Biuletyny THTR z 2007 roku

***

***

Biuletyn THTR nr 116, wrzesień 2007

Generacja IV - reaktory: postęp zamiast wyjścia

Jak w sposób czysto werbalny i przerażony „wyjść” z energetyki jądrowej i jednocześnie zaoferować czołowym przedstawicielom niemieckiego przemysłu jądrowego głośne forum w 20. rocznicę katastrofy reaktora w Czarnobylu, aby mogli śmiało trąbić o ich śmiałych planach ekspansji – wszystko to można przeczytać w lekturze konferencji „Polityka energetyczna 20 lat po Czarnobylu”, opublikowanej z opóźnieniem przez federalnego ministra środowiska Gabriela.

Wiedząc doskonale, że będzie na dłużej w obliczu kapryśnego rządu federalnego, dyktuje Walter Hohlefelder, prezes Niemieckiego Forum Atomowego i członek zarządu E.ON, urzędnik oszukanego federalnego ministra środowiska Gabriela w księga rekordów: Nie interesuje nas wasza niejasna paplanina o wyjściu, ostatecznie wyznaczyliśmy kurs dla polityki energetycznej. Wraz z naszymi międzynarodowymi partnerami współpracującymi budujemy nową generację reaktorów jądrowych IV, zwłaszcza stary niemiecki reaktor wysokotemperaturowy. Ten pamiętny „dialog” w cieniu śmiertelnej katastrofy nuklearnej w Czarnobylu zasługuje na powtórzenie we fragmentach:

Gabriel: „Podstawowych zagrożeń energii jądrowej nie da się kontrolować. Nawet w Niemczech ”.

Puste pola: „Ci, którzy chcą pozostawić otwartą opcję energetyki jądrowej, to nie ci, którzy są wczoraj, ale ci, którzy nie chcą nawet myśleć o przyszłości energetyki jądrowej w tym kraju”.

Gabriel: „Jest wystarczająco dużo alternatyw”.

Puste pola: „Mając na uwadze produkcję wodoru na dużą skalę – jedną z wielkich przyszłych wizji dostaw energii – mamy realistyczne podejście do innowacji, którego inne technologie nie mogą zaoferować”.

Gabriel: „Drugą alternatywą są energie odnawialne. Niemcy są dumne ze swojego potencjału w zakresie inżynierii i polityki badawczej.”

Puste pola: „Zastosowanie reaktora wysokotemperaturowego chłodzonego helem wydaje się możliwe w stosunkowo krótkim okresie. W przypadku wykorzystania do wytwarzania energii elektrycznej można osiągnąć sprawność ponad 50 procent. PBMR jest dziś gotowy do użycia. Jak wiadomo, ten typ reaktora bazuje na niemieckim opracowaniu (AVR, HTR), które w tym kraju zostało odwołane z powodu braku przyszłości dla energetyki jądrowej. Prawdopodobnie w przyszłości będziemy musieli sprowadzać takie systemy z zagranicy.”

Gabriel: „Niemcy mają szansę pokazać światu, a zwłaszcza krajom słabiej rozwiniętym, że istnieje przyszłość bez energii jądrowej”.

Puste pola: „Instytuty badań jądrowych na całym świecie oraz działy badawczo-rozwojowe producentów elektrowni pracują obecnie intensywnie nad czwartą generacją elektrowni jądrowych. Może być opłacalny komercyjnie do 2025 roku. Inicjatywę badań i rozwoju tak zwanej „IV generacji” podjęło pięć lat temu dziesięć krajów (Argentyna, Brazylia, Kanada, Francja, Japonia, Korea Południowa, RPA, Szwajcaria, Wielka Brytania i Stany Zjednoczone). Niestety nie uwzględniono Niemiec. W związku z tym Niemcy grożą utratą kontaktu z globalnymi wydarzeniami, a tym samym swoim głosem w przyszłych międzynarodowych standardach bezpieczeństwa.

Gabriel: „Teraz ważne jest, aby nie mieć stałych wątpliwości co do tej umowy wyjścia, ale wdrożyć ją i zabezpieczyć przyszłość naszych dostaw energii bez energii jądrowej”.

Puste pola: „Nie chcąc nikogo urazić, myślę, że formuła nieodwracalności wyjścia jest głupia. To arogancja, kiedy nasze pokolenie chce dyktować przyszłym pokoleniom, jak mają zaspokajać swoje potrzeby energetyczne. Jestem też pewien, że przyszłe pokolenia nie pozwolą nam tego dyktować.”

Niemiecki przemysł jądrowy jest autonomiczny ...
... a rząd federalny może mówić o wyjściu, dopóki nie zrobi się czarny. Miejsce akcji: elektrownia atomowa w Philippsburgu, centrum informacyjne. Są to dni od 9 do 11 marca 2005 roku. Na wszelki wypadek wydarzenia, które tam mają, zostaną ogłoszone opinii publicznej dopiero rok później po zmianie rządu: odbędzie się tzw. „seminarium doktoranckie HGF” na temat temat „Badania bezpieczeństwa jądrowego”, a następnie wręczenie nagrody seminaryjnej EnBW za najlepszy wykład. Mówiąc prostym językiem: tutaj przemysł jądrowy przyciąga posłusznych naukowców jądrowych, a Stowarzyszenie Helmholza, jako nadrzędna ogólnokrajowa instytucja badawcza, chętnie uczestniczy w tym umyślnym sabotażu „wyjścia”. Ale pozwólmy, aby wypowiedzieli się bardzo gorliwi „badacze bezpieczeństwa”:

„W 28 wykładach młodsi technicy jądrowi przedstawili swoją pracę, która obejmowała szeroki zakres tematów, w tym bezpieczeństwo reaktorów, partycjonowanie i transmutację, innowacyjne systemy reaktorów i badania bezpieczeństwa dotyczące ostatecznej utylizacji. (...)
Wraz z Uniwersytetem RWTH w Akwizgranie, uniwersytetami w Heidelbergu, Karlsruhe, Münster i Stuttgarcie oraz Centrum Badawczym Jülich, te wirtualne instytuty były w stanie sfinansować i obsadzić 8 stanowisk doktoranckich i 2 młodsze stanowiska naukowe.
Oprócz doktorantów technologii jądrowych z ww. instytucji, w seminarium uczestniczyli także młodsi pracownicy Instytutu Pierwiastków Transuranowych (ITU) oraz siedmiu doktorantów finansowanych przez przemysł (Framatome ANP, RWE Power i EnBW) oraz m.in. Centrum badawcze dzięki koncepcji sponsoringu sieci kompetencji w dziedzinie technologii jądrowych Karlsruhe przeszło szkolenie. Nagrodę seminarium EnBW za najlepszy wykład wręczył dr. Hans-Josef Zimmer, dyrektor generalny EnBW Kraftwerksgesellschaft, nagrodzony pani Ayelet Walter z Uniwersytetu w Stuttgarcie za pracę nad modelowaniem systemów HTR(!!) z turbiną gazową helową w warunkach eksploatacyjnych i awaryjnych.”

Wiele wykładów na temat dalszego rozwoju HTR
Dziewięć z łącznie 28 wykładów dotyczyło dalszego rozwoju reaktorów IV generacji, chociaż ta linia rzekomo nie była już w ogóle rozwijana w RFN i dlatego spowodowała ogólne narzekanie wśród fetyszystów nuklearnych. Lista wykładów i prac rozwojowych finansowanych przez spółki jądrowe przez „wyjście” mówi innym językiem:

- Badanie temperatur rurek otulających elementu paliwowego HPLWR podczas pracy z ciśnieniem ślizgowym. Behnke (RWE Power AG)
- Porównanie wymiany ciepła dla rurowego przepływu wody w stanie nadkrytycznym. Löwenberg (RWE Power AG)
- Połączony kod MCNP i Sub-Channel do analiz zespołu paliwowego HPLWR. Waata (FZK / IKET)
- Wpływ podstawowych przekrojów i danych z prawa kateringu termicznego na parametry neutroniczne HPLWR. Conti (IKE Stuttgart)
- Łączenie modeli numerycznych dla hydrauliki neutronicznej i termicznej w celu symulacji stanów nieustalonych w HTR. Rademer (IKE Stuttgart)
- Modele i analizy dynamiki płynów termicznych dla HTR. Nader (IKE Stuttgart)
- Rozwój narzędzi internetowych do symulacji systemów HTR. Schulz (IKE Stuttgart)
- Modelowanie systemu i symulacja obwodów HTR. Walter (IKE Stuttgart)
- Metody wytwarzania i magazynowania wodoru jądrowego. Ossowski (IKE Stuttgart)

I wielkie podziękowania dla Centrum Badawczego Karlsruhe za ich bezinteresowne wsparcie! Do przyszłego roku!

Jak radzi sobie nasz reaktor? - Nie widać jeszcze końca
Ale bez względu na to, jak ładne są ceny i drobne upominki od przemysłu jądrowego, nie mogą ukryć faktu, że mimo całego postępu naukowego i technicznego zdarzają się też ciężkie losy, o których nie chcemy zapomnieć. Kierownik projektu dr. G. Dietrich, odpowiedzialny za uporządkowaną obsługę pozostałej części projektu THTR 300, jest prawdopodobnie jednym z tych przypadków, w których reszta jest podana w dosłownym tego słowa znaczeniu: dwa razy w roku musi składać półroczne sprawozdanie z aktualny stan operacji likwidacyjnej:
 
2002: „Bezpiecznie zamknięty system THTR 300 nadal składa się z hali reaktora budynków, budynku operacyjnego reaktora, budynku pomocniczego reaktora z zawartymi w nim elementami instalacji oraz pulpitu sygnalizacyjnego, ustawionego na głównej bramie sąsiedniej elektrowni w Westfalii.. ”.
2003: „Bezpiecznie zamknięty system THTR 300…”

.... - dość okrutnej gry.

Powinno być zrozumiałe, że ciągłe powtarzanie tej monotonnej procedury może prowadzić do depresji u osoby ją wykonującej. Może to dodatkowo wzmocnić fakt, że piękny reaktor nigdy nie zostaje przywrócony do życia i jest stale rozbierany.
 
Dlatego też z psychologicznego punktu widzenia bardzo ważne są również mniejsze akcenty, takie jak te z 2002 roku: „W roku sprawozdawczym wywieziono turbozespół z maszynowni i generator w elektrowni na węgiel brunatny w Turcji zostały zainstalowane przez producenta i pomyślnie uruchomione.” Tak, kto to powiedział, przynajmniej ta niewielka część THTR oczywiście działała – czy ktoś słyszał o GAU w tureckiej elektrowni węglowej? Może dzięki tym drobnym prezentom Turcy będą otwarci i w końcu sami chcieliby mieć cały HTR, a nie tylko jego mały kawałek?

Degradacja tarczy biologicznej
Mniejsze prezenty wręczono również w 2005 roku: „Różne małe elementy (w tym przetworniki, zawory iglicowe, zawory elektromagnetyczne, małe przewody) zostały usunięte z obszaru monitorowania i udostępnione uczelni do celów naukowych (HB: Dlaczego nie muzeum techniki?) . Ponadto zdemontowano i poddano recyklingowi sprężony odlewany zbiornik ciśnieniowy o łącznej masie ok. 200 Mg. Ten pojemnik został już zwolniony z zakresu ustawy o energii atomowej podczas ustanawiania bezpiecznej obudowy i dlatego można go było zdemontować bez angażowania organu dozoru jądrowego.

W ciągu ostatnich kilku lat właścicieli zmieniły również różne systemy chłodnicze, armatura, pompy, silniki i przetworniki pomiarowe. W dalszym ciągu interesuje nas rozbudowa zbiornika reaktora i demontaż osłony biologicznej przygotowanej w 2006 roku w ramach IX koncesji na likwidację. W tym kontekście nadal oczekiwano raportu TÜV na temat zaktualizowanego raportu bezpieczeństwa. Na szczęście nasz kierownik projektu ma teraz trochę więcej do zrobienia i nie musi zatrudniać ochroniarza zajmującego się psami za 9 euro za godzinę (brutto!) Dzięki nowej, niedrogiej usłudze ochrony THTR. Pomyślny!

Ponadto kierownik projektu Dietrich dokłada wszelkich starań, aby był użyteczny. Dopiero w czerwcu 2007 opublikował artykuł w miesięczniku atw - specjalistycznym czasopiśmie, który już w 1983 roku przypisywał reaktorowi w Czarnobylu dobre właściwości bezpieczeństwa. Czy może być bardziej odpowiednia lokalizacja publikacji dla realistycznego artykułu THTR? Już z tytułu artykułu (sterowanie obejściem...) widać wyraźnie, że nasz reaktor nie radzi sobie zbyt dobrze:

„Stacjonarne zachowanie częściowego obciążenia zamkniętego jednowałowego układu turbiny gazowej z reaktorem wysokotemperaturowym ze sterowaniem obejściowym od wylotu sprężarki wysokociśnieniowej do wlotu chłodzenia”.

Zajmuje się niezwykle ważnymi pytaniami o linię reaktora, która już nigdy nie zostanie zbudowana w Niemczech – jeśli wierzyć oficjalnym zapewnieniom naszego ministra środowiska. Podsumowując, ten post jest prawdziwym atutem realistycznej debaty!

Horst kwiat

"PL: Mówi się, że elektrownie jądrowe czwartej generacji, zwane reaktorami wysokotemperaturowymi lub reaktorami ze złożem żwirowym, są z natury bezpieczne. Czy istnieje to nieodłączne bezpieczeństwo?
Żeglarz: Nie ma czegoś takiego jak absolutne nieodłączne bezpieczeństwo. Możesz narysować z natury bezpieczny reaktor na papierze, ale jeśli chcesz zbudować sprawny reaktor, zawsze istnieją scenariusze, w których tak się nie stanie. W przypadku HTR np. wnikanie wody od strony wtórnej. Jeśli HTR jest wystarczająco mały, jego właściwości są znacznie lepsze niż w naszych obecnych systemach. Dlatego marzeniem zwolenników HTR jest zbudowanie wielu takich małych modułów obok siebie. Ale mają też problem ekonomiczny: małe moduły są droższe na megawat zainstalowanej mocy niż duże.
W rzeczywistości nie jest to opcja, ponieważ nie ma w pełni rozwiniętych modułów. W zasadzie pracuje się nad nim tylko w Chinach i RPA. W Chinach, gdzie ostatnio oglądałem taki system, nie mogłem znaleźć niczego, co wskazywałoby na zbliżającą się produkcję seryjną. W RPA technologia wciąż budzi kontrowersje i nie została jeszcze wdrożona. A potem wciąż pojawia się pytanie: wdrożenie na jakim poziomie bezpieczeństwa? Kiedy moduły kosztują tak dużo, pojawia się pokusa, aby gdzieś zaoszczędzić, na przykład na bezpieczeństwie.”

Jak zawsze na początku obiecującej współpracy, nowi partnerzy biznesowi zasypują się nawzajem komplementami i superlatywami. Dla amerykańskiej firmy programistycznej Meridium planowany południowoafrykański reaktor modułowy ze złożem żwirowym (PBMR) jest „pierwszym komercyjnym, wysoko rozwiniętym reaktorem, który zostanie zbudowany w nowym tysiącleciu” – z ich pomocą. Gdyby to był flop, w końcu byłby to flop milenijny. W każdym razie dobrze opłacony zaszczyt móc tu uczestniczyć.

Oczywiście Meridium nie w pełni zauważyło niewielkie opóźnienia w harmonogramie budowy reaktora, jeśli czytasz ich komunikat prasowy. Ale jeśli ta firma spróbuje zgodnie z zamierzeniami zoptymalizować „strategie wsparcia” dla upartego reaktora, nadal zauważy, że oczekiwany „wzrost potencjału wydajności” osiągnął pewne granice. Najbiedniejsi już są godni politowania.
 
Na miejscu można było nawet dowiedzieć się o długiej historii upadłości projektu HTR w Niemczech. Ponieważ amerykańska firma ma nie tylko oddziały w Dubaju i Australii, ale także w Walldorf w Niemczech. Meridium Inc. będzie sprzedawać swoje „oprogramowanie i rozwiązania konsultingowe w obszarze zarządzania wydajnością aktywów (APM)” firmie PBMR za dobre pieniądze, jak ogłosiła w komunikacie prasowym z 22 sierpnia 2007 r.

Wydaje się ważne dla mieszkańców RPA, aby dzięki tej współpracy „osiągnęli lepszą rentowność i przewidywalne zdolności produkcyjne bez dodatkowych inwestycji kapitałowych”. Oczywiście bardzo tego potrzebują. Ale to niewiele pomoże, a rachunek za tę nieodpowiedzialną awanturę nuklearną zostanie pozostawiony ludziom.

Możemy sobie wyobrazić, że nie masz zbyt wiele czasu, aby odpowiedzieć na nasze pytania. Liczne nowe grupy robocze w Federalnym Ministerstwie Edukacji i Badań Naukowych oraz posiedzenia rady nadzorczej w Forschungszentrum Jülich, podczas których zastanawiają się Państwo, „w jakiej formie umiejętności w zakresie badań jądrowych mogą być ostatnio wykorzystane”, z pewnością przyciągną waszą pełną uwagę.
Jednak sam Pan ogłosił w TAZ-NRW 3 sierpnia 2006 r., że należy jak najszybciej podjąć decyzję (patrz okólnik THTR nr 109). Teraz, 13 miesięcy temu, a dokładnie 6 sierpnia 2006, wysłaliśmy Ci nasze powiązane pytania i nie otrzymaliśmy jeszcze żadnych odpowiedzi. Oczywiście bardzo się cieszymy, że tak dokładnie i sumiennie sprawdzacie, ale w najbliższej przyszłości chcielibyśmy uzyskać odpowiedź. Oferujemy również, że możemy odwiedzić Cię w Twoim biurze, aby zapewnić przejrzystość w osobistej rozmowie.

Z poważaniem!
Horst Blume dla BI Ochrona środowiska Hamm

Miasto Hamm ponownie odmówiło odpowiedzi na naszą drugą listę pytań dotyczących transportów UF-6 przez Hamm, chociaż odpowiedzieli na nowe, katastroficzne skargi (patrz THTR-RB nr 115) i tym razem zasugerowano, że koncepcja rozmieszczenia Aktualizacja straży pożarnej Hammer. - Nie mów ani słowa za dużo, nie rób nawet kroku w stronę obywatela, nawet w przypadku wielkiego niebezpieczeństwa, zawsze odkładaj wszystko w sposób formalny i biurokratyczny. Czy ktoś oczekiwał od nich czegoś innego? Grupa Zielonych Parlamentów również będzie tym razem tak przyjazna i po raz kolejny przekaże nasze sugestie właściwym organom.
 
W zeszłym roku w Berlinie na koleje i budynki publiczne miało miejsce 220 wandalistycznych ataków kwasu fluorowodorowego, donosi Tagesspiegel z 8 sierpnia 8 r. Do tej pory w tym roku było ich 2007. W Berlinie istnieje „scena sztuki ulicznej”, która wykorzystuje kwas fluorowodorowy wytwarzany z sześciofluorku uranu do uwiecznienia swoich postaci i imion w taflach szkła. Kontakt z tym kwasem powoduje nie tylko chemiczne oparzenia skóry. Kwas wnika raczej głębiej w ludzką tkankę i między innymi uszkadza kości. Zagrożeniem jest ingerencja w metabolizm organizmu” – mówi Roland Stiegler, absolwent chemii ze Stowarzyszenia Ubezpieczeń Odpowiedzialności Pracodawców Chemicznych. Jest wchłaniany przez błony śluzowe. Jony fluoru reagowały z własnym magnezem i wapniem organizmu. W wyniku tych zmian istnieje ryzyko, że nastąpi uszkodzenie wątroby i nerek, które w najgorszym przypadku może być śmiertelne ”(Tagesspiegel 51 sierpnia 8 r.).
 
Pamiętaj, mówimy o kilku gramach tej substancji. Według Urenco co roku z Pierrelatte do Gronau przewozi się 130 wagonów z łącznie 380 kontenerami. W jednym pojemniku mieści się 12,5 tony sześciofluorku uranu. A kilku z nich godzinami stało w Hamm bez nadzoru. To zupełnie inny, przerażający wymiar!

Jak niebezpieczny kwas fluorowodorowy jest oceniany przez sądownictwo, staje się jasne, gdy młody przestępca zostaje złapany w Berlinie. Za nieodpowiedzialne obchodzenie się z kilkoma gramami został skazany na dwa lata bez możliwości zwolnienia warunkowego (Taz z 17 sierpnia 8). Pochodzenie tej ultratoksycznej substancji jest wciąż niejasne. Co dziwne, nikt nigdy nie pomyślał, że pracownik Urenco mógł coś zmienić.

FDP miała 60 lat w Nadrenii Północnej-Westfalii. Jest to wystarczający powód, aby aktywny minister ds. innowacji zatuszował nie tylko historię reaktora upadłościowego HTR, ale także własną partię. Podczas jego uroczystego przemówienia 19 sierpnia 2007 r. w Düsseldorfie, Genscher, Scheel i Lambsdorf były obchodzone bardzo głośno. Pinkwart wspomniał tylko o zbrodniarzu Hasadeur Möllemann, który przez 17 lat był przewodniczącym Nadrenii Północnej-Westfalii i tu zaczyna się zamęt historii.

FDP jest partią antysemitów w Nadrenii Północnej-Westfalii od samego początku, napisał 22 maja 5 r. tygodnik „Świat dżungli”: „We wczesnych latach Republiki Federalnej Niemiec działała jako zbiornik dla byłych narodowych socjalistów. (...) W szczególności liberałowie zwrócili się przeciwko denazyfikacji, uważając się za zwolenników „drobnych towarzyszy partyjnych” i byłych żołnierzy. (…) Na Zjeździe Federalnym Partii w Monachium we wrześniu 2002 r. FDP zażądała uwolnienia wszystkich „tzw. zbrodniarzy wojennych” iz zadowoleniem przyjęła utworzenie Związku Żołnierzy Niemieckich, który składał się z byłych członków Wehrmachtu i SS, krótko przed. (...) Ale nie tylko członkowie Partii Rzeszy Socjalistycznej (SRP), która została zdelegalizowana przez Federalny Trybunał Konstytucyjny jako następca NS w 1951 roku, byli zabiegani przez FDP.”

20 sierpnia 8 r. TAZ wskazał również, że w latach 2007. FDP zdecydowanie nie można określić jako partię kosmopolityczną i tolerancyjną: „W rzeczywistości pełnoetatowy aparat NRW-FDP był przeplatany z byłym NSDAP, HJ - i funkcjonariusze SS. Państwowe stowarzyszenie, które znajduje się na skrajnej prawicy - przynajmniej z tolerancją szefa NRW Middelhauves - może stać się punktem wyjścia dla działań przejęć "Kręgu Naumanna", grupy skupionej wokół Wernera Naumanna, ostatniego sekretarza stanu Josepha Goebbelsa. Na początku 50 dzielnica została rozkopana przez Brytyjczyków. Poważni otwieracze drzwi dla prawicowych ekstremistów nie przeszkadzali i mogli kontynuować karierę w FDP. Do lat 1953. stowarzyszenie regionalne pozostawało ściśle niemiecko-narodowe”.

Z Nadrenii Północnej-Westfalii pochodził także były narodowy socjalista i były lider grupy parlamentarnej Bundestagu, Erich Mende, który udał się do opozycyjnej CDU dopiero w 1970 r., by zaprotestować przeciwko polityce odprężenia. Widzimy więc, że Pinkwart ma wielki talent do przekształcania katastrofy w odurzającą historię sukcesu. Można mu było zaufać, że zaoferuje „azyl” niewymownie dumnemu burmistrzowi FDP Deuse z Mügeln w Nadrenii Północnej-Westfalii.

Bei Wikipedia link do naszej krytycznej strony domowej był wielokrotnie usuwany przez lobby atomowe w artykule THTR. To wystarczający powód, aby następnym razem przyjrzeć się bliżej osobom stojącym za tymi machinacjami. Albo fakt, że liceum z młotem kopiuje jednostronne broszury operatorów na swojej stronie internetowej i w ten sposób zamienia się w często używane ramię propagandowe przemysłu jądrowego.
 
Strona główna www.antiatombonn.de Na szczęście odzwierciedla również treść okólnika THTR. W międzyczasie osoba odpowiedzialna za stronę internetową jest przesłuchiwana za rzekome nawoływanie do przestępstw w związku z czerwcowymi protestami G8. Policja splądrowała jego dom i skonfiskowała jego komputer trzy miesiące po uwolnieniu. Ma to na celu zastraszenie i stanowi rażący atak na nasze prawa podstawowe.Okazujemy solidarność z naszymi przyjaciółmi w Bonn i pozostajemy przy piłce.

Przygotowania do Konferencja uranowa 22 września w Dortmundzie przebyliśmy długą drogę. Nikt nie powinien przegapić tego niezwykle pouczającego wydarzenia! Informacje: www.sofa-ms.de

Nekrolog zmarłego powoda THTR Hartmuta Peek-Kruse w Westfälischer Anzeiger został ozdobiony fałszywym osobistym zdjęciem, dla którego jako BI nie możemy nic zrobić, nawet jeśli tekst był cytowany z okólnika. Jak żenujące.

***

góra strony

***

***

góra strony

***