
نقشه جهان هسته ای	داستان اورانیوم
AGNES, NAMES و اختلالات	تشعشع کم رادیواکتیو؟!
انتقال اورانیوم از اروپا	مفهوم استقرار ABC

INES و اختلالات در تاسیسات هسته ای

1960 مکرر 1969

***

INES، INES کیست؟

مقیاس بین المللی رویدادهای هسته ای و رادیولوژیکی (AGNES) ابزاری است برای اطلاع رسانی اهمیت ایمنی رویدادهای هسته ای و رادیولوژیکی به مردم، اما INES مشکل دارد...

ما همیشه به دنبال اطلاعات فعلی هستیم. اگه کسی میتونه کمک کنه لطفا به آیدی زیر پیام بده:
هسته ای-welt@ Reaktorpleite.de

2019-2010 | 2009-2000 | 1999-1990 | 1989-1980 | 1979-1970 | 1969-1960 | 1959-1950 | 1949-1940 | قبلا

1969

17 اکتبر 1969 (AGNES 4) اکو سنت لوران، FRA

بیش از 50 کیلوگرم سوخت اورانیوم در نیروگاه هسته ای سنت لوران پس از از کار افتادن سیستم های خنک کننده شروع به ذوب شدن کرد. کارخانه باید تعطیل و تعمیر شود. تعمیر راکتور یک سال به طول انجامید.
(هزینه تقریباً 541,4 میلیون دلار آمریکا)

سوانح انرژی هسته ای

نیروگاه های هسته ای طاعون هستند

سن لوران (فرانسه)

1969: ذوب نسبی در راکتور A-1

اولین حادثه در راکتور A-1 در 17 اکتبر 1969 به دلیل خطای انسانی و نقص فنی رخ داد. هنگام بارگیری چهار محفظه سوخت، دستگاه چندین بار متوقف شد، اما کارمند توقف ها را لغو کرد و به بارگیری ادامه داد. به دلیل گرمای بیش از حد و افزایش رادیواکتیویته، زنگ هشدار به صدا درآمد و خاموشی اضطراری آغاز شد. برخی از عناصر سوختی که به تازگی بارگیری شده بودند ذوب شدند. از آنجایی که سیستم خنک کننده هنوز در یک چهارم سطح عادی کار می کرد، فاجعه بزرگی رخ نداد. فقط مقدار کمی از رادیواکتیویته از ساختمان خارج شد. تمیز کردن ساختمان یک سال طول کشید و پس از آن راکتور دوباره به بهره برداری رسید.

این رویداد به عنوان تصادف سطح 4 INES طبقه بندی شد ...

ویکی پدیا en

نیروگاه هسته ای سنت لوران

در 17 اکتبر 1969، هسته راکتور در حین بارگذاری راکتور گرافیتی A1 آسیب دید. خنک شدن یک عنصر سوخت قطع شد که سپس ذوب شد. 50 کیلوگرم اورانیوم فرار کرد. فقط سایت آلوده بود. به مردم اطلاع داده نشد در سال 1969 این تصادف سطح 4 در مقیاس INES توسط EdF یک "حادثه" اعلام شد.

12 اکتبر 1969 (AGNES 4) کارخانه هسته ای مقیاس باد/سلافیلد، GBR

رهاسازی از دودکش ساختمان B204.
(هزینه تقریباً 2500 میلیون دلار آمریکا)

سوانح انرژی هسته ای

این حادثه و همچنین چندین انتشار رادیواکتیویته دیگر در آن وجود دارد ویکیپدیا دیگر پیدا نمی شود

ویکی پدیا en

Sellafield

این مجموعه با یک آتش سوزی فاجعه بار در سال 1957 و حوادث هسته ای مکرر به شهرت رسید که یکی از دلایل تغییر نام آن به سلافیلد است. تا اواسط دهه 1980، مقادیر زیادی از زباله های هسته ای تولید شده در عملیات روزانه به صورت مایع از طریق خط لوله ای به دریای ایرلند تخلیه می شد.

ویکی پدیا روشن است

سلافیلد # حوادث

انتشارات رادیولوژیکی

بین سال‌های 1950 و 2000، 21 حادثه یا حادثه جدی خارج از محل که شامل انتشارات رادیولوژیکی بود، طبقه‌بندی در مقیاس بین‌المللی رویداد هسته‌ای را تضمین می‌کرد، یکی در سطح 5، پنج در سطح 4 و پانزده در سطح 3. علاوه بر این، انتشار عمدی نیز وجود داشت. پلوتونیوم و ذرات اکسید اورانیوم تابیده شده در اتمسفر شناخته شده برای دوره های طولانی در دهه 1950 و 1960 ...

ترجمه با https://www.DeepL.com/Translator (نسخه رایگان)

نیروگاه های هسته ای طاعون هستند

سلافیلد (forerly_Windscale)، بریتانیا

کارخانه های هسته ای قابل مقایسه در سراسر جهان وجود دارد:

غنی‌سازی و بازفرآوری اورانیوم - تأسیسات و مکان‌ها

در طول پردازش مجدد، موجودی عناصر سوخت مصرف شده را می توان با استفاده از یک فرآیند شیمیایی پیچیده (PUREX) از یکدیگر جدا کرد. سپس می توان از اورانیوم و پلوتونیوم جدا شده دوباره استفاده کرد. این تئوری است ...

یوتیوب

اقتصاد اورانیوم: امکانات برای پردازش اورانیوم

کارخانه های بازفرآوری چند تن زباله هسته ای را به تن های زیادی زباله هسته ای تبدیل می کنند

همه کارخانه‌های اورانیوم و پلوتونیوم زباله‌های هسته‌ای رادیواکتیو تولید می‌کنند: کارخانه‌های فرآوری، غنی‌سازی و بازفرآوری اورانیوم، چه در هانفورد، لاهه، سلافیلد، مایاک، توکایمورا یا هر جای دیگری در جهان، همگی مشکل یکسانی دارند: با هر مرحله فرآوری، بیشتر و شدیدتر زباله های سمی و بسیار پرتوزا در حال ایجاد...

11 مه 1969 (AGNES 5 | NAMES 2,3) کارخانه هسته ای راکی فلتس، ایالات متحده آمریکا

آتش سوزی پلوتونیوم در بخش پردازش ساختمان 776، مجموعه 10 رخ داد TBq رادیواکتیویته منتشر شد و باعث ایجاد دزهای بالای تشعشع به 41 آتش نشان شد.
(هزینه تقریباً 425,2 میلیون دلار آمریکا)

سوانح انرژی هسته ای

گزیده زیر از لینک ویکیپدیامقاله دیگر با این عبارت موجود نیست. مقاله تجدید نظر شده است، حقایق ناپدید شده اند و اکنون همه چیز کمی متفاوت به نظر می رسد. با توجه به شعار: "فقط نصف بد بود!"

ویکی پدیا en

آپارتمان های صخره ای

پلوتونیوم به طور خود به خود در ظرفی با 600 تن مواد قابل اشتعال مشتعل شد. آتش 2 تن از مواد را سوزاند و اکسید پلوتونیوم را آزاد کرد. نمونه های خاک گرفته شده در اطراف تاسیسات نشان داد که منطقه به پلوتونیوم آلوده شده است. از آنجایی که اپراتورهای کارخانه از شروع تحقیقات خودداری کردند، نمونه ها به عنوان بخشی از یک بررسی غیر رسمی گرفته شد.

نیروگاه های هسته ای طاعون هستند

https://atomkraftwerkeplag.fandom.com/de/wiki/USA

یوتیوب

اقتصاد اورانیوم: امکانات برای پردازش اورانیوم

1 مه 1969 (AGNES کلاس.؟) Akw اوگستا، استکهلم، سوئد

نقص دریچه باعث جاری شدن سیل در راکتور فشار آب سنگین Agesta شد.
(هزینه تقریباً 16 میلیون دلار آمریکا)

سوانح انرژی هسته ای

ویکی پدیا en

نیروگاه هسته ای اوگستا

5 مارس 1969 (AGNES 3) کارخانه هسته ای مقیاس باد/سلافیلد، GBR

انتشار پلوتونیوم 370 مگابایتی در آزمایشگاه ساختمان B229.
(هزینه تقریباً 84,5 میلیون دلار آمریکا)

سوانح انرژی هسته ای

این حادثه و همچنین چندین انتشار رادیواکتیویته دیگر در آن وجود دارد ویکیپدیا دیگر پیدا نمی شود

ویکی پدیا en

Sellafield

ویکی پدیا روشن است

سلافیلد # حوادث

انتشارات رادیولوژیکی

ترجمه با https://www.DeepL.com/Translator (نسخه رایگان)

نیروگاه های هسته ای طاعون هستند

سلافیلد (forerly_Windscale)، بریتانیا

کارخانه های هسته ای قابل مقایسه در سراسر جهان وجود دارد:

https://atomkraftwerkeplag.fandom.com/de/wiki/Wiederaufarbeitung#Standorte_für_Wiederaufarbeitung

غنی‌سازی و بازفرآوری اورانیوم - تأسیسات و مکان‌ها

21 ژانویه 1969 (AGNES 5 | NAMES 1,6) اکو VAKL Lucens، CHE

حدود 2,1 شد TBq تشعشعات رادیواکتیو منتشر شده.
(هزینه تقریباً 26 میلیون دلار آمریکا)

سوانح انرژی هسته ای

ویکی پدیا en

راکتور لوسنس# حادثه 21 ژانویه 1969

در 21 ژانویه 1969، عملیات پس از تعمیرات اساسی از سر گرفته شد. در طول افزایش قدرت راکتور، چندین عنصر سوخت بیش از حد گرم شدند. عنصر سوخت شماره 59 آنقدر داغ شد که ذوب شد و در نهایت باعث ترکیدن لوله فشار شد. 1100 کیلوگرم آب سنگین، مواد رادیواکتیو ذوب شده و گازهای رادیواکتیو به داخل غار راکتور پرتاب شد.

نیروگاه های هسته ای طاعون هستند

لوسنس، سوئیس 1969

این راکتور "تجربی نیروگاه هسته ای لوسنس (VAKL)" نام داشت و متعلق به انجمن ملی ترویج فناوری اتمی صنعتی بود و توسط Energie de l'Ouest Suisse اداره می شد. در سال 1966 راکتور بحرانی شد و در سال 1968 برای اولین بار برق به شبکه تغذیه شد.

1968

10 دسامبر 1968 (AGNES 4) کارخانه هسته ای مایاک، اتحاد جماهیر شوروی

یک تکنسین پس از شروع آزمایش بر اثر قرار گرفتن در معرض تشعشع جان باخت.
(هزینه ها؟)

سوانح انرژی هسته ای

در طول سال ها در مایاک حدود وجود داشته است 235 حادثه رادیواکتیو رخ داده است که تنها تعداد کمی از آن گزارش شده است...

ویکی پدیا en

نیروگاه هسته ای مایاک

10 دسامبر 1968: حادثه بحرانی در ظرف با محلول پلوتونیوم

در حین انتقال بداهه محلول پلوتونیوم از ظرف 20 لیتری به ظرف 60 لیتری، محلول در ظرف مورد نظر حیاتی شد. پس از تابش نور و انفجار گرما، کارگر ظرف 20 لیتری را رها کرد و بقایای محلول پلوتونیوم داخل آن روی زمین ریخت. ساختمان تخلیه شد و افسر حفاظت در برابر تشعشعات دسترسی به منطقه را ممنوع کرد. اما مدیر شیفت با اصرار وارد ساختمان شد و به همراه افسر حفاظت در برابر تشعشعات به اتاق محل حادثه رفتند. با وجود سطوح خطرناک تشعشعات گاما، مدیر شیفت پس از اعزام افسر حفاظت از تشعشع وارد محل شد. احتمالاً سپس سعی کرد بخش‌هایی از محلول پلوتونیوم را به مخزن فاضلاب منحرف کند، اما این منجر به بحرانی شدن مجدد شد. رهبر شیفت در معرض تشعشعات 24 گری قرار گرفت و حدود یک ماه بعد درگذشت. کارگر تقریباً 7 گری دریافت کرد و به بیماری تشعشع حاد شدید مبتلا شد. هر دو پا و یک دستش باید قطع می شد.

زنجیره هسته ای

مایاک/کیشتیم، روسیه

کارخانه هسته ای

نیروگاه صنعت اتمی روسیه در مایاک بیش از 15.000 کیلومتر مربع را با مواد زائد بسیار پرتوزا از طریق یک سری حوادث و نشت مواد رادیواکتیو آلوده کرد. حادثه کیشتیم در سال 2 منطقه وسیعی از شرق منطقه اورال را آلوده کرد. هزاران نفر مجبور به جابجایی شدند. تا به امروز، منطقه آسیب دیده یکی از آلوده ترین مکان های روی زمین است.

زمینه

تعاونی تولید مایاک اولین و با مساحت بیش از 200 کیلومتر مربع، بزرگترین نیروگاه صنعتی هسته ای در اتحاد جماهیر شوروی بود. بین سال‌های 2 و 1945، پنج راکتور هسته‌ای در این سایت بین یکاترینبورگ و چلیابینسک برای تولید پلوتونیوم برای برنامه تسلیحات هسته‌ای شوروی ساخته شد. این کارخانه تا سال 1948 به طور مداوم توسعه یافت، زمانی که تولید متوقف شد و عملیات به تدریج متوقف شد. از سال 1987 تا 1949، در مجموع 1956 پتا بکرل (پتا = کوادریلیون) از زباله های رادیواکتیو به شاخه های تکا - از جمله استرانسیم-100، سزیم-90، پلوتونیوم و اورانیوم - تخلیه شد. برای مقایسه: آلودگی رادیواکتیو. اقیانوس آرام توسط فاجعه سوپر فوکوشیما حدود 137 PBq تخمین زده می شود. علاوه بر این، حداقل هشت حادثه بحرانی در مایاک تا سال 1 رخ داده است.

نیروگاه های هسته ای طاعون هستند

کارخانه پلوتونیوم مایاک

در سال 1957، اولین حادثه بزرگ در استفاده از انرژی اتمی رخ داد که در ابعاد آن با فجایع فوکوشیما و چرنوبیل قابل مقایسه است، اما تنها در سال 1989 برای افکار عمومی جهان شناخته شد.

مجتمع هسته ای مایاک، در 15 کیلومتری شرق شهر کیشتیم در استان چلیابینسک در سمت شرقی اورال جنوبی، بخش مهمی از برنامه های استالین در سال 1945 برای تولید سریع پلوتونیوم با درجه تسلیحات و بستن کسری تسلیحات هسته ای اتحاد جماهیر شوروی بود. در سال 1948 اولین رآکتور روشن شد، در سال 1949 اولین بمب اتمی منفجر شد و استالین به ایالات متحده رسید.

کارخانه های هسته ای قابل مقایسه در سراسر جهان وجود دارد:

غنی‌سازی و بازفرآوری اورانیوم - تأسیسات و مکان‌ها

در طول پردازش مجدد، موجودی عناصر سوخت مصرف شده را می توان در یک فرآیند شیمیایی پیچیده (PUREX) از یکدیگر جدا کرد. سپس اورانیوم و پلوتونیوم جدا شده را می توان دوباره مورد استفاده قرار داد. تا آنجا که نظریه ...

یوتیوب

اقتصاد اورانیوم: امکانات برای پردازش اورانیوم

همه کارخانه‌های اورانیوم و پلوتونیوم زباله‌های هسته‌ای رادیواکتیو تولید می‌کنند: کارخانه‌های فرآوری، غنی‌سازی و بازفرآوری اورانیوم، چه در هانفورد، لاهه، سلافیلد، مایاک، توکایمورا یا هر جای دیگری در جهان، همگی مشکل یکسانی دارند: با هر مرحله پردازش بیشتر و بیشتر زباله های بسیار سمی و بسیار پرتوزا در حال تولید است ...

1 مه 1968 (AGNES 4 | NAMES 4) کارخانه هسته ای مقیاس باد/سلافیلد، GBR

دودکش ساختمان B230 در یک بازه زمانی حدود یک ماهه 550 را به دلیل نقص فیلتر رها کرد. TBq تشعشعات رادیواکتیو.
(هزینه تقریباً 1900 میلیون دلار آمریکا)

سوانح انرژی هسته ای

این حادثه و همچنین چندین انتشار رادیواکتیویته دیگر در آن وجود دارد ویکیپدیا دیگر پیدا نمی شود

ویکی پدیا en

Sellafield

از اواخر دهه 1940 و شروع Windscale/Sellafield، تقریباً 20 حادثه با شدت بیشتر یا کمتر شامل انتشار رادیواکتیویته گزارش شده است. زباله های هسته ای تولید شده در طول عملیات روزانه در مقادیر زیادی به شکل مایع از طریق یک خط لوله به دریای ایرلند تخلیه می شود.

ویکی پدیا روشن است

https://en.wikipedia.org/wiki/Sellafield

حوادث انرژی هسته ای بر اساس کشور#بریتانیا

ترجمه با https://www.DeepL.com/Translator (نسخه رایگان)

نیروگاه های هسته ای طاعون هستند

سلافیلد (forerly_Windscale)، بریتانیا

کارخانه های هسته ای قابل مقایسه در سراسر جهان وجود دارد:

غنی‌سازی و بازفرآوری اورانیوم - تأسیسات و مکان‌ها

یوتیوب

اقتصاد اورانیوم: امکانات برای پردازش اورانیوم

8 آوریل 1968 (پیکان های شکسته) زیر دریایی K-129 غرق شدن 2900 کیلومتر شمال غربی هاوایی، اتحاد جماهیر شوروی

سلاح های هسته ای AZ

حوادث تسلیحات هسته ای - هاوایی، 1968

در 1.200 آوریل 4.900، در 11 کیلومتری شمال غربی جزیره اوآهو، هاوایی، در عمق 1968 متری اقیانوس آرام، یک زیردریایی دیزلی شوروی K-129 (کلاس گلف) در شرایط نامشخصی غرق شد. سه موشک بالستیک (SS-N-5) و احتمالاً دو اژدر با مواد منفجره هسته‌ای روی هواپیما بودند. 80 ملوان کشته شدند. در سال 1974، سازمان سیا با مشارکت نیروهای دریایی، اقدامی مخفیانه برای بالا بردن زیردریایی انجام داد که منجر به شکسته شدن بدنه آن شد. این تلاش "پروژه جنیفر" نام داشت. ظاهراً از قایق هاوارد هیوز "Glomar Explorer" برای این کار استفاده شده است.

ویکی پدیا en

زیردریایی K-129

K-129 یک زیردریایی پروژه 629 شوروی (کلاس گلف) بود. این یک زیردریایی موشکی با موتور دیزلی بود. پس از غرق شدن در سال 1968، تا حدی توسط نیروی دریایی ایالات متحده در پروژه Azorian در سال 1974 مطرح شد.

Geschichte

در فوریه 1968، این زیردریایی از پایگاهی در کامچاتکا برای سومین گشت بازدارنده هسته ای خود در اقیانوس آرام به راه افتاد. در اوایل ماه مارس هیچ پیام رادیویی منظمی از قایق به نیروی دریایی شوروی وجود نداشت، در نتیجه نیروی دریایی شوروی عملیات جستجو را آغاز کرد، اما نتوانست زیردریایی را پیدا کند.

پروژه آزوری

از سوی دیگر، ایالات متحده با استفاده از سیستم شنود زیر آب SOSUS توانست محل حادثه را شناسایی کند. سپس سیا برنامه ریزی برای حفاری لاشه هواپیما برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر در مورد توانایی های هسته ای شوروی آغاز کرد. هاوارد هیوز میلیاردر به عنوان پوشش وارد عمل شد و یک کشتی به نام Hughes Glomar Explorer داشت که ظاهراً برای استخراج سنگ معدن زیر دریا ساخته شده بود. در واقع دولت آمریکا هزینه کشتی را تامین کرد که قرار بود با بازوی گیره کشتی را در عمق 5000 متری محاصره کند و به سطح آب بیاورد. در سال 1974، گلومار اکسپلورر مسیری را برای محل حادثه تعیین کرد و طبق برنامه ریزی موفق شد لاشه هواپیما را بگیرد. با این حال، این در هنگام بلند کردن شکسته شد به طوری که تنها بخشی از کمان می تواند بازیابی شود.

تا آن زمان، کل عملیات از دید مردم پنهان ماند؛ تا اینکه در سال 1975 اولین گزارش های روزنامه و تلویزیون ظاهر شد. در مارس 1975، نیویورک تایمز سرانجام در گزارشی توسط سیمور هرش، برنده جایزه پولیتزر، بخش های بزرگی از پروژه آزوریان را کشف کرد. خود سیا برای اولین بار در سال 2010 اسناد گسترده ای درباره این عملیات منتشر کرد.

[...] انجام عملیات

در 1 آگوست، سرانجام بازوی چنگ زدن در اطراف لاشه هواپیمای K-129 بسته شد و بلند کردن آن می تواند آغاز شود. سپس کاوشگر گلومار از طریق رادیوی رمزگذاری نشده اعلام کرد که بازوی دستگیره مورد استفاده برای بازیابی گره های منگنز آسیب دیده است و برای بررسی باید از پایگاه دریایی در جزایر میدوی بازدید شود. اینگونه بود که سیا می خواست توضیح دهد که چرا کشتی غیرنظامی در حال تماس با یک پایگاه دریایی است. با این حال، مشکلاتی در بلند کردن بار وجود داشت و پمپ های هیدرولیک تا حدی از کار افتادند. در حین صعود، بخشی از بازوی چنگال پاره شد و با آن بخش بزرگی از لاشه کشتی نیز به کف دریا سر خورد. آنچه توسط Glomar Explorer بازیابی شده است به طور رسمی اعلام نشده است. طبق گزارش رسانه ها، کمان قایق از جمله حاوی دو اژدر با کلاهک هسته ای بود، اما موشک های هسته ای نبود. اجساد شش ملوان شوروی نیز کشف شد. آنها در سپتامبر 1974 در یک دفن دریایی به خاک سپرده شدند.

تا 9 آگوست، مدت کوتاهی پس از اینکه یدک کش شوروی SB-10 که در روزهای گذشته در چند متری کاوشگر گلومار اکسپلورر حرکت کرده بود، منطقه را ترک کرد، بقیه لاشه ها در بدنه قایق به امن منتقل شدند. در طی تحقیقات اولیه، خدمه کاوشگر گلومار دریافتند که لاشه هواپیما به هیدروکسید پلوتونیوم آلوده شده است.

فهرست حوادث U-boat از سال 1945

از میان کشتی‌های گمشده، حداقل 9 کشتی دارای موتور هسته‌ای بودند که برخی از آنها به موشک‌های هسته‌ای یا اژدر مجهز بودند.

21 ژانویه 1968 (پیکان های شکسته) فرودگاه Thule، گرینلند، ایالات متحده آمریکا

زنجیره هسته ای

تول، گرینلند

سقوط هواپیمای هسته ای

سقوط یک فروند بمب افکن B-52 نیروی هوایی آمریکا که حامل تسلیحات هسته ای بر فراز گرینلند بود، مناطق وسیعی از زمین و آب های اطراف را به پلوتونیوم رادیواکتیو آلوده کرد. ساکنان و گروه های امداد و نجات و ضد آلودگی در معرض دوزهای بالای تشعشع بودند.

زمینه

در 21 ژانویه 1968، یک بمب افکن B-52 ایالات متحده از نیویورک پرواز گشت زنی را در اطراف گرینلند، مجهز به چهار بمب هیدروژنی آغاز کرد. در دهه 1960، به عنوان بخشی از عملیات گنبد کروم، تا دوازده بمب افکن آمریکایی مجهز به سلاح هسته ای هر روز به صورت شبانه روزی در هوا بودند تا در صورت اولین حمله اتمی اتحاد جماهیر شوروی بتوانند به آن حمله کنند. اما در آن روز، شش ساعت پس از برخاستن، آتش سوزی در کابین هواپیما شروع شد. خدمه مجبور شدند هواپیما را با استفاده از یک صندلی اجکتور تخلیه کنند و هواپیما بر روی یخ گرینلند، تقریباً 13 کیلومتری جنوب پایگاه نیروی هوایی Thule ایالات متحده سقوط کرد. یکی از خدمه هواپیما در این سانحه جان باخت و شش نفر دیگر زنده ماندند. با یک شانس، هیچ واکنش زنجیره ای اتمی در هنگام سقوط بمب های هیدروژنی وجود نداشت. با این حال، مواد منفجره غیرهسته ای منفجر شد و منجر به آلودگی گسترده حدود 7,68 کیلومتر مربع از منطقه اطراف با حدود ده ترابکرل پلوتونیوم رادیواکتیو (ترا = تریلیون) و همچنین اورانیوم، آمریکیوم و تریتیوم شد.

ویکی پدیا en

سقوط B-52 در نزدیکی پایگاه هوایی Thule در سال 1968

سقوط یک B-52 در نزدیکی پایگاه هوایی Thule در 21 ژانویه 1968 رخ داد.

پایگاه فضایی پیتوفیک (پایگاه هوایی سابق تول)

Geschichte

در سال 1951، سپاه مهندسین ارتش ایالات متحده ساخت یک باند و پایگاه 10.000 فوتی (حدود 3 کیلومتر) را با نام رمز ROBIN (بعدها BLUE JAY) برای نیروی هوایی ایالات متحده آغاز کرد. این در 1 مارس 1951 [2] بر اساس توافقنامه Thulesag 2 بین ایالات متحده و دانمارک به بهره برداری رسید. در طول جنگ سرد، این پایگاه در ابتدا به عنوان پایگاهی برای بمب افکن های دوربرد B-36 و B-47 به فرماندهی هوایی استراتژیک خدمت می کرد، قبل از اینکه در دهه های 1950 و 1960 با واحدهای بمب افکن B-52 جایگزین شوند.

[...] از تول در اواخر دهه 1950، کار بر روی ساخت کمپ سنچری در 240 کیلومتری، یک پایگاه آمریکایی واقع در زیر کلاهک یخی آغاز شد، که به عنوان مقدمه ای برای پروژه کرم یخ برای استقرار موشک های هسته ای ایالات متحده در گرینلند استفاده شد. باید خدمت کند...

ویکی پدیا روشن است

حوادث پیکان شکسته

وزارت دفاع ایالات متحده حداقل 32 حادثه تیر شکسته بین سالهای 1950 و 1980 را رسماً به رسمیت شناخته است.

نمونه هایی از این رویدادها عبارتند از:

1950 سقوط B-36 بریتیش کلمبیا
ناپدید شدن B-1956 47
1958 حادثه از دست دادن سلاح هسته ای مارس بلوف B-47
1958 برخورد هوایی جزیره تایبی
1961 سقوط یوبا سیتی B-52
1961 گلدزبورو B-52 سقوط کرد
سقوط B-1964 کوهستان وحشی در سال 52
تصادف باند فرودگاه بانکر هیل AFB در سال 1964
1965 حادثه A-4 دریای فیلیپین
1966 سقوط Palomares B-52
1968 سقوط B-52 پایگاه هوایی Thule
1980 انفجار موشک تیتان دمشق، آرکانزاس

به طور غیررسمی، آژانس پشتیبانی اتمی دفاعی (که اکنون به عنوان آژانس کاهش تهدیدات دفاعی (DTRA) شناخته می‌شود) صدها حادثه "پیکان شکسته" را شرح داده است.

ترجمه با https://www.DeepL.com/Translator (نسخه رایگان)

Wayback Machine en

لیست OOPS

گزارشی از آزمایشگاه‌های ساندیا در سال 1973، با استناد به مجموعه‌ای از ارتش که در آن زمان مخفی بود، می‌گوید که بین سال‌های 1950 تا 1968، در مجموع 1.250 سلاح هسته‌ای ایالات متحده در حوادث یا حوادث با شدت متفاوت دخیل بوده‌اند، از جمله 272 مورد (22 درصد) که در آن شرایط رخ داده است. در برخی موارد باعث انفجار مواد منفجره متعارف این سلاح می شود...

1967

1967 (AGNES کلاس.؟) راکتور تحقیقاتی Würenlingen، CHE

ویکی پدیا en

رآکتور تحقیقاتی_دیوریت

راکتور تحقیقاتی کوچک "Diorit" یک عنصر سوخت ذوب شده تولید کرد، سالن راکتور آلوده شد. بعداً یک دسته فاضلاب ساخته شد که 40 برابر مقدار نرمال بود. (منبع: ASK، بازرسی فدرال ایمنی هسته ای ENSI)

نیروگاه های هسته ای طاعون هستند

سوئیس

2 مه 1967 (AGNES 4) اکو چپل کراس، انگلستان

یک میله سوخت آتش گرفت که باعث ذوب نسبی نیروگاه هسته ای چاپکراس مگنوکس، خاموشی و 2 سال زمان تعمیر شد..
(هزینه تقریباً 89 میلیون دلار آمریکا)

سوانح انرژی هسته ای

ویکی پدیا en

نیروگاه هسته ای چپل کراس

در مه 1967 یک ذوب بخشی هسته در بلوک 2 رخ داد. علت آن یک میله سوخت آزمایشی بود که در آن یک ذره گرافیت سیستم خنک کننده را مسدود کرد. هسته تجدید شد و در سال 1969 به خدمت بازگشت.

در سال 2001 یک حادثه هنگام سوخت گیری راکتور 3 رخ داد ...

ویکی پدیا روشن است

حوادث انرژی هسته ای بر اساس کشور#بریتانیا

ترجمه با https://www.DeepL.com/Translator (نسخه رایگان)

نیروگاه های هسته ای طاعون هستند

چپل کراس (بریتانیا)

فروپاشی جزئی، سقوط هواپیمای لاکربی و حوادث دیگر

در 2 می 1967، یک ذوب نسبی در Chapelcross-2 رخ داد. ماشه یک میله سوخت بود که شکست و آتش گرفت. این حادثه برای چندین سال مخفی نگه داشته شد، راکتور به مدت دو سال خاموش ماند ...

1966

5 اکتبر 1966 (AGNES 4) اکو انریکو فرمی 1، ایالات متحده آمریکا

فرمی-1، نمونه اولیه راکتور تولیدکننده سریع، دچار ذوب سوخت جزئی شد..
(هزینه تقریباً 23 میلیون دلار آمریکا)

سوانح انرژی هسته ای

ویکی پدیا en

انریکو فرمی 1

در 5 اکتبر 1966، یک ذوب در برخی از بخش‌های هسته راکتور رخ داد. این حادثه بر اثر ورود قطعه ای به مدار خنک کننده رخ داده است. دو عنصر از 105 عنصر سوخت ذوب شدند. این راکتور در 29 نوامبر 1972 تعطیل شد...

ویکی پدیا روشن است

ایستگاه انریکو فرمی #فرمی_1

ترجمه با https://www.DeepL.com/Translator (نسخه رایگان)

نیروگاه های هسته ای طاعون هستند

انریکو-فرمی-1

...ساخت رآکتور مولد سریع در نزدیکی مونرو در ایالت میشیگان در جنوب دیترویت در دریاچه ایری در سال 1956 آغاز شد و راکتور در سال 1963 به بهره برداری رسید.

[...] هزینه های ساخت و ساز برآورد اولیه را سه برابر کرده و به 135 میلیون دلار رسانده بود، و مشکلات دندان در عملیات منجر به خسارات مالی شد. در سال 1966، سالی که راکتور شروع به کار کرد، تنها 300.000 دلار برق و مقادیر ناچیزی سوخت تولید کرد. پس از تصادف در 5 اکتبر 1966، به مدت چهار سال تعمیر شد، اما حتی پس از آن نیز هرگز به عملکرد کامل نرسید.

[...] راکتور در محاصره امن است. بسته شدن آن در سال 2032 برنامه ریزی شده است ...

2 ژوئیه 1966 - اولین آزمایش بمب اتمی فرانسه در مرجانی مورروآ

اشپیگل

http://www.spiegel.de/einestages/mururoa-wie-frankreich-atombomben-auf-dem-atoll-testete-a-1100371.html

ویکی پدیا en

فهرست_آزمایشات_سلاح_هسته ای

سلاح های هسته ای A - Z

کشورهای دارای سلاح هسته ای.html

07 مه 1966 (AGNES 4) موسسه تحقیقاتی RIAR، Melekess، در نزدیکی نیژنی نووگورود (گورکی)، اتحاد جماهیر شوروی

تصادف در راکتور تحقیقاتی VK-50: یک تکنسین و مدیر شیفت در معرض دوز بالایی از تشعشع قرار گرفتند..
(هزینه ها؟)

سوانح انرژی هسته ای

نیروگاه های هسته ای طاعون هستند

VK-50 Melekess (روسیه)

در 7 مه 1966، یک حادثه در راکتور تحقیقاتی VK-50 رخ داد: یک واکنش زنجیره ای از نوترون های سریع منجر به گشت و گذار قدرت شد. اپراتور و مدیر شیفت در معرض دوز بالایی از تابش قرار گرفتند ...

ویکی پدیا en

RIAR

در موسسه تحقیقاتی راکتور اتمی Melekess، یک گشت و گذار قدرت با استفاده از نوترون های سریع در یک راکتور آب جوش تجربی (راکتور VK) اتفاق افتاد. اپراتور و مدیر شیفت دوزهای بالایی از تشعشع دریافت کردند...

با VK-50 در Melekess، مفهوم راکتور آب جوش ایالات متحده نیز به طور خلاصه در دهه 1960 پذیرفته شد، اما پس از دو سال با یک حادثه جدی به پایان ناگهانی رسید.

فهرست_تاسیسات_هسته ای_روسیه#تاریخ

ویکی پدیا روشن است

حوادث انرژی هسته ای بر اساس کشور #روسیه

17 ژانویه 1966 (پیکان های شکسته) پالومارس، اسپانیا، ایالات متحده آمریکا

زنجیره هسته ای

پالومارس، اسپانیا

سقوط هواپیمای هسته ای

در ژانویه 1966، پس از برخورد یک B-52 نیروی هوایی ایالات متحده با هواپیمای دیگری در هوا، چهار بمب هیدروژنی در نزدیکی شهر پالومارس اسپانیا منفجر شد. مواد منفجره غیرهسته ای دو بمب منفجر شد و ریزش رادیواکتیو را در منطقه وسیعی پخش کرد. حتی 40 سال پس از حادثه، خاک آلوده به رادیواکتیو در نزدیکی محل سقوط هواپیما یافت می شود.

زمینه

در 17 ژانویه 1966، یک بمب افکن B-52 نیروی هوایی ایالات متحده هنگام سوخت گیری در هوا با هواپیمای تانکر برخورد کرد. این حادثه در حدود 9.500 متر بالاتر از دهکده ماهیگیری کوچک اسپانیایی Palomares رخ داد. در آن زمان B-52 چهار بمب هیدروژنی داشت که پس از برخورد رها شد و همراه با هواپیما سقوط کرد. چتر نجات ها روی دو تا از بمب ها کار نکردند. آنها لبه های شرقی و غربی شهر را مورد اصابت قرار دادند که باعث شد برخی از مواد منفجره غیرهسته ای این سلاح ها منفجر شود. تنها به لطف یک تصادف است که یک واکنش زنجیره ای در کلاهک های هسته ای رخ نداد. با این حال، انفجار مواد رادیواکتیو، عمدتاً اورانیوم و پلوتونیوم را در سراسر میادین پالومارس پخش کرد. بادهای شدید ابر رادیواکتیو حاوی گرد و غبار پلوتونیوم را در فواصل طولانی منفجر کرد و باعث آلودگی گسترده مناطق اطراف شد. بمب هیدروژنی سوم به سرعت و نسبتا سالم توسط تیم های بازیابی پیدا شد، در حالی که بمب چهارم تنها 80 روز بعد از بستر دریا کشف شد. پس از حادثه پالومارس، اسپانیا پرواز با سلاح هسته‌ای را در حریم هوایی خود ممنوع کرد. پروازهای گشتی منظم با سلاح هسته ای کاهش یافت، اما تنها پس از حادثه Thule در سال 1968 به طور کامل متوقف شد.

ویکی پدیا en

حادثه هسته ای پالومارس

حادثه هسته ای پالومارس شامل سلاح های هسته ای از فرماندهی استراتژیک هوایی نیروی هوایی ایالات متحده در 17 ژانویه 1966 در نزدیکی پالومارس، شهر کوچکی در سواحل جنوب شرقی اسپانیا بین آلمریا و کارتاخنا رخ داد. یک بمب افکن آمریکایی حامل چهار بمب هیدروژنی و یک هواپیمای تانکر در هوا با هم برخورد کردند. هیچ یک از بمب های هیدروژنی منفجر نشدند، اما چاشنی های پر از پلوتونیوم دو بمب منفجر شدند و چندین کیلو پلوتونیوم-239 بسیار رادیواکتیو را در سراسر چشم انداز پراکنده کردند.

ویکی پدیا روشن است

حوادث پیکان شکسته

وزارت دفاع ایالات متحده حداقل 32 حادثه تیر شکسته بین سالهای 1950 و 1980 را رسماً به رسمیت شناخته است.

نمونه هایی از این رویدادها عبارتند از:

ترجمه با https://www.DeepL.com/Translator (نسخه رایگان)

Wayback Machine en

لیست OOPS

در گزارشی از آزمایشگاه‌های ساندیا در سال 1973، با استناد به مجموعه‌ای از ارتش که در آن زمان مخفی بود، گفت که بین سال‌های 1950 تا 1968، در مجموع 1.250 سلاح هسته‌ای ایالات متحده در حوادث یا حوادث با شدت متفاوت دخیل بوده است، از جمله 272 مورد (22 درصد) که در آن شرایط رخ داده است. در برخی موارد باعث انفجار مواد منفجره متعارف این سلاح می شود...

1965

در 2 مارس 1965، ایالات متحده برای اولین بار ویتنام شمالی را بمباران کرد و از 8 مارس، نیروهای رزمی منظم ایالات متحده در ویتنام فرود آمدند.

20 ژانویه 1965 (AGNES 4 | NAMES 3,7) کارخانه هسته ای LLNL، لیورمور، ایالات متحده آمریکا

حدود 259 TBq در سال 1965 از دودکش کارخانه تریتیوم آزاد شدند. این حادثه سال ها مخفی نگه داشته شد و در این مدت جمعیت افزایش یافت و خانه هایی را در خاک آلوده ساختند.
(هزینه تقریباً 6,1 میلیون دلار آمریکا)

سوانح انرژی هسته ای

مراقب اکولوژی لیورمور باشید

Livermore Eco Watchdogs (این دامنه دیگر در سال 2023 در دسترس نخواهد بود.)

دوزهای تاریخی برای عموم از انتشارات معمول و تصادفی تریتیوم

در طول پنجاه و سه سال فعالیت خود، سایت آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور در لیورمور خانه حدود 29.300 بود. TBq تریتیوم منتشر شده در جو؛ حدود 75 درصد آن به طور تصادفی به صورت تریتیوم گازی در سال های 1965 و 1970 آزاد شد. گازهای گلخانه ای معمول چیزی بیش از 3.700 ترابایت مربع بود تریتیوم گازی و تقریباً 2.800 ترابایت مربع بخار آب تریتی شده به دوز کل در ...

ترجمه با https://www.DeepL.com/Translator (نسخه رایگان)

دومین دوز بالاتر ناشی از 222 TBq در سال 1970 منتشر شد.

استفاده از تریتیوم در آزمایشگاه لیورمور:

تریتیوم و آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور

دو مورد از سه حادثه بزرگ تریتیوم که من تا به حال مستند شده دیده ام، اینجا در دفتر مرکزی آزمایشگاه لیورمور رخ داده است. در سال‌های 1965 و 1970، آزمایشگاه لیورمور تقریباً 650.000 کوری (23.700 TBq) تریتیوم که از دودکش های کارخانه تریتیوم در هوا منتشر می شود (ساختمان 331).

توجه: یک کوری مربوط به 37 میلیارد فرآیند واپاشی رادیواکتیو در ثانیه، در بکرل 37 GBq است.

پس از حادثه 1965، اطلاعات زیادی در مورد الگوهای باد، بارندگی و غیره در دسترس نیست، اما پس از حادثه 1970، دانشمندان آزمایشگاه لیورمور سطوح بالای تریتیوم را پیدا کردند که آنها را با حادثه 1970 مرتبط کردند، تا جنوب فرسنو، در جنوب شرقی حدود 200 سال. خیلی دور.

ترجمه با https://www.DeepL.com/Translator (نسخه رایگان)

ویکی پدیا en

متاسفانه در وجود دارد ویکیپدیا de هیچ اطلاعاتی در مورد تصادفات 1965 و 1970 وجود ندارد.

لاورنس_لیورمور_آزمایشگاه_ملی

ویکی پدیا روشن است

همچنین در ویکی پدیای انگلیسی فقط گزارش دادگاه معمولی وجود دارد.

لاورنس_لیورمور_آزمایشگاه_ملی#اعتراضات_عمومی

اعتراضات مردمی

مردن گروه اکشن لیورمور از سال 1981 تا 1984 تظاهرات گسترده‌ای را علیه تولید سلاح‌های هسته‌ای توسط آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور سازماندهی کرد. در 22 ژوئن 1982، بیش از 1.300 فعال ضد سلاح هسته ای طی تظاهراتی بدون خشونت دستگیر شدند. اخیراً اعتراضات سالانه ای علیه تحقیقات تسلیحات هسته ای در لارنس لیورمور صورت گرفته است. در آگوست 2003، 1.000 نفر در آزمایشگاه لیورمور علیه "کلاهک های هسته ای نسل جدید" تظاهرات کردند. 2007 نفر در اعتراضات سال 64 دستگیر شدند. در مارس 2008، بیش از 80 نفر در حین تظاهرات بیرون دروازه ها دستگیر شدند.

ترجمه با https://www.DeepL.com/Translator (نسخه رایگان)

1964

1964 تا 1979 (AGNES 4) اکو بلویارسک، اتحاد جماهیر شوروی

ویکی پدیا en

نیروگاه هسته ای بلویارسک

از سال 1964 تا 1979 یک سری از تخریب کانال های سوخت در راکتور 1 نیروگاه هسته ای بلویارسک رخ داد. در هر یک از این حوادث، پرسنل در معرض پرتوهای قابل توجهی قرار گرفتند...

ویکی پدیا روشن است

حوادث انرژی هسته ای بر اساس کشور #روسیه

نیروگاه های هسته ای طاعون هستند

https://atomkraftwerkeplag.fandom.com/de/wiki/Beloyarsk_(Russland)

24 ژوئیه 1964 (AGNES 4) کارخانه هسته ای UNC Charlestown، RI، ایالات متحده آمریکا

ویکی پدیا en

فهرست حوادث تاسیسات هسته ای #سالهای 1960

رابرت پیبادی، کارگر 38 ساله، در تأسیسات ساخت سوخت هسته‌ای شرکت هسته‌ای متحد در چارلزتاون، حادثه‌ای با محلول اورانیوم مایع ایجاد کرد. در نتیجه، پی بادی در معرض دوز کشنده تشعشع حدود 88 سیورت قرار گرفت. (INES: 4)

ویکی پدیا روشن است

شرکت هسته ای متحد، تقاطع رودخانه وود

در 24 ژوئیه 1964، یک سانحه بحرانی مرگبار در تاسیسات هسته ای وود ریور جونکشن شرکت هسته ای متحد رخ داد. این کارخانه برای بازیابی اورانیوم بسیار غنی شده از زباله های تولید عنصر سوخت طراحی شده است. تکنسین رابرت پیبادی با یک مخزن حاوی اورانیوم 235 رادیواکتیو در محلول کربنات سدیم که با همزن هم زده شده بود کار کرد. او که قصد داشت یک بطری تری کلرو اتان را برای حذف مواد آلی اضافه کند، به طور تصادفی یک بطری محلول اورانیوم را به مخزن اضافه کرد که منجر به یک حرکت بحرانی (واکنش زنجیره ای فرار) شد که همراه با فلش نور و خروج حدود 20 درصد از آن بود. محتویات مخزن (تقریباً 10 لیتر از 40 تا 50 لیتر با احتساب محتویات بطری).

این بحران، Peabody 37 ساله را در معرض دوز تابش کشنده "بیش از 700 rem"، معادل 7 Sv قرار داد. وی 49 ساعت پس از این حادثه جان باخت...

ترجمه با https://www.DeepL.com/Translator (نسخه رایگان)

1 آوریل 1964 - سایت آزمایش تسلیحات هسته ای چین لوپ نه

ویکی پدیا en

سایت تست تسلیحات هسته ای لوپ و نه

سایت آزمایش تسلیحات هسته ای چینی Lop Nor در 1 آوریل 1960 در سین کیانگ در نزدیکی Qinggir در شمال صحرای Lop Nor در کوه های Kuruk Tagh به عنوان بزرگترین سایت آزمایش تسلیحات هسته ای در جهان با مساحت 100.000 کیلومتر مربع ساخته شد. بین سال‌های 1964 و 1996، در مجموع 45 آزمایش هسته‌ای بر روی زمین (آخرین در 16 اکتبر 1980) و زیرزمینی برای بمب‌های پلوتونیومی و از سال 1967 نیز برای بمب‌های هیدروژنی در آنجا انجام شد.

https://de.wikipedia.org/wiki/Liste_von_Kernwaffentests

سلاح های هسته ای A - Z

https://www.atomwaffena-z.info/heute/atomwaffenstaaten.htm

1963

آیا چیزی را از دست دادم؟ آیا یکی از نظامیان شناخته شده در سال 2050 وجود داشت؟ آزمایش های تسلیحات هسته ای یا حتی یک حادثه که قبلاً کمتر شناخته شده بود، احتمالاً از بخش غیرنظامی یا پزشکی؟

هسته ای-welt@ Reaktorpleite.de

1962

1 مه 1962 - آزمایش بمب اتمی فرانسه "بریل" در در ایکر الجزایر

آزمایش هسته‌ای بریل - در سال‌های 1961 و 1962، فرانسه 13 آزمایش هسته‌ای زیرزمینی را در کوه‌های هوگر انجام داد، دومین آزمایش "بریل" در 01 می 1962 شکست خورد و در بالای زمین انجام شد.

نیروگاه های هسته ای طاعون هستند

آزمایش بمب اتمی فرانسه

الجزایر و پلینزی فرانسه

تا سال 2001، دولت فرانسه هنوز وجود قربانیان تشعشعات رادیواکتیو در نتیجه 210 آزمایش هسته‌ای خود در الجزایر و پلی‌نزی را رد می‌کرد.

گفته می شود که در صحرای الجزایر، اندکی پس از یکی از آزمایش ها، نیروهای فرانسوی به عمد به محل انفجار هدایت شده اند تا «اثرات فیزیکی و روانی سلاح های هسته ای بر مردم را بررسی کنند». بسیاری از کهنه سربازان آزمایش هسته ای امروز از سرطان و سایر بیماری های تشعشع...

سلاح های هسته ای AZ

کشورهای سلاح هسته ای

مروری بر زرادخانه های هسته ای در سراسر جهان ...

ویکی پدیا en

آزمایش بمب اتمی فرانسه

در مجاورت In Ekker، فرانسه یک مرکز آزمایشی برای ارتش ("Center d'expérimentations militaires des oasis, CEMO") اداره می کرد. 7 آزمایش تسلیحات هسته ای بین 1961 نوامبر 16 تا 1966 فوریه 13 در آنجا انجام شد. در آزمون دوم (بریل) در 1 می 1962، بسته شدن تونل انجام نشد. گازهای رادیواکتیو، گرد و غبار و گدازه منتشر شد. ناظران آزمایش (از جمله وزرای فرانسوی حاضر) آلوده بودند...

1961

30 اکتبر 1961 - آزمایش بمب هیدروژنی، اتحاد جماهیر شوروی - "AN602" نوایا زملیا

سلاح های هسته ای A - Z

انفجار بمب تزار (یا بمب تزار)

[...] آزمایش در زمان افزایش ولتاژ انجام شد. در 1 سپتامبر 1961، یک تعلیق سه ساله آزمایش به پایان رسید. در 16 ماه بعد، ایالات متحده و روسیه بیش از 16 سال گذشته آزمایش های بالای زمینی انجام دادند.

اما این بمب به دلیل وزن زیاد از نظر نظامی غیرقابل استفاده بود و به عنوان نمایشی ناب قدرت در دوران جنگ سرد طراحی شد...

ویکی پدیا en

AN602

AN602 یک بمب هیدروژنی بود که در 30 اکتبر 1961 در شمال اتحاد جماهیر شوروی منفجر شد. این بزرگترین انفجاری است که تاکنون توسط انسان ایجاد شده است...

ساخت و ساز

تیمی در اطراف مخالف بعدی آندری ساخاروف بمب ساخته شده 27 تن وزن، هشت متر طول و دو متر قطر داشت. این در سه مرحله ساخته شد و برای نیروی انفجاری 100 تن طراحی شد. نیمی از قدرت انفجاری برای آزمایش حذف شد تا آلودگی رادیواکتیو تا 97 درصد کاهش یابد.

قدرت انفجاری

بر اساس اطلاعات شوروی، قدرت انفجار بمب تزار 50 تن بود که آن را حدود 4000 برابر بمب پسر کوچک هیروشیما و حدود XNUMX تا XNUMX برابر قدرتمندتر از Castle Bravo، قوی‌ترین آزمایش تسلیحات هسته‌ای در جهان بود. ایالات متحده آمریکا...

مقدار ماده منفجره شیمیایی TNT که انرژی قابل مقایسه با بمب تزار را آزاد می کند، به عنوان یک کره 400 متر قطر خواهد داشت.

انجام آزمون

این بمب در 30 اکتبر 1961 در ساعت 11:32 صبح به وقت مسکو بر فراز سایت آزمایش منطقه C سوخوی نوس در تقریباً 73,8 درجه عرض شمالی و 54,6 درجه طول شرقی در خلیج Mityushika در جزیره Novaya Zemlya منفجر شد. این هواپیما از یک بمب افکن اصلاح شده Tupolev Tu-95W در ارتفاع 10.500 متری پرتاب شد و با چتر نجات سرعت خود را کاهش داد تا به هواپیما فرصت کافی برای ترک منطقه آزمایش داده شود.

ضربه

این انفجار در ارتفاع حدود 4.000 متری...

لیست آزمایش های تسلیحات هسته ای

19 ژوئن 1961 (AGNES 3 | NAMES 4) کارخانه هسته ای مقیاس باد/سلافیلد، GBR

نشت در اواپراتور مقادیر زیادی مایع حاوی پلوتونیوم را آزاد کرد.540 TBq) در آب خنک کننده رها می شود. اگرچه این یازدهمین انتشار بزرگ رادیواکتیویته در جهان بود، اما ما اطلاعات بیشتری در اختیار نداریم.
(هزینه تقریباً 800 میلیون دلار آمریکا)

سوانح انرژی هسته ای

زنجیره هسته ای

Sellafield/Windscale، انگلستان

بزرگترین تاسیسات هسته ای غیرنظامی و نظامی اروپا در سلافیلد است. در حالی که پلوتونیوم در گذشته برای برنامه تسلیحات هسته‌ای بریتانیا در اینجا تولید می‌شد، این سایت اکنون به عنوان یک مرکز بازفرآوری زباله‌های هسته‌ای عمل می‌کند. آتش سوزی بزرگ سال 1957 و نشت های متعدد رادیواکتیو محیط را آلوده کرد و جمعیت را در معرض افزایش سطوح تشعشعات قرار داد.

این حادثه و همچنین چندین انتشار رادیواکتیویته دیگر در آن وجود دارد ویکیپدیا د دیگر پیدا نمی شود.

ویکی پدیا en

Sellafield

ویکی پدیا روشن است

سلافیلد # حوادث

انتشارات رادیولوژیکی

ترجمه با https://www.DeepL.com/Translator (نسخه رایگان)

نیروگاه های هسته ای طاعون هستند

سلافیلد (forerly_Windscale)، بریتانیا

کارخانه های هسته ای قابل مقایسه در سراسر جهان وجود دارد:

غنی‌سازی و بازفرآوری اورانیوم - تأسیسات و مکان‌ها

3 ژانویه 1961 (AGNES 4 | NAMES 2,9) SL-1، NRTS آیداهو فالز، ایالات متحده

در این حادثه در جایی که اساساً اولین رآکتور ماژولار کوچک (SMR) بود، 3 نفر و 41 نفر جان باختند. TBq تشعشعات رادیواکتیو wurden منتشر شد
(هزینه تقریباً 26 میلیون دلار آمریکا)

سوانح انرژی هسته ای

ویکی پدیا en

آزمایشگاه ملی آیداهو

تصادف را می توان در مقاله ویکی پدیا در این پاراگراف یافت:

اشپیگل راکتور کم مصرف ثابت شماره یک (SL-1) یک راکتور کم مصرف بود که برای تامین انرژی الکتریکی و گرما به ایستگاه های دوردست ارتش ایالات متحده مانند ایستگاه های رادار در قطب شمال در نظر گرفته شده بود. در یک حادثه در 3 ژانویه 1961، سه نفر، پرسنل عامل رآکتور، کشته شدند. ید رادیواکتیو از ساختمان رآکتور خارج شد و اطراف را با آلودگی طبیعی 50 تا 100 برابر آلوده کرد؛ حتی 80 کیلومتر دورتر در جهت باد، سطح تشعشع دو برابر طبیعی بود.

فهرست حوادث در تاسیسات هسته ای #دهه 1960

در ایستگاه ملی تست راکتور آیداهو، راکتور آزمایشی SL-1 دچار انفجار شدید بخار و انتشار شدید مواد رادیواکتیو شد که منجر به کشته شدن سه خدمه عملیاتی شد. به استثنای ید-131، گسترش تشعشعات به مساحت 12.000 متر مربع محدود شد. در شعاع 30 کیلومتری اطراف راکتور، آلودگی پوشش گیاهی توسط ید-131 حدود 100 برابر شدت تابش طبیعی بود. حتی 80 کیلومتر دورتر، بار روی پوشش گیاهی دو برابر بیشتر بود...

... تیم امداد در ابتدا نتوانست آتش سوزی یا قربانیان را پیدا کند، اما سطوح تشعشع حدود 10 mSv/h را در داخل ساختمان راکتور پیدا کردند. هنگامی که تجهیزات حفاظتی مناسب رسید، تیمی وارد ساختمان رآکتور شد و یک کشته و یکی دیگر از خدمه سه نفره هنوز زنده بود. بر اساس گزارش کمیسیون انرژی اتمی ایالات متحده، 22 امدادگر دوز معادل 30 تا 270 mSv دریافت کردند. راکتور برچیده شد و هسته راکتور 12 تنی و مخزن تحت فشار چند ماه بعد دفن شد...

ویکی پدیا روشن است

حوادث انرژی هسته ای بر اساس کشور#ایالات متحده

ترجمه با https://www.DeepL.com/Translator (نسخه رایگان)

1960

3 آوریل 1960 (AGNES 4) راکتور تحقیقاتی راکتور WTR-2، آسیاب والتز، ایالات متحده

حادثه ذوب راکتور WTR-2 در سایت والتز میل وستینگهاوس.
(هزینه تقریباً 38 میلیون دلار آمریکا)

سوانح انرژی هسته ای

این حادثه و همچنین چندین انتشار رادیواکتیویته دیگر در آن وجود دارد ویکیپدیا د دیگر پیدا نمی شود.

ویکی پدیا روشن است

وستینگهاوس_TR-2#1960_سانحه

عصر یکشنبه، 3 آوریل 1960، راکتور ذوب نسبی را تجربه کرد. یک عنصر سوخت ذوب شد و محصولات شکافت گازی رادیواکتیو کریپتون و زنون را آزاد کرد. گفته می شود که گرمای بیش از حد و آسیب متعاقب آن به مجموعه سوخت ناشی از کمبود محلی جریان مایع خنک کننده کافی بوده است. این حادثه در مقیاس رویداد هسته ای بین المللی رتبه 4 را به خود اختصاص داده است، به معنای حادثه ای با پیامدهای محلی.

اولین اطلاعیه AEC از حادثه از طریق تماس تلفنی از Westinghouse با دفتر عملیات AEC نیویورک انجام شد. در گزارش نامه بعدی، وستینگهاوس اظهار داشت: «فعالیت زیاد در مایع خنک‌کننده اولیه و سطوح تابش زیاد در سایت منجر به خاموش شدن WTR و تخلیه محل در حدود ساعت 20:50 بعد از ظهر در 3 آوریل 1960 شد. شواهدی مبنی بر اینکه سطوح بالای ناشی از خرابی عنصر سوخت."...

ترجمه با https://www.DeepL.com/Translator (نسخه رایگان)

13 فوریه 1960 - اولین آزمایش بمب اتمی فرانسه در Reggane، الجزایر

FAZ - Frankfurter Allgemeine Zeitung

فرانسه عمداً سربازان را تحت تابش قرار داد

در اوایل دهه XNUMX، قدرت هسته‌ای نوظهور فرانسه، سربازان خود را برای یک سری آزمایش‌های هسته‌ای به مناطق رادیواکتیو در الجزایر فرستاد و به سلامت آنها اهمیت چندانی نداد. گزیده هایی از یک گزارش محرمانه فاش می شود.

تا سال 50 در حدود 20 کیلومتری جنوب غربی رگان یا 1965 کیلومتری جنوب حمودیه یک سایت آزمایش تسلیحات هسته ای فرانسوی (CSEM - Center Sahara des Expérimentations Militaires) وجود داشت. در آنجا فرانسه در 13 فوریه 1960 اولین آزمایش هسته ای خود را با یک بمب اتمی 70 کیلو تی تی انجام داد که قدرت آن حدود 4 برابر بمب هیروشیما بود. در 1 آوریل 1960، 27 دسامبر 1960 و 25 آوریل 1961، سه آزمایش دیگر بمب اتمی در بالای زمین با قدرت هر کدام کمتر از 5 کیلو تن در این سایت انجام شد.

نیروگاه های هسته ای طاعون هستند

آزمایش بمب اتمی فرانسه

الجزایر و پلینزی فرانسه

در صحرای الجزایر، اندکی پس از یکی از آزمایش‌ها، سربازان فرانسوی عمداً به محل انفجار هدایت شدند تا «اثرات جسمی و روحی سلاح هسته‌ای بر مردم را بررسی کنند». بسیاری از کهنه سربازان آزمایش هسته ای در حال حاضر از سرطان و سایر بیماری های تشعشع...

حدود 150.000 نفر برای برنامه آزمایشی کار کردند که بسیاری از آنها در معرض تشعشعات محافظت نشده قرار گرفتند، به سرطان مبتلا شدند و جان خود را از دست دادند.

سلاح های هسته ای AZ

کشورهای سلاح هسته ای

مروری بر زرادخانه های هسته ای در سراسر جهان ...

ویکی پدیا en

آزمایش بمب اتمی فرانسه

در 13 فوریه 1960، فرانسه اولین بمب اتمی خود (با بازده معادل 70 تن TNT) را در نزدیکی Reggane آزمایش کرد. این قوی ترین بمبی بود که در اولین آزمایش منفجر شد. برای مقایسه: اولین آزمایش ایالات متحده (ترینیتی) دارای قدرت 20 کیلوتن بود، اولین آزمایش اتحاد جماهیر شوروی (RDS-1) 22 کیلوتون بود، اولین آزمایش بریتانیا (Hurricane) 25 کیلوتون بود. بمب هیروشیما (پسر کوچولو) 13 کیلویی، بمب ناکازاکی (مرد چاق) 22 کیلویی بود. سه بمب سطحی دیگر در رگان هر کدام کمتر از 5 کیلو گرم بودند...

2019-2010 | 2009-2000 | 1999-1990 | 1989-1980 | 1979-1970 | 1969-1960 | 1959-1950 | 1949-1940 | قبلا

برای کار روی "خبرنامه THTR'،'reactorpleite.de"و"نقشه جهان هسته ایشما به اطلاعات به روز، رفقای پرانرژی و تازه زیر 100 سال (;-) و کمک های مالی نیاز دارید. اگر می توانید کمک کنید لطفا به آیدی زیر پیام دهید: info@ Reaktorpleite.de

درخواست کمک های مالی

- THTR-Rundbrief توسط 'BI Environmental Protection Hamm' منتشر می شود و با کمک های مالی تأمین می شود.

- THTR-Rundbrief در همین حال تبدیل به یک رسانه اطلاعاتی بسیار مورد توجه شده است. با این حال، به دلیل گسترش وب سایت و چاپ برگه های اطلاعات اضافی، هزینه های مستمری وجود دارد.

- THTR-Rundbrief به تفصیل تحقیق و گزارش می کند. برای اینکه بتوانیم این کار را انجام دهیم، به کمک های مالی وابسته هستیم. ما از هر اهدایی خوشحالیم!

کمک های مالی حساب: حفاظت از محیط زیست BI Hamm

هدف استفاده: خبرنامه THTR

IBAN: 31 4105 0095 0000 DE0394

BIC: WELADED1HAM

تابلو

بالای صفحه

***