จดหมายข่าว THTR ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2004

***

***

THTR Newsletter ฉบับที่ 91 กรกฎาคม 2004

สาย HTR ในรัสเซียเมื่อวานและวันนี้

ขึ้นมาจากซากปรักหักพัง)

ห้าสิบปีที่แล้ว เมื่อวันที่ 50 มิถุนายน พ.ศ. 26 พลังงานนิวเคลียร์ไหลเข้าสู่โครงข่ายไฟฟ้าสาธารณะเป็นครั้งแรกในโลกที่โรงไฟฟ้านิวเคลียร์ Obninsk ใกล้กรุงมอสโก มีเหตุผลเพียงพอสำหรับสำนักงานพลังงานปรมาณูระหว่างประเทศ (IAEA) ที่จะมองไปข้างหน้าด้วยความหวังกับนักวิทยาศาสตร์หลายร้อยคนในการประชุมครบรอบปีที่กรุงมอสโก และเมื่อความหวังนี้รวมกับผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจที่มั่นคง ล็อบบี้ HTR ก็อยู่ไม่ไกลเช่นกัน

Christopher Schrader สวดมนต์บทเดียวกันในหน้าวิทยาศาสตร์ของ "Süddeutsche Zeitung" เมื่อวันที่ 30 มิถุนายน พ.ศ. 6: "ในทางกลับกัน เครื่องปฏิกรณ์อุณหภูมิสูงมีความปลอดภัยโดยธรรมชาติ" สามารถออกแบบในลักษณะที่ จะดับถ้าการระบายความร้อนล้มเหลวและความร้อนที่เหลือไหลออกด้วยตัวเอง 'Christopher Wesselmann จากสมาคม VGB Power Tech กล่าว เครื่องปฏิกรณ์เยอรมันที่ปลดประจำการด้วยเทคโนโลยีนี้ใน Hamm-Uentrop นั้นใหญ่เกินไปที่จะปลอดภัยโดยเนื้อแท้ แต่ บริษัท ในแอฟริกาใต้ กำลังพัฒนาโมเดลขนาดเล็ก ปัญหาขยะ "

เบื้องหลัง "VGB Power Tech" คือ "Association of Large Power Plant Operators" จาก Essen พวกเขาเป็นผู้สนับสนุน HTR มานานหลายทศวรรษ เป็นเรื่องน่าประหลาดใจที่การคิดเชิงวิพากษ์ในหมู่นักข่าวทั้งหมดสามารถหยุดนิ่งได้ด้วยสูตรเวทมนตร์ซ้ำซาก "เพราะกฎทางกายภาพของธรรมชาติไม่สามารถล่มสลายได้"; ไม่ได้พิมพ์จดหมายวิจารณ์ถึงบรรณาธิการ เรายังคงรู้เรื่องนี้ทั้งหมดตั้งแต่ปี 70

สหภาพโซเวียตได้ดำเนินโครงการวิจัย HTR ของตนเองตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา¹. เร็วเท่าที่มีนาคม 1976 รัฐบาลตกลงร่วมมือกับ Brown, Boveri & Cie AG (BBC) และ Hoch Temperatur-Reaktorbau GmbH (HRB) FAZ เขียนเมื่อวันที่ 13.04.1976 เมษายน พ.ศ. XNUMX ใน "Blick durch die Wirtschaft": "ฝ่ายโซเวียตต้องการร่วมมือกับอุตสาหกรรมเยอรมันในพื้นที่นี้มากขึ้นเพราะพวกเขาถือว่าเครื่องปฏิกรณ์อุณหภูมิสูงเป็นหนึ่งในเครื่องปฏิกรณ์ที่มีแนวโน้มมากที่สุด" "อย่างไรก็ตาม ไม่มีการทำงานร่วมกันอย่างเกิดผล" Ulrich Kirchner กล่าวในหนังสือของเขา "The High Temperature Reactor"² เทศกาล

ในทางตรงกันข้าม อย่างน้อยสหภาพโซเวียตเป็นสมาชิกของคณะกรรมการของสำนักงานพลังงานปรมาณูสากล (IAEA) ซึ่งทำงานเฉพาะด้านเทคโนโลยี HTR มาตั้งแต่ปี 1977³. ประธานคณะกรรมาธิการซึ่งมีทั้งหมดสิบสามประเทศทำงานในเวลานั้นเป็นชาวรัสเซียคอนสแตนตินอฟซึ่งทำงานในสาขานี้มาหลายปีจนถึงปี 80 ความสนใจของสหภาพโซเวียตยังคงดำเนินต่อไปในช่วงเวลาที่ตามมา "ความร่วมมือ HTR ก็อยู่ในวาระการประชุมเป็นประจำในปีต่อๆ ไป ตัวอย่างเช่น ในการประชุมประจำปีของคณะกรรมาธิการเศรษฐกิจร่วมของ FRG และสหภาพโซเวียตในปี 1980 ตลอดจนในระหว่างการเยือนกรุงบอนน์ของรัฐโซเวียตและผู้นำพรรคเบรจเนฟใน 1981"⁴

เมื่อวันที่ 21.01.1986 มกราคม พ.ศ. 100 "Westfälische Anzeiger" รายงานว่ากลุ่มการพัฒนาที่นำโดย Innotec (Essen) กำลังดำเนินการเจรจากับ SU เกี่ยวกับการส่งออก HTR 35 ที่มีความหวัง BBC, การก่อสร้างเครื่องปฏิกรณ์อุณหภูมิสูง, Deutsche Babcock Maschinenbau, Mannesmann-Anlagenbau และ Strabag Bau AG ล้วนเกี่ยวข้องกับ Innotec Karlheinz Bund ผู้ก่อตั้งและเจ้าของ Innotec จากนั้นเป็นหัวหน้าของ Ruhrkohle เป็นผู้ขับเคลื่อนโครงการ HTR ไปข้างหน้าเป็นการส่วนตัว SU ได้รับความช่วยเหลือทางการเงิน การจัดการการปฏิบัติงาน และการฝึกอบรมพนักงาน สำหรับงานพัฒนา DM จำนวน 70 ล้านงาน 1987 เปอร์เซ็นต์ของผู้เสียภาษีชาวเยอรมันควรจ่าย ในตอนต้นของปี XNUMX การเจรจาระหว่าง Innotec และ SU ได้ข้อสรุปสำเร็จ

เมื่อวันที่ 5 เมษายน พ.ศ. 1987 คณะผู้แทนโซเวียตได้เข้าเยี่ยมชม THTR ใน Hamm-Uentrop ซึ่งเพิ่งถูกปิดไปเนื่องจากหน่วยงานออกใบอนุญาตได้สั่งให้มีการตรวจสอบอีกครั้งเนื่องจากมีข้อบกพร่อง WA เขียนเมื่อวันที่ 06.04.1987 เมษายน XNUMX: "คณะผู้แทนโซเวียตให้ความสนใจเป็นพิเศษในค่าใช้จ่ายของโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ คำถามของคุณมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้ได้รับรังสี ... "

หลังจากกลุ่มผู้เชี่ยวชาญของสหภาพโซเวียตอีกกลุ่มหนึ่งได้เยี่ยมชม THTR เมื่อวันที่ 22 เมษายน พ.ศ. 1987 เอกอัครราชทูต Kwizinski จากเมืองบอนน์ยืนยันว่าจะไปเยี่ยม Hamm-Uentrop เป็นการส่วนตัวในอีกหนึ่งวันต่อมา อย่างไรก็ตาม ตลอดเวลาเมื่อปิดเครื่องปฏิกรณ์ ต้องเปลี่ยนพื้นที่ลวดเชื่อมที่ไม่สบายบางส่วนในท่อ ณ จุดนี้ผู้ทำการแนะนำชักชวนสมาชิกรัฐสภาของ HTR สูญเสียความรู้สึกของความเป็นจริงและแตร อ่านเมื่อวันที่ 23.04.1987 เมษายน 10 ในวอชิงตัน: ​​"ในการให้สัมภาษณ์กับ ZDF โฆษกของกลุ่มผู้ผลิตมั่นใจว่าอาจมีสัญญาการขายมูลค่าหลายพันล้านเหรียญในเร็วๆ นี้ มากกว่า 100 - เครื่องปฏิกรณ์เมกะวัตต์พร้อมมอสโก " เพียงหนึ่งวันต่อมา "Die Zeit" เขียนด้วยความเป็นห่วงว่า: "ด้วยการลงนามในสัญญาเบื้องต้นก็ยังไม่มีการตัดสินใจว่าจะมอบสัญญาให้กับกลุ่มที่นำโดย Innotec หรือไม่ เห็นได้ชัดว่า KWU ยังคงต้องการ เพื่อมีส่วนร่วม บริษัท ย่อยของ Erlangen Siemens กำลังเจรจากับรัสเซียเกี่ยวกับความเป็นไปได้ของความร่วมมือในภาค HTR " หนังสือพิมพ์รายสัปดาห์ยังชี้ให้เห็นถึงความเกี่ยวข้องทางทหารของสาย HTR สหรัฐอเมริกาสามารถยับยั้งการส่งออกของเยอรมันไปยังสหภาพโซเวียตได้ เนื่องจากอาจอยู่ภายใต้รายชื่อ CoCom

หลังจากที่ KWU (ซีเมนส์) คู่แข่งของ BBC และ Innotec ได้ลงนามในข้อตกลงกับ SU เมื่อสิ้นสุดปี 1987 เกี่ยวกับความร่วมมือในการสร้างโมดูล HTR ที่มีขนาดเล็กลง ในเดือนมีนาคม 1988 BBC และ HRB ได้ลงนามในข้อตกลงเพิ่มเติมกับ SU สำหรับความร่วมมือในการก่อสร้าง 500 MW HTR เมื่อวันที่ 12.03.1988 มีนาคม พ.ศ. XNUMX Ruhr-Nachrichten พาดหัวข่าวอย่างร่าเริงว่า "HTR กำลังพิชิตโลก" และหวังว่าจะพลิกฟื้นในการอภิปรายทางออกได้ไม่นานหลังจากภัยพิบัติเชอร์โนปิล: "การเริ่มต้นชัยชนะระดับโลกของเครื่องปฏิกรณ์อุณหภูมิสูงอาจช่วยได้เช่นกัน การประเมินใหม่ของเทคโนโลยีชั้นสูงนี้โดย NRW สังคมประชาธิปไตย "

ค่อนข้างตื่นตระหนกกับการพัฒนานี้ ฉันในฐานะสมาชิกสภา GAL ได้เขียนจดหมายเปิดผนึกถึงกลุ่มสภานี้เมื่อวันที่ 01.08.1988 สิงหาคม พ.ศ. 04.08.1988 ถึงสถานทูตของสหภาพโซเวียตและ "ปราฟดา" ซึ่งตีพิมพ์เป็นภาษาเยอรมันในช่วงเวลาสั้น ๆ ในขณะนั้น และชี้ให้เห็นอันตรายและเหตุการณ์ปัจจุบันที่ THTR อย่างตั้งใจ หัวข้อข่าวของ WA เมื่อวันที่ XNUMX สิงหาคม XNUMX: "GALlier test Glasnost" ผลลัพธ์เป็นลบ ไม่มีปฏิกิริยาใดๆ

เมื่อวันที่ 12.09.1988 กันยายน พ.ศ. 220 Riesenhuber รัฐมนตรีกระทรวงวิจัยได้ไปเยี่ยมพนักงาน XNUMX คนของ THTR ใน Hamm-Uentrop และสนับสนุนพวกเขาในมุมมองของการอภิปรายนโยบายพลังงานที่สำคัญ: "ขณะนี้สหภาพโซเวียตให้ความสำคัญกับเทคโนโลยี HTR ของเยอรมันมากที่สุด ซึ่งสามารถโน้มน้าวใจด้วยความปลอดภัยที่พิสูจน์แล้ว Riesenhuber กล่าว การเจรจาเหล่านี้มีแนวโน้มดีเป็นพิเศษเพราะโซเวียตต้องการเพิ่มจำนวนโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ของพวกเขาเป็นห้าเท่า Riesenhuber กล่าว "⁵

เนื่องจากปัญหาที่เพิ่มขึ้นในการดำเนินงานของ THTR อุตสาหกรรมนิวเคลียร์จึงอยู่ในอันตรายที่เวลาจะหมด ไม่ว่าเธอจะประสบความสำเร็จในการส่งออกภายในระยะเวลาอันสั้นหรือช่างเทคนิคนิวเคลียร์จำนวนมากต้องเปลี่ยนงาน

เมื่อวันที่ 24.10.1988 ตุลาคม พ.ศ. 200 นายกรัฐมนตรีเฮลมุทโคห์ลได้พิสูจน์ตัวเองว่าเป็นผู้ช่วยให้รอดในยามจำเป็นเพราะระหว่างการเยือนมอสโกซึ่งได้รับการเฉลิมฉลองเป็นงานสื่อสำคัญ - สัญญาทั่วไปสำหรับการส่งมอบโมดูล HTR ไปยัง SU คือ ลงนาม กลุ่มบริษัทที่ประกอบด้วย Siemens / KWU และ ABB มีส่วนเกี่ยวข้อง HTR ขนาด 1000 เมกะวัตต์จะถูกสร้างขึ้นใน Dimitrovgrad ที่ศูนย์วิจัยนิวเคลียร์ Niiar ห่างจากกรุงมอสโกไปทางตะวันออก XNUMX กิโลเมตร⁶. อย่างไรก็ตาม ในการโฆษณาของสื่อ พบว่ากรอบสัญญานี้ยังไม่ได้เป็นรางวัลสัญญา จำเป็นต้องมีงานเตรียมการอีกสองปี และโซเวียตจะดำเนินงานส่วนใหญ่ด้วยตนเอง และในท้ายที่สุดเท่านั้น 400 ล้าน DM ควรลดลงสำหรับ บริษัท เยอรมัน

แต่มันแย่ลง Ulrich Kirchner เขียนว่า: "ในต้นปีหน้า การเจรจาหยุดนิ่งประมาณสี่สัปดาห์ ในเดือนพฤษภาคม 1989 ไม่สามารถบรรลุรายละเอียดที่เป็นรูปธรรมอย่างเป็นรูปธรรมเกี่ยวกับขอบเขตของการมีส่วนร่วมของชาวเยอรมันตะวันตกในการวางแผนสถานที่ทดสอบได้ ครั้งที่สองของ สัญญารายละเอียดสี่ฉบับกลายเป็นสัญญาทั่วไป ซึ่งควรจะลงนามในเดือนมีนาคม 1989 เมื่อเลขาธิการทั่วไปของสหภาพโซเวียต Mikhail Gorbachev กลับไปเยี่ยม FRG ในเดือนมิถุนายน 1989 ในระหว่างที่มีการเจรจารูปแบบเพิ่มเติมโครงการนี้ไม่ได้เล่นอีกต่อไป บทบาท สื่อยังคงนิ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ "⁷

นอกจากนี้ เคิร์ชเนอร์ยังเน้นย้ำมิติทางการทหาร-การเมืองของโครงการ HTR ในหนังสือของเขาอีกครั้งโดยอ้างถึงที่ปรึกษายุโรปตะวันออกของประธานาธิบดีสหรัฐ บุช ในเวลาต่อมา ซึ่งปฏิเสธที่จะเต็มใจที่จะจัดหา SU ด้วยเทคโนโลยีนิวเคลียร์ระดับไฮเอนด์มากเกินไป เช่นนี้จะนำไปสู่การเสริมสร้างความเข้มแข็งทางทหารและยุทธศาสตร์ของกลุ่มตะวันออก "คำสั่ง HTR ถือเป็น 'ข้อตกลงที่ละเอียดอ่อนที่สุดของเยอรมันกับตะวันออก'"⁸.

ในประเทศเยอรมนีในขณะนั้น กระทรวงสิ่งแวดล้อมของฮันโนเวอร์ได้ดำเนินกระบวนการอนุมัติแบบไม่ขึ้นกับตำแหน่งสำหรับโมดูล HTR (ซึ่งถูกยกเลิกในภายหลัง) ด้วยการยกเว้นผู้ที่ได้รับผลกระทบ ควรจะเป็นไปได้ที่จะสร้างโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ขนาดเล็กเหล่านี้ในเขตมหานครของเยอรมนี ในเดือนมกราคม พ.ศ. 1989 เป็นที่ทราบกันว่าศูนย์ทดสอบโรงไฟฟ้านิวเคลียร์แห่งแรกของเยอรมนีจะจัดตั้งขึ้นโดยสะดวกโดย TÜV Hanover ในสหภาพโซเวียต "สถานประกอบการถาวรถูกเสนอต่อรัฐบาลโซเวียตเกี่ยวกับข้อตกลงในการพัฒนาร่วมกันและการก่อสร้างเครื่องปฏิกรณ์อุณหภูมิสูงใหม่สำหรับการผลิตไฟฟ้าและความร้อน และได้รับการอนุมัติจากฝ่ายที่ทำสัญญาของสหภาพโซเวียต"⁹.

สองเดือนหลังจากที่ GDR แสดงความสนใจในการซื้อ HTR ของเยอรมันตะวันตก "Our Time" ซึ่งเป็นหนังสือพิมพ์ของพรรคคอมมิวนิสต์เยอรมัน ได้จัดการกับ HTR อย่างวิพากษ์วิจารณ์ในบทความขนาดยาวเมื่อวันที่ 16.01.1989 มกราคม XNUMX

เมื่อวันที่ 12.05.1989 พฤษภาคม XNUMX "Die Zeit" รายงานปัญหาใหม่ในความร่วมมือของเยอรมัน / โซเวียต: "การเจรจากับโซเวียตได้รับการพิสูจน์แล้วว่า 'ยากและยาก' ส่วนใหญ่เป็นเพราะความต้องการแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศในสหภาพโซเวียตตามที่โฆษกของซีเมนส์รู้ นักเจรจาทางสังคมนิยมพยายามใช้ข้อโต้แย้งทั้งหมดเพื่อลดราคา การปิด HTR ใน Hamm-Uentrop จึงไม่ไม่สะดวกสำหรับพวกเขาเลย " โลธาร์ ฮาห์น บรรยายถึงสถานการณ์ที่ยากลำบากของบริษัทนิวเคลียร์ของเยอรมนีว่า “ภายใต้แรงกดดันให้สร้างโรงงานอ้างอิง อย่างไรก็ตาม พวกเขาตกลงยอมรับธุรกิจชดเชย”¹⁰.

ในเดือนพฤษภาคม 1989 อดีตคู่แข่งอย่าง ABB และ Siemens ได้ก่อตั้งเครื่องปฏิกรณ์อุณหภูมิสูง GmbH (HTR) เนื่องจากตลาดที่แคบลง สิ่งนี้ติดตาม HTR 500, โมดูล HTR และ GHR 10 ในรูปแบบระบบ "HTR-GmbH จะถือว่าสิทธิ์และภาระผูกพันจากสัญญาทั่วไปกับสหภาพโซเวียต "¹¹

แต่เมื่อต้นเดือนมิถุนายน 1989 อุตสาหกรรมนิวเคลียร์ไม่ได้ฟังดูน่ายินดีนักอีกต่อไปเมื่อพิจารณาถึงการปิดของ THTR ที่กำลังจะเกิดขึ้น: "อย่างไรก็ตาม ด้วยการโน้มน้าวใจอย่างอดทน ผู้เชี่ยวชาญ HTR ของเยอรมันประสบความสำเร็จในการโน้มน้าวใจรัสเซียว่าการสนทนานี้ไม่ใช่เรื่องทางเทคนิค แต่เป็นการเมือง . (...) ดังนั้น สิ่งแรกที่ต้องทำคือการช่วยเทคโนโลยี HTR ไว้สักสองสามปีผ่าน 'ระยะไฮเบอร์เนต' "¹²

หลังจากที่รัฐบาลของรัฐ NRW ประกาศปิดบริการ THTR ครั้งสุดท้ายเมื่อวันที่ 16 สิงหาคม 1989 สิ่งนี้ก็ส่งผลกระทบอย่างมากต่อการส่งออกสาย HTR

เมื่อวันที่ 01.09.1989 กันยายน พ.ศ. 5 Rumber โฆษกของ ABB ได้ประกาศใน WAZ เกี่ยวกับข้อตกลงเครื่องปฏิกรณ์กับ SU: "อาจเป็นเพราะสัญญาจะไม่เกิดขึ้นในขณะนี้" เมื่อวันที่ 9 กันยายน Knizia หัวหน้า VEW ปล่อยให้การเชื่อมต่อทั้งหมดของเขาเล่นอีกครั้งและเชิญ Energy Club ของ Academy of Sciences แห่งสหภาพโซเวียตไปยังพื้นที่ Ruhr ในปีหน้า¹³.

นอกจากนี้ ในเดือนกันยายน พ.ศ. 1989 หลังจากสัญญาทั่วไปในปี 1988 ที่ได้รับความสนใจอย่างมากจากทุกสิ่ง อุตสาหกรรมนิวเคลียร์ต้องยอมรับแนวโน้มที่จะเอาชนะความปรารถนาที่จะขยายตัวในนิตยสารอุตสาหกรรม "Sieg Tech": "ตอนนี้ผู้ผลิตคงจะมีความสุขหาก พวกเขาได้รับปริมาณการสั่งซื้อ 100 ล้านในขั้นตอนแรกจากสัญญานี้ DM สามารถทำได้ "¹⁴ ผลที่ตามมา: โครงการฉุกเฉินเพื่อ "เชื่อมคาถาแห้งห้าถึงหกปี" เพื่อรักษาสาย HTR ถูกเสนอให้กับบริษัทจัดหาพลังงาน เมื่อมันปรากฏออกมาในภายหลังมันก็ใช้งานได้จริงในที่สุด

เมื่อวันที่ 15.09.1989 กันยายน 90 Interatom ได้แสดงออกในข้อตกลงที่เป็นรูปธรรมมากขึ้นใน VDI-Nachrichten เกี่ยวกับสถานการณ์การเจรจาที่ยากลำบาก: "โซเวียตใช้ข้อบกพร่องที่ว่าไม่มีเครื่องปฏิกรณ์อุณหภูมิสูงที่ทำงานเป็น 'ตู้โชว์' ในประเทศนี้เพื่อลดราคา การก่อสร้างและการดำเนินงานที่ประสบความสำเร็จในสหภาพโซเวียต บริษัท HTR สามารถสาธิตเครื่องปฏิกรณ์ให้กับลูกค้ารายอื่นได้ (...) Interatom ได้ประมาณการขั้นตอนการวางแผนโครงการที่เรียกว่าที่ XNUMX ล้าน DM

ตั้งแต่วันที่ 17 ถึง 24 กันยายน มีการสัมมนาร่วมกันระหว่าง German Greens และ CPSU เกี่ยวกับพลังงานนิวเคลียร์ที่กรุงมอสโก ทางฝั่งโซเวียต ผู้แทนอย่างเป็นทางการระดับสูงของ SU และสมาชิกของกลุ่มระบบนิเวศน์เข้ามามีส่วนร่วม ทางด้านเยอรมัน สถาบันโอโค (รวมถึงโลธาร์ ฮาห์น) และกลุ่มพลเมืองก็เข้าร่วมด้วย นอกจากภัยพิบัติเชอร์โนบิลแล้ว การอภิปรายเกี่ยวกับสาย HTR ยังกินพื้นที่มาก: "ความเป็นไปได้ของการใช้โมดูล HTR ทางทหารได้รับการสัมผัส ถ้าลิเธียมถูกเติมลงในกราไฟต์ขององค์ประกอบเชื้อเพลิงเกินสัดส่วนที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ สามารถสกัด Tritium ซึ่งเป็นวัสดุระเบิดปรมาณูที่ต้องการได้

ข้อโต้แย้งของนักวิทยาศาสตร์โซเวียตได้รับอิทธิพลอย่างมากจากการพิจารณาคำถามแต่ละข้อในเชิงนามธรรม-กายภาพ ซึ่งรวมถึงแนวคิดที่ว่าโมดูล HTR นั้น 'ปลอดภัยเพียงพอ' เนื่องจาก 'กฎแห่งธรรมชาติ' ที่ความร้อนจะกระจายจากแกนเครื่องปฏิกรณ์ไปยังอาคารเครื่องปฏิกรณ์และจากที่นั่นออกสู่ภายนอก

ความสัมพันธ์ของนักวิทยาศาสตร์โซเวียตกับ KFA Jülich ชัดเจนในการโต้แย้งนี้ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาแทบไม่ได้ใส่ใจกับปัญหาทางเทคนิคในทางปฏิบัติซึ่งจะปรากฏเฉพาะระหว่างการทำงานของระบบและมีบทบาทชี้ขาดในการทำงานด้านพลังงานอย่างต่อเนื่อง (...)

ในฐานะคู่สนทนา พวกเขา (ฝ่ายโซเวียต หรือ RB) เคยรู้จักแต่ตัวแทนของสถาบันนิวเคลียร์อื่น ๆ เท่านั้น เหนือสิ่งอื่นใด KFA Jülich สิ่งนี้อธิบายได้ว่าทำไมพวกเขาถึงเคยรับรู้เพียงวิธีแก้ปัญหาอื่นที่ไม่ใช่โซลูชันทางเทคนิคขนาดใหญ่สำหรับการผลิตพลังงานว่าเป็น 'เรื่องไร้สาระทางเทคนิค' และการเคลื่อนไหวต่อต้านเทคโนโลยีนิวเคลียร์ว่าเป็น 'ความสับสนทางอารมณ์' จนถึงเวลานั้น การเผชิญหน้าโดยตรงกับนักวิทยาศาสตร์ที่มุ่งเน้นด้านนิเวศวิทยานั้นไม่เป็นที่รู้จักสำหรับพวกเขา เช่นเดียวกับที่พวกเขาทำกับขบวนการฝ่ายค้านในสหภาพโซเวียต "¹⁵

เมื่อวันที่ 5 กุมภาพันธ์ 1990 VDI-Nachrichten รายงานว่า: "อุตสาหกรรมโรงไฟฟ้าของเยอรมันไม่ได้คาดหวังการก่อสร้างเครื่องปฏิกรณ์อุณหภูมิสูงในสหภาพโซเวียตในขณะนี้ ตามที่ดร. Manfred Simon สมาชิกคณะกรรมการของ ABB Mannheim , โครงการจะไม่ดำเนินการในขณะนี้ เหตุผลอยู่ในการจัดลำดับความสำคัญที่เปลี่ยนแปลงในนโยบายพลังงานของสหภาพโซเวียตตลอดจนในการต่อต้านคลื่นนิวเคลียร์ในบางพื้นที่ของประเทศ ปัจจัยชี้ขาดคือ การขาดเงินทุน และการปิดตัวต้นแบบ THTR-300 ใน Hamm-Uentrop ก็ไม่เป็นผลดีต่อโครงการอย่างแน่นอน "

ในตอนท้ายของปี 1990 ผู้ทำการแนะนำชักชวนสมาชิกรัฐสภาของ HTR พยายามที่จะออกจากแนวรับโดยการพิมพ์หนังสือ 400 หน้าต่อไปนี้ในราคา 128 DM: "AVR - Experimental High-Temperature Reactor" ในการประชุมระบุว่า: "วิศวกรและนักวิทยาศาสตร์ธรรมชาติที่เป็นที่รู้จัก 35 คนรายงานในหนังสือภาษาอังกฤษเกี่ยวกับผลการดำเนินงานและแนวโน้มในอนาคตของเครื่องปฏิกรณ์อุณหภูมิสูงที่ระบายความร้อนด้วยแก๊ส เนื่องจากอนาคตของเครื่องปฏิกรณ์อุณหภูมิสูงในสหพันธรัฐ ขณะนี้สาธารณรัฐยังไม่แน่นอน ฉบับหนังสือภาษาอังกฤษมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้ความรู้เรื่องนี้ในเทคโนโลยีพลังงานขั้นสูงที่พัฒนาขึ้นในสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนีจะเผยแพร่ในประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษ โดยหนังสือเล่มนี้ VDI-Gesellschaft Energietechnik ในฐานะผู้จัดพิมพ์ ขอร่วมสนับสนุนการใช้ HTR ที่เพิ่มขึ้นในอนาคตในด้านการจัดหาพลังงานทั้งในและต่างประเทศ "¹⁶

เร็วเท่าที่ 25 เมษายน พ.ศ. 1991 หัวหน้า VEW Knizia กำลังทำงานเกี่ยวกับแทงสมัยใหม่ของเขาในตำนานด้านหลังซึ่งอนาคตอันยิ่งใหญ่ระดับสากลของ HTR ถูกทำลายในประเทศของเขาเอง: "Knizia บ่นว่าเครื่องปฏิกรณ์อุณหภูมิสูงได้รับ ' จนตรอก' กล่าวคือ ทุนถูกทำลาย แม้ว่าจะไม่มีอะไรจำเป็นมากไปกว่าเงินลงทุนก็ตาม "

ในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 1991 "Atomwirtschaft" (atw) ได้เขียนข้อความด้วยความเสียใจว่าไม่ "ประสบความสำเร็จในการว่าจ้างโครงการเฉพาะ มีโอกาสเพียงเล็กน้อยเท่านั้นที่จะมองเห็นได้ในอนาคตอันใกล้ ด้วยเหตุนี้ บริษัทแม่ทั้งสองจึงตัดสินใจที่จะลด กิจกรรม HTR แต่พวกเขาต้องการรักษาความรู้เพื่อให้สามารถย้อนกลับไปได้ตลอดเวลา "

ที่การประชุมของสำนักงานพลังงานปรมาณูระหว่างประเทศระหว่างวันที่ 24 ถึง 27 มิถุนายน พ.ศ. 1991 ที่กรุงเวียนนา มีการอภิปรายอย่างเข้มข้นเกี่ยวกับโครงการ HTR ในญี่ปุ่น จีน อินโดนีเซีย สหรัฐอเมริกา โปแลนด์ และเยอรมนี ศาสตราจารย์ชวาร์ซจาก VEW รายงานเกี่ยวกับการสนับสนุนของสหภาพโซเวียต: "VN Grebennik จากสถาบัน Kurt Schatow ในมอสโกรายงานความคืบหน้าในการวางแผนสายการผลิต HTR ของสหภาพโซเวียต เครื่องปฏิกรณ์แบบเตียงกรวดแบบแยกส่วน VGM และระบุสภาวะของกรอบงานที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัย "¹⁷

จากนี้ไปผ้าม่านก็ตกสำหรับเราคนธรรมดาและเราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเบื้องหลังในอีกเจ็ดปีข้างหน้า ...

ในปี 1998 Forschungszentrum Jülich (FZJ) ได้ตีพิมพ์หนังสือเรื่อง "Use of plutonium in the pebble-bed high-temperature reactor" โดย Mikhail Khorochev FZJ เขียนเกี่ยวกับเนื้อหาของหน้า 107 ต่อไปนี้: "งานปัจจุบันเกี่ยวข้องกับการใช้อาวุธและพลูโทเนียมของเครื่องปฏิกรณ์ในเครื่องปฏิกรณ์อุณหภูมิสูงที่มีองค์ประกอบเชื้อเพลิงทรงกลม ระบบโมดูลาร์ที่มีเอาต์พุต 350 MW ถูกใช้เป็นแอปพลิเคชัน ตัวอย่าง_th ได้ตรวจสอบอย่างละเอียด จุดมุ่งหมายของงานนี้คือการทำความรู้จักกับความเป็นไปได้และขีดจำกัดของการเผาผลาญพลูโทเนียมอย่างมีประสิทธิภาพในเครื่องปฏิกรณ์แบบเตียงกรวด (...) กรณีอ้างอิงสองกรณีได้มาจากการศึกษาภาพรวม กรณีหนึ่งสำหรับการใช้พลูโทเนียมของเครื่องปฏิกรณ์ที่เกี่ยวข้องกับยูเรเนียม อีกกรณีหนึ่งสำหรับพลูโทเนียมอาวุธที่เกี่ยวข้องกับทอเรียมเป็นวัสดุในการเพาะพันธุ์ รอบอ้างอิงทั้งสองแสดงให้เห็นว่าแนวคิดของเครื่องปฏิกรณ์แบบแยกส่วน HTR-350 เป็นเครื่องมือที่ดีมากสำหรับการกำจัดพลูโทเนียมทั้งสองประเภท "

ในวันที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 1999 ภูมิหลังของงานวิจัยนี้โดย FZJ จะถูกตรวจสอบในรายละเอียดเพิ่มเติมในการแถลงข่าว และเราจะได้เรียนรู้สิ่งที่น่าอัศจรรย์ บริษัทก่อสร้างเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ของฝรั่งเศส "Framatome" เข้าร่วมในกรอบของสมาคมระหว่างประเทศในการพัฒนาและต่อมาในการก่อสร้างเครื่องปฏิกรณ์ขนาดเล็กรุ่นใหม่ พวกเขาจะได้รับผลผลิต 'เพียง' 250 ถึง 300 เมกะวัตต์ สมาชิกของ กลุ่มควบคู่ไปกับ Framatome เป็นองค์กรชั้นนำของอเมริกา General Atomics ร่วมกับกระทรวงพลังงานของสหรัฐอเมริกา, สำนักงานพลังงานปรมาณูของรัสเซีย Minatom และกลุ่มญี่ปุ่น - Fuji Electric

โครงการ โครงสร้างทางเทคนิคและลักษณะเฉพาะที่เพิ่งนำเสนอต่อพันธมิตรในโครงการที่มีความทะเยอทะยานในปารีส เป็นการพัฒนาใหม่ของเครื่องปฏิกรณ์อุณหภูมิสูงด้วยการกำหนดแบบจำลอง GT-MHR (เครื่องปฏิกรณ์ฮีเลียมก๊าซแบบโมดูลาร์)

หลังจาก Framatome พันธมิตรทั้งสี่ตัดสินใจในปารีสเพื่อดำเนินการเตรียมการสำหรับโครงการเป็นเวลานาน เครื่องปฏิกรณ์ GT-MHR ซึ่งจะต้องทำให้เย็นด้วยฮีเลียม ได้รับการกล่าวขานว่ามีประโยชน์อย่างยิ่ง เพราะนอกจากยูเรเนียมแล้ว มันยังเผาผลาญพลูโทเนียมที่เป็นอันตรายได้อีกด้วย

Dominique Vignon หัวหน้าของ Framatome กล่าวว่าเครื่องปฏิกรณ์ GT-MHR จะมีคุณสมบัติและความสามารถทั้งหมดเพื่อยืนยันตัวเองในทางเทคนิคและเชิงเศรษฐกิจในตลาดโลกในปี 2010 ด้วยหน่วยผลิตภัณฑ์สำหรับพลังงานความร้อนและไฟฟ้าที่มีสมรรถนะปานกลาง (...) จากข้อมูลของ Framatome ค่าใช้จ่ายสำหรับการศึกษาการพัฒนา GT-MHR ควรอยู่ที่ประมาณ 320 ล้านดอลลาร์ ต้องใช้เงิน 400 ล้านดอลลาร์ในการสร้างต้นแบบ และ 300 ล้านดอลลาร์เพื่อสร้างเครื่องปฏิกรณ์เครื่องแรกในซีรีส์ GT-MHR ลำแรกจะถูกสร้างขึ้นโดยหรือสำหรับรัสเซียในไซบีเรีย อย่างไรก็ตาม ตามการคำนวณของรัสเซีย โครงการนี้จะมีมูลค่า 730 ล้านดอลลาร์ "¹⁸

ตั้งแต่วันที่ 01.05.1999 พฤษภาคม พ.ศ. 30.04.2001 ถึงวันที่ XNUMX เมษายน พ.ศ. XNUMX นักวิทยาศาสตร์ Kübler และ Schmidt กำลังทำงานบนเครือข่าย Gas Cooled HTR Network (GHTRN) ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของโครงการวิจัยที่มหาวิทยาลัยสตุตการ์ต เพื่อพัฒนาและจัดทำเอกสารคุณลักษณะด้านความปลอดภัยที่มีอยู่ของสิ่งนี้ ไลน์.¹⁹

ในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2001 ที่กรุงมอสโกที่การประชุม ISTC (ศูนย์วิทยาศาสตร์และเทคนิคระหว่างประเทศ องค์กรนี้ได้รับทุนสนับสนุนจากสหรัฐอเมริกาเป็นหลักตาม "ปัจจุบันของรัสเซีย") เครือข่าย HTR และความร่วมมือกับ Russian Kurchatow Institute ที่กล่าวถึงในปี 1991 และริเริ่มโดย OKB (สำนักงานออกแบบทดลอง เห็นได้ชัดว่าเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มอุตสาหกรรมการทหาร)

ในเดือนสิงหาคมถึงกันยายน 2001 Chrysanth Marnet เพื่อนที่รู้จักกันดีของ HTR (AVR ดู RB No. 88) ได้รายงานในบทความของเขาเกี่ยวกับ HTR Congress ในกรุงปักกิ่งตั้งแต่วันที่ 19 ถึง 21 มีนาคม 2001 เกี่ยวกับ GT-MHR ของรัสเซียที่วางแผนไว้: "Man หวังว่าปีหน้าจะมีการตัดสินใจนำแผนไปปฏิบัติ "²⁰

ในเดือนพฤษภาคม 2002 มีการอธิบายการเปลี่ยนแปลงของพลูโทเนียมในรายละเอียดเพิ่มเติมในแนวคิด "ทางเลือกแบบตะวันตก" และกำหนดตารางเวลาจนถึงปี 2026: "การศึกษาปัจจุบันอยู่บนพื้นฐานของข้อตกลงระหว่างสหพันธรัฐรัสเซียและสหรัฐอเมริกาตั้งแต่เดือนกันยายน พ.ศ. 2000 มีการวางแผน ตามนี้การแปลงพลูโทเนียมอาวุธ 34 ตันในทั้งสองประเทศซึ่งเป็นเป้าหมายที่ได้รับการสนับสนุนจากประเทศ G-8 อื่น ๆ ในขณะที่สหรัฐอเมริกากำลังปฏิบัติตามความรับผิดชอบส่วนหนึ่งของโปรแกรมรัสเซียขึ้นอยู่กับ การสนับสนุนทางการเงินจากประเทศตะวันตก มีการแสดงตัวเลือกที่กำหนดเป็นสถานการณ์พื้นฐานแล้ว ยังไม่มีการระดมทุนที่จำเป็นประมาณ 2 พันล้านดอลลาร์สหรัฐสำหรับการดำเนินการ (...) ความน่าดึงดูดใจของ Western Option ยังอยู่ในข้อได้เปรียบทางการเงิน ประมาณ 1 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ "²¹

ในเดือนกรกฎาคม 2002 รายงานการประชุม HTR ในเมือง Petten / เนเธอร์แลนด์ตั้งแต่วันที่ 22 ถึง 24 เมษายน 2002 รายงานเกี่ยวกับแผนการของรัสเซีย: "GT-MHR ตัวแรกที่มี 600 MW_th ควรสร้างไม่เกินปี 2010 และแผนพร้อมสำหรับการก่อสร้างควรจะพร้อมในปี 2005 ค่าใช้จ่ายทั้งหมดอยู่ที่ 355 ล้านเหรียญสหรัฐ การใช้พลูโทเนียมเป็นเชื้อเพลิง HTR ไม่ก่อให้เกิดปัญหาทางกายภาพในแง่ของฟิสิกส์ของเครื่องปฏิกรณ์ ตอนนี้ได้รับการยืนยันจากฝ่ายฝรั่งเศสแล้ว (Cogema / CEA) "²²

รายงานผลทางวิทยาศาสตร์ พ.ศ. 2002 จาก Forschungszentrum Jülich (FZJ) ระบุชื่องานวิจัยว่า "การลดขนาดและการแปลงพลูโทเนียมให้น้อยที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้" ภายใต้งานและเป้าหมาย

FZJ ตั้งชื่อพันธมิตรรัสเซียต่อไปนี้บนเว็บไซต์สำหรับความร่วมมือด้านนิวเคลียร์ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาจนถึงวันนี้ในปี 2004:

NSI = การศึกษาข้อกำหนดด้านความปลอดภัยสำหรับโรงไฟฟ้านิวเคลียร์

OINPE = การพัฒนาวิธีการทางทฤษฎีในฟิสิกส์นิวเคลียร์

RRC-KI = การประเมินความเสถียรของ 'อนุภาคที่เคลือบ' (ในลูกบอลองค์ประกอบเชื้อเพลิง HTR, RB) ในอุบัติเหตุทางสมมุติฐานด้วยความช่วยเหลือของการทดลองกับสภาวะชั่วครู่อย่างรวดเร็ว

Academy of Sciences = เทคโนโลยีกระบวนการและส่วนประกอบตลอดจนการปรับปรุงด้านความปลอดภัยของโรงไฟฟ้านิวเคลียร์

ดอกหงอนไก่

หมายเหตุ / อ้างอิง:

1 Lothar Hahn: "การประเมินแนวคิดในประเทศและต่างประเทศสำหรับเครื่องปฏิกรณ์อุณหภูมิสูงขนาดเล็ก", 1990, หน้า 2-19

2 Ulrich Kirchner "เครื่องปฏิกรณ์อุณหภูมิสูง ความขัดแย้ง ผลประโยชน์ การตัดสินใจ", การวิจัยในวิทยาเขต, 1991, หน้า 176

3 Anna Masuch "นโยบาย HTR ในสหภาพโซเวียต", 1990

4 "อสม.", 14.11.1988/8/XNUMX, หน้า XNUMX

5 Ruhr News 13.09.1900 กันยายน XNUMX

6 TAZ, 24.09.1988/XNUMX/XNUMX

7 เคิร์ชเนอร์ ดูข้างบน น. 177

8 Spiegel 1988 No. 42, p. 136, อ้างจาก Kirchner p. 178

9 Hannoveraner Allgemeine Zeitung, 12.01.1989 มกราคม XNUMX

10 ฮาห์น ดูข้างบน หน้า 2-20

11 WAZ, 01.08.1989/XNUMX/ XNUMX

12 "Sieg tech", 10/89, หน้า 13

13 WAZ, 06.09.1989/XNUMX/ XNUMX

14 "Sieg tech", 18/89, หน้า 19

15 Anna Masuch: "เกี่ยวกับนโยบาย HTR ในสหภาพโซเวียต"

16 BWK, ม.ค. / ก.พ. 1991

เทคโนโลยีโรงไฟฟ้า 17 VGB 12/1991

18 Aargauer Zeitung วันที่ 03.08.1999 สิงหาคม 105 อ้างจาก aaa No. 63 ใน THTR-RB No. XNUMX ด้วย

19 www.ike.uni-stuttgart.de

20 อาว 8/9 พ.ศ. 2001

21 ส.ค. 5 พ.ศ. 2002

22 ส.ค. 7 พ.ศ. 2002

เรียนผู้อ่าน!

ยกเว้น ปัญหานี้มีหัวข้อเดียวเท่านั้น (รัสเซีย) มีอีกหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นที่ส่งผลต่อ HTR ภายใต้ หมุนเวียน คุณสามารถอ่านได้ว่างานวิจัยชิ้นใดที่ Forschungszentrum Jülich ดำเนินการโดยเฉพาะตั้งแต่ปี 1998 ภายใต้Rotgrünและวิธีจัดประเภทงานวิจัยแต่ละส่วน นอกจากนี้ยังสามารถอ่านได้บนกระดาษในจดหมายข่าวฉบับถัดไป ซึ่งจะปรากฏเร็วๆ นี้

***

ด้านบนของหน้า

***

***

ด้านบนของหน้า

***