Biuletyny THTR z 2015 roku

***

Okólnik THTR nr 145, maj 2015:

Treść:

THTR na celowniku tajnych służb

THTR w Chinach i RPA: nalot

AVR Jülich: Czy kółka powinny jechać do Ahaus?

Koszty THTR: Zużyty kapitał

Rozszerzenie wydawcy WA: Pisanie dla Ippen

Erwitte: Najdłuższy strajk w historii Republiki Federalnej Niemiec

30 lat temu: plan kontroli katastrof THTR

Węgiel brunatny: ruch oporu w Nadrenii

***

THTR na celowniku tajnych służb

Jak na ironię, reaktor upadłościowy THTR wzbudził apetyt różnych tajnych służb. - Ktoś mógłby zapytać, czy są to całkowicie meschugge. Ale nie, zauważalne zainteresowanie tą specjalną technologią jądrową jest racjonalnie zrozumiałe. Paliwo jądrowe uranowo-plutonowe reaktora ze złożem żwirowym opracowanego w latach 60. można dalej wzbogacać, a tym samym wykorzystać do budowy bomb atomowych.

Był to jeden z powodów, dla których w latach 60. USA zareagowały z takim oburzeniem, że Republika Federalna początkowo odmówiła podpisania Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, podczas gdy w tym samym czasie byli naukowcy nazistowscy nadal pracowali w ośrodkach kontroli niemieckich badań jądrowych. (1).

Nic dziwnego, że były prezes Federalnej Służby Wywiadu (BND) Hans-Georg Wiek wciąż reklamuje tę „przełomową” formę energii na swojej własnej stronie internetowej (2). Oczywiście w swoich rozważaniach stawia na pierwszym planie aspekt toru linii reaktora, nie jest głupi.

8 lutego 2015 r. WAZ ujawniło, że THTR Hamm był ważnym celem szpiegowskim dla Stasi NRD. 25 lat po zakończeniu NRD można obejrzeć w archiwum Federalnego Komisarza ds. Akt Służby Bezpieczeństwa Państwowego (BSTU). Redaktor WAZ ujawnił niesamowite rzeczy. Szpiedzy NRD byli bezpośrednio w firmach, które opracowały i zbudowały THTR:

"Wolfgang Rudolf z Hoch Temperatura Reaktorbau GmbH, od teraz IM" Herzog ", przekaże ponad 1975 informacji w latach 1988-2000. W 17 przypadkach Służba Bezpieczeństwa oceniła jego łup jako „bardzo cenny”. Kolejne 200 sztuk jest „wartościowych”. W Berlinie Wschodnim trudno uwierzyć w swoje szczęście: IM „Herzog” staje się głównym źródłem. (...)

Firma Rudolfa buduje THTR 300 w Hamm-Schmehausen na zlecenie firmy energetycznej VEW. Jak ciekawość projektu wzbudza kierownictwo Stasi, przyznaje na 21 stronach: „Wraz z wprowadzeniem na rynek i eksploatacją THTR, RFN ma możliwość posiadania większych ilości wysoko wzbogaconego uranu-235, który może być wykorzystany do celów wojskowych”. Dla szefa Stasi Ericha Mielke jest to niepokojąca analiza. (...)

Stasi znała za pośrednictwem „IM Herzoga” chłodzenie transpiracyjne w THTR 300 i cykl paliwowy, a także scenariusze wypadków i skomplikowane dokumenty homologacyjne. (...)

Zdrajcy siedzieli w firmach, które planowały i rozwijały projekty high-tech. Podstawowe klasyfikacje technologii hodowcy i THTR pochodziły bezpośrednio z centrali rządu w Bonn. Tam lobbysta Flicka i polityk CDU Hans-Adolf Kanter alias IM „Fichtel” masowo rozgałęział się na materiał. W 1995 otrzymał łagodny wyrok w zawieszeniu.

„Dostają, co mogą”, powiedział Heribert Hellenbroich, ówczesny szef kontrwywiadu RFN w 1979 roku. W rzeczywistości Centrala Oświecenia, dla której pracowali Wolfgang Rudolf lub informatorzy hodowcy, Katzmann i Schmidt, przekazała wszystkie informacje, które uznano za wybuchowe, do Centralnego Instytutu Badań Jądrowych NRD niedaleko Drezna. Główny cel tam: dogonić badania wschodnioniemieckie poprzez kopiowanie wydarzeń na Zachodzie.”(3)

Dzisiaj były profesor Jülich Antonio Hurtado (4) kontynuuje swoje badania w THTR w Rossendorf koło Drezna, pisząc raporty eksperckie i przeprowadzając eksperymenty dla swoich chińskich klientów, którzy obecnie budują THTR na półwyspie Shandong. - Jeśli to nie jest ciągłość historyczna! - A już jesteśmy na kolejnej misji tajnych służb:

***

W Republice Południowej Afryki liczne skandale tajnych służb wstrząsają krajem, a także rzucają bardzo złe światło na „przyjazne” Chiny, które wyrabiają sobie markę dzięki wszelkiego rodzaju dużym inwestycjom na kontynencie afrykańskim.

W tym roku, za pośrednictwem źródeł południowoafrykańskich tajnych służb, angielski dziennik „Guardian” i arabska stacja telewizyjna „Al Jazeera” opublikowały wiele informacji o pracy zagranicznych agentów w RPA.

Interesuje nas aspekt, który sięga tajemniczego wydarzenia, w tym wymiany ognia w centrum nuklearnym Pelindaba w 2007 roku. „Frankfurter Rundschau” pisze:

„Rewelacje afrykańskich” bratnich mocarstw ”Chiny mogą być krępujące. Według SSA (Państwowej Agencji Bezpieczeństwa), uzbrojeni chińscy agenci włamali się do obiektu jądrowego Pelindaba w pobliżu Pretorii w 2007 roku, aby ukraść tajne dokumenty dotyczące technologii reaktora z łożem żwirowym w Afryce Południowej. RPA była wówczas jednym z liderów opracowanej w Niemczech metody wytwarzania energii jądrowej. W międzyczasie badania na Przylądku zostały wstrzymane ze względów finansowych, a prym wiodą Chiny”(5).

Wymiana ognia w centrum jądrowym

W Pelindabie w RPA przechowywano nie tylko rozbrojone obecnie bomby atomowe z czasów apartheidu, ale także pierwsze radioaktywne elementy paliwowe do planowanego reaktora modułowego Pebble Bed (PBMR), który miał być zbudowany przy pomocy Forschungszentrum Jülich ( FZJ). Skomentowałem atak w biuletynie THTR z 2007 roku w następujący sposób:

„Tydzień po najgorszym ataku na obiekt jądrowy w najnowszej historii ujawniono kilka nowych szczegółów. Najwyraźniej południowoafrykańskie organy bezpieczeństwa nadal pozostają w ciemności. (...) Pierwsza grupa czterech uzbrojonych mężczyzn chwyciła komputer, który następnie zostawiono na balkonie w pobliżu centrum dowodzenia. Nie wiadomo jeszcze, czy dysk twardy został usunięty. Na południowoafrykańskich stronach internetowych różnych gazet stwierdzono, że sprawcy musieli być doskonale zaznajomieni z obiektem jądrowym. Wyłącznie systemy alarmowe i pokonanie wszelkich barier byłaby więc w stanie wyłączyć tylko wysoce wyspecjalizowana grupa dysponująca wiedzą poufną. Sprawcy najwyraźniej dokładnie wiedzieli, gdzie chcą podjąć działania ”(6).

Z perspektywy czasu rzekomo stojąca za akcją „wysoce wyspecjalizowana grupa z wiedzą poufną” okazuje się nie aż tak absurdalna i wyraźnie pokazuje przestępcze metody stosowane przez przemysł jądrowy. W międzyczasie, z pomocą informacji najwyraźniej przechwyconych przez tę operację tajnych służb, Chiny kontynuują budowę reaktora wysokotemperaturowego na półwyspie Shandong (Weihai) (7). Zakład montażu paliw w Mongolii Wewnętrznej (Baotou) jest podobno prawie gotowy i przechodzi kilka testów. Roczna produkcja 300.000 2015 radioaktywnych elementów paliwowych ma się rozpocząć w sierpniu 8 roku (XNUMX).

Naukowcy i instytucje FRG pracują dla HTR w Chinach

Jeśli przeczytasz artykuł na anglojęzycznej stronie głównej „World Nuclear News” (WNN) o HTR-PM (zwanym również reaktorem wysokotemperaturowym chłodzonym gazem - HTGR) w budowie w Chinach, to można zauważyć, że Holandia i Niemcy są zaangażowani w jego rozwój. Od 2012 roku pięć chińskich kulek z elementami paliwowymi przeszło różne procedury testowe w holenderskich „NRG Hot Cells” w Petten. W drugim kroku, pomimo wszystkich pełnych zobowiązań do stopniowego wycofywania energii jądrowej, Instytut Pierwiastków Transuranowych w Karlsruhe (JRC-ITU) przeprowadził testy ocieplenia w warunkach awarii z użyciem chińskiego paliwa HTR (9).

W dniach 27-31 października 2014 r. w Weihai w Chinach odbył się międzynarodowy kongres HTR, na którym niemieccy naukowcy mogli „zabłysnąć” prezentacją własnych wyników badań nad THTR. Uniwersytet Techniczny w Dreźnie był reprezentowany przez profesora Hurtado, Jülich Research Center przez profesora Alleleina i S. Kasselmanna, Institute for Nuclear Energy and Energy Systems (IKE) University of Stuttgart przez J. Lapinsa, Westinghouse Germany przez D. Knoche, itd. ... (10) . Chociaż RFN „wycofuje się” z energetyki jądrowej, badania nad linią HTR trwają mimo wszelkich zapewnień i oświadczeń!

Nieprzewidywalna gromada kulista

Ale chińscy fani HTR nadal będą mieli jeden problem w przyszłości, pomimo zróżnicowanego wsparcia ze strony Europy: na przysłowiowym nieprzewidywalnym kamyku!

Sześciu chińskich naukowców zaciska zęby na ten problem, który jest znany od dziesięcioleci w aktualnym badaniu: „Analiza porowatej struktury nierównomiernie upakowanego kamyka w chłodzonym gazem reaktorze wysokotemperaturowym”. Jakże zła grawitacja znów powoduje problemy: „W kierunku osiowym występują fluktuacje w dolnym obszarze skupiska, a porowatość zmienia się pod wpływem grawitacji wraz z wysokością skupiska” (11).

Czy nie mogłeś przemyśleć tego przed zbudowaniem reaktora? - No, jak okiełznać tę chaotyczną gromadę kamyków, niestety też nie możemy pomóc, choć w Niemczech spoglądamy wstecz na dziesięciolecia doświadczeń i eksperymentów. W każdym razie życzymy toi, toi, toi - i miejmy nadzieję, że nic złego się nie stanie ...

Anmerkungen:

1. Patrz okólnik THTR nr 95:

http://www.reaktorpleite.de/nr.-95-dezember-04.html

2. http://www.sbe-international.com/

3. http://www.derwesten.de/politik/stasi-wusste-alles-ueber-den-schnellen-brueter-in-kalkar-id10322529.html

4. http://www.reaktorpleite.de/nr.-117-november-07.html

5. „Frankfurter Rundschau” z 26 lutego 2015 r.

6. Okólnik THTR nr 118, grudzień 2007 r.

7. „Światowe wiadomości nuklearne” z 5 stycznia 2015 r.

8. „Światowe wiadomości nuklearne” z 19 września 2014 r.

9. Patrz uwaga 3

10. http://www.inet.tsinghua.edu.cn/htr2014/

- http://archer-project.eu/images/roelofs.pdf

- http://archer-project.eu/images/lustfeld.pdf

- http://archer-project.eu/images/seeger.pdf

- http://archer-project.eu/images/stckel.pdf

11. "atw", luty 2015

***

Przeciwnicy energii jądrowej z Jülich, Münsterland i całego terytorium federalnego są zgodni: żądają, aby 152 kółka pozostały w bezpiecznym obozie w Jülich. Ani Stany Zjednoczone, ani Ahaus nie są rozsądnymi opcjami dla 300.000 XNUMX kulek z elementami paliwowymi!

Wątpliwości co do opcji US

W odniesieniu do planów eksportowych do USA potwierdziły się inicjatywy antynuklearne: ich wątpliwości co do legalnej realizacji eksportu Castor, który poparli dwoma raportami prawnymi we wrześniu 2014 roku, są teraz ewidentnie przez niektórych pracowników, według doniesień medialnych udostępnionych przez odpowiednie resorty.

„Dzięki naszym kontaktom w USA wiemy, że opublikowanie tam oceny oddziaływania na środowisko w celu akceptacji kółek zostało przełożone po raz trzeci”, wyjaśnia Marita Boslar z Jülich. Jednak ta taktyka odroczenia nie rozwiązuje problemu odpadów jądrowych; Pokazały to już lata przesiadywania w Jülich.

Ahaus jako plan B nie przynosi żadnych korzyści w zakresie bezpieczeństwa

Przeciwnicy energetyki jądrowej obawiają się jednak, że transporty Castor z Jülich do Ahaus są teraz faworyzowane. Ahaus nie jest jak Jülich bez pozwolenia, ale nie jest też chroniony przed katastrofami lotniczymi i atakami terrorystycznymi.

„W Ahaus nie ma możliwości naprawy lub ponownego załadowania uszkodzonych kółek, ale w Jülich są, ponieważ kółka zostały załadowane w gorących komorach”, wyjaśnia Felix Ruwe z BI-Ahaus.

Z magazynu tymczasowego w Ahaus kule elementów paliwowych nie mogą być po prostu wysłane do składowiska odpadów jądrowych, którego jeszcze nie znaleziono. Wcześniej musiałyby zostać ponownie kondycjonowane, tj. przetworzone i przepakowane – przypuszczalnie ponownie w Jülich. „Oznacza to, że transporty Castor z Jülich do Ahaus naruszają czerwono-zieloną umowę koalicyjną; mówi, że elementy paliwowe powinny być transportowane tylko raz do „składu””, mówi Felix Ruwe.

152 Castoren musiałby zostać sprowadzony z Jülich do Ahaus autostradami w Nadrenii Północnej-Westfalii. „Transporty Castor z Jülich do Ahaus niosą dodatkowe ryzyko dla niezliczonych osób po drodze, ale nie ma postępu w dylemacie odpadów nuklearnych”, mówi Michael Harengerd z BUND NRW. „W przeszłości podczas Autobahn Action Day pokazaliśmy, jak dobrze splata się opór między Jülich i Ahaus – i nie będziemy czekać z protestami, aż kółka w Ahaus staną u drzwi” – ​​kontynuuje Michael Harengerd.

Inicjatywy antynuklearne będą nadal ściśle ze sobą współpracować i śledzić każdy krok ośrodka badawczego oraz odpowiednich ministerstw i władz. „Razem staniemy naprzeciw, jeśli Castorzy opuszczą Jülich – bez względu na to, gdzie”.

Z komunikatu prasowego Sojuszu przeciwko Castorexporte i Sojuszu Akcji Münsterland przeciwko Roślinom Jądrowym w kwietniu 2015 r.

AVR Jülich: Reaktor jest przewrócony

Podczas demontażu pierwszego reaktora wysokotemperaturowego ze złożem żwirowym, ostatnie drobne prace związane z przemieszczeniem zbiornika reaktora mają miejsce w Jülich. Kontener radioaktywny z likwidowanego reaktora badawczego ma trafić do nowo wybudowanego magazynu tymczasowego oddalonego o 200 metrów w maju lub czerwcu.

Poinformował o tym operator Arbeitsgemeinschaft Versuchsreaktor (AVR). „Główne prace zostały zakończone” – powiedział rzecznik AVR Wilfried Hubrich.

16 lat po zamknięciu reaktora badawczego AVR rozpoczął przenoszenie beczki reaktora w listopadzie. Silnie promieniujące elementy paliwowe zostały już usunięte z beczki w 1994 roku i znajdują się w tymczasowym magazynie na terenie ośrodka badawczego.

Transport kontenera odbywa się za pomocą specjalnego systemu do dużych obciążeń: systemu składającego się z 15 modułów z 360 kołami. Transport powinien zakończyć się po czterech godzinach. Nie są wymagane żadne specjalne środki ostrożności. Ponieważ promieniowanie jest osłonięte od zewnątrz, zgodnie z informacjami AVR nie ma zagrożenia radiologicznego. Powłokę reaktora należy zdemontować dopiero po określeniu składowiska jądrowego i warunków jego odbioru.

Po zamknięciu reaktora w 1988 r. zaplanowano bezpieczną osłonę. Jednak po stwierdzeniu skażenia radioaktywnego w glebie i wodach gruntowych w 1999 r. rządy federalne i stanowe zgodziły się na ich całkowity demontaż.

Od: „Aachener Nachrichten” z 6 kwietnia 4

***

Zawsze niezwykłe jest to, jak od 1997 r. ponoszone są koszty likwidacji THTR Hamm. Normalnie można by pomyśleć, że HKG, jako spółka operacyjna, będzie wyłącznie odpowiedzialna za swój zakład. W rzeczywistości jednak rządy federalne i stanowe od dziesięcioleci są proszone o wysokie spłaty.

Ponieważ stara regulacja przejęcia kosztów wygasła w 2009 r., a III umowa uzupełniająca została podpisana dopiero 22 października 10 r. po długich tajnych negocjacjach między państwem Nadrenii Północnej-Westfalii a HKG, całe finansowanie likwidacji elektrowni jądrowej placówka była dostępna przez pełne pięć lat w mglistym stanie zawieszenia! - Można to znaleźć w odpowiedzi Ministerstwa Finansów NRW na wniosek grupy „Piraci” z parlamentu stanowego NRW z 2014 stycznia 3 r.

Trzecia umowa uzupełniająca obowiązuje na okres od 3 do 2010 roku. Koszty tzw. bezpiecznej obudowy były i będą zatem w tym okresie ponoszone przez spółkę eksploatującą.

Jak to miało miejsce w przeszłości, koszty „zaawansowanych usług repozytorium” są podzielone na trzy części i ponoszone przez HKG, rząd federalny i kraj związkowy Nadrenia Północna-Westfalia. W okresie „otchłani” w latach 2010-2014 kraj związkowy Nadrenia Północna-Westfalia zapłacił 2,605 mln euro za zaliczki na repozytorium; w 2015 roku będzie to 0,929 mln euro.

Od 2016 do 2022 r. koszty te wzrosną bardzo znacznie i wyniosą 31,9 mln EUR dla kraju związkowego Nadrenia Północna-Westfalia. Nie jest jasne, jak potoczą się sprawy po 2022 roku. W tym okresie HKG nie dysponuje już gotówką. „Kapitał własny jest konsumowany przez przenoszenie strat” to odpowiedź Ministerstwa Finansów NRW na „piratów”.

Rezerwy HKG na demontaż THTR szacuje się na 31 mln EUR na dzień 2013 grudnia 703,005 r. Koszty likwidacji, demontażu, „funduszu Salzgitter” i ostatecznego składowania nie mogą wzrosnąć.

Raport prawny zlecony przez Ministerstwo Finansów NRW w celu oceny przyszłych zobowiązań płatniczych pozostaje tajny. To „dodanie do podstawowego obszaru wykonawczej odpowiedzialności osobistej” to uzasadnienie posługi.

Nie wiadomo, jak kosztowny byłby demontaż THTR. Nie planuje się aktualizacji badania Siemelkamp z 2007 roku. Docelowe wówczas 347 mln euro zostały już przez wielu krytyków uznane za wyraźnie zbyt niskie. Nawet dwudziestokrotnie mniejszy AVR pochłonie około miliarda euro po rozłożeniu.

***

Dirk Ippen, wydawca dziennika Hammer „Westfälischer Anzeiger”, jest właścicielem wielu lokalnych gazet w całych Niemczech. Od pewnego czasu jego grupa medialna rozszerza swoją supremację także w Hesji.

Już w 2003 roku przejął raczej socjaldemokratyczną „Hessische / Niedersächsische Allgemeine” (ENT). Wraz z wycofaniem się Grupy Madsack w regionie Ren-Men, konserwatywny Ippen za pośrednictwem stowarzyszonej „Medien Beteiligungsgesellschaft” (MBG) kontaktuje się z innymi lokalnymi gazetami, inicjując w ten sposób kompleksowy proces koncentracji w medialnym krajobrazie Hesji:

„Grupa Ippen ma teraz quasi-monopol na całej północy stanu. Ponieważ dyrektorem zarządzającym MBG jest Daniel Schöningh, bratanek wydawcy gazety Dirk Ippen, który wydaje Hessische / Niedersächsische Allgemeine (HNA) i Offenbach Post. Samo MBG ma udziały w wielu firmach medialnych w północnej i wschodniej Hesji, w tym w Werra-Rundschau w Eschwege, Hersfelder Zeitung i kilku gazetach reklamowych. Obecnie dodawane są Waldeckische Landeszeitung i Frankenberger Zeitung w łącznym nakładzie około 22.000 XNUMX egzemplarzy.

„Cała Północna Hesja to teraz Ippen-Land, jeśli chodzi o gazety”, powiedział Manfred Moos, kierownik Departamentu Stanu ver.di, komentując ekspansję. Nie jest to dobre ani dla różnorodności mediów, ani dla pracowników. Ponieważ podobnie jak jego konkurenci, Ippen opiera się na »efektach synergii«, których pierwszą ofiarą jest najwyraźniej Waldeckische Allgemeine.”

Od: „Junge Welt” 9 kwietnia 4

Dalsze informacje: "Ippen na kursie rozszerzającym" w THTR-RB nr 77:

http://www.reaktorpleite.de/nr-77-november-02.html

***

Historia regionalna

Najdłuższy strajk firm w Niemczech miał miejsce 40 lat temu w Erwitte w Westfalii. Tam robotnicy strajkowali przez 449 dni i przez dwa miesiące zajmowali cementownię Seibel & Sons. Akcje solidarnościowe i sprawy sądowe miały miejsce także w Hamm. W lutym 2015 napisałem o tym artykuł w miesięczniku „Rewolucja oddolna”: „Prowincjonalni robotnicy przeciw parvenue kapitalistom!”

http://www.machtvonunten.de/gewerkschaften.html

***

W 1985 roku, na krótko przed uruchomieniem THTR, plan kontroli katastrofy mógł być oglądany (ale nie kopiowany!) przez ludność Hammera. Na specjalnym posiedzeniu rady 500 zainteresowanych obywateli miało możliwość zadania kilku pytań, na które jednak udzielono zupełnie nieodpowiednich odpowiedzi. - No i oczywiście były protesty! Napisałem wówczas kilka artykułów o pamiętnym spektaklu:

„SPD przepycha kontrowersyjny plan kontroli katastrof”. W „Zielonym młotku” nr 3, 1985:

http://www.machtvonunten.de/lokales-hamm/261-der-pleite-reaktor-thtr.html

„Posiedzenie THTR i rady – katastrofa! SPD-OB Zech próbował oszukać obywateli ”. W „Grünes Info”, miesięczniku regionalnego stowarzyszenia Zielonych NRW, lipiec/sierpień 1985 r.”:

http://www.machtvonunten.de/lokales-hamm/233-thtr-und-ratssitzung-eine-katastrophe.html

***

Wezwanie do „antywęglowego ludzkiego łańcucha” z 25 kwietnia 2015 r. wzywało do całkowitego wycofania węgla dopiero za 25 lat! I ostatni przystanek wydobycia węgla brunatnego w Garzweiler dwa dopiero za 15 lat! - Co o tym myśleć i jak w tych warunkach może wyglądać krytyczna solidarność z oporem węgla brunatnego, omawiamy w tym artykule w numerze 398 „Rewolucji oddolnej”:

http://www.graswurzel.net/398/kohle.php

... a tutaj możesz dowiedzieć się więcej o dyskusjach z ruchem oporu:

http://sovie-koelner-gruppe-gegen-braunkohle.de/#

https://ende-gelände.org/

***

góra strony

***

***

góra strony

***