Τα ενημερωτικά δελτία THTR από το 2009

***

***

Ενημερωτικό δελτίο THTR Νο. 129, Δεκ. 2009

Περιεχόμενο:

Για τον θάνατο του Theo Hengesbach

Duisburg, Mühlheim, Essen - η πυρηνική βιομηχανία στην περιοχή του Ρουρ θέλει να εξαφανίσει τα σκουπίδια στο Münsterland.

Τα εκθέματα αντίστασης THTR στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης RUHR.2010 είναι εξαιρετικά επίκαιρα!

Για τον θάνατο του Theo Hengesbach

Ο Theo Hengesbach πέθανε στις 15 Νοεμβρίου 2009 σε ηλικία 55 ετών μετά από μακρά περίοδο καρκίνου. Ήταν ένας από τους συνιδρυτές των πρωτοβουλιών πολιτών κατά των πυρηνικών σταθμών στις περιοχές του Χαμ και του Ντόρτμουντ και τους διαμόρφωσε σημαντικά για πολλά χρόνια μέσα από το συνετό, φιλικό και επίμονο παράδειγμά του. Μας μύησε στον χειρισμό των μη βίαιων ενεργειών και της πολιτικής ανυπακοής.

Στο Ντόρτμουντ ακολούθησε εντελώς νέους δρόμους στην κοινοτική εργασία. Ως κοινωνικός λειτουργός στο Kreuzviertel έκανε εκστρατεία για τα δικαιώματα των ηλικιωμένων και για δεκαετίες επηρέασε την πολιτειακή και ομοσπονδιακή πολιτική στον τομέα της εργασίας για τους ηλικιωμένους. Το 2000, ο Theo διορίστηκε στο περιφερειακό συνέδριο ηλικιωμένων από το αρμόδιο υπουργείο NRW. Έλαβε πολλά βραβεία για τη δέσμευσή του. Στόχος του δεν ήταν η πατρονική φροντίδα, αλλά η ανεξάρτητη ζωή στα γηρατειά και η μεγαλύτερη συμμετοχή των ηλικιωμένων σε όλα τα επίπεδα. Σημαντική πηγή έμπνευσης γι' αυτόν ήταν η ζωή και το έργο του Μαχάτμα Γκάντι. Μας μετέδωσε τις γνώσεις του -όχι με ιεραποστολικό ζήλο, αλλά ως μια ανιδιοτελή προσφορά που δεχθήκαμε με χαρά.

Ξεκίνησε με μια προσωπική διαφήμιση στο τεύχος 17 του περιοδικού "Graswurzelrevolution" το 1975 για να βρει υποστηρικτές κατά των πυρηνικών σταθμών. Ο Theo Hengesbach και μέλη της Nonviolent Action Arnsberg ετοιμάστηκαν να μετακομίσουν στο Ντόρτμουντ για να σπουδάσουν. Αντιμετώπισαν τους κινδύνους των πυρηνικών σταθμών και βολικά κινήθηκαν κατευθείαν στο «λάκκο του λιονταριού». Το Ντόρτμουντ ήταν η έδρα της United Electricity Works, η οποία ήταν υπεύθυνη για την κατασκευή του αντιδραστήρα υψηλής θερμοκρασίας Thorium (THTR) στο Hamm. Η επανάσταση της βάσης διαβάστηκε στην ομάδα σφυριών της Γερμανικής Εταιρείας Ειρήνης-United War Service Opponents (DFG-VK) και πολύ σύντομα υπήρξε μια εντατική προσωπική ανταλλαγή απόψεων.

Λίγες εβδομάδες αργότερα, προτού ιδρυθεί ουσιαστικά η πρωτοβουλία πολιτών για την προστασία του περιβάλλοντος, περπατούσαμε στο κέντρο της πόλης Hammer με πέντε άτομα και ένα σκελετό ύψους τεσσάρων μέτρων, αφίσες και φυλλάδια. Μου έδωσαν μια κάμερα και έβγαλα φωτογραφίες γιατί δεν υπήρχε φωτογράφος ή δημοσιογράφος για τα πρωινά του Σαββάτου. Δύο μέρες αργότερα, σχεδόν ολόκληρος ο Τύπος της περιοχής του Ρουρ είχε τίτλο «Για πρώτη φορά διαμαρτυρία στο δρόμο ενάντια στον πυρηνικό σταθμό Uentrop».

Από εδώ και πέρα ​​όλα πήγαν πολύ γρήγορα. Οι πρωτοβουλίες πολιτών ήταν ένα νέο φαινόμενο τότε για το οποίο γνωρίζαμε ελάχιστα. Έπρεπε να δημιουργηθούν νέες δομές και να δοκιμαστούν νέες μορφές δράσης. Ο Theo όχι μόνο έφερε στη βαλίτσα του τα χαρτιά και τα φυλλάδια των ομάδων πολιτών της Βάδης-Αλσασίας, που ήταν ένα ή δύο χρόνια μπροστά μας. Αλλά και βιβλία των Γκάντι, Τολστόι και Κροπότκινς «Αλληλοβοήθεια». Ο τελευταίος τίτλος έδειχνε ήδη εκείνη την εποχή ότι δεν θα σταματούσε σε αφηρημένες κλήσεις, αλλά ότι η κοινοτική εργασία προσανατολισμένη στην πρακτική θα γέμιζε τη μελλοντική του ζωή.

Ο Theo προετοιμάστηκε σχολαστικά μαζί μας για την πρώτη μας απασχόληση το 1976. Δίπλα στο πανάκριβο κέντρο ατομικής προπαγάνδας του VEW στο Uentrop δεν στήσαμε απλώς την ενημερωτική μας σκηνή αφού ξεπεράστηκε ο συρματόπλεγμα. Αντίθετα, υπήρχε ένα ειδικό φύλλο προετοιμασίας για καθέναν από τους πάνω από εκατό «καταληψίες» με συστάσεις για δράση: Να είστε πάντα ανοιχτοί σε μια φιλική συζήτηση - και να είστε σταθεροί. Ένα φύλλο για την αστυνομία: Είμαστε μη βίαιοι και θέλουμε να σας προστατεύσουμε από τη ραδιενέργεια. Επιπλέον, έξτρα φύλλο για τους δημοσιογράφους στο οποίο εξηγούνταν το παρασκήνιο της δράσης. Και για τους περίεργους θεατές υπήρχε μια ψησταριά λουκάνικων δίπλα στην ενημερωτική σκηνή (αγαπητοί χορτοφάγοι, ζητάμε την τέρψη σας...).

Μας έδειξε πώς να εκφραζόμαστε σε δελτία τύπου και συνομιλίες με τέτοιο τρόπο ώστε οι περισσότεροι άνθρωποι να μπορούν να καταλάβουν και να καταλάβουν περί τίνος πρόκειται. Υπομονετικά επεξηγηματικό, ευγενικό, αλλά και εμφατικό και αποφασιστικό. Το να κάνεις το ίδιο δεν ήταν πάντα εύκολο, συχνά ήταν εξουθενωτικό. Τα επόμενα χρόνια πολλές άλλες πολιτικές ομάδες και κόμματα προσπάθησαν να μας συμμετάσχουν ως πρωτοβουλία πολιτών ή να μας επιβάλουν ορισμένες (ψευτο-) μαχητικές ενέργειες ή ένα λεκτικό ριζοσπαστικό ύφος γλώσσας.

Ο Theo, από την άλλη, ήταν ένας εντελώς διαφορετικός άνθρωπος. Ήταν ευχάριστα συγκρατημένος και προσεκτικός. Μαζί του, πολλοί από εμάς είδαμε την «αχαλίνωτη χαρά της συναρπαστικής δραστηριότητας» (Gandhi) κριτικά και προσπαθούσαμε να κρατήσουμε ένα ξεκάθαρο κεφάλι απέναντι στη διαφημιστική εκστρατεία Brokdorf που ήταν ευρέως διαδεδομένη εκείνη την εποχή. Τι νόημα είχε όταν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι οδήγησαν εκατοντάδες χιλιόμετρα για λίγες ώρες στα υποτιθέμενα σημεία κρυστάλλωσης της αντιπυρηνικής αντίστασης, αλλά μπροστά από τη δική τους εξώπορτα δεν κουνήθηκαν ούτε άλλαξαν τίποτα;

Όταν δέκα χρόνια αργότερα, το 1986, το σημαντικό περιστατικό στο THTR ανησύχησε τους ανθρώπους στην περιοχή, οι «αγρότες και καταναλωτές ενάντια στην πυρηνική ενέργεια» επέμειναν στο δικαίωμά τους να αντιστέκονται στους αποκλεισμούς και τις καταλήψεις με μη βίαιο τρόπο, όπως ακριβώς ήθελαν οι ίδιοι - και είχε επιτυχία με αυτό μετά από τρία χρόνια. Για κάποιους άλλους στο αντιπυρηνικό κίνημα, η συμπεριφορά μας «με γνώμονα τον πολίτη» ήταν πολύ βαρετή, όχι αρκετά επαναστατική και θεαματική. Όταν έπρεπε να ακούσουμε αυτές τις πικρές κατηγορίες ξανά και ξανά, σκεφτόμουν συχνά τα πρώτα χρόνια, όταν ο Theo υπέμεινε παρόμοιες αποδόσεις με γαλήνη και με τη βεβαιότητα ότι δεκαετίες αργότερα, με βάση τα γεγονότα, η ιστορία θα κρίνει αντικειμενικά.

Ο Theo μας έστειλε εκατοντάδες (!) επιστολές με αποκόμματα εφημερίδων, ενθάρρυνση, προτάσεις και προτάσεις στρατηγικής στο Hamm - δεν υπήρχε ούτε internet ούτε γραμματοκιβώτιο τις δεκαετίες του 70 και του 80. Στο «Info for non-violent organizers», το πιο εσωτερικό περιοδικό των επαναστατών της βάσης, ανέλυσε την ανάπτυξη της αντίστασης ενάντια στο THTR σε μια σειρά άρθρων σε 19 τεύχη. Προστέθηκαν εξειδικευμένα άρθρα στη «Μη Βίαιη Δράση» από την Ένωση Συμφιλίωσης. Ακόμα κι αν οι μαχητές του φράχτη κοίταζαν περιφρονητικά το δυσδιάκριτο μικρό μη βίαιο BI στο Hamm - ερευνητές της ειρήνης και εργάτες του κινήματος αξιολόγησαν τις εμπειρίες και τα πειράματά μας με τη βοήθεια του Theos κρίσιμες αναφορές αλληλεγγύης με μεγάλο ενδιαφέρον.

Ο Theo έγραψε για τις εμπειρίες του στο Hamm και στο Dortmund στα περιοδικά "Nonviolent Action" (Association of Reconciliations) και "Umweltmagazin" (Federal Association of Citizens' Initiatives Environmental Protection). Με τη μπροσούρα του 77 σελίδων «Πολιτική Ανυπακοή και Δημοκρατία» το 1979 παρενέβη στη συζήτηση για τις μορφές αντίστασης. Η έκδοση 56 σελίδων «Electricity Money Refusal», που εκδόθηκε μαζί με τον Michael Schweizer, διαμόρφωσε μια ολόκληρη γενιά ακτιβιστών χωρίς βία. Με αυτήν την καλά μελετημένη, πλούσια σε μέσα ενημέρωσης πράξη ανυπακοής, η πυρηνική βιομηχανία δέχθηκε τεράστια πίεση σε δεκάδες πόλεις (βλ. επόμενο άρθρο).

Όταν το διεθνές συνέδριο ουρανίου έλαβε χώρα στο Ντόρτμουντ το 2007, ο Theo πέρασε για να μας δει ξανά και να λάβει μέρος σε ένα ισχυρό κίνημα που βοήθησε να ξεκινήσει πριν από 34 χρόνια. Είναι απίστευτα λυπηρό που δεν θα μπορεί να δει τις επόμενες δεκαετίες.

Άλλα μοιρολόγια για τον Theo Hengesbach είναι στο Grassroots Revolution No. 345 (Ιανουάριος 2010) και κάτω www.kreuzviertel-verein.de να βρείτε.

Μποϊκοτάζ πληρωμών ρεύματος: με υπομονή και φτύσιμο...

Τον Μάιο του 1978, η μη βίαιη εκστρατεία για την προστασία του περιβάλλοντος αποφάσισε να ξεκινήσει να οργανώνει την άρνηση χρημάτων για την ηλεκτρική ενέργεια. Υπήρχαν πολλοί λόγοι για αυτό, καθώς η VEW είχε συνολικά τέσσερις πυρηνικούς σταθμούς σε λειτουργία, κατασκευή ή σχεδιασμό σε δύο τοποθεσίες. Επιπλέον, η VEW είναι μέλος της Γερμανικής Εταιρείας για την Επανεπεξεργασία Πυρηνικών Καυσίμων, η οποία είναι υπεύθυνη για την κατασκευή της μονάδας προσωρινής αποθήκευσης πυρηνικών αποβλήτων στο Ahaus και της μονάδας επανεπεξεργασίας στο Gorleben.

Για περίπου μισό χρόνο υπήρχε οργάνωση, αναπτύχθηκε υλικό, μοιράστηκαν φυλλάδια, απευθυνόταν σε ομάδες και άτομα. Στην πρώτη γενική συνέλευση της 1ης Δεκεμβρίου 1978 αποφασίστηκε ότι τα 100 νοικοκυριά μέχρι τώρα θα ξεκινούσαν με την άρνηση 1979% το 10. Πριν από αυτό, οι συμμετέχοντες ήθελαν να γράψουν δικαιολογίες για το μποϊκοτάζ τους και να παραδώσουν αυτές τις επιστολές στο VEW σε ένα προ-χριστουγεννιάτικο χάπενινγκ.

Χριστουγεννιάτικο δώρο για την VEW

Ήταν τρεις μέρες πριν την παραμονή των Χριστουγέννων, όταν μια μικρή πορεία διαδήλωσης, περίπου 30 άτομα, πήρε το δρόμο προς τα κεντρικά γραφεία της VEW.

Ενώ υπήρχαν ακόμα νέα γραπτά κείμενα για την πυρηνική ενέργεια και την άρνηση πληρωμής ηλεκτρικού ρεύματος που παίζονταν με τις μελωδίες των παλιών Χριστουγεννιάτικων τραγουδιών, ένας Άγιος Βασίλης εθεάθη να κάνει ποδήλατο με ποδήλατο, ο οποίος αμέσως στράφηκε στους διαδηλωτές. Αυτό δεν είναι το VEW; Ναί! Ήταν εδώ για πρώτη φορά και έπρεπε να ψάξει στο χρυσό του βιβλίο για να δει τι καλές πράξεις είχε κάνει η VEW τον περασμένο χρόνο. Τι ήταν όμως αυτό; Δεν καταγράφηκαν καλές πράξεις στο χρυσό βιβλίο! Από την άλλη πλευρά, ο κατάλογος των παραπτωμάτων στο μαύρο βιβλίο ήταν όλο και μεγαλύτερος. η άρνηση πληρωμής ρεύματος φαινόταν να είναι απαραίτητη ως μια μικρή βοήθεια για να βελτιωθεί, και ενώ τα τραγούδια τραγουδούνταν ακόμα έξω, μια αντιπροσωπεία του VEW έφερε τα γράμματα που αναφέρθηκαν παραπάνω. Οι εκπρόσωποι της VEW που μας δέχτηκαν δεν ήταν ιδιαίτερα φιλικοί, αλλά χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, αναγνώρισαν σωστά την παραλαβή του χριστουγεννιάτικου ταχυδρομείου. Το βράδυ και την επόμενη μέρα, η χαρά ήταν μεγάλη: η τηλεόραση έφερε ένα πολύ καλό ρεπορτάζ για τη δράση και το παρασκήνιο, ο περιφερειακός Τύπος ανέφερε ευγενικά, μερικές φορές πολύ εκτενώς στο υπερπεριφερειακό κομμάτι, έτσι ώστε αυτή η δράση ήταν από τις καλύτερες του όρους του Τύπου, τι συμβαίνει στην περιοχή προστασίας του περιβάλλοντος στο Ντόρτμουντ τα τελευταία χρόνια.

Ήδη στην πρώτη γενική συνέλευση αποφασίστηκε να γίνει κοινή δράση κατάθεσης την 1η Φεβρουαρίου 1979 προκειμένου να φανεί ξεκάθαρα η έναρξη της δράσης στο Ντόρτμουντ. Σε αντίθεση με τη χριστουγεννιάτικη εκστρατεία, αυτή τη φορά δεν ανακοινώσαμε την ερχόμενη μας στο VEW.

Προώθηση κατάθεσης

Μαζευτήκαμε λίγο πριν το μεσημέρι, πάλι με γύρω στα 30-40 άτομα, μπροστά από το κέντρο πελατών της VEW στο κέντρο της πόλης, στολισμένο με πανό και σάντουιτς. Αλλά όταν οι πρόθυμοι να πληρώσουν οι αρνήσεις ηλεκτρικής ενέργειας ήθελαν να πληρώσουν στο 90% τους, οι πόρτες του VEW ήταν κλειδωμένες. Αβέβαιοι αχθοφόροι και υπάλληλοι της VEW μας ξεκαθάρισαν ότι δεν θα μας επιτρέψουν να μπούμε. Ακόμη και μια απόπειρα επικοινωνίας χρησιμοποιώντας μεγάφωνο μέσω της γυάλινης πόρτας απορρίφθηκε βάναυσα. Επίσης δεν έγινε αποδεκτή η προσφορά μας οι συμμετέχοντες να εισέλθουν στο κτίριο μεμονωμένα και όχι μαζί. Έτσι, δεν είχαμε άλλη επιλογή από το να εκτελέσουμε ένα εσωτερικό πρόγραμμα ψυχαγωγίας και να μιλήσουμε με περαστικούς και άλλους πελάτες της VEW που βρήκαν τον δρόμο τους στην πίσω πόρτα του κτιρίου VEW.

Η κατάσταση άλλαξε μόνο όταν έφτασε ένα αστυνομικό αυτοκίνητο που κάλεσε το VEW. Είδαμε τους αξιωματικούς να μιλούν με τους υπαλλήλους της VEW, μετά ήρθαν σε εμάς, παραπονέθηκαν μόνο για τη σάλπιγγα από έναν διαδηλωτή (παραβίαση του Immissionsschutzgesetz) και ξαφνικά ο Sesam άνοιξε. Όσοι αρνήθηκαν να πληρώσουν ρεύμα επιτρεπόταν να εισέλθουν μεμονωμένα και να πληρώσουν το 90%. Το Westfälische Rundschau ανέφερε πολύ σωστά: «Η VEW έκλεισε την αίθουσα ταμείου για όσους αρνήθηκαν να πληρώσουν ρεύμα: μόνο μετά την επέμβαση της αστυνομίας επιτρεπόταν σε όλους να πληρώσουν μεμονωμένα».
Ο λόγος για την αλλαγή της γνώμης της VEW ήταν πιθανώς ότι δεν είχαν αποδεχθεί. Αυτό θα σήμαινε ότι δεν θα ήμασταν υποχρεωμένοι να κάνουμε άλλη μια προσπάθεια να πληρώσουμε τα χρήματα, αλλά η VEW θα έπρεπε να πάρει το προσφερόμενο 90% από κάθε νοικοκυριό. Αυτό τους έσωσε τις επισκέψεις στο σπίτι, αλλά έπρεπε να αποδεχτούν το μειονέκτημα του ανοίγματος για μία ώρα περισσότερο από το συνηθισμένο λόγω της καθυστέρησης. Ο αχθοφόρος του VEW τότε μας παραδέχτηκε ότι το όλο θέμα θα μπορούσε να ήταν λιγότερο συναρπαστικό αν μας είχαν αφήσει να μπούμε αμέσως. Ωστόσο, η συμπεριφορά του VEW επηρέασε θετικά πάνω μας, τόσο σε επίπεδο Τύπου όσο και σε επίπεδο απευθυνόμενων σε περαστικούς. Δυναμική μη βίαιων ενεργειών: η καταστολή αντεπιτίθεται σε όσους την ασκούν.

Καθημερινό στροβοσκόπιο

Εκτός από αυτές τις θεαματικές δράσεις, εδώ γίνεται φυσικά πολλή και λεπτομερής δουλειά. Αυτό ισχύει κυρίως για τη στρατολόγηση συμμετεχόντων, όπου δίνουμε μεγαλύτερη αξία στις προσωπικές συζητήσεις με άτομα και ομάδες παρά στις μεγάλες εκτυπώσεις φυλλαδίων. Προκειμένου να κρατηθούν οι συμμετέχοντες ενωμένοι και να αναπτυχθεί κοινή δουλειά, έγινε ένα πάρτι και η σύσταση ομάδων εργασίας, που θα βοηθούσαν στο να βγούμε όσο το δυνατόν περισσότερο από τις διαδικασίες μέσα από τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία. Στο μεταξύ, η οργανωτική ομάδα απολαμβάνει επίσης μεγαλύτερη δημοτικότητα.
Μέχρι τα μέσα Μαρτίου 1979, περίπου 135 νοικοκυριά είχαν μεταφέρει περισσότερα από 1000 DM στον λογαριασμό καταπιστεύματος, με μερικές μεταφορές να προστίθενται κάθε εβδομάδα. Η VEW έστειλε υπενθυμίσεις ως απάντηση, αλλά δήλωσε ότι είχαν γίνει όταν ο ενδιαφερόμενος αρνητής τηλεφώνησε στην VEW και εξήγησε γιατί είχε πληρώσει μόνο το 90%. Σύμφωνα με πληροφορίες μας, οι δικηγόροι της VEW σκέφτονται ακόμη τη δική τους προσέγγιση. Από την πλευρά μας, δηλώνουμε ότι περιμένουμε τις δίκες και ότι είμαστε έτοιμοι να διεξαγάγουμε μια διαφωνία με το VEW εκεί.

Theo Hengesbach

Από: Grassroots Revolution No. 41, Μάιος 1979

Μετά το κλείσιμο των πυρηνικών σταθμών στο Hamm, στο Würgassen και στο Jülich, η NRW δεν είχε σχεδόν καμία σχέση με την πυρηνική βιομηχανία εδώ και πολύ καιρό; -- Δεν είναι καν κοντά!

Η πυρηνική κληρονομιά δημιουργεί κινδύνους στη μέση της περιοχής του Ρουρ, ακόμη και σε κατοικημένες περιοχές εκεί. Όχι μόνο τα 152.000 ραδιενεργά στοιχεία καυσίμου από το mini-THTR στο Jülich, αλλά και ελαφρύ και μεσαίου επιπέδου ραδιενεργό υλικό από το Duisburg πρόκειται να μεταφερθούν στο μέλλον στην προσωρινή εγκατάσταση αποθήκευσης στο Ahaus.

Σχεδόν κανένας γνωρίζει το GNS (Society for Nuclear Service) και ακόμη λιγότεροι γνωρίζουν το εργοστάσιο προετοιμασίας πυρηνικών αποβλήτων του GNS στο Duisburg-Wanheim. Η πυρηνική εγκατάσταση βρίσκεται ακριβώς δίπλα σε μια κατοικημένη περιοχή και βρίσκεται στα μισά του δρόμου από το Jülich προς το Ahaus. Στις 14 Νοεμβρίου 2009, το taz ανέφερε σε σχέση με την έγκριση νέων πυρηνικών αποβλήτων στην Ahaus ότι αυτά τα πυρηνικά απόβλητα «χαμηλού και μεσαίου επιπέδου» σύμφωνα με το GNS θα συμπυκνώνονταν στο εργοστάσιο προετοιμασίας του Duisburg, μεταξύ άλλων. Το GNS χρησιμοποιεί, μεταξύ άλλων, τα λεγόμενα δοχεία Mosaic II, στα οποία συσκευάζονται πυρηνικά απόβλητα υψηλής ακτινοβολίας από τον πυρήνα των πυρήνων του αντιδραστήρα. Ακόμη και άδεια, τα δοχεία ζυγίζουν 10 τόνους.

Στο μεταξύ έγινε γνωστό ότι στις αρχές του 2009 ινδικά πυρηνικά σκραπ αποθηκεύονταν στο Ντούισμπουργκ για «μισό χρόνο». Επιπλέον, επιτρέπεται στο GNS να αποθηκεύει προσωρινά τα συμπιεσμένα πυρηνικά του απόβλητα στις εγκαταστάσεις του εργοστασίου για «δύο έως τέσσερα χρόνια», σύμφωνα με την Rheinischer Post (πηγή: Europaticker).

Η Rheinische Post έγραψε στις 30 Νοεμβρίου 11: «Το Gesellschaft für Nukleartransporte, που ιδρύθηκε το 2009, έγινε το Gesellschaft für Nuklear-Service (GNS) το 1974. Το υποκατάστημα στα νότια του Ντούισμπουργκ είναι μια από πολλές τοποθεσίες όπως το Essen, Jülich , Mülheim ή Ahaus Τα πεδία δραστηριότητας της εταιρείας περιλαμβάνουν υπηρεσίες αποβλήτων για πυρηνικούς σταθμούς, συντήρηση, επισκευή και παροπλισμό πυρηνικών εγκαταστάσεων, διάθεση καυσίμων και λειτουργία εγκαταστάσεων προσωρινής αποθήκευσης ραδιενεργών αποβλήτων Το 1977, η GNS νοίκιασε μια θέση στο Wanheim. Οι υπάλληλοι φροντίζουν την οδό Friemersheimer στη βιομηχανική τοποθεσία του Sona-Präzisionsschmiede στο Wanheim για να διασφαλίσουν ότι τα ραδιενεργά μολυσμένα υλικά καθαρίζονται και προετοιμάζονται για την προσωρινή αποθήκευση στο Gorleben και, από εδώ και στο εξής, για το Ahaus.

Η GNS είναι θυγατρική των πυρηνικών ομίλων (48% EON, 28% RWE, συν EnBW + Vattenfall). Στη NRW, η GNS λειτουργεί επίσης ένα περαιτέρω σύστημα προετοιμασίας για την αποσυναρμολόγηση του πυρηνικού σταθμού ηλεκτροπαραγωγής στον εγκαταλελειμμένο πυρηνικό σταθμό Würgassen στο Weser. Η GNS εκπροσωπείται επίσης σε μεγάλο βαθμό στο Jülich (π.χ. με ένα από τα τρία κρατικά σημεία συλλογής της Κάτω Σαξονίας (!)) και συμμετέχει στην κατασκευή του συστήματος υαλοπινάκων στην Καρλσρούη (πηγή: Europaticker).

Το πόσο ισχυρά εκπροσωπείται επίσης η πυρηνική βιομηχανία στην περιοχή του Ρουρ γίνεται σαφές από το δελτίο τύπου του GNS της 4ης Δεκεμβρίου 12, στο οποίο ανακοινώνεται η μεταφορά της έδρας του GNS στο Essen-West το 2009. Τουλάχιστον 2011 άτομα απασχολούνται στα κεντρικά γραφεία.

Η Rheinische Post αναφέρει τον εκπρόσωπο Τύπου του GNS, Michael Köbl, ως εξής: "Δραστηριοποιούμαστε στο Ντούισμπουργκ από το 1985. Έκτοτε, γίνονται συνεχείς μεταφορές. Τίποτα δεν θα αλλάξει για το Ντούισμπουργκ", είπε χθες μετά από αίτημα της εφημερίδας μας. . Από όσο γνωρίζει, πραγματοποιούνται δύο μεταφορές ασθενών ή μέτρια μολυσμένων ουσιών σε όλη τη Γερμανία κάθε εβδομάδα.

Σε ένα δελτίο τύπου, οι πρωτοβουλίες πολιτών έρχονται σε αντίθεση με τις προσπάθειες του Köbl να το υποβαθμίσει: "Προφανώς, η επέκταση της μονάδας κλιματισμού θα σημάνει προβλήματα χωρητικότητας για την αποθήκευση των συμπιεσμένων πυρηνικών αποβλήτων μεσοπρόθεσμα. Επειδή η ποσότητα αποθήκευσης στο εργοτάξιο είναι περιορισμένη , το Ahaus θα πρέπει τώρα να χρησιμεύσει ως ενδιάμεσο buffer πριν από την προβλεπόμενη τελική αποθήκευση από το 2014. Επομένως, κατά την άποψή μας, αυτό εξηγεί επίσης τον ασυνήθιστο περιορισμό της άδειας εγκατάστασης Ahauser σε μέγιστο χρονικό διάστημα δέκα ετών», εξήγησε ο Felix Ruwe από την BI" Χωρίς πυρηνικά απόβλητα στο Ahaus».

"Η πυρηνική βιομηχανία ασφυκτιά στα δικά της πυρηνικά απόβλητα. Το Ahaus υποτίθεται ότι θα γίνει η λεκάνη συλλογής για το ταχέως αναπτυσσόμενο βουνό των πυρηνικών αποβλήτων. Αλλά μετά τις δραματικές εμπειρίες στον "αποθήκη δοκιμών" άξονα ASSE, κανείς δεν ξέρει εάν τα πυρηνικά απόβλητα θα να αποθηκευτεί ποτέ στον εξίσου ακατάλληλο άξονα Konrad Θα υπάρχουν άνθρωποι στο Ahaus και στο Duisburg, όπου ήδη συσσωρεύονται τα πυρηνικά απόβλητα. Το Duisburg θα πληγεί ιδιαίτερα από τις προγραμματισμένες πυρηνικές μεταφορές. Είτε με φορτηγό είτε με τρένο - και στις δύο περιπτώσεις το πυρηνικό Τα απόβλητα θα διοχετεύονται στη μέση πολυσύχναστων κατοικημένων περιοχών. Αντίθετα, θα είναι και στο Ντούισμπουργκ Υπάρχουν διαμαρτυρίες, επειδή το Ντούισμπουργκ πρόκειται να γίνει κόμβος πυρηνικών αποβλήτων», δήλωσε ο Willi Hesters από τη συμμαχία δράσης Münsterland κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων.

Αιτήσεις έγκρισης για 2006 εμπορευματοκιβώτια μεταφοράς από τη Λα Χάγη (Γαλλία) έχουν υποβληθεί στην Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ακτινοπροστασίας από το 150. Η μεταφορά αυτών των εμπορευματοκιβωτίων στην προσωρινή αποθήκευση Ahaus θα ξεκινήσει τα επόμενα χρόνια. 11.11/2009 Το XNUMX εγκρίθηκε η τοποθέτηση ραδιενεργών αποβλήτων μέσης και χαμηλής ραδιενέργειας από τη λειτουργία και η διάλυση παλαιών πυρηνικών εγκαταστάσεων. Αυτές οι μεταφορές θα μπορούσαν να είναι κυλιόμενες φέτος.

Και οι χειριστές της εγκατάστασης αποθήκευσης στοιχείων καυσίμου Ahaus από το Jülich θέλουν επίσης να αποθηκεύσουν περισσότερους τροχούς στο Ahaus. Η διαδικασία έγκρισης για την αποθήκευση νέων πυρηνικών αποβλήτων στο Ahaus είναι εντελώς κλειστή για το κοινό.

Οι προετοιμασίες για την έκθεση με θέμα τις δομικές αλλαγές στην περιοχή του Ρουρ, η οποία πρόκειται να παρουσιαστεί στο πλαίσιο του νέου μουσείου του Ρουρ στο χώρο του Zeche Zollverein στο Έσσεν, ξεκίνησαν ήδη από το 2007. Αυτή η μόνιμη έκθεση αποτελεί βασικό μέρος των δραστηριοτήτων για την Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης RUHR.2010.

Η πρωτοβουλία πολιτών για την προστασία του περιβάλλοντος στο Hamm εκπροσωπείται με δύο εκθέματα. Το ένα είναι ένα φυλλάδιο από το 1990, στο οποίο διαφημίζεται μια διάλεξη του ομιλητή του BI Ahaus στο Hamm. Φέρει την επικεφαλίδα "THTR-Müll: Λίγο μακριά από το Hamm;!"

Περιέχει μια καρικατούρα του Βεστφαλικού σχεδιαστή Anzeiger Fritz Brümmers, ο οποίος απεικονίζει τα ραδιενεργά στοιχεία καυσίμου του "Gaules" THTR, που εκτείνεται στα τέσσερα από τον εαυτό του, ως περιττώματα αλόγων που κανείς δεν θέλει πια να έχει.

Η δεύτερη έκθεση αποτελείται από μια αφίσα που αναφέρεται στο τριήμερο τρακτέρ του «αγρότες και καταναλωτές ενάντια στην ατομική ενέργεια» στην περιοχή του Ρουρ από τις 10 Ιουλίου 1986.

Λίγες εβδομάδες μετά το περιστατικό στο THTR και την καταστροφή στο Τσερνομπίλ, αγρότες οδήγησαν τα τρακτέρ τους σε ένα συγκλονιστικό ταξίδι με στάσεις και συγκεντρώσεις στο Ντόρτμουντ και το Έσσεν στην πρωτεύουσα της πολιτείας NRW Ντίσελντορφ για να ασκήσουν πίεση στο κλείσιμο του THTR στο Hamm.

Αυτά τα εκθέματα δείχνουν στους επισκέπτες του μουσείου του Ρουρ ότι υπήρξε σοβαρή και τελικά επιτυχημένη αντίσταση στην τεχνολογία πυρηνικού κινδύνου στην περιοχή του Ρουρ. Βρίσκεστε στο λεγόμενο επίπεδο των 6 μέτρων του εργοστασίου πλύσης άνθρακα στην ενότητα "Ιστορία" (η οποία ξεκινά με την εκβιομηχάνιση της περιοχής του Ρουρ), κεφάλαιο "Δομική αλλαγή", θέμα "Κρίσεις και διαμαρτυρίες", που πραγματεύεται η ενεργειακή κρίση, μεταξύ άλλων.

Τα δύο εκθέματα δεν είναι σε καμία περίπτωση μια νοσταλγική ματιά σε περασμένες εποχές, αλλά είναι εξαιρετικά επίκαιρα: Τα στοιχεία καυσίμου THTR που απεικονίζει ο σκιτσογράφος Brümmer θα σταλούν ίσως σε ένα επικίνδυνο ταξίδι και φέτος το 2009, αλλά σίγουρα το 2010. Πιθανώς μέσω της περιοχής του Ρουρ. Είναι οι 152 μπάλες που είναι αποθηκευμένες σε 300.000 ροδάκια από το μικρό THTR στο Ερευνητικό Κέντρο Jülich που πρόκειται να μεταφερθούν στο Ahaus.

Την Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009 στις 14 μ.μ., θα πραγματοποιηθεί εθνικά οργανωμένη διαδήλωση ενάντια στις προγραμματισμένες μεταφορές πυρηνικών αποβλήτων μπροστά από την εγκατάσταση προσωρινής αποθήκευσης στο Ahaus. Στην επέτειο του Τσερνομπίλ στις 24 Απριλίου 2010, το Ahaus έχει ήδη επιλεγεί ως μία από τις τρεις τοποθεσίες διαδηλώσεων σε εθνικό επίπεδο.

Εκπρόσωποι του BI Hamm έχουν προσκληθεί από το RuhrMuseum να λάβουν μέρος στην τελετή έναρξης της έκθεσης στις 9 Ιανουαρίου 2010. Όταν ο Πρωθυπουργός Jürgen Rüttgers, ο Λόρδος Δήμαρχος και εκπρόσωποι της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης καλωσορίσουν εκεί, το αντιπυρηνικό κίνημα θα είναι επίσης παρόν. Αλλά έχουν περάσει 35 χρόνια, γιατί έτσι θα είναι το Hammer BI του χρόνου.

***

αρχή της σελίδας

***

***

αρχή της σελίδας

***