خبرنامه های THTR از سال 2015

***

خبرنامه THTR شماره 146، دسامبر 2015:

مطالب و محتوا:

چین: طرح های جدید و ورشکستگی های معروف

راکتورهای نسل چهارم: تعیین مسیر برای 10 سال آینده

3sat - پخش لفاظی صنعت هسته ای را در اختیار می گیرد!

چه اتفاقی برای 152 کاستور در جولیخ خواهد افتاد؟

هانلور کرافت حفاظت از آب و هوا و حقوق بشر را نادیده می گیرد

درگذشت: ولفگانگ زوخت درگذشت

نافرمانی مدنی و دموکراسی

خوانندگان عزیز!

***

چین: طرح‌های جدید و ورشکستگی‌های معروف - دو راکتور جدید با دمای بالا در روئیجین برنامه‌ریزی شده است.

علاوه بر راکتور تحقیقاتی کوچک عمدتاً تعطیل شده در پکن، یک راکتور با دمای بالا (HTR) از سال 2012 در شبه جزیره شاندونگ در نزدیکی شهر شیداووان در دست ساخت است. از آن زمان اعلام شد که دو HTR دیگر در Ruijin، جنوب چین برنامه ریزی شده است.

در اکتبر 2013، شرکت مهندسی هسته‌ای چین (CNEC) قرارداد چارچوبی را با شهر روئیجین در استان جیانگشی برای ساخت دو راکتور 600 مگاواتی با دمای بالا امضا کرد.1). یک شرکت پروژه برای این در نوامبر 2014 تاسیس شد. CNEC یکی از ده سازمان بزرگ در مجتمع نظامی-صنعتی چین است. به همراه کمیسیون توسعه و اصلاحات ملی (NDRC)، یک طرح پیشنهادی برای طرح توسعه ملی ارائه خواهد کرد.

کمیسیون توسعه استان جیانگشی اکنون برای کار مقدماتی HTR تاییدیه داده است. طبق بیانیه مطبوعاتی ذکر شده در بالا، ساخت و ساز قرار است در سال 2017 آغاز شود. بنابراین تکمیل و اولین تولید برق برای سال 2021 برنامه ریزی شده است.

راکتور در شاندونگ

برای اینکه بتوانیم این اعلامیه‌ها را دقیق‌تر طبقه‌بندی کنیم، منطقی است به گذشته نگاه کنیم که چگونه چارچوب زمانی برنامه‌ریزی شده و هنوز ناتمام 200 مگاوات HTR در شبه جزیره شاندونگ بیشتر و بیشتر به عقب تغییر کرده است: در سال 2005، مکان برای HTR جدید اعلام شد (2). در آن زمان، تاریخ شروع ساخت سال 2007 و تاریخ راه اندازی در سال 2010 بود.

واقعیت متفاوت است: ساخت و ساز تنها در سال 2012 آغاز شد (3). تا همین چند ماه پیش، پایان سال 2015 به عنوان تاریخ راه اندازی (4). اکنون پایان سال 2017 خواهد بود. آنها می گویند که "کار مهندسی عمران" برای راکتور در شرف تکمیل است و کار داخلی به زودی آغاز می شود. حتی اگر این ضرب الاجل عملاً رعایت می شد، هشت سال ساخت و ساز افتخارآمیز بود! - در هر صورت هیچ پیشرفت سریع ساخت و ساز در اینجا دیده نمی شود.

آنچه باقی می ماند کارخانه عنصر سوخت برای HTR برنامه ریزی شده در بائوتو در مغولستان داخلی است (5). در بخشنامه شماره 144 THTR، با استناد به یک منبع چینی گزارش دادیم که پس از شروع ساخت و ساز در فوریه 2013، کارخانه تولید سالانه 300.000 عنصر سوخت در سپتامبر 2014 تکمیل شد.6). در ضمن این لینک دیگر وجود ندارد و در جای دیگری تاریخ آگوست 2015 ذکر شده است (7). با این حال، تاکنون چیزی از راه اندازی واقعی کارخانه سوخت هسته ای مشخص نشده است.

ملاحظات:

1. http://www.world-nuclear-news.org/NN-Ruijin-HTR-plant-proposal-progresses-2704154.html

2. http://www.machtvonunten.de/atomkraft-und-oekologie/180-nukleare-premiere.html

3. http://www.reaktorpleite.de/thtr-rundbriefe-seit-2002/55-sp-590/rundbriefe-2014/495-thtr-rundbrief-nr-144-november-14.html#Hochtemperaturreaktor-China

4. http://www.world-nuclear-news.org/ENF-Irradiation-trials-of-HTR-PM-fuel-completed-0501154.html

5. به یادداشت 3 مراجعه کنید.

6. به یادداشت 3 مراجعه کنید.

7. به یادداشت 4 مراجعه کنید.

***

در سال جاری توافقنامه چارچوب همکاری بین المللی در تحقیق و توسعه نیروگاه های هسته ای نسل چهارم به مدت ده سال تمدید شد. این را انجمن بین المللی نسل چهارم (GIF) اعلام کرد. توسعه و تحقیق خط راکتور HTR یکی از محورهای اصلی این اتحاد است. این امر در سال 4 به ابتکار ایالات متحده انجام شد.

امروز 13 کشور درگیر هستند. ده تن از آنها، یعنی چین، فرانسه، ژاپن، کانادا، روسیه، سوئیس (از طریق موسسه پل شرر)، آفریقای جنوبی، کره جنوبی، ایالات متحده آمریکا و اوراتوم قرارداد چارچوب را امضا کرده اند و اعضای GIF محسوب می شوند. آرژانتین، برزیل و بریتانیا اعضای غیرفعال هستند. موسسات تحقیقاتی آلمان، به ویژه Forschungszentrum Jülich (FZJ) از طریق عضویت در Euratom، می توانند در توسعه بیشتر این راکتورها که به عنوان تحقیقات ایمنی پنهان شده اند، علیرغم حذف تدریجی هسته ای شرکت کنند.1).

بارها و بارها آفریقای جنوبی

در این زمینه، جالب است که در 15 سپتامبر 9، آفریقای جنوبی همکاری خود را با GIF تمدید کرد. در چنین روزی، تینا جومت پترسون، وزیر انرژی آفریقای جنوبی، چارچوب توافقنامه برای ده سال آینده را امضا کرد.2). به عنوان یادآوری: آفریقای جنوبی در مجموع بیش از یک میلیارد دلار در توسعه راکتور مدولار بستر سنگریزه ای (PBMR) سرمایه گذاری کرد، اما در نهایت مجبور شد بپذیرد که چنین پروژه سختی را نمی توان در بازارهای نوظهور بحران زده مقابله کرد.3). در سال 2009 PBMR متوقف شد.

بدیهی است که تنها شش سال بعد، نسل جدیدی از سیاستمداران سرسخت و جاه طلب از دیدگاه های هسته ای خود دست بر نمی دارند. در اوایل ماه جولای، قراردادی بین آفریقای جنوبی و شرکت دولتی روسی روس اتوم امضا شد که شامل برنامه های آموزشی جامع برای 200 دانش آموز در روسیه و همچنین ارائه ادبیات تخصصی در مورد موضوع انرژی هسته ای است. همچنین یک حمله گسترده تبلیغاتی هسته ای برنامه ریزی شده است: "آگاهی ساکنان از استفاده از فناوری های هسته ای پیشرفته در صنعت انرژی و سایر بخش ها افزایش می یابد و پذیرش عمومی برای استفاده از انرژی هسته ای افزایش می یابد."4). پس از اتلاف عظیم سرمایه های عمومی در PBMR غول پیکر فلاپ، بدیهی است که این امر ضروری به نظر می رسد ...

اپورتونیسم و ​​غرب وحشی

در این سال همکاری هسته ای چین و آفریقای جنوبی نیز گسترش یافت. در 21 آوریل 2015، شرکت گروه مهندسی هسته‌ای چین (CNEC) و شرکت انرژی هسته‌ای آفریقای جنوبی با مسئولیت محدود (Necsa) توافق کردند که طی ده سال آینده برای ساخت یک راکتور با دمای بالا در آفریقای جنوبی با یکدیگر همکاری کنند.5). دولانا میزمانگ سفیر آفریقای جنوبی در چین طی مراسمی این توافقنامه را امضا کرد. "احیای صنعت هسته ای در آفریقای جنوبی" نیز به عنوان یک هدف نامگذاری شده است. این همچنین شامل بهره برداری از معادن اورانیوم و غنی سازی اورانیوم می شود.

همکاری چین و آفریقای جنوبی با توجه به آخرین افشاگری ها بسیار تند است: چند هفته قبل از امضای قرارداد، رسانه های مختلف اطلاعاتی را از منابع اطلاعاتی آفریقای جنوبی فاش کردند که نشان می دهد حمله مرموز، از جمله تبادل آتش، در آفریقای جنوبی رخ داده است. مرکز هسته ای پلیندابا در سال 2007 توسط عوامل مسلح چینی (6). طعمه چینی ها: اسناد ساخت رآکتورهای با دمای بالا!

پس از تلاش کاملاً ناموفق خود برای ساخت PBMR، سازمان آبروریز انرژی اتمی آفریقای جنوبی اکنون بر روی تشک چینی‌های قدرتمند از نظر اقتصادی و فناوری قرار گرفته است تا دقیقاً از کسانی که XNUMX سال قبل با استفاده از وحشی دانش مهم را از آنها ربوده‌اند کمک بخواهند. روش های غربی - درسی در مورد نحوه برخورد بی ادبانه و فرصت طلبانه در هنگام استفاده از یک فناوری بسیار خطرناک، بین "شریک ها".

ملاحظات:

1. http://www.reaktorpleite.de/nr.-122-august-08.html

2. http://www.nuklearforum.ch/de/aktuell/e-bulletin/suedafrika-verlaengert-gif-zusammenarbeit

3. http://www.machtvonunten.de/atomkraft-und-oekologie/197-der-thtr-in-suedafrika-wird-nicht-gebaut.html

4. http://www.nuklearforum.ch/de/aktuell/e-bulletin/rosatom-staerkung-der-zusammenarbeit-mit-suedafrika

5. http://www.cnecc.com/en/tabid/665/SourceId/1462/InfoID/18114/language/zh-CN/Default.aspx

6. http://www.reaktorpleite.de/57-sp-590/rundbriefe-2015/522-thtr-rundbrief-nr-145-mai-2015.html

***

در تاریخ 29 اکتبر 2015، شبکه 3sat مستند علمی "تحقیقات هسته ای تابو" را پخش کرد که در آن دانشجویان مهندسی هسته ای و اساتید آنها که با حساسیت روی صحنه هستند، به شدت شکایت می کنند که "مهارت" آنها دیگر در آینده در آلمان مورد تقاضا نخواهد بود. به دلیل خروج هسته ای ممکن است مجبور به مهاجرت به خارج از کشور شوید.

از سوی دیگر، در این برنامه، مخالفان نیروگاه‌های هسته‌ای به عنوان افرادی به تصویر کشیده می‌شوند که دیگر واقعاً نمی‌دانند چگونه با زباله‌های هسته‌ای و خرابی‌های راکتور برخورد کنند و علاوه بر آن، خود را در برابر تحقیقات علمی شایسته که به دنبال آن هستند، سد می‌کنند. راه حل های ممکن. با این حال، دانشمندان هسته‌ای محتاط و آینده‌نگر از انجام تحقیقات ایمنی که به فوریت مورد نیاز هستند، منع می‌شوند. این تنور در کل فیلم می گذرد. - یک وقاحت!

این حقیقت که دقیقاً همین دانشمندان هسته ای مسئول بخش بزرگی از حوادث نیروگاه اتمی و سرپوش گذاشتن بر آنها بوده اند، در فیلم پنهان شده است. آنها مایلند در خروجی خرابکاری کنند و به آزمایش با راه اندازی نیروگاه های هسته ای ادامه دهند. "آلمان متخصص هسته ای تمام می شود، ذهن های توانا به خارج مهاجرت می کنند، ما دانش مهمی را از دست می دهیم" - این پیام یک طرفه این فیلم روابط عمومی از پخش عمومی 3sat است.

به همین دلیل من به طور خودجوش مطلب زیر را در صفحه فیس بوک 3sat منتشر کردم:

«چرا آللین پروفسور جولیخ به تفصیل در این فیلم حرف می‌زند، کسی که سال‌ها حوادث در AVR یولیچ را بی‌اهمیت می‌داند و به رخ می‌کشد و هرگز این واقعیت را پنهان نمی‌کرد که ترجیح می‌دهد به توسعه راکتور با دمای بالا ادامه دهد. خط با وجود تصمیم به خروج و خطرات ایمنی بالا می خواهید ادامه دهید؟ - و چرا راینر مورمن برنده جایزه افشاگر می آید که این حوادث را فاش کرد و حتی مورد توجه بسیاری از دانشمندان هسته ای در سطح بین المللی قرار گرفت، چرا راینر مورمن در این فیلم حرفی برای گفتن ندارد؟ چرا این فیلم لفاظی صنعت هسته‌ای ("ما از انرژی هسته‌ای... سود برده‌ایم") را در بر می‌گیرد، با اینکه جامعه مجبور شد میلیاردها یورو یارانه اضافی پنهان برای این فناوری ورشکستگی جمع کند؟"

این فیلم بدون عمد ساخته نشده است: پروفسور آللین در سال 2017 بازنشسته خواهد شد و دوست دارد که صندلی او به تحقیق در مورد خط HTR با استدلال ریاکارانه "شایستگی برای برچیدن" ادامه دهد. بسیار معقول‌تر و مهم‌تر از همه واضح‌تر خواهد بود اگر این برچیده‌سازی در انجمن تازه‌تاسیس‌شده دفع RWTH ادغام شود. اما این دقیقاً همان چیزی است که لابی هسته ای می خواهد در چند ماه آینده از آن جلوگیری کند و رسانه ها را برای این منافع خودخواهانه مهار می کند. دولت ایالتی قرمز-سبز نوردراین-وستفالن می تواند تأثیر بگذارد و اطمینان حاصل کند که نمایندگان تعیین شده برای انتقال انرژی در موسسات تحقیقاتی در آینده و نه مدافعان کوته فکر نوعی انرژی که مدت هاست رای داده شده است، لحن را در موسسات تحقیقاتی تعیین کنند. توسط رای دهندگان در جمهوری فدرال

با این حال، با 3sat، یک ایستگاه تلویزیونی با بودجه عمومی به خود اجازه داده است که به عنوان یک ابزار تبلیغاتی برای صنعت هسته ای مورد سوء استفاده قرار گیرد.

فیلم 3sat را می توانید در اینجا مشاهده کنید:

http://www.3sat.de/mediathek/?mode=play&obj=54594

***

هزاران توپ عنصر سوخت رادیواکتیو از نیروگاه آزمایشی AVR که مدت‌ها از کار افتاده بود در جولیخ ذخیره می‌شود. هنوز مشخص نیست که آنها باید به کجا برده شوند: به تأسیسات ذخیره موقت آهاوس، ایالات متحده آمریکا یا تأسیسات ذخیره موقت جدید جولیخ.

ابتکارات ضد هسته ای اتحاد فرامنطقه ای علیه Castorexporte و ائتلاف اقدام Münsterland علیه تأسیسات هسته ای به افتضاح زباله های هسته ای یولیخ با نگرانی زیادی می نگرند. ماریتا بوسلار از اتحاد علیه صادرات کرچک: «اکنون حمل و نقل یولیچ کاستور به انبار موقت آهاوس بیشتر و بیشتر شده است! - تا آنجا که ما می دانیم، اداره فدرال حفاظت در برابر تشعشعات فقط درخواست ذخیره 152 چرخ در انبار موقت Ahaus را پردازش می کند.

مسئولیت های جدید - سوالات BfS باید تاریکی را روشن کند

چند ماه است که Forschungszentrum Jülich (FZJ) دیگر مسئول زباله های هسته ای نیست. یک شرکت جدید دفع زباله Jülich برای نیروگاه های هسته ای mbH (JEN) ​​تاسیس شد. او مسئول از بین بردن AVR و کار بیشتر با حدود 300 عنصر سوخت ذخیره شده در 000 چالک کرچکی است. پیتر باستیان می‌گوید: «به منظور روشن کردن این موضوع، ما اکنون فهرستی دقیق از سؤالات را به اداره فدرال حفاظت در برابر تشعشعات (BfS) ارسال کرده‌ایم. طرح‌های ضد انرژی هسته‌ای می‌خواهند بدانند که JEN دقیقاً کدام گزینه‌ها را با اداره فدرال حفاظت در برابر تشعشع مورد بحث قرار داده است و برای کدام گزینه برنامه‌های کاربردی ایجاد شده است. پیتر باستیان می‌گوید: «متاسفانه، ما باید فرض کنیم که مرکز تحقیقات هیچ‌گاه بررسی‌های ایمنی در برابر زلزله را که در آن زمان مورد نیاز بود، در سایت جولیخ ارائه نکرد و فرآیند ذخیره‌سازی بیشتر زباله‌های هسته‌ای در جولیخ دیگر در حال پردازش نیست.» ، ناامید. ما همچنین از اداره فدرال سوالات خاصی در این مورد پرسیدیم.

آیا حمل و نقل کاستور در سال 2016 آغاز می شود؟

اداره فدرال حفاظت در برابر تشعشع اعلام کرده است که فرآیند تأیید ذخیره سازی 152 چرخ AVR در Ahaus در ابتدای سال تکمیل خواهد شد. به همین دلیل است که ابتکارات خواستار پاسخ فوری شده اند. مارلیز اشمیت خشم خود را به خطر می اندازد: "می توان فرض کرد که - همانطور که اغلب اتفاق می افتد - از تعطیلات برای اعلام یک تصمیم ناخوشایند سوء استفاده می شود."

در پایان سال، مخالفان انرژی هسته ای از شما دعوت می کنند تا در روز 20 دسامبر ساعت 14 بعد از ظهر در روز یکشنبه کریسمس در مقابل انبار موقت آهاوس قدم بزنید!

برای یک انبار موقت جدید در Jülich!

زیگفرید فاوست تأکید می‌کند: «نابودی کاستور نشان می‌دهد که Forschungszentrum Jülich هرگز به طور جدی مراقب زباله‌های هسته‌ای خود نبوده است». تنها یک راه حل برای کسانی که مخالف انرژی هسته ای هستند وجود دارد: ساختن یک مرکز ذخیره سازی موقت ایمن جدید در مرکز تحقیقاتی در جولیخ. زیرا فقط در آنجا می توان چرخ چرخ ها را باز کرد و کره های بسیار متخلخل و قابل اشتعال را برای دفع نهایی بسته بندی کرد. این امکان در انبار موقت Ahaus وجود ندارد. برای تعمیرات بعدی، چرخ‌کن‌ها باید از آهاوس به یولیخ بازگردند زیرا به اصطلاح «سلول داغ» در آنجا وجود ندارد. زیگفرید فاوست: «180 کیلومتر از شمال راین-وستفالن تا آهاوس، خطرناک و غیرمسئولانه است. مردم در نوردراین-وستفالن هزینه ها و خطرات را متحمل می شوند. حوادث بر افرادی که در طول مسیر زندگی می کنند تأثیر می گذارد، اما همچنین افسران پلیسی را که باید حمل و نقل را ایمن کنند، تحت تأثیر قرار می دهد.

بیانیه مطبوعاتی مشترک اتحاد علیه Castorexporte و اتحاد اقدام Münsterland علیه تأسیسات هسته ای از 27 نوامبر 11

***

هانلو کرافت، نخست وزیر NRW، در طول سفر خود به کلمبیا از 25 تا 27 نوامبر، شرکت هایی را در نوردراین-وستفالن تبلیغ کرد و عمدتاً مسائل بحث برانگیز مانند حفاظت از آب و هوا و نقض حقوق بشر در ارتباط با استخراج زغال سنگ را نادیده گرفت.

هیئت تجاری بزرگی که کرافت را همراهی می کرد شامل نمایندگانی از شرکت برق STEAG، که زغال سنگ سخت کلمبیایی وارد می کند، و همچنین از شرکت هایی در بخش معدن زغال سنگ بود. بخش زغال سنگ به ویژه مدتهاست که در کلمبیا و سایر کشورها به دلیل نقض حقوق بشر و تخریب محیط زیست مورد انتقاد قرار گرفته است. به گفته رسانه‌ها و نمایندگان سازمان‌های مردم نهاد، کرافت به جزئیات بیشتری از اظهارات نمایندگان اتحادیه‌های کارگری و فعالان حقوق بشر پرداخت و در عوض اظهار داشت: من نمی‌توانم این را ارزیابی کنم، مسائل حقوق بشر به ویژه در اینجا باید روشن شود. روی زمین."

سازمان های kolko، Powershift و urgewald از این نگرش کرافت انتقاد می کنند: «هزاران نفر در مناطق معدن زغال سنگ کلمبیا کشته شدند و ده ها هزار نفر آواره شدند. شاهدان متعددی با سوگند شهادت داده اند که شرکت های زغال سنگ به تامین مالی باندهای قاتل کمک کرده اند. سباستین روترز از PowerShift گفت، علی‌رغم این ادعاهای معروف، هانلور کرافت، سوسیال دموکرات، فناوری استخراج معدن NRW را بدون پرسیدن سؤالات مهم از شرکت‌های زغال‌سنگ حاضر تبلیغ می‌کند.

خانم کرافت فرصت مهمی را برای حمایت از کسانی که از حقوق زمین خود و یک کشور قانون اساسی کارآمد دفاع می کنند و به خاطر انجام این کار تهدید به مرگ زیادی دریافت کرده اند، از دست داد. الکساندرا هاک از kolko - حقوق بشر برای کلمبیا می‌خواهد، مسائل حقوق بشر نباید تابع منافع اقتصادی باشد.

در حالی که حذف تدریجی زغال سنگ در آلمان و در حوالی اجلاس آب و هوا در پاریس مورد بحث قرار می گیرد، خانم کرافت برای فروش فناوری استخراج زغال سنگ به کلمبیا می رود. این سیگنال کاملاً اشتباه است.» Heffa Schücking، مدیر عامل urgewald می گوید.

از: بیانیه مطبوعاتی از "urgewald" مورخ 3 دسامبر 2015. - اطلاعات بیشتر در مورد لابی زغال سنگ هانلور کرافت:

http://www.machtvonunten.de/atomkraft-und-oekologie/204-kohle-kraft-der-egoismus-regiert.html

***

در 17 سپتامبر 2015، ولفگانگ زوخت، یک آغازگر مهم در طول تأسیس و مرحله اولیه ابتکار شهروندان Hamm، در سن 86 سالگی درگذشت.

او به همراه همسرش هلگا وبر-زوخت به شکلی محجوب، اما بسیار پایدارتر، به شکل گیری ابتکارات بسیاری از شهروندان علیه نیروگاه های هسته ای از دهه 70 کمک کرد. از آنجایی که ولفگانگ از سال 1965 تا 1973 دبیر سازمان بین‌المللی مقاومت‌های جنگ (WRI) در لندن بود، توانست از تجربیات فراوانی در مورد جنبش‌های بین‌المللی غیرخشونت‌آمیز که عمدتاً در جمهوری فدرال آلمان ناشناخته بودند، استفاده کند.

هلگا و ولفگانگ به عنوان کارگران «کارگاه عمومی»، «سرویس اطلاعات برای سازمان‌دهندگان غیرخشونت‌آمیز» را از سال 1974 تا 1980 در کاسل منتشر کردند، که نسخه‌های متعددی از آن به هام نیز رسید، در اینجا خوانده شد و از آنجا مکاتباتی پر جنب و جوش در این INFO ایجاد شد.

در طول سال‌ها، کارگاه آموزشی و اطلاعات نه تنها به یک مرکز منحصر به فرد برای به دست آوردن اطلاعات دشوار تبدیل شد، بلکه همچنین برای گزارش‌های تجربی بسیار مفید و بازتاب‌هایی که در مرحله تأسیس ابتکارات شهروندان مهم بودند. زیرا قبل از سال 1973 BI به شکل کنونی خود وجود نداشت. ما در سال 1975 زمانی که در حال آماده شدن برای تأسیس ابتکار عمل شهروندان خود بودیم، در هام راه جدیدی را گشودیم، و به عنوان جوان کاملاً بی تجربه بودیم. در اینجا می‌توانستیم بدون آموزش یاد بگیریم.

از سوسیال دموکرات‌ها گرفته تا مائوئیست‌ها، بسیاری می‌خواستند بر ما تأثیر بگذارند و غالباً بدون اینکه از آنها خواسته شود، ظاهراً «نصیحت‌های خوب» را به ما تحمیل کردند. از سوی دیگر، هلگا و ولفگانگ هرگز سعی نکردند کسی را متقاعد کنند، در عوض، افراد و گروه‌های مختلف توانستند دیدگاه‌ها و تجربیات خود را در مورد یک مشکل خاص در INFO ارائه کنند. در بحث های گاه طولانی بعدی، معمولاً نتیجه ای به دست می آمد که برای بسیاری بسیار مفید بود.

در این "INFO" در مجموع 19 گزارش در مورد مرحله تاسیس Hammer BI نوشته شده است که بیشتر توسط Theo Hengesbach که از آن زمان درگذشته است. اردوگاه چادری در فریلینگهاوزن، اشغال محل ساختمان توسط "مرکز اطلاعات VEW"، رویدادهای جوانان روستایی، جشنواره مردمی و تجمع در THTR، تاریخ بحث برای دومین نیروگاه هسته ای برنامه ریزی شده در هام و برای اولین بار زمان در تاریخ جنبش حفاظت از محیط زیست، مشارکت مداخله گر در جلسه سهامداران VEW در دورتموند. در این INFO همچنین می توان دریافت که سایر ابتکارات چگونه عمل کردند، چگونه با مشکلات تکراری مانند بحث درباره خشونت و چگونه سیاست انرژی فعلی را ارزیابی کردند.

حمایت از جنبش امتناع از برق برای ولفگانگ اهمیت ویژه ای داشت که در آن 10 درصد از قبض برق به عنوان اعتراض به نیروگاه های هسته ای به حساب امانی واریز می شد. در سال 1977 او چندین فصل در مورد تجربیات کشورهای دیگر با کمپین‌های مشابه نافرمانی مدنی برای کتابچه «نه نیروگاه هسته‌ای با پول ما!» نوشت که توسط کشیش Welveraner مایکل شوایزر و تئو هنگسباخ منتشر شد.

ما در Hamm با توزیع چهار هزار اعلامیه و مقالات خود در روزنامه های شهرمان "Der Grüne Hammer" و "Uentroper Umweltzeitung" از این کمپین حمایت کردیم. این کتابچه توسط "Versandbuchhandlung Helga und Wolfgang Weber-Zucht" همراه با صدها نشریه دیگر توزیع شد. از این جامع‌ترین و پرفروش‌ترین کتاب‌فروشی پستی با موضوع اقدامات غیرخشونت‌آمیز و صلح‌طلبی در کل منطقه آلمانی‌زبان ایجاد شد، که در بسیاری از کنگره‌ها، سمینارها، کنفرانس‌های اقدام و نمایشگاه‌های کتاب حضور دارد و ارزش بالایی دارد. یک انتشارات جداگانه با کتاب‌هایی از و درباره گاندی، ام‌ال کینگ و لانزا دل واستو راه‌اندازی شد که بسیار مورد قدردانی ولفگانگ قرار گرفت (که یک گروه سه نفره از هام در لارزاک در جنوب فرانسه حتی در پایان قرن بیستم به راه افتادند. دهه 70 ...).

در سال 1978، در شماره 33 نامه ای به سردبیر «انقلاب گراسورزل» نوشتم: «مشاهده کرده ام که بسیاری از افراد در «ابتکار شهروندان» ترجیح می دهند «اطلاعات کاسل» را به جای «انقلاب مردمی» بخوانند. ممکن است به این دلیل باشد که "اطلاعات" بیشتر به صورت شخصی نوشته شده است و حاوی گزارش های پیشینه بیشتری در مورد وضعیت و کار BI ها و گروه ها است. شگفت آور است که این روزنامه خارق العاده به ندرت در چشم انداز رسانه ای بسیار مورد تحقیق قرار گرفت. شاید به این دلیل باشد که تمرکز محققان بیش از حد بر روی کاغذ بود و بنابراین آنها متوجه حقایق مهم دیگری نشدند: رفتار دوستانه، همدلانه و متواضع ولفگانگ را نمی توان به اندازه کافی در قالب کاغذی نشان داد.

بعدها در جلسه سرمقاله یک روزه «انقلاب مردمی» ولفگانگ را بهتر شناختم. در حالی که من اغلب با بی حوصلگی و عصبانیت روی صندلی خود در طول بحث های پیچیده و طولانی می چرخیدم، ولفگانگ در چنین موقعیت هایی با دقت و حوصله گوش می داد و معمولاً بعداً چیزی عمیق می گفت. المار کلینک در مراسم ترحیم خود بسیار دقیق می نویسد: «آهنگ های بلندی که به سرعت از روی هیجان گفته می شد، کار او نبود.

ولفگانگ در انتشارات خود که با هلگا اداره می‌کند، کتاب «برنامه اقدام برای جنبش‌های اجتماعی» را نیز آورده است. چارچوبی استراتژیک برای جنبش های اجتماعی موفق. هدف "برنامه اقدام حرکت" (MAP) مویر تحریک ابتکارات شهروندان برای تفکر بلندمدت و مهمتر از همه تشویق آنها به ایجاد خوش بینانه بر موفقیت های جزئی خود است.

یک فکر محوری در این نقشه این است که هر فردی می تواند به شیوه خود به عنوان یک فعال، اصلاح طلب، یاغی، یاور خاموش، تظاهرکننده پراکنده یا نامه نویس (و غیره) جایگاه خود را در مقاومت پیدا کند و مورد نیاز باشد.

حرکت های موجی، فراز و نشیب بسیج ها در طول دهه های مقاومت، نمایشی و نگران کننده نیست. دانستن این «ساعت درونی» مقاومت ما را از ناامیدی های بزرگ و سرخوشی مفرط نجات می دهد و اثر تثبیت کننده طولانی مدت دارد. این بینش ها در 40 سال گذشته به من کمک زیادی کرده است.

در آگهی ترحیم ولفگانگ در TAZ نقل قولی از بارت دی لیخت وجود داشت: "ایده های جدید فقط به دلیل پشتکار یک اقلیت جسور شناخته می شوند!" ولفگانگ در تمام زندگی خود گفت. دلم براش خیلی تنگ میشه.

گل هورست

صفحه یادبود ولفگانگ زوخت در اینجا قابل مشاهده است:

http://www.dadaweb.de/wiki/Wolfgang_Zucht_-_Gedenkseite

***

ولفگانگ زوخت این مقاله را در سال 1980 در "Umweltmagazin" (شماره 1)، روزنامه "انجمن فدرال ابتکارات شهروندان حفاظت از محیط زیست" (BBU) نوشت:

در تاریخ 30 ساله جمهوری فدرال آلمان بارها و بارها گروه هایی از شهروندان در داخل و خارج از سازمان های بزرگ مانند اتحادیه های کارگری، احزاب و کلیساها وجود داشته اند که تلاش بیهوده ای برای شنیدن صدای خود یا دفاع از منافع خود داشته اند. اگر به کشورهای دیگر نگاه کنیم، در می یابیم که وضعیت تقریباً در همه دموکراسی های پارلمانی مشابه است.

در سازمان‌های بزرگ جایی برای اقلیت‌ها نیست - اینجاست که اکثریت حکومت می‌کند. تشکیل احزاب جدید سیاسی با بندهای 5 درصدی و اقداماتی از این دست بن بست است، زیرا یا به مجلس نمی انجامد و یا مجلس را به ناکارآمدی و وجود سایه می کشاند. اگر شهروندان خود را سازماندهی کنند، حاکمان یک گفتگوی خیابانی یک طرفه را از بالا به پایین ارائه می دهند. در انجام این کار، آنها اغلب به گونه ای متکبرانه رفتار می کنند که مقایسه با حق الهی سلطنت مطلقه تقریباً تحمیل کننده است.

تئو هنگسباخ اکنون در بروشور خود "نافرمانی مدنی و دموکراسی - ملاحظاتی مبتنی بر نمونه جنبش اکولوژیک" به راهی برای اعمال منافع اشاره کرده است که بر خلاف کشورهای آنگلوساکسون در آلمان، سنت ندارد و قدرت را محدود می کند. و حاکمیت حاکمان می تواند خودسازماندهی و خودگردانی شهروندان و در نتیجه دموکراسی را تقویت کند. در اینجا، برای اولین بار در آلمان، این شکل از مقاومت با جزئیات بیشتری مورد بحث قرار می گیرد. توضیح می دهد که «نافرمانی مدنی» چیست، چگونه کار می کند، و چگونه می توان آن را توجیه کرد.

حق مقاومت به عنوان واکنشی به تجربیات آلمان نازی در قانون اساسی جمهوری فدرال آلمان گنجانده شده است. نکته قابل توجه این است که بحث حق مقاومت بیشتر به ضرورت و مشروعیت مقاومت در برابر دیکتاتوری ها اشاره دارد. از سوی دیگر، هنگسباخ به تفصیل به مسئله «نافرمانی مدنی» در دموکراسی می‌پردازد و به این نتیجه می‌رسد که «نافرمانی مدنی» نه تنها اصلاح‌کننده‌ای در دموکراسی است، بلکه ابزاری دموکراتیک مردمی برای اعمال ارزش‌های جدید است.

آنچه در مورد این بروشور به ویژه تأثیرگذار است، نحوه پیوند سه مجموعه با یکدیگر است تا واضح و قابل درک به نظر برسند. مسائل مربوط به رابطه بین شهروند و دولت مورد بحث و بررسی قرار می گیرد و به بحث ها و اقدامات قبلی نافرمانی مدنی از ثورو تا گاندی تا مقاومت در برابر جنگ ویتنام در ایالات متحده مربوط می شود. سرانجام، هنگسباخ وارد درگیری‌های انرژی اتمی در جمهوری فدرال می‌شود، جایی که «نافرمانی مدنی» برای اولین بار در آلمان در زمینه‌ای تا حدودی گسترده‌تر مورد بحث و اجرا قرار گرفت.

این بروشور کمکی است برای بررسی اهمیت نافرمانی مدنی برای شهروندان و اجرای حقوق و منافع آنها که توسط صنعت، دولت و بوروکراسی محدود و سرکوب شده است.

دانیل بریگان، که نقش مهمی در مقاومت در برابر جنگ ویتنام در ایالات متحده داشت، که پرونده سربازان وظیفه را از "مراکز اعزامی" (مقایسه با دفاتر جایگزین نظامی منطقه ما) بیرون آورد و آنها را با ناپالم و خون آغشته کرد و سوزاند. اخیراً در مورد یک بازدید از جمهوری فدرال آلمان گفت که با جنون سلاح های اتمی نمی توان بدون نافرمانی مدنی با موفقیت مبارزه کرد. از سوی دیگر، جنون انرژی اتمی بدون جنون سلاح های اتمی قابل تصور نیست و این ارتباط - هند، پاکستان، آفریقای جنوبی را ببینید - را می توان در هر لحظه احساس کرد.

تئو هنگسباخ: "نافرمانی مدنی و دموکراسی"، 76 صفحه، 3 DM، کتابفروشی پستی Weber-Zucht، کاسل.

پرورش ولفگانگ

***

واقعاً ناراحت کننده است: امسال مجبور شدم سه آگهی درگذشت بنویسم. در این خبرنامه می‌توانید درگذشت ولفگانگ زوخت را مشاهده کنید. والتر موسمن، مشهورترین ترانه سرای جنبش ضد هسته ای درگذشت. مقاله مفصل من "پرنده زندگی دیگر آواز نمی خواند" در "Graswurzelrevolution" شماره 401 منتشر شد و می توانید در اینجا مشاهده کنید:

http://www.machtvonunten.de/musik/268-der-lebensvogel-singt-nicht-mehr.html

همچنین در این سال، آرنو کلون، یکی از بنیانگذاران جنبش راهپیمایی عید پاک و یکی از مدافعان مهم جنبش فرا پارلمانی، درگذشت. مقاله مفصل من "قرمز "سیاه" در "انقلاب مردمی" شماره 402 ظاهر شد و در اینجا قابل مشاهده است:

http://www.machtvonunten.de/linke-bewegung/269-ein-schwarzer-roter.html

هر کسی که می‌خواهد درباره سیاست انرژی محلی در هام و مناطق اطراف آن اطلاعات بیشتری کسب کند، می‌تواند به صفحه اصلی «Hamm gegen Atom» مراجعه کند. انرژی های تجدیدپذیر برای هام "دقیقا درست است:

http://www.ernergie-hamm.de/

در طی ماه‌ها کار دقیق و پرزحمت، ورنر نوبائر نقشه جهان هسته‌ای را در وب‌سایت ما Reaktorpleite.de ایجاد کرد. از استخراج و فرآوری اورانیوم گرفته تا تحقیقات هسته ای و ساخت و بهره برداری از تاسیسات هسته ای تا مقابله با زباله های هسته ای و سلاح های هسته ای. همه چیز در سراسر جهان در یک نگاه با Google Maps و پیوندها و اطلاعات متعدد:

http://www.reaktorpleite.de/karte-der-atomaren-welt.html

***

بالای صفحه

***

***

بالای صفحه

***