Strona tytułowa - Okólnik THTR nr 149, grudzień 2017 r. Według prognoz Chińskiej Agencji Energii Atomowej dwa bloki reaktora THTR na półwyspie Shandong (Tsingtao) miałyby dostarczać energię elektryczną już w grudniu 2017 roku. Ale, jak to często bywało przedtem, okazało się inaczej niż jedna myśl, jak to odtąd przyznawano z różnych stron. 5 kwietnia 2017 r., gdy pojawiły się doniesienia o załadowaniu reaktorów nieradioaktywnymi sferami moderatora, wszystko wydawało się iść zgodnie z planem.

Ale potem portal World Nuclear News (WNN) doniósł 17 września 2017 r.: „Pięć lat po uruchomieniu programu HTR zakończono testy techniczne większości innowacyjnych komponentów i materiałów, a zbiornik reaktora i niektóre nie- palne kule grafitowe są ładowane na miejscu”. Aby następnie przyznać: „Na budowie w Shidaowana w prowincji Shandong generator pary i zbiornik reaktora są w końcowej fazie montażu, powiedział Wu. Jedną z wybitnych prac jest końcowy test wytwornicy pary, która przenosi ciepło z chłodziwa helowego do pętli wodno-parowej. Wu powiedział, że powinny one zostać ukończone do kwietnia przyszłego roku „(1).

Kulki są więc nadal ładowane, a działanie wytwornicy pary będzie sprawdzane do kwietnia 2018 roku. Zobaczmy, co wyjdzie później. W październiku 2017 150 procent niemieckich przyjaciół THTR ze strony głównej „Biokernsprit” (patrz artykuł na kolejnych stronach) potwierdzili istniejące problemy na swój własny sposób:

„Dowiadujemy się od naszych chińskich kontaktów: HTR-PM może prawdopodobnie spóźnić się o rok z powodu problemów z konwencjonalną technologią. Przy tak dużym początkowym projekcie nie jest to zaskakujące. Potwierdzają to inne duże projekty (Berlin, Stuttgart, Hamburg, Olkiluoto, Flamanville). Postęp jest również wyraźnie widoczny. Szacunkowe koszty tego pierwszego modelu powinny wynieść około 1 miliarda euro. To też nie jest wyjątkowe. 30 lipca turbina parowa spełniła wymagania przekładni i przebieg testowy zakończył się sukcesem.

11 sierpnia cel (250.000 2017 płonących kulek w XNUMX roku na cztery miesiące przed terminem został przekroczony). Przykładowe piłki zostały pomyślnie przetestowane w Petten (NL) oraz w KIT Karlsruhe.”

Jeśli skandale dotyczące berlińskiego lotniska i dworca kolejowego w Stuttgarcie zostaną przez tych ludzi opisane jako „nie zaskakujące” i porównane z THTR, to nadal możemy się wiele spodziewać. Można zauważyć, że poważne problemy przypisuje się części konwencjonalnej, a oczywiście nie jądrowej. Nie bez znaczenia jest również fakt, że w rozwój chińskiego THTR zaangażowane są finansowane przez państwo niemieckie i holenderskie instytuty badawcze.

W samych Chinach planowane są kolejne projekty THTR: studia wykonalności reaktorów HTR-PM 600 są obecnie prowadzone w Sanmen (prowincja Zhejiang), Ruijin (prowincja Jiangxi), Xiapu i Wan'an (prowincja Fujian) oraz Bai'an (Guangdong). Województwo ) zakończone. Są to miejsca znajdujące się na tym samym poziomie co Tajwan i rozciągające się tuż przed Hongkongiem na południu.

Jak już informowaliśmy w ostatnim okólniku THTR, umowy o współpracy z 15 maja 2017 r. dotyczące współpracy i rozwoju HTR między Chinami a Arabią Saudyjską zostały podpisane przez obie strony w sierpniu 2017 r. Głównym problemem jest tu eksploatacja instalacji odsalania wody morskiej z wykorzystaniem reaktorów wysokotemperaturowych oraz transfer know-how.

komentarze

(1) http://www.world-nuclear-news.org/NN-China-plans-further-high-temperature-reactor-innovation-1909171.html

Szukaj w reaktorpleite.de ze słowem kluczowym: Chiny
http://www.reaktorpleite.de/interne-suche.html?q=China

Demontaż THTR: czy rząd NRW ma jakiś plan?

Po wycofaniu z eksploatacji w latach 1997-2027 THTR znajduje się w tzw. operacji wycofania z eksploatacji, która kosztuje kilka milionów euro rocznie. Po dwudziestu latach – tak teraz w 2017 roku – zgodnie z zawartymi wówczas umowami, operator HKG ma poinformować Ministerstwo Gospodarki NRW jako organ udzielający homologacji, kiedy i w jaki sposób ma nastąpić demontaż THTR. Jak dotąd nic o tym nie wiadomo opinii publicznej. Ponieważ aspekty finansowe również odgrywają rolę, nasze pytania z 16 listopada 11 r. trafią również do Ministerstwa Finansów NRW. Oto szczegółowy kwestionariusz:

Ostatnie znane konkretne oświadczenie rządu stanu NRW w sprawie możliwego demontażu THTR miało miejsce 17 października 2008 r., a obecnie jest dziewięć lat temu.

Rządowy stan wiedzy w sprawie demontażu THTR Hamm-Uentrop dla Komisji Gospodarki, Średnich Przedsiębiorstw i Energii z dnia 17 października 10 r. stanowi:

„Zgodnie z zawiadomieniem o aprobacie 7/12c, wydanie 3.20, system THTR 300 musi być bezpiecznie zamknięty do czasu całkowitego demontażu. W 2017 r., czyli po 20 latach bezpiecznego odosobnienia, dozoru jądrowego należy poinformować o tym, jak długo bezpieczne odosobnienie ma być utrzymywane.”

Rodzi to następujące pytania, na które prosimy o odpowiedź:

1. Od 2017 r. dobiega końca: jak długo powinno być utrzymywane bezpieczne zabezpieczenie THTR? Czy są jakieś próby demontażu THTR? Jakie informacje posiada twoja służba?

2. Jakie możliwe różne kierunki działania z tego wynikają? Którą preferuje twoja posługa? Czy były lub trwają dyskusje z operatorami na ten temat? Co teraz zrobi twoja służba?

3. Raport „Koszty demontażu THTR 300” z maja 2008 na zlecenie operatora HKG jest wymieniony w ww. raporcie statusowym. Tam „Siempelkamp NIS Ingenieurgesellschaft mbh” określił całkowity koszt demontażu na 347,1 mln euro. Napisali: „Wyliczone koszty na około 347,1 mln euro wydają się dość optymistyczne”. Jak myślisz, dlaczego te przewidywane koszty są raczej optymistyczne?

4. W jakich ramach finansowych koszty demontażu zostaną przeniesione w oparciu o obecny stan rzeczy?

5. Czy HKG lub RWE mają obowiązek zapewnienia rezerw na THTR Hamm, a jeśli tak, to w jakim zakresie? Czy operator HKG poczynił odpowiednie rezerwy i przyjął określone zobowiązania finansowe? Kto musiałby ponieść koszty w przypadku niewystarczających przepisów?

6. Jak twoje ministerstwo ocenia potencjalne ryzyko demontażu w świetle inwentaryzacji promieniotwórczej (w tym 1,6 kg paliwa jądrowego) i incydentów z przeszłości?

7. Jak wysokie są obecne i prawdopodobne przyszłe roczne koszty eksploatacji „bezpiecznie zamkniętego systemu” THTR? Jaka jest struktura alokacji kosztów odpowiednich aktorów? Czy wszystkie zobowiązania finansowe zostały dotychczas dotrzymane? Czy są jakieś zobowiązania ze strony operatorów na okres po 2022 roku?

Szukaj w reaktorpleite.de ze słowem kluczowym: THTR demontaż

http://www.reaktorpleite.de/interne-suche.html?q=THTR-Rückbau

Federalny Urząd Kontroli krytykuje operatorów THTR za chęć uniknięcia płatności:

Sprawozdanie Federalnego Urzędu Kontroli dla komisji budżetowej niemieckiego Bundestagu zgodnie z § 88 w sprawie nadrzędnych aspektów planowania, zarządzania i kontroli likwidacji i demontażu obiektów prób jądrowych z dnia 17 kwietnia 2015 r. wskazuje na niespójności na stronie 43 w rozdziale 5 „Przejrzystość całkowitych kosztów” założenie rządu federalnego dotyczące kosztów likwidacji i demontażu THTR:

„W innych przypadkach powody usunięcia lub włączenia projektów nie są oczywiste. W przeciwieństwie do poprzednich lat, w budżecie na 2015 rok nie ma już odniesienia do wcześniejszego finansowego udziału rządu federalnego w likwidacji THTR w Hamm-Uentrop. Raport dla komisji budżetowej wymienia projekt, ale wskazuje, że zobowiązania finansowe rządu federalnego wygasły w 2009 roku. Jest to co najmniej mylące, ponieważ podział kosztów demontażu zakładu od 2023 r. i ewentualny udział rządu federalnego nie został jeszcze przesądzony.”

Na stronie 49 Federalny Trybunał Obrachunkowy wyraźnie pokazuje, że za bardzo niskimi oczekiwaniami kosztowymi ze strony przemysłu jądrowego (jak miało to miejsce w przypadku demontażu THTR za 347,1 mln euro), obliczenia są na bardzo wczesnym etapie, tak tanie, jak to tylko możliwe. , na zawsze z odpowiedzialności finansowej, która ma zostać zwolniona:

„Wspomniane przykłady wskazują, że impuls do badań jądrowych w niektórych przypadkach nie pochodził przede wszystkim od rządu federalnego, ale od państwa lub przemysłu elektroenergetycznego. Jednocześnie wykazują już wyraźną tendencję do przenoszenia wysiłków usuwania skażonych terenów z tych działań na rząd federalny. Jest to szczególnie problematyczne, jeśli ryzyko, na które będzie narażony rząd federalny, oraz odpowiedni wkład ze strony odpowiedzialnych instytucji nie są jasno określone. Widać to na przykładzie WAK GmbH, gdzie wkład operatorów prywatnych został ustalony na podstawie znacznie zbyt niskich oczekiwań kosztowych, a dramatycznie rosnące koszty są obecnie w dużej mierze pokrywane przez rząd federalny. Szczególnie z uwagi na nierozstrzygnięte postanowienia THTR należy unikać sytuacji, w których prywatni akcjonariusze mogą uwolnić się od ryzyka ewentualnego znacznego wzrostu kosztów w zamian za nieodpowiednią i raczej „symboliczną” płatność ryczałtową”.

Raport można obejrzeć tutaj:

https://www.bundesrechnungshof.de/de/veroeffentlichungen/beratungsberichte/langfassungen/langfassungen-2015/2015-bericht-uebergreifende-aspekte-der-planung-steuerung-und-kontrolle-bei-stilllegung-und-rueckbau-nuklearer-versuchsanlagen-pdf

Zwolnienie z podatku HKG

Status „Joint European Company” dla operatora THTR HKG został przedłużony w 2010 roku na kolejne 8 lat. Kolejne przedłużenie musiałoby nastąpić w 2018 roku. Zgodnie z art. 48 traktatu Euratom status ten jest powiązany ze zwolnieniem z podatku. W 2002 roku prowadziliśmy intensywną korespondencję z właściwymi ministerstwami NRW na ten temat, którą można przeczytać w okólniku 77:

http://www.reaktorpleite.de/nr-77-november-02.html

Reklama THTR z paliwem i esprit

Po śmierci sponsora i dyrektora generalnego THTR Hermanna Josefa Werhahna w 2016 roku (1), to oczywiście źle wygląda w kasach aktywnych fanatyków THTR, którzy zebrali się na stronie głównej pod irytującą nazwą „organiczne paliwo jądrowe”. W moich uszach wciąż rozbrzmiewają dziwne slogany używane do zidentyfikowania twoich obaw u góry tekstu:

„Tory zamiast tam – piec z balami zamiast stosu dinozaurów – łapanie zamiast odbijania – paliwo zamiast baterii”. Ale zbyt dużo paliwa też nie jest dobre - to moja opinia!

Aby móc przekazać te przełomowe wiadomości w ramach, które w mgnieniu oka spełniają najwyższe wymagania, nawet ostatnim wątpiącym, zgrabni sprinterzy potrzebują, wierzcie lub nie, „do 40.000 XNUMX euro” na profesjonalizację ich stronie internetowej. Co nie może być bardziej oczywistego, aby naprawdę rozpocząć nową erę z finansowaniem społecznościowym na Klickstarterze?

Do 30 czerwca 2016 roku w sumie 13 kibiców, którzy chcieli poluzować tylko 646 euro na szczytny cel – jakie to przygnębiające! Kto powinien teraz „utrzymać przy życiu wiedzę o reaktorze HTR z łożem kulowym”, wyrzucić z łóżka ostatnią śpiącą głowę i uratować świat reaktorów?

Ale teraz bądźmy poważni: jeśli tacy ludzie już tak niezręcznie majstrują przy tworzeniu profesjonalnej strony internetowej, co prawdopodobnie robią, kiedy naprawdę muszą zdobyć radioaktywny kamyk, który zdziczał, by bezpiecznie spać?

Całkowicie poważne „Nuclear Forum Switzerland” również podaje twarde fakty zamiast fałszywych wiadomości w swoim najnowszym czterostronicowym „arkuszu informacyjnym”: „Koncepcja chłodzonego gazem reaktora wysokotemperaturowego ze złożem żwirowym, który został wypróbowany i przetestowany w Niemcy kilkadziesiąt lat temu przeżywają obecnie ODRODZENIE” !! - Czy nie tego wszyscy chcą? A dlaczego nie miałoby to być również realistyczną opcją w przypadku THTR, ponieważ „wypadek z awarią nie jest możliwy ze względu na prawo naturalne”?

A w następnym numerze napiszę, jak nowa maszyna perpetum mobile trzeciego rodzaju napędza koło chomika. Albo wyrazić to w biordzeniowej retoryce paliwowej: „Pomysły zamiast reszty drogi”!

komentarze

(1) http://www.machtvonunten.de/atomkraft-und-oekologie/244-rheinischer-kapitalismus-moorhuhn-kontra-werhahn.html

HTR w Polsce?

W numerze 147 pisałem, że w planach jest budowa HTR około 30 kilometrów od Warszawy. Oczywiście są problemy w sferze prawnej. W ATW, organie niemieckiego przemysłu jądrowego, był to wystarczający powód do debaty wielostronnej:

„W numerze lipcowym 2016 ukazał się artykuł na temat przeszkód prawnych w budowie HTR w Polsce. Autorzy mają szereg zastrzeżeń do polskiej ustawy o atomie i argumentują, że istnieją przeszkody prawne w budowie reaktorów HTR. Ten wkład pokazuje, że budowa reaktorów HTR jest możliwa w oparciu o obowiązujące polskie przepisy prawne.”

Źródło:

http://www.kernenergie.de/kernenergie/fachzeitschrift-atw/hefte-themen/2017/08-09_aug-sep.php#

Szukaj w reaktorpleite.de ze słowem kluczowym: Polska
http://www.reaktorpleite.de/interne-suche.html?q=Polen

Eksperymenty HTR w Holandii

W nadmorskim kurorcie Czapki to Centrum Badań Energetycznych Holandii (ECN), które od dziesięcioleci prowadzi badania nad linią HTR. Testowano tutaj elementy paliwowe do chińskiego THTR. Ale to bynajmniej nie wszystko, co się obecnie dzieje:

„Naukowcy z NRG (Nuclear Research and Advisory Group) w Holandii od dłuższego czasu pracują nad (bardziej) bezpiecznymi reaktorami z ciekłym torem. Rozpoczęto nowe rodzaje eksperymentów. Eksperymenty w Petten w Holandii są pierwszymi tego typu od ponad 45 lat, ponieważ wczesne eksperymenty zostały przerwane z powodu nieprzezwyciężonych wymagań stawianych materiałom.

Dwa tygodnie temu, w ramach eksperymentu SALIENT, zestaw koncentrycznych, zamkniętych rur został wprowadzony do rdzenia eksperymentalnego reaktora wysokostrumieniowego w Petten.(…) W branży te nowe eksperymenty są postrzegane jako swego rodzaju świt. po tym, jak eksperymenty w latach 1970. nie powiodły się z powodu problemów technicznych na całym świecie. Ale wielu fizyków jądrowych nadal przypisuje szczególny potencjał toru, ponieważ koncepcja jest z natury znacznie bezpieczniejsza i jeszcze bardziej ekologiczna pod względem odpadów jądrowych, a zatem może zasilać reaktory jądrowe następnej generacji.

Źródło z 28 sierpnia 8 r.:

https://www.elektormagazine.de/news/it-s-all-about-energy-neue-experimente-am-thorium-reaktor

Szukaj w reaktorpleite.de ze słowem kluczowym: Holandia
http://www.reaktorpleite.de/interne-suche.html?q=Niederlande

Kontenery transportowe z Ahaus można naprawić w THTR Hamm

W magazynie transportowych beczek transportowych (TBL-A) firmy Ahaus od 1995 roku znajdowało się dokładnie 305 beczek transportowych i magazynowych (TBL) - znanych również jako kółka - z firmy THTR Hamm. Zawierają 600.000 XNUMX radioaktywnych kulistych elementów paliwowych. Hubertus Zdebel (MDB Die Linke) zwrócił się do Bundestagu z pytaniem, czy w przypadku przecieku kontenera można by go przetransportować z powrotem do Hamm i tam naprawić.

Z odpowiedzi wynika, że w przypadku udowodnienia wycieku, taki kontener faktycznie można zwrócić do THTR z odpowiednio wydanym zezwoleniem. Podstawowa możliwość transportu została w tym roku przedłużona o 10 lat i obowiązuje do 24 stycznia 2027 roku.

W przypadku wycieku kontener transportowy jest transportowany z powrotem do Hamm i zabierany do pomieszczenia ZD04 R174 (budynek reaktora) w THTR i tam naprawiany. Należy zauważyć, że same kulki elementu paliwowego znajdujące się w zbiorniku nie mogą być tutaj badane. Po naprawie kontener należy odwieźć z powrotem do Ahaus.

Dokładne sformułowanie:

http://dip21.bundestag.de/dip21/btd/18/134/1813499.pdf

BI Ahaus miał 40 lat!

8 października 2017 roku „Inicjatywa Obywatelska Bez Odpadów Nuklearnych” świętowała w ratuszu Ahaus 40-lecie swojego istnienia winem musującym, przemówieniem burmistrza, wystawą i muzyką. W tym momencie gratulacje!

W latach 90. odbyło się w sumie 59 transportów Castor z 600.000 XNUMX radioaktywnych elementów paliwowych z THTR do tymczasowego magazynu w Ahaus. Podczas gdy w Hamm ciągła nuklearna praca polityczna po wyczerpujących sporach o zamknięcie THTR była niestety tylko interesem niespełna pół tuzina aktywnych ludzi, w Ahaus odbyły się wielotysięczne demonstracje oraz niezliczone akcje i blokady, które przyciągnęły dużo uwagi w całym kraju.

Aby uczcić ten dzień, mam swój wkład książkowy „Transporty rycynowe z Hamm do Ahaus. Dwie inicjatywy obywatelskie walczą z energetyką jądrową ”z książki„ Ahaus. Das Buch zum Castor ”od 1999 roku w Internecie. Pokazuje między innymi, że wielu obywatelom i instytucjom z Hamm było raczej obojętnych na transport odpadów nuklearnych wytwarzanych w Hamm do Ahaus. Najważniejsze, że zniknął pierwszy:

„Do sierpnia 1993 r. rząd NRW przekazał spółce operacyjnej „Hoch Temperatura-Kernkraft GmbH” (HKG) około 430 milionów DM, częściowo bez uchwały parlamentu NRW, w celu uniknięcia zbliżającego się bankructwa. Ponadto minister Einert Nadrenii Północnej-Westfalii musiał przyznać, że w THTR wystąpiły komplikacje techniczne związane z usunięciem pozostałych 500.000 XNUMX kulek grafitowych z rdzenia reaktora.

W związku z tym transporty do Ahaus musiały zostać przerwane do stycznia 1994 r. Reakcja Komisji ds. Środowiska Rady Miejskiej Hamm w tym kontekście świadczy o niewiarygodnej ignorancji i ignorancji: „Fakt, że teraz usuwano kule, był ogólnie postrzegany jako pozytywny, ponieważ wtedy w końcu by zniknęły” (Westfälischer Anzeiger). z dnia 3 grudnia 12 r.)."

Całą książkę można obejrzeć tutaj:

http://www.machtvonunten.de/lokales-hamm/315-castortransporte-von-hamm-nach-ahaus.html

Niech żyją rządy prawa!

„Germanwatch” napisał entuzjastycznie na swojej stronie internetowej 13 listopada 11 r.:

„Piąty cywilny senat OLG Hamm napisał dziś historię prawną: wyjaśnił, że wielcy emitenci, tacy jak RWE, są zasadniczo zobowiązani do wspierania osób dotkniętych szkodami klimatycznymi w biednych krajach. Oznacza to, że akcja klimatyczna Saúla Luciano Lliuyi przeciwko RWE wkracza w kolejną fazę. (…) Procedura jest precedensowa, bo w bardzo wielu krajach obowiązują podobne prawa jak tutaj. Poprzez powództwo cywilne Luciano Lliuya chce zapewnić, że RWE zapłaci za środki ochronne na jeziorze polodowcowym nad andyjskim miastem Huaraz zgodnie ze swoim udziałem w powodowaniu zmian klimatycznych.

Ponieważ uczestniczyłem w procesie jako widz z około setką innych obywateli, mogłem zobaczyć, że nawet w naszym Hamm sędzia Ralf Mayer jest osobą kompetentną i krytyczną, która wprawia w zakłopotanie przedstawicieli RWE, którzy wyglądali na przytłoczonych. Szacunek! 16 przedstawicieli Germanwatch i zwolenników peruwiańskiego drobnego rolnika, którzy pracowali przez dwa lata, aby doprowadzić do tego procesu, pozwoliło, by korki szampana pękły po ogłoszeniu wyników.

Ale co realistycznie oznacza osąd? Jeśli wszystko pójdzie dobrze, proces prawny faktycznie się rozpocznie. Obaj kontrahenci będą negocjować przez około pół roku w celu uzgodnienia neutralnego eksperta. Reszta procesu zajmie rok lub dwa. Jak to się kończy, nikt nie wie. Nic nie jest postanowione.

W tym kontekście należy zadać sobie pytanie, czy nie jest wskazane zbytnie poleganie na sądach niemieckich w ważnych kwestiach politycznych. Trochę irytowało, gdy czołowi przedstawiciele Germanwatch kilkakrotnie euforycznie wykrzykiwali po rozprawie sądowej „Dzięki Bogu w Niemczech jest jeszcze państwo konstytucyjne!” – Byłoby miło. Ale czy ta organizacja pozarządowa została już zmiękczona do tego stopnia, że nie ma już świadomości historyczno-politycznej i oczywiście nie jest nawet świadoma obecnych afer prawnych?

Co niemieckie sądownictwo zrobiło z pokojowymi przeciwnikami dozbrojenia w latach pięćdziesiątych? Jak źle bawiła się z odmawiającymi sumienia i demonstrantami apo w następnych latach? Ilu dzikich lokatorów przeciwko energii jądrowej i blokerom rycynowym zostało skazanych? Ile przestępstw korporacyjnych pozostało bezkarnych? Ilu prawicowych terrorystów obejmowało i puszczało? Ilu zapalniczek domowych uchodźców nie ściga się? A ile pokojowych strajków przeciwko marszom nazistów jest surowo karanych? I tak dalej.

Dlatego: żadnych złudzeń! Walka polityczna z bezpośrednimi akcjami pokojowymi i masową mobilizacją jest warunkiem wstępnym postępu społecznego. Nasi przeciwnicy polityczni nie poddają się ani z powodu pięknych słów.

Krytyka Facebooka

Omówienie książki „Sieć w naszej dłoni! Od cyfrowego kapitalizmu do demokracji danych” Thomasa Wagnera.

Facebook jest świetny! Fakt, że wiele osób obecnie za truizm zaakceptowało, że użytkownicy sieci płacą swoimi danymi za usługi, z których korzystają oraz że są oni monitorowani i analizowani przez operatorów, Wagner skrupulatnie oświetla najgłębsze głębiny dżungli danych i promuje zarówno przerażające, jak i przerażające wcześniej zaniedbane szczegóły wychodzą na światło dzienne. I co najmniej równie ważne, ujawnia powiązania i mechanizmy, gdyż poza oceną danych prawdopodobne jest precyzyjne przewidywanie wzorców zachowań, ukierunkowana kontrola i manipulacja ludzkimi zachowaniami i procesami politycznymi przez firmy internetowe.

Wszystko to jest możliwe tylko dlatego, że dotychczas pozostawialiśmy naszą infrastrukturę komunikacyjną korporacjom wszystkich ludzi. Facebook prezentuje się jako instytucja quasi publiczna służąca dobru wspólnemu. Wagner pokazuje jednak, że cyfrowy świat równoległy, oddzielony od wpływów społecznych, pojawił się, aby zwiększyć zyski i władzę dla właścicieli.

Pełna recenzja książki „Kliknij, niewolnicy wszystkich krajów, łącz się!” jest dostępna tutaj:

http://www.machtvonunten.de/medienkritik/314-klick-sklaven-aller-laender-vereinigt-euch.html

Jak „Westfälische Anzeiger” w Hamm podbija antyfaszystów?

Nie, nie mogę po prostu wrócić do porządku dziennego i udawać, że nic się nie wydarzyło po porażce „Gazety Westfalskiej” przeciwko antyfaszystowskiemu sojuszowi młodzieży „Haekelclub 590” i przeciwko „okrągłemu stołowi przeciwko radykalizmowi i przemocy” na krótko przed wybory federalne . W końcu taka opinia publiczna umożliwiła też AFD wejście do Bundestagu. Dlatego w tym miejscu drukuję mój artykuł z miesięcznika „Grassroots Revolution” z września 2017 r.:

To było już cztery tygodnie po G20. Federalna kampania wyborcza była nudna. A potem letni kryzys. Redaktor Andreas Wartala (nie mylić z Walhallą!) Użył tego młotka w „Westfälischen Anzeiger”, aby wyrwać prowincję z mrocznego snu za pomocą wiodącej historii, która pozwoliła przeciętnemu czytelnikowi zajrzeć w najgłębsze otchłanie ekstremizmu i przemocy na własnym progiem:

„Widok „Haekelclub 590”. Sojusz młodzieżowy w State Security na rekord / Czarny Blok przy okrągłym stole. Antyfaszystowski sojusz młodzieżowy „Haekelclub 590” z Hamm jest w rejestrach bezpieczeństwa państwa. To wynik badań przeprowadzonych przez nasz zespół redakcyjny na temat „przemocy lewicowej” w Hamm po zamieszkach na szczycie G20 cztery tygodnie temu w Hamburgu”.

Redaktor skrupulatnie cytował statystyki bezpieczeństwa państwowego z „wnioskami” z Hamm i szerzył prawdziwy horror na oczach zszokowanych czytelników prowincjonalnej gazety: uszkodzenie ciała, opór wobec władzy państwowej, naruszenie pokoju, zniszczenie mienia, zniewagi i podżeganie do nienawiści rzekomo miało miejsce kilkanaście razy od 2013 roku Konto środowiska klubu szydełkowego!

Co gorsza, ta ostatnia bezczelnie wbiła się w fundamenty instytucji demokratycznych w tym mieście: „Klub Haekel jest członkiem okrągłego stołu przeciwko radykalizmowi i przemocy zainicjowanego przez Hammer Politik. (...) Finansowany ze środków federalny program „Żywa demokracja”… „Ten artykuł wieńczy zdjęcie na okładce, na którym w bojowej pozie ciężko uzbrojeni policjanci w Hamm zakuwają w kajdany antyfaszystę leżącego na ziemi.

W Hamm od wielu lat istnieje prawicowa scena, która ściśle wzorując się na jej osławionym wzorcu dortmundzkim, wykazała się żywą aktywnością i wyprodukowała prawicowych liderów, którzy są dobrze znani w całym kraju. Szeroki antyfaszystowski sojusz młodzieżowy „Haekelclub 590”, w który zaangażowani są również młodzi Zieloni i Jusos, przeciwstawił się prawicy demonstracjami i wiecami. W ostatnich latach Antifas często byli nękani i utrudniani przez policję. Kilka niewielkich blokad i sprzeciwów wobec policji zostało „zarejestrowanych”.

THTR Rundbrief Nr.:149 - Gazeta krajowa 1973 1, wydrukowana w drukarni 'WA' w Hamm W swoim sensacyjnym artykule Westfälische Anzeiger nie stawiał pod pręgierzem gróźb, nieludzkich działań i podżegania prawicy, lecz opuścił ruch oporu tuż przed wyborami federalnymi. Prawicowe listy do redakcji utożsamiały Antifasa z „terrorystami”. Oświadczenia z VVN i danego klubu Haekel nie zostały wydrukowane przez WA. Jedynie partia „Die Linke” zdołała zamieścić w gazecie jednoznaczne oświadczenie.

SPD i Zieloni w widoczny sposób schylali się i nic nie mówili, chociaż lokalna gazeta zniesławiła ich organizacje młodzieżowe. Dzień później gazeta podążyła za nią i zapytała cerkiewnego przedstawiciela Okrągłego Stołu Przeciw Przemocy: „Czy jest (...) scena lewicowa w Hamm?” Uwagę przykuwa nieskrywana chęć polowania na czarownice.

Przez lata przyzwyczailiśmy się do tego, że kilku miłych, przystępnych dziennikarzy z lokalnej gazety chętnie podejmowało nasze tematy, takie jak ekologia, kolarstwo, a nawet krytyka energetyki jądrowej. Z radością stłumiłem fakt, że zajmowanie się tymi tematami już dawno weszło do głównego nurtu i nie jest już niczym nadzwyczajnym, jak było 40 lat temu. Czyli z jednej strony coś osiągnęliśmy, az drugiej nadal jesteśmy zdani na łaskę konwencjonalnych, prawicowych mediów, gdy ma to znaczenie.

„Westfälische Anzeiger” należy do prawicowego konserwatywnego wydawcy Dirka Ippena, który nie tylko chce skierować czytelników na właściwe tory za pomocą własnej rubryki, ale także przez dziesięciolecia zbudował imperium lokalnych gazet w całej republice. W Hamm prawicowy radykalny „Nationalzeitung” był drukowany w drukarni WA Griebscha, aw lokalnej sekcji pojawiły się reklamy gazety nazistowskiej.

Aby nie narażać się na arbitralność takich grup medialnych, ważne jest rozwijanie własnych mediów lokalnych, które są czytane nie tylko przez nas, ale także przez wiele innych osób.

Drodzy Czytelnicy!

Numer 150 biuletynu ukaże się w przyszłym roku. To byłby miły powód do powiedzenia, ale teraz wystarczy. Wobec rozległości obecnego rozwoju prawnego i idiotyzmu, nieodpowiedzialnej bezczynności wobec zmian klimatycznych i rozległej bezczynności większości społeczeństwa można by powiedzieć „zobaczysz, co z tego wyniesiesz” i ze względu na oczywisty opór wielu ludzi do porad po 45 latach wycofania się z pracy politycznej.

Mógłbyś. Ale obawiam się, że nie mogłem się na to zamknąć. A szkoda by było, gdybyśmy nie mieli już tak rozpowszechnionego medium, jak ten biuletyn. Rozpowszechniony? - O tak, nie liczy się tylko sto dziesięć papierowych kopii. Kilkaset tysięcy „odwiedzin” (odwiedziny to pojedynczy użytkownik, który pozostaje na co najmniej trzech stronach strony głównej przez co najmniej 30 sekund) odbywa się rocznie za pośrednictwem strony głównej Reaktorpleite.de. Szybki wzrost jest na porządku dziennym! - A więc: Newsletter powinien być nadal ukazany w przyszłości!

Moja osobista strona internetowa Machtvonunten.de kończy w tym miesiącu pięć lat i również jest coraz intensywniej używana. Spośród 320 artykułów z około 30 różnych magazynów 60 dotyczy THTR:

http://www.machtvonunten.de/atomkraft-und-oekologie.html

W ten sposób również coraz częściej jesteśmy w stanie przeciwstawić się dominującym mediom naszymi informacjami i opiniami, ponieważ nasze artykuły często pojawiają się w pierwszych wynikach wyszukiwania w Google.

Do pracy nad 'Biuletyn THTR'"Reactorpleite.de' oraz 'Mapa świata nuklearnego' potrzebujesz aktualnych informacji, energicznych, świeżych towarzyszy broni poniżej 100 (;-) i darowizn. Jeśli możesz pomóc, wyślij wiadomość na adres: info@Reaktorpleite.de

Apel o darowizny

- THTR-Rundbrief jest publikowany przez „BI Environmental Protection Hamm” i jest finansowany z darowizn.

- THTR-Rundbrief stał się w międzyczasie bardzo zauważonym medium informacyjnym. Istnieją jednak stałe koszty związane z rozbudową strony internetowej i drukowaniem dodatkowych arkuszy informacyjnych.

- THTR-Rundbrief prowadzi szczegółowe badania i raporty. Aby móc to zrobić, jesteśmy uzależnieni od darowizn. Cieszymy się z każdej darowizny!

Darowizny na konto: BI ochrona środowiska Hamm

Cel: Biuletyn THTR

IBAN: DE31 4105 0095 0000 0394 79

BIC: SPAWANA1SZYNKA

góra strony

***