จดหมายข่าว THTR ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2002

***

***

THTR Newsletter ฉบับที่ 78 ธ.ค. 2002

อนุสรณ์สถานยิวยิว Hamm

เป็นเวลาหลายปีแล้วที่ห้องน้ำปูกระเบื้องสีฟ้าอ่อน (ในขณะเดียวกันก็พังยับเยิน) บนถนน Martin-Luther-Straße เป็นสัญลักษณ์ของการจัดการกับชีวิตชาวยิวใน Hamm อย่างไร้กังวล ในเงามืดของโถปัสสาวะเก่าเป็นที่ตั้งของธรรมศาลายิว สร้างขึ้นในปี 1868 ตามแบบของ I. Lehnhartz ในสวนหลังบ้านที่ 5 Kleine Werlstrasse พังยับเยินในปี 1938 จากการยุยงของผู้สำเร็จราชการนาซีในเมือง Hamm ที่ ค่าใช้จ่ายของชุมชนชาวยิว โรงเรียนชาวยิวก็อยู่ติดกับอาคารด้านหน้าบนถนนเช่นกัน สถานที่ที่เป็นศูนย์กลางของชุมชนชาวยิวจนถูกทำลายล้างในหายนะ

พลเมืองค่อยๆ เริ่มทำงานผ่านความทรงจำของบทที่มืดมิดนี้ในประวัติศาสตร์ของเมืองแฮมเมอร์เท่านั้น กลุ่มเพื่อนแห่งธรรมชาติ Hamm ได้รณรงค์อย่างต่อเนื่องเพื่อสร้างอนุสรณ์สถานและอนุสรณ์สถานอันทรงคุณค่า ณ โบสถ์ยิว และด้วยเหตุนี้จึงประสบความสำเร็จในการสร้างศิลาอนุสรณ์พร้อมแผ่นโลหะ ตั้งแต่ปี 1985 ซึ่งเป็นวันครบรอบ 40 ปีของการยอมจำนนของ Third Reich การอภิปรายในหัวข้อนี้เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ

เนื่องในโอกาสครบรอบ 50 ปีของ Reichspogromnacht ในปี 1988 กระบวนการทำข้อตกลงและรำลึกถึงชุมชนชาวยิวในเมือง Hamm เข้มข้นขึ้น บทความมากมายใน Hammagazin สิ่งพิมพ์โดย Mechthild Brand - เป็นเวลาหลายปีที่มุ่งมั่นที่จะติดตามร่องรอยของพลเมืองที่ถูกสังหารในเมืองนี้ - แต่ยังได้รับคำเชิญอย่างเป็นทางการของเมืองให้เป็นผู้รอดชีวิตจากการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์และลูกหลานของพวกเขาทำให้มีการประเมินประวัติศาสตร์ของ เมืองแฮมเมอร์ - แม้ว่าจนถึงทุกวันนี้ มีเพียงเหยื่อของการก่อการร้ายของนาซีเท่านั้นที่เป็นจุดสนใจ แต่ไม่ใช่ผู้กระทำความผิดและผู้ติดตามที่เป็นตัวแทนของระบอบการปกครองในแฮมม์และผู้สนับสนุนการก่ออาชญากรรมตั้งแต่แรก คำถามที่น่าตื่นเต้นว่าทำไมชาวเมืองแฮมเมอร์จึงเสนอตัวให้กับพยุหะสีน้ำตาลและรวมพวกเขาไว้ในโครงสร้างของ Third Reich ยังไม่ได้รับคำตอบ

นับตั้งแต่ปลายทศวรรษ 80 เมืองและพลเมืองของเมืองได้ร่วมรำลึกถึงเหยื่อของการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์เมื่อวันที่ 9 พฤศจิกายน ซึ่งเป็นวันครบรอบการก่อตั้งรัฐสภาไรช์สปอกรอมนาคต์ ตามคำแนะนำของ GRÜNEN ชั้นเรียนของโรงเรียนมีส่วนช่วยกำหนดรูปแบบการฉลองตั้งแต่ปี 2000 ผลของการประเมินใหม่ ทำให้แง่มุมอื่น ๆ ของประวัติศาสตร์นาซีของแฮมเมอร์กลายเป็นจุดสนใจ: ไม่ว่าจะเป็นบทบาทของ OLG และนักกฎหมายในช่วงการปกครองแบบเผด็จการของนาซี (ท่ามกลางคนอื่นๆ ผ่านทางชุมชนการศึกษา SOAG และ GRÜNEN มูลนิธิของ Arnold Freymuth Society) ไม่ว่าจะเป็นประวัติและการติดต่อของ Sinti ที่อาศัยอยู่ใน Hamm (มีเกียรติที่นี่: Mechthild Brand) หรือประวัติความเป็นมาของแรงงานบังคับ (มีเกียรติ: Barbara Neuhaus, Heike Kroker)

ดินแดนรกร้างในสงครามและหลังสงคราม ซึ่งยังคงใช้มาจนถึงทุกวันนี้ในฐานะที่จอดรถชั้นในของเมือง (ชั่วคราว) ได้ดึงดูดวิสัยทัศน์ (สยองขวัญ) ซ้ำแล้วซ้ำเล่าของการวางผังเมือง หลังจากการแข่งขันการพัฒนาเมืองในปี 1989 ซึ่งจัดให้มีการสร้างจัตุรัสกลางเมือง (สีเขียว) แผนกรอบการพัฒนาเมือง Hamm-Mitte นำผลการแข่งขันของนักลงทุนที่ดำเนินการไปก่อนหน้านี้มาใช้ ซึ่งควรจะวางที่จอดรถใต้ดินไว้เป็น จุดหักเหของอัลลีเซ็นเตอร์

ดังที่ทราบกันดี ความโกรธที่เข้มข้นของประชาชนทำให้พันธมิตร SPD-CDU หลีกทางเพื่อป้องกันไม่ให้มีการลงประชามติครั้งแรกในเมือง 1996 การออกแบบล่าสุดทั้งหมดมีเหมือนกันว่าที่ตั้งของธรรมศาลาจะถูกรวมเข้ากับการวางแผนเพื่อเป็นอนุสรณ์

ด้วยการเปลี่ยนแปลงของรัฐบาลในแฮมเมอร์ราธอเฮาส์ในปี 1999 ทั้งสองฝ่ายได้ริเริ่มการพัฒนาการออกแบบเพิ่มเติมของจัตุรัสซานตาโมนิกาและการออกแบบอนุสรณ์สถานที่โบสถ์ยิวที่เกี่ยวข้อง ด้านหนึ่ง ที่จอดรถ - รวมทั้งซานตาโมนิกา - ต้อง เพื่อที่จะตั้งค่าระบบนำทางการจอดรถแบบไดนามิก -Monica Square - สามารถติดตั้งสิ่งกีดขวางและลูปสัญญาณ ในทางกลับกัน ความเสื่อมโทรมของย่านใจกลางเมืองควรหยุดด้วยความช่วยเหลือจากการตลาดในเมืองแบบมืออาชีพ แทนที่จะปิดกั้นพื้นที่ที่มีอาคาร ซานตาโมนิกา-พลัทซ์และถนนโดยรอบ (และสี่เหลี่ยมจัตุรัส) ควรได้รับการออกแบบโครงสร้างใหม่ ดังนั้นจึงอนุญาตให้มีขอบเขต "วัฒนธรรมงานกิจกรรม"

การพัฒนาทั้งสองแบบถูกรวมเข้ากับมติของสภาในเดือนกรกฎาคม 2001 สำหรับแผนขยาย 12/2001 "Santa Monica Square และ Adjacent Streets" ในเวลาเดียวกัน การออกแบบโบสถ์ใหม่ได้รับการส่งเสริมผ่านแนวคิดและการแข่งขันในการดำเนินการ ซึ่งผลที่ได้จะเป็นอนุสรณ์แบบบูรณาการในเมืองบนพื้นที่ของโบสถ์เก่าและโรงเรียน ศิลปินที่มีชื่อเสียง นักวางผังเมืองและภูมิทัศน์ได้รับรางวัลสำหรับการแข่งขันครั้งนี้: Wilfried Hagebölling Paderborn), Büro Junker และหลักสูตรกับ Manfred Jockheck (ดอร์ทมุนด์ / Hamm), Erich Lütkenhaus กับ Paul Flender (Hamm), Lützow 7 (Berlin), Ekkehard Neumann (Münster ), Ansgar Nierhoff (โคโลญ) และ Atelier Schreckenberg ร่วมมือกับ HAWOLI (Bremen)

ในส่วนหนึ่งของบทเรียน นักเรียนจากโรงเรียนระดับมัธยมศึกษาของ Hammer ควรจัดการกับหัวข้อนี้และพัฒนาข้อเสนอแนะของตนเอง เมื่อวันที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 11.2001 ผลงานของ Wilfried Hagebölling ได้รับการยอมรับจากคณะลูกขุนว่าเป็นผู้ชนะในการออกแบบ ทั้งสองส่งผลงานของนักเรียนได้รับการยกย่อง

Hagebölling ตั้งใจที่จะออกแบบทรัพย์สินทั้งหมดเพื่อเป็นอนุสรณ์ตามภารกิจที่มีอยู่ “แผนผังชั้นของโบสถ์ยิวและโรงเรียนชาวยิวยังไม่ได้สร้างขึ้นใหม่ และอย่างน้อยก็สามารถยืนยันได้บางส่วนว่าเป็นฐานรากที่เหลืออยู่ในพื้นดิน” ฮาเกโบลลิงกล่าวในรายงานเชิงอธิบายของเขา และเพิ่มเติมว่า:

จากหลักฐานทางประวัติศาสตร์และทางโบราณคดีนี้ จะต้องมีการปรับปรุงพื้นที่เพื่อทำให้สถานที่และอดีตมีความสดใส รูปร่างปัจจุบันของทรัพย์สินในความแปลกประหลาด การลืมเลือน และเสน่ห์ที่ไร้เดียงสาของมัน รวมทั้งต้นไม้ที่มีอยู่ ควรรวมอยู่ในการออกแบบใหม่ด้วย

แผนผังชั้นมีการทำเครื่องหมายและขึ้นรูปในระดับต่างๆ โดยการปู ขั้นบันได และที่ราบสูงในพื้นที่ ทรัพย์สินทั้งหมดจะต้องปลูกในตารางที่หนาแน่นด้วยต้นไม้ระนาบเพื่อสร้างสวนต้นไม้ โดยต้นไม้ที่มีอยู่จะยังคงอยู่ในการปลูกใหม่ในฐานะ "พยานร่วมสมัยที่ 41"

จตุรัสที่มีพื้นนูนถูกขยายด้วยหลังคาอันร่มรื่นของต้นไม้เครื่องบิน และก่อตัวเป็นป่าในตัวเมือง ซึ่งยังคงรักษาร่องรอยของอดีตไว้ได้ ระหว่างชิ้นส่วนมุมคู่ที่เหมือนกันสามชิ้นที่ทำจากเหล็กขึ้นสนิม มีการสำรวจพื้นที่แกนกลางและกำหนดไว้ภายในดงเป็นศูนย์ใหม่ เนื่องจากความเข้มงวดและการกำหนดข้อศอกให้แม่นยำซึ่งกันและกัน พลังงานเชิงพื้นที่จึงถูกรวมเข้าด้วยกัน ควบแน่น และยึดไว้ในความต่อเนื่องของพื้นที่ เวลา และความเงียบ สิ่งนี้สร้างสถานที่ที่สง่างามและมีชีวิตชีวาเหนือสัญลักษณ์เพียงผิวเผินของการไว้ทุกข์และความเคร่งขรึมหรือวาทศิลป์ซึ่งต่อต้านตัวเองในสภาพเมืองในฐานะที่เป็นพื้นที่ทำสมาธิ (...) การเขียนและป้ายชื่อที่จำเป็นควรรวมไว้เป็นแผงพื้นอย่างระมัดระวัง "

คาดว่าสถานที่ที่ระลึกจะแล้วเสร็จในฤดูใบไม้ผลิ 2003 ด้วยขั้นตอนการก่อสร้างทางตอนเหนือครั้งสุดท้าย งานรำลึกปีนี้วันที่ 9 พฤศจิกายน จัดขึ้นเป็นครั้งสุดท้ายใต้ห้องน้ำเก่าหน้าศิลาจารึก

ซิกเบิร์ต คุนเซล 

(พนักงานกลุ่มสภาสีเขียว, ที่ปรึกษาในคณะกรรมการพัฒนาเมืองและการขนส่ง, ตัวแทนเขตในเขต Hamm-Mitte, สมาชิกคณะลูกขุน "อนุสรณ์สถานที่โบสถ์เก่า")

โล่ประกาศเกียรติคุณเสียหาย

เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเมืองแฝดของฮัมม์ Oranienburg สามารถอ่านได้ใน "Jüdischen Allgemeine" เมื่อวันที่ 7.11.2002 พฤศจิกายน พ.ศ. XNUMX: "โล่ประกาศเกียรติคุณในการเดินขบวนได้รับความเสียหายจากคนแปลกหน้าใน Oranienburg แผ่นโลหะถูกกระแทกและเปื้อนตำรวจใน Oranienburg ประกาศ นอกจากนี้ กระถางดอกไม้คอนกรีต XNUMX ใบบนแผ่นโลหะที่ระลึกยังถูกทุบ ได้มีการจัดตั้งทีมสืบสวนเพื่อเคลียร์อาชญากรรม” - เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นหลายครั้งต่อสัปดาห์ในเยอรมนี และคุณสามารถหาข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้หากคุณไม่เพียงแค่อ่าน WA

กำเนิดของ "ค้อนเขียว" เริ่มต้นขึ้นในขณะที่บางคนเริ่มคิดว่าพวกเขาจัดการกับธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมของพวกเขาอย่างไร ตัวอย่างเช่น พวกเขาถามตัวเองว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากเรายังคงบริโภคอย่างเดิม หรือผลที่ตามมาจากปริมาณการใช้รถยนต์ที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจะเป็นอย่างไร คำถามเหล่านี้ถูกถามโดยชนกลุ่มน้อยที่ชัดเจนในประชากร บางคนเริ่มรวมตัวกันเป็นกลุ่มพลเมืองเพื่อจัดการกับความคับข้องใจและมองหาทางเลือกอื่น

เมื่อหลังจากช่วงเบื้องต้นที่ยาวนาน ความคิดริเริ่มของชาวแฮมม์ก่อตั้งขึ้นในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 1976 เพื่อป้องกันโรงไฟฟ้านิวเคลียร์แห่งที่สองที่วางแผนไว้ในเมืองแฮมม์ (THTR อยู่ระหว่างการก่อสร้างมาเกือบห้าปีแล้ว) สื่อรายงานการวิพากษ์วิจารณ์น้อยมากเกี่ยวกับพลังงานนิวเคลียร์ พืช. แม้แต่ในหน้าท้องถิ่นของ "Westfälischer Anzeiger" (WA) ก็ยังมีข้อมูลไม่เพียงพอเกี่ยวกับการประท้วงของเรา และแน่นอนว่าไม่มีงานวิจัยที่เป็นอิสระและวิจารณ์ ทีมบรรณาธิการท้องถิ่นของ "Westfälische Rundschau" เปิดใจให้เรามากกว่านี้เล็กน้อย อย่างไรก็ตาม WR ฉบับท้องถิ่นใน Hamm มียอดจำหน่ายประมาณ 5.000 เล่มและเลิกใช้ในปี 1981

การปะทะกันอย่างรุนแรงในบางครั้งเกี่ยวกับโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ Brokdorf ในปี 1976/77 และฮิสทีเรียของผู้ก่อการร้ายที่เริ่มต้นหลังจากการกระทำของ RAF ต่างๆ ทำให้การสนทนาสงบและเป็นกลางกับประชาชนจำนวนมากเกี่ยวกับอันตรายของพลังงานนิวเคลียร์ทำได้ยาก ปรากฎว่ามักจะง่ายกว่ามากที่จะพูดคุยกันเกี่ยวกับปัญหาในชีวิตประจำวันที่เกี่ยวข้องกับความเป็นจริงในชีวิตของผู้คนจำนวนมาก ซึ่งรวมถึงสถานการณ์ในสนามเด็กเล่น การอนุรักษ์ต้นไม้และธรรมชาติ ขยะ การประหยัดพลังงาน หรือสถานการณ์การจราจรในแฮมม์ ในสื่อในยุคนั้น หัวข้อเหล่านี้ถูกละเลยอย่างมาก และผู้ที่ต้องการเปลี่ยนแปลงบางสิ่งก็มักจะถูกเยาะเย้ยหรือโจมตีอย่างโหดร้าย ด้วยเหตุนี้ จึงมีการสร้างหนังสือพิมพ์เมืองและหนังสือพิมพ์ทางเลือกมากกว่า 200 ฉบับทั่วประเทศ พวกเขาพยายามสร้างการต่อต้านสาธารณะต่อสื่อที่ควบคุมโดยผลประโยชน์ทางอุตสาหกรรมและเศรษฐกิจที่ทรงพลัง

หลังจากที่เรามีประสบการณ์ด้านลบกับสื่อท้องถิ่นในแฮมม์มาแล้วหลายครั้ง เราก็ได้จัดตั้งกลุ่มบรรณาธิการขึ้นตามความคิดริเริ่มของประชาชนและเริ่มทำงาน มันไม่ง่ายเลย เพราะไม่มีใครมีประสบการณ์ด้านนักข่าว และไม่มีเครือข่ายการจัดจำหน่ายด้วย เนื่องจากยังไม่มีพรรคกรีนในเวลานั้น เราในฐานะพลเมืองที่ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดที่ชื่อว่า "ค้อนเขียว" จึงไม่ก่อให้เกิดปัญหาใดๆ

ถ้าหนังสือพิมพ์จะไม่กลายเป็นส่วนผสมหลักในข่าวประชาสัมพันธ์และแผ่นพับของเรา เราต้องเปลี่ยนวิธีการเขียนบทความของเรา ด้วยการขยายขอบเขตหัวข้อให้ไปไกลกว่าปัญหาด้านพลังงานนิวเคลียร์ การติดต่อเกิดขึ้นกับสมาคมสิ่งแวดล้อมอื่น ๆ นักอนุรักษ์ธรรมชาติ และกลุ่มประเทศโลกที่สาม ซึ่งภายหลังกลายเป็นว่ามีประโยชน์มากสำหรับความร่วมมือต่อไป

แน่นอนว่าเราไม่มีคอมพิวเตอร์ในตอนนั้น แต่ต้องออกแบบหัวเรื่องด้วยตัวอักษรที่ขีดข่วน หน้าเครื่องพิมพ์ดีดได้รับการลดขนาดลงและติดกาวเป็นคอลัมน์เพื่อให้คล้ายกับเลย์เอาต์ของหนังสือพิมพ์ "ของจริง" ไม่น่าแปลกใจเลยที่การผลิตสิ่งพิมพ์ดังกล่าวและการตัดแต่งทั้งหมดมักใช้เวลาหลายสัปดาห์ กับหนังสือพิมพ์ เรายังต้องการพูดถึงผู้ที่ยังไม่ได้จัดการกับเป้าหมายของเราหรือแทบจะไม่ได้ เนื่องจากยอดขายที่แผงประชาสัมพันธ์และที่งานอีเวนต์ไม่เพียงพอสำหรับเรื่องนี้ ฉันยังคงจำยอดขายบาร์ที่ดำเนินการในสามฉบับแรกได้ พนักงานเคาน์เตอร์ที่เบื่อๆ หลายคนไม่เพียงแต่ซื้อ "ค้อนเขียว" เท่านั้น แต่ยังเกี่ยวข้องกับการสนทนาที่ยาวนานและเสิร์ฟเบียร์ให้เราด้วย เพื่อที่เราจะได้ดำเนินการอย่างรวดเร็วไม่ได้ นั่นยังคงเป็นงานพื้นฐานที่แท้จริง!

หลังจากสามฉบับ บทบรรณาธิการของหนังสือพิมพ์รายไตรมาสก็เปลี่ยนไป และจากนั้นเป็นต้นมา Siegbert Künzel ส่วนใหญ่รับผิดชอบส่วนใหญ่จนจบ ในช่วงเวลานั้น ร้านค้าเล็กๆ หลายแห่งก็ได้กลายมาเป็นจุดขาย

หัวข้อใน "ค้อนเขียว" ยังเกี่ยวข้องกับสิ่งที่ประชาชนริเริ่มในตอนต้นเสมอ นั่นคือ การจัดการกับกฎหมายการวางแผนที่ยากลำบากและช่องทางอำนาจต่างๆ ที่มีบทบาทในการตัดสินใจของเทศบาลหลายๆ อย่าง มีการตั้งคำถามเชิงวิพากษ์วิจารณ์ทั้งชุดของการตัดสินใจด้านการบริหารและสภาในบทความ เป็นเรื่องเกี่ยวกับการปกป้องส่วนที่มีความสำคัญทางนิเวศวิทยาของภูมิทัศน์บน Lippe, Ahse และ Salzbach ตลอดจนการปกป้องและบำรุงรักษาป่าไม้ต่างๆ ความคลั่งไคล้การสร้างถนนของหัวหน้าแผนกและนักการเมืองต่าง ๆ ถูกโต้กลับด้วยข้อโต้แย้งและข้อกังวล

เนื่องจากมีกลุ่มหนึ่งในความคิดริเริ่มของประชาชนของเราที่เกี่ยวข้องกับการทำสวนเชิงนิเวศ กิจกรรมนี้จึงสะท้อนให้เห็นในบทความที่ครอบคลุมเกี่ยวกับการปลูกผักและสุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุดคือการคุ้มครองผู้บริโภค การทำเกษตรอินทรีย์เป็นหัวข้อที่แปลกใหม่สำหรับคนส่วนใหญ่ในสมัยนั้น แต่เรื่องอื้อฉาวเรื่องอาหารครั้งแรกเป็นจุดเริ่มต้นที่สำคัญที่จะทำให้ผู้คนอ่อนไหวมากขึ้น

ในฉบับแรก เรารายงานอย่างระมัดระวังมากขึ้นเกี่ยวกับการต่อต้านของเราใน Hamm เพื่อแนะนำผู้อ่านให้รู้จักหัวข้อนี้อย่างช้าๆ ความลังเลใจนี้ถูกละทิ้งหลังจากปัญหาเล็กน้อย เนื่องจากการดำเนินการ THTR ที่ถูกคุกคามและการวางแผนการก่อสร้างโรงไฟฟ้านิวเคลียร์เพิ่มเติม (เช่น สายการผลิต 80) ทำให้คำมั่นสัญญาของเรามีความจำเป็นอย่างเร่งด่วน ในตอนต่อๆ ไป มีรายงานเกี่ยวกับปัญหาด้านความปลอดภัยของ THTR กระบวนการที่ยาวนานต่อการว่าจ้างและแผนควบคุมภัยพิบัติ การมีส่วนร่วมในด้านพลังงานทางเลือก การปรับแต่งถ่านหิน หรือความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันกับ Gorleben ชี้ให้เห็นถึงขอบเขตที่แคบของการเคลื่อนไหวเพียงจุดเดียว

จะดำเนินต่อไปใน THTR-Rundbrief Nr.: 81!

ดอกหงอนไก่ (อดีตสมาชิกกองบรรณาธิการ "เดอะ กรีน แฮมเมอร์")

เมื่อวันที่ 13.9.2002 กันยายน พ.ศ. XNUMX กระทรวงเศรษฐกิจและวิสาหกิจขนาดกลาง พลังงานและการขนส่งของรัฐนอร์ธไรน์-เวสต์ฟาเลียได้เขียนจดหมายถึงเราในจดหมายถึง THTR ว่า "การพัฒนาถูกยกเลิกตามที่ทราบ" และรับรองกับเรา: "รัฐบาลของรัฐสนับสนุนรัฐบาลกลางในความพยายามที่จะสร้างเพื่อยุติกระแสไฟฟ้าจากพลังงานปรมาณูนิวเคลียร์อย่างเป็นระเบียบ"

ตอนนี้เราอ่านในหน้าแรกของ Forschungszentrum Jülich ว่าพวกเขากำลังพัฒนา THTR ต่อไปเพื่อสร้างเครื่องปฏิกรณ์แบบแยกส่วน Pebble Bed ในแอฟริกาใต้ ศูนย์วิจัยแห่งนี้ดำเนินการวิจัย เหนือสิ่งอื่นใด ในนามของกระทรวง NRW ที่ถูกกล่าวหาว่าอ้างว่าได้ "ยกเลิก" การพัฒนา THTR ในช่วงต้นปี 1997 รัฐบาลแห่งรัฐสีแดง-เขียวและศูนย์วิจัย Jülich ได้พูดคุยถึงทางออกของพวกเขาที่รัฐสภาแห่งรัฐ โดยได้ยินว่ากิจกรรมการวิจัยนิวเคลียร์ครั้งก่อนๆ ควรจะทำให้เครื่องปฏิกรณ์ที่มีอยู่แล้วซึ่งค่อนข้างแย่อยู่แล้วมีความปลอดภัยมากขึ้น (ดู THTR วภ. 56, 1997). แต่ตอนนี้ประเด็นก็คือด้วยความช่วยเหลือของสถาบันวิจัย NRW และอย่างน้อยก็ด้วยความอดทนของรัฐบาลของรัฐสีแดงสีเขียวในอีกรัฐหนึ่งซึ่งต้องหยุดใน NRW เราอ้างอิงจากเว็บไซต์ของ Forschungszentrum Jülich:

"EVU ESKOM ของแอฟริกาใต้ต้องการสร้างเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ประเภทกรวดในแอฟริกาใต้ ซึ่งเป็นเครื่องปฏิกรณ์อุณหภูมิสูงที่ระบายความร้อนด้วยฮีเลียมที่ใช้กราไฟท์

เครื่องปฏิกรณ์ดังกล่าวซึ่งติดตั้งองค์ประกอบเชื้อเพลิงทรงกลมได้ถูกสร้างขึ้นในเยอรมนีเท่านั้น (เครื่องปฏิกรณ์อุณหภูมิสูงทอเรียม THTR ใน Hamm-Uentrop, Westphalia) ด้วยแนวคิดด้านความปลอดภัยพิเศษ ประเภทของเครื่องปฏิกรณ์จึงถือเป็นโซลูชันที่มุ่งเน้นอนาคตในการสร้างเครื่องปฏิกรณ์ ด้วยเหตุนี้ ชาวแอฟริกาใต้จึงมีการติดต่ออย่างใกล้ชิดกับ Forschungszentrum Jülich บริษัทสัญชาติเยอรมัน ABB ในเมืองมานไฮม์ และบริษัทภาษาอังกฤษ AEA Technologies ในริสลีย์

บริษัท AEA-Technologies จะสร้างเครื่องปฏิกรณ์ใหม่ Forschungszentrum Jülich มีส่วนร่วมในโครงการนี้เนื่องจากแนวคิดในการสร้างเครื่องปฏิกรณ์แบบ Pebble Bed เดิมมาจากศูนย์วิจัย (Prof. Schulten) เนื่องจากงานวิจัยและพัฒนา THTR ส่วนใหญ่ดำเนินการในศูนย์วิจัยJülichและเนื่องจาก การออกแบบสำหรับรุ่นโมดูลาร์รุ่นใหม่ของเครื่องปฏิกรณ์ประเภทนี้ได้รับการพัฒนาในสิ่งที่ปัจจุบันคือสถาบันวิจัยความปลอดภัยและเทคโนโลยีเครื่องปฏิกรณ์ที่ศูนย์วิจัย "

***

ด้านบนของหน้า

***

***

ด้านบนของหน้า

***