จดหมายข่าว THTR ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2003

***

***

THTR Newsletter ฉบับที่ 81 มีนาคม 2003

Forschungszentrum Jülich ภายใต้กองไฟ

ศูนย์วิจัยที่น่าสงสัยแห่งนี้ถูกวิพากษ์วิจารณ์จากสาธารณชน ไม่เพียงเพราะการพัฒนาที่เป็นข้อขัดแย้งและการสนับสนุนสำหรับการสร้างเครื่องปฏิกรณ์แบบแยกส่วน THTR Pebble Bed Modular Reactor (PBMR) สำหรับแอฟริกาใต้ ซึ่งอยู่ภายใต้รัฐบาลสีแดง-เขียวด้วย HTR ขนาด 15 เมกะวัตต์ของ Arbeitsgemeinschaft Versuchsreaktor (AVR) Jülich ถูกปิดตัวลงในปี 1988 และขณะนี้สร้างหัวข้อข่าวและเรื่องอื้อฉาวไม่หยุดหย่อน "Süddeutsche Zeitung" เขียนเมื่อวันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2 ในส่วนระดับประเทศ:

“อาคารที่ไม่เด่นสะดุดตาในขณะเดียวกันก็ส่งผลให้เกิดการระเบิดค่าใช้จ่ายอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อนสำหรับรัฐบาลสหพันธรัฐ: ในขั้นต้น หอเครื่องปฏิกรณ์ซึ่งภายนอกคล้ายกับไซโลเมล็ดพืชขนาดใหญ่ ควรจะปิดผนึกด้วยเงิน 39 ล้านยูโร แต่ตอนนี้ การเรียกเก็บเงินเพิ่มขึ้นเป็นมากกว่า 200 ล้านยูโร โดยที่เศษกัมมันตภาพรังสีไม่ได้รับการปิดผนึกอย่างแน่นหนา ตอนนี้ต้องกำจัดหลุมลึกที่ไม่มีก้นบึ้งให้สิ้นซาก คณะกรรมการงบประมาณ Bundestag มีมติเป็นเอกฉันท์อนุมัติข้อตกลงในวันพฤหัสบดีที่จัดให้มีการรื้อถอนสิ่งที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นหัวใจของการวิจัยนิวเคลียร์ของ Jülich ค่าใช้จ่ายที่คาดหวัง: อีก 200 ล้านยูโร ไม่นับค่าใช้จ่ายสำหรับการจัดเก็บขั้นสุดท้ายในอดีต (...)
ที่แน่นอนคือความผิดพลาดครั้งใหญ่ที่สุดเกิดขึ้นเมื่อโรงงานปิดตัวลง ในขณะนั้น กระทรวงการวิจัยแห่งสหพันธรัฐอนุมัติสัญญากับ AVR ซึ่งทำให้ผู้ตรวจสอบบัญชียืนหยัดได้สำเร็จ รัฐบาลกลางรับรองกับบริษัทว่าจะครอบคลุมค่าใช้จ่ายเกือบทั้งหมดโดยไม่ต้องกำหนดตารางเวลา หลังจากนั้นใบอนุญาตลากไป ต้องใช้เวลาหลายปีกว่าเอกสารจะถูกส่งไปยังกระทรวงพลังงาน NRW ที่รับผิดชอบ "เอกสารมาเป็นชิ้นๆ" จากกระทรวงกล่าว 'เราไม่มีประสบการณ์กับงานรื้อถอนดังกล่าว',
Siegbert Storch ผู้อำนวยการด้านเทคนิคของ AVR ปกป้องตัวเอง นอกจากนี้ กระทรวงขอเอกสารซ้ำแล้วซ้ำเล่าและต้องเปลี่ยนผู้เชี่ยวชาญ ผลลัพธ์: 'ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยจนถึงปี 1994' Storch กล่าว
อย่างไรก็ตาม AVR จ่ายพนักงาน 100 คนที่รอใบอนุญาตเป็นเวลาหลายปี 'ฉันไม่รู้ว่าพวกเขาทำอะไรในช่วงสองสามปีแรก' Storch ผู้ซึ่งเพิ่งเข้าร่วม AVR ในภายหลังกล่าว (บางทีพวกเขาอาจทำวิจัยเกี่ยวกับ THTR สำหรับแอฟริกาใต้ มีรายงานค่อนข้างน้อยเกี่ยวกับเว็บไซต์ FZJ ที่เกี่ยวข้องในช่วงเวลานี้ - THTR-RB) ทำได้แค่ 'การทดสอบระบบเครื่องปฏิกรณ์ที่เกิดซ้ำ' และ 'งานซ่อมแซม' '. ซากปรักหักพังมีราคาประมาณ 30 ล้านเครื่องหมายต่อปี "ผู้คนหลายล้านถูกทิ้งที่นี่อย่างเงียบๆ ปีแล้วปีเล่า โดยที่รัฐบาลกลางไม่ได้ใส่ใจอย่างเห็นได้ชัด" ผู้เชี่ยวชาญด้านนิวเคลียร์รายหนึ่งซึ่งเคยเกี่ยวข้องกับการอนุมัติตราประทับเครื่องปฏิกรณ์กล่าว Heinz Riesenhuber (CDU) รัฐมนตรีวิจัยซึ่งรับผิดชอบในขณะนั้น ยังยอมรับว่านี่เป็น 'สัญญาที่โชคร้ายอย่างเห็นได้ชัด' (...)
แม้กระทั่งในเวลาต่อมา AVR ก็หลงทางในป่าแห่งกฎหมายนิวเคลียร์ ในที่สุดเมื่อใบอนุญาตได้รับในปี 1994 และส่วนประกอบเชื้อเพลิงของเครื่องปฏิกรณ์ขนาดเท่าลูกเทนนิสถูกรวบรวม ปรากฏว่า FZJ ไม่มีใบอนุญาตเลยให้ยอมรับเลย รัฐบาลกลางต้องจับตาดูและจ่ายเงินทั้งหมด "เราไม่มีตัวเลือกทางกฎหมายสำหรับสหาย" กระทรวงวิจัยของรัฐบาลกลางกล่าว ผู้เชี่ยวชาญที่เข้าร่วมสงสัยว่าการที่รัฐบาลกลางไม่ได้ใช้งานเป็นเวลานานไม่ใช่เรื่องบังเอิญ การจัดการกับปัญหาไม่เป็นที่ต้องการเลยตราบใดที่อนาคตของพลังงานนิวเคลียร์ยังคงเชื่อถือได้
สิ่งนี้เปลี่ยนไปเมื่อ Red-Green เข้ามามีอำนาจในปี 1998 สองปีต่อมาได้มีการตัดสินใจรื้อเครื่องปฏิกรณ์อย่างสมบูรณ์ ความตั้งใจตามมาด้วยการแย่งชิงที่ยืดเยื้อว่าใครควรจะจ่ายเงินสำหรับโครงการนี้ ขณะนี้สำนักงานตรวจสอบของรัฐบาลกลางคาดว่าจะมีค่าใช้จ่ายเพิ่มเติม 300 ล้านยูโร และ NRW ยังคาดไว้ที่ 400 ถึง 450 ล้านยูโร สิ่งเดียวที่ชัดเจนคือค่าใช้จ่ายจำนวนมากจะยังคงตกอยู่โดยรัฐบาลกลาง เบอร์ลินและดึสเซลดอร์ฟตกลงกันอย่างรวดเร็วในการแบ่งค่าใช้จ่าย 70 ต่อ 30 อดีตผู้ปฏิบัติงาน AVR ซึ่งเป็นการรวมระบบสาธารณูปโภคของเทศบาล 15 ​​แห่ง มีส่วนสนับสนุนรวมเป็นเงิน 15 ล้านยูโร บริษัทพลังงานจะได้รับประโยชน์จากการวิจัยนี้ และส่งมอบซากปรักหักพังนิวเคลียร์ที่มีราคาแพงให้กับรัฐบาลกลาง ตามรายงานของกระทรวงวิจัย อย่างไรก็ตาม ไม่มีการดำเนินการใดๆ กับสาธารณูปโภคในเขตเทศบาลทั้ง 15 แห่ง ซึ่งบางแห่งเป็นของยักษ์ใหญ่ด้านพลังงาน เช่น RWE หรือ EON
ประวัติของเครื่องปฏิกรณ์วิจัยจะไม่จบลงด้วยแผนการรื้อถอนที่ได้รับอนุมัติจากงบประมาณในขณะนี้ ผู้เชี่ยวชาญจากบริษัท Energiewerke Nord (EWN) ของรัฐบาลกลางมีเวลาทำการรื้อถอนจนถึงปี 2012 ดีเทอร์ ริตต์เชอร์ หัวหน้าของ EWN มองว่านี่เป็น 'งานที่ยากที่สุดงานหนึ่งที่เราเคยมีมา' "เครื่องปฏิกรณ์มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว" Rittscher กล่าว พนักงานของเขาสามารถคาดหวังให้ฝุ่นกัมมันตภาพรังสีและชิ้นส่วนเครื่องจักรที่ปนเปื้อนถูกสกัดออกจากเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ที่แคบและคดเคี้ยวภายใต้การได้รับรังสีสูง ปัญหาหลักคือแกนเครื่องปฏิกรณ์จะยังคงอยู่ในJülich - เหมือนของที่ระลึกน่าเกลียด เครนพิเศษคือการยกโครงสร้าง 1700 ตันออกจากอาคารเพื่อติดผนังในบริเวณใกล้เคียง หลังจาก 40 ถึง 50 ปีตาม Rittscher คุณจะเห็นว่าในที่สุดคุณสามารถรับมือกับสัตว์ประหลาดที่เปล่งประกายได้อย่างไร "

จนกระทั่งวันที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2 เราได้รับคำตอบจากรัฐบาลของรัฐ NRW ต่อการสอบถามเล็กๆ น้อยๆ ของ Rüdiger Sagel เกี่ยวกับศูนย์วิจัยJülichและความมุ่งมั่นด้านนิวเคลียร์ของเขาสำหรับแอฟริกาใต้ (ดู THTR-RB 2003) ในขณะที่เอกสารนี้ถูกส่งผ่านไปแล้วในสำนักงานหนังสือพิมพ์หลายแห่งล่วงหน้า 80 วันข้างหน้า รัฐบาลของรัฐในฐานะผู้ตั้งคำถาม เป็นคนสุดท้ายที่แจ้งให้เราทราบและเสริมอีกสองสามบรรทัด: "เนื่องจากบริษัทจำนวนมากในสหรัฐอเมริกา ญี่ปุ่น หรือ ยุโรปเป็นพันธมิตรที่ให้ความร่วมมือทางเทคโนโลยีได้ คำขอของคุณสำหรับรายชื่อพันธมิตรปัจจุบันเท่านั้นที่สามารถบรรลุผลโดย ESKOM เอง กระทรวงวิทยาศาสตร์และการวิจัยไม่มีข้อมูลเป็นของตนเอง การวิเคราะห์ความปลอดภัยที่เป็นปัญหานั้นสอดคล้องกับอาณัติทางกฎหมายของศูนย์วิจัย พวกเขาขัดแย้งทั้งกฎหมายว่าด้วยการยุติการใช้พลังงานนิวเคลียร์อย่างเป็นระเบียบหรือข้อตกลงที่เป็นเอกฉันท์กับบริษัทจัดหาพลังงาน การวิจัยด้านความปลอดภัยโดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ควรถูกขัดขวางโดยข้อตกลง 'การเลิกใช้นิวเคลียร์' "

ปีที่แล้ว Hessischer Rundfunk ได้รายงานเกี่ยวกับโปรแกรม "Main Thing Culture!": "เป็นการควบรวมกิจการครั้งใหญ่ที่สุดในตลาดหนังสือพิมพ์ของเยอรมนีมาหลายปีแล้ว Hessisch Niedersächsische Allgemeine (HNA) ที่มีชื่อเสียงไปที่ Ippen Group: ไปยังกลุ่มสื่อที่มี Münchner Merkur, tz และ Offenbach Post (...) ยังคงเปิดอยู่โดยสมบูรณ์ว่าผู้จัดพิมพ์หัวโบราณ Ippen จะเปลี่ยนทิศทางทางการเมืองของ HNA ในสังคมประชาธิปไตยด้วยหรือไม่ (หมุนเวียน: 230.000, THTR-RB) เขาให้นักข่าวของเราอย่างน้อยได้คาดการณ์ล่วงหน้าเกี่ยวกับนโยบายข้อมูลและความคิดของเขา .... (...) บรรทัดใด Ippen จะควบคุมใน Kassel? คำขอสัมภาษณ์ของเราได้รับคำตอบด้วยรายการเงื่อนไขที่แปลกประหลาด: ใบอนุญาตภาพยนตร์ใช้ได้เฉพาะในสำนักงานของเขา ไม่ใช่สำหรับผู้จัดพิมพ์ ควรกล่าวถึงกวีนิพนธ์ของบทกวีที่ตีพิมพ์โดย Ippen - "Des Sommers Last Rosen" - ในบทความ โดยควรระบุคำถามคร่าวๆ ไว้ล่วงหน้า ความต้องการที่ผิดปกติ 'วัฒนธรรมสิ่งสำคัญ' ยอมรับมันอยู่แล้ว Ippen พูดก่อนเป็น ... แล้วจากอีกครั้ง "

ในหลายประเด็น การศึกษาอย่างละเอียดเกี่ยวกับการไม่รุนแรง การดำเนินการโดยตรง และการไม่เชื่อฟังทางแพ่งมีความสำคัญอย่างยิ่ง เนื่องจากสำหรับเราในฐานะที่เป็นความคิดริเริ่มของประชาชน มีคำถามเร่งด่วนมากขึ้นเรื่อยๆ ว่า THTR จะหยุดได้อย่างไร

หลังจากการกระทำของมหาตมะ คานธีและขบวนการปฏิวัติระดับรากหญ้า กลุ่มต่างๆ ได้ปรากฏตัวขึ้นทั่วเยอรมนี โดยลดค่าไฟฟ้าลง 10% ตราบใดที่มีการสร้างหรือดำเนินการโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ด้วยเงินจำนวนนี้ แม้ว่าผู้คนจำนวนมากปฏิเสธที่จะจ่ายค่าไฟได้กระทำการไม่เชื่อฟังอย่างแพ่งในเมืองดอร์ทมุนด์ แต่น่าเสียดายที่มีครัวเรือนเพียงไม่กี่ครัวเรือนในแฮมม์ เนื่องจากบรรณาธิการที่รับผิดชอบ Siegbert Künzel เป็น "ผู้คัดค้านโดยสิ้นเชิง" ซึ่งไม่เพียงปฏิเสธการรับราชการสงครามเท่านั้น แต่ยังปฏิเสธการรับราชการพลเรือนด้วย จึงเห็นได้ชัดว่าจะเน้นไปที่สงครามและการทหารในนิตยสารฉบับนี้มากขึ้น สิ่งนี้ไม่ได้เกิดขึ้นในเชิงนามธรรม แต่เกี่ยวข้องกับแฮมม์โดยเฉพาะ เป็นเรื่องเกี่ยวกับการควบคุมภัยพิบัติและการเตรียมการทำสงคราม อาวุธนิวเคลียร์ที่เป็นไปได้ใกล้เมืองฮัมม์ และเป้าหมายของเขตปลอดอาวุธนิวเคลียร์ รายงานเกี่ยวกับการประท้วง นิทรรศการเคลื่อนที่เพื่อสันติภาพ "ความเงียบเพื่อสันติภาพ" หรือการกระทำต่างๆ ("นกพิราบไปถึงบังเกอร์ได้อย่างไร") แสดงให้เห็นเป็นตัวอย่างที่สามารถทำได้หลายอย่างในท้องถิ่นเพื่อต่อต้านสงครามและความรุนแรง ในช่วงต้นทศวรรษ 80 “ค้อนสีเขียว” ก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของขบวนการสันติภาพขนาดใหญ่ที่ก่อตั้งขึ้นใหม่

ตั้งแต่เริ่มต้น การเคลื่อนไหวของปีกขวาในการเคลื่อนไหวเชิงนิเวศได้ถูกกล่าวถึงใน "ค้อนเขียว" ตัวอย่างเช่น เฮอร์เบิร์ต กรูห์ล ผู้เผยแพร่ระบอบเผด็จการเชิงนิเวศ ผ่านการวิจารณ์หนังสือโดย Bookchin ผู้นิยมอนาธิปไตยเชิงนิเวศ การอ้างอิงถึงหนังสือเช่น "ทำไมต้องไปรัฐสภา", "สังคมนิยมเสรีภาพ", "การดำเนินการโดยตรง" และการพิมพ์ซ้ำของนิตยสาร "Graswurzelrevolution" บรรณาธิการได้กำหนดสำเนียงที่ส่งผลให้มีความเข้มแข็ง ของการเคลื่อนไหวความคิดริเริ่มของประชาชนที่มุ่งเน้นการดำเนินการ

The Greens ซึ่งก่อตั้งขึ้นในปี 1979 เท่านั้น ได้พูดหลายครั้งผ่านรายงานและการสัมภาษณ์ ในบทความบางบทความ บรรณาธิการได้ชี้ให้เห็นถึงความแตกต่างพื้นฐานระหว่างความคิดริเริ่มของพลเมืองและพรรค "The Greens" อย่างไรก็ตาม เธอพบว่าเป้าหมายทางการเมืองในแง่ของเนื้อหาเหมือนกันสำหรับทั้งสองกลุ่มการเมือง ยังคงเป็นช่วงเวลาเหล่านั้น! วิธีที่ Greens ดำเนินการทางการเมืองได้รับการวิพากษ์วิจารณ์จากสมาชิกของทีมบรรณาธิการ: "ผู้สนับสนุนพรรคกรีนยังคงอ้างว่าพวกเขาเป็นแขนของรัฐสภาของความคิดริเริ่มของประชาชน ความร่วมมือกับ BI และเขตเลือกตั้งของ Greens เป็นอย่างมาก แย่ ใช่ เราสามารถสัมผัสได้ว่าองค์กรปกป้องสิ่งแวดล้อมอื่น ๆ มีความสำคัญต่อ Green Party ตราบเท่าที่พวกเขาเป็นตัวแทนของผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่หาประโยชน์โดยพลการ พรรค Green ได้ให้แรงผลักดันอะไรในที่นี้ในเมือง Hamm เพื่อสร้างความตระหนักด้านสิ่งแวดล้อมให้กับประชากร ? - ไม่มี! แต่ยิ่งมีคนจำนวนมากขึ้นที่ปล่อยให้ตัวเองถูกขัดขวางโดยการคาดเดาเปอร์เซ็นต์ที่ไม่ได้ใช้งานและเกมตัวเลขจากการแทรกแซงอย่างอิสระซึ่งมีจุดเริ่มต้น "(จากหมายเลข 12, 1980)

ในฉบับล่าสุด มีการจัดตั้งส่วนวัฒนธรรมขึ้น โดยส่วนใหญ่โดยการพิมพ์บทกวีและการเตรียมสัปดาห์วัฒนธรรม เมื่อมองย้อนกลับไปอาจกล่าวได้ว่า "ค้อนเขียว" มีทั้งหมด 23 ฉบับ ในปี พ.ศ. 1977 ถึง พ.ศ. 1982 และมีการจำหน่ายมากที่สุด 500 เล่มในเมืองที่มีประชากร 170.000 คนไม่สามารถถ่วงน้ำหนักให้กดการผูกขาดอย่างเด็ดขาดได้ เงื่อนไขเชิงปริมาณ แต่เป็นความพยายามที่ประสบความสำเร็จในการกระตุ้นความสนใจในขบวนการพิทักษ์สิ่งแวดล้อมที่เกิดขึ้นใหม่ในบุคคลอื่น เพื่อนำกลุ่มที่มีอยู่เข้าสู่การสนทนาและยึดความรู้พื้นฐานในกลุ่มโซเซียลลิสต์ ไม่มีเหตุผลใดๆ ที่ผู้อ่านและบรรณาธิการของบทความเล็กๆ ฉบับนี้มีบทบาทที่ไม่สำคัญเลยในการเมืองในท้องถิ่นของ Hamm ในปัจจุบัน

แต่เรื่องราวของ "เดอร์ กรูน แฮมเมอร์" ยังไม่จบเพียงแค่นั้น ในปี 1984 อดีตสมาชิกกองบรรณาธิการและสมาชิกสภาเขตแฮมม์-อูเอนทรอป (พ.ศ. 1984 ถึง พ.ศ. 1989) ฮอร์สต์ บลูม ได้ฟื้นฟูหนังสือพิมพ์ฉบับนี้ในฐานะหนังสือพิมพ์ประจำเขตของรายการทางเลือกสีเขียวสำหรับเขตแฮมม์-อูเอนทรอป ชุมชนผู้มีสิทธิเลือกตั้งเหล่านี้ ซึ่งประกอบด้วยความคิดริเริ่มของพลเมืองต่างๆ และพรรคกรีนส์ ลงสมัครรับเลือกตั้งท้องถิ่นในเมืองแฮมม์ ในการออกอากาศฟรี มีการเผยแพร่หนังสือพิมพ์สี่ฉบับตั้งแต่ปี 1984 ถึง 1986 โดยมียอดจำหน่ายสูงถึง 8.000 เล่มเกือบทุกแห่งใน Uentrop นอกเหนือจากโครงการเลือกตั้งท้องถิ่นแล้ว ยังมีเรื่องราวที่เฉียบคมและขัดแย้งกับพรรคการเมืองที่จัดตั้งขึ้น การคุ้มครองสิ่งแวดล้อมและการวิจารณ์ของ THTR เป็นหัวข้อหลัก แต่นโยบายทางสังคมก็ไม่ละเว้นเช่นกัน บทความ "ไม่มีค่าจ้างราคาถูกสำหรับผู้รับสวัสดิการการทำงาน" (ฉบับที่ 3, 1985) อาจไม่มีความเฉพาะเจาะจงใด ๆ ในปี 1989 กองบรรณาธิการชุดใหม่ได้ตีพิมพ์ฉบับที่ห้าอีกครั้ง คราวนี้จะนำเสนอโปรแกรมการเลือกตั้งท้องถิ่นและผู้สมัครของ Greens ใน Hamm-Uentrop

ดอกหงอนไก่ (อดีตสมาชิกกองบรรณาธิการ "เดอะ กรีน แฮมเมอร์")

***

ด้านบนของหน้า

***

***

ด้านบนของหน้า

***