Biuletyny THTR z 2005 roku

***

***

Biuletyn THTR nr 102, listopad 2005

SGL Carbon dostarcza grafit do reaktora wysokotemperaturowego!

Po Uhde (Dortmund) i RWE NUKEM (Essen, Hanau) wyszła na jaw kolejna niemiecka firma, SGL Carbon Group AG (Wiesbaden), która jest zaangażowana w dostarczanie paliwa jądrowego dla reaktora modułowego Pebble Bed (PBMR) w RPA i że ma z tym spore oczekiwania dotyczące zysków.

Według własnych informacji, SGL Carbon jest jednym z wiodących światowych producentów produktów węglowych i grafitowych do zastosowań w inżynierii przemysłowej i lotniczej. A także tworzy produkty dla „Sektor obronny” tutaj! Ta globalna grupa ma dostarczać grafit niezbędny do budowy kulistych elementów paliwowych o średnicy 6 cm planowanego reaktora wysokotemperaturowego w RPA. Poniższe szczegóły można znaleźć na stronie internetowej Grupy pod nagłówkiem „SGL Carbon został wybrany jako strategiczny dostawca grafitu. Współpraca z południowoafrykańskimi firmami zajmującymi się energetyką jądrową:

„Technologia PBMR ma zostać wykorzystana w niedalekiej przyszłości do opłacalnej i wolnej od CO2 formy wytwarzania energii jako alternatywy dla skończonych zasobów kopalnych. wybrani dostawcy wysokiej jakości kompozytów grafitowych i węglowych. Obie firmy od kilku lat pracują wspólnie nad rozwojem materiałów do zastosowania w technologii PBMR. Planowana budowa reaktora demonstracyjnego w RPA od 2007 r. może stać się reaktorem dla jednostki biznesowej Specialties SGL Carbon w latach 2006-2008 Obrót ok. 35 do 40 milionów euro prowadzić."

SGL Carbon ma 5.109 pracowników i 26 zakładów produkcyjnych na całym świecie. Powstała w 1992 roku z połączenia SIGRI / Niemcy i Great Lakes Carbon / USA. Obroty roku 2004 wynoszące ponad 926 milionów euro są dystrybuowane w 49% w Europie, 27% w Ameryce Północnej i 24% w pozostałej części świata. Korporacja bez głównych udziałowców sprzedaje swoje produkty w ponad 100 krajach na całym świecie. Siedziba znajduje się w Wiesbaden, jest niemieckim zakładem produkcyjnym Meiningen w pobliżu Augsburga. Istnieje również oddział w RPA.

Własna działalność produkcyjna firmy w przemyśle jądrowym nosi następujące nazwy:

• Rury grafitowe do przechowywania zespołów paliwowych i do przewodzenia gazu w chłodzonych gazem reaktorach jądrowych
• Proszek grafitowy i elementy wykonane z grafitu i CFC do reaktorów wysokotemperaturowych

Grupa Agile ma również „wizję/misję”: „Dążymy do wiodącej pozycji w zakresie kosztów i technologii. (...) Koncentrujemy się na naszych podstawowych kompetencjach w zakresie technologii wysokotemperaturowych oraz wiedzy na temat materiałów i inżynierii”.

Każdy, kto jest tak zdeterminowany, aby sukces finansowy był miarą wszystkiego, wchodzi w konflikt z prawem. W dniu 29 kwietnia 4 roku Europejski Sąd Pierwszej Instancji skazał SGL Carbon na karę grzywny w wysokości 2004 miliona euro w sprawie „Elektrody grafitowe”.

Tętniąca życiem korporacja giełdowa na swojej stronie internetowej wreszcie odwołuje się do strony internetowej Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej MAEA. To powinno wykazywać powagę. Jeśli klikniesz na ten link, zostanie to ujawnione - uczciwie i otwarcie, jak wszyscy zaangażowani - z całą jasnością: Ta strona była sponsorowana przez - no cóż? - SGL Carbon Group, ESKOM South Africa i dwóch innych całkowicie bezinteresownych zwolenników. Komentarz nie jest tutaj wymagany.

Tylko słabo zakamuflowany przez „sponsorujące wynalazki”, SGL Carbon ma na nie bezpośredni wpływ Rząd Republiki Południowej Afryki. „Aktienresearch” z satysfakcją poinformował na swojej stronie internetowej pod koniec sierpnia 2005 r.: „Ponadto południowoafrykańska firma (PBMR Ltd, THTR-RB) ma SGL Carbon jako partnera na konferencji w tym tygodniu w stolicy Pretorii na temat statusu reaktora ze złożem żwirowym – Wybrana technologia.”

Według VDI-Nachrichten z dnia 9 r. zgromadziło się tam „9 przedstawicieli południowoafrykańskiej firmy deweloperskiej, jej udziałowców i inwestorów oraz dostawców z całego świata” !! I wygodnie dołączyła część zespołu ministerialnego z RPA: „Kriek (z PBMR Ltd, THTR-RB) ocenił udział wiceprezes i trzech ministrów jako dowód na to, jak ważny dla projektu jest rząd. „W naszym bogatym w uran kraju naturalne jest, że wykorzystujemy ten surowiec do celów pokojowych i gospodarczych”.

Artykuł VDI podkreśla znaczenie: dostawca na budowę elektrowni jądrowej: „Poza paliwem kulistym PBMR nie będzie produkować ani jednego elementu elektrowni i wnosić wkładu do reaktora. (...) Jednym z ważnych dostawców jest japoński Mitsubishi Heavy Industries na turbiny gazowe Ale zaangażowane są też firmy niemieckie. RWE Nukem weźmie udział w procesie produkcji paliw, podpisał umowę z PBMR podczas kongresu w Pretorii. Firma SGL Carbon z siedzibą w Wiesbaden opracowuje i produkuje reflektory grafitowe i moderatory do wnętrza reaktora. „Z satysfakcją stwierdzono, że testy paliwa i komponentów systemu przebiegają zgodnie z harmonogramem. Wszystko to oczywiście dużo kosztuje:” know-how reaktora ze złożem kulowym, w tym praca niemiecka, jest ogólnie 10 mr. Euro płynął”.

Przy tak dużym międzynarodowym prefinansowaniu i wsparciu politycznym, analitycy giełdowi mogą jedynie wzbudzić żądzę dodatkowych zysków i wyraźną dla dobrze finansowanych inwestorów "Kup" polecam do kolb węglowych SGL. „Aktienresearch” uzasadnia tę rekomendację w następujący sposób: „Według szacunków analityków, SGL Carbon powinna osiągnąć dodatkowy wzrost sprzedaży o 2007% w 2,3 roku w wyniku prowadzonej działalności”. W tym celu możesz „sponsorować” kongres wraz z rządem.

Aby środek był naprawdę pełny, należy również zgłosić, że strona główna „eko-reporter”, który jest zaangażowany w zrównoważone inwestycje i odnawialne źródła energii, drukuje raporty na PBMR bez żadnych krytycznych komentarzy i papuguje gadaninę o „generowaniu energii bez CO2. Całość ozdobiona jest reklamą „Bank środowiska"." Sponsorowane "wszędzie w dzisiejszych czasach!

Tylko otrzeźwiające pozostaje stwierdzenie, że w RFN zdecydowano o długoterminowym „wyjściu” z energetyki jądrowej, ale to bynajmniej nie przeszkadza niemieckim koncernom (zintegrowanym w strukturze międzynarodowej) gorliwie kontynuować dobre interesy z nim, aby dokonać wymuszonego renesansu energii atomowej.

Horst kwiat

Tegoroczną Pokojową Nagrodę Nobla w równych częściach otrzymał Mohamed ElBaradei i kierowana przez niego Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej (MAEA) w Wiedniu.

Egipcjanin jest żonaty z nauczycielką, która uczy w przedszkolu międzynarodowej szkoły w Wiedniu. Przyznał szczerze: „Odnajduję wiele wspólnego między sposobem, w jaki się zachowuję, a sposobem, w jaki moja żona Aida traktuje trzyletnie dzieci” (1). To mówi coś o intelektualnym horyzoncie i racjonalnym wglądzie jego partnera negocjacyjnego. Jednak w programie nie są cukierki ani cukierki, ale bomby atomowe. A więc broń masowego rażenia i poza tym najbardziej niebezpieczna forma energii: energia jądrowa.

Nagroda Nobla dla upadłej instytucji

W rocznice rundy Komitet Nagrody Nobla podejmował do tej pory bardzo wybiegające w przyszłość i pełne nadziei decyzje. W 1985 roku Międzynarodowe Stowarzyszenie Lekarskie przeciwko Wojnie Nuklearnej (IPPNW), aw 1995 Konferencja Pugwash otrzymało Nagrodę Nobla. W tym roku japońska organizacja ofiar bomby atomowej w USA Nihon Hidankyo była jednym z nominowanych przez komitet. Preferowana była wówczas klasyczna organizacja lobbystyczna zajmująca się energią jądrową MAEA. Rozmowy na temat rozbrojenia jądrowego i nierozprzestrzeniania broni masowego rażenia znajdują się obecnie w najgłębszym kryzysie w swojej historii.

MAEA, z której inicjatywy nuklearny dżin został po raz pierwszy wypuszczony z butelki, okazuje się być w dużej mierze bezsilny w swojej roli jako oficer policji atomowej na całym świecie. Ceremonia wręczenia Nagrody Nobla to desperacka próba ratowania zbiegłej sytuacji przy dodatkowym wsparciu moralnym. Jest to bardzo wątpliwe przedsięwzięcie, ponieważ sama MAEA jest przyczyną tego nieszczęścia i robi wszystko, aby w końcu go pogorszyć.

Cel MAEA: energia jądrowa dla wielu krajów rozwijających się

Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej powstała w 1957 roku jako niezależna organizacja w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych. Obecnie zatrudnia 2244 pracowników z ponad 90 krajów (2). Ich własny wizerunek: „Celem organizacji jest szybsze i skuteczniejsze przyczynianie się energii atomowej do pokoju, zdrowia i dobrobytu na całym świecie”.

Ale bezpieczeństwo i pokój nie są daleko. Elektrownie jądrowe wykorzystują wzbogacony uran i produkują pluton, który jest obecnie wykorzystywany w wielu krajach w programach broni jądrowej. Promując i wspierając energię jądrową, sama MAEA przyczynia się do proliferacji broni jądrowej! Nie może też zagwarantować bezpieczeństwa cywilnej energetyki jądrowej. Incydenty w niezliczonych elektrowniach jądrowych (Three Miles Island, Czarnobyl, Sellafield) jasno to wyjaśniają. Całą moralną deprawację tej organizacji widać już w tym, że wielokrotnie zaprzecza ona lub bagatelizuje oczywiste zakłócenia, a tym samym jest współwinna choroby, śmierci i cierpienia wielu ludzi.

„MAEA opowiada się m.in. za dostępem krajów rozwijających się do pokojowej technologii jądrowej. 44 kraje posiadają obecnie obiekty jądrowe, które mogą być wykorzystywane do celów wojskowych” (3). Dziś broń jądrową posiadają następujące kraje: USA, Wielka Brytania, Francja, Rosja, Chiny, Indie, Pakistan, Izrael. A może także Korea Północna i Iran.

Im więcej broni jądrowej jest na świecie, tym większe prawdopodobieństwo, że część z nich może zostać nabyta przez grupy ekstremistyczne. Zwrot, na który często powołuje się IAOE, mówiący o zerowej tolerancji dla dodatkowej broni jądrowej poza poprzednim klubem nuklearnym („atomowy apartheid”), wymaga zerowej tolerancji dla cywilnej energii jądrowej jako warunku wstępnego.

MAEA: światowy pionier w dziedzinie reaktorów wysokotemperaturowych

W dążeniu przemysłu jądrowego, krajów rozwijających się i wschodzących do sprzedaży kontrowersyjnej linii HTR, organizacja ta zapewnia każdą możliwą pomoc. Zapewnia kompletną, wszechstronną obsługę w zakresie promocji, badań i wprowadzenia tej linii. Wysokie ryzyko proliferacji tego typu reaktora zostało szczegółowo opisane w innym miejscu (4). W szczególności Republika Południowej Afryki chce produkować swój moduł HTR specjalnie na eksport. Tutaj MAEA pielęgnuje następną generację producentów broni jądrowej: Generacja IV!

Wraz z siecią jądrową HTR, instytucjami badawczymi i przedsiębiorstwami energetycznymi, MAEA działa jako lider we wdrażaniu tego nowego wariantu proliferacji poprzez niezliczone konferencje, warsztaty, serwisy artykułów, dokumentację, prezentacje i konsultacje na poziomie międzynarodowym! Dziesiątki tysięcy stron (!) bezkrytycznych pochwał dla linii HTR na ich stronie internetowej wyraźnie pokazują, co sądzić o ich sformułowaniach o „nierozprzestrzenianiu broni jądrowej”. Ta słynna organizacja ma te strony finansowane przez swoich bezpośrednich beneficjentów, branżę HTR (ESKOM, Republika Południowej Afryki) i jej dostawców (SGL-Carbon Group, Wiesbaden) (5) !!

Policjant nuklearny nie zabiera klientów do więzienia!

Podział świata na tych, którzy mają broń jądrową i tych, którzy nie mają, jest nieustanną zachętą dla nieodpowiedzialnych rządów do zakupu lub modernizacji broni jądrowej.Przykłady Iranu i Korei Północnej wyraźnie pokazują, że słabsze państwa również polegają na „wartości odstraszającej”. broni jądrowej. Jak dotąd MAEA nie była w stanie przekonać ich do wyraźnego wyrzeczenia się tego.

Według ElBaradei sieci terrorystyczne stanowią realne zagrożenie, ponieważ mają możliwość pozyskiwania materiałów jądrowych za pośrednictwem czarnego rynku (6). Ale nawet jeśli do tej pory odkryto handlarzy bronią jądrową, często nie przeszkadzano im, ponieważ ich działalność służyła pewnym interesom wielkich mocarstw. „Ojciec pakistańskiej bomby atomowej” Abdul Quadeer Khan, który w latach 70. pracował w niemiecko-holenderskim Urenco, celowo nie był niepokojony, aby „neutralizować” siłę nuklearną Indii, która sympatyzowała ze Związkiem Radzieckim, za pomocą pakistańskiej broni jądrowej moc (7). Ten Chan zaopatrywał prawie tuzin krajów ze swojego supermarketu nuklearnego przez następne dziesięciolecia.

Konferencja przeglądowa na temat Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej w Nowym Jorku w maju 2005 r. wyjaśniła: problem broni jądrowej nie jest już możliwy do opanowania, ponieważ materiały radioaktywne mogą być kierowane z „cywilnych” reaktorów jądrowych w niezliczonych miejscach. Jest to kompletne ogłoszenie upadłości całej polityki MAEA. Pokojowa Nagroda Nobla nie pomaga też moralnie zmusić całkowicie głupich do podjęcia działań.

W międzyczasie ElBaradei musi wszcząć śledztwo przeciwko Egiptowi, z którego pochodzi, ponieważ podobno tam miały miejsce eksperymenty nuklearne, które są związane z programem broni jądrowej. „Podczas eksperymentów wyprodukowano metaliczny uran, który mógłby zostać wykorzystany do produkcji plutonu przeznaczonego do broni”, powiedział dyplomata w Wiedniu. Ponadto mogły zostać przeprowadzone wstępne etapy wzbogacania uranu” (8).

Odejście od „cywilnej” energetyki jądrowej musi być stopniowo zwalczane przeciwko nieodpowiedzialnym politykom władzy państwowej i lobbystom jądrowym z MAEA. Rozbrojenie jądrowe byłoby wtedy możliwe jako kolejny drugi krok. 

Horst kwiat

1. Frankfurter Rundschau 8 października 10 r.
2. Nowe Niemcy 8 października 10 r.
3. Zobacz pod 1.
4. Zobacz okólnik THTR nr 86
5. Zobacz artykuł „SGL Carbon dostarcza grafit do HTR” w tym wydaniu
6. Zobacz okólniki THTR nr 95, 98 i 99
7. Młody Świat 11 sierpnia 8

Teraz związki DGB znów prowadzą wspólną sprawę z firmami jądrowymi. Oczywiście tylko po to, żeby zabezpieczyć miejsca pracy. Ten oportunizm ma długą tradycję (patrz też artykuł w ND z dnia 4 listopada 11 na naszej stronie w dziale "aktualności").

Kilka dni temu cztery największe firmy energetyczne oraz ver.di i IG BCE – które nie trzeba określać jako związek zawodowy, a raczej jako egoistyczną organizację osiedli – przedstawiły wspólne stanowisko z postulatami polityki energetycznej nowy rząd federalny. Sygnatariusze opowiadają się w nim za wydłużeniem czasu pracy elektrowni jądrowych, dalszą eksploracją składowiska Gorleben i szybkim uruchomieniem składowiska Konrada. Lista życzeń podpisana przez dwa związki DGB daje więc do dyspozycji istotne części wcześniej wynegocjowanego „wycofywania się z energii jądrowej”.

Przewodniczący Ver.di (i członek Zielonych!) Frank Bsirke stwierdził, że „wycofanie się z broni jądrowej prawdopodobnie storpeduje cele ochrony klimatu zawarte w Protokole z Kioto z powodu koniecznego wówczas wykorzystania konwencjonalnych form energii”. (Junge Welt, 28 października 10)

21 marca 2003 my z grupy ochrony środowiska napisaliśmy do Hamm Bsirske, ponieważ ver.di jest członkiem Senatu Stowarzyszenia Niemieckich Centrów Badawczych im. Helmholza, które jest również odpowiedzialne za badania reaktorów wysokotemperaturowych w Jülich. Bsirske odpowiedzmy 15 kwietnia 2003 r.:

„Ver.di i jej poprzedniczki od dawna opowiadają się za ostateczną likwidacją energetyki jądrowej i wspierają wszelkie działania i kroki w tym kierunku zarówno w Niemczech, jak i na skalę międzynarodową. (...) „obszar programowy (w Helmholz Gemeinschaft, RB) wciąż czeka na ocenę. Skorzystamy z tej okazji, aby rozważyć przedstawione przez Państwa argumenty”.

Możemy teraz zobaczyć, jak poważnie ver.di miał to na myśli. Cień przeszłości, w którym związki DGB były uległymi wspólnikami przemysłu jądrowego w latach 70. i 80., znów nas dogania! - Czy oni w ogóle nic nie rozumieli?

Horst kwiat

Teraz staje się jasne, na jakich gliniastych stopach opiera się atomowy konsensus, wywołany przez czerwono-zielone. Ponieważ ogłoszone „wycofywanie się z broni jądrowej” nie stało się nieodwracalne. Za rządów federalnych kierowanych przez Unię absurdalnie długie pozostałe kadencje mają zostać przedłużone dalej a budowa wyjątkowo niebezpiecznego repozytorium w Gorleben zostanie wznowiona. Badania nad energią atomową mogą liczyć na nową niespodziankę, dzięki czemu Niemcy ponownie będą eksportować technologię atomową na cały świat. Zagrożenia związane z energią jądrową nie zmalały ani trochę.

Niemniej jednak Lobby Atomowe i Unia Energii Atomowej próbują przedstawić odpowiedź na katastrofę klimatyczną i uzależnienie od źródeł energii z niebezpiecznych regionów świata. Chcą naprawić publiczny wizerunek tej technologii, nadszarpnięty najpóźniej od Czarnobyla. Jednak dalsze nieelastyczne duże elektrownie nie pomogą odejść od uzależnienia od ropy naftowej. Potrzebna jest masowa ekspansja energii odnawialnej w połączeniu z dużo bardziej wydajnymi, zdecentralizowanymi elektrowniami gazowymi, które można elastycznie dostosowywać do zmieniających się ilości energii ze słońca, wiatru i biomasy.

Elektrownie jądrowe pokrywają obecnie niecałe 3% światowego zużycia energii. Biorąc pod uwagę bardzo ograniczone złoża uranu Ziemi, która przy dzisiejszym zużyciu przetrwa 40 lat, energia jądrowa jest w powietrzu jako alternatywa dla elektrowni wykorzystujących skończone paliwa kopalne.

Jest to wystarczający powód, aby przeciwstawić się propagowanemu renesansowi energii atomowej i opowiedzieć się za dalszą konsekwentną ekspansją energii odnawialnej jako alternatywy. Brudna gra między E.ON, RWE, EnBW i Vattenfall musi się skończyć.

Aus: www.aussendung.de

Z dwoma autobusami i ponad 100 przeciwnikami energetyki jądrowej inicjatywy z Münsterlandu wzięły udział w ogólnopolskiej demonstracji antyatomowej w Lüneburgu 5 listopada. W przypadku inicjatyw z Münsterland na pierwszym planie był postulat natychmiastowej rezygnacji z energii jądrowej. Obejmuje to również zamknięcie zakładu wzbogacania uranu w Gronau, postój w magazynie tymczasowego składowania Ahaus oraz zamknięcie elektrowni jądrowej Lingen. W Lüneburgu demonstrowało łącznie około 11 osób. Demonstracja jest także sygnałem dla berlińskich rund negocjacji między Unią a SPD, by ostatecznie zrezygnować z energetyki jądrowej w obliczu nierozwiązywalnych problemów z utylizacją i stałego zagrożenia wypadkami 7000 listopada. Informacje: www.castor.de

W Morsleben: To tam 348 pojemników jest przechowywanych w 200-litrowych beczkach z THTR. We wrześniu 2005 Federalny Urząd Ochrony Radiologicznej (BfS) przekazał plany ostatecznego zamknięcia składowiska Ministerstwu Środowiska Saksonii-Anhalt. Wystawa publiczna prawdopodobnie odbędzie się za około rok. BfS do tej pory nie ujawnił żadnych szczegółowych informacji na temat dokładnej koncepcji likwidacji i nie odpowiedział na krytyczne zapytania w tej sprawie. Duże partie podziemnego systemu szybów mają zostać wypełnione łącznie czterema milionami metrów sześciennych specjalnej mieszanki. Prace mogą rozpocząć się w 2008 roku i prawdopodobnie potrwają 15 lat. Kopuła solna jest zagrożona zawaleniem się, a ogromne bryły grożą wyrwaniem się z sufitu (patrz THTR-RB 99). Z około dwóch miliardów euro kosztów likwidacji tylko 150 milionów euro uzyskają operatorzy elektrowni jądrowych (ND z 14.09.2005).

W Ahausie: Po raz trzeci po 1999 i 2004 roku nowe uszkodzenia korozyjne kontenerów 10.03.2005 THTR-Castor zostały zgłoszone 305 marca XNUMX roku. Sprawa nie została jeszcze w pełni wyjaśniona. Oto chronologia:

18.03.2005: Wniosek BI Hamm do właściwego Ministerstwa Nadrenii Północnej-Westfalii.

21.04.2005: Odpowiedź wstępna, zapowiedziano dalsze śledztwo.

01.07.2005: Kolejna prośba od BI Hamm.

27.07.2005: Ministerstwo NRW pisze: „W międzyczasie został opracowany specjalny program dla tych egzaminów, który jest obecnie w trakcie realizacji. Z obecnej perspektywy egzaminy te będą jednak przedłużone do jesieni”.

07.11.2005: Nadal brak odpowiedzi z Ministerstwa NRW.

Artykuł „Atomowy trójkąt” został przedrukowany w antyatomowym aktualności nr 166 i cytowany w czasopiśmie „Solarzeitalter” nr 3 (2005) przez Eurosolar. To sprawia, że ​​jest to zdecydowanie najczęściej przedrukowywany i cytowany artykuł, jaki napisałem przez ostatnie 25 lat.

Podsumowanie wszystkich artykułów UE w okólniku „Ramy nuklearne UE” znajduje się w tak poważnych dokumentach, jak „Okólnik UE” nr 8/9 2005 Niemieckiego Pierścienia Ochrony Przyrody (DNR) – w którym wszystkie zrzeszone są największe stowarzyszenia ochrony przyrody w Niemczech – i publikowane w czasopiśmie „Środowisko, gminne listy ekologiczne” nr 18/2005.

Reakcja mediów na numer 100 była bardzo satysfakcjonująca. Oto krótki przegląd:

• Nowe Niemcy 12.08.2005
• Westfälischer Anzeiger 13.08.2005 (duży artykuł z dwoma zdjęciami)
• Młody Świat 15.08.2005
• Hamm-Online (Internet), sierpień 2005
• Republika Południowej Afryki nr 4, 2005
• Strahlentelex nr 446-447, 2005
• Grass Roots Revolution nr 302, 2005
• AKP - Alternatywna polityka lokalna nr 6, 2005 

***

góra strony

***

***

góra strony

***