Biuletyny THTR z 2006 roku

***

***

Biuletyn THTR nr 106, kwiecień 2006

Incydent w elektrowni jądrowej Koeberg / RPA:

Żadnego sabotażu, tylko przerażająca normalność!

W Koeberg w pobliżu Kapsztadu od 1984 r. działają dwa ciśnieniowe reaktory wodne o mocy 900 MW każdy. Na serio? Już prawie. Lokalizacja elektrowni, w której w najbliższych latach ma zostać dobudowany reaktor wysokotemperaturowy, wywołała tymczasem liczne dyskusje w południowej Afryce, ponieważ dostawy energii coraz częściej się załamują. Z dramatycznymi konsekwencjami dla gospodarki - i dla mistrzostw świata w piłce nożnej w RPA w 2010 roku!

Jedyne dwie elektrownie jądrowe na półkuli południowej zostały zbudowane przez francuską firmę Framatome. Kontenery CASTOR na odpady jądrowe dostarczyło Towarzystwo Kontenerów Jądrowych (GNB) z Essen i Mühlheim / Ruhr. To ta sama firma, która w 1992 roku wyprodukowała zestawy kołowe 305 THTR do transportu do magazynu tymczasowego w Ahaus.

Aby operacje jądrowe działały jak w zegarku, personel konserwacyjny również musi być w doskonałej formie. Dba o to „Światowe Stowarzyszenie Operatorów Jądrowych” (WANO), które w 12 r. w swojej gazecie „Inside Wano” nr 2004 informowało o szkoleniach dla personelu elektrowni jądrowych: „Kierownik programu i szef działu produkcji, Kevin Engel, Według niego, trochę czasu zajęło przekonanie doświadczonych pracowników zmianowych do tego nowego podejścia do szkolenia.” To naprawdę niesamowite! Personel zaangażowany w produkcję najniebezpieczniejszej formy energii, jaka istnieje, musi najpierw zostać wyjaśniony poprzez długie przekonywanie, że ich własny optymalny trening jest niezwykle ważny. To pozwala ci widzieć głęboko. Jak ciężka musiała być praca motywacyjna, można zobaczyć z następującego fragmentu: „Jeśli chodzi o szkolenie, trener Thegan Govender podsumowuje wyzwanie, przed którym stoją trenerzy: „W drodze do doskonałego treningu ważne jest Aby ustalić instrukcje, procesy i wskaźniki, najłatwiejszą częścią, kluczową dla długoterminowego sukcesu w osiąganiu doskonałego szkolenia, jest zmiana serc i umysłów personelu, które zyskały bezpieczeństwo jądrowe i wydajność elektrowni.

Świece w Kapsztadzie

„Sukces” nie mógł być szczególnie trwały. Zaledwie rok później dryf nuklearny rozpoczął się ponownie. Rzekoma „anomalia w systemie bezpieczeństwa” doprowadziła do zamknięcia elektrowni jądrowej w grudniu 2005 roku. Krajowy parlament pogrążył się w ciemności, przeciążone generatory awaryjne wywołały kilka pożarów, a w kilku wieżowcach zgasło zasilanie. W międzyczasie świece i awaryjne generatory prądu stały się hitami kasowymi w Kapsztadzie. Po kolejnych niepowodzeniach, w tym świątecznych, zaczęto domyślać się, czy personel obsługujący będzie musiał uporać się z poważnymi problemami w reaktorze.

Przyjechał zespół ekspertów z Francji i całkowicie zdemontował uszkodzony generator z pierwszego bloku. Pod koniec stycznia stało się jasne, że ośmiocentymetrowa bełt w jakiś sposób dostał się do generatora i spowodował znaczne uszkodzenia. Rozpoczęły się gorączkowe poszukiwania używanych części zamiennych do reaktorów, ponieważ wyprodukowanie nowej zajęłoby około roku.

Tak więc po tym, jak przez długi czas groził niepowodzeniem blok pierwszy, pojawiły się nowe przeciwności. Jednostka druga również powinna zostać wyłączona zgodnie z planem w celu wymiany elementu paliwowego. Trzeba było trochę perswazji przekonać Międzynarodową Agencję Energii Atomowej, że na razie nie jest to możliwe ze względu na wyjątkowo napiętą sytuację w zakresie dostaw energii. Pozostałe zapasy uranu w reaktorze będą rozciągane dłużej niż pierwotnie planowano przy niższych obciążeniach. Tymczasem południowoafrykański dostawca energii elektrycznej ESKOM musiał znieść ostrą krytykę swojej pracy w zakresie public relations w parlamencie. Parlamentarzyści AKN domagali się wiarygodnego wyjaśnienia wypadku jądrowego. Jednak czegoś takiego nie było.

Pod koniec lutego organizacja ekologiczna Earthlife Africa podejrzewała, że ​​metropolia Kapsztad ledwo uniknęła poważnej awarii jądrowej. DPA poinformował 27 lutego 2 r.: „Jako „ostatnia linia obrony” tylko generatory diesla (...) chroniłyby reaktor przed przegrzaniem. „Jeśli ta ostatnia linia obrony zawiedzie, rzeczywiście możliwe jest stopienie” powiedziała Maya Aberman z grupy ekologicznej Earthlife Africa gazety „Star”.(…) Gospodarka szacuje szkody spowodowane przerwami w dostawie prądu na 2006 milionów euro. Szpitale, usługodawcy i restauracje, ale także hodowcy owoców i wina dotknięte Przylądek ucierpiał z powodu awarii systemu chłodzenia. Awarie stały się kwestią polityczną przed wyborami lokalnymi 70 marca, a także wzbudziły obawy dotyczące bezpieczeństwa energetycznego gospodarza Mistrzostw Świata 1."

Gospodarce grozi destabilizacja

W międzyczasie wiele dużych firm narzeka na brak bezpieczeństwa planowania, jeśli chodzi o energetykę. „W związku z rosnącymi wątpliwościami co do niezawodnych dostaw energii, kilka firm surowcowych ogłosiło, że chcą zrewidować plany inwestycyjne warte miliardy. Firma surowcowa BHP Billiton po raz pierwszy otwarcie wyraziła wątpliwości co do polityki energetycznej południowoafrykańskiej elektroenergetyki monopol Energii nie da się zrealizować (...) ESKOM niedawno ogłosił program infrastrukturalny o wartości 85 miliardów randów w ciągu pięciu lat, za pomocą którego do 2010 r. ma zostać zmodernizowane dostawy energii w RPA. Krytycy twierdzą, że program bardziej przypomina ten dowód na to, czego dostawca energii elektrycznej przegapił w ciągu ostatnich dziesięciu lat, jeśli chodzi o pilnie potrzebne inwestycje. „(1) Przez dziesięciolecia Republika Południowej Afryki eksportowała energię do krajów sąsiednich po najniższych cenach na świecie ze względu na własne nadwyżki mocy produkcyjnych, a teraz jest zagrożony ogromna luka w mocy. 800 przerw w dostawie prądu w Johannesburgu (2005) w 2 roku mówi same za siebie.

Terroryści w elektrowni atomowej?

Dzień przed wyborami lokalnymi, które są szczególnie ważne dla Kapsztadu, DPA poinformowało 28.02.2006 lutego XNUMX r.: „W Południowej Afryce obcy celowo unieruchomili jeden z dwóch reaktorów w południowoafrykańskiej elektrowni jądrowej Koeberg poprzez sabotaż. Minister odpowiedzialny za spółki publiczne Alec Erwin oświadczył we wtorek, że to wypadek należy wykluczyć. Ekolodzy z RPA oceniają list przyznający się do winy od rzekomej islamskiej grupy terrorystycznej jako wysoce niegodny zaufania, ponieważ został opublikowany z trzymiesięcznym opóźnieniem zaledwie jeden dzień przed wyborami lokalnymi. Oczywiście, po miesiącach żenujących dyskusji o niestarannej konserwacji i nadzorze w elektrowni jądrowej w Koebergu, raport ten miał na celu odwrócenie uwagi od wykroczeń rządu i operatorów. To nie mogło być bardziej amatorskie ani oczywiste.

Mimo to osiem dni po incydencie z Wilhelmem Dietlem odnaleziono szefa Instytutu Badań nad Terroryzmem w Essen (!), który rozpowszechniał swoje podejrzenia co do islamskich grup terrorystycznych i był szczegółowo cytowany przez TAZ aż do Nowych Niemiec. Oczywiście istnieje niebezpieczeństwo ataków terrorystycznych na elektrownie jądrowe; Wskazywaliśmy na to już kilkakrotnie. Ale w tym przypadku rzekomy sabotaż będzie prawdopodobnie wyjątkowo niezdarnym manewrem dywersyjnym dla osób odpowiedzialnych. Już 6 marca, pięć dni po wyborach samorządowych i dwa dni przed wątpliwymi raportami TAZ i ND, południowoafrykański minister ds. przedsiębiorstw państwowych Alec Erwin musiał wiosłować i zaprzeczyć. Tego samego dnia nadeszła „dobra wiadomość”, że części zamienne do elektrowni jądrowej zostały znalezione i dotrą do Kapsztadu za miesiąc (3).

Pozostaje oczywista próba zaciemnienia własnej niekompetencji teoriami spiskowymi. Nawiasem mówiąc, rządzący ANC poniósł klęskę w Kapsztadzie. "Wygląda na to, że ESKOM - a nie policja - ma przed sobą ogromne zadanie. 'Sabotaż' był prawdopodobnie zaniedbaniem. Koeberg stał się zabawką polityczną" napisał 3 marca 2006 roku "Namibia Plus-online".

Budowa PBMR jest opóźniona

Budowa reaktora wysokotemperaturowego, znanego w RPA jako Reaktor Modularny Pebble Bed (PBMR), prawdopodobnie nie rozpocznie się na czas w 2007 roku. W Pelindabie, gdzie testowany ma być cały niejądrowy system reaktora, nawet zakład pilotażowy nie jest gotowy do pracy. Fabryka do produkcji niezbędnych elementów paliwowych, w którą zaangażowane są firmy niemieckie, również nie jest jeszcze w budowie. Earthlife Africa obecnie skupia się na kwestiach gospodarczych w swojej krytyce PBMR. Koszty fazy testowej tego reaktora wzrosły z szacowanych 1999 miliardów randów w 2 roku do 14,5 miliarda obecnie.

W związku z tym uruchomienie będzie opóźnione. Dobrze wiemy o tym z THTR w Hamm-Uentrop. W jakim stopniu kłótnie o elektrownię jądrową w Koebergu rzeczywiście dodadzą impulsu przeciwnikom energetyki jądrowej, dopiero się okaże. Coraz częściej pojawiają się głosy, że oprócz dwóch reaktorów wodnych ciśnieniowych w Koebergu, ma zostać szybko zbudowana kolejna „normalna” elektrownia jądrowa, aby móc przynajmniej w perspektywie średnioterminowej pokryć ogromne zapotrzebowanie na energię elektryczną.

Ironia historii: w 1982 r. uzbrojone komando ANC zniszczyło częściowo budowaną elektrownię jądrową w Koebergu, opóźniając tym samym uruchomienie (4). Ale w tym czasie elektrownia atomowa wciąż była w rękach znienawidzonego reżimu apartheidu. Dziś to oczywiście coś zupełnie innego.

„Luka elektryczna” również w Namibii

Awarie jądrowe w Koebergu dotykają również sąsiednią Namibię. Tutaj zapotrzebowanie na energię w zakresie obciążenia szczytowego wynosi 500 megawatów, z czego tylko 382 megawaty są produkowane we własnym zakresie (5). Dlatego istnieje dziesięcioletni kontrakt na dostawę energii elektrycznej z RPA. Z powodu własnych wąskich gardeł energetycznych Republika Południowej Afryki nie może już dostarczać, a Namibia jest w korku. Również tutaj oszczędzanie energii było obcym pojęciem. Całkowicie nierentowna 2006-letnia elektrownia węglowa „Van Eck” w Windhoek została ponownie uruchomiona na początku stycznia 30 r., choć oficjalnie została zamknięta na dziesięć lat.

Dostawca energii Nampower prowadzi obecnie kampanie na rzecz oszczędzania energii elektrycznej i stara się w pośpiechu nadrobić zaniedbane wysiłki w sektorze energii alternatywnej. Dopiero teraz szef programu energii odnawialnej dochodzi do następującego wniosku: „Przeciętnie Namibia ma jeden z najwyższych poziomów promieniowania słonecznego na świecie, a populacja żyje na dużą skalę, z dwoma osobami na kilometr kwadratowy. część mieszka na obszarach, które nie mogą być podłączone do sieci energetycznej w najbliższej przyszłości. Energie odnawialne oferują rozwiązanie dla oświetlenia i ciepłej wody "(6).

Obecnie w różnych regionach odbywają się dni informacyjne, a Bank Windhoek oferuje kredyty słoneczne na zakup systemów słonecznych. Niekiedy na portalach internetowych pojawiają się głosy nawołujące do wprowadzenia prawa gwarantowania energii dla alternatywnych producentów energii elektrycznej na wzór niemiecki. W niedalekiej przyszłości ludzie będą musieli wymyślić kilka pomysłów, aby zaradzić ogromnej luki elektrycznej w ciągu najbliższych kilku lat. Wymaga to dużych inwestycji i nie jest jasne, skąd będą pochodzić pieniądze.

Uran i rasizm

W przeciwieństwie do tego, dużo pieniędzy inwestuje się w inne projekty. Australijska grupa Rio Tinto inwestuje około 112 milionów dolarów w dodatkową rozbudowę kopalni uranu Rössing, która uzyskała zgodę na przedłużenie produkcji do 2016 roku. „Przez następne dwa lata Rössing chce wydobywać 4000 ton tlenku uranu rocznie. Ten zwiększony cel produkcji powinien stworzyć 150 dodatkowych miejsc pracy” (7) A jeśli chodzi o partnerów do współpracy międzynarodowej, państwo Namibii jest bardzo sprawne w tej dziedzinie: Wszystkie możliwe ministerstwa planują intensywną współpracę z Chinami w zakresie eksploatacji i przerobu surowców mineralnych Namibii.

Praca w kopalniach uranu jest bardzo niebezpieczna dla zdrowia. Dlatego przynajmniej płace robotników powinny być prawidłowe. 450 członków związku górników (MUN) demonstrowało w kopalni w Rössing w celu podwyżki płac i zabierało firmowe autobusy do miasta. Niemieckojęzyczna „Allgemeine Zeitung” werbalnie zaatakowała demonstrantów w najgorszy dla kolonizatorów sposób. Związek został oskarżony o „raczej głupią, pochopną i chciwą władzy”, by wzniecić gromadę i zachowywać się jak „horda oszalała”. A ta kartka pisała o użytkowaniu autobusów firmowych: „Tu masz potrącone dzienne wynagrodzenie” (8) !! To jest dokładnie język rasy białych panów, która oczywiście nadal jest tak bezczelna i pewna siebie, jak kiedyś.

Planowana nowa kopalnia uranu „Langer Heinrich” została ukończona w 40 procentach, wbrew protestom ekologów, i ma zostać uruchomiona we wrześniu 2006 roku (9). Uran ma trafić do USA. Przygotowania do budowy kolejnej kopalni uranu już trwają: „Wstępne studium środowiskowe dla planowanej kopalni uranu na Tekkopje zostało opublikowane w poniedziałek w ratuszu Arandis i zostało poddane dyskusji. Firma Gulf Western Trading chce być w pobliżu 70 kilometrów na północny wschód od Swakopmund (Pty) Ltd założyła kopalnię uranu pod nazwą UraMin (Pty) Ltd ”(10)

Ten niepożądany rozwój w sektorze energetycznym nie pozostaje bez sprzeczności nawet w sekcji forum internetowego „Allgemeine Zeitung”: „To fajny cykl: niemiecki rząd płaci Namibii pomoc rozwojową, rząd w Namibii wykorzystuje ją do rozwoju nieopłacalnego kopalnie uranu. Republika Południowej Afryki kontroluje te niezbędne, wątpliwe Opinia eksperta w. Niemcy kupują „szary” uran po podwyższonych cenach i tym samym eksploatują niebezpieczne reaktory. (...) Jak zwykle na uboczu zejdzie środowisko i ludność”. Zalecamy zapoznanie się z naszymi stronami www.thtr-a.de. Cokolwiek się zdarzy.

Horst kwiat

Anmerkungen:

1. Gazeta Ogólna Windhoek, 1 marca 3 r.
2. Namibia Plus Online, 3 marca 3 r.
3. Gazeta Ogólna Windhoek, 6 marca 3 r.
4. Okólnik THTR nr 85, 2003 r.
5. Allgemeine Zeitung 9 lutego 2 r.
6. Allgemeine Zeitung 3 lutego 2 r.
7. Allgemeine Zeitung 15 lutego 12 r.
8. Allgemeine Zeitung 12 lutego 1 r.
9. Allgemeine Zeitung 1 lutego 3 r.
10. Allgemeine Zeitung 8 lutego 3 r.

W zestawieniu THTR-Rundbrief pisaliśmy już w niezliczonych artykułach (1) na temat Generacji IV, która obejmuje również reaktor wysokotemperaturowy. Program badawczo-rozwojowy „IV generacja” jest realizowany przez dziesięć krajów (2) w celu przygotowania budowy reaktorów jądrowych w nadchodzących dziesięcioleciach.

W magazynie energetycznym BWK (3) 11/2005 istnieje bardzo szczegółowy raport Waltera Tromma i Thomasa Schulenberga na temat aktualnego stanu rzeczy. Autorzy, którzy promują wejście do tej linii reaktora w „kraju wycofywania się z elektrowni jądrowych” RFN, to nie byle kto. Tromm jest zastępcą kierownika programu badań nad bezpieczeństwem jądrowym w Centrum Badawczym Karlsruhe od 2004 roku. Schulenberg od 2000 roku kieruje Instytutem Technologii Jądrowej i Energetycznej w FZ Karlsruhe.

Przede wszystkim, dwoje entuzjastów atomu jest zachwycone artykułem, że od 2003 roku, dzięki członkostwu w EURATOM, Niemcy (a tym samym i ona) mogą prowadzić wysoce oficjalne, naprawdę innowacyjne badania jądrowe na przyszłość. Ponieważ Generacja IV dotyczy rynku jądrowego przyszłości: Produkcja wodoru i ciepła technologicznego ma być połączona z energią jądrową.

Naprawdę rewolucyjna reinterpretacja wszystkich starych terminów ma miejsce w wysoce innowacyjnym wkładzie: „Sustainability. Termin ten implikuje wykorzystanie energii jądrowej dzisiaj w taki sposób, aby przyszłe pokolenia miały możliwość korzystania z energii jądrowej w takim samym stopniu jak dzisiaj”!! Ale możemy być pewni, że następujące systemy reaktorów zostały wybrane przez ekskluzywny Klub Generacji IV w 2002 roku , aby w przyszłości znaleźć się na krótkiej liście:

Obaj naukowcy szczegółowo przedstawiają stan rozwoju odpowiednich systemów i podkreślają, że najważniejsze reaktory przyszłości powinny zostać zidentyfikowane i poddane dalszej optymalizacji poprzez eksperymenty i badania. Ponieważ wszystkie typy Generacji IV mają różne wspólne deficyty i problemy i tutaj robi się ciekawie:

Aby móc prowadzić dalsze badania nad każdym z sześciu wariantów reaktora, dwóch innowacyjnych naukowców zajmujących się „wycofywaniem się z energii jądrowej” określiło koszty na (!) miliard euro na linię. Jest to oczywiście trochę za drogie i dlatego, ich zdaniem, „tworzenie zintegrowanych programów” jest na porządku dziennym, aby wyprzedzić co najmniej jeden lub dwa warianty nuklearne. Ich harmonogram jest następujący: „Po zakończeniu badań wdrożeniowych dla każdego obiektu, pełne zaprojektowanie obiektów i zbudowanie obiektu demonstracyjnego zajmie co najmniej sześć lat i miliardy dolarów”.

Dzięki formularzom aplikacyjnym nowej linii reaktora, dwie nuklearne świnie truflowe są bardzo kreatywne, aby sprawić, że korporacje będą ślinić się w obliczu wysokich kosztów: Oprócz ciepła procesowego, Wunder-Werke będzie również zaangażowany w produkcja surowców papierniczych, odsiarczanie olejów ciężkich i rafinacja ropy naftowej, a także produkcja żelaznych, cementowych, szklanych i dymków. A dlaczego nie, jeśli chodzi o uzdatnianie wody pitnej? RWE jest już właścicielem dużej części światowych wodociągów, dzięki czemu idealnie do siebie pasuje...

Ten też jest gotowy w pośpiechu Rada Gospodarcza CDU na miejscu i zażądał w komunikacie prasowym z dnia 30.03.2006 marca XNUMX r. zwiększenia środków finansowych na badania w dziedzinie energetyki w bardzo konkretnym celu: „Należy podwoić środki państwowe w perspektywie średnioterminowej i Wykorzystywane w sposób neutralny technologicznie Wola. Jednocześnie firmy muszą być bardziej odpowiedzialne. Muszą prowadzić badania i rozwój w zakresie przyszłych technologii, takich jak czysty węgiel i elektrownie jądrowe czwarta generacja wzmacniać."

6 kwietnia federalny wiceprezes FDP i Minister Innowacji NRW Andreas Pinkwart kontynuuje i ostrzega w „Welt”, że „niemiecka energetyka jądrowa pozostaje w tyle. (...) „Na przykład uważam, że reaktor wysokotemperaturowy z torem jest przyszłościową technologią w pierwszym THTR projekt w Hamm w Nadrenii Północnej-Westfalii, który zakończył się w latach XNUMX., twierdząc, że to pomyłka.

Pinkwart postrzega Republikę Federalną Niemiec jako „szczególną europejską odpowiedzialność” za szybką modernizację swojej polityki energetycznej. „Renesans energetyki jądrowej ma miejsce w dwa etapy zamiast:

W Najpierw jest powiązany z badaniami nad HTR w okresie siedmiu lat od czerwonego do zielonego, a kilkadziesiąt milionów kolejnych zostanie dodanych w ciągu najbliższych kilku lat. Nowe opcje nuklearne nie muszą już być tak haniebnie przemilczane, jak w poprzednich latach. Wszystko to prawdopodobnie da się zrobić bez problemów w wielkiej koalicji.

Do druga faza Aby móc zająć się konkretną nową budową elektrowni jądrowych IV generacji w Niemczech, musimy w tej chwili poczekać na powołanie rządu federalnego CDU/FDP w dobre trzy lata po kolejnych wyborach federalnych. Ale do tego czasu nuklearni przyjaciele nadal mogą doskonale wykorzystać czas wielkiej koalicji na badania przygotowawcze i po prostu prowadzić „trudne” działania poprzez Unię Europejską. To takie proste.

Widzimy, że w 20. roku po Czarnobylu Republika Federalna Niemiec robi szybkie postępy w wycofywaniu energii jądrowej.

Horst kwiat

Anmerkungen:

(1) Następujące kwestie dotyczące THTR-Rundbrief dotyczą Generacji IV:

• Okólnik THTR nr 88: Sieć UE na rzecz dalszego rozwoju HTR
• Okólnik THTR nr 90: wniosek UE o finansowanie HTR
• Okólnik THTR nr 93: UE wyznaczyła kurs dla linii HTR; Technologia HTR i ogniwa paliwowe
• Okólnik THTR nr 94: Komisja UE: Cała naprzód dla HTR!
• Okólnik THTR nr 96: Połączenie technologii cywilnych i wojskowych
• Okólnik THTR nr 99: lobby HTR chce więcej unijnych pieniędzy!
• Okólnik THTR nr 102: MAEA i IV Generacja
• Okólnik THTR nr 103: HTR w USA
• Okólnik THTR nr 104: Francja chce rozwijać reaktory IV generacji!

(2) Stany IV generacji to:
Argentyna, Brazylia, Wielka Brytania, Kanada, Francja, Japonia, Korea Południowa, RPA, Szwajcaria i USA

(3) BWK: Jest to magazyn, w którym VEW-Atom-Dziadek Knizia może wykładać pod „Top-Temat” na stronie głównej o zaletach THTR.

Niewiele sprzeciwia się badaniom i rozwojowi związanemu z wodorem per se. Żadne inne źródło energii nie pali się tak czysto jak wodór - najlepiej, aby z układu wydechowego pozostała tylko czysta woda. Dlatego technologia powinna być badana, nie ma co do tego wątpliwości; jest to ważna opcja w przyjaznym dla środowiska systemie energetycznym przyszłości. A jednak decyzja federalnego ministra transportu o uruchomieniu „krajowego programu innowacji w zakresie wodoru i ogniw paliwowych” ma nieświeży posmak. Ponieważ sprawia wrażenie, że optymalizacja inżynierska szyjek wlewu wodoru jest decydującym czynnikiem na drodze do gospodarki wodorowej.

W żadnym wypadku tak nie jest. Ponieważ rozsądna koncepcja energetyki narodowej jest o wiele bardziej pilna. Każdy, kto koncentruje się tylko na aspektach technicznych, zapomina, że ​​wodór nie jest energią pierwotną, którą można po prostu wykorzystać, ale tylko magazynem energii. Każdy wodór musi najpierw zostać wytworzony – przy użyciu energii.

Kto więc chwali wodór, musi również powiedzieć, skąd w przyszłości będzie pochodził cenny gaz. Wytworzony przy użyciu energii jądrowej? To pasowałoby lobby nuklearnemu. Z paliw kopalnych? W takim razie lepiej od razu zatankuj swój samochód gazem ziemnym. Lub ze źródeł odnawialnych? W zasadzie jedyne sensowne rozwiązanie - ale tylko w dłuższej perspektywie, ponieważ przez kolejne lata bardziej ekologiczne i ekonomiczne we wszystkich krajach uprzemysłowionych będzie dostarczać całą zieloną energię elektryczną wytworzoną do sieci i tym samym zastępować inne źródła energii. Ponieważ straty konwersji podczas wytwarzania wodoru są zbyt wysokie. (Od: TAZ, 15.03.2006)

Znany amerykański badacz Joseph J. Roman ma w swojej aktualnej książce „Boom wodorowy„(Verlag Willey-VCH) jasno zademonstrował ograniczenia tej technologii. Martin Koch opisuje to w swojej recenzji książki (w ND z 27.03.2006 marca XNUMX r., dostępnej na naszej stronie internetowej) w następujący sposób:” Wymagany wodór musi zostać wytworzony w złożony sposób i, jeśli to konieczne, transportowane na duże odległości . Oba kosztują dużo pieniędzy. Są też pęknięcia w zbiornikach i rurach znaczne zagrożenie bezpieczeństwa. Powszechnie wiadomo, że wodór może się łatwo zapalić, a jego energia zapłonu jest dwadzieścia razy mniejsza niż gazu ziemnego czy benzyny.”

Horst kwiat

***

Drodzy Czytelnicy!

Późnym wieczorem 2 kwietnia ZDF poinformował o radioaktywnych koraliki PAC, GKSS i sensacyjne przypadki białaczki wokół Geesthacht. W ciągu następnych trzech dni użyto ponad różnych słów wyszukiwania 7000 trafień na naszej stronie, ponieważ koraliki PAC były również używane w THTR. Biuletyn nr. 82 w ten sposób awansował, aby stać się najbardziej poczytnym wydaniem ze wszystkich. Tydzień później to samo stało się, gdy skrócono raport GKSS na temat programu „Mona Lisa”.

Abyśmy mogli kontynuować naszą udaną pracę, przypominamy, że nie tylko papierowa wersja biuletynu, ale także strona internetowa PIENIĄDZE koszty. Więc prosimy o jeden na 20. rocznicę Czarnobyla Darowizna.

***

góra strony

***

Apel o darowizny - THTR-Rundbrief jest publikowany przez BI Umwelt Hamm e. V. ' - Postfach 1242 - 59002 Hamm i finansowane z datków. - THTR-Rundbrief stał się w międzyczasie bardzo zauważonym medium informacyjnym. Istnieją jednak stałe koszty związane z rozbudową strony internetowej i drukowaniem dodatkowych arkuszy informacyjnych. - THTR-Rundbrief prowadzi szczegółowe badania i raporty. Aby móc to zrobić, jesteśmy uzależnieni od darowizn. Cieszymy się z każdej darowizny! Darowizny na konto: BI ochrona środowiska Hamm Cel: okrągły THTR IBAN: DE31 4105 0095 0000 0394 79 BIC: SPAWANA1SZYNKA

***

góra strony

***