Historia

zostanie wykonana

***

Jak było wtedy z THTR?

autor: Werner Neubauer

Na początku lat 1980. znajomy działający w lokalnym „ruchu antynuklearnym” zapytał mnie, czy chciałbym pójść na demonstrację przeciwko THTR. Moje „zainteresowania polityką” były bardzo ograniczone i i tak nigdy nie mam dość czasu, ale ten człowiek miał naprawdę dobre Argumenty i po prostu nie poddawał się. W końcu to musiał być jeden z moich słabszych dni, faktycznie mu się udało, a ja pobiegłem dalej. Była słoneczna wiosenna niedziela, więc może warto wybrać się na spacer i zobaczyć z bliska elektrownię jądrową; są naprawdę nudne rzeczy.

Ten spacer był wtedy też całkiem ciekawy i przyjemny, niektórzy ludzie wyglądali na nieco odważnych, ale byli też z nimi całkiem „normalni obywatele”. Więc spojrzeliśmy na siebie szeroko otwartymi oczami i niektóre z tych egzotycznych stworzeń musiały pomyśleć: „No cóż, co za bałagan… mam nadzieję, że nikt mnie tu nie zobaczy” ;-)

Tak czy inaczej, uznałem, że ta mieszanka chrześcijan, ateistów, polityków, apolityków, przekonanych i wątpiących nie jest nieciekawa, dobrze mnie bawiła i dlatego nie miałam nic przeciwko powtórzeniu spaceru w jedną z następnych niedzieli.

Opór był często samotnym wydarzeniem, zwłaszcza w deszczowe dni.

Wkrótce zacząłem interesować się prawdziwym powodem tych niedzielnych spacerów i uzyskiwać informacje o szczegółach technicznych tej elektrowni atomowej, która zachwyca swoimi rozmiarami - z 3 metrowym betonowym murem przypominającym fortecę . Teksty informacyjne z HKG (Hoch Temperatura-Kernkraftwerk GmbH) były dość skromne, ale z każdego zdania brzmiała pewność „Mamy wszystko pod kontrolą, spokojnie”.

Nie ma co przysięgać inżynierowi...

Bardzo mnie to martwi, bo podczas szkolenia jako tester materiałów często spotykałem się z tą samą mentalnością i wiedziałem z doświadczenia, że ​​im bardziej aroganccy panowie, tym mniej wasze sumienie należy.

Wydaje się, że jako pierwsi nauczyli się delegować odpowiedzialność na innych.

To dość rozproszone, niejasne uczucie i liczne rozmowy z tzw. osobami odpowiedzialnymi sprawiały, że stawałam się coraz bardziej podejrzliwa i coraz bardziej stawała się dla mnie jasna jedna rzecz – muszę wiedzieć więcej – bo nie chciałam, żeby mnie wzięto za głupcem lub wzięto mnie za głupca, bo prawdopodobnie nie posiadałem jedynie wystarczającej wiedzy specjalistycznej.

Zagłębiłem się więc w tę kwestię najlepiej, jak mogłem i wkrótce dostrzegłem, gdzie były i nadal są słabe punkty argumentów na rzecz energii jądrowej.

Argumenty przeciwko przemysłowi jądrowemu:

prawo Murphy'ego (analogiczny):

Jeśli coś może pójść nie tak, w końcu pójdzie nie tak.

1.) Całkowicie niejasne usuwanie odpadów promieniotwórczych

Kto może włożyć rękę w ogień dla rozwoju sytuacji w ciągu najbliższych 5, 50, a nawet 50.000 XNUMX lat?

2.) Mężczyzna

Ten nieprzewidywalny, ale bardzo ważny czynnik „ludzki” najwyraźniej nie został uwzględniony w żadnych twoich rozważaniach. W teorii wszystko może być jasne, ale w praktyce ludzie mają rękę w grze i skąd wiesz, kiedy zdarzy się pomyłka, nieszczęście lub osioł mówi człowiek:

Och, przepraszam, naprawdę mi przykro, ale zrobiłem, co w mojej mocy, i dlatego nie mogę ponosić odpowiedzialności...

3.) Ochrona ubezpieczeniowa obiektów jądrowych jest niewystarczająca”

Co zaskakujące, nie ma wystarczającej ochrony ubezpieczeniowej dla Akws. Ubezpieczenie eksploatacji elektrowni jądrowej w wystarczającym zakresie wiązałoby się z tak wysokimi składkami ubezpieczeniowymi, że eksploatacja elektrowni jądrowej nie byłaby już opłacalna.

Umierać „Fora ubezpieczeniowe Leipzig GmbH” już w 2011 roku w imieniu 'BEE - Federalne Stowarzyszenie Energii Odnawialnej', kompleksowy'Badanie potrzeb ubezpieczeniowych elektrowni jądrowych' złożony.
(Opracowanie KKW jako plik PDF)

Szacunkowa kwota szkód dla Super katastrofa w Europie jest, w zależności od scenariusza, pomiędzy 100 i 430 miliardów euro.
(Przestudiuj zakres uszkodzeń jako plik pdf)

Większość Akw w Europie ma jednak tylko mniej 1 mld € ubezpieczony. W Holandii i Belgii suma ubezpieczenia wynosi 1,2 miliarda euro, w Niemczech 2,5 miliarda euro na elektrownię jądrową, w USA przy około 10 miliardach dolarów na elektrownię jądrową wygląda to tylko nieznacznie lepiej.

Żaden samochód nie powinien poruszać się nawet metr po drodze z tak kiepskim ubezpieczeniem OC.

4.) Niezwykle wysoki potencjał ryzyka, także dla demokracji

,de wojna informacyjna, wojna ze swobodnym przepływem informacji, toczy się pełną parą. Wszystkie dziewięć państw posiadających broń nuklearną i wiele innych państw represyjnych stoi razem i walczą przeciwko wolności prasy, aby utrzymać informacje pod kontrolą MIK.

Każda elektrownia jądrowa i każdy transport Castor muszą być stale strzeżone lub eskortowane przez siły bezpieczeństwa ze względu na wysoki potencjał ryzyka. Każdy obiekt jądrowy to kolejny krok na drodze do stania się państwem policyjnym.

Gdy działo przeciwlotnicze stanie się częścią każdej elektrowni jądrowej, nie będzie już konieczne dyskutowanie, czy tak jest Wykorzystanie wojska we własnym kraju jest pożądane czy nie.

Despoci budują i kochają elektrownie jądrowe, ponieważ mogą wykorzystać gospodarkę uranową jako sposób na utrzymanie władzy.

„Robimy wszystko, co w naszej mocy, aby wspierać rozwój i postęp…”

Wszelkie represje wobec krytyków i tych, którzy myślą inaczej, są usprawiedliwiane takimi zwięzłymi powiedzeniami.

Opozycja zostaje stłumiona, a pieniądze z podatków są przekierowywane.

Dla energetyki jądrowej i gospodarki uranu poświęcona zostanie najpierw rządy prawa, a na końcu demokracja!

Uderzające jest „zamiłowanie do energii jądrowej” wśród partii prawicowych.

Kto tak naprawdę finansuje „Nową Prawicę”? Putin? MiK? Kilka nieszkodliwych bogaci mecenasi ze Szwajcarii!?

Wiele pytań i tylko kilka odpowiedzi.

5.) Nie ma pokojowego i cywilnego wykorzystania energii jądrowej!

Cywilne reaktory jądrowe wytwarzające energię zapewniają materiał, którego wojsko potrzebuje do budowy bomb atomowych.

Wszelkie badania cywilne w dziedzinie energetyki jądrowej mogą być również wykorzystywane przez wojsko (podwójne zastosowanie), co w zasadzie jest ukrytym zwiększeniem budżetu wojskowego.

Taki był cel imprezy od samego początku:

Ogromne koszty badań jądrowych, od produkcji i wzbogacania uranu, po kondycjonowanie i składowanie odpadów nuklearnych – łącznie z kosztami wynikającymi z użycia wojskowego – ponosi ludność cywilna.

Tymczasem ludności opowiedziano bajkę o nieograniczonej i taniej energii. I tak jest, do dnia dzisiejszego, dla Budowa reaktorów jądrowych tylko jeden naprawdę decydujący powód: produkcja wysoko wzbogaconego materiału (HEU - wysoko wzbogacony uran) do celów wojskowych.

Mik - Kompleks wojskowo-przemysłowy

Ostrzegano już przed szkodliwym wpływem przemysłu zbrojeniowego na społeczeństwo obywatelskie Były generał i prezydent USA Eisenhower 17.01.1961 stycznia XNUMX r.:

„My w instytucjach rządowych musimy chronić się przed nieuprawnionym wpływem – zamierzonym lub niezamierzonym – kompleksu wojskowo-przemysłowego. Potencjał katastrofalnego wzrostu źle skierowanych sił istnieje i będzie nadal istnieć. Nigdy nie możemy pozwolić, aby siła tej kombinacji zagrażała naszym wolnościom lub naszym procesom demokratycznym. Nie powinniśmy brać niczego za pewnik. Tylko czujni i poinformowani obywatele mogą zmusić gigantyczną przemysłową i wojskową machinę obronną do odpowiedniego połączenia w sieć z naszymi pokojowymi metodami i celami, aby bezpieczeństwo i wolność mogły razem rosnąć i rozkwitać”.

W pewnym momencie przed stoiskami informacyjnymi było więcej ludzi niż za nimi.

Fakty o THTR

Pomysł wykorzystania grafitowych kulek zamiast prętów paliwowych podsunął dr. Rudolfa Schultena - tak Legende - opracowany w latach 1950. Jednak faktem jest, że Leo Szilarda mówił o kulach paliwowych już w latach 1930 Farringtona Danielsa 1942 koncepcja reaktora ze złożem żwirowym Narodowe Laboratorium Oak Ridge (ORNL) opracowany w Tennessee!

W 1967 pierwszy prototyp „Reaktor ze złożem żwirowym', AVR Julich o mocy znamionowej 15 megawatów. AVR miał też działać poprawnie do czasu Incydent AVR z 13-22 maja 1978 r. ok. 25 ton wody przedostało się do reaktora...?!

Prace budowlane nad THTR-300 w Hamm/Uentrop rozpoczęły się w 1970 roku i miały być zakończone 5 lat później, ale 15 roku. Kiedy w 1985 roku udzielono wstępnej koncesji na eksploatację, koszty budowy wzrosły z planowanych 0,69 mld marek do ok. 4 mld DM poszedł w górę

Koniec niszczenia pieniędzy podatników wciąż nie jest widoczny:

Koszt utrzymania i bezpiecznego zabezpieczenia THTR wynosi ok 5,1 mln euro rocznie, które są ponoszone po 50% przez rządy federalne i stanowe. Dalej Zaliczki na repozytorium w wysokości 0,5 mln EUR każdego roku rząd federalny, kraj związkowy Nadrenia Północna-Westfalia i HKG dzielą jedną trzecią.

Finansowanie etapu od decyzji o likwidacji z września 1989 r. do końca 2004 r. obejmuje łącznie 391,8 mln EUR, z podziałem na: rząd federalny płaci 112,1 mln EUR, kraj związkowy Nadrenia Północna-Westfalia płaci 131,0 mln EUR i akcjonariusze HKG płacą 148,7 mln euro.

Dane te pochodzą z listu Ministerstwa Finansów w Nadrenii Północnej-Westfalii z 02.04.2005 kwietnia XNUMX r.

Widzieć w Biuletyn nr: 99 od 2005 roku artykuł:

Odpady nuklearne THTR stają się coraz droższe!

Czy uda nam się kiedyś poznać wysokość rzeczywistych kosztów?

Ze względu na X różnych pozycji budżetowych w X różnych ministerstwach federalnych i stanowych, rzeczywista kwota tej sumy nadal nie jest dla mnie możliwa do opanowania!

Teraz wiemy, że dotacje płynęły od lat pięćdziesiątych XX wieku 200 miliardów euro do niemieckiego przemysłu jądrowego. (Stan na 2016 r.)

„Sprzątanie za nimi” będzie przynajmniej kosztować podatnika więcej 100 miliardów euro koszty!

W THTR odnotowano 21 incydentów podlegających zgłoszeniu

Horst Blume zbadał wszystkie zakłócenia, w tym niezliczone dotychczas „incydenty nie podlegające zgłoszeniu” i Lista awarii THTR Zebrane.

Liczy się, że uszkodzenia kulek grafitowych powinny być w rzeczywistości utrzymywane w wąskich granicach 1 do 2 złamane kule rocznie.

Ale potem między 1985 a 1987 r. 17.000 XNUMX pocisków złamany.

Wynikowy pęknięcie kuli - radioaktywny pył grafitowy - trzeba było za każdym razem wydobywać i składować, albo nadal znajduje się w reaktorze w nieznanych ilościach i sprawia, że ​​demontaż elektrowni jądrowej jest jeszcze trudniejszy i nieprzewidywalnie droższy...

Dwa raporty dotyczące technologii HTR autorstwa

Lothara Hahna z lat: 1986 - Badanie na temat bezpieczeństwa HTR i 1988 - Badanie na temat HTR i proliferacji

2008 - Badanie Moormanna Naukowiec z Jülich przeprowadza inwentaryzację.

Lustro 2009 - Demontaż AVR w Jülich

incydent podlegający zgłoszeniu – INES poziom 0

Zwykli ludzie, tacy jak ja, nazwaliby to „usterką”.

Wypadek, z którym operatorzy THTR-300 stracili przychylność rządzącej SPD w NRW, stało się w nocy 4 do 5 maja 1986. Radioaktywna chmura wydobywająca się z ruin reaktora promienistego w Czarnobylu (katastrofa INES 7 26 kwietnia 1986 r.) leżała nad Europą.

Billboard ten został zaprojektowany w 1986 roku przez rysownika Fritza Brümmera.

Ładowanie THTR w Hamm-Uentrop powinno być właściwie automatyczne - dokładnie 60 nowych grafitowych kul paliwowych powinno zostać dodanych przez automatyczny system u góry, a 60 „starych” kulek powinno zostać usuniętych u dołu.

Wieczorem 4 maja 1986 r. jedna z kulek elementu paliwowego zablokowała się w układzie rur układu załadowczego i nie poruszała się do przodu ani do tyłu. Technik próbował wyciągnąć złamaną kulę z rury za pomocą ciśnienia gazu do przeniesienia do reaktora. Gaz oczyszczający, który został wdmuchnięty jako pierwszy, był zatem czysty, nie skażone radioaktywnie Hel świeży ze zbiornika magazynowego i wdmuchiwany w kierunku reaktora. Ale samo ciśnienie gazu oczyszczającego nie wydawało się wystarczająco silne, więc osoba przy panelu kontrolnym wysłała za nimi wszystkie pozostałe 40 pocisków, jeden po drugim. Efektem tej akcji było 41 połamanych kul i otwarta śluza gazowa.

Ta śluza gazowa miała zapobiegać wydostawaniu się helu z rur systemu ładującego i zablokowała się, prawdopodobnie przez resztki rozbitych kul.

Teraz technik otworzył - nieumyślnie - zawór pierwotnego obiegu chłodzenia. Dzięki ciśnieniu radioaktywnego helu z obiegu chłodzącego reaktora możliwe było „inżynierski przypadek„aby uwolnić elektrownię i wydmuchać pozostałości pękniętej kuli – w tym nieznaną dotychczas ilość promieniującego pyłu grafitowego z komory spalania reaktora – z reaktora przez otwartą śluzę gazową.

Fakt jest taki: Nieznana ilość zanieczyszczonego pyłu grafitowego przedostała się z wnętrza reaktora do otaczającego powietrza wraz z helem, który również został zanieczyszczony.

Laut AGNIESZKA To gładka 3, poważny wypadek!

Właśnie wtedy było - nieumyślnie - również jedyny dostępny Przyrząd pomiarowy wyłączony, tak że później nikt nie mógł powiedzieć, ile materiału radioaktywnego (radioaktywnego pyłu grafitowego) naprawdę zostało wydmuchanych.

To wszystko było wystarczająco złe, ale ukoronowaniem tej historii była próba HKG utrzymania tego incydentu w całkowitej tajemnicy.

Potem, kiedy ten bałagan nie mógł być dłużej zaprzeczany, stał się tylko - nieumyślnie - przedstawiane jako rutynowe sprzątanie, a później jako nieprzewidywalny wypadek i błąd operatora.

Zaledwie kilka tygodni później HKG powoli zorientowało się, że był to prawdopodobnie incydent podlegający zgłoszeniu, w tym uwolnienie znacznych ilości promieniowania, które - nieumyślnie - nie został zgłoszony.

Dodatek 2016 r.

30 lat później ściganie stało się niemożliwe ze względu na przedawnienie, jak stwierdził w jednym z postów jeden z byłych inżynierów Post dyskusyjny w Wikipedii, przedmuch został wykonany z pełnym zamiarem i na polecenie szefa, aby między innymi pozbyć się uciążliwego pyłu grafitowego z reaktora do chmury czarnobylskiej. Oczywiście były szef widzi to zupełnie inaczej...

Zobacz:

Studium na ten temat: Podstawowe problemy bezpieczeństwa reaktora wysokotemperaturowego i szczególne braki w THTR-300 autorstwa Lothara Hahna w czerwcu 1986.

,de zdarzenie podlegające zgłoszeniu w INES i wykazie incydentów.

Jak również wkład Błyszczące oczy w SPIEGEL z 09 czerwca 1986 r.

*

Nie znamy prawdy, ale chcielibyśmy porozmawiać z ludźmi, którzy ją znają.

Czy wiecie, co wydarzyło się w weekend 04 i 05 maja 1986 roku w THTR w Hamm Uentrop?

Proszę się zalogować: w.neubauer@ Reaktorpleite.de

Nikt nie uwierzył panom w szarych garniturach, ani w jedno słowo.

Rodzice z Weries żądają: Nie odbierajcie przyszłości naszym dzieciom

Latem 1987 roku przed kościołem Paulusa w Hamm

Koniec!?

Wypadek opisany powyżej w dniach 4 i 5 Jak powiedziałem, maj 1986 był początkiem końca THTR w Hamm/Uentrop. Rząd kraju związkowego Nadrenia Północna-Westfalia wyraził zaniepokojenie faktem, że katastrofa w jednym z czterech bloków elektrowni jądrowej w Czarnobylu, która miała miejsce 26 kwietnia 1986 r., wstrząsnęła do głębi nawet najbardziej zagorzałymi zwolennikami pokojowego wykorzystania energii jądrowej.

Około 6 razy więcej pieniędzy napłynęło do THTR, a faza budowy trwała 3 razy dłużej niż planowano, firma operacyjna okazała się tylko częściowo uczciwa, ludność przecierała oczy i groziła przebudzeniem.

VEW został otoczony i rozsypany.

HKG przez kilka tygodni zaprzeczała i ukrywała incydent oraz wyciekające promieniowanie, tylko jasne wyniki pomiarów z zewnętrznych instytutów i różne inne czynniki (tajny, wewnętrzny list dotarł do opinii publicznej) zmusiły spółkę operacyjną do rezygnacji ze swojej strategii „nigdy nie istniała”. . Ten raczej strategiczny stosunek do prawdy w sali konferencyjnej HKG prawdopodobnie przyczynił się do zmiany – we właściwym kierunku – wśród odpowiedzialnych politycznie, po czterech miliardach DM, które już zostały bezpowrotnie utracone, a nie kolejnych X miliardów DM w pieniądzach podatników rzucić.

Zatem „reaktor SPD” THTR musiał odejść. Samo rzekome „per peto mobile” Kalkar, najdroższe muzeum technologii w kraju, którego budowa kosztowała 7 miliardów marek, było więcej niż wystarczającym problemem dla towarzyszy w Nadrenii Północnej-Westfalii, a potem niewypowiedzianego skandalu w spokojnym Hamm.

Widok tego, monumentalnego przykładu nieudanej technologii na dużą skalę, mógł wywołać u niektórych kierowców niepożądane krytyczne myśli podczas „jazdy, jazdy, jazdy autostradą”! Więc teraz ta ładna wieża chłodnicza jest poza zasięgiem wzroku. Szkoda, właściwie wieża chłodnicza była jedyną bezpieczną rzeczą w całej elektrowni jądrowej, ponieważ wieża chłodnicza naprawdę świeciła tylko wtedy, gdy słońce świeciło na aluminiowe futro!

Mimo to gra w świecące kulki jeszcze się nie skończyła, nieudana budowa następcy THTR (PBMR) w Republice Południowej Afryki trwała do 2009 roku 980 miliony dolarów Zmarnowane pieniądze pochodzące z podatków z RPA...

*

Zaktualizuj Afrykę Południową

W 2024 r. przywódcy Republiki Południowej Afryki mają poczucie, że społeczeństwo o wszystkim zapomniało, dlatego debata zostaje wznowiona:

25 marca 2024 - Republika Południowej Afryki chce zostać globalnym dostawcą paliwa HTR

Oprócz przygotowania przetargu na 2500 MW nowych elektrowni jądrowych „w tym roku kalendarzowym”, na Szczycie Energii Jądrowej powiedziano, że Republika Południowej Afryki opracowuje technologię reaktora modułowego ze złożem żwirowym i „zasługuje na możliwość wykorzystania całego cyklu paliwa jądrowego do celów celach pokojowych”…

tłumaczenie z https://www.DeepL.com/Translator (Darmowa wersja)

*

Tak jak i teraz motto brzmi:
Tylko nie pozwól, żeby cię to przygnębiło!

Chcą znów budować w Uentrop i Schmehausen
a wokół terenu elektrowni jądrowej jest już wysokie ogrodzenie.

Ale jeśli VEW myśli, że to zobaczymy
bez obrony, nie, to nie zadziała w ten sposób.

Na rozprawie byli przyjaźni i mili,
ale z prawdą bawili się w chowanego.

Pewnie chcieli nas złapać za swoją elektrownię atomową,
ale my, mówimy wszystkim, zauważyliśmy to.

Stań po naszej stronie, miejsce będzie zajęte.
Tutaj chronimy się przed brudem nie jutro, ale teraz!

I przychodzi prokurator i przychodzi policja
i przyjdź o świcie - nie obchodzi nas to.

Jesteśmy zgodni i dostajemy coraz więcej
a kiedy dochodzimy do porozumienia, już nam to nie przeszkadza!

Posłuchaj więc, jak farmaceuta mówi głośno i wyraźnie:
Jest lekarstwo na wiele rzeczy, ale nie na uszkodzenia popromienne.

Stań po naszej stronie, miejsce będzie zajęte.
Tutaj chronimy się przed brudem nie jutro, ale teraz!

Skrzypek Michel: „Zegarek na wardze”

Do pracy nad 'Biuletyn THTR'"Reactorpleite.de' oraz 'Mapa świata nuklearnego' potrzebujesz aktualnych informacji, energicznych, świeżych towarzyszy broni poniżej 100 (;-) i darowizn. Jeśli możesz pomóc, wyślij wiadomość na adres: info@Reaktorpleite.de

Apel o darowizny

- THTR-Rundbrief jest publikowany przez „BI Environmental Protection Hamm” i jest finansowany z darowizn.

- THTR-Rundbrief stał się w międzyczasie bardzo zauważonym medium informacyjnym. Istnieją jednak stałe koszty związane z rozbudową strony internetowej i drukowaniem dodatkowych arkuszy informacyjnych.

- THTR-Rundbrief prowadzi szczegółowe badania i raporty. Aby móc to zrobić, jesteśmy uzależnieni od darowizn. Cieszymy się z każdej darowizny!

Konto darowizny: BI ochrona środowiska Hamm

Cel: okrągły THTR

IBAN: DE31 4105 0095 0000 0394 79

BIC: SPAWANA1SZYNKA

 ***