Biuletyny THTR z 2005 roku

***

***

Biuletyn THTR nr 98, marzec 2005

Sukces w Republice Południowej Afryki: Proces PBMR musi zostać ponownie uruchomiony!

Sąd Najwyższy Republiki Południowej Afryki podjął ważną decyzję w sprawie postępów w procesie oceny wpływu na środowisko planowanego reaktora modułowego Pebble Bed (PBMR) w Republice Południowej Afryki. Organizacja ekologiczna Earthlife Africa skarżyła się, że operatorzy nie udostępnili opinii publicznej wszystkich istotnych faktów oraz że nie przeprowadzono odpowiedniego procesu konsultacji. W swoim 40-stronicowym wyroku sąd zgodził się z ekologami. Rząd przyjął werdykt. Ta decyzja oznacza, że ​​procedura musi zostać wznowiona. Według obserwatorów spowoduje to opóźnienie około roku. - Wielki sukces ekologów z RPA!

„Inżynierowie dokonali rzeczy nie do pomyślenia: wyłączyli systemy bezpieczeństwa małego reaktora, następnie dali pełną przepustnicę i wyciągnęli drążki sterujące z komory spalania z pełną mocą – i to na obrzeżach Pekinu. We wszystkich innych elektrowniach jądrowych elektrowni na świecie doszłoby do katastrofy w Czarnobylu Ale Chińczycy byli pewni swojej przyczyny i zaprosili do sterowni eksperymentalnego reaktora HTR-60 10 ekspertów z całego świata na spektakularny eksperyment. z ulgą, gdy katastrofa się nie zmaterializowała.”

Szwajcarski magazyn informacyjny „FAKTY” doniósł o tym makabrycznym wydarzeniu 21.10.2004 października 2004 r. z rozpoznawalnym podziwem i dodał coś do tego: „Meiler jest 'bezpieczny, z którego można się oderwać', mówią jego wynalazcy. Innymi słowy: Po wypadku, zespół obsługi może najpierw zjeść pizzę na wynos i poświęcić swój czas na omówienie, co dalej.” Wydarzeniem tym była międzynarodowa konferencja HTR we wrześniu 93 r. (patrz THTR-RB nr XNUMX).

W 2010 roku HTR ma dostarczać energię elektryczną

W międzyczasie wieloletnie wysiłki niemieckiego lobby HTR przyniosły owoce. Spiegel-Online donosił 8 lutego 2 r.: „Chińskie konsorcjum energetyczne wybrało już plac budowy w prowincji Shandong, donosi „Financial Times”, gdzie ma zostać zbudowany reaktor o mocy 2005 megawatów, który będzie działał na zasadzie złoża żwirowego.
Szef chińskiej firmy energetycznej Huaneng powiedział, że elektrownia powinna zacząć działać za pięć lat. To uczyniłoby Chiny pionierem w zakresie technologii jądrowej. Kraj pilnie potrzebuje nowych źródeł energii, aby zaspokoić energetyczne pragnienie rozkwitającej gospodarki.”

Na pokładzie są także przyjaciele Pebble Bed Modular Reactor (PBMR): „Prezydent RPA Thabo Mbeki ogłosił, że chce współpracować z Chinami w zakresie dalszego rozwoju technologii”. 11 lutego 2 r. bardzo przyjazne dla przemysłu VDI-Nachrichten ostrożnie zauważyło ten rozwój: „Jednak krytycy postrzegają reaktory ze złożem żwirowym jako cel ataków terrorystycznych. Ponadto pozostaje pytanie, jak usuwać odpady radioaktywne. "

Z kolei cytowany wyżej szwajcarski magazyn „FAKTY” pozwala prof. Günterowi Lohnertowi, który wcześniej pracował dla Siemensa, całkowicie bezkrytycznie zachwycić się małym HTR, co nie jest bezdyskusyjne dla czytelników. Profesor ten był zaangażowany w rozwój HTR od prawie 30 lat, próbował namówić Indonezję do tego reaktora (patrz THTR-RB nr 89) i pełnił funkcję kierownika w Instytucie Technologii Energii Jądrowej i Systemów Energetycznych (IKE) na Uniwersytecie w Stuttgarcie od 1997 roku. Tutaj, pod Rotgrün, badania HTR są prowadzone z funduszy UE i są obecnie rozszerzane w „centrum kompetencji we wszystkich istotnych kwestiach związanych z energią jądrową”. W przyszłości Lohnert opiera się na modułach HTR, a później cytuje THTR w Hamm-Uentrop: „Kluczowym błędem było dostrojenie reaktora do odpowiednich rozmiarów”.

Od 30 lat lobbuje na rzecz chińskich HTR

Niezwykła jest trwająca dekadę ciągłość, z jaką lobbyści HTR wspierali kontakty z Chinami. Inżynierowie z Essen Association of Large Power Plants (VGB) przybyli do Chin już w 1976 roku i wystosowali zaproszenia do Niemiec. 19 stycznia 1 roku wiceminister energetyki Chin Chan Pin odwiedził THTR w Hamm-Uentrop. W następnym okresie firma Innotec Energietechnik KG z siedzibą w Essen miała plany wprowadzenia mniejszych HTR do Chin. W latach 1978. miały miejsce intensywne kontakty między Centrum Badań Jądrowych w Jülich a Uniwersytetem Tsinghua w Pekinie (zob. THTR RB nr 80). Spółka zależna Siemensa, Interatom i szwedzko-szwajcarska grupa (ABB) planowały w tym czasie systemy modułowe HTR w Chinach. Masakra na placu Tiananmen w Pekinie w 88 r. nie wpłynęła na stosunki. W latach 1989-1990 niemieccy i chińscy naukowcy pracowali razem w Forschungszentrum Jülich (FZJ) nad trzema badaniami/wykładami na temat HTR w Chinach. A w 1993 roku FZJ z dumą zwróciło uwagę na temat współpracy naukowej z Instytutem Technologii Inżynierii Jądrowej (INET) Uniwersytetu Tsinghua w Pekinie słowami: „Analizy bezpieczeństwa dla chińskiego reaktora HTR-2002”.

Dzięki „FAKTOM” na światło dzienne wychodzą pewne niezwykle interesujące szczegóły dotyczące połączenia Pekin-Jülich: „Fizyk jądrowy Wang Dazhong, obecnie rektor pekińskiego Uniwersytetu Tsinghua, miał bliskie związki z FZJ w Akwizgranie na początku lat 80. , HB) i był pierwszym naukowcem, który napisał pracę doktorską na temat małych samozabezpieczających się reaktorów ze złożem żwirowym.Wang rozpoznał rosnące potrzeby energetyczne swojego kraju i przekonał nomenklaturę w Pekinie.(...) Uniwersytet Tsinghua otrzymał początkowo pieniądze kupiły Niemcom nieużywane maszyny do produkcji kul spalania, następnie Chiny nabyły opracowane w Niemczech plany małego reaktora ze złożem żwirowym „!!!

„zapomniany” skandal HTR Hanau

Wyłączone maszyny do produkcji kulek z elementami paliwowymi mogą być wyłącznie zakładami firmy Hobeg w fabryce plutonu w Hanau. Wyprzedaż musiała mieć miejsce kilka lat temu i nie było oburzenia w mediach, jak w zeszłym roku, kiedy kompleks plutonu Hanau został wyeksportowany do Chin! Po drugie, nawet po zamknięciu THTR nadal można zarabiać na sprzedaży jego patentów. W ten sposób, w czasach napiętych budżetów i ograniczenia „badań nad bezpieczeństwem”, zapracowani badacze jądrowi mają jeszcze pole manewru.

Ponadto wciąż pozostaje kilka pytań: Czy FZJ skorzystał? Albo kto jeszcze? Wciąż pod czerwono-zieloną po 1998 roku? Cóż to za kiepska gra, kiedy linia HTR może pilnie badać bezpieczeństwo, a powstałe produkty są następnie sprzedawane do przemysłu jądrowego za granicą, a następnie lobby jądrowe, wspierane przez wiele mediów, oskarżycielsko podkreśla z podniesionym palcem wskazującym: To z wyrzutem podkreślił, że za granicą zaawansowana linia reaktora jest używana jako oczywistość!

To niewiarygodne: niewielka grupa lobbystów HTR w Forschungszentrum Jülich (a często także w Karlsruhe) od dziesięcioleci przyciąga lojalnych uczniów, rozsyła ich po całym świecie, utrzymuje kontakty, sprzedaje patenty za dobre pieniądze i po prostu musi czekać na odpowiednie ludzie objęli właściwe stanowiska - a następnie zostanie zrobione to, czego obecnie nie wolno im robić w Niemczech: zostanie zbudowany jeden HTR po drugim!

I nikt z Rotgrün nie przeszkadza im grać w tę małą grę. 2 lutego minister środowiska NRW Bärbel Höhn ponownie była

w Julich. Interesowały ją jedynie badania nad nawozami i środkami ochrony roślin. Energetyka jądrowa powinna być tematem tabu przed wyborami stanowymi w NRW.

W 2000 r. międzyresortowa komisja (IMA) składająca się z przedstawicieli Ministerstwa Gospodarki, Finansów, Spraw Zagranicznych i Pomocy Rozwojowej zatwierdziła chińskie gwarancje Hermesa w celu promowania dostaw niemieckiej technologii jądrowej. „Die Zeit” brzmiał nagłówek z 16 marca 2000 r.: „Niemcy zachęcają Chiny do rozpoczęcia budowy energii jądrowej” i kończy się stwierdzeniem: „Wszyscy wiedzą, że przemysł jądrowy łączy swoje szanse na przetrwanie z wejściem do Chin”. Kalkulacja się sprawdziła, a czerwono-zielona biurokracja ministerialna pilnie pomaga i wciąż krzyczy: To tylko badania nad bezpieczeństwem, badania nad bezpieczeństwem, badania nad bezpieczeństwem! 

Horst kwiat

W THTR-RB nr 95 opisałem, w jaki sposób niemiecko-holenderski uczeń Urenco i Jülich Khan zdobywał informacje i źródła zaopatrzenia do budowy wirówek uranu w latach 70-tych i teraz czyni cały świat niebezpiecznym. Niekończąca się historia toczy się dalej:

„Rząd Pakistanu po raz pierwszy przyznał do transferu technologii nuklearnej do Iranu przez byłego szefa pakistańskiego programu broni jądrowej. Abdul Qadeer Khan dostarczył Iranowi system wirówek”, powiedział w czwartek w Islamabadzie minister informacji szejk Rashid Ahmed. przesłuchanie Khana przez zagranicznych lub międzynarodowych śledczych ponownie zakończyło Ahmeda, który jest uważany za „ojca islamskiej bomby atomowej”. do Iranu, Libii i Korei Północnej, ale za swoje usługi został ułaskawiony przez prezydenta Perveza Musharrafa.” (Nowe Niemcy, 2004 marca 11)

„USA, Kanada, Francja, Wielka Brytania i Japonia podpisały w poniedziałek w Waszyngtonie porozumienie w sprawie rozwoju najnowocześniejszej technologii jądrowej. Według sekretarza ds. energii USA Samuela Bodmana planowane systemy tzw. czwartej generacji (w tym linia HTR Ambasador Francji Jean-David Lévitte powiedział podczas ceremonii, że pierwsze reaktory nowej generacji spodziewane są za 30 lat, a umowa ma zostać podpisana w najbliższych miesiącach przez Argentynę, Brazylię, Szwajcarię, Koreę Południową i Republika Południowej Afryki i Agencja Energii Atomowej UE Euratom.” (Od: Neues Deutschland, 2 marca 3)

W THTR-RB nr 92 z sierpnia 2004 r. opublikowano listę 20, w niektórych przypadkach bardzo obszernych, prac badawczych Forschungszentrum Jülich, które zostały zarejestrowane pod rządami czerwono-zielonego rządu federalnego w latach 1998-2004. W międzyczasie pojawiło się kilka nowych wydań i zauważyliśmy tylko starsze. Oto dodatek do starej listy:

2004

Zapytaj: "Analiza i testy bezpieczeństwa HTGR w Niemczech". Materiały z warsztatów MAEA na temat „Demonstracja bezpieczeństwa i potencjał rynkowy wysokotemperaturowych reaktorów chłodzonych gazem”, Pekin, Chiny. Artykuł w książce i na płycie CD-ROM

Kühn, Hinssen, Moormann: „Różnice między zachowaniem utleniania grafitu matrycowego elementu paliwowego A3 w powietrzu i parze oraz jego znaczenie dla postępu wypadków w HTR”. Postępowanie ICAPP 04, Pittsburg, USA

Moormann, Hinssen, Kühn: „Zachowanie utleniające grafitu matrycowego elementu paliwowego HTR w tlenie w porównaniu do standardowego grafitu jądrowego”. W: Inżynieria i projektowanie jądrowe, 277 (2004), s. 281-284

2000

Bisplinghoff, Lochny, Fachinger, Brüchner: "Charakterystyka radiochemiczna grafitu z reaktora eksperymentalnego Jülich (AVR)." W: Energia jądrowa, 39 (2000), s. 311-315

Odpowiedź Ministerstwa Transportu, Energii i Planowania Krajowego NRW na nasze pytania dotyczące bezpiecznego zabezpieczenia/demontażu i finansowania THTR po roku 2009 od 3.1.2005:

„Te pytania (1 do 4; HB) dotyczą bieżącego finansowania pozostałej linii THTR, która ma zostać zorganizowana za kilka lat. Pańskie pismo zostało przekazane do Ministerstwa Finansów w celu uzyskania odpowiedzi.

Do tej pory organ wydający zezwolenia jądrowe nie otrzymał wniosku o zezwolenie na istotną zmianę zatwierdzonej instalacji resztkowej i zgodnie z umową między rządem federalnym a przedsiębiorstwami energetycznymi z 14.6. W 2000 r. nie należy również oczekiwać, że taki wniosek zostanie złożony w dającej się przewidzieć przyszłości.

Zgodnie z § 9a ust. 3 ustawy o energii atomowej rząd federalny musi stworzyć obiekty do przechowywania i ostatecznego składowania odpadów radioaktywnych. Według licznych oświadczeń rządu federalnego, w oparciu o porozumienie popierających je partii koalicyjnych z 20 października 10 r.19998, rząd federalny planuje uruchomić składowisko wszystkich rodzajów odpadów promieniotwórczych do 2030 r. Na razie nie ma potrzeby, aby rząd stanowy decydował o kontynuacji zatwierdzonej bezpiecznej osłony lub dalszym demontażu obiektu THTR, dla którego, podobnie jak w przypadku innych projektów demontażu jądrowego, dostępne repozytorium byłoby ogólnie skuteczne zmierzyć.

Nie wystarczy, jak założyłeś, wyznaczyć składowisko, składowisko wszystkich rodzajów odpadów promieniotwórczych musi być faktycznie dostępne w Niemczech.

Rząd federalny zamierza udostępnić operacyjne repozytorium do około 2030 roku. Ich zdaniem gotowość operacyjna składowiska na odpady ciepłotwórcze nie będzie nawet konieczna do około 2030 roku z technicznego, naukowego i ekonomicznego punktu widzenia. W dającej się przewidzieć przyszłości, jak założyłeś, trudno się spodziewać, że odpowiednie repozytorium będzie dostępne w Niemczech przed 2030 r. Oznacza to, że warunki brzegowe, które doprowadziły do ​​podjęcia decyzji o ustanowieniu bezpiecznego zabezpieczenia THTR i utrzymaniu operacji monitorowania zabezpieczenia, nie uległy zmianie.”Wilfried Hohmann, 15 lutego 2

Artykuł dotyczący naszych pytań ukazał się w Waszyngtonie 4 lutego 2 r.

„Uszkodzony wyłącznik ciśnieniowy uruchamia system monitoringu. Inicjatywy antynuklearne skarżą się na brak bezpieczeństwa: magazyn przypomina „jaskinię stalaktytową”, kółka na odpady nuklearne nadal rdzewieją.

Uszkodzony wyłącznik ciśnieniowy beczki Castor uruchomił w niedzielę system monitorowania magazynu tymczasowego elementów paliwowych w Ahaus. Kontener jądrowy był jednak przez cały czas całkowicie szczelny, radioaktywność nie uciekła, poinformowała we wtorek spółka operacyjna "Tymczasowy magazyn elementów paliwowych Ahaus". Według spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wadliwa część została teraz wymieniona w porozumieniu z organami nadzoru. „Nigdy nie było żadnego niebezpieczeństwa”, mówi Lothar Wittenberg, rzecznik ministra energetyki Nadrenii Północnej-Westfalii, Axela Horstmanna (SPD).

Teraz Zieloni i inicjatywy antynuklearne wzywają do pełnego zbadania incydentu. „Osoby odpowiedzialne za magazyn tymczasowy muszą dokładnie wyjaśnić, gdzie był błąd” – domaga się Rüdiger Sagel, rzecznik grupy parlamentarnej zielonych – w końcu w Ahaus kilka razy doszło do poważnych incydentów. „Mieliśmy już zardzewiałe kółka”.

Dbają o to również działacze antynuklearni: hala, w której przechowywane są kółka, jest „całkowicie mokra”, jak „jaskinia stalaktytowa”, skarżą się Matthias Eickhoff z inicjatywy „Opór wobec obiektów jądrowych” z Münster i Felix Ruwe z organizacji antynuklearnej. -nuklearna inicjatywa obywatelska (BI) Ahaus w porozumieniu. Aby zapewnić chłodzenie dużych zbiorników Castor z prętami paliwowymi, np. z elektrowni jądrowych Grundremmingen i Neckarwestheim, hala powinna być chłodzona powietrzem. – A teraz pada deszcz przez duże dziury.

W przypadku dużych kontenerów na odpady nuklearne, które w momencie dostawy miały temperaturę zewnętrzną około 100 stopni, wilgotność nie stanowi problemu, zdaniem działaczy antynuklearnych. Obecnie w Ahaus przechowywanych jest również 305 mniejszych kółek z wysoce radioaktywnymi elementami paliwowymi z wycofanego z eksploatacji reaktora wysokotemperaturowego toru (THTR) w Hamm - i rdzewieją. Burkhard Helling, prezes BI Ahaus, mówi o „rzekomych dziurach wielkości płyty”. Górne pokrywy pojemników powinny być odkręcone, wypiaskowane i pomalowane przez malarza Ahausera Heutena. Nawet rzecznik ds. składowania tymczasowego, Jürgen Auer, potwierdza sedno problemów, ale chce tylko mówić o „rdzewnym filmie”. Niemniej jednak wszystkie 305 kontenerów THTR jest obecnie pomalowanych nową „farbą antykorozyjną”.

To za mało dla inicjatyw antyatomowych. Wątpią w szczelność pojemników na promieniujące odpady nuklearne: „Po piaskowaniu i malowaniu nie ma już mowy o rzekomej precyzji uszczelnienia”. (Od: TAZ-Ruhr od 10.3.2005 marca XNUMX)

Zrobić notatkę z:

Demonstracja BEZ odbędzie się w niedzielę 17 kwietnia 2005 r. od godziny 14 z ratusza w Ahaus. Rolnicy chcą brać udział z wieloma ciągnikami w proteście przeciwko transportowi Castora z Rossendorfu do Ahaus. Transport ten ma się odbyć zaraz po wyborach stanowych w NRW. Należy wywrzeć duży nacisk z góry, aby zapobiec takim transportom! Informacje: www.bi-ahaus.de i www.wigatom.de

Zieloni z Gronau chcą pociągnąć za linkę: w liście zawiadamiają federalną i stanową władzę wykonawczą oraz federalne i stanowe frakcje parlamentarne Bündnis 90 / Die Grünen, że zawiesiją członkostwo w partii do odwołania.

Tłem tego jest zgoda udzielona przez czerwono-zielony rząd stanowy na rozbudowę zakładu wzbogacania uranu z obecnych 1800 do 4500 ton prac związanych z oddzielaniem uranu rocznie. Zieloni byli zszokowani, gdy dowiedzieli się o aprobacie gazety, pisze Rüdiger Bartels do kierownictwa partii. Oraz: Jasne jest zatem, że lokalizacja w Gronau masowo promuje rozwój przemysłu jądrowego w Niemczech i na całym świecie. Bartels i kilkunastu towarzyszy broni z miejscowego stowarzyszenia Gronau uważają aprobatę za afront. W tym momencie w szczególności oczekiwaliśmy, że czerwono-zielony stan lub rząd federalny podejmie wszelkie możliwe kroki, aby politycznie zapobiec rozbudowie zakładu wzbogacania uranu.

Zamiast tego jednak pozwolenie na ekspansję wydano bez widocznego oporu – podejście, które Zieloni na miejscu odbierają jako policzek (Bartels) i którego nie uznali za możliwe. Było to szczególnie na tle tego, że lokalne stowarzyszenie zostało założone w 1982 roku w celu zapobieżenia zakładowi wzbogacania uranu.
Bartels kontynuuje w liście: Spodziewalibyśmy się, że Zieloni na szczeblu stanowym i federalnym dadzą do zrozumienia partnerowi koalicji, że zgoda na masową rozbudowę zakładu wzbogacania uranu oznacza wojnę i koniec współpracy. W wyniku przyznanej aprobaty nie jest również jasne, w jaki sposób cel, jakim jest pozostawienie przemysłu jądrowego w Niemczech i na świecie, może zostać jeszcze osiągnięty.

Zieloni z Gronau oczekują teraz wiarygodnych odpowiedzi - na przykład na pytania, co Zieloni myślą o wyjściu z przemysłu jądrowego i jak należy postępować z elektrownią w Gronau w przyszłości. Bartels: Tylko z takimi odpowiedziami możemy nadal reprezentować zieloną politykę w Gronauer.
Lokalne alternatywy chcą dać swoim przywódcom partyjnym czas na odpowiedzi do 31 marca. Bartels: Jeśli do tego czasu nie będzie odpowiedzi lub jeśli odpowiedzi będą niezadowalające, wygaśniemy nasze członkostwo. (Od: Westfälische Nachrichten z 18 lutego 2)

Inicjatywy antynuklearne z Münsterlandu reagują z wielkim oburzeniem na wypowiedzi członków grupy parlamentarnej SPD w Düsseldorfie w związku z zatwierdzoną w lutym rozbudową zakładu wzbogacania uranu (UAA) w Gronau.

Werner Bischoff, rzecznik ds. polityki gospodarczej grupy parlamentarnej, stwierdził m.in. w wywiadzie prasowym dla SPD, że "ekspansja w Gronau wcale nie zachwieje wyjścia". Powiedział również, że NRW-SPD zajmuje się wyłącznie tworzeniem do 150 miejsc pracy.
Uważamy te wypowiedzi za głupie i cyniczne na dwa sposoby. Z jednej strony wyraźną sprzecznością jest decyzja o wycofaniu energetyki jądrowej w Berlinie, a następnie o rozbudowie obiektu jądrowego w Gronau, który służy wyłącznie do zasilania elektrowni jądrowych na całym świecie w paliwo jądrowe. Kto chce wycofać się z energetyki jądrowej, nie może inwestować w przyszłość energetyki jądrowej.

Ponieważ rozbudowa UAA ma pokryć m.in. zapotrzebowanie na nowe elektrownie jądrowe w przyszłości. Każdy, kto oficjalnie ogłasza swój wyjazd w kraju, ale chce robić dobre interesy z energetyką jądrową za granicą, po prostu działa kłamliwie. Z drugiej strony technologia wzbogacania uranu ma wyjątkowe znaczenie militarne. Bomba atomowa została już zbudowana w Pakistanie w technologii firmy operacyjnej Urenco. Iran jest oskarżany o chęć wykorzystania tej technologii do budowy własnej bomby atomowej. Dlatego Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej współpracuje z ONZ iw imieniu USA nad wprowadzeniem ogólnoświatowego moratorium na wzbogacanie uranu.
Stwierdzenie SPD, że w Gronau chodzi o miejsca pracy, jest w tym kontekście cyniczne. Oczywiście SPD nie obchodzi, co jest produkowane na UAA Gronau i komu dostarcza się paliwo jądrowe. Podczas gdy nieudana polityka przemysłowa NRW-SPD straciła tysiące miejsc pracy w NRW w ciągu ostatnich kilku dekad, 150 nowych ma zostać dodanych
Praca w Gronau statystyki bezrobocia NRW ponad 1 milion bezrobotnych piękne. To absolutny dołek nawet dla SPD, jeśli chodzi o uzasadnienie swojej polityki przyjaznej nuklearnemu.

Wobec takiej polityki nuklearnej nie dziwi nas, że SPD wyraźnie odstaje w sondażach wyborczych. Mieszkańcy regionu Münsterland muszą uznać, że rząd stanowy pod przewodnictwem SPD cementuje przyszłość obiektów jądrowych w Gronau i Ahaus. SPD planuje również pod koniec maja przywieźć nowe transporty Castor z Drezna do Ahaus. Nikt nie powinien głosować na partię, która prowadzi tak bezczelną politykę wobec własnego narodu.
Dlatego wzywamy do intensywnych protestów przeciwko planom nuklearnym czerwono-zielonego rządu stanowego w Gronau i Ahaus w nadchodzących tygodniach i miesiącach w celu promowania wycofywania się z atomu w Münsterland. (6) 

Sygnatariusz: 

BI „Bez odpadów nuklearnych w Ahaus”, opór przeciwko elektrowniom atomowym (WIGA) Münster, sojusz akcji Münsterland przeciwko elektrowniom atomowym, ludzie przeciwko elektrowniom atomowym (MEGA) Waltrop

Drodzy Czytelnicy!

To stanowa kampania wyborcza NRW. Lubię wygłaszać wykład „Eksport HTR z Nadrenii Północnej-Westfalii na cały świat” nie tylko w Münster i Hamm, ale także w innych miejscach. 

Horst kwiat

***

góra strony

***

***

góra strony

***