خبرنامه های THTR از سال 2008

***

***

خبرنامه THTR شماره 123، اکتبر 2008

مطالب و محتوا:

اکنون زمان اقدام است:
سرطان دوران کودکی در اطراف نیروگاه های هسته ای

*

معدن Asse II نشان می دهد:
عناصر سوخت THTR با رادیواکتیو بالا دوباره ظاهر می شوند!

*

مطالعه خودی نشان می دهد:
حوادث ذاتی و انتشار رادیواکتیویته از خط HTR!

*

نیروگاه های هسته ای = سود کلان برای سهامداران

*

اکنون زمان اقدام است:

سرطان دوران کودکی در اطراف نیروگاه های هسته ای

رئیس سازمان پزشکان حیاتی هسته ای IPPNW، دکتر. پزشکی آنجلیکا کلاوسن، روز چهارشنبه در یک کنفرانس مطبوعاتی در برلین خواستار نتیجه گیری های لازم از مطالعه سرطان در دوران کودکی و اطمینان از پیشگیری لازم از خطر شد. کلاوسن گفت: اکنون زمان اقدام فرا رسیده است، زیرا ما زمان زیادی را از دست داده ایم. "اگر زیگمار گابریل وزیر محیط زیست اکنون می خواهد مطالعه سرطان کودکان را برای یک کانال رسمی طولانی تر به حالت تعلیق درآورد، آنگلا مرکل صدراعظم باید فوراً پیشگیری از خطرات ضروری و در نتیجه حفاظت از شهروندان را در اولویت قرار دهد."

کلاوسن خاطرنشان کرد که برای بیش از ده سال نشانه های جدی از افزایش نرخ سرطان در مجاورت نیروگاه های هسته ای وجود داشته است. شواهد قابل اعتمادی از این موضوع به مدت هشت سال در دسترس بوده است و قطعیت نهایی اکنون توسط مطالعه کنونی سرطان دوران کودکی که توسط IPPNW در سال 2007 راه اندازی شد، ارائه شده است. کلاوسن می گوید: «ممکن است در مورد جزئیات این مطالعه بحث شود، اما یک چیز اکنون به طور قطع ثابت شده است. و آن دقیقاً در 25 متری."

پروفسور ابرهارد گریزر، مؤسسه تحقیقات بهداشت عمومی و پرستاری در دانشگاه برمن، در برلین گفت که تعداد موارد سرطان اضافی سوال اصلی این مطالعه نیست. از این نظر، اگر رئیس مطالعه، پروفسور ماریا بلتنر، مکرراً فقط به تعداد کمی از موارد در "منطقه 5 کیلومتری" اشاره کند و در بهترین حالت نیمی از حقیقت را بگوید، مشکوک است. گریزر تاکید کرد: "اگر در مورد اعداد صحبت می کنید، در کل منطقه مورد مطالعه ما در واقع با 29 تا 121 مورد سرطان اضافی روبرو هستیم که 275٪ - 8٪ از کل سرطان ها در کودکان تا 18 سال در منطقه مورد مطالعه است -". بنابراین در شعاع 5 کیلومتری - در اطراف نیروگاه های هسته ای. بنابراین ما در مورد میزان قابل توجهی از موارد سرطان در کودکان کوچک صحبت می کنیم.

دکتر. rer. nat. Sebastian Pflugbeil، رئیس انجمن حفاظت در برابر تشعشع، در این زمینه خاطرنشان کرد که یک مطالعه مورد-شاهدی اضافی برای تعیین اینکه آیا نتیجه اصلی مطالعه سرطان کودکان ماینز، وابستگی قابل توجه به فاصله از خطرات، همچنین از طریق تعداد زیادی از عوامل موثر دیگر احتمالی (مخلوط کننده ها) مانند آفت کش ها را می توان توضیح داد. Pflugbeil می گوید: «چنین مخدوش کننده ای پیدا نشده است. "محققان ثبت سرطان کودکان ماینز دریافتند که تنها فاصله تا نیروگاه های هسته ای نتایج قابل توجهی ارائه می دهد. اگر فرض کنیم که قرار گرفتن در معرض رادیواکتیو با فاصله کاهش می یابد، همانطور که خطر مشاهده شده کاهش می یابد، نتیجه گیری این است که علت افزایش آن افزایش می یابد. نرخ سرطان را باید در انتشارات رادیواکتیو از نیروگاه های هسته ای جستجو کرد."

پروفسور دکتر پزشکی گریزر و پروفسور دکتر. پزشکی ولفگانگ هافمن، دانشگاه گریفسوالد، دپارتمان اپیدمیولوژی تامین و سلامت جامعه، اجرای محاسباتی صحیح این مطالعه را تایید کرد، اما همچنین در مورد نتایج بحث مطالعه نظر انتقادی داشت. هافمن به صراحت گفت: «بر اساس این نتایج مطالعه نمی‌توان مشارکت علی در انتشارات رادیواکتیو از نیروگاه‌های هسته‌ای را رد کرد.»

پروفسور گریزر و هافمن و دکتر. Pflugbeil اعضای کمیته تخصصی متکثر اداره فدرال حفاظت در برابر تشعشع است که به مطالعه سرطان کودک در مرکز ثبت سرطان کودکان آلمان در ماینتس توصیه می کند. در 10 دسامبر 2007، این کمیته به اتفاق آرا در بیانیه خود در مورد نتایج این مطالعه اعلام کرد که انتشار رادیواکتیو از نیروگاه های هسته ای آلمان را نمی توان به عنوان علت افزایش تعداد موارد سرطان در دوران کودکی رد کرد.

به گفته استاد فیزیک اشمیتز-فوئرهاک - سابقاً دانشگاه برمن - تأسیسات هسته ای بیش از آنچه که به طور رسمی اعلام شده است رادیواکتیویته آزاد می کنند. اپراتورها اندازه گیری های مداوم را روی دودکش اگزوز و در فاضلاب انجام می دهند. اما نمونه‌هایی از انتشار غیرمجاز وجود دارد. یک مطالعه مفصل نسبت به کودکانی که در معرض آن قرار نگرفته اند. کروموزوم های دو مرکز یک شاخص خاص از آسیب تشعشع هستند.

استدلال مقامات مبنی بر اینکه دوز بسیار کوچک برای ایجاد اثر مشاهده شده است معتبر نیست. دوز جمعیت را نمی توان به طور مستقیم اندازه گیری کرد، اما باید با استفاده از محاسبات مدل از انتشار اندازه گیری شده شبیه سازی شود. عدم قطعیت در تعیین دوز می تواند به چندین توان ده برسد، به خصوص در مورد کودکان کوچک.

برای دکتر پزشکی کلاوسن اکنون باید اصل پیشگیری از خطرات مورد نیاز قانون اساسی اروپا و قانون اساسی را اجرا کند. دکتر مقایسه ای را از عمل خود انجام داد: "اگر این همه عوارض جانبی جدی برای یک دارو مشخص شود، آنگاه این دارو بلافاصله از بازار خارج می شود تا علت عوارض جانبی کاملاً مشخص شود. این یک اقدام احتیاطی بدیهی است. اصل حمایت از بیماران چرا این امر در مورد بهره برداری از نیروگاه های هسته ای صدق نمی کند؟

منبع: بیانیه مطبوعاتی IPPNW، www.ippnw.de

*

بین سالهای 1967 و 1978، 124.494 بسته زباله سطح پایین و 1.293 بسته زباله رادیواکتیو سطح متوسط ​​در معدن Asse II در نزدیکی Wolfenbuttel در معدن نمک سابق ذخیره شد. این چیزی است که نسخه رسمی 18 آوریل 2002 در "موجودی به روز شده رادیونوکلئید" می گوید. با توجه به گورلبن، این آزمایش برای اثبات اینکه چقدر معادن نمک برای ذخیره سازی زباله های هسته ای برای هزاران سال مناسب هستند، در نظر گرفته شد.

سال‌هاست که ورود آب و شیره، Asse را به یک توالت اتمی با فلاش رو به بالا تبدیل کرده است. اکنون یک منطقه کامل در ترس از بقایای رادیواکتیو دهه های گذشته زندگی می کند. آسه قرار است به زودی سیل شود. ترس از ابتکارات شهروندان: سیل گنبد نمکی را به اسفنج تبدیل کرده و مواد رادیواکتیو را بیش از پیش بسیج می کند. در 5 ژوئیه 2008، هزار نفر علیه این تظاهرات کردند.

بر اساس اطلاعات رسمی، 102 تن اورانیوم، 87 تن توریم و 11,6 کیلوگرم پلوتونیوم در معدن Asse وجود دارد. توریم نشانه روشنی است که مواد رادیواکتیو از THTR Julich نیز ذخیره شده است. راکتور بستر سنگریزه ای Arbeitsgemeinschaft Versuchsreaktor (AVR) خروجی 15 مگاوات داشت و از سال 1966 (اول بحرانی) تا 1988 در حال بهره برداری بود. به گفته اپراتور، "تا پایان سال 1985، بیش از 255.000 عنصر سوخت در AVR استفاده شد" (1). او در مورد دفع عناصر سوخت رادیواکتیو استفاده شده نوشت:

در سال 1973 برنامه‌ای برای ذخیره‌سازی تجربی عناصر سوخت AVR در معدن نمک Asse تنظیم شد که همراه با مرکز آزمایش بازفرآوری مشتری ظرفیت کافی برای دفع AVR را در آن زمان ارائه می‌کرد. با این حال، بسته شدن موقت Asse و جهت دهی مجدد پروژه Jupiter مستلزم تجدید نظر در مفهوم دفع »(2) بود.

اگرچه تنها پسماندهای رادیواکتیو سطح پایین و متوسط ​​ممکن است در Asse ذخیره شوند، اتفاق دیگری رخ داد: از سال 1967 تا 1982، تنها 93 درصد اورانیوم 235 غنی شده در THTR Jülich استفاده شد: «در AVR، گروه کاری بنابراین از سال 1982 مجموعه های سوخت با غنای پایین به تدریج جایگزین عناصر سوخت حاوی توریم بسیار غنی شده است. در سال 1985 آنها 43 درصد از عناصر سوخت موجود در چرخه راکتور را تشکیل می دادند. نیازی به حدس و گمان نیست که آیا بین سالهای 3 و 1967 یکصد هزار مورد از این عناصر سوختی بسیار پرتوزا ذخیره شده است یا بیشتر. نباید این اتفاق می افتاد.

سبزهای نیدرزاکسن این را در صفحه اصلی خود منتشر کردند "فهرست همراه برای ذخیره سازی تجربی زباله های رادیواکتیو سطح متوسط ​​در معدن نمک Asse"، فرستنده: مرکز تحقیقات هسته ای یولیخ. تاریخ: 15 دسامبر 12. مواد زائد U، Th (Thorium!) و SP نامگذاری شده اند. نوع زباله های رادیواکتیو: "گلوله های عنصر سوخت در قوطی حلبی"! - بنابراین برای هزاران سال با خیال راحت به این روش ذخیره می شد. این یک شوخی بد است!

در نسخه آگوست 2008 ماهنامه "Konkret"، Detlef zum Winkel اولین کسی بود که اشاره کرد که زباله های هسته ای با رادیواکتیو بالا از THTR Julich در Asse ذخیره شده است و اظهار داشت: "برای طبقه بندی چنین زباله هایی تحت عنوان عمومی کم تا متوسط. سطح رادیواکتیو دهه‌ها است که عموم مردم را گمراه می‌کند که در مورد جسارت به سختی می‌توان از آن فراتر رفت. روشن کردن این موضوع یکی از وظایف نماینده مجلس است که نماینده حوزه انتخابیه ای است که آسه در بوندستاگ در آن قرار دارد: زیگمار گابریل، که اکنون وزیر محیط زیست در برلین نیز هست.

و ارتباط بسیار انفجاری دیگری با وینکل در "Konkret" وجود دارد: "Asse میراث آغاز برنامه هسته ای آلمان را پنهان می کند. از آنجایی که این چیزها برای مدت طولانی می درخشند و پنهان کردن آن بسیار دشوار است، می تواند معماها و رازهای زیادی را از زمانی که احمدی نژاد ما هنوز فرانتس یوزف اشتراوس نامیده می شد حل کند. در کارلسروهه و جاهای دیگر - به طور تصادفی! - روی همان پروژه هایی که ایران در حال حاضر می خواهد، غنی سازی اورانیوم و راکتور آب سنگین کار کرده است.
آس آن را به روشنی می آورد. با در نظر گرفتن این: موفق باشید!

ملاحظات:
1. "تجربه طولانی مدت با نیروگاه هسته ای آزمایشی AVR"، BBC + HRB، 1987، صفحه 7
2. راکتور بستر سنگریزه ای گروه کاری راکتور تجربی "، ویرایش: AVR، BBC، HRB. می 1987، صفحه 19
3. زیر 1.، صفحه 6 را ببینید. این مقاله همچنین بینش قابل توجهی در مورد عملکرد عملیاتی AVR ارائه می دهد: "در چند سال اول بهره برداری، اجزای مورد نیاز به ویژه تعمیر و نگهداری در مناطقی در محدوده مهار راکتور وجود داشت که فقط وجود داشت. به طور ناقص در برابر تشعشعات مستقیم محافظت می شود. این امر دوزهای نسبتاً بالا را در 3 سال اول عملیات توضیح می دهد. بعد از اینکه این اجزا با اجزای بهتر جایگزین شدند ... "، آیا آنها به Asse آمدند؟
در نامه ای به سردبیر در WA در 29 اوت 8، به اتصال Asse - THTR اشاره شد. در 2008 سپتامبر 5، WA نیز در این مورد به عنوان بخشی از یک صفحه موضوع گزارش داد: "از NRW چه آمد؟" 

*

مطالعه جدید (1) توسط دانشمند Rainer Moormann در مورد عملکرد رآکتور توریم با دمای بالا (THTR) AVR در Julich که در سال 1988 تعطیل شد، نه تنها کل معماری ایمنی رسمی قبلی این خط راکتور را زیر سوال می برد. ، بلکه اظهارات جامعه اتمی بین المللی در مورد مزایای راکتورهای نسل جدید IV در پایه آنها را متزلزل می کند.

شایان ذکر است، این انتقاد از سوی دانشمندی است که سال هاست در Forschungszentrum Jülich به طور منظم در مورد خط HTR در Forschungszentrum Jülich تحقیق می کند و در این مورد منتشر کرده است. با درجه باز بودن بی‌سابقه‌ای، این «ارزیابی مجدد مرتبط با ایمنی» اولین موردی است که مشکلات قابل‌توجهی را در عملکرد و برچیدن راکتور آزمایشی عمومی (AVR) در جولیخ آشکار می‌کند و به آلودگی رادیواکتیو قابل‌توجهی رسیدگی می‌کند. در اینجا نتایج به تفصیل آمده است:

1. بسیاری از مشکلات امنیتی در AVR تاکنون پنهان شده است.
"این کار عمدتاً به برخی از مشکلات منتشر شده ناکافی اما مرتبط با ایمنی در عملیات AVR می پردازد."

2. برچیدن آن را آشکار می کند: آلودگی به طور قابل توجهی در داخل تأسیسات بیش از پیش بینی شده بود. گرد و غبار گرافیت رادیواکتیو "متحرک" است.
مدار خنک کننده AVR به شدت با محصولات شکافت فلزی (Sr-90، Cs-137) آلوده شده است، که باعث ایجاد مشکلات قابل توجهی در برچیدن فعلی می شود. میزان آلودگی دقیقاً مشخص نیست، اما ارزیابی آزمایش‌های رسوب محصول شکافت نشان می‌دهد که این آلودگی در پایان عملیات به چند درصد از موجودی هسته‌ای رسیده است و بنابراین مرتبه‌ای بزرگ‌تر از پیش‌بینی‌شده و همچنین به‌طور قابل‌توجهی بالاتر از میزان است. آلودگی در LWR بزرگ بخش قابل توجهی از این آلودگی به گرد و غبار گرافیت متصل است و بنابراین در حوادث کاهش فشار تا حدی متحرک است، که باید در ارزیابی ایمنی راکتورهای آینده در نظر گرفته شود.

3. دمای غیر قابل قبول بالای هسته علت انتشار زیاد است.
مشخص شد که آلودگی مدار خنک‌کننده AVR در درجه اول ناشی از کیفیت نامناسب عنصر سوخت نیست، همانطور که قبلاً فرض می‌شد، بلکه به دلیل دمای غیرقابل قبول بالای هسته است که انتشار را به میزان قابل توجهی تسریع می‌کرد. دمای بالای غیر مجاز هسته تنها 1 سال قبل از پایان عملیات نهایی AVR کشف شد، زیرا هسته خوشه سنگریزه هنوز قابل استفاده نبوده است. حداکثر دمای هسته در AVR هنوز ناشناخته است، اما بیش از 200 K بالاتر از مقادیر محاسبه شده بود. (...) در حال حاضر، محاسبات اولیه قابل اعتماد دمای هسته در سنگریزه ها امکان پذیر نیست."

4. مولد بخار در حین کار آسیب دیده است.
علاوه بر این، اختلاف دمای آزیموتال تا 200 کلوین در لبه هسته اندازه گیری شد که احتمالاً به دلیل عدم تعادل عملکرد است. رشته های گاز داغ با دمای بالاتر از 1100 درجه سانتیگراد که می توانست به مولد بخار آسیب برساند، گهگاه در بالای هسته اندازه گیری می شد.

5. عملیات AVR ناامن و غیر قابل اعتماد بود. در نتیجه، این ویژگی های ایمنی منفی را می توان در راکتورهای نسل چهارم آینده نیز انتظار داشت.
بنابراین هیچ عملیات AVR ایمن و قابل اعتمادی در دمای خروجی گاز مناسب برای گرمای فرآیند وجود نداشت، همانطور که به عنوان پایه توسعه VHTR بستر سنگریزه ای در پروژه نسل چهارم فرض شد.

6. مجموعه های سوخت کروی HTR نمی توانند از خروج رادیواکتیویته جلوگیری کنند. یک افسانه به عنوان یک دروغ افشا می شود.
مشکلات آلودگی AVR همچنین به این واقعیت مربوط می شود که مجموعه های سوخت HTR دست نخورده نمی توانند به عنوان یک مانع تقریباً کامل برای محصولات شکافت فلزی در نظر گرفته شوند، همانطور که برای گازهای نجیب هستند. فلزات در هسته سوخت، در پوشش ها و در گرافیت پخش می شوند. هنگامی که از محدودیت‌های دمایی خاص برای محصول شکافت فراتر رفته باشد، پیشرفت از طریق این موانع در عملیات عادی طولانی‌مدت صورت می‌گیرد. یک نقطه ضعف حل نشده در HTR وجود دارد که در راکتورهای دیگر وجود ندارد."

7. توزیع کنترل نشده (!) هسته های رادیواکتیو در کل مدار خنک کننده وجود دارد.
یکی دیگر از نقاط ضعف HTR که به آلودگی AVR کمک می کند به این دلیل است که هسته های آزاد شده از عناصر سوخت در HTR به صورت کنترل نشده در کل مدار خنک کننده توزیع می شوند. به دلیل نرخ بالای رسوب محصولات شکافت واکنش پذیر شیمیایی در مدارهای خنک کننده HTR، فعالیت آزاد شده از عناصر سوخت را نمی توان با استفاده از یک سیستم تمیز کردن حذف کرد، همانطور که در LWR استاندارد است.
نظرات: بنابراین اکنون می دانیم که چرا اپراتورهای THTR Hamm پس از خاموش شدن آن به شدت در برابر درخواست ما برای ثبت نوکلید مقاومت کردند. یک فاجعه اضافی آشکار و عمومی می شد!

8. ورود آب صورت گرفت. اینها باید در آینده توسط دستگاه های اضافی حذف شوند.
"در صورت ورود آب، نفوذ آب مایع به داخل سنگریزه، همانطور که در یک حادثه AVR اتفاق افتاد، باید از نظر ساختاری حذف شود تا از ضریب خالی مثبت احتمالی واکنش پذیری با حرکت واکنش پذیری جلوگیری شود."

9. محفظه ضد گاز (ظرف ایمنی) به طور کامل وجود ندارد، اما کاملا ضروری است.
معیارهایی برای فعالیت انباشته حداکثر قابل تحمل در مدار خنک کننده HTR بر اساس مقررات آلمان برای حوادث طراحی و بر اساس الزامات مربوط به تعمیر و نگهداری و برچیدن ایجاد شده است. بکارگیری این معیارها در راکتورهای بستر سنگریزه ای منجر به این نتیجه می شود که حتی اگر دمای هسته بیش از حد در نظر گرفته نشود، مهار گازی لازم است.

10. نویسنده در مطالعه خود به این موضوع می پردازد که آیا به منظور ایمنی، به طور کلی باید از دمای گاز داغ در آینده خودداری کرد یا خیر.
به عبارت دیگر: راکتور با دمای بسیار بالا (VHTR)، که به ویژه در نسل چهارم مورد علاقه است، تعداد زیادی از مشکلات را ایجاد می کند که هنوز حل نشده اند. قبل از شروع مراحل بعدی، یک "برنامه تحقیق و توسعه بسیار گسترده" برای این امر ضروری است.

11. توسعه بیشتر راکتور بستر سنگریزه بسیار پرهزینه خواهد بود و بنابراین خطرات اقتصادی باید از قبل به طور دقیق برآورد شوند. آیا تلاش عظیم حتی ارزش آن را دارد؟
یک راکتور آزمایشی بستر سنگریزه ای با ابزار گسترده برای حل این مشکلات ضروری است. قبل از شروع یک برنامه تحقیق و توسعه با این اندازه، یک مطالعه امکان سنجی شامل برآورد هزینه باید انجام شود تا ریسک اقتصادی این توسعه را کمی سازی کند."

12. تمام مطالعات قبلی ایمنی HTR در نتیجه گیری های خود ناکافی و بسیار خوش بینانه بوده است.
با توجه به تصادفات فراتر از طراحی، مشکلات ایمنی در صورت ورود هوا / آتش سوزی هسته هنوز به اندازه کافی حل نشده است. مطالعه ایمنی مقایسه ای از بستر سنگریزه HTR، بلوک HTR و نسل III LWR برای به دست آوردن یک بیانیه قابل اعتمادتر در مورد ایمنی مفاهیم HTR بستر سنگریزه فعلی مفید خواهد بود: از دیدگاه امروزی، مطالعات ایمنی قبلی برای راکتورهای بستر سنگریزه نیز باید در نظر گرفته شود. خوش بینانه."

پس از انتشار این مطالعه انتقادی در چارچوب مرکز تحقیقات یولیخ، تنها یک تقاضا می‌تواند وجود داشته باشد: دیگر هیچ یورویی برای تحقیقات HTR و نسل چهارم وجود ندارد. عدم ساخت PBMR در آفریقای جنوبی که دقیقاً مشکلات ذکر شده را خواهد داشت!

ملاحظات:
1. Rainer Moormann: "ارزیابی مجدد مربوط به ایمنی از عملکرد راکتور بستر سنگریزه ای AVR و نتیجه گیری برای راکتورهای آینده". گزارش ها از Forschungszentrum Jülich، 4275. ISSN 0944-2952.

مطالعه به صورت فایل PDF از سرور کتابخانه مرکزی Forschungszentrum Jülich

*

برق ارزان از نیروگاه های هسته ای؟ به خصوص برای مردم فقیر، همانطور که لورنتس مایر با نیت عوام فریبانه برای فریب دادن چند نفر به خصوص احمق پیشنهاد کرد؟

فیلم مستند فلوریان اپیتز برنده جوایز متعدد "فروش بزرگ" در 23 سپتامبر 9 در ARTE واقعیت را در تنها کشور آفریقایی دارای انرژی هسته ای نشان داد. زیرا در آفریقای جنوبی دو نیروگاه هسته ای در کوبرگ در نزدیکی کیپ تاون وجود دارد و هزینه های THTR (به نام PBMR) که درست در کنار آن برنامه ریزی شده است، در 10 سال گذشته ده برابر شده است. در سال 1999 شرکت دولتی تامین انرژی ESKOM خصوصی شد و قیمت برق را تا 300 درصد افزایش داد. بسیاری از خانواده ها در محله های فقیر نشین با مشکلات مالی مواجه شدند. ESKOM برق 20.000 خانوار را در ماه قطع می کند.

جمعیت فقیر و مخالفان خصوصی سازی به خودیاری متوسل شدند و به طور غیرقانونی خانوارهای قطع شده را دوباره به شبکه برق وصل کردند. ESKOM آنها را بی رحمانه با کمک دولت تحت تعقیب قرار می دهد. در این فیلم بسیار تکان دهنده، کنشگر بونگانی لوبیسی حرف خود را می زند که چهار ماه پس از پایان فیلم در شرایطی نامعلوم می میرد.

جوزف ای. استیگلیتز، برنده جایزه نوبل اقتصاد، پس از نمونه‌های وحشتناک خصوصی‌سازی در انگلستان، فیلیپین و بولیوی، این سیستم غیرانسانی را چنین توصیف می‌کند: «یک بار جنبه‌های خاصی از سیاست اقتصادی را با جنگ مدرن مقایسه کردم. جنگ مدرن به دنبال غیرانسانی کردن، از بین بردن شفقت است. شما بمب ها را از 15.000 متری پرتاب می کنید، اما نمی توانید ببینید کجا فرود می آیند، هیچ آسیبی نمی بینید. تقریباً شبیه یک بازی کامپیوتری است."
اطلاعات: www.dergrosseausverkauf.de

خوانندگان عزیز!
علاوه بر مطالعه مهیج Moormann در مورد THTR در یولیخ، تجزیه و تحلیل 198 صفحه‌ای هنوز فعلی خط HTR Öko-Institut از سال 1986 اکنون در وب سایت ما قابل مشاهده است. رسانه ها هنوز به طور گسترده در مورد THTR گزارش می دهند، به عنوان مثال:

•  انرژی هسته ای و مخالفان آن. تاریخچه جنبش ضد هسته ای در Deutschlandradio در 6 اوت 8.
•  در «DerWesten» (WAZ-WR-WP) در 10 سپتامبر 9، "فریاد مخالفان انرژی هسته ای کجاست؟"
•  «25 سال رآکتور Hamm-Uentrop» در «اینطور بود» در WDR در 13 سپتامبر 9.
•  ویرانه های گران قیمت. پروژه های بزرگ هسته ای شکست خورده "در Deutschlandradio در 14 سپتامبر 9.

هنگامی که صدراعظم مرکل در 29 اوت به هام-یونتروپ آمد تا سنگ بنای نیروگاه های جدید زغال سنگ را بگذارد، تنها دو عضو BI ما و سبزها (و صلح سبز) از هام تظاهرات کردند. با این وجود، پوشش رسانه ای گسترده ای دریافت کردیم. با این حال، مشارکت کم در اعتراضات از سوی جنبش محیط زیست به شدت شرم آور بود! - ما فقط نمی توانیم همه جا باشیم و همه کارها را انجام دهیم. در مورد مطالعات سرطان نیز، ابتکار عمل زیادی از سوی افراد جدید مورد نیاز است. - ما شرکت خدماتی نیستیم که دیگران بنشینند و بگویند: «بکن!» اینطوری کار نمی کند.

PS: در 8 نوامبر به Gorleben بیایید! در مورد فرصت های اشتراک گذاری سواری از Hamm با ما تماس بگیرید!

***

بالای صفحه

***

***

بالای صفحه

***