خبرنامه های THTR از سال 2003

***

***

خبرنامه THTR شماره 84 اوت 2003

VEW در دهه 80:

همکاری هسته ای با رژیم نژادپرست آفریقای جنوبی!

در حالی که در سال 1987 ابتکارات شهروندان در منطقه هام با انواع اقدامات برای تعطیلی نهایی آن پس از حادثه بزرگ در THTR مبارزه کردند، VEW قبلاً در این برهه از زمان، از طریق یک دیپلماسی سفر به آفریقای جنوبی، انجام داده بود. توسط ما نادیده گرفته شد، دوره ساخت احتمالی فعلی راکتور مدولار تخت سنگریزه THTR (PBMR) قرار گرفت - و بی خیال با رژیم نژادپرست سفید کار کرد! اولین انتخابات آزاد در آفریقای جنوبی در سال 1994 برگزار شد.

برنامه ریزی شده با مشارکت مهندسان و دانشمندان برجسته از آلمان انجمن اپراتورهای نیروگاه های بزرگ (VGB) کنفرانس تخصصی تولید برق و نیروگاه ها در آفریقای جنوبی. در افتتاحیه شرکت دولتی ESKOM کنفرانس سازماندهی شده در ژوهانسبورگ در 9 نوامبر 1987 سخنرانی رئیس هیئت مدیره VEW و معاون رئیس VGB کلاوس کنیزیا مورد نظر. موضوع انرژی اتمی به طور رسمی در برنامه نبود.

اما، به گفته TAZ، Knizia "مشهور است که هیچ فرصتی را برای تقویت تجارت انرژی هسته ای از دست نمی دهد". دکتر. مارنت، عضو هیئت مدیره Düsseldorfer Stadtwerke و VGB و بعدها مدیر عامل AVR در Jülich (!)، همچنین باید به عنوان یک سخنران به عنوان یک قهرمان شناخته شده برای فناوری راکتورهای با دمای بالا ظاهر شود.

بازدید از تنها نیروگاه هسته ای آفریقای جنوبی در کوبرگ بخشی از "برنامه اساسی" بود که با مهمانی های کوکتل ESKOM و "سفرهای ارتباطی" به پناهگاه های حیات وحش یا صحرای نگیب تکمیل شد. گروه های آلمانی ضد آپارتاید در برابر این همکاری آشکار طوفانی به راه انداختند و حتی باربارا سیمونیس، سخنگوی گروه پارلمانی سوسیالیست در پارلمان اروپا، باربارا سیمونیس، در 7 سپتامبر 9 اعلام کرد: «تبادل تجربی فنی و علمی مطلوب» با شرکت دولتی انرژی آفریقای جنوبی درگیر همکاری توطئه‌آمیز با رژیم نژادپرست است.»

در مقابل، هیئت‌های نظارت سوسیال دمکراتیک در RWE و VEW بسیار ناآگاه و بی‌علاقه بودند. دولت ایالتی تحت رهبری SPD همچنین: "هر کس باید تعهد خود را در آفریقای جنوبی قبل از وجدان خود بررسی کند"، وزارت امور اقتصادی می گوید که باید آگاه باشد که دولت ایالتی می تواند بیش از نفوذ فلسفی از طریق Westdeutsche Landesbank اعمال کند. ، که بخشی از VEW است "(7 سپتامبر 9). تنها پس از چندین هفته فشار بود که SPD و اتحادیه‌های کارگری به خود اجازه دادند که از آنها خواسته شود تا بیانیه‌ای انتقادی ارائه کنند. SPD دورتموند تحت هدایت OB Samtlebe، با این حال، نه!

دو زبان آلمانی از جمله دکتر. مارنت، سفر خود را تحت فشار بحث عمومی لغو کرد. ولی: پروفسور کنیزیا، رئیس VEW، سخنران افتتاحیه، سرسخت است. کنیزیا در نامه ای 13 صفحه ای به منتقدان دورتموند، اقدامات تحریم آفریقای جنوبی را قاطعانه رد می کند و اعلام می کند که "شما حتی باید در کنفرانس شرکت کنید، به خصوص اگر نقض حقوق بشر را تایید نکنید" (10 اکتبر 1987). ).

مدیر عامل VGB اوتمار شوارتز همچنین اعلام کرد: ما با بحث در مورد سیستم‌های مرتبط با محیط زیست در نیروگاه‌ها، جنبه‌های ایمنی و مسائل آموزشی به کل جمعیت آفریقای جنوبی لطف می‌کنیم. - 

امروز وزارتخانه‌های سبز-قرمز با همین «استدلال‌ها» تأیید خود را برای صادرات فعلی دانش هسته‌ای به آفریقای جنوبی توجیه می‌کنند!

هنگامی که کنفرانس VGB در 27 اکتبر 10 در دورتموند برگزار شد، از جمله در مورد فناوری HTR، 1987 تظاهرکننده اعتراض کردند. TAZ صحنه هسته ای را این گونه مشاهده کرد: "وضعیت در بازار نیروگاه هسته ای در عین حال دشوار است. نه تنها تقاضای انرژی در عین حال کمتر از حد انتظار است، بلکه در ده تا 50 سال آینده هیچ تولید کننده برقی نخواهد بود. احتمالاً دمای بالایی دارد - رآکتور (HTR) نظر متفق القول سخنرانان در کنفرانس مطبوعاتی بود، البته نه کاملاً آشکارا فرموله شده بود. بنابراین، لابی نیروگاه هسته ای به طور فزاینده ای در تلاش است تا از خارج از کشور دستور بگیرد. "- 

در سال 1987، حامیان THTR در آفریقای جنوبی نژادپرست دوستان جدیدی پیدا کردند.

امروز نتیجه را می بینیم.

گل هورست

(تمام اطلاعات از نسخه های TAZ 15 جولای، 7، 18 و 19 سپتامبر، 13 و 28 اکتبر و 9 نوامبر 1987 است)

گوتفرید ولمر، متخصص آفریقای جنوبی و نویسنده کتاب "وام به ESKOM - نمونه ای از همکاری با رژیم آپارتاید"، در خلاصه خود که در سال 2002 تکمیل شد، با شرکت دولتی بیشتر برخورد کرد. بخش هایی که در ابتدا با (X) مشخص شده اند در گزارش رسمی کمیسیون حقیقت و آشتی آفریقای جنوبی منتشر شده است و به وضوح نشان می دهد که چگونه نقش ESKOM امروز در آفریقای جنوبی به طور رسمی دیده می شود. ما مستند می کنیم:

طبق گفته Fine & Rustomjee (1994) Eskom متعلق به مجتمع معدنی و انرژی (MEK) است. این قلب اقتصاد آفریقای جنوبی بوده و هست. در سازمان مجاهدین خلق، انباشت سرمایه در مقیاس بزرگ صورت گرفت، این جایی است که بیشتر صادرات آفریقای جنوبی تولید می شد. مواد خام صنعت معدن، عمدتا زغال سنگ.

(X) به عنوان یک شرکت شبه دولتی در سیستم آپارتاید، وظیفه اسکوم اولاً تولید انرژی بسیار ارزان برای معدن و صنایع سنگین و ثانیاً کمک به اجرای اهداف سیاسی آپارتاید بود. در این معنای دوم بود که مشارکت Eskom انجام شد

- ارائه مشاغل ثابت به کارگران غیر ماهر سفیدپوست به عنوان کادر نظارتی

- در حالی که کارگران سیاه پوست عمدتاً به عنوان کارگران مهاجر کوتاه مدت استخدام می شدند. یعنی: بیکاری دوره ای سیاه پوستان از ابتدا برنامه ریزی شده بود. صعود. یا فرصت های آموزشی بیشتر به اندازه هر نوع تامین اجتماعی مستثنی شده بود. آنها در پادگان های تک جنسیتی منزوی و تحت کنترل شدید اجتماعی اسکان داده شدند. آنها دستمزدهای بسیار پایینی دریافت می کردند که بازتولید خانواده های کارگران در رزروها را در نظر نمی گرفت. تا اینکه در سال 1987 اسکوم تلاش کرد تا اتحادیه های کارگری مستقل و غیرنژادپرست NUM (اتحادیه ملی کارگران معدن) و NUMSA (اتحادیه ملی کارگران فلزی آفریقای جنوبی) را با هدف دستمزد و چانه زنی جمعی به رسمیت بشناسد. تا سال 1992 بود که کارگران سفید و سیاه پوست، کارمندان حقوق بگیر و مهاجران اجازه یافتند تا در یک مجمع یکپارچه واحد برای چانه زنی جمعی شرکت کنند.

- اسکوم از منافع طبقه سیاسی حاکم بوئر در به دست آوردن کنترل بر بلندی های فرماندهی اقتصاد حمایت می کرد، به عنوان مثال از طریق انعقاد قراردادهای بلندمدت تامین زغال سنگ با شرکت های معدنی بوئر. یا با استخدام موسسات مالی Boer برای رسیدگی به اوراق قرضه دولتی محلی و تراکنش های مالی Eskom.

- Eskom از سیاست بانتوستان آپارتاید با یارانه دادن به صنایع در نواحی مرزی، مانند آلوساف در خلیج ریچاردز، از طریق تعرفه های انرژی ارزان حمایت کرد.

- اسکوم از ادعای دولت آفریقای جنوبی برای هژمونی منطقه ای با در اختیار گرفتن توسعه تولید و توزیع انرژی در نامیبیا اشغالی حمایت کرد، همانطور که اسکوم با ساخت سدهای کاهورا باسا (موزامبیک) و گوو و کالوک (آنگولا) از امپراتوری استعماری متزلزل پرتغال حمایت کرد. ) و همچنین ساخت نیروگاه های برق آبی روآکانا و کاهورا باسا با تامین مالی مشترک انجام شد. اما زمانی که آنگولا و موزامبیک استقلال خود را به دست آوردند، حفاظت ادعا شده از روآکانا بهانه ای برای تهاجم سربازان آفریقای جنوبی به آنگولای مستقل شد. در جریان کنتراها، رنامو اجازه یافت هزاران دکل برق بین آفریقای جنوبی و کاهورا باسا را ​​نابود کند.

اسکوم کمک کرد تا سیستم آپارتاید به تهدیدی برای صلح تبدیل شود.

- پس از جنگ جهانی دوم، Eskom در ترویج استخراج و فرآوری اورانیوم آفریقای جنوبی نقش اساسی داشت.

- Eskom خود یک نیروگاه هسته ای در نزدیکی Koeberg ساخت، از ساخت کارخانه غنی سازی اورانیوم آفریقای جنوبی و ساخت سلاح های هسته ای آفریقای جنوبی حمایت مالی کرد. اسکوم حتی با کمک سوئیس و فرانسه توانست 100 تن LEU بدون نیاز به امضای NPT (معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای) به دست آورد.

- (X) به دلیل اهمیت استراتژیک آن برای دولت آپارتاید، اسکوم در سال 1980 به عنوان یک "نقطه کلیدی ملی" اعلام شد. این بدان معناست که: همه کارمندان و مدیران ارشد Eskom باید تحت یک بررسی امنیتی توسط سرویس‌های مخفی قرار می‌گرفتند و مجبور بودند به طور مداوم با پلیس امنیتی و ارتش ارتباط برقرار کنند تا از تأسیسات Eskom در برابر حملات خرابکارانه محافظت کنند. برای این منظور، Eskom مجبور به راه اندازی شبه نظامیان خود و یک حلقه ضد جاسوسی شرکتی شد. قبل از کمیسیون حقیقت و آشتی، اسکوم به انتقال سلاح از انبار خود به اینکاتا متهم شد که مستقیماً به جنگ داخلی دامن زد. اسکوم این موضوع را تکذیب کرد.

- علیرغم معاهده عدم تجاوز نکوماتی با موزامبیک در سال 1984، اسکوم یک حصار الکتریکی مرگبار در 1986 کیلومتری مرز بین دو کشور به نمایندگی از ایالت در سال 63 ساخت. حصار 3000 ولتی در چهار سال اول عمر خود، 94 نفر را کشت. عمدتا غیرنظامیانی که سعی داشتند از جنگ مورد حمایت آفریقای جنوبی در موزامبیک فرار کنند.

"(...) در برنامه "Westblick" (WDR 5) در 23.12.2002 دسامبر 2000، شنیدیم که رئیس مرکز تحقیقات یولیخ، پروفسور یواخیم تروش، می‌خواست دانش انرژی هسته‌ای را برای نوع THTR منتقل کند. راکتور مدولار تخت Pebble (PBMR) برای اولین بار در اکتبر XNUMX در آفریقای جنوبی بود و اظهار داشت: "و این اولین سفر که طی آن اولین قراردادها امضا شد، صریحاً با مشورت وزارت امور خارجه و سفارت انجام شد. بنابراین همه چیز کاملاً قانونی پیش رفت. ما سوالات زیر را داریم:

1. از چه زمانی، با چه محتوا و با کدام شرکت کنندگان، تلاش هایی با همکاری وزارت خارجه فدرال و گروه های کاری وابسته به آن (مثلاً گروه مسائل اتمی، گروه کاری منع گسترش سلاح های هسته ای) برای اطلاع رسانی در مورد دمای بالا صورت گرفته است. فناوری راکتور در دسترس شرکت انرژی ESKOM در آفریقای جنوبی؟

2. همکاری بین دفتر شما، سفارت آفریقای جنوبی و نمایندگان آلمان از صنعت و تحقیقات چگونه شکل گرفت و چگونه بود؟

3. تجربیات ساخته شده در آلمان با فناوری راکتورهای با دمای بالا را چگونه ارزیابی می کنید؟

4. ارزیابی‌های روسای سابق و فعلی کمیسیون ایمنی راکتور آلمان، لوتار هان و مایکل سیلر، که هر دو انتقادات زیادی در مورد فن‌آوری راکتورهای دمای بالا بیان کردند، چقدر مهم است؟

5. آیا فعالیت های شما با هدف اعلام شده دولت فدرال برای حذف تدریجی انرژی هسته ای در تضاد است؟

6. جدیت و تلاش های ESKOM برای احترام به حقوق بشر و همچنین تولید انرژی سازگار با محیط زیست و پایدار در آفریقای جنوبی را چگونه ارزیابی می کنید؟

7. آیا ملاحظاتی در مورد احتمال خطر گسترش سلاح های هسته ای در فعالیت های شما نقش داشته است، زیرا PBMR برنامه ریزی شده در آفریقای جنوبی قرار است به طور خاص برای صادرات ساخته شود و به عنوان مثال، ساخت بمبی به اصطلاح کثیف می تواند در کشورهای دیگر؟

8. آیا انتقال دانش در مورد مسائل هسته ای به آفریقای جنوبی در حال حاضر در حال انجام است و آیا برای آینده برنامه ریزی شده است؟

9. آیا از تلاش‌های وزارت خود برای اطمینان از اینکه انرژی‌های سازگار با محیط‌زیست در آفریقای جنوبی در آینده بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد، حمایت می‌کنید؟»

همچنین ببینید، در 'شماره خبرنامه: 88'، در مجموع 2 استعلام با پاسخ از وزارت 10.01.2004، که از آن زمان رسیده است.

مقاله حاضر را از "نمایشگر هسته ای" شماره 590 از تاریخ 11.07.2003/XNUMX/XNUMX به شرح زیر ترجمه کرده ام:

در 25 ژوئن، وزارت محیط زیست و گردشگری آفریقای جنوبی (DEAT) بررسی زیست محیطی PBMR برنامه ریزی شده را تصویب کرد. این آخرین مرحله نیست، اما یک گام مهم در ساخت نمونه اولیه PBMR در کوبرگ در نزدیکی کیپ تاون است.

سازمان‌های غیردولتی آفریقای جنوبی می‌خواهند نسبت به این تصمیم اعتراض کنند و در اواخر سال جاری برای جلوگیری از ساخت و ساز در حال آماده‌سازی درخواست تجدیدنظر به دادگاه هستند.

در ماه مه، Earthlife Africa به دادگاه رفت تا از قاضی حکمی علیه این دادرسی بگیرد. Earthlife معتقد است که قانون اساسی آفریقای جنوبی این حق را می دهد که قبل از تصمیم گیری توسط دولت شنیده شود.

دادگاه در 3 ژوئن حکم اضطراری را رد کرد و Eartzlife مجبور شد روند قانونی عادی را طی کند. تاریخ محاکمه با وزارت محیط زیست و گردشگری 9 سپتامبر تعیین شد.

در 26 ژوئن، DEAT یک بیانیه مطبوعاتی منتشر کرد که در آن بررسی زیست محیطی و

بدین ترتیب اولین مانع برای PBMR 110 مگاواتی برداشته شد. این مجوز شامل فهرستی از شرایط از جمله دفع زباله، مفهوم از کار انداختن و درمان طولانی مدت زباله های بسیار آلوده و عناصر سوخت مصرف شده است که باید قبل از شروع ساخت و ساز رعایت شوند. به نظر ما این شرایط بی معنی است. (...)

بیانیه مطبوعاتی DEAT به این معنی نیست که خود وزارتخانه بر مقررات زباله یا قوانین حفاظت از محیط زیست نظارت دارد. بلکه این مناطق را به وزارت مواد معدنی و انرژی (ضایعات) یا سازمان انرژی ملی (ایمنی) واگذار می کند.

اعتبار این مصوبه پنج سال است. اگر ساخت و ساز در مدت پنج سال شروع نشود، پروانه باطل است.

به عقیده Earthlife، عموم مردم تاکنون فقط در سطح پایینی درگیر بوده اند.

شهروندان و گروه های ذینفع 30 روز فرصت دارند تا برای تجدید نظر در مورد این تصمیم به وزارتخانه اعتراض کنند. تاریخ نهایی تجدیدنظر 25 جولای است.

"Nuclear Monitor" در مقاله جداگانه ای از مقاله اتمی "NuclearFuel" از 3 ژوئیه 2003 نقل می کند که مسیر رویه ای برنامه ریزی شده بعدی را توضیح می دهد:

(...) "وزارت مواد معدنی و انرژی باید یک مفهوم ملی دفع زباله های هسته ای را از قبل تکمیل کرده باشد، که باید قبل از شروع ساخت PBMR تایید شود. مرجع ملی انرژی اتمی هنوز باید مجوز هسته ای صادر کند و پروژه از نقطه نظر ایمنی ESKOM انتظار دارد گزارش ایمنی درخواستی در سه ماهه اول سال 2004 ارائه شود. مرجع ملی انرژی اتمی فرض می کند که بررسی این گزارش تقریباً یک سال طول خواهد کشید.

کار ساخت و ساز اولیه در این سایت می تواند در سه ماهه اول سال 2005 آغاز شود و راکتور می تواند سوخت هسته ای را دو تا سه سال قبل از راه اندازی در خود جای دهد.

"با پایان آپارتاید در آفریقای جنوبی، علاقه رسانه ها به این کشور تا حد زیادی به پایان رسید. گزارش کمیسیون حقیقت در دسترس است، نقض حقوق بشر در رژیم آپارتاید افشا شده است، عاملان و قربانیان آن شناخته شده اند. در حالی که اکثریت آنها شناخته شده اند. از مجرمان عفو ​​شده اند، قربانیان هنوز در انتظار دریافت غرامت هستند.

مجموع غرامت و غرامت پرداختی حدود یک میلیارد مارک است. پولی که در دسترس نیست زیرا آفریقای جنوبی به شدت بدهکار است. اعتبارات رژیم آپارتاید یک پنجم بودجه ملی را می خورد. شرکت ها و بانک های آلمانی سودهای کلانی در آفریقای جنوبی به دست آوردند. امروز هیچ کس نمی خواهد چیزی در مورد آن بداند. لغو وام های خونین مورد تقاضای قربانیان آپارتاید قابل بحث نیست. شرکت ها و بانک های غربی حتی کمتر به پرداخت غرامت کافی برای بدبختی هایی که ایجاد کرده اند فکر می کنند. پس همه چیز ثابت می ماند. سودجویان گذشته اکنون دوباره با خوشحالی درگیر معاملات تسلیحاتی سودآور هستند. در پایان سال 1999، رئیس جمهور امبکی قرارداد تسلیحاتی را با شرکت های اروپای غربی به ارزش 14 میلیارد مارک منعقد کرد. پولی که برای مبارزه با فقر و رفع مشکلات اجتماعی در کیپ به شدت مورد نیاز است.» (از AK شماره 448)

هنگامی که وزیر امور خارجه فیشر در سال 2000 از آفریقای جنوبی بازدید کرد، نه تنها قراردادهای جاری برای صادرات دانش هسته ای از یولیخ به آفریقای جنوبی تحت هدایت وی بسته شد (به کاتالوگ سؤالات صفحه 83 مراجعه کنید)، بلکه همچنین تسلیحات قبلی معاملات نیز ادامه "سبز" خود را پیدا کردند. و "توانمندسازی سیاهان" (رجوع کنید به RB شماره XNUMX)، که وزیر آموزش و پرورش بولمان آن را به عنوان نمونه ستایش کرد (رجوع کنید به RB شماره XNUMX)، در این مورد به این معنی است که صادرکنندگان تسلیحات آلمانی باید تا حد امکان با شرکت هایی که توسط سیاه پوستان اداره می شوند همکاری کنند. . چه قدمی رو به جلو!!

گل هورست

وب سایت ما به طور گسترده استفاده می شود و در روزنامه های مختلف منتشر می شود. از آن زمان تعدادی نامه و اسناد اضافه شده است. ما همچنان به دنبال مترجم به زبان انگلیسی و از انگلیسی هستیم! علاوه بر این: ما از بنیاد Böll NRW و وزارت محیط زیست NRW خواستیم که تور برنامه ریزی شده کارشناسان انرژی آفریقای جنوبی نیز در Hamm متوقف شود و ما بتوانیم نظر خود را در مورد THTR ارائه دهیم. ما همچنین به دفتر بنیاد بل در آفریقای جنوبی ایمیل زده ایم. شاید در این زمینه فعال باشد ...

NRW سالانه 3,034 میلیون یورو برای THTR می پردازد

در بودجه NRW تحت بخش 20 (مجوزهای تعهد) بندهای 2020 - 69700 می توان چنین خواند: "یارانه ها در ارتباط با بسته شدن منظم THTR 300 در Hamm-Uentrop". از سال 2002، ایالت نوردراین وستفالن باید در مجموع 23,272 میلیون یورو برای هشت سال بپردازد. این یعنی 2009 میلیون یورو هر سال تا سال 3,034.

در گرونائو، نوردراین-وستفالن، هیچ نشانه ای از این وجود ندارد.تنها کارخانه غنی سازی اورانیوم آلمان در حال توسعه است: به جای 1.680 تن، اپراتور Urenco می خواهد سالانه تا 7.680 تن اورانیوم طبیعی در آنجا غنی سازی شود تا غنی سازی شود. مناسب برای نیروگاه های هسته ای - سوخت کافی برای حدود 35 راکتور بزرگ.

7.500 اعتراض به این گسترش توسط وزارت اقتصاد در دوسلدورف دریافت شده است. "این حتی توسط TAZ اکنون وابسته به دولت در 8 ژوئیه 7 نوشته شده است. دولت ایالتی سبز-قرمز برای سخت کردن کار برای محیط بانان واقعاً این را اعلام کرد. در اواسط تابستان و محل برگزاری به طور کلی 2003 کیلومتر از گرونائو تا لگدن. مخالفان البته هیچ اطلاعیه ای برای این تاریخ دریافت نکردند. در 30 ژوئیه، TAZ-Ruhr نوشت: "مخالفان نیروگاه های هسته ای از یک "مذاکره آشفته" در جلسه" و آزار و اذیت در ورودی. رابین وود استدلال کرد: "هر کس در آلمان از انرژی هسته ای خارج شود، نباید از گسترش و ادامه فعالیت نیروگاه های هسته ای در کشورهای دیگر اطمینان حاصل کنید. .

«انجمن فدرال دموکرات‌های مسیحی علیه انرژی هسته‌ای» (CDAK) که ادعا می‌کند تقریباً 800 عضو دارد، از پوشش نامناسب بیمه و امنیت ناکافی نیروگاه در برابر حملات هوایی انتقاد کرد. «انجمن فدرال سبزها علیه انرژی هسته‌ای» (GgA i. G.) که تنها XNUMX عضو (!) دارد، به شدت اعتراض کرد.

در دی و بهمن ماه سال جاری 25 نفر از دریافت کنندگان بخشنامه THTR برای دریافت این برگه اهدا کردند. به خصوص اکنون که بحث در مورد نوع برنامه ریزی شده THTR PBMR به تازگی در آفریقای جنوبی و آلمان آغاز شده است، رسانه ای مهم است که اطلاعات را جمع آوری می کند و همچنین به سازماندهی مقاومت کمک می کند. این را برای 35 گیرنده نیز نوشتم که تقریباً همه آنها در دهه 70 و 80 به نوعی با جنبش حفاظت از محیط زیست در هام ارتباط داشتند و فقط یک نفر کمک مالی کرد! نتیجه شرم آور! مطمئناً بسیاری از مسائل مهم سیاسی دیگر وجود دارد و من درک می کنم که برخی ممکن است بخواهند از یک سوم آخر زندگی خود به طور کامل لذت ببرند. اما صادقانه بگویم، من انتظار چنین بی‌علاقگی کاملی را نداشتم، اگرچه دقیقاً می‌دانم که وقتی یک تهدید شخصی در مجاورت وجود دارد، همیشه هیجان زیادی وجود دارد و حتی وقتی صحبت از آهاوس می‌شود، تعهد بسیار کاهش می‌یابد. تنها سؤال این است: اگر ما نه، چه کسی باید در برابر ساخت برنامه ریزی شده PBMR کاری انجام دهد؟

***

بالای صفحه

***

***

بالای صفحه

***