Biuletyny THTR z 2006 roku

***

***

Biuletyn THTR nr 105, marzec 2006

Wodór jądrowy z reaktorów wysokotemperaturowych

Marzenia Thobena

Minister energetyki CDU Christa Thoben zabrała głos w debacie na temat polityki energetycznej z nieoczekiwanym hukiem. Jak na ironię, faworyzuje miliardowy projekt upadłości reaktora wysokotemperaturowego (HTR) jako przyszłościową technologię w Nadrenii Północnej-Westfalii, która wymaga większego wsparcia.

Jednak, w dużej mierze niezauważone przez opinię publiczną, kontynuowano badania nad linią HTR, szczególnie w Centrum Badawczym Jülich (Nadrenia Północna-Westfalia) przy wsparciu rządów federalnych i stanowych. Również w latach 1998-2005 pod rządami czerwono-zielonych rządów. Mit o rzekomo z natury bezpiecznym reaktorze nadal działał podprogowo, podobnie jak źródła pieniędzy wypływających z portfela państwowego.

Nawet gdyby w tym czasie nie było możliwe zbudowanie nowego HTR w Niemczech, ten niedomagający reaktor mógłby zostać zaoferowany krajom takim jak RPA, Chiny i Japonia poprzez ofensywny eksport know-how. UE, Korea Południowa, USA i różne kraje wschodzące również od lat przygotowują się do wejścia w tę nową czwartą generację reaktorów jądrowych i organizują się w różne sieci.

Po zmianie rządu w Düsseldorfie i Berlinie Thoben wykorzystał okazję: „W Nadrenii Północnej-Westfalii jesteśmy liderami w rozwoju ogniw paliwowych, które do działania wymagają wodoru. Eksperci twierdzą, że produkcja wodoru z odnawialnych źródeł energii potrwa jeszcze 25 lat O reaktorze wysokotemperaturowym, który byłby znacznie szybszy” (WA 07.01.2006/XNUMX/XNUMX). W tym procesie nie tylko energia elektryczna, ale także ciepło technologiczne i „przyjazne dla środowiska” wodór jako paliwo do przyszłych pojazdów obiecali jej „eksperci” z Jülich, którym natychmiast obiecała „silniejsze wsparcie” (Rheinische Post 06.01.2006/XNUMX/XNUMX).

Prosty reaktor wysokotemperaturowy nie wystarcza już jako nazwa ambitnego celu. Teraz cud nazywa się „reaktorem maksymalnej temperatury” lub po angielsku: Reaktor bardzo wysokiej temperatury (VHTR). Financial Times Deutschland wyjaśnia nam, jak to powinno działać: „W przeciwieństwie do reaktorów lekkowodnych, które są rozpowszechnione na całym świecie, temperatura robocza VHTR podczas rozdzielania wzbogaconego uranu wynosi nie około 300, ale co najmniej Stopień 950 Celsjusz. W ten sposób na przykład hel gazu szlachetnego może być podgrzewany w obwodzie równoległym, który najpierw wprawia turbiny w ruch obrotowy, aby wytworzyć energię elektryczną. Jednak ciepło to wystarcza również do zainicjowania dodatkowych procesów chemicznych do produkcji nośnika energii wodoru” (06.01.2006).

O możliwych zagrożeniach związanych z działaniem takiego reaktora nie dowiadujemy się ani od Thobena, ani z gazety finansowej. Ten typ reaktora ma poważne wady w produkcji wodoru:

Przemysł jądrowy próbuje osiągnąć CO za pomocą technologii wodoru jądrowego₂- dać darmowy, pozytywny wizerunek i przez to Fałszywe etykietowanie Aby zwrócić fundusze z dziedziny energii odnawialnej na badania nad energią jądrową. Ile dziesiątek milionów euro z ukrytych funduszy zostało już wydanych w RFN w ostatnich latach, pokazujemy szczegółowo na trzech stronach naszej strony internetowej.

Wszystko było tak ładnie zaaranżowane. Burmistrz CDU z Hamm, Hunsteger-Petermann, szukał wybitnego mówcy na tradycyjne przyjęcie w mieście, najlepiej oczywiście z tą samą książką imprezową. Tak więc dobrze pasowało, że CDU jest partią rządzącą w Nadrenii Północnej-Westfalii od prawie roku i że minister energetyki Christa Thoben nadal miała nominację 1 marca. Takie miłe przemówienie o innowacjach, nowościach, kwitnących krajobrazach i przyszłych technologiach byłoby właśnie dla Hamma.

Niestety, zdaniem wielu ekologów w Hamm, Thoben powiedział kilka tygodni wcześniej dokładnie niewłaściwą rzecz. Opowiedziała się za wydłużeniem czasu pracy elektrowni jądrowych oraz za zwiększonym finansowaniem produkcji wodoru jądrowego przez reaktory wysokotemperaturowe w Nadrenii Północnej-Westfalii.

„Dokładnie tacy Pleitereaktorzy, jak ten tutaj w Hamm-Uentrop, który promieniejąco niepokojący, chcą zbudować go od nowa? to.

Tak się złożyło, że niedługo wcześniej otrzymali list gratulacyjny z okazji 30. urodzin obywatelskiej inicjatywy ochrony środowiska Hamm. Nadawca: Federalne Stowarzyszenie „Chrześcijańscy Demokraci Przeciwko Energii Jądrowej” (CDAK) z siedzibą w Moguncji; miejsce, z którego pochodzi wiele nieszablonowych i zaskakujących inicjatyw, zwłaszcza w lutym.

Teraz musicie wiedzieć, że nasz burmistrz Hunsteger-Petermann w Hamm nie tylko w sposób efektowny publicznie klepie króliczki hodowców królików, ale także w pośpiechu demonstruje wraz z działaczami emancypacyjnymi przeciwko (rzekomo) antygejowskim muzykom reggae – krótko mówiąc, bierze wszystko i prawie wszystkich przyciska do swojego wielkiego serca. Dlatego został burmistrzem. Ale dlaczego nie miałoby działać inaczej?

Płonąca Filipika oddanych chrześcijańskich demokratów przeciwko bezbożnej energii jądrowej wkrótce przybyła do Hamm, została odtworzona i zwrócona na uwagę ponad 400 gości w recepcji miasta; Całość ozdobiona piękną beczką na odpady nuklearne, dużymi transparentami i plakatami: „Czy zapomniała pani już o Czarnobylu, pani Thoben?” i „Jeden reaktor upadłościowy wystarczy!” w Radiowa fala ust słyszano ostrzegawcze słowa krytycznych chadeków i im WDR około 25 demonstrantów można zobaczyć w programie „Lokalzeit Dortmund”. Delegacje zaproszone z miast bliźniaczych Hamm: Bradford (Wielka Brytania), Oranienburg i Afyon (Turcja) również dobrze odebrały kulturę protestów w Hamm.

Minister Thoben zatrzymał się na krótko na podjeździe do obiektu, aby otrzymać zapadającą w pamięć ulotkę Chrześcijańsko-Demokratyczną o następującym tytule: „Test „łosia” na ekonomiczne kompetencje energetyczne”. Z pewnością trudny orzech do zgryzienia dla ekonomisty Thobena w obliczu migawek partyjnych i polityki energetycznej. Korepetycje w Moguncji byłyby prawdziwą inwestycją w przyszłość.

Nawiasem mówiąc, demonstrujący „westfalowcy” wrócili do domu w Hamm całkiem pewni siebie, ponieważ teraz wiedzą, że w razie potrzeby mogą nadal być tak silni, jak byli wcześniej. Nie bez powodu reaktor został zamknięty w 1989 roku.

(Ten artykuł został już opublikowany w WA 08.03.2006 marca XNUMX roku ze zdjęciem kampanii jako listem do redakcji!) 

Horst kwiat

Z pewnością nie jest to zły znak, gdy inicjatywa obywatelska rezygnuje z nostalgicznej ceremonii w swoje 30. urodziny i zamiast tego przeprowadza cenioną akcję protestacyjną w bardzo aktualnej sprawie w Recepcji Hammer City z Ministrem Energii Atomowej. Naprawdę nie ma lepszego sposobu na „świętowanie”.

Ale nie możemy całkowicie ignorować rocznicy. Z WDR 18 lutego wyemitował sześciominutową audycję o historii BI, jego działalności i nieudanym THTR. Na tle najnowszych oświadczeń Thobena jest to bardzo adekwatny i aktualny raport. Aby uczcić ten dzień, nie przegapiliśmy tego Skrzypce Michel-Song z 1976 roku "In Uentrop i Schmehausen" do posłuchania i umieszczenia na naszej stronie internetowej z małą historyjką (historia). Można też posłuchać dłuższego wywiadu z Horstem Blume na temat THTR, który był emitowany w bezpłatnych radioodbiornikach od Fryburga do Hamburga: http://www.podster.de/ (Wkład nr 519).

Artykuł w „Neues Deutschland” musiał zostać poprawiony listem do redakcji z 20.02.2006 lutego XNUMX roku, który zawierał nieprawdziwe i trywializujące informacje w niektórych fragmentach na temat militarnej użyteczności THTR w RPA.

Oprócz wspomnianych w powyższym artykule audycji i reportaży z kampanii Thobena pojawiły się reportaże w TAZ-NRW, Junge Welt, WA oraz w wysokonakładowym Hammerze „Wochenblatt”. Wcześniej w dwóch listach do redakcji w „Gazeta westfalska"skrytykował nuklearne aspiracje pani Thoben.

W "Oddolna rewolucja„(nr 307), gazeta od początku ściśle związana z historią naszego BI, otrzymała życzliwe uznanie dla pracy BI oraz raport z Konferencja NRW inicjatywy antynuklearne, podczas których nie tylko wygłoszono wykład na temat obecnej sytuacji HTR, ale specjalna grupa robocza zajęła się tym tematem i, oczywiście, rozdano dodatkowy arkusz okólnika THTR.

Dzięki THobenowi THTR znów jest na ustach wszystkich. Wszystkie? Nie w kwietniowym numerze magazynu członków socjaldemokratów”naprzód", który na dwóch stronach zajmuje się produkcją wodoru jądrowego. Spora część mogła być "zainspirowana" naszą stroną domową, która zajmuje się tym tematem od dłuższego czasu. Jednak w "naprzód„Bardzo ostrożnie, aby nie nazwać absolutnie kojarzonego THTR w tym kontekście. Ponieważ w ramach czerwono-zielonych koalicji w Nadrenii Północnej-Westfalii i w rządzie federalnym udostępniono bardzo duże fundusze na połączenie wodoru jądrowego i HTR. Drogi SPD: Proszę o więcej naprzód idź z uczciwością, a może trochę więcej samokrytyki ??

Horst kwiat

Według Jacquesa Chiraca, Francja chce opracować nowy reaktor czwartej generacji. Uruchomienie prototypu powinno nastąpić w 2020 roku.

FAZ poinformował 06.01.2006 stycznia XNUMX r.: „Francja przedstawi dokument strategiczny dla europejskiej polityki energetycznej na następnym spotkaniu europejskich szefów państw i rządów w amerykańskim Departamencie Energii. Dziesięć krajów, w tym Francja, pracuje obecnie nad dalszym rozwojem energia nuklearna.

Francja skupia się na Reaktory wysokotemperaturowe a także reaktory, które pracują z neutronami prędkimi (technologia rozrodcza) i są chłodzone gazem lub sodem. "To będzie jeden z tych facetów" - powiedział rzecznik Francuskiej Agencji Energii Atomowej (CEA). Francuski przemysł energetyczny z zadowoleniem przyjął posunięcie Chiraca. W 2020 roku po raz pierwszy ogłosił termin opracowania prototypu. Projekt jest również otwarty dla partnerów międzynarodowych – podkreślił Chirac. „Idzie to dokładnie w kierunku, do którego się przygotowujemy” – powiedziała prezes francuskiego producenta elektrowni AREVA, Anne Lauvergeon. (...)

Francja pozyskuje ponad trzy czwarte energii elektrycznej z energii jądrowej. Jest produkowany w 58 francuskich reaktorach, z których większość zbudowano na 40 lat. Według AREVA do 40 r. 2020 reaktorów osiągnie lub przekroczy tę granicę wieku. (…) SNCF kolei państwowych i regionalna firma transportowa RATP nie powinny używać kropli ropy za dwadzieścia lat – zapowiedział Chirac.” – Wyraźne wskazanie planowanego wykorzystania technologii wodorowej przez HTR-y.

Szczegółowe informacje na temat „AREVA w Niemczech i Francji” można znaleźć w okólniku THTR nr 96

Kiedy kanclerz Merkel 22 maja wyjedzie do Chin, zgodnie ze staroniemiecką tradycją, z grupą przedstawicieli biznesu, otworzy również drzwi dla niemieckiego przemysłu i pomoże pozyskać nowe zamówienia. Stosunkowo mniejszy obszar w tym ogromnym kraju odegra tu szczególną rolę, ponieważ od dawna jest blisko związany z Niemcami.

Stara historia ...

To tutaj od ponad 100 lat warzone jest piwo według niemieckiego prawa czystości, gdzie do 1914 r. cesarską bazą kolonialną kierował Wilhelm II, a znacznie później Bayer, Rheinmetall, Degussa - a w następnym roku stary niemiecki technologia, która od dawna uważana była za martwą Zatonięcie pojawia się, aby ponownie podbić świat: to nie przypadek, że torowy reaktor wysokotemperaturowy (THTR) budowany jest tutaj, na półwyspie Shandong.

Od połowy XIX wieku Chiny poniosły wiele klęsk militarnych. W następnych latach główne mocarstwa europejskie, Japonia i Rosja, domagały się praw portowych, koncesji, stref wpływów i odszkodowań wojennych. Chiny jako samoobsługowy sklep imperiów finansowych stały się interesujące dla Niemiec. Już w 19 roku ekspedycja pruska eksplorowała teren zatoki Kiautschou na półwyspie Shandong, co w kolejnych latach doprowadziło do zawarcia różnych umów handlowych. W 1860 r. chrześcijańskie stacje misyjne zostały objęte „ochroną” i rozpoczął się wyścig o koncesje górnicze i kolejowe.

W 1898 roku Cesarstwo Niemieckie zażądało 99-letniego kontraktu na dzierżawę powierzchni w Chinach Zatoka Kiautschou na. Nowo powstałe miasto tutaj Tsingtau, później Qingdao o nazwie, został przekształcony w niemiecki „obszar chroniony” kilka tygodni później. Terytorium w promieniu 50 kilometrów zostało uznane za „neutralną” strefę wpływów. Podczas budowy linii kolejowej z Qingdao do stolicy prowincji Jinan, niemiecka firma Carbwitz & Co zabezpieczyła 15-kilometrowy korytarz po prawej i lewej stronie linii kolejowej do eksploatacji kopalń węgla.

Konsekwencją niezliczonych kontraktów podpisanych pod przymusem i presją było półkolonialne zniewolenie dużych dodatkowych obszarów Chin. Morderstwo dwóch niemieckich misjonarzy i niemieckiego ambasadora barona von Kettelera musiało służyć za ponad 40 krwawych ekspedycji karnych Cesarstwa Niemieckiego w północnych Chinach w następstwie „powstania bokserów”. Nawiasem mówiąc, dowódca brygady Lothar von Trotha brał udział nie tylko w stłumieniu buntu bokserów, ale także cztery lata później w ludobójstwie Herero i Nany w Niemiecka Republika Południowej Afryki. (Na przełomie lat 70. i 80. wydobywano tu uran dla niemieckiego THTR…).

Wilhelm II wezwał swoją notoryczną "Mowa huńska ” 27.07.1900 do bezwzględności: „Jeżeli staniesz przed wrogiem, zostanie pobity, nie przebacz, jeńcy nie zostaną wzięci. Ktokolwiek wpadnie w twoje ręce, jest w twoich rękach. Jak Hunowie pod rządami ich króla Etzela tysiąc lat temu Wyrobiwszy sobie imię, które nadal sprawia, że ​​wydaje się ono potężne w tradycji, nazwa Niemcy może stać się znana w Chinach w taki sposób, że Chińczyk nigdy więcej nie odważy się spojrzeć na przykład na Niemca.”

Po szeroko zakrojonym podporządkowaniu Chin nowym europejskim władcom kolonialnym, interesy biznesowe niemieckich firm mogły być intensywniej realizowane i zawierane były coraz bardziej dyskryminujące umowy koncesyjne. W 1914 r. niemieckie korporacje posiadały 16% obligacji w Chinach. Administracja Qingdao podlegała Biuru Cesarskiej Marynarki Wojennej. Na początku I wojny światowej stacjonujący tam trzeci batalion morski (1 ludzi) został wzmocniony o 1400 żołnierzy. Po tygodniach walk z wojskami japońskimi i angielskimi wojska niemieckie poddały się 3400 listopada 07.11.1914 roku. Qingdao było okupowane przez Japonię.

Obecny rozwój

I dzisiaj? Chiny i Niemcy próbują teraz przypodobać się korporacjom do inwestowania. Z pewnością przeszłość pozostawiła pewne „cienie”. Ale gdziekolwiek kusi biznes, nawet chińscy naukowcy przedefiniowują kolonialny reżim terrorystyczny w „modelową kolonię” z uniwersytetem, niemiecką architekturą i stuletnią tradycją warzenia piwa; „modernizację” Niemców w tym czasie chwalono i pilnie „różnicowano”: „Z drugiej strony są takie aspekty, jak budowa linii kolejowych i wynikające z tego pobudzenie gospodarki regionu i rozwój Qingdao w nowoczesny miasto, powstanie nowoczesnej administracji i jednego nowoczesnego systemu edukacji, którego nie można odmówić. (...) Czy musimy w ogóle opłakiwać koniec epoki kolonialnej?” Jing Dexiang napisał w 1998 roku w katalogu wystawy Tsingtau Niemieckiego Muzeum Historycznego.

W ciągu ostatnich kilku lat oba kraje w szybkim tempie zbliżały się do siebie w interesie obu stron, budując tym samym stare tradycje. Helmut Kohl odwiedził Qingdao podczas swojej podróży do Chin w 1995 roku i zainicjował nową współpracę.

Współpraca nuklearna między Chinami a Niemcami

Nic więc dziwnego, że linia HTR opracowana w Niemczech zaczyna się tutaj. Konsorcjum złożone z Huaneng, Tsinghua i China Nuclear Engineering and Construction (CNEC) zdecydowało się zbudować THTR o mocy 195 MW w pobliżu Weihai na północnym wybrzeżu półwyspu Shandong. Huaneng, jeden z największych chińskich producentów energii, otrzyma 50% udziałów w joint venture. CNEC przejmie 35%, a Tsinghua 5%. Pozostałe 10% powinno być otwarte dla kolejnych inwestorów. Budowa ruszy w 2007 roku, a THTR powinien być gotowy w 2010 roku.

Ten nowszy rozwój ma również bezpośrednią historię. Inżynierowie z Essen Association of Large Power Plants (VGB) przyjechali do Chin już w 1976 roku i zaprosili ich do Niemiec. 19.01.1978 stycznia 80 roku wiceminister energetyki Chin Chan Pin odwiedził budowany wówczas THTR w Hamm/Westfalii. W latach 1989. istniały intensywne kontakty między ośrodkiem badań jądrowych w Jülich, w którym opracowano THTR, a Uniwersytetem Tsinghua w Pekinie. Nawet po masakrze na „Placu Tiananmen” w Pekinie w XNUMX r. niemieccy i chińscy naukowcy pracowali nad trzema badaniami dotyczącymi budowy HTR w Chinach.

Fizyk jądrowy Wang Dazong zrobił doktorat na RWTH Aachen University, który współpracuje z Jülich, i napisał pracę doktorską na temat małych HTR. Wrócił do Chin, zrobił karierę i został rektorem pekińskiego Uniwersytetu Tsinghua. Chiny kupiły wycofane z eksploatacji zakłady od Hanau do produkcji elementów paliwowych HTR – afera wówczas nie doszła do skutku – i zdobyły know-how, którego wciąż brakowało. W 1995 roku Chińczycy rozpoczęli budowę eksperymentalnego reaktora o mocy 10 MW na terenie wojskowego bezpieczeństwa Uniwersytetu Pekińskiego. W 2000 roku reaktor po raz pierwszy stał się krytyczny. Eksploatacji próbnej towarzyszy ożywiona działalność konferencyjna. Oczywiście zawsze tam są niemieccy naukowcy i przedstawiciele stowarzyszeń.

W marcu 2005 roku Chiny podpisały umowę o współpracy z Republiką Południowej Afryki, która również chce rozpocząć budowę THTR z pomocą Niemiec w 2007 roku, w celu wymiany danych technicznych oraz rozwoju i marketingu jądrowego.

W międzyczasie Shandong został uznany przez Chińską Radę Państwa za „prowincję ekologiczną”. W dniach 11-13 stycznia 2006 r. w Qingdao odbyło się drugie niemiecko-chińskie forum ekologiczne. Oprócz niemieckiego sekretarza stanu ds. środowiska Matthiasa Machinga podróżował także federalny minister środowiska Sigmar Gabriel. Wzięło w nim udział ponad dwustu uczestników ze świata biznesu i polityki. W tym kontekście swoje znane prace kontynuowały niemieckie ośrodki badawcze. „Współpraca technologiczna”, „efektywność energetyczna” i „wspólne wysiłki na rzecz promowania zrównoważonego wykorzystania zasobów” – czytamy w tekście „Inicjatywy Qingdao” na temat celu wydarzenia. Ponieważ produkcja wodoru jądrowego została w międzyczasie przedefiniowana jako przyjazna środowisku forma energii, powyższy temat i tematyka konferencji nie wykluczają działań na rzecz promocji energetyki jądrowej. Ponieważ, w oparciu o starą, czerwono-zieloną regulację językową, jest to już ważne „badanie bezpieczeństwa”. 

Horst kwiat

Więcej informacji o HTR w Chinach w Okólniki THTR nr 88 i Nr. 98.

Indie mają ograniczone złoża uranu, ale bardzo duże źródła toru, które można wykorzystać w wysokotemperaturowych reaktorach torowych. Mały reaktor eksperymentalny o mocy 1996 KW działa w pobliżu Madrasu od 30 roku Tor zastosowań jako paliwo. Indyjski przemysł jądrowy realizuje swój „Plan dotyczący toru”, aby w przyszłości nie być zbyt zależnym od importowanego uranu. W lutym 2006 roku okazało się, że opracowywana jest koncepcja stopniowej rozbudowy linii HTR (VDI nachrichten, 10.02.2006). W tym samym czasie francuski premier Chirac podpisał deklarację, która przewiduje zawarcie dwustronnej umowy o współpracy w dziedzinie jądrowej (Neues Deutschland, 21.02.2006). Francuskie koncerny energetyczne, ściśle współpracujące z państwem, są obecnie głównym motorem rozwoju systemów reaktorów IV generacji. Spektakularna współpraca nuklearna z USA, także w sektorze wojskowym, otwiera dwa podejścia do technologii HTR dla tego kraju. Indie pokrywają obecnie około 5% swojego zużycia energii elektrycznej za pomocą ośmiu elektrowni jądrowych.

terminy:

Sobota, 22.04.2006 stycznia XNUMX r .: Rozpocznij demo w Gronau (Wieża Starego Ratusza / Bahnhofstrasse) o godz. 11.30 Następnie rowerem lub samochodem do Almelo. Tam o godzinie 16:XNUMX wiec przeciwko zakładowi wzbogacania uranu (UAA).

Sobota, 29.04.2006 lipca XNUMX r: Demonstracja w Ahaus o 12 w południe od dworca kolejowego. Informacje: www.bi-ahaus.de

***

góra strony

***

***

góra strony

***