Biuletyny THTR z 2013 roku

***

***

Biuletyn THTR nr 141, lipiec 2013

Treść:

Rozpoczęcie budowy „największej elektrowni jądrowej na świecie” w Chinach?

Badania THTR w NRW trwają!

Pytania dotyczące koralików w THTR

THTR pozostało do rozliczenia do 2080 r.: Czy wystarczy 667 mln euro?

Rozpoczęcie budowy „największej elektrowni jądrowej na świecie” w Chinach?

Reaktor wysokotemperaturowy (HTR) opracowany w Forschungszentrum Jülich za pomocą niemieckiego know-how i pieniędzy pochodzących z podatków jest obecnie budowany w Chinach. W starych numerach THTR-Rundbrief pisaliśmy, że ten reaktor ze złożem żwirowym nie został przypadkowo zaplanowany na półwyspie Shandong, dawnej niemieckiej bazie kolonialnej, aż do 1914 roku. Mówiono wówczas, że HTR zacznie działać w 2010 roku.

Ze względu na różne trudności i tymczasowe wstrzymanie budowy w związku z katastrofą reaktora w Fukushimie, start był kilkakrotnie opóźniany. Ponieważ przemysł jądrowy coraz bardziej boryka się z problemami z legitymizacją, próbuje teraz zdobywać punkty za budowę rzekomo odpornych na katastrofy HTR.

W Republice Południowej Afryki rozwój nowej linii reaktorów czwartej generacji musiał zostać przerwany w 1,5 roku po zainwestowaniu 2010 miliarda euro. Teraz Chiny próbują tego oryginalnego niemieckiego wynalazku. W budowę zaangażowane są dwie korporacje oraz Uniwersytet Tsinghua. Nowy HTR o nazwie „Shidaowan” w Rongcheng ma stać się największą elektrownią jądrową na świecie o mocy 6 megawatów, według przyjaznego dla elektrowni jądrowych FAZ z 1 stycznia 2013 r.

Przekaz o niewyobrażalnie dużym „z natury bezpiecznym” reaktorze, wydmuchanym z przezroczystych motywów, jest jednak mylący. Zgodnie z pierwotnym raportem (Chinadaily Europe, 6.600 stycznia 6 r.), pod wzniosłą nazwą 1 MW kryją się różne dobrze znane bloki wodne ciśnieniowe o mocy 2013 MW z kilkoma stopniami rozbudowy i tylko jednym HTR o mocy 6.400 MW. W pierwotnych zapowiedziach z Chin nie tylko nie ma odniesienia do „pracy pionierskiej” Jülich, ale podkreśla się niezależną chińską pracę rozwojową.
Irytacja z tą linią reaktora jest „nieodłączna” ze względu na konstrukcję i zaprogramowanie. Niemieckie reaktory ze złożem żwirowym w Jülich i Hamm musiały zostać zamknięte pod koniec lat 80. z powodu niezliczonych incydentów i awarii. Wkrótce więc aktualne doniesienia o problemach z HTR będą pochodzić z Chin, jeśli pozwoli na to cenzura.

Elementy paliwowe THTR: pierwiastki ziem rzadkich uruchamiają rzadko działający reaktor

W międzyczasie okazało się, gdzie produkowane są kuliste elementy paliwowe wymagane w THTR. Ma się to odbyć w przemysłowym mieście Baotou w Mongolii Wewnętrznej, około 700 kilometrów na północny zachód od Pekinu. Baotou znane jest z tego, że wydobywa się tam tzw. pierwiastki ziem rzadkich. 28 marca 2013 r. portal szwajcarskiej grupy atomowej „Nuklearforum” poinformował o ceremonii wmurowania kamienia węgielnego 16 marca 3 r. w Baotou:

„Partnerzy projektu – China National Nuclear Corporation (CNNC), Tsinghua University, China Huaneng Group, China Power Nuclear Power Engineering Co. i Nuclear Huaxing Construction Co. – podpisali wcześniej umowę o współpracy w zakresie świadczenia usług technicznych, budowy, montażu i monitorowanie projektu instalacji pilotażowej. Zakład pilotażowy dąży do rocznej zdolności produkcyjnej 300.000 2015 elementów paliwowych i ma rozpocząć działalność w sierpniu XNUMX r.
HTR-PM o mocy 210 MW znajduje się w zatoce Shidao na najbardziej wysuniętym na wschód krańcu prowincji Shandong na wschodnim wybrzeżu Chin i jest oficjalnie w budowie od końca 2012 roku. Uruchomienie zaplanowano na 2015 rok.”(1)

Katastrofa ekologiczna i eksmisje

Wydobycie i przetwarzanie pożądanych i drogich pierwiastków ziem rzadkich doprowadziło do katastrofy ekologicznej w regionie Baotou z wieloma ofiarami śmiertelnymi, rażącymi naruszeniami praw człowieka i przesiedleniami mieszkańców:

„Odpady z procesu rafinacji, takie jak toksyczne chemikalia i substancje radioaktywne, trafiają do ogromnego basenu zbiorczego,„ jeziora ziem rzadkich ”. W ciągu ostatnich kilku lat zgromadziło się tam prawdopodobnie 150 mln ton nadkładu. Według blogera Fanlinga, zlewnia jest doskonałym przykładem marnowania zasobów i zanieczyszczenia:
„W ciągu wielu lat wydobycia żelaza nagromadziła się tama nadkładu o łącznej wartości 150 milionów ton. Obejmuje to 9,3 miliona ton pierwiastków ziem rzadkich i 90.000 12 ton toru. Tym samym zostawiamy za sobą nową kopalnię dla przyszłych pokoleń, którą powinniśmy zachować. Przede wszystkim należy zapobiegać rozproszeniu osadów w okolicy poprzez erozję. Dno jeziora nie jest takie samo we wszystkich miejscach. Część sypkiego nadkładu wystaje z wody i jest rozpraszana przez wiatr, przez co jest tracona do wydobycia i zanieczyszcza środowisko”. Bez uszczelnienia, wody gruntowe są również zanieczyszczone radioaktywnie i chemicznie. Jezioro znajduje się 10 km od centrum miasta Baotou i XNUMX km od Żółtej Rzeki.
W produkcji pierwiastków ziem rzadkich radioaktywny tor jest często produktem ubocznym. Ponieważ tor występuje w tych samych minerałach, co pierwiastki ziem rzadkich, ale nie był jeszcze używany, trafia do zbiornika zbiorczego jako produkt odpadowy z przeróbki rudy. Efekty są wyraźnie widoczne: między 1993 a 2005 rokiem 66 osób zmarło na raka w wiosce Dalahai. Od 2006 roku w liczącej 1700 mieszkańców wsi zmarło 14 osób, w tym 11 na raka.

(...) Według własnych oświadczeń spółka operacyjna Baogang płaci państwowej kopalni w Bayan Obo (również położonej w dystrykcie Baotou; tam wydobywany jest tor, tj.) rocznie za działania na rzecz ochrony środowiska w zbiorniku zbiorczym ponad 40 milionów juanów. W 2008 roku Baotou City i Baogang wydały 500 milionów juanów na przeniesienie pięciu wiosek w okolicy. Ale mieszkańcy wsi Xinguang odmawiają wprowadzenia się do nowych mieszkań udostępnionych przez rząd: „Chociaż muszą tu znosić zanieczyszczenie, straciliby swoje kilka pól, gdyby zostali przeprowadzeni i nie mieliby w ogóle żadnych środków do życia . We wspólnym liście do ojców miasta mówią, że odszkodowanie za przeprowadzkę jest zbyt niskie, a odszkodowanie za zanieczyszczenie za rok 2009 nie zostało jeszcze wypłacone ”. (2)

Hałdy toru jako uzasadnienie budowy reaktora

W Baotou tony radioaktywnego toru leżą wokół jako produkt odpadowy do wydobywania metali ziem rzadkich i zagrażają życiu ludności. Jeśli ten tor zostanie w przyszłości użyty do produkcji elementów paliwowych THTR, dwa ptaki zostaną zabite jednym kamieniem. Radioaktywny tor jest „usuwany”, a przemysł jądrowy ma dobry powód, aby móc kontynuować eksperymenty z niedojrzałą technologią HTR. Niebezpieczne rzeczy trzeba jakoś usunąć...

SGL Carbon z Wiesbaden

Chiński przemysł jądrowy jest wspierany przez firmę SGL Carbon z siedzibą w Wiesbaden, która od dziesięcioleci wyrobiła sobie markę dzięki wysoce wyspecjalizowanej produkcji komponentów grafitowych i elementów paliwowych do THTR (3). W marcu 2011, kilka dni po katastrofie w Fukushimie, została podpisana umowa pomiędzy chińskimi firmami a SGL Carbon Group w Niemczech na produkcję 500.000 4 kulek grafitowych (5) dla THTR w „Shidaowan” w Rongcheng na półwyspie Shandong (XNUMX) podpisany.

SGL Carbon oczywiście nie ma skrupułów moralnych, aby czerpać zyski z nędzy w Baotou. Kiedy ta firma w RPA chciała zarobić na nieudanej obecnie budowie THTR, łącznie bezużytecznie zmarnowano około 1,5 miliarda euro. Pieniądze, których brakuje biednym ludziom w RPA. Część SGL Carbon w workach.

Który kraj zostanie następnie uwiedziony przez ten rzadko działający reaktor? SGL Carbon już czeka na kolejnego głupca. Forschungszentrum Jülich pomaga w tych kiepskich transakcjach najlepiej, jak potrafi, poprzez finansowaną przez państwo propagandę i badania nad reaktorem upadłościowym, zamiast brać odpowiedzialność za rozsądnie uporządkowaną i nieszkodliwą likwidację własnych promieniujących hałd HTR w Jülich i Hamm.

Anmerkungen:

1. Zobacz: http://www.nuklearforum.ch/de/aktuell/e-bulletin/china-brennelement-anlage-fuer-htr-im-bau
2. Zobacz: http://www.stimmen-aus-china.de/2011/04/26/selten-unnachhaltig-seltene-erden-und-umweltverschmutzung-in-china/
3. Zobacz: http://www.reaktorpleite.de/nr.-102-november-05.html
4. Zobacz: http://www.world-nuclear-news.org/ENF-Chinese_HTGR_fuel_plant_under_construction-2103134.html
5. Zobacz: http://www.linksnet.de/de/artikel/19897
Więcej informacji na temat Chin można znaleźć w okólnikach THTR nr 88, nr 98, nr 105 i nr 113

Już kilkadziesiąt razy informowaliśmy na tej stronie internetowej, że w Nadrenii Północnej-Westfalii, nawet pod czerwono-zielonymi rządami, prowadzono prace nad dalszym rozwojem reaktora wysokotemperaturowego toru (THTR), sabotując tym samym prawdziwe wycofanie energii jądrowej.

W tym roku nie trzeba było długo czekać na kolejny bałagan. Pod przewodnictwem prof. dr. rer. nat. H.-J. Od 1 marca 2013 r. Forschungszentrum Jülich (FZJ) zatrudni doktoranta na początkowy okres trzech lat w celu zbadania dalszego rozwoju THTR. Pod numerem zadania 11599 obszar odpowiedzialności na stronie FZJ został opisany następująco:

„W reaktorach chłodzonych gazem, moderowanych grafitem, podczas pracy nieuchronnie wytwarza się pył węglowy. Jest to szczególnie ważne w reaktorach wysokotemperaturowych (HTR) ze sferycznymi elementami paliwowymi, w których oprócz możliwych reakcji chemicznych, ścieranie się elementu paliwowego obsługa i przepływ kulowy są specjalnymi mechanizmami do generowania pyłu grafitowego...) Celem eksperymentów jest dostarczenie wiarygodnych danych do walidacji modeli do obliczania produkcji pyłu, transportu pyłu oraz symulacji procesów osadzania i ponownego zawieszania pył w obwodzie pierwotnym reaktora wysokotemperaturowego -Bezpośrednio i być zintegrowany z HCP (pakiet kodów HTR)."

Jak długo ten rząd NRW chce, aby lobby nuklearne tańczyło na nosie? A może SPD, która przez dziesięciolecia całkowicie bezkrytycznie wspierała ten typ reaktora pieniędzmi podatników, gdzie tylko było to możliwe, a nawet całkiem słusznie, że ta opcja nuklearna jest celowo otwarta w Nadrenii Północnej-Westfalii? Jak dobrze wiadomo, w 2001 r. Fritz Fahrenholt, jako „członek Rady ds. Zrównoważonego Rozwoju przy Kanclerzu Federalnym” Schröder, opowiedział się za zwiększeniem badań nad THTR w „Vorwärts”, aby móc ponownie budować te reaktory.

FZ Jülich: sprzedaje i promuje reaktory ze złożem żwirowym!

Forschungszentrum Jülich (FZJ) wraz z TÜV Rheinland, Politechniką w Dreźnie i wieloma firmami jądrowymi pracuje nad dalszym rozwojem linii HTR w ramach ARCHER (Zaawansowany Reaktor Kogeneracji Ciepła i Energii Elektrycznej-RD) i organizuje jedną szeroką wymianę naukową na poziomie europejskim.
Od 2007 roku FZJ jest również zaangażowana w Platformę Technologiczną Zrównoważonej Energii Jądrowej (SNETP), której celem jest wytwarzanie ciepła i energii elektrycznej za pomocą reaktorów wysokotemperaturowych. Tak przygotowany do budowy nowych elektrowni jądrowych. Jako członek SNETP, aw szczególności podgrupy Kogeneracji Jądrowej, FZ Jülich wyraźnie działa przeciwko deklarowanym celom niemieckiej transformacji energetycznej.
Zamiast bankructw, pecha i awarii - AVR w Jülich jak najbezpieczniej zdemontować i zadbać o bezpieczną ochronę THTR Hamm, największa instytucja badawcza NRW działa jako globalny marketingowiec i promotor reaktorów ze złożem żwirowym!

Demontaż THTR

Od 1997 do 2027 roku THTR Hamm jest w tak zwanej operacji wycofania z eksploatacji. W 2017 roku zostanie podjęta decyzja, jak postępować z ruinami reaktora radiacyjnego. Na tym tle ciekawe jest, że Energiewerke Nord GmbH (EWN) planuje aktywność w sprawach THTR Hamm. EWN, który zdemontował już elektrownie jądrowe w Greifswaldzie i Rheinsbergu, podał 13 lutego 2013 r.:
„Cordes ogłosił utworzenie nowej filii w Nadrenii Północnej-Westfalii w celu demontażu reaktora wysokotemperaturowego THTR 1989 w Hamm, który został zlikwidowany w 300 roku. Oprócz reaktora eksperymentalnego Jülich, który obecnie zatrudnia 140 pracowników, obszar likwidacji Centrum Badawczego Jülich z 220 pracownikami.” (1)

Uwaga:
1. http://www.business-wissen.de/nachrichten/ewn-will-sich-als-kompetenzzentrum-fuer-atomausstieg-profilieren/

Wiosną 2012 roku jedenastolatek w ramach „Jugend forscht” odkrył w pobliżu THTR liczne malutkie kule. Te maleńkie kulki zostały przekazane do analizy LIA (Państwowy Instytut Projektowania Pracy) NRW.

Przeprowadzone tam badania wykazały, że kulki nie wykazują radioaktywności, a dostarczone próbki mogą być cząstkami tlenku żelaza. 9 lipca 20012 wyniki tych dochodzeń zostały opublikowane przez LIA na swojej stronie internetowej.
 
Szereg pytań i niespójności powstało dla BI Environmental Protection Hamm w oparciu o ekspertyzę przedłożoną również przez HW Gabriel. W szczególności dlatego, że w tym raporcie zarzucono, że LIA nie mierzy ani nie dokumentuje pewnych ważnych obszarów pomiarowych, a analizowana jest tylko powierzchnia, a nie wnętrze kulek. Wywołało to spore niepokoje i liczne dyskusje wśród ludności w pobliżu THTR.

Z tego powodu inicjatywa obywatelska wysłała 6 grudnia 2012 r. pismo z wieloma pytaniami do ministra środowiska ekologicznego Nadrenii Północnej-Westfalii Johannesa Remmela. Jego obszerną i szczegółową odpowiedź otrzymaliśmy 16 marca 2013 r. Odpowiedź tę dokumentujemy we fragmentach:  
---
Badania próbek na radioaktywność zostały przeprowadzone przez ośrodek pomiaru promieniowania Państwowego Instytutu Projektowania Robót NRW (LIA) i opublikowane w Internecie. Nie można było wykryć sztucznej radioaktywności.

Państwowy Urząd Ochrony Przyrody, Środowiska i Konsumentów Nadrenia Północna-Westfalia (LANUV) przeprowadził badania składu pierwiastkowego próbki dostarczonej przez punkt pomiaru promieniowania (fluorescencja rentgenowska, mikroskop świetlny i skaningowy mikroskop elektronowy (SEM), a następnie analiza dyspersyjna energii). Zapoznałeś się z prezentacją zawierającą raport LANUV w Internecie. Widma rentgenowskie do analizy elementarnej próbki zarejestrowano w LANUV przy napięciu przyspieszenia 20 keV.

W internecie początkowo pokazano tylko część widma, zakres do 11 keV, ponieważ w widmach w zakresie 11-20 keV wyświetlane są tylko 2 linie pierwiastka złota, które można jednoznacznie przypisać do przygotowania próbki, a nie samej próbki, dlatego nie zawiera żadnych istotnych informacji. Nie wykryto pierwiastków o większej liczbie atomowej, takich jak tor, uran i pluton, których linie leżą w zakresie od 12,97 do 18,29 keV. Gdyby te pierwiastki były obecne w próbce, powinny być obecne dalsze charakterystyczne linie w zakresie od 3,0 do 3,5 keV. Ponieważ tych linii brakuje również w widmach, tor, uran i pluton nie były wykrywalne w próbce.

Raport LANUV zawierał tylko część całego określonego widma, ponieważ część widma do 11 keV może być użyta do wyświetlenia wszystkich linii istotnych dla próbki. Zbadano jednak do 20 keV.

W odpowiedzi na zapytania zmapowano pełne spektrum, które było już dostępne, aby w pełni wyjaśnić zakres badań. Nie było więc zupełnie nowego, rozszerzonego raportu, zmapowano jedynie pełne widmo, które było już dostępne, nawet jeśli nie było to konieczne do oceny. Ocena pozostała bez zmian.

Opinia Pana Gabriela była intensywnie badana, ale nie zmieniła niczego w jednoznaczności wyników analizy LlA i LANUV. (...)

Pan Gabriel uważa za wątpliwe to, że widmo nie pokazywało pełnego zakresu energii. W dolnym zakresie energii powinna być widoczna linia Th-232, która jego zdaniem była utrzymywana w tajemnicy. Jednak fakt, że widmo nie było wykorzystywane do wykrywania Th-232 i wszystkie niezbędne linie Cs-137 i Co-60 znajdują się w rozważanym zakresie energii, nie jest uwzględniony w uwagach Pana Gabriela. LIA wykazał również niższy zakres energii, w którym oczywiście nie ma wykrywalnej linii toru; gdyby tak było, LlA wskazałby to.

Chciałbym również zaznaczyć, że detekcja Th-232 w widmie gamma jest również możliwa poprzez produkt wtórny Ac-228 (aktyn-228), którego główna linia to 911 keV i dla którego nie ma wykrywalnej aktywności .
Cała dyskusja na temat pojedynczych linii w widmie gamma nie jest z naszego punktu widzenia celowa, ponieważ oznaczania Th-232 nie dokonano za pomocą spektroskopii gamma, ale poprzez analizę aktywności alfa. W tym celu LIA całkowicie zniszczył i rozpuścił kulki, co obala fakt, że LIA mierzyło tylko zewnętrzną powłokę kulek. Granica wykrywalności emiterów alfa Pu-238, Pu-239, Th-232, U-238 i U-235 wynosi 0,86 Bekerela na kilogram materiału kulek, co oznacza, że ​​stężenie aktywności tych izotopów jest poniżej tej wartości z prawdopodobieństwem granicznym pewność Warto. (...)

Na zakończenie chciałbym stwierdzić, że badanie toru 232 przeprowadzono nie metodą spektroskopii gamma, ale znacznie dokładniejszą metodą analizy alfa. Toru 232 nie można było wykryć w próbce. Granica wykrywalności pomiaru wynosiła poniżej jednego Becquerela na kilogram materiału kulek.

Ponadto poproś o informacje na temat charakteru elementów paliwowych THTR oraz zbilansowania dostaw i usuwania elementów paliwowych THTR:

Wysokotemperaturowy reaktor toru (THTR) wykorzystywał elementy paliwowe zawierające około 10,2 g Th-232 i 0,96 g U-235. Do produkcji elementów paliwowych nie stosowano pierwiastków transuranowych, takich jak pluton, ameryk i kiur. Bilans elementów paliwowych stosowanych w THTR przedstawia się następująco:

Łącznie elementy paliwowe dodane do reaktora: 619.804 XNUMX szt.
Wycofanie z reaktora; Teraz przechowywane w magazynie kontenerów transportowych Ahaus: 617.606 XNUMX sztuk
pozostałe w reaktorze (bezpieczna obudowa): 2.198 sztuk. Jedynym producentem i dostawcą elementów paliwowych była firma NUKEM GmbH.

Na tle tych stwierdzeń nie ma powodu do dalszych badań nad sztuczną radioaktywnością. Obszerne informacje na ten temat znajdziecie Państwo również w raporcie bieżącym do Komisji Ochrony Środowiska Sejmu Krajowego, który Państwu załączam. Znajdziesz tam również wyniki dotyczące składu pierwiastkowego kulek – głównie tlenku żelaza.

Pod koniec 2012 roku złożono wniosek do rejestru nowotworów o zachorowalność na nowotwory w sąsiedztwie THTR. Wynik oceny nie jest jeszcze dla mnie dostępny.
---
Chcielibyśmy skorzystać z okazji, aby podziękować ministrowi środowiska NRW Johannesowi Remmelowi za tę szczegółową odpowiedź. Ze względu na dużą liczbę zgłoszonych nam przypadków raka, nadal uważamy ponowne badanie koralików przez niezależnych naukowców za rozsądne. Mamy nadzieję, że to śledztwo odbędzie się w ciągu najbliższych kilku miesięcy.

Oto odpowiedź od HW Gabriel

15 marca 2013 r. grupa „piratów” w parlamencie stanowym NRW zapytała komisję ds. budżetu i finansów parlamentu stanowego NRW, jak wysokie będą koszty „pozostałego rozliczenia” THTR. Reaktor jest w tzw. likwidacji od 1997 do 2027 roku.

W 2009 roku wygasła umowa ze spółką operacyjną Hoch Temperatura-Kernkraftwerk GmbH (HKG) i trwały negocjacje dotyczące przejęcia rocznych kosztów likwidacji. Do tego czasu, według oficjalnych informacji, na likwidację i uwięzienie przeznaczono łącznie 425 mln euro. Rząd federalny przejął 127 mln euro, NRW 146 mln euro, a HKG 142 mln euro. Podobnie jak w poprzednich dziesięcioleciach, kraj związkowy Nadrenia Północna-Westfalia płaci rocznie około 4 mln euro za likwidację.

W odpowiedzi rządu stanowego na pirackie śledztwo stwierdza się, że HKG posiada 667 mln euro w rezerwach na THTR: na bezpieczną osłonę do 2035, koszty tymczasowego składowania do 2055, wydatki na fundusz Salzgitter do 2058 , ostateczne koszty składowania do 2080 r. oraz szacunkowe koszty demontażu reaktora do 2044 r.

Wątpliwe, czy te pieniądze wystarczą. Ponieważ demontaż może być bardziej skomplikowany i kosztowny niż wcześniej zakładali osoby odpowiedzialne. Kraj zaangażował się w 32 miliony euro na „3. Umowa Uzupełniająca „w sprawie likwidacji. - Byłoby jeszcze lepiej, gdyby przemysł jądrowy musiał sam płacić za usuwanie własnych odpadów promieniotwórczych.

W międzyczasie popularny bajkowy wujek i poprzedni dyrektor techniczny HKG, Günther Dietrich, przeszedł na emeryturę. Dr. Ralfa Versemanna. 47-latek ma nadzieję, że rozpocznie się demontaż THTR (WA z 3 maja 5 r.). Gdyby demontaż rozpoczął się w 2013 roku, miałby 2030 lat. Zapobiegawczo minister finansów NRW ogłosił 76 marca 3 r.: „Demontaż zakładu nie jest na razie planowany”. Z oczywistych względów wolałby widzieć dodatkową lawinę kosztów, która później ujawniła się jako emeryt.

Nowa strona główna

Od energii jądrowej po kulturę, krytykę partii, związki zawodowe, ruchy oddolne, prawa, sprawy lokalne, Azję Południową po krytykę czasopism, w Internecie można przeglądać liczne artykuły Horsta Blume'a z ostatnich 40 lat, które są stale aktualizowane: http://www.machtvonunten.de/

Ruch antynuklearny w Indiach

W numerze 140 pisaliśmy o pokojowym sprzeciwie wobec budowy elektrowni jądrowych w Kudankulam (Indie). W międzyczasie grupa wsparcia z RFN opublikowała siedem bardzo interesujących okólników na temat Atomu i Indii.

Można je obejrzeć tutaj:
http://indien.antiatom.net/newsletters-2/newsletterantiatomindiennr7/

***

góra strony

***

***

góra strony

***