خبرنامه THTR شماره 151،

دسامبر 2018:

***

مطالب و محتوا:

کوگل رودی "نه کاملا قانونی" در مسیر اشتباه! درباره مخترع ادعایی THTR رودلف شولتن

آزمایشگاه ملی اوک ریج - تداوم تاریخی

ترس آلمانی ها در HTR در چین: "کمک آلتمایر!"

انتقاد از راکتورهای نسل چهارم و توریم

کنگره توریوم در بروکسل

هیدروژن و HTR

آفریقای جنوبی - استخراج اورانیوم

انقلاب مردمی "چپ دور افراطی اسمیر".

حسابداری (کتاب)

ایپن مالک آنزیگر وستفالیا می گریزد!

«تسالونیکی: ویرانی «شهر یهودی» و پیامدهای آن» (یادداشت)

خوانندگان عزیز!

کوگل رودی "نه کاملا قانونی" در مسیر اشتباه!

در 16 آگوست 2018، WDR یک "Zeitzeichen" بسیار ویژه را در رادیو در مورد "پدر فناوری هسته ای آلمان" و مخترع ادعایی راکتور بستر سنگریزه ای رودولف شولتن (1923-1996)، که "کوگل رودی" نیز نامیده می شود، پخش کرد. در مؤسسه خود (1) . این برنامه چهارده دقیقه ای توسط مارتین هرتزوگ نوشته شد که در فیلم WDR "Atomstrom für Afrika" در سال 2009 در مورد تلاش ها برای ساخت THTR در آفریقای جنوبی گزارش داد (2). دلیل پخش رادیویی کنونی، تولد نه چندان دور 95 سالگی رودولف شولتن بود که بیش از 30 سال بر روی تحقیق و توسعه راکتور با دمای بالا توریم در جایی که آن زمان به عنوان مرکز تحقیقات هسته ای یولیخ شناخته می شد، کار کرد.

هرتزوگ به همراهان سابق و آرشیویست های یولیخ اجازه می دهد نظر خود را بیان کنند. آنها در مورد روحیه سرخوشانه خوش بینی در علم و سیاست صحبت می کنند که در آن توسعه یک خط راکتور مستقل و ملی در دهه های 50 و 60 جشن گرفته شد. سرانجام، پس از شکست در جنگ جهانی دوم، آلمان قرار بود دوباره نقش مهمی در صحنه جهانی ایفا کند. - اما چه چیزی در پس بمباران لفاظی متورم ("فناوری به نفع نوع بشر") که راکتور جدید مسیح شولتن گسترش داد پنهان بود؟ Rainer Moormann که دهه‌ها در Forschungszentrum Jülich کار کرده بود و بعداً به یک افشاگر تبدیل شد، نیز نظر خود را بیان کرد و به آثار شولتن انتقادی نگریست: "اگر در برابر ایده‌های خود مقاومت کنید، به مشکلات بزرگی دچار می‌شوید". او مشکلات خط HTR را نشان داد.

به خوبی شناخته شده است که توسعه و ساخت راکتور آزمایشی در جولیخ و THTR 300 در Hamm-Uentrop بسیار دشوار بود. مشکلات فنی متعدد حل نشده دانشمندان را آزار می داد. تأخیرهای مداوم، حوادث غیرمترقبه و گران شد. هیچ کدام از اینها شولتن را به چالش نکشید. او هنوز دهان بزرگی داشت که در سکانس های اصلی در این «سیگنال زمان» به وضوح شنیده می شد.

"احمق فکر کن"

هنگامی که حادثه بزرگ در THTR Hamm-Uentrop در سال 1986 اتفاق افتاد، مشخص شد که این شکل خاص از فناوری هسته ای چقدر خطرناک است. هفته‌ها بعد، گلهه، مدیر نیروگاه THTR مجبور شد مشکلات جدی اما پشیمان‌کننده‌ای را بپذیرد: «چنین حادثه‌ای در برنامه‌ریزی مورد توجه قرار نگرفت. همیشه نمی‌توان آنقدر احمقانه فکر کرد که گاهی اوقات اتفاق می‌افتد.» تظاهرات و مسدود کردن کشاورزان و مصرف‌کنندگان بقیه کار را به راکتور ورشکستگی داد.

در این «سیگنال زمان» اما به اختصار به جنبه دیگری پرداخته می شود که در اینجا می خواهم کمی عمیق تر به آن بپردازم. در دهه 50، پس از تجارب تکان‌دهنده بمب‌های اتمی در هیروشیما و ناکازاکی، جمعیت از طریق تبلیغات فراوان با جاه‌طلبی‌های هسته‌ای جدید آلمان هماهنگ شدند: «دوست ما، اتم. نه فیزیک مرگ، بلکه فیزیک زندگی. موهبت های علم به همه بشریت عطا خواهد شد. قدرت جادویی اتم. شکافت هسته ای به عنوان هدیه ای از جانب خداوند ... "- اینها همه نقل قول های گزارش رادیویی است.

شولتن به عنوان یک قانون شکن

جهان تجربیات خود را با فاشیسم آلمانی ساخته بود و روشن بود که پستی و اراده مصمم برای نابودی در FRG ناگهان از 8 می 1945 از بین نمی رفت. عاملان و ایدئولوژی آنها به کار خود ادامه دادند و تهدید بزرگی بودند. تا زمان معاهده های پاریس در 5 می 1955 بود که متفقین به FRG حق انجام تحقیقات در زمینه انرژی هسته ای را اعطا کردند.

در سال 1952 شولتن دستیار برنده جایزه نوبل، ورنر هایزنبرگ، که در پروژه اورانیوم Heereswaffenamt تحت رهبری فاشیست ها از سال 1942 تا 1945 در موقعیت پیشرو بود، شد. مارتین هرتزوگ در پخش رادیویی گفت: "کاملا قانونی نیست." شولتن قبل از سال 1955 در ایالات متحده و بریتانیای کبیر برای مطالعه مفاهیم مختلف راکتور جدید بوده است.

که بسیار مودبانه و محتاطانه بیان شده است. حتی در ویکی‌پدیا کمی واضح‌تر است: «او متعلق به گروه مطالعاتی فیزیک راکتور بود، که در واقع توسط ویرتس در سال 1953 اجازه داده نشد (...)، اما در واقع قبلاً یک گروه برنامه‌ریزی برای طراحی راکتور بود» (3). ). و در جای دیگر می گوید: «به همین دلیل است که شولتن چندین بار در ایالات متحده آمریکا، به ویژه در آزمایشگاه ملی اوک ریج، و در بریتانیای کبیر اقامت کرد تا تحولات راکتور هسته ای فعلی را مطالعه کند. این قبلاً در سال 1954 اتفاق افتاده بود، قبل از معاهده آلمان از معاهدات پاریس در 5 مه 1955، که از طریق آن به جمهوری فدرال آلمان اجازه داده شد تا در مورد استفاده غیرنظامی از انرژی هسته ای تحقیق و توسعه دهد "(4).

HTR یک توسعه آلمانی نیست!

برای چندین دهه، شولتن و بسیاری از سیاستمداران بارها تاکید کردند که راکتور بستر سنگریزه‌ای یک توسعه صرفاً آلمانی است. این اشتباه است. اولریش کرشنر مراحل توسعه به سمت HTR را در کتاب بسیار آگاه و دقیق خود "راکتور دمای بالا" (1991) توضیح داد:

«امکان استفاده از کره ها به عنوان عناصر سوخت توسط لئو زیلارد در بریتانیای کبیر در پایان دهه 5 مطرح شد. ده سال بعد، استفان بائر (هاروال) شروع به فکر کردن در مورد چگونگی دستیابی به دمای بالا کرد و به فکر استفاده از توپ ها در یک خوشه کروی افتاد. اتفاقا، زیلارد بیشتر به دلیل مشارکت در ساخت اولین بمب اتمی ایالات متحده به عنوان بخشی از پروژه منهتن شناخته می شود. آنها بر فراز هیروشیما و ناکازاکی رها شدند.

کرشنر در کتاب خود ادامه می دهد: «اما فاریگتون دانیلز (اوک ریج) ایده HTR را در اوایل سال 1942 در ایالات متحده پیش بینی کرد. (...) در بروشوری که در سال 1977 منتشر شد، گروه کاری Versuchsreaktor (AVR) و ساخت رآکتور با دمای بالا (HRB) از «مفهوم دانیلز» صحبت کردند و کار رودولف شولتن را به انگیزه تعیین کننده تقلیل دادند (.. .) " (6). دانیلز رئیس بخش متالورژی پروژه منهتن بود و بنابراین در ساخت بمب اتمی ایالات متحده نیز مشارکت داشت. او به راکتور بستر سنگریزه ای نام انگلیسی Pebble Bed Modular Reactor (7) داد که امروزه نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

دقیقاً در آزمایشگاه فوق الذکر اوک ریج بود که رودولف شولتن به طور غیرقانونی در توسعه راکتور بستر سنگریزه قبل از سال 1955 شرکت داشت. - و به هر حال: هفتاد سال بعد، Oak Ridge در سال 2016 دستور ادامه کار بر روی توسعه HTR را به عنوان بخشی از پروژه های نسل چهارم دریافت کرد (به مقاله زیر مراجعه کنید).

شوونیسم ملی

کرشنر در چندین نقطه در کتاب خود تأکید می کند که توسعه HTR بر اساس ناسیونالیسم خاص آلمانی است. به همین دلیل، حتی پیشنهادهای همکاری اروپایی نیز رد شد: «پیشنهاد جامعه انرژی اتمی اروپا (اوراتوم) برای پیوستن به تیم آنها و کار بر روی مفهوم مشترک HTR اروپایی توسط رودولف شولتن و همکارانش در سال 1958 رد شد زیرا آنها احساس تعهد می کردند. به مفهوم ملی، به ویژه از آنجایی که وزیر فدرال مسئول در آن زمان، برنامه های خود را به برنامه های بین المللی ترجیح می داد (8).

در دهه‌های 50 و 60، سرودهای ستایش راکتور بستر سنگ‌ریزه‌ای در FRG بیشتر و بیشتر می‌شد و به خودبزرگ‌بینی وحشتناک منجر می‌شد. آنها الگوهای فکری شناخته شده‌ای را آشکار کردند که خود را با زبانی بسیار خشونت‌آمیز نظامی نشان می‌داد: «روزنامه Allgemeine Zeitung در 19 اکتبر 1959 با عنوان «آلمان در اولین نبرد هسته‌ای پیروز شد» منتشر شد و ادعا کرد که «بزرگ و از زمانی که ساخت اولین HTR آلمان غربی آغاز شده است، آمریکا در تحقیقات اتمی بسیار جلوتر است. شروع کار ساخت و ساز تا اوت 1961 به تعویق افتاد "(9).  

غرور ملی گرایانه ای که سیاستمداران آلمانی در اوایل سال 1960 با آن در خارج از کشور ظاهر شدند با این واقعه نشان داده می شود: «و زیگفرید بالکه (CSU)، وزیر فدرال انرژی هسته ای و مدیریت آب، در سفر خود به کانادا به سؤال یک روزنامه نگار پاسخ داد که آیا او این کار را می کند. نه خرید یک رآکتور کانادایی می خواهید، با سوال متقابل "آیا نمی خواهید یک راکتور آلمانی بخرید؟" - و بدون شک منظور او HTR "(10) بود.

پروژه AVR در Jülich آغاز شد اگرچه اجزای مهمی مانند توپ های عنصر سوخت هنوز برای استفاده آماده نشده اند (11). "توسعه تعیین کننده سپس در اوک ریج (ایالات متحده آمریکا) اتفاق افتاد: در اواخر سال 1962/63 تولید احتمالی یک عنصر سوخت در اینجا آشکار شد (...)" (12).

اولین توپ های HTR برای AVR Jülich از ایالات متحده آمریکا (13) آمد! صنعت هسته ای آلمان غربی قادر به تولید آنها نبود. اما با زدن شعارهای ناسیونالیستی می توانستند این کار را انجام دهند.

آفریقای جنوبی

بازگشت به گزارش رادیویی در پایان دهه 80، AVR Jülich و THTR 300 در Hamm مدتها بود که اوج خود را پس از حوادث مختلف پشت سر گذاشته بودند و تعطیل شده بودند. پس از این شکست، روشن کردن راکتور بستر سنگ‌ریزه‌ای شخص دیگری دشوار شد. در این شرایط، لابی HTR از هیچ ظلم اخلاقی در مورد ارائه فناوری HTR برای استفاده نظامی به رژیم آپارتاید غیرقانونی بین المللی در آفریقای جنوبی آگاه نبود.

رابرت یونگ در این باره می نویسد: «دفاتر بین المللی» که در سال 1969 در کارلسروهه و یولیخ تأسیس شد، نقش مهمی در تضمین این امر ایفا کرد که دولت پرتوریا که به دلیل سیاست نژادی خود در سراسر جهان تحریم شده بود، روش غدد جداسازی بکر را برای غنی سازی اورانیوم دریافت کرد. در کارلسروهه توسعه یافت» (14).

در گزارش رادیویی آمده است: "در پایان دهه 80، آفریقای جنوبی علاقه خود را به عنوان محرکی برای زیردریایی های هسته ای نشان داد. اینکه شولتن پس از بازنشستگی تا چه حد با این موضوع ارتباط داشت، هنوز مشخص نیست. قرارداد آفریقا توسط کارمندان سابق او متوقف شده است. هرتزوگ در برنامه خود از 2.500 کارمند در FZ Julich صحبت می کند. اکثر آنها به طور مستقیم یا غیرمستقیم برای رآکتور شولتن کار می کردند. در مجموع 300 دانشجوی دکترا برای شولتن کار می کردند. همه آنها علاقه داشتند که به نوعی با این فناوری هسته ای ادامه دهند.

پس از سقوط رژیم آپارتاید در سال 1994، شش بمب اتمی در آفریقای جنوبی خنثی شد و لابی یولیچ بر روی خوش‌آمد کردن فناوری HTR آلمان برای اهداف مدنی برای دولت جدید متمرکز شد. پس از آن که آفریقای جنوبی 1,5 میلیارد دلار را به راکتور مدولار بستر Pebble (PBMR) سرازیر کرد، این کشور مجبور شد تسلیم شود (15).

این که باعث ورشکستگی های بسیاری شود و همچنان در صدر رسانه ها قرار بگیرد، این تخصص رودولف شولتن بود. او همچنین برای دهه‌ها بر مطبوعات تجارت هسته‌ای تأثیر گذاشت، که امروزه نیز در دلبستگی عمیق و غیرانتقادی آنها به موضوع سنگریزه قابل توجه است. زیرا: "از سال 1958 تا 1995 شولتن در ابتدا سردبیر و سپس عضو هیئت تحریریه مجله تجاری" atw - atomwirtschaft - atomtechnik "(امروز" atw - مجله بین‌المللی انرژی هسته‌ای ")، رسمی فنی و اطلاعاتی بود. ورق Kerntechnischen Gesellschaft eV" (16).

سخنان

1) https://www1.wdr.de/mediathek/audio/zeitzeichen/audio-rudolf-schulten-kernphysiker-geburtstag--100.html

2) https://www.reaktorpleite.de/nr.-126-april-09.html#3.Thema

3) https://de.wikipedia.org/wiki/Rudolf_Schulten

4) 3 را ببینید

5) اولریش کرشنر «رآکتور دمای بالا. تعارضات، منافع، تصمیمات، پژوهش دانشگاه (1991)، صفحه 34

6) رجوع کنید به 5، صفحه 34

7) https://de.wikipedia.org/wiki/Farrington_Daniels

8) رجوع کنید به 5، صفحه 36

9) رجوع کنید به 5، صفحه 37

10) رجوع کنید به 5، صفحه 38

11) رجوع کنید به 5، صفحه 58

12) رجوع کنید به 5، صفحه 57

13) رجوع کنید به 5، صفحه 35

14) رابرت یونگک «دولت اتمی»، کیندلر (1977)، ص 129

15) بخشنامه شماره 132 THTR: https://www.reaktorpleite.de/39-frontpage/thtr-rundbriefe/rundbriefe-2010/380-thtr-circular-no-132-july-2010.html # 1.موضوع

16) 3 را ببینید

آزمایشگاه ملی اوک ریج - تداوم تاریخی

این آزمایشگاه فنی و علمی در سال 1943 در ایالات متحده آمریکا به منظور توسعه بمب های اتمی که به عنوان بخشی از پروژه منهتن بر روی هیروشیما و ناکازاکی انداخته شد، تأسیس شد. رودولف شولتن به طور غیرقانونی راکتور بستر سنگریزه ای را که در آنجا حتی قبل از معاهده پاریس در سال 1955 توسعه یافته بود مطالعه کرد، دانش فنی را با خود به آلمان غربی برد و ادعا کرد که او پدر این نوع راکتور است (مقاله فوق را در مورد شولتن ببینید).

در اوک ریج، کار بر روی توسعه رآکتور نمک مذاب (MSR) نیز انجام شد، که شولتن در آن زمان آن را رد کرد و همچنین متعلق به نسل چهارم است و با توریم کار می کند. این MSR کوچک تنها به مدت پنج سال در دهه 70 کار کرد زیرا مشکلاتی به وجود آمد زیرا نمک فلز را خورده می‌کند:  
در مرکز آزمایشی در Oak Ridge، هر جا که فلز و نمک مذاب با هم تماس پیدا می‌کردند، ترک‌های ظریفی در سطوح پیدا شد. این وقفه‌ها می‌توانست با یک دوره طولانی‌تر عملیات به مشکل تبدیل شود»(1).

اخیراً اوک ریج دوباره روی عناصر سوخت کروی خط HTR با حجم سفارش 40 میلیون دلار آمریکا کار کرده است. X-Energy LLC از سال 2018 با حمایت وزارت انرژی ایالات متحده (DOE) در زمینه توسعه بیشتر سوخت به اصطلاح TRISO که برای حوزه های HTR مورد نیاز است، در اینجا کار می کند. "این خدمات، از جمله، شامل تجزیه و تحلیل بحرانی، طراحی منابع تولید و زیرساخت، و مفهوم بسته بندی حمل و نقل سوخت است" (2). شرکت آلمانی SGL Carbon که قبلاً در تولید عناصر سوخت کروی در آفریقای جنوبی و چین شرکت داشت نیز در آنجا حضور دارد (3).  

سخنان

(1) https://www.welt.de/print/die_welt/wissen/article162760506/Geboren-aus-Asche.html

(2) https://www.nuklearforum.ch/de/aktuell/e-bulletin/centrus-unterstuetzt-x-energy

(3) https://www.nuklearforum.ch/de/aktuell/e-bulletin/doe-neue-investitionen-generation-iv-reaktoren

reaktorpleite.de را با کلمه کلیدی جستجو کنید: Kugelkaufenreaktor
http://www.reaktorpleite.de/interne-suche.html?q=Kugelkaufenreaktor

ترس آلمانی ها در HTR در چین: "کمک آلتمایر!"

اگر این خبرنامه را در دستان خود دارید، ممکن است رویای جسورانه دوستان بی‌شماری راکتور بستر سنگ‌ریزه قبلاً به واقعیت تبدیل شده باشد! - دقیقاً در مکانی که بیش از 150 سال پیش، نیروهای استعمارگر آلمان پایگاهی را در خلیج کیاوتشو چین در شبه جزیره شاندونگ در اختیار گرفتند (1). بنابراین ارتباط با این مکان بسیار خاص است. 

17 سال پس از تصمیم برای ساخت یک HTR بزرگتر در چین، کره های راکتور باید از دسامبر 2018 در اینجا پر جنب و جوش باشند و ذرات بنیادی به طور فشرده در حال چرخش باشند. - اما اوه عزیزم، الان از همه زمانها چی باید بخونم؟ دوستان آلمانی اتم بسیار نگران هستند. گویا کار زندگی شما در خطر است! یک راکتور بستر سنگریزه ای خارج از کنترل آلمان - آیا اصلاً می تواند کار کند؟ آیا چینی های کپی می توانند این کار را انجام دهند؟ به عنوان دانش‌آموز در آخن و یولیخ، آیا در آن زمان همیشه توجه می‌کردید؟

همانطور که تاریخ بدون شک ثابت می کند، تنها آلمانی های زیستی می توانند به هرج و مرج کروی آنارشیک در راکتور نظم دهند. اوراکل شولتن در گوی کریستالی بزرگ قبلاً گزارش داده است: "به زودی اتفاقی خواهد افتاد!" در این موقعیت سرنوشت ساز، انجمن بسیار معتبر "Biokernsp (i) rit" ابتکار عمل را برای نوشتن نامه ای فوری به وزیر آلتمایر به دست گرفت که در واقع در این مورد نوشته شده بود. 10 سپتامبر 2018 و طنز نیست (!):
چینی ها ساخته اند و به زودی تمام خواهند شد. آنها فناوری راکتوری را که در یولیخ توسعه داده شده است، اجرا می کنند که ایمن ترین رآکتور در جهان است. متأسفانه مشاوران آلمانی مانند آفریقای جنوبی آنها را در مسیر مشکوکی قرار دادند. هشداردهنده‌های باتجربه می‌ترسند که این امر در چین نیز نادرست باشد. و نتیجه چه خواهد شد: این پیشرفت سکولار آلمان توسط پروفسور شولتن و تیمش در سراسر جهان بی اعتبار شده است. اگر چین موفق نشود، حتی آمریکا، ژاپن یا روسیه دیگر این کار را نخواهند کرد. آبروی آلمان، قلمرو وزیر اقتصاد، از بین خواهد رفت. و شما فقط اجازه می دهید "چینی ها آن را بسازند". من از شما خواستم در 27 فوریه مداخله کنید. از این رو یک بار دیگر درخواست می شود: بپیوندید، گزینه های بیشتری از هر شهروند عادی دارید. لطفاً از آسیب مردم جلوگیری کنید! (...) با بهترین احترام، یوخن میشلز. 

برای من این سوال پیش می‌آید که آیا دونده‌های هسته‌ای ارگانیک چیزی می‌دانند که ما نمی‌دانیم و باعث نگرانی شدید؟ - پس باید باهاش ​​بیایند بیرون!

در همین حال، چینی ها با تأخیر معمولی راکتورهای بستر سنگریزه به ساخت خود ادامه دادند. در 2 اکتبر 2018، آنها گزارش دادند که اولین ژنراتور بخار برای HTR-PM آزمایشات فشار را با موفقیت به پایان رساند: آزمایش با موفقیت انجام شد! (2). - همه چیز آسان است، جای نگرانی نیست، ما می توانیم آن را انجام دهیم، آنها اعلام می کنند!

انتقاد جدی

در این میان، بحث جدی و انتقادی درباره HTR-PM در چین در رسانه ها و آنلاین ادامه دارد. در مجله علمی "Spektrum"، روزنامه نگار کاتیا ماریا انگل در 9 اکتبر 10 در مقاله "شروعی جدید برای یک ایده قدیمی" نوشت:
شیمیدان و محقق هسته ای راینر مورمن، کارمند سابق مرکز تحقیقات هسته ای یولیخ در آن زمان، همچنین فرض می کند که چندین سیستم ایمنی فعال از نیروگاه چینی در برابر بخار آب محافظت می کنند: به هر حال، مشخص است که احتمال خاصی وجود دارد. که مولدهای بخار آب نشت خواهند کرد. با این حال، او فکر می‌کند که وضعیت حادثه می‌تواند به سرعت گیج‌کننده شود، به همین دلیل است که محقق هسته‌ای نسبت به اقدامات حفاظتی ناکافی در این مرحله هشدار می‌دهد و بیشتر پادمان‌های بسیار خاص‌تری را پیشنهاد می‌کند. بالاخره در شرایط اضطراری، سخت افزار و مردم باید بدون خطا واکنش نشان دهند. اگر بخار آب از این مدار دوم به هسته داغ راکتور نفوذ کند، مزیت حفاظت از خود ذاتی به خطر می افتد، گرافیت می تواند بیش از حد گرم شود و با آب واکنش نشان دهد. (...)

اما حتی فراتر از جزئیات فنی خاص راکتور چینی، سؤالات قدیمی و اساسی در مورد این نوع جدید نیروگاه هسته ای هنوز مطرح می شود. به سختی کسی می داند که تقریباً 250 کره در یک راکتور در حین کار چگونه رفتار می کنند. چگونه می توانم وضعیت آنها را کنترل کنم؟ آیا نقاط داغ پنهان با اوج دمای محلی وجود دارد؟ در حین کار چقدر ساییده می شوند یا حتی می توانند بشکنند؟

عدم قطعیت در مورد سایش و ذرات ریز و احتمالاً بسیار خطرناک ناشی از آن نیز توسط مورمن محقق هسته ای به همراه دو دانشمند از MIT در یک تفسیر تخصصی فعلی در «ژول» مورد انتقاد قرار گرفته است. فیزیک غبار به طور کامل درک نشده است، به خصوص در گاز هلیوم داغ. "گرافیت روان کننده عالی است، اما توپ ها در محیط خشک ساییده می شوند." (...)

مهندس ارشد نیروگاه هسته ای Zuoyi Zhang در سال 2017 در "مهندسی" نوشت: "HRT-PM هنوز یک فناوری اثبات شده نیست. بنابراین ایمنی آن به طور مداوم بهبود می یابد. «ژانگ، محقق سابق هومبولت در مرکز تحقیقات هسته ای آن زمان در جولیخ، تأکید می کند که بخش بزرگی از تحقیقات حاصل همکاری با دانشمندان آلمانی است، اما دستگاه ها و فناوری جدید توسعه یافته اند. صرفاً بر اساس صنعت خودشان.» (3).

بنابراین چند ماه آینده واقعاً هیجان انگیز خواهد بود. آیا راکتور چینی واقعاً می تواند راه اندازی شود؟ و مهمتر از آن: آیا اتفاقی نمی افتد که جان مردم منطقه را به خطر بیندازد؟

ملاحظات:

1) https://www.machtvonunten.de/atomkraft-und-oekologie/333-neuer-thtr-in-china.html

2) http://www.world-nuclear-news.org/Articles/HTR-PM-steam-generator-passes-pressure-tests

3) https://www.spektrum.de/news/neuer-anlauf-fuer-eine-alte-idee/1593456

reaktorpleite.de را با کلمه کلیدی: چین جستجو کنید
http://www.reaktorpleite.de/interne-suche.html?q=China

انتقاد از راکتورهای نسل چهارم و توریم

شماره 40 مجله Ausgestrahlt در پنج صفحه به موضوع راکتورهای نسل چهارم می پردازد که اغلب در جنبش زیست محیطی مورد غفلت قرار می گیرد.

هیاهوی فعلی برای راکتورهای توریم در مصاحبه با راینر مورمن مورد بحث قرار گرفته است:

آیا تحقیقی در این مورد در آلمان وجود دارد؟ در مرکز تحقیقات مشترک (JRC) در کارلسروهه، یک مرکز تحقیقاتی اوراتوم در محوطه مؤسسه فناوری کارلسروهه (KIT؛ سابقاً مرکز تحقیقات هسته‌ای کارلسروهه و دانشگاه کارلسروهه)، توسعه راکتور سریع نمک مذاب (MSFR) تا حد زیادی انجام می شود، از جمله خود KIT در مقیاس کوچک گنجانده شده است. انتشارات زیادی در این مورد وجود دارد.

اطلاعات: https://www.ausgestrahlt.de/informieren/akw-generation-iv/

reaktorpleite.de را با عبارت جستجو کنید: Generation IV
https://www.reaktorpleite.de/interne-suche.html?q=Generation%20IV

کنگره توریوم در بروکسل

از 28 اکتبر 2018، کنگره "دنیای انرژی توریوم" دوستان اتمی در بروکسل برگزار شد. مخالفان نیروگاه هسته ای از بلژیک و FRG اعتراضی را برنامه ریزی کردند و بیانیه مفصلی در مورد موضوع توریم ایجاد کردند که پنج بار در نسخه های تکمیل شده و اصلاح شده از طریق ایمیل ارسال شد.

خود این اقدام برای اینکه بی جهت دوستان هسته ای در رسانه ها ارزش گذاری نشود صورت نگرفت. اکنون متن "نه به انرژی هسته ای توریم" در شبکه وجود دارد:

https://atomreaktor-wannsee-dichtmachen.de/pressemitteilungen/85-24-10-2018-nein-zur-thorium-kernenergie.html

reaktorpleite.de را با عبارت جستجو شده جستجو کنید: Thorium
https://www.reaktorpleite.de/interne-suche.html?q=Thorium

هیدروژن و HTR

در یک صفحه کامل، آندریاس برندل به این سوال پرداخت که آیا ترکیب تولید هیدروژن با عملکرد راکتورهای با دمای بالا در "Junge Welt" در 22 ژوئن 6 منطقی است یا خیر. مانند بسیاری دیگر، او به این نتیجه می‌رسد که از دیدگاه فیزیکی، اقتصاد هیدروژنی صرفاً اتلاف انرژی است و تنها در خدمت لابی اتمی است تا جاه‌طلبی‌های هسته‌ای خود را دنبال کند.

چندین دهه است که در اینجا به افراد و شرکت های مشابهی اشاره شده است: علاوه بر رودولف شولتن، این افراد عبارتند از Hermann Josef Werhahn، Fritz Vahrenholt، SGL Carbon، AAB، Forschungszentrum Jülich و غیره.

Brändle اساساً خلاصه خوبی از 150 شماره بخشنامه THTR ارائه می دهد و تأکید می کند که "جامعه HTR" ترکیبی از فرقه ای جزم اندیشانه و قدرت اقتصادی است که متحدانی را حتی در دولت های قرمز-سبز پیدا کرده است.

دو مقاله «هرگز خروجی از انرژی هسته‌ای وجود نداشت» و «اقتصاد هیدروژنی بن‌بست» متأسفانه به‌صورت رایگان در دسترس نیستند.

(به روز رسانی: مقاله "هرگز حذف هسته ای وجود نداشت"به عنوان یک فایل PDF در اینترنت وجود دارد.)

با این حال، من دو مقاله زیر را در مورد این موضوعات نوشته ام، به عنوان مثال:

https://www.reaktorpleite.de/nr-127-juli-09.html#Der-Werhahn-knurrt

https://www.machtvonunten.de/atomkraft-und-oekologie/215-wasserstoff-fuer-nukleare-traeume.html

reaktorpleite.de را با کلمه کلیدی: هیدروژن جستجو کنید
http://www.reaktorpleite.de/interne-suche.html?q=Wasserstoff

آفریقای جنوبی - استخراج اورانیوم

استفان کرامر هنوز برای بسیاری از خوانندگان خبرنامه به عنوان "مرد ما در آفریقای جنوبی" شناخته می شود زیرا به عنوان رئیس بنیاد بل، او به همراه سازمان محیط زیست "Earthlife Africa" ​​در آنجا برای جلوگیری از راکتور مدولار بستر Pebble (PBMR) و به طور مداوم در آنجا کار می کرد. برای یک باران تبادل اطلاعات را فراهم کرده است.

استفان اکنون یک زمین شناس بازنشسته است و هنوز در آفریقای جنوبی و مسائل هسته ای فعال است.

در شماره 1 "afrika süd" او به تفصیل گزارش داد که چگونه می توان استخراج اورانیوم را در نیمه بیابانی خشک کارو در آفریقای جنوبی متوقف کرد. در منطقه بسیار کم جمعیتی به وسعت آلمان، شرکت معدنی استرالیایی Peninsula Energy با کمک سرمایه الیگارشی روسیه (200 میلیون دلار آمریکا) حقوق معدن و زمین خریداری کرد. پس از اینکه مقاومت در برابر این تلاش‌ها در ابتدا کم بود، می‌توان به موفقیت‌های بزرگ‌تری دست یافت، زیرا شرکت معدن به صورت آماتوری پیش رفت و یک گونه گیاهی کاملاً جدید با یک گیاه یخی در منطقه پیدا شد.

بیش از 2.000 دادخواست علیه استخراج اورانیوم به مقامات صدور مجوز وجود داشت. یکی دیگر از دلایل مهم خروج شرکت معدنی استرالیا قیمت پایین اورانیوم فعلی است. - قطعا یک موفقیت بزرگ در آفریقای جنوبی!

اطلاعات: https://www.afrika-sued.org/ausgaben/heft-1-2016/radioaktiver-staub-ueber-der-karoo-/

https://www.afrika-sued.org/ausgaben/heft-1-2018/geplanter-uranbergbau-vor-dem-aus/

reaktorpleite.de را با کلمه کلیدی: آفریقای جنوبی جستجو کنید
http://www.reaktorpleite.de/interne-suche.html?q=Südafrika

"ورقه اسیب چپگرایان افراطی"

مدتی است که رسانه های منتقد بیشتر و بیشتر از تغییر به راست، یهودی ستیزی و بیگانه هراسی احساس می کنند.

به عنوان یکی از سردبیر ماهنامه "Graswurzelrevolution" در ابتدا خوشحال شدم که حتی رئیس دفتر حفاظت از قانون اساسی در تورینگن، استفان کرامر، تحلیلی از روزنامه ما توسط آندریاس کمپر را به شیوه ای بسیار دقیق و تأیید آمیز نقل کرد. در یک کنفرانس مطبوعاتی و برای چند دقیقه از تلویزیون پخش شد. این مقاله در مورد دستور کار فاشیستی سیاستمدار AfD، Björn Höcke (1) بود.

توهین، توهین و تهدیدی که بعداً بر سر ما و افسران حفاظت از قانون اساسی نازل شد، توصیف را نادیده می گیرد! علاوه بر این، کرامر رئیس سابق شورای مرکزی یهودیان در آلمان بود. نازی ها بیش از پیش تهویه هوا می کنند.

AfD بر ضد انقلاب مردمی "لکه گیری افراطی چپ" خشمگین شد و روزنامه بیلد مانند همیشه به این شکار دامن زد: "آنارکو-پستیل از سال 1972 برای الغای دولت ما می جنگد."

چند هفته پیش، وقتی در غرفه اطلاع رسانی عفو بین الملل در لبه میدان بازار در هام بودم، جایی که برای افراد تحت تعقیب در سراسر جهان امضا جمع آوری می شد، تعدادی از افراد ظاهراً معمولی را دیدم که در حال شورش بودند و علیه آنها اعتراض می کردند. پناهندگان و طرفداری مجازات اعدام را اعلام کردند. در چشم انداز، حدود صد متر جلوتر، نقطه شروع رسانه ای برای این آشفتگی به وضوح قابل مشاهده بود: از قضا، کتابفروشی هولوتا، که بیست سال است کتاب هایم را از آنجا خریده ام، اخیراً یک پارتیشن دوگانه با تبلیغات برای روزنامه بیلد ایجاد کرده است. هر روز جلوی مغازه خود و فروش این ورق. - اینجا در آلمان اتفاقاتی می افتد که تا چند سال پیش تصور نمی شد امکان پذیر باشد.

(1) https://www.graswurzel.net/gwr/2018/09/bjoern-hoeckes-faschistischer-fluss/

صورتحساب

کتاب راینر سپان "ایمن ترین نیروگاه های هسته ای در جهان؟ حل و فصل حرفه ای با جامعه اتمی "در خانه انتشارات" فون لورباس".

Szepan در چندین صفحه به THTR نیز می پردازد که قبلاً چندین بار در مورد آن اظهار نظر کرده است. متأسفانه، «حسابداری» اغلب به توهینی صریح به صاحبان اختیارات نیکوکار، که او آنها را آپاراتچیک می نامد، تبدیل می شود.

و جمله «زنان خانه دار فقط با این رفتار می توانند تحت تأثیر قرار گیرند» (ص 65) در این مرحله نیازی به توضیح ندارد و خود گویای آن است...

این کتاب دارای 92 صفحه در فرمت A4 و قیمت آن 12,90 یورو می باشد.

مالک WA ایپن در حال فرار است!

مالک "Westfälischer Anzeiger" (WA) ایپن درست در خط مقدم است که در آن اقدامات علیه تغییرات آب و هوایی خنثی می شود (به مقاله او از 13 اکتبر 10 در WA مراجعه کنید) یا چرخ تاریخ از نظر حقوق کارمندان است. برگشتن:

"FSD سنتی (Frankfurter Societäts-Druckerei) به عنوان چاپگر داخلی "Frankfurter Allgemeine Zeitung" (FAZ) بزرگ شد و تنها در بهار گذشته توسط گروه روزنامه ایپن (مونیخ) و Rempel (" Gießener Allgemeine) اداره شد. مانفرد موس از ver.di Hessen انتقاد می کند: "مالکان جدید می خواهند از مذاکره دموکراتیک توافق نامه های دسته جمعی فرار کنند و در عوض دستمزد و شرایط کار را مطابق با سبک صاحبخانه دیکته کنند."

سیاستمداران هسی مانند تورستن شافر-گومبل، رئیس ایالت SPD و آخیم کسلر، نماینده بوندستاگ (LINKE) فرار FSD از چانه زنی جمعی را محکوم می کنند و با ver.di و نیروی کار FSD ابراز همبستگی می کنند. در اینجا، مانند سایر شرکت‌ها با سطح بالای سازمان‌های صنفی، یک اختلاف کارگری طولانی در حال ظهور است.» (از: Neues Deutschland از 24 نوامبر 11)

اطلاعات بیشتر در مورد WA و Ippen:

https://www.machtvonunten.de/medienkritik/313-antifa-haekelclub-im-visier-der-lokalpresse.html

«تسالونیکی: ویرانی «شهر یهودی» و پیامدهای آن»

در این مرحله می‌خواهم به مقاله طولانی‌تری از من در «انقلاب مردمی» اشاره کنم که در جامعه یونان بسیار مورد توجه قرار گرفت، در طرف معروف یهودی هاگالیل منعکس شد و اغلب در FB منتشر شد و باعث نگرانی شد. اینجا شروع است:

«آیا کسی اصلاً به آنچه قبلاً اینجا اتفاق افتاده فکر می‌کند؟» در حالی که در خیابان‌های پر سر و صدا تسالونیکی با ساختمان‌های بتنی زشتشان پرسه می‌زنم، از کنار انبوه مردمی که با کیسه‌های خرید هجوم می‌آورند، فکر می‌کنم.

وقتی سیزده ساله بودم، در خانه با کتابچه ای باریک و به اندازه کارت پستال مواجه شدم: «پیاده روی کوتاه در سالونیکی. یادگاری هایی از تهاجم سربازان آلمانی به سالونیکی در 9 آوریل 1941». این آخرین نشانه زندگی عموی بیست ساله مادرم بود که چند ماه بعد توسط پارتیزان های یونانی کشته شد. علاقه ام برانگیخته شد

پنجاه سال پس از کشف کتابچه، من اینجا هستم. تقریباً چیزی از کلان شهر سابق یهودیان باقی نمانده است. من تعجب می کنم که چگونه 46.000 یهودی سفاردی از سالونیکی می توانند به آشویتس تبعید شوند و تقریباً همه آنها کشته شوند؟

چگونه با این گذشته در تسالونیکی و آلمان برخورد می شود؟ یانیس بوتاریس، شهردار لیبرال تسالونیکی، که از سال 2014 برای یادبود یهودیان مقتول در دفتر خود مبارزاتی را آغاز کرده است، در آوریل 2018 در یک مراسم در مقابل چشمان 4.000 تماشاگر مورد ضرب و شتم افراط‌گرایان راست‌گرا قرار گرفت و تنها توانست سوار خودرو شود. به سختی که متعاقباً تخریب شد. (...)

همانند آلمان، گرایش‌های افراطی دست راستی و یهودستیزی در سال‌های اخیر به طور قابل توجهی افزایش یافته است.»

برای مطالعه بیشتر: https://www.machtvonunten.de/nationalisten-rechte-neoliberale/332-thessaloniki-dیعنی نابودی-شهر-یهودیان-و-عواقب-آن.html

خوانندگان عزیز!

اول از همه می خواهم از شما برای تبریک و تشویق برای نسخه 150 سالگرد تشکر کنم. به هیچ وجه امری مسلم نیست که مجله ای که به چنین موضوع خاصی می پردازد همچنان ظاهر شود. - با این حال مجبور شدم خودم مقاله ای در مورد این سالگرد بنویسم. و در واقع - چگونه می تواند غیر از این باشد - در "انقلاب مردمی" در سپتامبر 2018. می توانید آن را در اینجا مشاهده کنید که با 20 تصویر از صفحات اول مختلف قدیمی تکمیل شده است:

https://www.machtvonunten.de/medienkritik/334-jubilaeumsausgabe-nr-150-vom-thtr-rundbrief-erschienen.html

در 15 سپتامبر 2018، به دعوت کارگروه دولتی NRW Energie der Grünen، که در هام تشکیل جلسه داد، یک سخنرانی یک ساعته با موضوع "THTR: بین از کار انداختن و برچیدن" ارائه کردم. بحث طولانی و جالبی صورت گرفت و من از سبزها خواستم که در آینده نزدیک از پارلمان ایالتی بپرسند که نقشه راه برای برچیدن به صورت ملموس چگونه است، زیرا در حال حاضر هیچ اطلاعات معناداری در این مورد وجود ندارد.

اثر: THTR-Rundbrief توسط ابتکار شهروندان برای حفاظت از محیط زیست Hamm, c/o Horst Blume, Schleusenweg 10, 59071 Hamm منتشر شده است. ویرایش و متون: هورست بلوم.

ایمیل: h.blume@thtr-a.de

برای کار روی "خبرنامه THTR'،'reactorpleite.de"و"نقشه جهان هسته ایشما به اطلاعات به روز، رفقای پرانرژی و تازه زیر 100 سال (;-) و کمک های مالی نیاز دارید. اگر می توانید کمک کنید لطفا به آیدی زیر پیام دهید: info@ Reaktorpleite.de

درخواست کمک های مالی

- THTR-Rundbrief توسط 'BI Environmental Protection Hamm' منتشر می شود و با کمک های مالی تأمین می شود.

- THTR-Rundbrief در همین حال تبدیل به یک رسانه اطلاعاتی بسیار مورد توجه شده است. با این حال، به دلیل گسترش وب سایت و چاپ برگه های اطلاعات اضافی، هزینه های مستمری وجود دارد.

- THTR-Rundbrief به تفصیل تحقیق و گزارش می کند. برای اینکه بتوانیم این کار را انجام دهیم، به کمک های مالی وابسته هستیم. ما از هر اهدایی خوشحالیم!

صندوق ابتکار مدنی در تاریخ 43 ساله خود هرگز اینقدر کم پر نبوده است!

کار ما بسیار موفق است. نه تنها این خبرنامه، بلکه کل وب سایت "www.reaktorpleite.de" می تواند به راحتی با بهترین سایت های ضد هسته ای در آلمان به لطف کار سخت مدیر شبکه ما همراه باشد.

بسیار پیچیده در سراسر جهان منحصر به فرد و با بیش از 900 ورودی دقیق تغذیه می شود.نقشه جهان هسته ایدر سه سال بیش از صد هزار بار بازدید شده است. تاکنون، حتی سازمان‌های زیست‌محیطی بزرگ‌تر با تعدادی موقعیت تمام‌وقت نتوانسته‌اند چنین نقشه تعاملی ایجاد کنند.

ما فقط یک کمک هزینه کوچک چند صد یورویی برای این کار دریافت می کنیم - در سال. اما این پول نیز باید ابتدا جمع شود. بنابراین ما برای کمک مالی خود را در این مرحله!

کمک های مالی حساب: حفاظت از محیط زیست BI Hamm

هدف استفاده: خبرنامه THTR

IBAN: 31 4105 0095 0000 DE0394

BIC: WELADED1HAM

بالای صفحه

***