Η TEPCO είναι το τέλος της οικονομίας της αγοράς

Alexander Dill, 28.03.2011 Μαρτίου XNUMX στο Τηλεπόλεως

Στους περισσότερους οικονομικούς τομείς υπάρχουν ανυπολόγιστοι κίνδυνοι για την κοινότητα, τις συνέπειες των οποίων οι εταιρείες ούτε μπορούν ούτε θέλουν να υποστούν οικονομικά

Μέχρι το τέλος της ΛΔΓ το 1990, φαινόταν ότι μια σοσιαλιστική προγραμματισμένη οικονομία ήταν η μεγαλύτερη απειλή για την οικονομία της αγοράς. Οι περισσότεροι οικονομολόγοι το πιστεύουν ακόμη και σήμερα. Αλλά τώρα υπάρχουν νέα: Σε αντίθεση με την Google, μια εταιρεία που ονομάζεται Tepco, η οποία είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστη μέχρι τώρα, καταφέρνει να επιτεθεί σε ολόκληρη την οικονομία της αγοράς παγκοσμίως με τέτοιο τρόπο που θα μπορούσε να πέσει όπως έκανε η Σοβιετική Ένωση το 1985.

The Tokyo Electric Power Company (1) δημοσίευσε την έκθεσή του Vision 2010 (2) ( Έγγραφο (PDF) (3)). Ένα μανιφέστο βιωσιμότητας, εξοικονόμησης CO² και κοινωνικής ευθύνης. Με επιτυχία: Στις 29 Σεπτεμβρίου 2010, η Tepco κατάφερε να συγκεντρώσει νέο κεφάλαιο ύψους 3,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Σκοπός σύμφωνα με το ενημερωτικό δελτίο του χρηματιστηρίου: «Κατασκευή πυρηνικών σταθμών χωρίς εκπομπές».

Στις 13 Σεπτεμβρίου 2010, ο δείκτης βιωσιμότητας Dow Jones περιέλαβε για πρώτη φορά έναν αριθμό πυρηνικών προμηθευτών. Σε αυτό το σημείο, η Tepco είχε πάρει εδώ και καιρό τη θέση της στον δείκτη FTSE4Good (4) βρέθηκε – λόγω υποδειγματικής κοινωνικής ευθύνης. Η μετοχή της Tepco (WKN 854307) μειώθηκε από τα 18 ευρώ στα 7 ευρώ μετά τη μεγαλύτερη οικονομική ζημιά στην ιστορία της πυρηνικής ενέργειας, η οποία προηγουμένως θεωρήθηκε «ατύχημα».

Ενώ οι επίσημες εκτιμήσεις της ιαπωνικής κυβέρνησης ανεβάζουν τη συνολική ζημιά από τον σεισμό και το τσουνάμι σε 200-300 δισεκατομμύρια δολάρια, η ζημιά που προκάλεσε η Tepco θα μπορούσε να είναι πολλαπλάσια: εάν η δεύτερη μεγαλύτερη βιομηχανική χώρα στον κόσμο δεν εξάγει πλέον αυτοκίνητα, οι τιμές της ακίνητης περιουσίας της Κατάρρευση και ξένες εταιρείες και κράτη χάσουν τα δικά τους Εάν εκκενωθούν οι εκπρόσωποι και τα φορτηγά δεν φθάνουν πλέον στο λιμάνι του Τόκιο, τότε μπορεί να φτάσει γρήγορα ένα τρισεκατομμύριο, αλλά μετά 2, 3 ή 4 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Η Tepco, η οποία είχε ήδη ζημιές το 2007 και το 2008, δεν θα είναι σε θέση να πληρώσει ένα κλάσμα των ζημιών. Αυτό καθιστά σαφή μια αλήθεια που είναι αφόρητη για πολλούς: η αγορά, οι αγορές και οι «συμμετέχοντες στην αγορά» τους δεν είναι εξ αποστάσεως ικανοί να ασχοληθούν με ένα τόσο περίπλοκο θέμα όπως η «ενέργεια» χρησιμοποιώντας το παράδειγμα των προοπτικών κέρδους.

Η Tepco λειτουργούσε εντελώς απαρχαιωμένους, ποτέ ελεγχόμενους αντιδραστήρες όπως ο Madoff που λειτουργούσε το ταμείο του: με την ελπίδα ότι κανείς δεν θα το προσέξει. Ο νεοδιορισθείς πρόεδρος της Επιτροπής Δεοντολογίας της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης, Klaus Töpfer, τολμά να κάνει την ακόλουθη δήλωση ακόμη και πριν ξεκινήσουν οι εργασίες της επιτροπής:

Πρέπει να βγούμε από μια τεχνολογία στην οποία γεγονότα που δεν μπορούν να ελεγχθούν δεν μπορούν να αποκλειστούν το συντομότερο δυνατό. Οποιαδήποτε άλλη ενέργεια δεν θα είναι υπεύθυνη.
Κλάους Τόπφερ

Αυτό σημαίνει ότι η ενέργεια δεν μπορεί πλέον να αφεθεί σε μια πλασματική «αγορά ενέργειας». Πώς, όμως, τότε οι πρώτες ύλες, τα τρόφιμα, το νερό, τα νομίσματα, οι πιστώσεις, οι μεταφορές, τα φάρμακα, τα χημικά προϊόντα και οι τηλεπικοινωνίες; Στους περισσότερους οικονομικούς τομείς υπάρχουν ανυπολόγιστοι κίνδυνοι για την κοινότητα, τις συνέπειες των οποίων οι εταιρείες ούτε μπορούν ούτε θέλουν να υποστούν οικονομικά. Το κόστος ευκαιρίας μπορεί να υπερβεί ακόμη και τις πωλήσεις της εταιρείας - για παράδειγμα στο καταστροφικό σύστημα τοπικής δημόσιας συγκοινωνίας.

Ας ρίξουμε μια ματιά στις εταιρείες DAX 30: Πόσες από αυτές δραστηριοποιούνται σε μια περιοχή που μπορεί, μπορεί και πρέπει να ανατεθεί σε ιδιωτικά συμφέροντα κέρδους χωρίς κίνδυνο για το ευρύ κοινό; Εκτός από τα αθλητικά παπούτσια και τη μόδα (adidas) και το επιχειρηματικό λογισμικό (SAP), αν κοιτάξουμε πιο προσεκτικά, δεν υπάρχει καμία εταιρεία DAX που να μπορεί να υποτεθεί ότι θα συμμετάσχει στον διαγωνισμό χωρίς να αποκλείσουμε σημαντικές ζημιές στην κοινότητα.

Αυτά είναι κακά νέα για τους κυρίως ξένους επενδυτές που έχουν ζήσει στο παρελθόν με τη θρησκευτική πεποίθηση ότι τα κέρδη τους είναι μόνιμα εγγυημένα από «ευνοϊκές συνθήκες», όπως χαμηλοί φόροι, έλλειψη ανταγωνισμού, χαμηλοί μισθοί και έλλειψη παρακολούθησης.

Η Tepco έχει καταστρέψει την πίστη στην οικονομία της αγοράς περισσότερο και πιο γρήγορα από ό,τι χιλιάδες επικριτές της παγκοσμιοποίησης και περιβαλλοντικοί ακτιβιστές. Εάν πρόκειται να υπάρξει κάτι σαν οικονομία της αγοράς στο μέλλον, θα πρέπει να περιοριστεί σε εκείνους τους τομείς της ζωής στους οποίους οι συμμετέχοντες στην αγορά δεν μπορούν να καταστρέψουν ολόκληρα κράτη. Αυτό θα επαναφέρει την αγορά στην αγορά. Αυτό δεν πρέπει να είναι πρόβλημα στην ομοσπονδιακή Γερμανία.

Αλεξάντερ Ντιλ

Ο Δρ. Μετά από 20 χρόνια στην επιχείρηση, ο Alexander Dill επέστρεψε στο εκπαιδευμένο επάγγελμά του ως κοινωνικός ερευνητής. Από τον Φεβρουάριο του 2010 είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ινστιτούτου Κοινοτήτων και Οικονομικών της Βασιλείας, το οποίο ιδρύθηκε μετά την οικονομική κρίση (5).

Links

1. http://www.tepco.co.jp/index-j.html
2. http://www.tepco.co.jp/en/corpinfo/overview/vision-e.html
3. http://www.heise.de/tp/r4/artikel/34/34443/34443_1.pdf
4. http://www.ftse.com/Indices/FTSE4Good_Index_Series/index.jsp
5. http://www.commons.ch

Διεύθυνση URL άρθρου Telepolis: http://www.heise.de/tp/r4/artikel/34/34443/1.html

*

Περαιτέρω: Άρθρο εφημερίδας 2011

***

αρχή της σελίδας

***

***

αρχή της σελίδας

***