistyczny”. Z jednej strony dlatego, że nienawidzę tradycyjnego lokalnego egoizmu wielu obywateli Hammera, by działać tylko wtedy, gdy ktoś jest bezpośrednio zagrożony. Z drugiej strony dlatego, że przemysł jądrowy nadal nie poddał się po bankructwie w Hamm i próbował postawić tego typu reaktor w wielu innych krajach na całym świecie.

W Afryce Południowej przygotowania do budowy reaktora modułowego ze złożem żwirowym (PBMR) były szczególnie zaawansowane, zanim eksperyment został anulowany po wydaniu miliarda euro. Stefan Cramer z lokalnej Fundacji im. Heinricha Bölla, z którą pracowaliśmy intensywnie i ostatecznie z sukcesem, odegrał ważną rolę w przekazywaniu naszego doświadczenia do Republiki Południowej Afryki. Mniej lub bardziej zaawansowane próby opracowania i budowy reaktorów HTR w Chinach, Indonezji, Indiach, Japonii, USA, UE czy gdzie indziej zawsze były dla mnie bardzo ciekawym wyzwaniem, aby postawić się w sytuacji innych krajów i myśleć poza skrzynka.

W najnowszej historii nasza współpraca z demaskatorem Rainerem Moormannem była szczególnie ważna, ponieważ nie tylko dostarczył nam ważnych podstawowych informacji na temat linii HTR w sposób rzeczowy, poważny i pomocny, ale także zapewnił nam zbyt pochopne „migawki”, co niektórzy podekscytowani aktywiści czasami robią w ferworze chwili, mają tendencję do zachowania.

Oczywiście musimy również podziękować subskrybentom, którzy przez wiele lat opłacali abonament, a często wręcz wpłacali dodatkowe pieniądze! Większość członków naszego BI ma już ponad 60 lat. Postaram się jeszcze przez jakiś czas przekazywać informacje i doświadczenia w tym biuletynie.

Odpowiedzi Ministerstwa NRW w sprawie demontażu THTR

Eksploatacja remontowa zamkniętego reaktora wysokotemperaturowego toru (THTR) trwa od 1997 do 2027 roku. Prawie dziesięć lat temu, 17 października 10 roku, Komisja Gospodarki, Małych i Średnich Przedsiębiorstw oraz Energetyki NRW potwierdziła informacje podane w zawiadomienie o zatwierdzeniu 2008/7c, po terminie Do końca 12 r. operatorzy THTR muszą poinformować organ dozoru jądrowego, jak długo ma być utrzymywana bezpieczna osłona i kiedy ma się rozpocząć demontaż reaktora.

Co nowego

Ponieważ do tej pory nic nie było znane opinii publicznej, my, jako obywatelska inicjatywa ochrony środowiska w Hamm, zapytaliśmy szczegółowo Ministerstwo Gospodarki, Innowacji, Cyfryzacji i Energii NRW (1) i otrzymaliśmy odpowiedź po prawie czterech miesiącach 7 lutego , 2018:

„Zgodnie z aktualnym stanem planowania wysokotemperaturowa elektrownia jądrowa GmbH (HKG), jako operator elektrowni, zamierza utrzymać bezpieczną osłonę do 2027 roku i rozpocząć przygotowania do całkowitego demontażu od 2028 roku. (...) MWIDE nie otrzymało jeszcze żadnych wniosków o zmiany w istniejących licencjach jądrowych ani o demontaż THTR 300. „Oczywiście ta skąpa informacja mówi bardzo niewiele o faktycznych dyskusjach i rozważaniach operatorów i ministerstw za kulisami . Dziesięć lat temu tak teraz milczące ministerstwo było bardziej informatywne i 9 kwietnia 2008 r. przedstawił stosunkowo szczegółowy harmonogram planowanych 21-letnich działań demontażowych: „2023-2028 planowanie i zatwierdzenie 5,3 lata 2028-2030 przygotowanie zakładu do Demontażu 2,0 lata 2030 - 2042 Demontaż elektrowni jądrowych 12,0 lata 2042 - 2044 Demontaż urządzeń konwencjonalnych 2,0 lata "

Koszty

Ministerstwo pisze dziś o przewidywanych dziesięć lat temu kosztach demontażu w wysokości 347,1 mln euro:

„Podany poziom cen dotyczy roku 2007. Poziom cen jest aktualizowany corocznie w biznesplanie HKG. (...) Według aktualnych planów (stan na listopad 2017 r.) koszty demontażu szacowane są na około 430 mln euro.”

Biorąc pod uwagę poprzednie koszty demontażu dwudziestokrotnie mniejszego THTR w Jülich przekraczające miliard euro, te prognozy dla THTR Hamm można co najwyżej określić jako kiepski żart. Być może jednak realistyczne prognozy kosztów, które mogły być oszacowane wewnętrznie znacznie wyżej, są kolejnym powodem, aby nie zwalniać tempa wraz z demontażem THTR i pozwolić minąć terminom takim jak ten z 31 grudnia 12 roku. Ponieważ jest aż nazbyt oczywiste, że demontaż będzie bardzo kosztowny, a pieniądze są ograniczone.

rozliczenia międzyokresowe

Na pytanie o rezerwy Ministerstwo odpowiedziało:

„Na dzień bilansowy 31 grudnia 12 r. HKG utworzyło rezerwy na łączną kwotę około 2016 mln euro na zbycie w energetyce jądrowej. Obejmuje to rezerwy na wyłączenie elektrowni oraz rezerwy na unieszkodliwianie napromieniowanych elementów eksploatacyjnych. Choć wysokość rezerw opiera się na oczekiwanych kosztach, zbyt niskie rezerwy mogą nie mieć wpływu na faktyczne zobowiązania płatnicze.”

Rezerwy w wysokości 900 milionów euro HKG z trudem wystarczą na „utylizację napromieniowanych elementów eksploatacyjnych”, ponieważ należy je postrzegać jako koszty wieczyste, które należy stale spłacać. Kiedy HKG skończą się pieniądze, podatnik będzie musiał wkroczyć. Wszystko inne to dekoracja okienna.

Ministerstwo pisze również:

„Do tej pory wszystkie zobowiązania finansowe zostały dotrzymane”. I podkreśla, „że poniesione koszty zostaną pokryte ze środków udostępnionych przez rząd federalny i Nadrenię-Westfalię do 2009 r. i niewykorzystanych. Jeśli te środki nie wystarczą, rząd federalny i Nadrenia Północna-Westfalia zobowiązały się ponieść połowę dodatkowych kosztów. Do końca 2022 r. koszty eksploatacji bezpiecznej obudowy wyniosą około 28,5 mln euro. Nie zawarto jeszcze kolejnej umowy uzupełniającej na podstawie umowy ramowej na okres po 2022 r. „Innymi słowy: Do tej pory podatnik w dużej mierze zapłacił koszty likwidacji i tak prawdopodobnie pozostanie w przyszłości. Nie jest jasne, jak sprawy potoczą się po 2022 roku.

zagrożenia

A jak resort ocenia potencjalne ryzyko demontażu w świetle inwentaryzacji promieniotwórczej (w tym 1,6 kg paliwa jądrowego) i przeszłych incydentów?

„Likwidacja i demontaż elektrowni jądrowych jest w Niemczech uznanym procesem zarówno pod względem technicznym, jak i organizacyjnym, w którym poszczególne etapy demontażu są przeprowadzane zgodnie z wcześniejszym szczegółowym planowaniem, z uwzględnieniem odpowiedniego potencjału ryzyka. Zwłaszcza przy wydobywaniu grafitu w reaktorze, na terenie którego nadal znajdują się pozostałości paliwa jądrowego z fazy likwidacji, można przypuszczać, że zastosowane będzie przede wszystkim wydobycie zdalnie sterowane i późniejsze techniki pakowania. Uwzględnia się historię eksploatacji, tj. zdarzenia podczas eksploatacji, w zakresie opisu radiologicznego przed demontażem poszczególnych części systemu w celu określenia dróg unieszkodliwiania i indywidualnej ochrony radiologicznej.”

„Historia eksploatacji” czy „wydarzenia podczas eksploatacji”, by trzymać się eufemistycznego żargonu ministerstwa, pokazują jednak, że trzeba być przygotowanym na awarię reaktora THTR, że nic nie pójdzie zgodnie z planem. Radioaktywny pył grafitowy został wdmuchnięty do ostatniego narożnika reaktora przez nieszczelności i systemy rur. Zgodnie z tą historią, ministerstwu i zleconej firmie zajmującej się demontażem może się oprzeć jedynie na „opisie radiologicznym przed demontażem poszczególnych części obiektu”, którego nie da się oszacować na podstawie pomiarów. Stworzenie szczegółowego atlasu nuklidów dla wszystkich części zakładu, o który prosiliśmy, zostało odrzucone przez wszystkich zaangażowanych po zamknięciu THTR. Może to spowodować problemy w przyszłym demontażu.

Firma zajmująca się demontażem będzie grzebać w skażonym grafitem reaktorze tak samo przypadkowo, jak operatorzy w nieprzewidywalnym stosie kamyków podczas testów operacyjnych w latach 80-tych. Niespodzianki w THTR pozostaną. Będą ciągnąć się przez dziesięciolecia. Rzeczywiście, był to „ustalony proces” przez długi czas.

Dalsze informacje w okólniku THTR nr 149:

http://www.reaktorpleite.de/59-frontpage/thtr-rundbriefe/rundbriefe-2017/759-thtr-rundbrief-nr-149.html#2.Thema

Szukaj w reaktorpleite.de ze słowem kluczowym: THTR demontaż
http://www.reaktorpleite.de/interne-suche.html?q=THTR-Rückbau

Planowany reaktor na sól toru w Chinach, wiadomości o HTR

W ostatnim numerze informowałem, że dwa bloki reaktora THTR na półwyspie Shandong (Tsingtao) nie mogą zostać ukończone w planowanym terminie w grudniu 2017 roku. Operatorzy obwiniają za to problemy w „konwencjonalnej” części elektrowni jądrowej. Inne źródło zwolenników elektrowni jądrowych twierdzi, że dwa bloki HTR mogą nie być w stanie dostarczyć energii elektrycznej do grudnia 2018 roku, rok później. Budowa zajęłaby sześć lat.

Tymczasem w mediach zrobiło się cicho o tym reaktorze. Tylko raport Worldnuclearnews (1) z 4 stycznia 2018 r. donosił, że 27 grudnia 2017 r. 80-tonowy szczyt zbiornika ciśnieniowego został dokręcony 76 śrubami w ciągu godziny i 35 minut. Oprócz tego jednego zdania, w sprawozdaniu z satysfakcją ponownie wymieniono poszczególne etapy rozwoju z ostatnich kilku lat.

Portal informacyjny Telepolis poinformował 7 kwietnia 2018 r. o planowanej budowie reaktora toru w Wuwei:

Planowany przez Shanghai Institute for Applied Physics eksperymentalny reaktor z podwójnym torem TMSR („Thorium Molten Salt Reactor”) ma zostać zbudowany w parku przemysłowym Minqin w mieście Wuwei, które znajduje się w słabo rozwiniętej dotychczas pustynnej prowincji Gansu. . Termin składania odwołań obywatelskich od planu upłynął 2 kwietnia. Wicewojewoda Huang Qiang pochwalił wybór lokalizacji dla projektu, szacowany na 22 miliardy juanów (czyli równowartość dobrych 2,8 miliarda euro), m.in. elektrownia. (...)

Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, reaktor torowy w Gansu wyprodukuje już w 2020 roku dwanaście megawatów energii elektrycznej, co będzie m.in. obsługiwać zakład odsalania wody, produkujący wodę pitną, wodór i minerały. Według naukowca Yan Longa zaangażowanego w projekt, wiedza zdobyta podczas budowy i eksploatacji TMSR pomoże również w opracowaniu reaktorów na stopioną sól do celów wojskowych. Miałyby tę zaletę, że byłyby znacznie mniejsze niż reaktory wodne ciśnieniowe, którymi do tej pory eksploatowano statki i łodzie podwodne.

(1) http://www.world-nuclear-news.org/NN-First-HTR-PM-vessel-head-in-place-0401185.html

(2) https://www.reaktorpleite.de/aktuelles/67-aktuelles/wichtige-artikel/wichtige-artikel-2018/791-07-04-2018-china-baut-thoriumreaktor-in-gansu.html

Szukaj w reaktorpleite.de ze słowem kluczowym: Chiny
http://www.reaktorpleite.de/interne-suche.html?q=China

Tor nie jest paliwem dla lepszej technologii atomowej!

Rainer Moormann napisał szczegółowy artykuł w „Strahlentelex” nr 746/747 na temat wykorzystania toru w elektrowniach jądrowych. Oto przedmowa: „Tor jest obecnie opisywany przez niektórych zwolenników energii jądrowej jako lepsza alternatywa dla paliwa uranowego. Sam tor nie jest materiałem rozszczepialnym, ale może być przekształcony w uran rozszczepialny 233 tylko poprzez hodowlę i technologię ponownego przetwarzania. Występuje 3 do 4 razy częściej niż uran; Pod względem bezpieczeństwa i utylizacji nie ma znaczących przewag nad klasycznym paliwem uranowym. Poważną wadą jest to, że wyklujący się z toru uran 233 nadaje się do budowy prostych, ale bardzo skutecznych urządzeń do wybuchu jądrowego, np. przez organizacje terrorystyczne. Obecnie wciąż poszukiwane zastosowanie toru bez skutecznej denaturacji wytworzonego materiału rozszczepialnego wydaje się zatem nieodpowiedzialne.”

Moormann szczegółowo odrzuca następujące twierdzenia: „Dzięki torze rezerwy paliwa jądrowego można rozciągnąć 400-krotnie. Tor nie był używany w energii jądrowej, ponieważ nie nadaje się do użytku wojskowego. Stosowanie toru prawie nie stwarza ryzyka proliferacji. Reaktory torowe są bezpieczniejsze niż konwencjonalne reaktory uranowe. Stosowanie toru prawie nie stwarza problemów z utylizacją.”

Artykuł można obejrzeć tutaj:

http://www.strahlentelex.de/Stx_18_746-747_S01-05.pdf

Kurs HTR w Polsce

Narodowe Centrum Badań Jądrowych (NCBJ) w Polsce zaprasza na pięcioletni doktorat z fizyki reaktorowej w ramach projektu „Nowe koncepcje reaktorów i analizy bezpieczeństwa dla polskiego programu energetyki jądrowej”. Projekt będzie poświęcony badaniom w nowych technologiach reaktorów wysokotemperaturowych: HTGR - High Temperature Gas Cooled Reactor oraz DFR - Dual Fluid Reactor, które zostały wyszczególnione w raporcie Ministerstwa Energii RP za zastosowanie reaktorów wysokotemperaturowych. Badania te obejmują wszystkie aspekty tych reaktorów IV generacji.

Od 1 października 2018 r. zostanie obsadzonych 14 stanowisk doktoranckich. Obecnie trwa proces selekcji. Program nauczania dla pierwszego roku studiów został opublikowany. NCBJ powstał w 2011 roku i jest największym instytutem badawczym w Polsce, zatrudniającym 1100 pracowników, 200 doktorantów i 70 profesorów. W 2010 roku w sąsiedniej Saksonii (Freiberg) odbyło się polsko-niemieckie seminarium na temat linii HTR. Propagator HTR prof. Hurtado nauczał zaledwie kilka kilometrów dalej w Rossendorf pod Dreznem.

Więcej informacji o tej historii:

https://www.reaktorpleite.de/nr-137-dezember-2011.html#2.Thema

https://www.reaktorpleite.de/39-frontpage/thtr-rundbriefe/rundbriefe-2010/380-thtr-rundbrief-nr-132-juli-2010.html#3.Thema

Szukaj w reaktorpleite.de z wyszukiwanym hasłem: Polska

HTGR w Indonezji

Kiedy indonezyjski minister ds. badań odwiedził THTR w Hamm w 1987 roku, nawet po incydencie, minister gospodarki NRW Jochimsen nie miał nic lepszego do roboty, jak tylko gorąco zarekomendować zagranicznemu gościowi budowę HTR. Kilka lat później kilkunastu indonezyjskich doktorantów uczyło się i pracowało w Centrum Badawczym Jülich, gdzie opracowano THTR. Całą historię szczegółowo opisałem w Indonezji Special Issue nr 144 (1).

W międzyczasie indonezyjska Narodowa Agencja Energii Atomowej Batan opublikowała 16 marca 2018 r. mapę drogową rozwoju reaktora Daya Eksperimental (RDE). RDE to bardzo mały, chłodzony gazem, wysokotemperaturowy reaktor ze złożem fluidalnym (HTGR) z paliwem TRISO o niskiej zawartości wzbogaconego tlenku uranu i mocy 10 MW. Pierwszy projekt planu budowy został zweryfikowany przez Międzynarodową Agencję Energii Atomowej (IAOA) w czerwcu 2018 roku. Pozwolenie na budowę RDE w kompleksie Serpong na obrzeżach stolicy Dżakarty zostało już wydane. Podobno pod koniec roku rozpocznie się budowa instalacji do testowania systemu. Małe elektrownie jądrowe mają wytwarzać energię do celów przemysłowych, w szczególności na Kalimatanie, Sulawesi i innych wyspach. Warto zauważyć, że do rosyjsko-indonezyjskiego konsorcjum RENUKO, obok Rosatom, należy również niemiecka firma NUKEM Technologies GmbH (2).

(1) https://www.reaktorpleite.de/thtr-rundbrief-nr-144-november-14.html

(2) http://www.world-nuclear-news.org/NN-Progress-in-Indonesian-SMR-project-1603184.html

Szukaj w reaktorpleite.de z wyszukiwanym hasłem: Indonezja

Pokolenie ślimaka. Do reaktorów IV generacji

Napisałem już kilkanaście artykułów na temat sześciu różnych typów reaktorów IV generacji, do których należy również linia HTR. Krytyczny dla atomu magazyn „Nuclear Monitor” z Holandii poinformował w numerze 860 z 10 maja 2018 r., powołując się na komunikaty agencji energetyki jądrowej OECD (Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju), że nawet ci, którzy wspierają energetykę jądrową, rozważają rozwój Generacji IV jako trudny zegarek „wyzwania”. Przede wszystkim marnują się harmonogramy głośno trąbione przez atomowe lobby.

W ciągu ostatnich 20 lat poczyniono niewielkie postępy i według OECD minie kolejne 20 lat, zanim komercyjne reaktory IV generacji będą mogły zostać uruchomione. Idzie bardzo powoli. W latach 2030-2040 można spodziewać się ukończenia pierwszych instalacji demonstracyjnych...

Szukaj w reaktorpleite.de z wyszukiwanym hasłem: Generacja IV
https://www.reaktorpleite.de/interne-suche.html?q=Generation%20IV

Trener kierownika projektu: THTR to negatywny przykład

Firma „Projekt-Manager-Training” z Bonn prowadzi bardzo drogie kursy wewnętrzne dla wielu firm, korporacji, izb przemysłowo-handlowych oraz administracji miejskich. Na swojej stronie głównej trenerzy przedstawiają problemy z rozwojem i konstrukcją THTR jako szczególnie przerażający negatywny przykład:

„Teoretyczne zalety technologii reaktora ze złożem żwirowym, którego projekt opracowano w latach 1950. i 60. w Centrum Badawczym Jülich, nigdy nie zostały zrealizowane w Hamm-Uentop. Prace planistyczne dla THTR-300 miały miejsce w latach 1966-68 równolegle z uruchomieniem reaktora badawczego w Jülich, co oznaczało, że doświadczenie eksploatacyjne trudno było włączyć do koncepcji THTR. Pośpiech w planowaniu i rozpoczęciu budowy THTR-300 był spowodowany wprowadzeniem na rynek pod koniec lat 1960. reaktorów lekkowodnych.

Właścicielem THTR-300 była założona w 1968 roku firma HKG Hoch Temper-Kernkraftwerk GmbH Hamm-Uentrop, której spółkami macierzystymi było sześciu średnich i mniejszych regionalnych dostawców energii elektrycznej. Konsorcjum składające się z BBC, Krupp Reaktorbau GmbH i Nukem otrzymało zlecenie na budowę systemu „pod klucz”. Krótko przed rozpoczęciem budowy w 1971 roku Krupp opuścił konsorcjum, ponieważ pojawiły się wątpliwości co do opłacalności koncepcji reaktora ze złożem żwirowym.

Spowodowało to opóźnienie sześciu miesięcy. Przewidywany okres budowy wynoszący pięć lat stał się 15 latami ze względu na problemy techniczne i zaostrzone wymagania. Koszty budowy wzrosły z pierwotnie szacowanych 690 milionów, a ostatecznie do ponad czterech miliardów marek (...).”

http://projekt-manager.eu/projektmanagement-thtr.html

Członek parlamentu stanowego AfD Luźny: źli ludzie stają się źli!

Nawet źli faceci nie są już tym, czym byli kiedyś. Po tym, jak nasz nuklearny przyjaciel Laurenz Meyer dopiero niedawno został zauważony przez fakt, że jego biuro parlamentarne w ostatniej chwili zamówiło kilka bardzo drogich długopisów i chciał założyć sklep z bronią jako uczciwy makler w centrum miasta Hammer, wszystko to słyszano, że w wieku siedemdziesięciu lat odbyła się impreza urodzinowa bez nadmiaru. Jak nudne!

Podczas gdy jeden złoczyńca słabnie, a nawet staje się łagodniejszy z wiekiem, inny prawicowy młodzieniec wyciąga wielką broń. Natknąłem się na niego przypadkiem, kiedy ponownie szukałem w Internecie kul THTR. Znalazłem to, czego szukałem, z nowym członkiem AfD do parlamentu krajowego Christianem Loose z Nadrenii Północnej-Westfalii. 25 sierpnia 2017 r. zadał pytania w interpelacji poselskiej, które w zawstydzający sposób ujawniły jego własną naiwność w tej sprawie. Na przykład, gdzie są kule Jülich THTR? W Jülich oczywiście odpowiada znany prof. dr. Andreas Pinkwart miał doświadczenie w ministerstwie. A poza tym nie było praktycznie nic nowego.

Kiedy jednak spojrzałem na życiorys posła z Bochum, byłem zdumiony. Od 2009 do 2017 roku Loose pracował jako kontroler dla „dużej firmy energetycznej”, jak podaje nieco ostrożnie na swojej stronie internetowej. To był RWE Power, więc ten ostatni nie zawiódł bez sensu, został rzecznikiem polityki energetycznej grupy parlamentarnej AfD. W związku z tym z całą powagą traktuje politykę energetyczną „CDU i FDP w drodze do socjalizmu” i energicznie polemizuje z „planami ratowania klimatu”.

W odpowiedzi na sensacyjną akcję klimatyczną wszczętą przez peruwiańskiego małego właściciela przeciwko swojemu byłemu dostawcy bułek RWE w Wyższym Sądzie Okręgowym w Hamm, wykrzyczał w parlamencie stanowym: „Fake news? Prima Aprilis? - Nie, szaleństwo UE 2018! Powoli nadchodzi czas, aby politycy chronili firmy przed takimi arbitralnymi atakami ”. - Tak, gdzie byśmy skończyli, gdyby peruwiański rolnik mógł nawet pociągnąć korporacje do odpowiedzialności za ich nieludzką politykę?

A jeśli chodzi o węgiel brunatny, to w swoim artykule „Terror im Revier” idzie o krok dalej: „Bojujący lewicowo-zielony pseudoekos, którego rozumienie nie wykracza poza„ węgiel = zły, atom = bardzo zły ”, współczesny pasuje Jednak podaż dostosowana do potrzeb konsumenta nie mieści się w ideologicznej koncepcji. To, co wyrażają atakami terrorystycznymi na obiekty i pracowników, w tym RWE. „Staje się jasne: tutaj „duża firma energetyczna ” spuściła ze smyczy jednego ze swoich najbardziej obrzydliwych psów łańcuchowych. Niewątpliwy znak, że grupa nie radzi sobie tak dobrze. Ale niszczycielskie dla kultury debaty na temat polityki ochrony środowiska. Wolałbym mieć naszego Laurenza z powrotem!

Tymczasem AfD napotyka na przeciwności ze strony przeciwników węgla brunatnego:

„Endegebiet uczestniczy w blokadach sojuszu„ Zatrzymaj nienawiść, zatrzymaj AfD ”w niedzielę 27 maja w Berlinie. Działacze na rzecz sprawiedliwości klimatycznej przenoszą protest z kopalń na ulice Berlina i swoimi ciałami blokują planowany marsz „Alternatywy dla Niemiec”.

„Dla globalnej sprawiedliwości klimatycznej musimy także powstrzymać nieludzką i destrukcyjną agitację AfD. Ta partia nie ma odpowiedzi na kryzys klimatyczny, ale podsyca istniejące niesprawiedliwości swoim rasizmem i neoliberalizmem. Chcemy dobrego życia dla wszystkich i za to blokujemy niszczycielskie koparki węgla, a także mizantropów AfD – mówi Karolina Drzewo, rzeczniczka Endegebiet.

AfD prowadzi politykę nacjonalistyczną i zaprzecza niszczeniu klimatu przez człowieka. Aktywiści klimatyczni protestujący przeciwko AFD opowiadają się za globalną solidarnością. Kryzys klimatyczny już najmocniej uderza w tych ludzi na całym świecie, którzy są uciskani społecznie i marginalizowani”.

Wyciąg z komunikatu prasowego EndeGelände:

https://www.ende-gelaende.org/de/press-release/pressemitteilung-vom-25-05-2018/

Westfälischer Anzeiger i Ippen: Nie wszystko, co należy do ippt, jest napisane!

Artykuł autorstwa Dirka Ippena Czy nie rozumiesz już świata? Młodzież zachowuje się coraz gorzej? Czy w przeszłości prawie wszystko było lepsze, z wyjątkiem zdrowia? Dobrze pogodziliśmy się z nazistowską przeszłością i czy nie możemy nawet z tego powodu być usatysfakcjonowani? Coraz więcej osób w kręgu krewnych i znajomych wychodzi jako lesbijka czy wesoły, skąd powinny pochodzić dzieci? Synowa ma bardzo przyciągający wzrok tatuaż? - Coraz więcej ludzi chce być wziętym za rękę i prowadzonym przez życie przez oświeconego konserwatystę z klasą w tych trudnych czasach. To kosztuje tylko 35,40 euro miesięcznie i jest wykonywane przez zespół Ippen.

Tętniący życiem wydawca Dirk Ippen regularnie pisze w swoich kilkunastu lokalnych gazetach felieton (uwaga, przedsiębiorcy mają wiele „domów”), w których wyjaśnia świat ze swojego punktu widzenia. Tutaj, w Hamm, to Westfälische Anzeiger, jako wyznaczona lokalna gazeta, zamienia wszystko z rzekomego świata swoich klientów w towar, od kołyski po grób, i karmi tym bardzo szczególny rodzaj wykorzystania wiadomości.

Ale bądź ostrożny, kosmopolityczny wydawca nie zawsze ma rację, a nawet się myli! Dawno, dawno temu młody Ippen oddał się optymistycznej euforii technologicznej w 1976 roku i sam opublikował cztery pełne strony w swoim ulubionym artykule WA na temat najnowocześniejszego, innowacyjnego systemu energetycznego, jaki kiedykolwiek miała do zaoferowania historia ludzkości – w Hamm! ! To był THTR i koniec był strasznie żałosny, można o tym przeczytać w każdym numerze tej gazety. A więc: Nie wszystko, co należy do ippt, jest wpisane - bo to flop!

Niestety rzeczywistość jest zupełnie inna. W tym roku firma Ippen włączyła czcigodnego „Frankfurter Rundschau”. To tylko kwestia czasu, zanim lokalny smak i intelektualna kuchnia dla smakoszy przejmą kontrolę. Katastrofa, która nie mogła być głębsza. Faszyzm został właśnie zmiażdżony, gdy FR była pierwszą gazetą, która otrzymała licencję od zwycięskich mocarstw w 1945 roku. Wikipedia pisze o grupie redaktorów: „Komitet składał się z socjaldemokratów, komunistów i socjalistycznego przedstawiciela katolicyzmu politycznego (Gerst)”. Zastępca redaktora Emil Carlebach był Żydem, komunistą i bojownikiem ruchu oporu. FR była przez dziesięciolecia najbardziej znanym lewicowym głosem dziennikarskim w kraju. Był bardziej konsekwentny i krytyczny niż późniejszy liberalny taz. - A teraz proszę o minutę ciszy dla FR.

Czytaj dalej:

https://www.machtvonunten.de/medienkritik/313-antifa-haekelclub-im-visier-der-lokalpresse.html

Nowe prawa: Do książki Thomasa Wagnera

Pod koniec lat 70. na demonstracji antynuklearnej w Hamm zauważyłem flagę Bundschuh iz ciekawością rozmawiałem z jej właścicielem. Była to niewielka grupa tak zwanych narodowych rewolucjonistów, których obecnie uważa się za ideologicznych prekursorów prawicowych „identytarian”.

W 1982 roku w czasopiśmie „Schwarzer Faden” napisałem szeroko zauważoną, szczegółową krytykę narodowych rewolucjonistów. Jednak dla niektórych lewicowców ta krytyka nie była wystarczająco radykalna werbalnie i zbyt rzeczowa. Oczywiście ci ludzie mogli sobie tylko wyobrazić krytykę prawa pianą na ustach. W 2016 roku odwiedził mnie lewicowy autor książki i redaktor „Junge Welt”, Thomas Wagner i poprosił mnie o cały dzień na swoją książkę „Die Angstmacher. 1968 i Nowa Prawica ”(Aufbau Verlag, 351 stron, 18,95 euro). Na łącznie jedenastu stronach zrelacjonował burzliwe debaty na temat mojego wkładu w tamtym czasie. Jego książka była dyskutowana pozytywnie i często na pełnych stronach w Die Zeit, FAZ, Die Welt, Der Freitag (...). „Die Zeit” pisał: „Nie przemawia do ciebie w zwykłym geście demaskowania ekstremizmu badającego (...), ale jako ciekawy dyskutant. Na tym niewątpliwie polega urok tej niezwykłej książki. «

Niektóre lewicowe pisma krytykowały fakt, że Wagner wskazywał, jak dzisiejsza Nowa Prawica „tyka”, ale nie zaprzeczyła im wystarczająco gwałtownie w rozmowach. - To na pewno bardzo ciekawa książka, którą powinien znać każdy, kto studiuje Nową Prawicę.

Oto więcej informacji wraz z kilkoma linkami do tej książki oraz powiązanych dyskusji i artykułów:

https://www.machtvonunten.de/leserbriefe-von-horst-blume/322-was-tun-gegen-die-neue-rechte.html

Moritz-Bacharach-Strasse w Hamm-Uentrop

Kiedy w latach 80. jako przedstawiciel okręgowy GAL Uentrop walczyłem o nadanie ulicy imienia pierwszego radnego żydowskiego w Hamm, mogłem czegoś przeżyć.

Recenzja:

https://www.machtvonunten.de/lokales-hamm/318-zur-moritz-bacharach-strasse.html

Stowarzyszenia NPD i przesiedleńców w Hamm

W latach 80. NPD próbowała zwrócić na siebie uwagę wnioskami obywatelskimi w lokalnej polityce. W tym czasie, jako członek komisji skargowej Rady Miejskiej Hamm, obserwowałem uważniej. Zwrócił też uwagę, że tzw. stowarzyszenia przesiedleńców były rozpieszczonymi partnerami dużych grup rad, mimo że reprezentowały treści prawicowe.

Ekwipunek:

https://www.machtvonunten.de/nationalisten-rechte-neoliberale/327-npd-und-landsmannschaften-im-rat-der-stadt-hamm.html

Indie: Marsz przeciwko zawłaszczaniu ziemi w Europie!

Około 200 milionów rdzennych mieszkańców (Adivasi) i „nietykalnych” (Dalitów) jest rabowanych z ich ziemi w Indiach przez korporacje i bezwzględnych hinduskich kast, pozbawiając ich w ten sposób środków do życia. Gandhijski ruch Ekta Parishad od 25 lat organizuje opór i uporczywie konfrontuje się z potężnymi pieszo. Po Marszu Stu Tysięcy w 2012 roku, przed nami kolejne dwa lata bezprecedensowej działalności. Milion ludzi mobilizuje się w marszach w Indiach iz okazji 150. urodzin Gandhiego odbędzie się 12-miesięczny, dziesięciotysięczny spacer przez 17 krajów od Delhi przez Genewę do ONZ! Całość osadzona jest w ogólnoświatowej kampanii. Kilkakrotnie spotkałem charyzmatycznego lidera Rajagopala PV i do tej pory napisałem 35 artykułów o tym ruchu.

Oto artykuł przeglądowy jako podstawowe informacje:

https://www.machtvonunten.de/indien-suedasien/331-indien-fussmarsch-gegen-landraub-bis-nach-europa.html

Szukaj w reaktorpleite.de ze słowem kluczowym: India
http://www.reaktorpleite.de/interne-suche.html?q=Indien

Drodzy Czytelnicy!

Mam jeszcze kilka duplikatów okólnika THTR z ostatnich kilkudziesięciu lat i chciałbym opuścić magazyn do końca roku. Są to również wydania do 2002 roku, które nie są dostępne w Internecie i które mają niekiedy do 66 stron grubości. Osoby prywatne i archiwa zapraszam do kontaktu ze mną, a zamówione zagadnienia zostaną do nich wysłane.

E-mail: h.blume@thtr-a.de

Do pracy nad 'Biuletyn THTR'"Reactorpleite.de' oraz 'Mapa świata nuklearnego' potrzebujesz aktualnych informacji, energicznych, świeżych towarzyszy broni poniżej 100 (;-) i darowizn. Jeśli możesz pomóc, wyślij wiadomość na adres: info@Reaktorpleite.de

Apel o darowizny

- THTR-Rundbrief jest publikowany przez „BI Environmental Protection Hamm” i jest finansowany z darowizn.

- THTR-Rundbrief stał się w międzyczasie bardzo zauważonym medium informacyjnym. Istnieją jednak stałe koszty związane z rozbudową strony internetowej i drukowaniem dodatkowych arkuszy informacyjnych.

- THTR-Rundbrief prowadzi szczegółowe badania i raporty. Aby móc to zrobić, jesteśmy uzależnieni od darowizn. Cieszymy się z każdej darowizny!

Darowizny na konto: BI ochrona środowiska Hamm

Cel: Biuletyn THTR

IBAN: DE31 4105 0095 0000 0394 79

BIC: SPAWANA1SZYNKA

góra strony

***