INES i zakłócenia w obiektach jądrowych

1960 1969 się

***

INES, kim do cholery jest INES?

Międzynarodowa Skala Zdarzeń Jądrowych i Radiologicznych (AGNIESZKA) jest narzędziem służącym do edukowania opinii publicznej o skutkach zdarzeń jądrowych i radiologicznych dla bezpieczeństwa, ale INES ma problem...

Zawsze poszukujemy aktualnych informacji. Jeżeli ktoś może pomóc proszę o wiadomość na adres:
jądrowe-welt@ Reaktorpleite.de

*

2019-2010  | 2009-2000 | 1999-1990 | 1989-1980 | 1979-1970 | 1969-1960 | 1959-1950 | 1949-1940 | poprzednio

1969

17 października 1969 (AGNIESZKA 4) Akw Saint Laurent, Francja

Ponad 50 kilogramów paliwa uranowego w elektrowni jądrowej Saint-Laurent zaczęło się topić po awarii systemów chłodzenia. Zakład musiał zostać zamknięty i naprawiony. Remont reaktora trwał rok.
(Koszt ok. 541,4 mln USD)

Wypadki jądrowe
 

Plaga elektrowni jądrowych

Saint Laurent (Francja)

1969: Częściowe stopienie w reaktorze A-1

Pierwsza awaria w reaktorze A-1 miała miejsce 17 października 1969 r. wskutek błędu ludzkiego i awarii technicznej. Podczas załadunku czterech komór paliwowych maszyna kilkakrotnie zatrzymywała się, jednak pracownik odwoływał przystanki i kontynuował załadunek. Z powodu przegrzania i wzrostu radioaktywności wszczął się alarm i rozpoczęto awaryjne wyłączenie. Niektóre elementy paliwa, które właśnie zostały załadowane, stopiły się. Ponieważ układ chłodzenia nadal działał na poziomie jednej czwartej normalnego poziomu, nie doszło do większej katastrofy. Z budynku wydostały się jedynie niewielkie ilości radioaktywności. Oczyszczanie budynku trwało rok, po czym reaktor ponownie uruchomiono.

Zdarzenie zostało sklasyfikowane jako wypadek stopnia 4 INES...
 

Wikipedia en

Elektrownia jądrowa Saint Laurent

17 października 1969 r. podczas ładowania reaktora grafitowego A1 uległ uszkodzeniu rdzeń reaktora. Przerwano chłodzenie elementu paliwowego, który następnie stopił się. Uciekło 50 kg uranu. Tylko teren był skażony; ludność nie została poinformowana. W 1969 ten wypadek 4 stopnia w skali INES został uznany za „incydent” przez EdF...

12 października 1969 (AGNIESZKA 4) fabryka jądrowa Windscale/Sellafield, Wielka Brytania

Uwolnienie z komina budynku B204.
(Koszt ok. 2500 mln USD)

Wypadki jądrowe
 

Ten incydent, jak również kilka innych uwolnień radioaktywności, ma miejsce Wikipedia już nie można znaleźć.

Wikipedia en

Sellafield

Kompleks zasłynął katastrofalnym pożarem w 1957 roku i częstymi wypadkami nuklearnymi, co jest jednym z powodów, dla których przemianowano go na Sellafield. Aż do połowy lat 1980. duże ilości odpadów nuklearnych wytwarzanych podczas codziennych operacji były odprowadzane w postaci płynnej rurociągiem do Morza Irlandzkiego.
 

Wikipedia włączona

Sellafield # Incydenty

Uwolnienia radiologiczne

W latach 1950-2000 miało miejsce 21 poważnych incydentów lub wypadków poza terenem zakładu związanych z uwolnieniami radiologicznymi, które uzasadniały klasyfikację w Międzynarodowej Skali Zdarzeń Jądrowych, jeden na poziomie 5, pięć na poziomie 4 i piętnaście na poziomie 3. Ponadto doszło do uwolnień zamierzonych. cząstek plutonu i napromieniowanych cząstek tlenku uranu do atmosfery znanych od dłuższego czasu w latach 1950. i 1960. XX wieku...

tłumaczenie z https://www.DeepL.com/Translator (Darmowa wersja)
 

Plaga elektrowni jądrowych

Sellafield (dawniej_Windscale), Wielka Brytania

Na całym świecie istnieją porównywalne fabryki jądrowe:

Wzbogacanie i przetwarzanie uranu - obiekty i zakłady

Podczas przetwarzania zapasy elementów wypalonego paliwa można oddzielić od siebie za pomocą złożonego procesu chemicznego (PUREX). Oddzielony uran i pluton można następnie ponownie wykorzystać. Taka jest teoria...
 

youtube

Gospodarka uranowa: urządzenia do przetwarzania uranu

Zakłady przetwarzania przetwarzają kilka ton odpadów radioaktywnych na wiele ton odpadów radioaktywnych

Wszystkie fabryki uranu i plutonu wytwarzają radioaktywne odpady nuklearne: zakłady przetwarzania, wzbogacania i ponownego przetwarzania uranu, czy to w Hanford, La Hague, Sellafield, Mayak, Tokaimura, czy gdziekolwiek na świecie, mają ten sam problem: na każdym etapie przetwarzania Coraz bardziej ekstremalnie powstają toksyczne i wysoce radioaktywne odpady...

11 maja 1969 (AGNIESZKA 5 | NAZWY 2,3) fabryka jądrowa Rocky Flats, Stany Zjednoczone

W dziale przetwórstwa budynku 776, zestaw 10, wybuchł pożar plutonu TBq Uwolniła się substancja radioaktywna, która spowodowała narażenie na wysokie dawki promieniowania 41 strażaków.
(Koszt ok. 425,2 mln USD)

Wypadki jądrowe
 

Poniższy fragment z linku WikipediaArtykuł nie jest już dostępny w tym brzmieniu. Artykuł został poprawiony, fakty zniknęły i wszystko brzmi teraz trochę inaczej; zgodnie z mottem: „Było tylko w połowie tak źle!”

Wikipedia en

Skaliste mieszkania

Pluton samorzutnie zapalił się w pojemniku zawierającym 600 t łatwopalnego materiału. Ogień spalił 2 tony materiału i uwolnił tlenek plutonu. Próbki gleby pobrane wokół obiektu wykazały, że teren był skażony plutonem. Ponieważ operatorzy zakładu odmówili wszczęcia dochodzenia, próbki zostały pobrane w ramach nieoficjalnego dochodzenia...
 

Plaga elektrowni jądrowych

https://atomkraftwerkeplag.fandom.com/de/wiki/USA
 

youtube

Gospodarka uranowa: urządzenia do przetwarzania uranu

Wszystkie fabryki uranu i plutonu wytwarzają radioaktywne odpady nuklearne: zakłady przetwarzania, wzbogacania i ponownego przetwarzania uranu, czy to w Hanford, La Hague, Sellafield, Mayak, Tokaimura, czy gdziekolwiek na świecie, mają ten sam problem: na każdym etapie przetwarzania Coraz bardziej ekstremalnie powstają toksyczne i wysoce radioaktywne odpady...

1 maja 1969 (AGNIESZKA Klasa.?) Akw Ågesta, Sztokholm, Szwecja

Awaria zaworu spowodowała powódź w reaktorze ciśnieniowym ciężkiej wody firmy Agesta.
(Koszt ok. 16 mln USD)

Wypadki jądrowe 
 

Wikipedia en

Elektrownia jądrowa w Ågesta

5 marca 1969 (AGNIESZKA 3) fabryka jądrowa Windscale/Sellafield, Wielka Brytania

Uwolnienie 370 MBq plutonu w laboratorium budynku B229.
(Koszt ok. 84,5 mln USD)

Wypadki jądrowe
 

Ten incydent, jak również kilka innych uwolnień radioaktywności, ma miejsce Wikipedia już nie można znaleźć.

Wikipedia en

Sellafield

Kompleks zasłynął katastrofalnym pożarem w 1957 roku i częstymi wypadkami nuklearnymi, co jest jednym z powodów, dla których przemianowano go na Sellafield. Aż do połowy lat 1980. duże ilości odpadów nuklearnych wytwarzanych podczas codziennych operacji były odprowadzane w postaci płynnej rurociągiem do Morza Irlandzkiego.
 

Wikipedia włączona

Sellafield # Incydenty

Uwolnienia radiologiczne

W latach 1950-2000 miało miejsce 21 poważnych incydentów lub wypadków poza terenem zakładu związanych z uwolnieniami radiologicznymi, które uzasadniały klasyfikację w Międzynarodowej Skali Zdarzeń Jądrowych, jeden na poziomie 5, pięć na poziomie 4 i piętnaście na poziomie 3. Ponadto doszło do uwolnień zamierzonych. cząstek plutonu i napromieniowanych cząstek tlenku uranu do atmosfery znanych od dłuższego czasu w latach 1950. i 1960. XX wieku...

tłumaczenie z https://www.DeepL.com/Translator (Darmowa wersja)
 

Plaga elektrowni jądrowych

Sellafield (dawniej_Windscale), Wielka Brytania

Na całym świecie istnieją porównywalne fabryki jądrowe:

https://atomkraftwerkeplag.fandom.com/de/wiki/Wiederaufarbeitung#Standorte_für_Wiederaufarbeitung

Wzbogacanie i przetwarzanie uranu - obiekty i zakłady

Podczas przetwarzania zapasy elementów wypalonego paliwa można oddzielić od siebie za pomocą złożonego procesu chemicznego (PUREX). Oddzielony uran i pluton można następnie ponownie wykorzystać. Taka jest teoria...

21 stycznia 1969 (AGNIESZKA 5 | NAZWY 1,6) Akw VAKL Lucens, CHE

Było ich około 2,1 TBq uwolnione promieniowanie radioaktywne.
(Koszt ok. 26 mln USD)

Wypadki jądrowe
 

Wikipedia en

Reaktor Lucens # Wypadek z 21 stycznia 1969 r

21 stycznia 1969 roku po remoncie wznowiono działalność. Podczas zwiększania mocy reaktora doszło do przegrzania kilku elementów paliwowych. Element paliwowy nr 59 nagrzał się tak bardzo, że stopił się, co ostatecznie spowodowało pęknięcie przewodu ciśnieniowego. Do komory reaktora wrzucono 1100 kg ciężkiej wody, stopionego materiału radioaktywnego i gazów radioaktywnych...
 

Plaga elektrowni jądrowych

Lucens, Szwajcaria 1969

Reaktor nosił nazwę „Eksperymentalna Elektrownia Jądrowa Lucens (VAKL)” i był własnością Krajowego Towarzystwa Promocji Przemysłowej Technologii Atomowej i był obsługiwany przez Energie de l'Ouest Suisse. W 1966 roku reaktor osiągnął stan krytyczny, a w 1968 roku po raz pierwszy wprowadzono energię elektryczną do sieci...

1968

10. Dezember 1968 (AGNIESZKA 4) fabryka jądrowa Majak, ZSRR

Ein Techniker starb nach Beginn eines Tests an den Folgen der Strahlenbelastung.
(Koszty?)

Wypadki jądrowe
 

Przez lata w Mayak było ich ok 235 incydentów radioaktywnych miało miejsce, z czego tylko kilka zostało zgłoszonych...

Wikipedia en

Kerntechnische Anlage Majak

10. Dezember 1968: Kritikalitätsstörfall in Behälter mit einer Plutoniumlösung

Beim improvisierten Umfüllen einer Plutoniumlösung von einem 20-Liter-Behälter in einen 60-Liter-Behälter wurde die Lösung im Zielbehälter kritisch. Nach dem resultierenden Lichtblitz und Hitzestoß ließ der Arbeiter den 20-Liter-Behälter fallen, die Reste der Plutoniumlösung darin liefen auf den Boden. Das Gebäude wurde evakuiert und der Strahlenschutzbeauftragte untersagte den Zutritt zum Bereich. Der Schichtleiter bestand jedoch darauf, das Gebäude zu betreten und ging zusammen mit dem Strahlenschutzbeauftragten bis vor den Raum, in dem sich der Unfall ereignete. Trotz gefährlich hoher Gammastrahlenwerte ging der Schichtleiter hinein, nachdem er den Strahlenschutzbeauftragten weggeschickt hatte. Vermutlich versuchte er dann, Teile der Plutoniumlösung in einen Abwassertank zu leiten, was jedoch zu einer erneuten Kritikalität führte. Der Schichtleiter wurde mit schätzungsweise 24 Gray verstrahlt und verstarb etwa einen Monat später. Der Arbeiter erhielt etwa 7 Gray und entwickelte eine schwere akute Strahlenkrankheit; seine beiden Beine und eine Hand mussten amputiert werden.
 

Łańcuch jądrowy

Mayak/Kyshtym, Rosja

fabryka jądrowa

Rosyjska elektrownia jądrowa w Mayak skażyła ponad 15.000 2 km1957 wysoce radioaktywnymi produktami odpadowymi w wyniku serii wypadków i wycieków radioaktywnych. Wypadek w Kyshtym skażył duży obszar wschodniego Uralu w XNUMX roku. Trzeba było przenieść tysiące ludzi. Do dziś dotknięty region jest jednym z najbardziej skażonych miejsc na ziemi. 

Tło

Spółdzielnia produkcyjna Majak była pierwszym i największym nuklearnym zakładem przemysłowym w Związku Radzieckim, o powierzchni ponad 200 km2. W latach 1945–1948 w tym miejscu, między Jekaterynburgiem a Czelabińskiem, zbudowano pięć reaktorów jądrowych do produkcji plutonu na potrzeby radzieckiego programu broni jądrowej. Zakład był stale rozbudowywany aż do 1987 roku, kiedy to wstrzymano produkcję i stopniowo wygaszono produkcję. W latach 1949–1956 do dopływów Techa zrzucono łącznie 100 petabekereli (peta = biliard) odpadów radioaktywnych, w tym stront-90, cez-137, pluton i uran.1 Dla porównania: radioaktywne skażenie Ocean Spokojny w wyniku katastrofy Super Katastrofa w Fukushimie szacuje się na około 78 PBq. Ponadto do 1968 roku w Mayak doszło do co najmniej ośmiu krytycznych wypadków...
 

Plaga elektrowni jądrowych

Fabryka plutonu Mayak 

W 1957 r. doszło do pierwszego poważnego wypadku związanego z wykorzystaniem energii atomowej, która w swoich rozmiarach jest porównywalna z katastrofami w Fukushimie i Czarnobylu, ale światowa opinia publiczna dowiedziała się dopiero w 1989 r.

Kompleks nuklearny Majaków, 15 kilometrów na wschód od miasta Kyshtym w obwodzie czelabińskim po wschodniej stronie południowego Uralu, był ważną częścią planów Stalina z 1945 roku, aby szybko wyprodukować pluton klasy wojskowej i zlikwidować deficyt broni jądrowej Związku Radzieckiego. W 1948 roku uruchomiono pierwszy reaktor, w 1949 zdetonowano pierwszą bombę atomową, a Stalin dogonił USA.
 

Na całym świecie istnieją porównywalne fabryki jądrowe:

Wzbogacanie i przetwarzanie uranu - obiekty i zakłady

Podczas ponownego przetwarzania zapasy wypalonych elementów paliwowych mogą zostać oddzielone od siebie w złożonym procesie chemicznym (PUREX). Oddzielony uran i pluton można następnie ponownie wykorzystać. O ile teoria...
 

youtube

Gospodarka uranowa: urządzenia do przetwarzania uranu

Wszystkie fabryki uranu i plutonu produkują radioaktywne odpady jądrowe: zakłady przetwarzania uranu, wzbogacania i ponownego przetwarzania, czy to w Hanford, La Hague, Sellafield, Mayak, Tokaimura, czy gdziekolwiek indziej na świecie, wszystkie mają ten sam problem: na każdym etapie przetwarzania Coraz więcej powstają niezwykle toksyczne i wysoce radioaktywne odpady ...

1 maja 1968 (AGNIESZKA 4 | NAZWY 4) fabryka jądrowa Windscale/Sellafield, Wielka Brytania

Komin budynku B230 wypuścił 550 dymów w ciągu około miesiąca z powodu wadliwego filtra TBq promieniowanie radioaktywne.
(Koszt ok. 1900 mln USD)

Wypadki jądrowe 
 

Ten incydent, jak również kilka innych uwolnień radioaktywności, ma miejsce Wikipedia już nie można znaleźć.

Wikipedia en

Sellafield

Od późnych lat czterdziestych i powstania Windscale/Sellafield, zgłoszono około 1940 incydentów o większej lub mniejszej wadze, związanych z uwolnieniem radioaktywności. Odpady jądrowe generowane podczas codziennych operacji są odprowadzane w dużych ilościach w postaci płynnej rurociągiem do Morza Irlandzkiego.
 

Wikipedia włączona

https://en.wikipedia.org/wiki/Sellafield

Wypadki w elektrowniach jądrowych według krajów#Wielka Brytania

tłumaczenie z https://www.DeepL.com/Translator (Darmowa wersja)
 

Plaga elektrowni jądrowych

Sellafield (dawniej_Windscale), Wielka Brytania

Na całym świecie istnieją porównywalne fabryki jądrowe:

Wzbogacanie i przetwarzanie uranu - obiekty i zakłady

Podczas przetwarzania zapasy elementów wypalonego paliwa można oddzielić od siebie za pomocą złożonego procesu chemicznego (PUREX). Oddzielony uran i pluton można następnie ponownie wykorzystać. Taka jest teoria...
 

youtube

Gospodarka uranowa: urządzenia do przetwarzania uranu

Wszystkie fabryki uranu i plutonu wytwarzają radioaktywne odpady nuklearne: zakłady przetwarzania, wzbogacania i ponownego przetwarzania uranu, czy to w Hanford, La Hague, Sellafield, Mayak, Tokaimura, czy gdziekolwiek na świecie, mają ten sam problem: na każdym etapie przetwarzania Coraz bardziej ekstremalnie powstają toksyczne i wysoce radioaktywne odpady...

8. kwietnia 1968 (Broken Arrow) Podwodny K-129 zatonął 2900 km na północny zachód Hawaje, ZSRR

Broń jądrowa AZ

Wypadki z bronią jądrową – Hawaje, 1968

1.200 kwietnia 4.900 roku, 11 km na północny zachód od wyspy Oahu na Hawajach, na głębokości 1968 metrów na Pacyfiku, w niejasnych okolicznościach zatonął radziecki okręt podwodny z silnikiem Diesla K-129 (klasy Golf). Na pokładzie znajdowały się trzy rakiety balistyczne (SS-N-5) i prawdopodobnie dwie torpedy z ładunkami nuklearnymi. Zginęło 80 marynarzy. W 1974 roku CIA przy udziale sił morskich podjęła tajną próbę podniesienia łodzi podwodnej, która zakończyła się pęknięciem kadłuba. Przedsięwzięcie nazwano „Projekt Jennifer”. Najwyraźniej wykorzystano do tego łódź Howarda Hughesa „Glomar Explorer”.
 

Wikipedia en

Łódź podwodna K-129

K-129 był radzieckim okrętem podwodnym Projektu 629 (klasy Golf). Był to okręt podwodny o napędzie spalinowo-elektrycznym. Po zatonięciu w 1968 roku został częściowo podniesiony przez Marynarkę Wojenną Stanów Zjednoczonych w ramach Projektu Azorian w 1974 roku...

Historia

W lutym 1968 roku okręt podwodny wyruszył z bazy na Kamczatce w ramach trzeciego patrolu odstraszania nuklearnego na Pacyfiku. Na początku marca łódź nie wysyłała regularnych komunikatów radiowych do Marynarki Wojennej ZSRR, w związku z czym rozpoczęła akcję poszukiwawczą, ale nie udało jej się odnaleźć łodzi podwodnej...

Projekt azorski 

Z kolei Stanom Zjednoczonym udało się zlokalizować miejsce wypadku za pomocą podwodnego systemu nasłuchowego SOSUS. Następnie CIA zaczęła planować sposób wydobycia wraku, aby uzyskać więcej informacji na temat radzieckiego potencjału nuklearnego. Miliarder Howard Hughes wkroczył jako przykrywka i zlecił budowę statku Hughes Glomar Explorer, rzekomo przeznaczonego do podmorskiego wydobywania rudy. Tak naprawdę to rząd USA sfinansował statek, który miał za pomocą chwytaka okrążyć wrak na głębokości 5000 metrów i wydobyć go na powierzchnię wody. W 1974 roku Glomar Explorer obrał kurs na miejsce wypadku i zgodnie z planem zdołał złapać wrak. Jednak ten pękł podczas podnoszenia, tak że można było odzyskać tylko część łuku.

Do tego czasu cała operacja pozostawała w ukryciu przed opinią publiczną, dopiero w 1975 roku ukazały się pierwsze relacje prasowe i telewizyjne. W marcu 1975 roku New York Times w końcu odkrył dużą część Projektu Azorian w raporcie zdobywcy nagrody Pulitzera Seymoura Hersha. Sama CIA po raz pierwszy opublikowała obszerne dokumenty dotyczące tej operacji w 2010 roku.

[...] Przeprowadzenie operacji

1 sierpnia ostatecznie zamknięto ramię chwytające wokół wraku K-129 i można było rozpocząć wyładunek. Następnie Glomar Explorer ogłosił za pośrednictwem niezaszyfrowanego radia, że ​​ramię chwytaka użyte do odzyskania guzków manganu zostało uszkodzone i że należy odwiedzić bazę marynarki wojennej na Wyspach Midway w celu sprawdzenia. W ten sposób CIA chciała wyjaśnić, dlaczego cywilny statek zawinął do bazy morskiej. Pojawiły się jednak problemy z podniesieniem ładunku i doszło do częściowej awarii pomp hydraulicznych. Podczas wynurzania część ramienia chwytnego odłamała się, a wraz z nim duża część wraku również osunęła się z powrotem na dno morskie. To, co odzyskał Glomar Explorer, nie zostało oficjalnie ogłoszone. Według doniesień mediów na dziobie łodzi znajdowały się m.in. dwie torpedy z głowicami nuklearnymi, ale nie rakiety nuklearne. Odnaleziono także ciała sześciu radzieckich marynarzy. Pochowano ich w pochówku morskim we wrześniu 1974 r.

Do 9 sierpnia resztę wraku zabezpieczono w kadłubie łodzi, wkrótce po tym, jak radziecki holownik SB-10, który w poprzednich dniach przemieszczał się na odległość kilku metrów od Glomar Explorer, opuścił ten obszar. Podczas wstępnego dochodzenia załoga Glomar Explorer odkryła, że ​​wrak został skażony wodorotlenkiem plutonu...

Lista wypadków U-Bootów od 1945 r.

Spośród utraconych statków co najmniej dziewięć miało napęd nuklearny, niektóre uzbrojone w rakiety nuklearne lub torpedy…

21 stycznia 1968 (Broken Arrow) Lotnisko Thule, Grenlandia, USA

Łańcuch jądrowy

Thule, Grenlandia

Katastrofa samolotu atomowego

Katastrofa bombowca B-52 Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych przenoszącego broń nuklearną nad Grenlandią spowodowała skażenie radioaktywnym plutonem dużych obszarów lądowych i otaczających je wód. Mieszkańcy oraz ekipy ratownicze i odkażające byli narażeni na wysokie dawki promieniowania. 

Tło

21 stycznia 1968 roku amerykański bombowiec B-52 z Nowego Jorku rozpoczął lot patrolowy wokół Grenlandii, uzbrojony w cztery bomby wodorowe. W latach sześćdziesiątych XX wieku w ramach operacji Chrome Dome codziennie przez całą dobę w powietrzu unosiło się do dwunastu amerykańskich bombowców uzbrojonych w broń nuklearną, aby móc odpowiedzieć w przypadku pierwszego ataku nuklearnego Związku Radzieckiego. Jednak tego dnia, sześć godzin po starcie, w kabinie samolotu zaczął płonąć ogień. Załoga została zmuszona do ewakuacji samolotu przy użyciu fotela katapultowego, a samolot rozbił się na lodzie Grenlandii, około 1960  km na południe od amerykańskiej bazy sił powietrznych Thule. W katastrofie zginął jeden członek załogi, pozostałych sześciu przeżyło. Szczęśliwym trafem w momencie rozbicia się bomb wodorowych nie doszło do atomowej reakcji łańcuchowej. Jednakże niejądrowy materiał wybuchowy eksplodował i doprowadził do powszechnego skażenia około 13 km² otaczającego obszaru około dziesięcioma terabekerelami radioaktywnego plutonu (tera = bilion), a także uranem, amerykiem i trytem…
 

Wikipedia en

Katastrofa B-52 w pobliżu bazy lotniczej Thule w 1968 roku

Katastrofa B-52 w pobliżu bazy lotniczej Thule miała miejsce 21 stycznia 1968 r.
 

Baza kosmiczna Pituffik (dawniej baza lotnicza Thule)

Historia

W 1951 roku Korpus Inżynieryjny Armii Stanów Zjednoczonych rozpoczął budowę pasa startowego i bazy o długości 10.000 3 stóp (około 1 km) pod kryptonimem ROBIN (później BLUE JAY) dla Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych. Uruchomiono go 1951 marca 2 roku[2] na mocy porozumienia Thulesag 36 pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Danią. Podczas zimnej wojny baza początkowo służyła Dowództwu Lotnictwa Strategicznego jako baza dla bombowców dalekiego zasięgu B-47 i B-1950, zanim w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku zostały one zastąpione przez jednostki bombowe B-1960.

[...] W Thule pod koniec lat pięćdziesiątych rozpoczęto prace nad budową oddalonej o 1950 kilometrów Camp Century, amerykańskiej bazy zlokalizowanej pod pokrywą lodową, która została wykorzystana jako wstęp do Projektu Iceworm mającego na celu rozmieszczenie amerykańskich rakiet nuklearnych na Grenlandii powinien służyć...
 

Wikipedia włączona

Incydenty związane ze złamaną strzałą

Departament Obrony Stanów Zjednoczonych oficjalnie uznał co najmniej 32 incydenty związane z Broken Arrow w latach 1950–1980.

Przykładami takich wydarzeń są:

1950 Katastrofa B-36 w Kolumbii Brytyjskiej
Zniknięcie B-1956 w 47 roku
1958 Incydent związany z utratą broni nuklearnej Mars Bluff B-47
1958 Kolizja w powietrzu na wyspie Tybee
1961 Katastrofa Yuba City B-52
1961 Katastrofa Goldsboro B-52
1964 Katastrofa B-52 Savage Mountain
1964 Wypadek na pasie startowym AFB w Bunker Hill
Incydent A-1965 na Morzu Filipińskim w 4 roku
1966 Katastrofa Palomares B-52
1968 Katastrofa samolotu B-52 w bazie lotniczej Thule
1980 Wybuch rakiety Damascus Titan, Arkansas

Nieoficjalnie Agencja Wsparcia Atomowego Obrony (obecnie znana jako Agencja Redukcji Zagrożeń Obronnych (DTRA)) szczegółowo opisała setki incydentów związanych z „Broken Arrow”.

tłumaczenie z https://www.DeepL.com/Translator (Darmowa wersja)
 

Wayback Machine pl

Lista OOPS

W raporcie Sandia Laboratories z 1973 r., cytującym tajne wówczas zestawienia armii, stwierdzono, że w latach 1950–1968 ogółem 1.250 amerykańskich sztuk broni nuklearnej uległo wypadkom lub incydentom o różnej wadze, w tym 272 (22%), w których wystąpiły okoliczności, które w niektórych przypadkach spowodował detonację konwencjonalnego materiału wybuchowego broni...

1967

1967 (AGNIESZKA Klasa.?) reaktor badawczy Würenlingen, CHE

Wikipedia en

Reaktor badawczy_Dioryt

Mały reaktor badawczy „Diorit” wyprodukował stopiony element paliwowy, hala reaktora była zanieczyszczona. Później wykonano partię ścieków, która odpowiadała 40-krotności normalnej wartości. (Źródło: ASK, dzisiejszy Federalny Inspektorat Bezpieczeństwa Jądrowego ENSI)
 

Plaga elektrowni jądrowych

Szwajcaria

2 maja 1967 (AGNIESZKA 4) Akw Chapelcross w Wielkiej Brytanii

Pręt paliwowy zapalił się, powodując częściowe stopienie w elektrowni jądrowej Chaplecross Magnox, wyłączenie i 2 lata naprawy.
(Koszt ok. 89 mln USD)

Wypadki jądrowe
 

Wikipedia en

Elektrownia jądrowa Chapelcross

W maju 1967 r. w bloku 2 doszło do częściowego stopienia rdzenia. Przyczyną był próbny pręt paliwowy, w którym cząstka grafitu zablokowała układ chłodzenia. Rdzeń został odnowiony i przywrócony do służby w 1969 roku.

W 2001 roku miał miejsce incydent podczas tankowania reaktora 3...
 

Wikipedia włączona

Wypadki w elektrowniach jądrowych według krajów#Wielka Brytania

tłumaczenie z https://www.DeepL.com/Translator (Darmowa wersja)
 

Plaga elektrowni jądrowych

Chapelcross (Wielka Brytania)

Częściowe krach, katastrofa samolotu Lockerbie i inne incydenty

2 maja 1967 r. w Chapelcross-2 doszło do częściowego krachu. Spustem był pręt paliwowy, który pękł i zapalił się. Incydent był trzymany w tajemnicy przez kilka lat, reaktor był wyłączony przez dwa lata ...

1966

5 października 1966 (AGNIESZKA 4) Akw Enrico Fermi 1, USA

Fermi-1, prototypowy reaktor szybkiego powielania, uległ częściowemu stopieniu paliwa.
(Koszt ok. 23 mln USD)

Wypadki jądrowe
 

Wikipedia en

Henryk Fermi 1

5 października 1966 roku doszło do stopienia niektórych części rdzenia reaktora. Do wypadku doszło na skutek przedostania się fragmentu do układu chłodzenia. Stopiły się dwa ze 105 elementów paliwowych. Reaktor został wyłączony 29 listopada 1972 roku...
 

Wikipedia włączona

Elektrownia jądrowa Enrico Fermi#Fermi_1

tłumaczenie z https://www.DeepL.com/Translator (Darmowa wersja)
 

Plaga elektrowni jądrowych

Enrico Fermi 1

...Budowa szybkiego reaktora powielającego w pobliżu Monroe w stanie Michigan, na południe od Detroit nad jeziorem Erie, rozpoczęła się w 1956 r., a reaktor został oddany do użytku w 1963 r.

[...] Koszty budowy potroiły pierwotne szacunki do 135 milionów dolarów, a początkowe problemy w eksploatacji doprowadziły do ​​strat finansowych. W roku 1966, czyli roku uruchomienia, reaktor wyprodukował energię elektryczną o wartości zaledwie 300.000 5 dolarów i niewielkie ilości paliwa. Po wypadku 1966 października XNUMX roku był naprawiany przez cztery lata, ale nawet po tym nie osiągnął pełnej sprawności.

[…] Reaktor jest bezpiecznie zamknięty; zamknięcie zaplanowano na rok 2032...

2. Juli 1966 - Frankreichs 1. Atombombentest auf dem Atol Muroroa

lustro

http://www.spiegel.de/einestages/mururoa-wie-frankreich-atombomben-auf-dem-atoll-testete-a-1100371.html
 

Wikipedia en

Lista_testów-broni nuklearnej
 

Broń jądrowa A–Z

stany broni nuklearnej.html

07 maja 1966 (AGNIESZKA 4) Instytut Badawczy RIAR, Melekess, niedaleko Niżnego Nowogrodu (Gorky), ZSRR

W reaktorze badawczym VK-50 doszło do wypadku: Technik i kierownik zmiany zostali narażeni na wysoką dawkę promieniowania.
(Koszty?)

Wypadki jądrowe
 

Plaga elektrowni jądrowych

VK-50 Melekess (Rosja)

7 maja 1966 r. w reaktorze badawczym VK-50 miał miejsce wypadek: reakcja łańcuchowa szybkich neutronów spowodowała skok mocy. Operator i kierownik zmiany zostali narażeni na wysoką dawkę promieniowania...
 

Wikipedia en

ŚMIAĆ SIĘ

W Instytucie Badań nad Reaktorami Atomowymi w Melekess w eksperymentalnym reaktorze wrzącej wody (reaktor VK) wystąpił skok mocy przy użyciu szybkich neutronów. Operator i kierownik zmiany otrzymali wysokie dawki promieniowania...

Wraz z VK-50 w Melekess amerykańska koncepcja reaktora wrzącej wody została również na krótko przyjęta w latach 1960., która jednak została nagle przerwana po dwóch latach z powodu poważnego wypadku...

Lista_obiektów_jądrowych_w_Rosji#Historia
 

Wikipedia włączona

Wypadki jądrowe według kraju#Rosja

17 stycznia 1966 (Broken Arrow) Palomares, Spanien, USA

Łańcuch jądrowy

Palomares, Hiszpania

Katastrofa samolotu atomowego

Im Januar 1966 schlugen vier Wasserstoffbomben in der Nähe der spanischen Stadt Palomares auf, nachdem eine B-52 der US-Luftwaffe in der Luft mit einem anderen Flugzeug zusammengestoßen war. Der nichtatomare Sprengstoff zweier Bomben detonierte und führte zur großflächigen Verbreitung von radioaktivem Niederschlag. Auch 40 Jahre nach dem Unglück findet man radioaktiv verseuchte Böden in der Nähe der Absturzstelle.

Tło

Am 17. Januar 1966 kollidierte ein B-52-Bomber der US-Luftwaffe während des Betankens in der Luft mit dem Tank-Flugzeug. Das Unglück ereignete sich etwa 9.500 m über dem kleinen spanischen Fischerdorf Palomares. Die B-52 hatte zu diesem Zeitpunkt vier Wasserstoffbomben an Bord, die sich nach der Kollision lösten und zusammen mit dem Flugzeug abstürzten. Bei zwei der Bomben funktionierten die Fallschirme nicht. Sie schlugen jeweils am östlichen und westlichen Rand der Stadt auf, wodurch der nicht-atomare Sprengstoff der Waffen teilweise detonierte. Nur einem Zufall ist es zu verdanken, dass es in den atomaren Sprengköpfen nicht zu einer Kettenreaktion kam. Allerdings wurde durch die Explosion radioaktives Material, vor allem Uran und Plutonium, über die Felder von Palomares verteilt. Starker Wind blies die radioaktive Wolke mit Plutonium-Staub über weite Strecken und führte so zur großflächigen Verseuchung des Umlands. Die dritte Wasserstoffbombe wurde von Bergungstrupps rasch und relativ intakt aufgefunden, während die vierte Bombe erst 80 Tage später vom Meeresboden geborgen werden konnte. Nach dem Unfall bei Palomares verbot Spanien Überflüge mit Atomwaffen in seinem Luftraum. Die regulären Patrouillenflüge mit Atomwaffen wurden reduziert, aber erst nach dem Unfall bei Thule 1968 komplett eingestellt...
 

Wikipedia en

Awaria nuklearna w Palomares

Der Nuklearunfall von Palomares mit Atomwaffen des Strategic Air Command der US Air Force geschah am 17. Januar 1966 bei Palomares, einem kleinen Ort an der spanischen Südostküste zwischen Almería und Cartagena. Ein mit vier Wasserstoffbomben bestückter US-Bomber und ein Tankflugzeug kollidierten in der Luft. Keine der Wasserstoffbomben explodierte, aber die mit Plutonium gefüllten Zünder von zwei der Bomben explodierten und verteilten mehrere Kilo hoch radioaktives Plutonium-239 über die Landschaft...
 

Wikipedia włączona

Incydenty związane ze złamaną strzałą

Departament Obrony Stanów Zjednoczonych oficjalnie uznał co najmniej 32 incydenty związane z Broken Arrow w latach 1950–1980.

Przykładami takich wydarzeń są:

1950 Katastrofa B-36 w Kolumbii Brytyjskiej
Zniknięcie B-1956 w 47 roku
1958 Incydent związany z utratą broni nuklearnej Mars Bluff B-47
1958 Kolizja w powietrzu na wyspie Tybee
1961 Katastrofa Yuba City B-52
1961 Katastrofa Goldsboro B-52
1964 Katastrofa B-52 Savage Mountain
1964 Wypadek na pasie startowym AFB w Bunker Hill
Incydent A-1965 na Morzu Filipińskim w 4 roku
1966 Katastrofa Palomares B-52
1968 Katastrofa samolotu B-52 w bazie lotniczej Thule
1980 Wybuch rakiety Damascus Titan, Arkansas

Nieoficjalnie Agencja Wsparcia Atomowego Obrony (obecnie znana jako Agencja Redukcji Zagrożeń Obronnych (DTRA)) szczegółowo opisała setki incydentów związanych z „Broken Arrow”.

tłumaczenie z https://www.DeepL.com/Translator (Darmowa wersja)
 

Wayback Machine pl

Lista OOPS

Ein Bericht der Sandia Laboratories aus dem Jahr 1973, der sich auf eine damals als geheim eingestufte Zusammenstellung der Armee beruft, besagt, dass zwischen 1950 und 1968 insgesamt 1.250 US-Atomwaffen in Unfälle oder Zwischenfälle unterschiedlicher Heftigkeit verwickelt waren, darunter 272 (22 Prozent), bei denen Umstände eintraten, die in einigen Fällen die Detonation des konventionellen Sprengstoffs der Waffe auslösten...

1965

2 marca 1965 r. Stany Zjednoczone po raz pierwszy zbombardowały Wietnam Północny, a od 8 marca regularne oddziały bojowe USA wylądowały w Wietnamie.

*

20 stycznia 1965 (AGNIESZKA 4 | NAZWY 3,7) fabryka jądrowa LLNL, Livermore, USA

Około 259 TBq zostały wypuszczone z komina fabryki trytu w 1965 r. Wypadek ten był utrzymywany w tajemnicy przez lata, w tym czasie populacja rosła i budowała domy na skażonej ziemi.
(Koszt ok. 6,1 mln USD)

Wypadki jądrowe
 

Uważaj na ekologię Livermore

Livermore Eco Watchdogs (Ta domena nie będzie już dostępna w 2023 r.)

Dawki historyczne dla społeczeństwa z rutynowych i przypadkowych uwolnień trytu

W ciągu pięćdziesięciu trzech lat działalności w ośrodku Lawrence Livermore National Laboratory w Livermore pracowało około 29.300 XNUMX TBq tryt uwalniany do atmosfery; około 75% zostało przypadkowo uwolnione w postaci gazowego trytu w latach 1965 i 1970. Emisje rutynowe wyniosły nieco ponad 3.700 TBq gazowy tryt i około 2.800 TBq trytowana para wodna do dawki całkowitej w...

tłumaczenie z https://www.DeepL.com/Translator (Darmowa wersja)
 

Druga najwyższa dawka wynikała z Wydany 222 TBq w 1970 roku.

WYKORZYSTANIE TRYTU W LABORATORIUM LIVERMORE:

Tryt i Krajowe Laboratorium Lawrence Livermore

Dwa z trzech największych udokumentowanych wypadków związanych z trytem, ​​jakie kiedykolwiek widziałem, miały miejsce tutaj, w siedzibie Livermore Lab. W latach 1965 i 1970 Livermore Lab wypuściło około 650.000 23.700 Curie (XNUMX XNUMX TBq) Tryt uwolniony do powietrza z kominów wytwórni trytu (budynek 331).

Uwaga: jedna curie odpowiada 37 miliardom procesów rozpadu promieniotwórczego na sekundę, w bekerelach 37 GBq.

Po wypadku z 1965 r. niewiele danych jest dostępnych na temat wzorców wiatru, opadów itp., ale po wypadku z 1970 r. naukowcy z Livermore Lab odkryli podwyższone poziomy trytu, które powiązali z wypadkiem z 1970 r., tak daleko na południe, jak Fresno, na południowym wschodzie około 200 mile stąd.

tłumaczenie z https://www.DeepL.com/Translator (Darmowa wersja)
 

Wikipedia en

Leider finden sich in Wikipedia de brak informacji o wypadkach z lat 1965 i 1970.

Lawrence_Livermore_National_Laboratory
 

Wikipedia włączona

Również w angielskiej Wikipedii jest tylko zwykły raport sądowy.

Lawrence_Livermore_National_Laboratory#Public_protests

Protesty publiczne

Umierać Grupa akcji Livermore zorganizował liczne masowe protesty przeciwko produkcji broni nuklearnej przez Lawrence Livermore National Laboratory w latach 1981–1984. 22 czerwca 1982 r. podczas pokojowej demonstracji aresztowano ponad 1.300 działaczy przeciwnych broni nuklearnej. Niedawno w Lawrence Livermore miały miejsce coroczne protesty przeciwko badaniom nad bronią nuklearną. W sierpniu 2003 r. 1.000 osób protestowało przeciwko „głowicom nuklearnym nowej generacji” w Livermore Labs. Podczas protestów w 2007 roku aresztowano 64 osoby. W marcu 2008 r. podczas protestów przed bramą aresztowano ponad 80 osób.

tłumaczenie z https://www.DeepL.com/Translator (Darmowa wersja)

1964

1964 do 1979 (AGNIESZKA 4) Akw Biełojarsk, ZSRR

Wikipedia en

Elektrownia jądrowa w Biełojarsku

W latach 1964-1979 doszło do serii zniszczeń kanałów paliwowych w reaktorze nr 1 Biełojarskiej Elektrowni Jądrowej. W każdym z tych wypadków personel był narażony na znaczne promieniowanie...
 

Wikipedia włączona

Wypadki jądrowe według kraju#Rosja
 

Plaga elektrowni jądrowych

https://atomkraftwerkeplag.fandom.com/de/wiki/Beloyarsk_(Russland)

24 lipca 1964 (AGNIESZKA 4) fabryka jądrowa UNC Charlestown, RI, USA

Wikipedia en

Lista wypadków w obiektach jądrowych # 1960s_Years

W zakładzie produkcji paliwa jądrowego United Nuclear Corporation w Charlestown 38-letni pracownik Robert Peabody spowodował wypadek z udziałem ciekłego roztworu uranu. W rezultacie Peabody została wystawiona na śmiertelną dawkę promieniowania około 88 siwertów. (INSY: 4)
 

Wikipedia włączona

United Nuclear Corporation, Wood River Junction

24 lipca 1964 r. w obiekcie jądrowym Wood River Junction, należącym do United Nuclear Corporation, miał miejsce śmiertelny wypadek. Instalacja ta została zaprojektowana do odzysku wysoko wzbogaconego uranu z odpadów z produkcji elementów paliwowych. Technik Robert Peabody pracował ze zbiornikiem zawierającym radioaktywny uran-235 w roztworze węglanu sodu mieszanym mieszadłem. Zamierzając dodać butelkę trichloroetanu w celu usunięcia substancji organicznych, przypadkowo dodał do zbiornika butelkę roztworu uranu, co spowodowało krytyczną reakcję (niekontrolowaną reakcję łańcuchową), której towarzyszy błysk światła i wytrysk około 20% zawartość zbiornika (ok. 10 litrów od 40 do 50 litrów łącznie z zawartością butelki).

Ta krytyczność naraziła 37-letniego Peabody'ego na śmiertelną dawkę promieniowania "ponad 700 rem", co odpowiada 7 Sv. Zmarł 49 godzin po incydencie...

tłumaczenie z https://www.DeepL.com/Translator (Darmowa wersja)

1 kwietnia 1964 - Chiński poligon testowy broni jądrowej Pętla Nor

Wikipedia en

Miejsce testowania broni jądrowej Lop Nor

Chiński poligon jądrowy Lop Nor został zbudowany 1 kwietnia 1960 roku w Xinjiangu niedaleko Qinggir na północ od pustyni Lop Nor w górach Kuruk Tagh jako największy poligon jądrowy na świecie o powierzchni 100.000 1964 km². Tam w latach 1996-45 przeprowadzono łącznie 16 naziemnych (ostatnie 1980 października 1967 r.) i podziemnych prób jądrowych bomb plutonowych, a od XNUMX r. także bomb wodorowych.

https://de.wikipedia.org/wiki/Liste_von_Kernwaffentests
 

Broń jądrowa A–Z

https://www.atomwaffena-z.info/heute/atomwaffenstaaten.htm

1963

Przegapiłem coś? Czy był jeden z wojskowych znanych w roku 2050 Testy broni nuklearnej czy nawet wcześniej mało znany incydent, być może z sektora cywilnego lub medycznego?

jądrowe-welt@ Reaktorpleite.de

1962

1 maja 1962 – francuska próba bomby atomowej „Beryl” w w Ecker Algieria

Test nuklearny Béryl - W 1961 i 1962 Francja przeprowadziła 13 podziemnych testów nuklearnych w górach Hoggar, drugi test "Béryl" 01 maja 1962 przedarł się i został przeprowadzony nad ziemią ...
 

Plaga elektrowni jądrowych

Testy bomby atomowej we Francji

Algieria i Polinezja Francuska

Aż do 2001 r. francuski rząd nadal zaprzeczał, jakoby w wyniku 210 prób jądrowych w Algierii i Polinezji były ofiary promieniowania.

Mówi się, że na algierskiej Saharze wkrótce po jednym z testów francuscy rekruci zostali celowo doprowadzeni na miejsce eksplozji, aby „zbadać fizyczne i psychologiczne skutki broni nuklearnej na ludzi”. Wielu weteranów testów nuklearnych cierpi obecnie na raka i inne choroby popromienne...
 

Broń jądrowa AZ

Państwa broni jądrowej

Przegląd arsenałów nuklearnych na całym świecie...
 

Wikipedia en

Testy francuskiej bomby atomowej

W pobliżu In Ekker we Francji działał ośrodek eksperymentalny dla wojska („Center d'expérimentations militaires des oasis, CEMO”). Przeprowadzono tam 7 testów broni jądrowej między 1961 listopada 16 a 1966 lutego 13. W drugim teście (Beryl) 1 maja 1962 r. zamknięcie tunelu nie odbyło się. Wyemitowano radioaktywne gazy, pył i lawę. Obserwatorzy testu zostali skażeni (w tym obecni francuscy ministrowie)…

1961

30 października 1961 - Test bomby wodorowej, ZSRR - "AN602" Nowaja Ziemia

Broń jądrowa A–Z

Detonacja bomby carskiej (lub bomby carskiej)

[...] Badanie przeprowadzono w czasie podwyższonego napięcia. 1 września 1961 roku wygasło trzyletnie moratorium na przeprowadzanie testów. W ciągu następnych 16 miesięcy Stany Zjednoczone i Rosja przeprowadziły więcej testów naziemnych niż w poprzednich 16 latach.

Jednakże ta bomba nie nadawała się do użytku wojskowego ze względu na swój duży ciężar i została zaprojektowana jako czysta demonstracja mocy podczas zimnej wojny…
 

Wikipedia en

AN602

AN602 była bombą wodorową zdetonowaną 30 października 1961 roku na północy Związku Radzieckiego. Spowodowało to największą eksplozję, jaką kiedykolwiek spowodował człowiek...

Budowa

Zespół skupiony wokół późniejszego dysydenta Andriej Sacharow Zbudowana bomba ważyła 27 ton, miała osiem metrów długości i dwa metry średnicy. Został zbudowany w trzech etapach i został zaprojektowany na siłę wybuchową 100 MT. W teście pominięto połowę mocy wybuchu, aby zmniejszyć skażenie radioaktywne o 97 procent...

moc wybuchowa

Według informacji sowieckich siła wybuchowa bomby carskiej wynosiła 50 MT, co stanowiło około 4000 razy większą siłę niż bomba Little Boy z Hiroszimy i około trzy do czterech razy silniejsza niż Castle Bravo, najpotężniejszy test broni nuklearnej w historii USA...

Ilość chemicznego materiału wybuchowego TNT, który wyzwoliłby energię porównywalną z bombą carską, miałaby kulę o średnicy 400 metrów.

Przeprowadzenie testu

Bomba została zdetonowana 30 października 1961 r. o godzinie 11:32 czasu moskiewskiego nad poligonem testowym Suchoj Nos w strefie C, na około 73,8° szerokości geograficznej północnej i 54,6° długości geograficznej wschodniej, w zatoce Mityushika na wyspie Nowa Ziemia. Został zrzucony ze zmodyfikowanego bombowca Tupolew Tu-95W na wysokości 10.500 metrów i wyhamowany za pomocą spadochronu, aby dać samolotowi wystarczająco dużo czasu na opuszczenie obszaru testowego...

Efekty

Eksplozja miała miejsce na wysokości około 4.000 m n.p.m.

Lista testów broni jądrowej

19 czerwca 1961 (AGNIESZKA 3 | NAZWY 4) fabryka jądrowa Windscale/Sellafield, Wielka Brytania

Wyciek w parowniku uwolnił duże ilości cieczy zawierającej pluton (540 TBq) uwolniony do wody chłodzącej. Chociaż było to XNUMX. największe uwolnienie radioaktywności na świecie, nie mamy dalszych informacji.
(Koszt ok. 800 mln USD)

Wypadki jądrowe
 

Łańcuch jądrowy

Sellafield/Windscale, Wielka Brytania

Największy cywilny i wojskowy obiekt nuklearny w Europie znajduje się w Sellafield. Chociaż w przeszłości pluton był tu produkowany na potrzeby brytyjskiego programu broni nuklearnej, obecnie obiekt służy jako zakład ponownego przetwarzania odpadów nuklearnych. Wielki pożar w 1957 r. i liczne wycieki radioaktywne skaziły środowisko i naraziły ludność na zwiększony poziom promieniowania...
 

Ten incydent, jak również kilka innych uwolnień radioaktywności, ma miejsce Wikipedia de nie można już znaleźć.

Wikipedia en

Sellafield

Kompleks zasłynął katastrofalnym pożarem w 1957 roku i częstymi wypadkami nuklearnymi, co jest jednym z powodów, dla których przemianowano go na Sellafield. Aż do połowy lat 1980. duże ilości odpadów nuklearnych wytwarzanych podczas codziennych operacji były odprowadzane w postaci płynnej rurociągiem do Morza Irlandzkiego.
 

Wikipedia włączona

Sellafield # Incydenty

Uwolnienia radiologiczne

W latach 1950-2000 miało miejsce 21 poważnych incydentów lub wypadków poza terenem zakładu związanych z uwolnieniami radiologicznymi, które uzasadniały klasyfikację w Międzynarodowej Skali Zdarzeń Jądrowych, jeden na poziomie 5, pięć na poziomie 4 i piętnaście na poziomie 3. Ponadto doszło do uwolnień zamierzonych. cząstek plutonu i napromieniowanych cząstek tlenku uranu do atmosfery znanych od dłuższego czasu w latach 1950. i 1960. XX wieku...

tłumaczenie z https://www.DeepL.com/Translator (Darmowa wersja)
 

Plaga elektrowni jądrowych

Sellafield (dawniej_Windscale), Wielka Brytania

Na całym świecie istnieją porównywalne fabryki jądrowe:

Wzbogacanie i przetwarzanie uranu - obiekty i zakłady

Podczas ponownego przetwarzania zapasy wypalonych elementów paliwowych mogą zostać oddzielone od siebie w złożonym procesie chemicznym (PUREX). Oddzielony uran i pluton można następnie ponownie wykorzystać. O ile teoria...

3 stycznia 1961 (AGNIESZKA 4 | NAZWY 2,9) SL-1, NRTS Idaho Falls, USA

W tym wypadku w zasadniczo pierwszym małym reaktorze modułowym (SMR) zginęły 3 osoby i 41 osób TBq promieniowanie radioaktywne Wurden wydany
(Koszt ok. 26 mln USD)

Wypadki jądrowe
 

Wikipedia en

Narodowe Laboratorium Idaho

Der Unfall findet sich in dem Wikipedia Beitrag in diesem Absatz:

,de Stacjonarny reaktor małej mocy numer jeden (SL-1) był reaktorem o szczególnie małej mocy, przeznaczonym do dostarczania energii elektrycznej i ciepła do odległych stacji armii Stanów Zjednoczonych, takich jak stacje radarowe w Arktyce. W wypadku, który miał miejsce 3 stycznia 1961 r., zginęły trzy osoby, obsługa reaktora. Radioaktywny jod wydostał się z budynku reaktora i zanieczyścił okolicę 50-100 razy większym niż naturalny; nawet w odległości 80 km w kierunku wiatru poziom promieniowania był dwukrotnie większy niż normalnie...

Lista wypadków w obiektach jądrowych #1960

W National Reactor Testing Station Idaho eksperymentalny reaktor SL-1 doznał krytycznej eksplozji pary i ciężkiego incydentu z uwolnieniem materiału radioaktywnego, zabijając trzech pracujących członków załogi. Z wyjątkiem jodu-131 rozprzestrzenianie się promieniowania ograniczono do powierzchni 12.000 m². W promieniu 30 km wokół reaktora zanieczyszczenie roślinności jodem-131 ​​było około 100 razy większe niż naturalne natężenie promieniowania. Nawet w odległości 80 km obciążenie roślinności było dwukrotnie większe...

... Na początku ekipa ratunkowa nie mogła znaleźć ani ognia, ani ofiar, ale wewnątrz budynku reaktora wykryła poziom promieniowania na poziomie około 10 mSv/h. Kiedy przybył odpowiedni sprzęt ochronny, zespół wszedł do budynku reaktora i znalazł jednego martwego, a drugiego członka trzyosobowej załogi wciąż żywego. Według raportu amerykańskiej Komisji Energii Atomowej, 22 ratowników otrzymało równoważną dawkę w zakresie od 30 do 270 mSv. Reaktor został zdemontowany, a 12-tonowy rdzeń reaktora i zbiornik ciśnieniowy zakopano kilka miesięcy później...
 

Wikipedia włączona

Wypadki w elektrowniach jądrowych według kraju#United_States

tłumaczenie z https://www.DeepL.com/Translator (Darmowa wersja)

1960

3 kwietnia 1960 (AGNIESZKA 4) Reaktor badawczy Reaktor WTR-2, Waltz Mill, USA

Wypadek stopienia reaktora WTR-2 w Waltz Mill w Westinghouse.
(Koszt ok. 38 mln USD)

Wypadki jądrowe
 

Ten incydent, jak również kilka innych uwolnień radioaktywności, ma miejsce Wikipedia de nie można już znaleźć.

Wikipedia włączona

Westinghouse_TR-2#1960_wypadek

W niedzielny wieczór 3 kwietnia 1960 roku doszło do częściowego stopienia reaktora. Element paliwowy stopił się i uwolnił radioaktywne produkty rozszczepienia gazowego, krypton i ksenon. Uważa się, że przegrzanie i późniejsze uszkodzenie zespołu paliwowego było spowodowane miejscowym brakiem wystarczającego przepływu płynu chłodzącego. Awaria została sklasyfikowana na poziomie 4 w międzynarodowej skali zdarzenia nuklearnego, co oznacza awarię o lokalnych skutkach.

Pierwsze powiadomienie AEC o wypadku nadeszło telefonicznie z Westinghouse do Biura Operacyjnego AEC w Nowym Jorku. W kolejnym piśmie Westinghouse stwierdził: „Wysoka aktywność pierwotnego chłodziwa i wysoki poziom promieniowania w zakładzie doprowadziły do ​​wyłączenia WTR i ewakuacji zakładu około godziny 20:50 3 kwietnia 1960 r. dowody na to, że wysoki poziom jest spowodowany awarią elementu paliwowego.”...

tłumaczenie z https://www.DeepL.com/Translator (Darmowa wersja)

13 lutego 1960 – pierwsza francuska próba bomby atomowej Reggane, Algieria

FAZ – Frankfurter Allgemeine Zeitung

Francja celowo napromieniowała żołnierzy

Rosnąca potęga jądrowa Francja wysłała żołnierzy na radioaktywne obszary w Algierii na serię prób jądrowych na początku lat XNUMX. i niewiele dbała o ich zdrowie. Ujawnij fragmenty tajnego raportu.

Około 50 km na południowy zachód od Reggane lub 20 km na południe od wioski Hamoudia znajdował się francuski poligon nuklearny (CSEM - Centre Sahara des Expérimentations Militaires) do 1965 roku. Tam, 13 lutego 1960 r., Francja przeprowadziła pierwszy test nuklearny z bombą atomową 70 kT, która była około 4 razy silniejsza od bomby z Hiroszimy. W dniach 1 kwietnia 1960 r., 27 grudnia 1960 r. i 25 kwietnia 1961 r. w tym miejscu przeprowadzono trzy kolejne naziemne testy bomby atomowej o masie poniżej 5 kT każdy ...
 

Plaga elektrowni jądrowych

Testy bomby atomowej we Francji

Algieria i Polinezja Francuska

Aż do 2001 r. francuski rząd nadal zaprzeczał, jakoby w wyniku 210 prób jądrowych w Algierii i Polinezji były ofiary promieniowania.

Na algierskiej Saharze, krótko po jednym z testów, francuscy rekruci zostali celowo zaprowadzeni na miejsce eksplozji, aby „zbadać fizyczne i psychiczne skutki działania broni jądrowej na ludzi”. Wielu weteranów testów jądrowych cierpi teraz na raka i inne choroby popromienne...

Przy programie testowym pracowało około 150.000 XNUMX osób, z których wielu było narażonych na promieniowanie bez ochrony, zachorowało na raka i zmarło...
 

Broń jądrowa AZ

Państwa broni jądrowej

Przegląd arsenałów nuklearnych na całym świecie...
 

Wikipedia en

Testy francuskiej bomby atomowej

13 lutego 1960 r. Francja przetestowała swoją pierwszą bombę atomową (o wydajności 70 kt ekwiwalentu TNT) w pobliżu Reggane. Była to najpotężniejsza bomba, jaką kiedykolwiek zdetonowano podczas pierwszego testu. Dla porównania: pierwszy test amerykański (Trinity) miał moc 20 kt, pierwszy test ZSRR (RDS-1) miał 22 kt, pierwszy test brytyjski (Hurricane) miał 25 kt. Bomba z Hiroszimy (Little Boy) miała 13 kt, bomba Nagasaki (Fat Man) miała 22 kt. Pozostałe trzy bomby powierzchniowe w Reggane miały mniej niż 5 kt każda...
 

*

2019-2010  | 2009-2000 | 1999-1990 | 1989-1980 | 1979-1970 | 1969-1960 | 1959-1950 | 1949-1940 | poprzednio

Do pracy nad 'Biuletyn THTR'"Reactorpleite.de' oraz 'Mapa świata nuklearnego' potrzebujesz aktualnych informacji, energicznych, świeżych towarzyszy broni poniżej 100 (;-) i darowizn. Jeśli możesz pomóc, wyślij wiadomość na adres: info@Reaktorpleite.de

Apel o darowizny

- THTR-Rundbrief jest publikowany przez „BI Environmental Protection Hamm” i jest finansowany z darowizn.

- THTR-Rundbrief stał się w międzyczasie bardzo zauważonym medium informacyjnym. Istnieją jednak stałe koszty związane z rozbudową strony internetowej i drukowaniem dodatkowych arkuszy informacyjnych.

- THTR-Rundbrief prowadzi szczegółowe badania i raporty. Aby móc to zrobić, jesteśmy uzależnieni od darowizn. Cieszymy się z każdej darowizny!

Darowizny na konto: BI ochrona środowiska Hamm

Cel: Biuletyn THTR

IBAN: DE31 4105 0095 0000 0394 79

BIC: SPAWANA1SZYNKA

***