خبرنامه های THTR از سال 2011

***

***

خبرنامه THTR شماره 137، دسامبر 2011

مطالب و محتوا:

THTR: نیمی از زمان (ارزش).

لهستان هنوز گم نشده است!

آیا آفریقا از دست رفته است؟

امارات عربی: دروغ و فریب

آنگرا 3: تداومات فاشیستی

بهار 2012: کاستور جولیچ را حمل می کند - آهاوس!

با مارک و سنت: سوء استفاده از پابست!

THTR: نیمی از زمان (ارزش).

THTR در سال 1989 تعطیل شد. برای بازه زمانی 1997 تا 2027 یک به اصطلاح "عملیات خاموشی" سی ساله برنامه ریزی شده است. ما اکنون در نیمه تمام هستیم و می توانیم وضعیت موقت را بررسی کنیم.

پس خوب است که امسال سبزها در بوندستاگ دو پرسشنامه طولانی را به سرعت به دولت فدرال فرستادند و به آنها در موارد چاپی 17/5764 و 17/6667 پاسخ دادند. بر اساس این اطلاعات رسمی، خلاصه ای از وضعیت فعلی در اینجا آورده شده است.

چه کسی پرداخت می کند - نمی کند؟

از کار انداختن THTR سالانه حدود 5 میلیون یورو هزینه دارد. مقررات مالی قبلی برای این امر که بر اساس آن ایالت نوردراین-وستفالن و دولت فدرال تقریباً همه چیز را پرداخت می کردند و اپراتور Hoch Temperatur-Kernkraftwerk GmbH (HKG) تقریباً هیچ هزینه ای برای دو دهه پرداخت نمی کرد، در 31 دسامبر 2009 منقضی شد. چهار مذاکره درباره تامین مالی در سال 2009 بدون هیچ نتیجه ای قطع شد. نتیجه بحث بیشتر در 18 جولای 7 هنوز در رسانه ها اعلام نشده است.

شرکت کنندگان نمایندگان ایالت نوردراین-وستفالن، دولت فدرال، HKG، سهامداران HKG و PriceWaterhouse Coopers بودند. یکی از سهامداران HKG، احتمالاً RWE، تاکنون از تایید توافق احتمالی خودداری کرده است. در متن چاپ شده آمده است: "دولت فدرال در حال حاضر از نام بردن سهامداران HKG خودداری می کند، زیرا نمی توان رد کرد که نام بردن آنها تأثیرات منفی بر مذاکرات در حال انجام قرارداد داشته باشد." - پس دولت فدرال مجبور است به خاطر چند میلیون یورو در سال جلوی یک شرکت قدرتمند انرژی بخزد! این فقط یک قرارداد پرداخت بسیار محدود تا سال 2017 است. پس از آن، به هر حال تئاتر از نو شروع خواهد شد.

ذخایر مالی HKG چقدر است؟ یک سوال قانونی، زیرا هزینه های آتی برای از کار انداختن، برچیدن و "دفع" THTR به طور غیرقابل پیش بینی زیاد خواهد بود. در پایان سال 2010، HKG دارایی های 45,8 میلیون یورویی و دارایی های نقدی 1,6 میلیون یورویی از سود ذخایر انباشته بود. به عبارت دیگر: چند سال دیگر این پول صرفاً برای عملیات مستمر از رده خارج خواهد شد! و پس از آن چه کسی برای هر چیز دیگری که پیش می آید پرداخت می کند؟

مبالغ آن چقدر است - نه؟

دولت فدرال هزینه هایی را که معتقد است در چاپ 17/6179 قابل انتظار است فهرست می کند:
"برای مرحله از کار انداختن، تولید و بهره برداری از محفظه امن (1989 - 2009) از جمله پیش پرداخت های انجام شده به مخزن نهایی، هزینه هایی بالغ بر 430 میلیون یورو متحمل شده است. 130 میلیون یورو توسط ایالت نوردراین-وستفالن تامین شده است. و حدود 150 میلیون یورو از HKG.

طبق ترازنامه HKG در 31 دسامبر 2010، کل هزینه های پردازش باقیمانده منظم بیشتر (عملیات تأسیسات محصور شده ایمن تا سال 2030، ذخیره سازی موقت تا سال 2050، برچیدن، خدمات مخزن پیش از پیش تا سال 2080) برابر است. 675 میلیون یورو طبق برآورد هزینه توسط Siempelkamp NIS Ingenieurgesellschaft mbH (وضعیت: 350) این شامل حدود 2007 میلیون یورو برای برچیدن کامل کارخانه بدون پیش پرداخت های مخزن است.

ما قبلاً در بخشنامه شماره 124 THTR (2008) اشاره کردیم که فرض 350 میلیون یورو برای برچیدن کامل بسیار کم است:
به گفته وزارت تحقیقات فدرال، "برچیدن هنوز ناتمام THTR بیست برابر کوچکتر در یولیچ با "مسیر متروک پروژه" مشخص می شود. در آنجا هزینه ها حداقل پنج برابر شده و به بیش از 400 میلیون یورو می رسد. یکی از دلایل برای این آلودگی به طور قابل توجهی بالاتر از میزان آلودگی است که از قبل محاسبه شده است، زیرا گرد و غبار گرافیت رادیواکتیو زیادی در نیروگاه پخش شده است. عدم ارائه اطلس هسته ای پس از خاموش شدن THTR، سیستم ساخته شده است، ممکن است شگفتی های ناخوشایندی در انتظار فرمان تخریب باشد (...)

گروه مهندسی که اکنون راه اندازی شده است، صرفاً محاسبات هزینه های قدیمی را "دوباره" بررسی کرده و چند ستون از اعداد را در محاسبات انتزاعی خود به عقب و جلو منتقل کرده است. آنها فرضیات قابل اعتمادی نیستند. حتی وزارت NRW بیش از حد لازم نمی خواهد خود را شرمنده کند و می نویسد: «اصولاً می توان گفت که گزارش حاضر گزارشی است که توسط اپراتور سفارش و ارائه شده است. هزینه ها بیش از 347,1 میلیون یورو تعیین شده است. نسبتاً خوش بین به نظر می رسند."

دولت فدرال نیز در مورد پیش‌بینی‌ها کم‌کم نگاه می‌کند و می‌نویسد: «بر اساس وضعیت فعلی دانش، نمی‌توان درباره هزینه‌های آتی و به‌ویژه تفکیک هزینه‌ها بر اساس شرکت‌های مخابراتی اظهارنظر کرد».

بگذارید تشعشعات ابتدا فروکش کند ...

چرا THTR فقط پس از سال 2030 باید برچیده شود؟ دولت فدرال پاسخ می‌دهد: «طبق گزارش مرجع تنظیم‌کننده هسته‌ای، وزارت امور اقتصادی نوردراین-وستفالن، دلایل رادیولوژیکی به‌ویژه به نفع برچیدن این تأسیسات پس از سال 2030 است، زیرا نرخ دوز برای پرسنلی که در برچیدن تأسیسات به کار می‌روند بسیار کمتر است. در آن زمان در مقایسه با برچیدن مستقیم (...) تصمیم در مورد اینکه آیا یک محفظه ایمن باید قبل از برچیدن انجام شود به عوامل مختلفی و به ویژه به وضعیت رادیولوژیکی خاص بستگی دارد.

از آنجایی که اپراتورهای THTR ترجیح دادند پس از سال 1989 به مردم نگویند که راکتور چقدر شدید و در کجا به رادیواکتیو آلوده شده است (اطلس هسته‌ای از دست رفته است)، امروز همه ما در مه غوغا می‌کنیم. یک نکته کوچک: طبق گفته اپراتور، 1 کیلوگرم پلوتونیومی که قطعاً در THTR وجود دارد، نیمه عمری معادل 5 سال دارد. - خیلی از موضوع "محو شدن".

بسته بندی 612.000 توپ؟

برای 612.000 توپ المنت سوخت مصرف شده THTR، این مشکل در آینده نزدیک ایجاد خواهد شد که آنها در 305 چرخ از نوع "THTR / AVR" ذخیره می شوند. این حجم معادل 1.300 متر مکعب است. طبق گفته دولت فدرال، این چرخ‌کن‌های ویژه فقط به‌عنوان «ظروف حمل‌ونقل و ذخیره‌سازی میانی» تأیید شده‌اند. اما نه به عنوان ظرف ذخیره سازی نهایی. بنابراین، آیا 612.000 توپ المنت سوختی باید قبل از ارسال به مخزن، در کاسترهای کاملاً جدیدی که آماده دفع هستند، دوباره بسته بندی شوند؟ این هزینه و تلاش قابل توجهی را اضافه می کند. در هر صورت، دولت فدرال امروز نمی تواند هیچ "بیانیه ای" در این مورد بدهد. مطمئناً اکنون جست‌وجوی تب‌آمیزی برای دانشمندانی وجود دارد که در ازای دریافت حقوقی که وعده داده شده است، قرار دادن کره‌های رادیواکتیو در ظروف ذخیره‌سازی موقت قدیمی و «ارزان» را مسئول می‌دانند.

از بین بردن دانش برای THTR های آینده در سراسر جهان؟

در مقاله چاپی 17/6179، سبزها چندین بار با جزئیات پرسیدند که تا چه حد برنامه ریزی شده است که از یافته های عملیات خلع ید و برچیدن THTR به طور خاص برای راکتورهای HTR که در سراسر جهان برنامه ریزی شده است استفاده شود. شرکت عامل HKG چندین بار در برنامه خود این هدف را به تفصیل بیان کرد. دولت فدرال چنین پاسخ داد:
مطابق با توجیه پیش‌نویس قطعنامه توسط کمیسیون اتحادیه اروپا، دولت فدرال فرض می‌کند که یافته‌های حاصل از بهره‌برداری از محوطه امن و برچیدن، به ویژه به دلیل ویژگی‌های ساخت و ساز بتنی، مانند بتن پیش تنیده مخزن تحت فشار راکتور (SBRB) و تصفیه اجزای سرامیکی نیز می تواند به پروژه های برچیدن آتی منتقل شود. (...) قابلیت استفاده از یافته ها به راکتورهای با دمای بالا محدود نمی شود. - این فرمول رد نمی کند که تجربه با THTR در حال حاضر به طور خاص برای راکتورهای آینده نسل IV که در سرتاسر اتحادیه اروپا برنامه ریزی شده است استفاده شود.

حق حبس امن با RWE!

به طور فزاینده ای آشکار می شود که HKG و RWE پول بسیار کمی را برای از کار انداختن، ایمن سازی و تخریب احتمالی THTR پس انداز کرده اند. در "ضد اتم اکتوئل" شماره 219، محیط بانان وضعیت دراماتیک را چنین توصیف می کنند:

کاهش سریع ارزش شرکت‌های انرژی هسته‌ای مالیات‌دهندگان را نیز تهدید می‌کند. دولت اکنون مجبور است وثیقه‌هایی مانند وثیقه از RWE & Co بخواهد. قیمت سهام عادی از اوج خود در سه سال قبل 101 درصد کاهش یافته است و از 77 یورو به 24 یورو امروز رسیده است. با احتساب سهام ترجیحی بدون رای، ارزش سهام RWE در بازار 55 میلیارد یورو بوده و اکنون به این میزان رسیده است. تنها 14 میلیارد یورو در سال 2011، ارزش بازار سهام از 30 به 14 میلیارد کاهش یافت (...)

تخریب (تاسیسات هسته ای) هنوز به پایان نرسیده است. زباله های هسته ای باید تا حد امکان با خیال راحت دفع شوند. این وظیفه دولت است که مکان‌های ذخیره‌سازی نهایی را پیدا کند و در آنجا انبارها را بسازد. هزینه های صاحبان نیروگاه های هسته ای باید به درستی پرداخت شود. برای این کار، شرکت های هسته ای میلیاردها ذخایر معاف از مالیات انباشته کرده اند، اما بسیاری از آنها را در سرمایه گذاری های بد سوزانده اند. ما تقاضا داریم: دولت باید به نفع مالیات دهندگان عمل کند و از شرکت‌های هسته‌ای اوراق بهاداری مانند حق حبس مطالبه کند.»

فصل THTR هنوز به پایان نرسیده است. بیایید کاری کنیم که کسانی که باعث بدبختی شده اند بالاخره هزینه های رآکتورهای ورشکستگی شان را خودشان متقبل شوند!

قبلاً در THTR-Rundbrief شماره 132 (ژوئیه 2010) گزارش دادم که لهستان در حال برنامه ریزی برای ساخت نیروگاه های هسته ای جدید است و دانشمندان لهستانی در تاریخ 2-6 مه 2010 با همکاران آلمانی خود در آکادمی معدن فرایبرگ در مورد مزایای ادعایی این نیروگاه صحبت کردند. HTR-Linie را مطلع کرده اید. از لهستان تا درسدن-روسندورف، جایی که پروفسور هورتادو، که در ابتدا در یولیخ آموزش دیده بود، در فاصله ای کوتاه از لهستان، راکتورهای بستر سنگریزه را تبلیغ می کند.

فاجعه فوکوشیما دولت لهستان را از برنامه های خود منصرف نکرد. این کشور می خواهد ساخت یک نیروگاه هسته ای را در سال 2016 آغاز کند که در سال 2020 برق تحویل خواهد داد.

تا کنون لهستان تنها با دو راکتور تحقیقاتی تجربه داشته است. در سال 1958 "Ewa" در 30 کیلومتری جنوب ورشو به بهره برداری رسید. 1974 راکتور استخر شنا "ماریا". نیروگاه هسته ای برنامه ریزی شده "Zarnowiec" در پومرانیا، در 50 کیلومتری شمال غرب گدانسک، در سال 1990 پس از مقاومت شدید مردم متوقف شد.

در 143 صفحه "برنامه انرژی هسته ای لهستان" (1) از ژانویه 2011، برنامه های دقیق با مراحل میانی مربوطه توسط دولت لهستان ارائه شد. بنابراین شرایط چارچوب قانونی، نهادی و زیرساختی باید در چند سال آینده ایجاد شود. علاوه بر این، تعریف الزامات ایمنی و آموزش متخصصان وجود دارد. - هزینه بسیار بالا برای انرژی هسته ای به ظاهر ارزان! از آنجایی که لهستان هنوز در ابتدای توسعه این الزامات است، می توانید روی پنج انگشت حساب کنید که بیش از برنامه ریزی شده طول می کشد. و البته بسیار گران تر. از 27 مکان احتمالی پیشنهادی تاکنون، سه مکان مورد علاقه تاکنون قرار گرفته اند:

قرار است تا پایان سال 2011 مکان نیروگاه هسته ای مشخص شود

"در بالای لیست رتبه بندی، مکان Zarnowiec در سواحل دریای بالتیک است، جایی که یک نیروگاه هسته ای در دهه 1980 در حال ساخت بود. Klempicz در رده دوم در نزدیکی Posen در لهستان بزرگ قرار دارد و پس از آن Kopan در غرب پومرانیا در دریای بالتیک به نمایندگی از وزارت امور اقتصادی، PGE بررسی های دقیق تری را در چهار تا شش مکان، از جمله تجزیه و تحلیل در دسترس بودن زمین، مالکیت و اتصال به شبکه انجام خواهد داد. مکان مناسب برای ساخت اولین نیروگاه هسته ای کشور کارخانه قرار است تا پایان سال 2 تعیین شود "(2011). - همچنین برنامه ریزی شده است (ص 2) اورانیوم موجود در خود لهستان استخراج شود تا در دراز مدت وابستگی به بازار جهانی کاهش یابد.

"از آغاز ماه اکتبر، شهروندان آلمانی علاقه مند در مقامات ساکسونی و براندنبورگ در نزدیکی مرز نیز می توانند برنامه های لهستانی را مشاهده کنند و نظرات خود را به بخش محیط زیست وزارت امور اقتصادی لهستان ارسال کنند" (3).

به منظور افزایش استقبال از نیروگاه های هسته ای، کمپین های گسترده و پیچیده "اطلاعاتی" برنامه ریزی شده است، زیرا ظاهراً مردم "دانش جدی" (ص 109) در مورد نیروگاه های هسته ای ندارند. حتی بچه های کلاس اول مدارس را هم باید تلقین کرد (ص 109). در حالی که "کمپین های اطلاعاتی" دولتی و شرکتی با جزئیات قابل توجه با هفت صفحه ارائه شده است، "مدیریت زباله های رادیواکتیو" آینده (ص. 103) - همانطور که آنها امنیت چند صد ساله زباله های هسته ای می نامند - فقط در یک صفحه کوتاه است. . - قابل توجه!

راکتورهای دمای بالا برای لهستان

"برنامه انرژی هسته ای لهستان" همچنین بر راکتورهای با دمای بالا در میان مدت تا بلند مدت تمرکز دارد:
انتظار می‌رود تا سال 2050، راکتورهای سریع دمای بالا نسل چهارم راه‌اندازی شوند که باید به عنوان پیوندی برای بسته شدن چرخه سوخت هسته‌ای عمل کنند و از این طریق ذخایر سوخت هسته‌ای را برای راکتورهای حرارتی گسترش دهند. برای سال 2050 بنابراین، همان فناوری‌ها مورد بررسی قرار گرفتند که در نظر گرفتن آنها برای دوره تا سال 2030، با تفاوت‌های قابل‌توجهی در رابطه با مقادیر پارامترها، که عمدتاً ناشی از توسعه قیمت - و همچنین عوامل زیر است:
نیروگاه های هسته ای با راکتورهای گازی با دمای بالا / HTGR "(ص 38).

استفاده از راکتورهای توریم در برنامه مثبت دیده می شود:
«یکی دیگر از احتمالات گسترش سوخت هسته ای موجود، ورود توریم به چرخه سوخت است که وقوع آن در پوسته زمین 3 برابر بیشتر از وقوع اورانیوم است» (ص 95).

لهستان احتمالا اولین رآکتور هسته ای نخواهد بود که HTR را می سازد. زیرا اولین شرکت هایی که مایل به همکاری هستند پیشنهاد دیگری دارند: "آروا و وستینگهاوس راکتورهای آب تحت فشار با توان خروجی 1100 تا 1650 مگاوات را به رقابت می فرستند، در حالی که جنرال الکتریک هیتاچی می خواهد یک راکتور آب جوش 1600 مگاواتی بسازد" (4). ). این تصمیم باید در سال 2013 گرفته شود.
اما نباید فراموش کنیم که چند کیلومتر جلوتر در آن سوی مرز، پروفسور هورتادو (همچنین به RB شماره 136 مراجعه کنید) و همراهانش هیچ سنگری را بر جای نمی گذارند تا بزرگترین رآکتور تخت سنگریزه ای اسب سرگرمی حرفه ای او را جذاب کنند. خطاب به طرفداران هسته ای لهستان:

"در درسدن ما همچنین دانشجویان زیادی از روسیه، اوکراین و لهستان داریم. آنها برای تحصیل به ما مراجعه می کنند زیرا شایع شده است که دانشگاه درسدن آموزش های مهندسی هسته ای بسیار خوبی ارائه می دهد" (5). - زمان آن فرا رسیده است که نگاه دقیق تری به این خرابکاران بی شرمانه حذف هسته ای بیندازیم و با بحث های وقت گیر و فعالیت های زیر سوال بردن آنها را از فعالیت های شرم آورشان باز داریم.

آبی آسمان...

برنامه هسته‌ای جدید در لهستان با وعده‌های تنومند و بی‌اهمیت‌های غبارآلود خسیسی ندارد:
«آسمان صاف نماد مشخص نیروگاه های هسته ای است» (ص 85).
"این بدان معنی است که تشعشعات ناشی از نیروگاه های هسته ای صد برابر کمتر از تشعشعات طبیعی است، اگر مقایسه بین فنلاند و لهستان انجام شود" (ص.85).
«ساخت نیروگاه های هسته ای و زیرساخت های همراه با این پروژه ها منجر به ایجاد چندین هزار شغل جدید می شود» (ص.89).

نویسندگان این برنامه هسته ای جمعیت لهستان را به عنوان جمعیتی می بینند که می توان آنها را به میل خود دستکاری و رام کرد و با آهنگ صنعت هسته ای برقصند. هیچ دروغی آنقدر جسورانه نیست که بشوره! این 143 صفحه مستقیماً و بدون آرایش، جهان بینی غیرانسانی دژخیمان بی وجدان صنعت هسته ای را آشکار می کند.

برخی از بزرگترین تظاهرات ضد هسته ای در جهان در سال های اخیر در برلین برگزار شده است. تأسیسات هسته ای جدید قرار است به زودی در لهستان، در فاصله 300 کیلومتری شرق، ساخته شود. برای آن باید کاری کرد. اجازه دهید اطمینان حاصل کنیم که لابی هسته ای نیز از FRG حمایت نمی شود!

ملاحظات:
1. ببینید: www.nuclearforum.ch
2. ببینید: www.nuclearforum.ch
3. Junge Welt از 29 اکتبر 10
4. به 3 مراجعه کنید.
5. نگاه کنید به: Sächsische Zeitung در 13 آوریل 4

پس از اینکه ساخت رآکتور مدولار تخت سنگی (PBMR) در آفریقای جنوبی به طرز وحشتناکی با شکست مواجه شد و 1,5 میلیارد یورو هدر رفت، می توان فکر کرد که رهبران سیاسی آنجا از این ورشکستگی درس خواهند گرفت. - حتی نزدیک نیست!

تنها شش روز پس از فاجعه در فوکوشیما، دولت آفریقای جنوبی در مارس 2011 اعلام کرد که قصد دارد در مجموع شش نیروگاه هسته ای با مجموع خروجی 9.600 مگاوات بسازد. در آغاز سال 2012، وزیر انرژی دیپو پیترز قصد دارد پیشنهاد مربوطه را به کابینه ارائه دهد (1). دولت آفریقای جنوبی در این مورد از تحقیقات انرژی الکتریکی (EPRI)، یک سازمان تحقیقاتی ایالات متحده که توسط تأمین کنندگان انرژی ایالات متحده تأمین مالی می شود و مطمئناً منافع خاص خود را دارد، مشاوره گرفت. EPRI آنچه را که دولت می‌خواست با توجه به مشکلات دریافت وام برای نیروگاه‌های هسته‌ای بشنود، محاسبه کرد: ظاهراً ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای هدف فقط 70 تا 80 درصد قیمت محاسبه‌شده دو سال پیش هزینه خواهد داشت. هیچ مدرک قطعی برای "کاهش قیمت" فرضی وجود ندارد.

دولت آفریقای جنوبی از تجربیات ویرانگر با PBMR عاقل نیست. او قاطعانه فرض می کند که اولین نیروگاه هسته ای در سال 2022 و دومین نیروگاه در سال 2027 به بهره برداری می رسد. به حداقل رساندن CO2 مورد نظر باید به عنوان توجیهی برای دوره پیش اتم عمل کند. انرژی جایگزین فقط اندکی تبلیغ می شود.

کشور همسایه نامیبیا، مستعمره سابق آلمان، نیز نشان می‌دهد که جنبش‌های آزادی‌بخش، وقتی قدرت دولتی را به دست می‌آورند، در سیاست انرژی محتاطانه‌تر از کشورهای صنعتی قدیمی که به پیشرفت اعتقاد دارند، رفتار نمی‌کنند. با کمک روسیه یا چین، این کشور می خواهد اولین رآکتور هسته ای خود را در اوایل سال 2018 در شبکه داشته باشد (2). یک فرض بسیار غیر واقعی زیرا نامیبیا نه زیرساخت های لازم را دارد و نه دانشمندان هسته ای آموزش دیده. ذخایر عظیم اورانیوم به تنهایی کمکی نمی کند.

با وجود فاجعه کنونی در فوکوشیما، اکثر کشورهای آفریقایی به انرژی هسته ای متکی هستند. این که تا چه حد این تفکر آرزوی واقعی است نیازی به بحث در اینجا نیست. قطعا برخی از دولت ها می خواهند با ساخت نیروگاه های هسته ای امکان ساخت بمب هسته ای را داشته باشند. چه کشورهای آفریقای شمالی، تانزانیا، نیجریه، غنا، کنگو، کپ ورد یا کنیا (که در حال حاضر برای این پروژه‌های هسته‌ای پول کنار گذاشته است) - همه آنها به وعده‌های لابی هسته‌ای پایبند هستند و در واقعیت هنوز آبی خود را تجربه خواهند کرد. معجزه (3) تنها سنگال استثنا بزرگ است و برنامه های ساخت نیروگاه هسته ای خود را در سال جاری تغییر داده است. لابی هسته ای پس از تلاطم اخیر فوکوشیما در فروش نیروگاه های خود در سراسر جهان با مشکلاتی روبرو شده است. آفریقا تنها نقطه روشن آنهاست.

ملاحظات:

1. مانیتور هسته ای شماره 733، 23 سپتامبر 9

جمعه دوم، 2 جولای 14

3. آلمان جدید، 4 ژوئیه 7

دو روز پس از آغاز فاجعه فوکوشیما، مقدمات ساخت اولین نیروگاه اتمی در امارات متحده عربی (امارات) در 14 مارس 2011 با مراسم کلنگ زنی آغاز شد.

THTR-Rundbrief در شماره 130 و 131 به تفصیل درباره پیشینه گزارش داد. و در مورد اینکه همزمان با آغاز چندین پروژه بزرگ هسته ای، قرارداد آژانس معتبر بین المللی انرژی های تجدیدپذیر (ایرنا) به دوبی منعقد شد. این تصمیم که در سطح بین المللی گرفته شد، به طور معجزه آسایی با تعهد به ساخت شهر «بدون آلایندگی» و 22 میلیارد دلاری مصدر در شن های بیابان، که هنوز ساخته نشده بود، «تحریک» شد.

با توجه به بحران اقتصادی، هیاهویی که اعلام شده بود اکنون در حال پایان است: تنها چند ساختمان دانشگاه تا کنون ساخته شده است. در یک برنامه به روز شده، تکمیل به سال 2020 به 2025 موکول شد و سیستم های انرژی جایگزین وعده داده شده ساخته نخواهد شد. فقط مصرف آب و برق باید به نصف کاهش یابد. "فریتاگ" در 30 ژوئن 6 اظهار داشت: "امروزه چنین ارزش هایی با هر تاسیسات توریستی جدید در دریای مدیترانه به دست می آید، زیرا شهرهای دبی و ابوظبی به عنوان یک معیار عمل می کنند. کلان شهرهای امارات دارای بالاترین انرژی هستند. و مصرف منابع در جهان." در این کشور مستبد به اندازه کافی پول برای ساختن چندین نیروگاه هسته ای وجود دارد.

جنبش علیه ضمانت FRG Hermes برای نیروگاه هسته ای برزیل "Angra 3" در حال شتاب گرفتن است. مجبور است، زیرا انتظار می رود در ژانویه 2012 تصمیم گیری شود. طومارهای آنلاین با بیش از 125.000 امضاکننده، کمپین های کارت پستال توسط سازمان Urgewald (تصویر را ببینید) و کمپین های اعتراضی در 40 شهر به طرز چشمگیری مقاومت را مستند می کند.

در 12 نوامبر 2011، فعالان رابین وود، آتاک و اورگوالد بالای ورودی کنفرانس ویژه حزب FDP آویزان شدند و با تابلوهایی که روی آنها نوشته شده بود "مرگ اتمی صادر نمی شود" و "توقف آنگرا 3" از نمایندگان استقبال کردند. محل اعتراض دقیقاً انتخاب درستی بود: دو وزیر خارجه FDP گنشر و وستروله نه تنها ریسمان های توافق هسته ای را برای دهه ها کشیده بودند یا می کنند، بلکه با دیکتاتوری نظامی برزیل و جانشینان آنها نیز همکاری کردند.

# در ماه می 132، شماره 2010 THTR-RB به طور مفصل در مورد کمک دانشمندان آلمانی نازی در راه اندازی برنامه هسته ای برزیل گزارش داد. در مجله تجاری "Lunapark21" (شماره 14) هورست بلوم دوباره موضوع را در مقاله چهار صفحه ای مطرح کرد: "پیوستگی های تاریخی از دوران فاشیسم". اطلاعات کمپین فعلی را می توان در آدرس زیر یافت: www.urgewald.org

در بهار 2012، 152 کاستور THTR / AVR راکتور تحقیقاتی Jülich قرار است با کامیون از جولیخ به آهاوس منتقل شوند. حداکثر 76 حمل و نقل فردی برنامه ریزی شده است.

حمل و نقل هیچ دستاورد ایمنی به همراه ندارد: سالن های سبک وزن در جولیخ و آهاوس تفاوت چندانی با هم ندارند. هیچ کدام از آنها در برابر سقوط هواپیما ایمن نیستند. بنابراین یک تعویق فقط وانمود می کند که زباله های هسته ای در حال دفع هستند. در حقیقت، هر حمل و نقل در سراسر کشور یک خطر دیگر است. دولت ایالت قرمز-سبز نوردراین-وستفالن - برخلاف اعلامیه هایش - بیکار به نظر می رسد. در برابر این حمل و نقل ها مقاومت و اقدامی صورت خواهد گرفت.

در آگوست 2011، با توجه به گزارش حفاظت در برابر تشعشعات رادیولوژیکی از راه دور NRW، دو رویداد قابل گزارش رخ داد که منجر به نقص در سیستم نظارت کانتینر شد. "STOP Westcastor" خواستار توضیح درباره پیشینه این رویدادها است.
اطلاعات: www.westcastor.de

مناسبت ها:

18. 2011. Dezember XNUMX دسامبر XNUMXساعت 14 بعدازظهر: روز یکشنبه با ظهور بزرگ قدم زدن در تاسیسات ذخیره سازی زباله هسته ای آهاوس در پایان سال و شروع حمل و نقل کاستور از جولیخ.
4. فوریه 201210 صبح: کنفرانس بین المللی اورانیوم در مونستر
11. مارس 2012، ساعت 13 بعد از ظهر: تظاهرات گسترده فوکوشیما برای حذف فوری هسته ای در گرونائو و در سراسر جهان

آیا با خوشحالی به آلمان خوش‌آمد می‌گویید که از یک حامل کاملاً عقب‌مانده، دیروز و بسیار مشکوک "مرتبه" که حتی می‌خواهد با یهودی‌ستیزان و انکارکنندگان هولوکاست مانند اخوان‌المسلمین پیوس کار کند؟ - احتمالا نه. اما چکش سوسیال دموکرات MDL مارک هرتر این کار را می کند. و واقعاً هزینه ای دارد. در 22 سپتامبر 9 او و برخی دیگر از همفکران خود یک آگهی رنگی تمام صفحه (!) با عنوان: "به خانه خوش آمدید پاپ بندیکت" منتشر کردند. با این، هرتر به وضوح نشان می دهد که او برای موفقیت های سیاسی و حرفه ای، اما در واقع هر تلاشی که می تواند به او کمک کند، آماده است. نکته اصلی بالا رفتن از نردبان شغلی است. - برای این در جهنم بسوزد!

این سوسیال دموکرات نه چندان جوان قالبی را دارد که جایگزین سریال قبلی THTR-RB "Laurenz Meyer, Teil ..." (تاکنون 21 قسمت) شود.

پس به کارهای جدید، مارک! - پسر، تو پتانسیل واقعی داری! طبق مقالات RB شماره 132 و 136 این "مارک هرتر، قسمت 3" است!

داستان نویسی 20 سال پس از انفجار برج خنک کننده:

"در آن زمان، یک سرباز سبز و رادیکال برج خنک کننده را به مدت چهار هفته نگه داشتند. آنها یک نگهبان را مات و مبهوت کرده بودند و بالا هستند. من همیشه می توانستم پرچم را در اهتزاز ببینم."

در 25 سپتامبر 9، چکش "Stadtanzeiger" این بیانیه را توسط ویلی والتر، عضو شورای سابق FDP، که تقریباً هیچ چیز درست نیست، بدون اظهار نظر چاپ کرد.

خوانندگان عزیز!

در شماره ژوئن 2011 atw، مشهورترین مجله تخصصی لابی اتمی، مهندس Urban Cleve مقاله ای ده صفحه ای (!) در مورد مزایای ادعایی راکتور با دمای بالا نوشت. یک چهارم کل مجله را پوشش می دهد. صنعت هسته ای به این سرعت تسلیم نمی شود و به دلیل سودهای کلان و یارانه های دولتی بارها و بارها تلاش می کند. اگر در حال حاضر هیچ THTRی در آلمان ساخته نشود، شاید چند کیلومتر آن سوی مرز در لهستان یا جمهوری چک باشد. آنها در مورد آن حدس و گمان می زنند. برای شرکت های FRG، بسیاری از سفارش ها از بین می روند.
بخشنامه THTR (متاسفانه) زائد نخواهد شد. اگر لازم باشد سال ها موضوعات خود را پیگیری خواهیم کرد.

برای اینکه این امر در آینده ادامه پیدا کند، از مشترکین می خواهیم که هر یک یا دو سال یکبار ده یا بیست یورو به حساب BI درج شده در ایمپرنت واریز کنند. خیلی ممنون!

***

بالای صفحه

***

***

بالای صفحه

***