Het reactorfaillissement - THTR 300 De THTR nieuwsbrieven
Studies over THTR en nog veel meer. De THTR-uitsplitsingslijst
Het HTR-onderzoek Het THTR-incident in de 'Spiegel'

De THTR nieuwsbrieven uit 2014

***


    2023 2022 2021 2020
2019 2018 2017 2016 2015 2014
2013 2012 2011 2010 2009 2008
2007 2006 2005 2004 2003 2002

***

THTR-circulaire nr. 144, nov. 2014:


inhoud:

THTR in Indonesië? Reactorbouw gepland met Japanse hulp

De bouw van een hogetemperatuurreactor in China vordert. Fabriek voor kogelbrandstofelement voltooid

Zuid-Afrika ziet kernenergie weer door roze (tom)rode bril! Acht kerncentrales gepland met Russische hulp

Massale protesten tegen Jülich Castor transporten aangekondigd!

South Carolina is geen stortplaats voor kernafval van THTR. Toespraak van Thomas Clements uit de VS

BI milieubescherming Hamm bestaat binnenkort 40 jaar. Hernieuwbare energie en kolencentrales in Hamm

 


***

.... en ze blijven proberen:

THTR in Indonesië?

THTR nieuwsbrief nr. 144 - november 2014Het "Nuklearforum", de homepage van de Zwitserse nucleaire industrie, kondigde op 21 augustus 2014 aan dat Japan en Indonesië een overeenkomst hadden getekend voor de toekomstige bouw van hogetemperatuurreactoren (HTR) (1.).
Japan, dat geschokt werd door de ramp in Fukushima, blaast in ieder geval een onderneming van Forschungszentrum Jülich (FZJ) en de nucleaire industrie in Indonesië, die al tientallen jaren wordt nagestreefd, nieuw leven in.

In het artikel werd niet vermeld dat er een samenwerking was - of zelfs nog bestaat - tussen het Indonesische Nationale Agentschap voor Atoomenergie (BATAN) enerzijds en het Jülich Research Center en de deelstaatregering van NRW anderzijds. Omdat het Indonesische BATAN en het Japanse Atomic Energy Agency (JAEA) nog steeds op de lijst van samenwerkingspartners van FZ Jülich staan ​​(2.). - En dit ondanks het feit dat de FZJ al enkele maanden officieel afstand doet van alle THTR-onderzoeksambities.

De bouw van de HTR-testreactor en de vermogensreactor zijn gepland

BATAN en JAEA willen eerst een gasgekoelde hogetemperatuurreactor (HTGR) demonstratiesysteem bouwen met een elektronische output van 3 - 10 MW, die naar verluidt al in 2020 in gebruik zou kunnen worden genomen. Naast conventionele lichtwaterreactoren, waarvan de ingebruikname vanaf 2024 is gepland, zullen ook kleine 100 MW HTGR-vermogensreactoren "geschikt" worden gebouwd voor elk van de vele Indonesische eilanden.

Het Zwitserse "Nuclear Forum" kondigt met trots verdere plannen aan: "Met de onlangs verlengde overeenkomst stelt de JAEA Batan nu in staat om te delen in zijn bevindingen van de werking van zijn hogetemperatuurtestreactor HTTR (High Temperature Engineering Test Reactor). Volgens de JAEA bestaat ook de mogelijkheid dat de twee landen samen met HTGR gaan werken aan de ontwikkeling van waterstofproductie. Volgens hun eigen verklaringen zijn de Japanners van plan om hun HTTR aan te vullen met een waterstofproductie-installatie”.

Aangezien de waterstoftechnologie in verband met kernenergie allerminst volwassen en zeer controversieel is (3.), horen we hier alleen toekomstdromen. En ook op dit gebied hebben de deelstaat Noordrijn-Westfalen en de BRD veel te danken aan hun onderzoeksfinanciering in de FZJ en het onderzoekscentrum Karlsruhe Miljoenen euro's opgeofferd aan meer dan twijfelachtig experiment.

Het verleden komt weer tot leven!

De mate waarin de decennia van nucleair onderzoek en financiering voor de THTR in Noordrijn-Westfalen nog steeds "een impact hebben" blijkt duidelijk uit het voorbeeld van Indonesië:
Sinds het begin van de jaren zeventig bestaat er belangstelling voor de bouw van kerncentrales in het nieuw geïndustrialiseerde land, dat door de nucleaire industrie wordt gestreefd. In 70 werd in samenwerking met Duitsland een nucleaire onderzoeksreactor (MPR-1987) in gebruik genomen. Toen enkele maanden na de ramp in Tsjernobyl en het incident in THTR-Hamm in 30 de sociaaldemocratische NRW-minister van Economische Zaken Reimut Jochimsen deze reactor in Indonesië bezocht, adviseerde hij de militaire dictatuur aldaar onder Soeharto de bouw van de Duitse HTR-technologie te bouwen (4.).

De Siemens-dochter Interatom, die de THTR had helpen ontwikkelen, hoopte daarop Nucleaire deal met Indonesië. Op 9 juli 7 bezocht de Indonesische staatssecretaris voor Onderzoek en Technologie, professor Habibie, de THTR in Hamm-Uentrop en vroeg Klaus Knizia (VEW) persoonlijk zijn vermeende voordelen toe te lichten. In de daaropvolgende periode benadrukten ABB en Siemens herhaaldelijk hun hoop op een HTR-export naar Indonesië (5.). Tijdens de bijeenkomst van het Internationaal Agentschap voor Atoomenergie in Wenen in 1991, toonde een Indonesische energiedeskundige duidelijke interesse in zijn land. Natuurlijk werd er ook een speciaal artikel over het gebruik van kerncentrales in Indonesië gepubliceerd in FZJ 1992.

In 1997 beschreef de energieprognose ("Markal Study"), geschreven met Duitse steun, het gebruik van kernenergie in Indonesië als "essentieel". In 2004 noemde het internationale bureau van het federale ministerie van Onderwijs en Onderzoek (BMBF) de Indonesische Nuclear Research Authority (BATAN) als een belangrijke partner voor bilaterale samenwerking en verwees naar een reeds ontwikkeld netwerk van Duitse en Indonesische onderzoeksinstellingen. Inmiddels zijn er in Duitsland meer dan 20.000 Indonesische studenten opgeleid in het kader van de wetenschappelijke en technische samenwerking.

In 2002 en 2003 voerde het Geesthacht Research Centre (GKSS), dat in gesprek was geraakt door kernongevallen en een hoge mate van leukemie in het gebied, een wetenschappelijk project uit in Jakarta (Indonesië). Günter Lohnert, toen hoofd van de afdeling "HTR Safety Analysis" bij Siemens / Interatom en later professor aan de Universiteit van Stuttgart ("Competence Center for Nuclear Energy"), gaf talrijke gastcolleges in Indonesië.

In 2000 heeft dr. Hans-Joachim Klar van de Rheinisch-Westfälische Technische Hochschule Aachen, die intensief samenwerkt met de FZJ, is door de Indonesische National Atomic Energy Agency (BATAN) benoemd tot lid van de Scientific Advisory Committee (SAC). Klar heeft al verschillende seminars en workshops gegeven in Indonesië. "De benoeming eert zijn diensten in verschillende wetenschappelijke samenwerkingen met Indonesië" en "is gebaseerd op een besluit van de Indonesische regering die de activiteiten van de kernenergievoorziening regelt (...)", schreef de RWTH Aken in maart/april 2000 in een persbericht.

Of het nu gaat om vulkanen, aardbevingen of de verwoestende islamitische terroristische aanslag op Bali op 12 oktober 10, die wereldwijd algemeen werd opgemerkt - in Indonesië zijn er veel extra gevaren voor het gebruik van atoomenergie buiten de "normale werking".

Of FZ Jülich nog samenwerkt met de nucleaire instituten in Indonesië en Japan en hoe deze samenwerking eruit zou kunnen zien, is zeker de vraag waard gezien de recentere ontwikkelingen.

Opmerkingen:

1. http://www.nuklearforum.ch/de/aktuell/e-bulletin/htgr-forschung-abkommen- between-japan-und-indonesien

2. http://www.fz-juelich.de/iek/iek-6/DE/ueberuns/kooperationen/forschungsinstitute.html

3. "Waterstof voor nucleaire dromen" http://www.machtvonunten.de/atomkraft-und-oekologie/215-wasserstoff-fuer-nukleare-traeume.html

4. Zie: "Ruhrnachrichten" van 20 februari 2

5. Zie: “Der Spiegel, nr. 2/1989

 

Alles over het onderwerp Indonesië in
www.Reaktorpleite.de

 

***

De hogetemperatuurreactor in China in 2014

top of pageNaar de bovenkant van de pagina - www.reaktorpleite.de -

De bouw van de hogetemperatuurreactor (HTR) op het schiereiland Shandong in China vordert volgens de laatste berichten. In de buurt van Peking is sinds 2000 een kleine HTR-testreactor in bedrijf. Vanaf december 2012 zal op het schiereiland Shandong nabij de voormalige Duitse koloniale basis (1).

Om de voor dit type reactor benodigde bolvormige splijtstofelementen te vervaardigen, werd in februari 2013 in Binnen-Mongolië bij Baotou, ongeveer 700 kilometer ten noordwesten van Peking, begonnen met de bouw van een fabriek voor splijtstofelementen. In dit mijnbouwgebied voor zeldzame aardmetalen worden de meest elementaire ecologische minimumnormen genegeerd en worden delen van de bevolking hervestigd (2).

In maart 2014 kondigde het World Nuclear News (WNN) aan dat de samenwerking tussen de Chinese Nuclear Engineering and Construction Corporation (CNECC) en de Tsinghua University, die al tien jaar plaatsvindt, zal worden geïntensiveerd en dat de marketing voor de HTR moet worden uitgebreid. worden geïntensiveerd (3).

In augustus 2014 maakte WNN bekend dat de Shanghai Electric-dochteronderneming "Shanghai Blower Works" in 2010 was begonnen met de productie van een prototype voor het gaskoelsysteem voor de HTR-PM in Shidaowan. Tsinghua University heeft dit systeem op 16 juli 2014 honderd uur getest op vol vermogen en bij een temperatuur van 250 graden. De rotor van vier ton zou slijtagevrij werken. De gehele reactor zal naar verwachting in 2017 operationeel zijn (4). Volgens klokkenluider Rainer Moormann is deze Chinese HTR-PM een extreem goedkope variant: hij heeft geen drukvasthoudende veiligheidscontainer en er worden geen zwenkwielen gebruikt voor de verwijdering van kernafval, alleen dunwandige vaten. Een procedure die sinds 1990 niet afdwingbaar is in de BRD.

Ball-brandstofelementfabriek voltooid met Jülich-hulp

De bouw van de productie-installatie voor sferische splijtstofelementen in Binnen-Mongolië, die in februari 2013 begon, werd in september 2014 voltooid (5). De jaarlijkse productiecapaciteit zal 300.000 ballen voor brandstofelementen bedragen. De fabriek zal naar verwachting in augustus 2015 in gebruik worden genomen.

Al vóór de bouw van deze grootschalige fabriek was er een testproductielijn van 100.000 sferische splijtstofelementen per jaar, die werd uitgevoerd door het Institute for Nuclear and New Energy Technology (INET) van de Tsinghua University. INET werkt al 30 jaar aan deze bijzondere brandstoftechnologie. Forschungszentrum Jülich (FZJ) is natuurlijk nog steeds lid van INET (6) en is al tientallen jaren betrokken bij de overdracht van knowhow. Ook nu nog staat INET op de lijst van samenwerkingspartners van FZJ, al heeft de FZJ aangegeven dat het HTR-onderzoek is beëindigd.

Onderzoek naar de HTR-lijn gaat door

In september 2014 is de samenwerking in het onderzoek naar Generatie IV-reactoren opnieuw geïntensiveerd. De Amerikaanse "Next Generation Nuclear Plant" (NGNP) Alliantie en het Europese "Nuclear KWK Industrial Initiative" (NC2I) zijn ook overeengekomen om samen te werken aan de ontwikkeling en introductie van HTGR's door middel van een Memorandum of Understanding (MoU) (7).

NC2I is een werkgroep binnen het "Duurzame Nucleaire Energie Technologie Platform" (SNETP). Iedereen die hoog aanzien heeft in de Europese nucleaire gemeenschap is daar bijeen - van de industrie tot hun onderzoeksinstellingen. In 2013 trad FZ Jülich op als voorstander van nucleaire propaganda-evenementen binnen deze belangengroep (8) en natuurlijk mag je satelliet RWTH Aachen als geregistreerd lid ook niet ontbreken (9).

En hoewel de BRD naar verluidt al lang geleden afscheid heeft genomen van de HTR-lijn en zelfs het onderzoekscentrum Jülich onder publieke druk met tegenzin afscheid heeft genomen van zijn favoriete stokpaardje, verschijnen er vreemd genoeg voortdurend nieuwe onderzoeksresultaten op tientallen pagina's in het vakblad " Atomwirtschaft" ( atw) gepubliceerd voor HTR (10):

- "Experimenteel gebaseerde beoordeling van ongevalscenario's voor hogetemperatuurreactorbrandstofsystemen" (atw, november 2013).

- “Onderzoekers verhelderen een belangrijke vraag over de kiezelbedreactor” (atw, maart 2014).

- “Een methode voor het evalueren van de grafietstructuren van een VHTR” (atw, april 2014).

- "Een betrouwbaarheidsbeoordelingsmethodiek voor de passieve veiligheidssystemen van VHTR" (atw, oktober 2014).

In vreemd contrast met bovengenoemde werkzaamheden staat de volgende mededeling van de FZJ: “Het onderzoekscentrum zal de in het verleden opgedane HTR-gerelateerde bevindingen zorgvuldig documenteren en de werkzaamheden daaraan ordelijk afronden. Dit komt overeen met de principes van goede wetenschappelijke praktijk "(11). "Document bevindingen"? - Zo mag je het natuurlijk ook noemen.

Reacties

1. "Nucleaire première": http://www.machtvonunten.de/atomkraft-und-oekologie/180-nukleare-premiere.html

2. THTR circulaire nr.141: http://www.reaktorpleite.de/nr-141-juli-2013.html

3. http://www.world-nuclear-news.org/NN-Working-together-for-high-temperature-reactors-2103147.html

4. http://www.world-nuclear-news.org/NN-Helium-fan-produced-for-Chinese-HTR-PM-1908144.html

5. http://www.world-nuclear-news.org/ENF-HTGR-fuel-production-equipment-in-place-1909144.html (bestaat niet meer)

6. http://www.fz-juelich.de/iek/iek-6/DE/ueberuns/kooperationen/forschungsinstitute.html

7. http://www.world-nuclear-news.org/NN-Working-together-for-high-temperature-reactors-2103147.html

8. http://www.snetp.eu/wp-content/uploads/2014/04/nc2i.pdf

9. http://www.snetp.eu/wp-content/uploads/2014/02/snetp-members_may2014.pdf

10. http://www.kernenergie.de/kernenergie/service/fachzeitschrift-atw/hefte-themen/2014/index.php

11. http://www.fz-juelich.de/SharedDocs/Meldungen/PORTAL/DE/2014/14-05-14aufsichtsrat-sicherheitsforschung.html

 

Alles over het onderwerp China in
www.Reaktorpleite.de

 

***

Zuid-Afrika ziet kernenergie weer door roze (tom)rode bril!

top of pageNaar de bovenkant van de pagina - www.reaktorpleite.de -

Het is pas vier jaar geleden dat de nucleaire dromen in Zuid-Afrika werden verbrijzeld. Decennialang probeerden het semi-openbare nutsbedrijf Eskom en de Zuid-Afrikaanse regering een Pebble Bed Modular Reactor (PBMR) te bouwen. De voorbereidingen die met hulp van Forschungszentrum Jülich (FZJ) en de Duitse nucleaire industrie werden getroffen om deze hogetemperatuurreactor (HTR) te bouwen, hebben Zuid-Afrika minstens een miljard euro gekost en zijn jammerlijk mislukt (1)!

Nog maar een paar jaar geleden zorgden de grootse plannen ervoor dat 24 modules van deze Generation IV-reactor in Zuid-Afrika zouden worden gebouwd en een exporthit zouden worden. Ondanks de grote armoede van grote delen van de bevolking en de beste voorwaarden voor de uitbreiding van regeneratieve energiebronnen, vertrouwde de regering op kernenergie en verspilde ze er zinloos veel geld aan. In 2010 gaven de betrokkenen gedwee toe: "De ernst van de financiële crisis heeft de regering gedwongen haar uitgavenbeleid te heroverwegen en nieuwe prioriteiten te stellen" (2).

In september 2014 werd duidelijk dat de Zuid-Afrikaanse regering geenszins wijs was geworden door schade. In de marge van de conferentie van de International Atomic Energy Agency (IAEA) ondertekenden vertegenwoordigers van het Russische staatsbedrijf Rosatom en de Zuid-Afrikaanse minister van Energie Tina Joemat-Pettersson een intergouvernementele overeenkomst over een strategisch partnerschap en industriële samenwerking op het gebied van kernenergie .
“De overeenkomst legt de basis voor de aanschaf en bouw van maximaal acht kerncentrales in Russische stijl met een totaal geïnstalleerd vermogen van maximaal 9600 MW. (...) Naast de gezamenlijke bouw van kerncentrales omvat de overeenkomst ook verregaande samenwerking op andere gebieden van nucleaire technologie. Deze omvatten de bouw van een multifunctionele onderzoeksreactor met Russische technologie, ondersteuning bij de ontwikkeling van de Zuid-Afrikaanse nucleaire infrastructuur en de opleiding van Zuid-Afrikaanse specialisten aan Russische universiteiten. Volgens Joemat-Pettersson is Zuid-Afrika meer dan ooit geïnteresseerd in een massale uitbreiding van kernenergie - een belangrijke motor van nationale economische groei "(3).

Volgens informatie van Spiegel zou de eerste kerncentrale al in 2023 in gebruik moeten worden genomen. Als alle geplande kerncentrales in 2030 klaar zouden zijn, zou dit Rosatom tot 39 miljard euro winst opleveren (4).

Met dit contract worden de oude fouten precies herhaald en gerechtvaardigd met de oude leugens: “Hiermee wil de overheid bijdragen aan de industrialisatie van het land, de lokale nucleaire industrie nieuw leven inblazen, banen creëren en kennisontwikkeling en -overdracht versterken. Zuid-Afrika streeft naar versterking van zijn positie als exporterend land voor nucleaire diensten en componenten "(5).

Naast de samenwerking met Rosatom tekende Zuid-Afrika op 14 oktober 2014 een samenwerkingsovereenkomst voor de ontwikkeling van kernenergie met Frankrijk. “Het omvat zowel technische en wetenschappelijke samenwerking als toekomstige industriële partnerschappen. De overeenkomst biedt ook de mogelijkheid om samen te werken op gebieden zoals elektriciteitsopwekking, de berging van verbruikte splijtstofelementen en nucleaire veiligheid "(6).

Opmerkingen:

1. http://www.machtvonunten.de/atomkraft-und-oekologie/197-der-thtr-in-suedafrika-uld-not-build.html

2. http://www.nuclearforum.ch/de/aktuell/e-bulletin/suedafrika-ende-fuer-pbmr-entwicklung

3. http://www.nuklearforum.ch/de/aktuell/e-bulletin/ausbau-der-suedafrikanische-kernenergie-mit-russischer-unterstuetzung

4. http://www.spiegel.de/wirtschaft/unternehmen/atomreakreactors-russia-liefert-an-suedafrika-und-jordanien-a-993153.html

5. http://www.nuclearforum.ch/de/aktuell/e-bulletin/suedafrika-bestaeigt-neubauprogramm

6. http://www.nuklearforum.ch/de/aktuell/e-bulletin/nukleare-z Zusammenarbeit- between-frankreich-und-suedafrika

 

***

Massale protesten tegen Jülich Castor transporten aangekondigd!

top of pageNaar de bovenkant van de pagina - www.reaktorpleite.de -

Milieu- en anti-nucleaire organisaties uit heel Duitsland hebben massale protesten aangekondigd langs de hele route in het geval van Castor-transporten vanuit de AVR-tijdopslag in Jülich.

In Jülich worden 152 zwenkwielen met hoogradioactief afval van splijtstofelementen opgeslagen. Forschungszentrum Jülich (FZJ) heeft uiteraard nog geen rechtsgeldige vergunning kunnen krijgen voor de tussenopslag of een transportvergunning voor de wielen. Of deze aandoening bewust door de FZJ tot stand is gekomen of door onbekwaamheid te wijten is, valt alleen te raden.

De FZJ probeert momenteel, in samenwerking met de staat en de federale overheid, het kernafval naar de VS te verplaatsen voor opwerking. Juridisch is export van kernafval echter alleen toegestaan ​​voor onderzoeksreactoren. De AVR is echter een experimentele reactor voor commerciële elektriciteitsopwekking (1967-1988). De export is dus illegaal. Om de huidige Atoomenergiewet te omzeilen, moet de gedurfde heraangifte van de AVR (Arbeitsgemeinschaft VersuchsReaktor) worden uitgevoerd als onderzoeksreactor. Hetzelfde geldt voor de 305 wielen van de buiten gebruik gestelde kiezelbedreactor Hamm-Uentrop, die momenteel in Ahaus zijn opgeslagen. Volgens een openbare aankondiging van het Amerikaanse ministerie van Energie moeten deze tegelijkertijd naar de VS worden gestuurd - ook dit is illegaal!

Als de Amerikaanse plannen mislukken, bestaat nog steeds het risico dat de "West Castors" worden verplaatst naar de tijdelijke opslagfaciliteit van Ahaus. Al in 2013 moesten deze plannen wegens protesten worden stopgezet. De loods in Ahaus is niet veel veiliger dan die in Jülich, heeft alleen een langere vergunning tot 2036. Het afval moet geconditioneerd worden voor definitieve opslag op een later tijdstip. Dit kan niet in Ahaus, maar wel in Jülich . Elke planning moet gebaseerd zijn op het vermijden van nucleaire transporten en dus op het onnodig in gevaar brengen van de bevolking.

Het motto "Niets erin! Niets eruit!" is consensus onder de ondertekenaars. Elk vervoer van nucleair afval wordt over het algemeen afgewezen zolang er geen landelijke opslagfaciliteit voor kernafval is. In plaats daarvan moet het kernafval in een aardbevingsbestendige en goedgekeurde tijdelijke opslagfaciliteit op de site van Jülich blijven.

Tijdens een landelijke bijeenkomst van de anti-nucleaire en milieuorganisaties is besloten om bij de Castor transporten het gehele Duitse kerncentrale verzet naar de transportroutes te verplaatsen. De focus zal liggen op Jülich en de bestemming Ahaus (of Nordenham voor Amerikaanse export). Maar ook op de mogelijke transportroutes zullen lokale initiatieven – naar het voorbeeld van de succesvolle campagnes in Gorleben – het hele verzet op straat brengen.

Aken actiealliantie tegen atoomenergie
Actiealliantie Münsterland tegen nucleaire installaties
Actie alliantie Stop Westcastor
Anti-nucleaire groep Osnabrück
Werkgroep Schacht Konrad
Werkgroep Milieu (AKU) Gronau
Attac Inde-Rur
BUND Landesverband NRW eV
Federale Vereniging van Burgerinitiatieven Milieubescherming (BBU)
Mönchengladbach Stralingstrein Alliantie
Burgerinitiatief "Geen kernafval in Ahaus"
Burgerinitiatief voor milieubescherming, Hamm
Cattenom Non Merci eV
Natuur- en Milieuvereniging Gronau (NUG)
SofA Münster (Onmiddellijke uitfasering van kernenergie)
UmweltFAIRaendern.de
Wegberger Monday-wandelaars tegen kernenergie

 

***

South Carolina is geen stortplaats voor Duits kernafval!

top of pageNaar de bovenkant van de pagina - www.reaktorpleite.de -

Sinds 20 september is de Amerikaanse milieuactivist Tom Clement op uitnodiging van de Duitse anti-nucleaire beweging te gast in de Bondsrepubliek.
In Düsseldorf, Jülich, Ahaus, Hamburg en Berlijn bracht hij verslag uit over de toestand van de Savannah River Site (SRS) in de VS bestemd voor de plannen voor de export van kernafval van de FZJ (Forschungszentrum Jülich).
Dit is wat Thomas Clements voor je zei om te lezen:

Allereerst veel dank aan mijn Duitse collega's voor het organiseren van deze tour en de waarschuwingen over de voorgenomen export van een Duits kernafvalprobleem.

De pogingen om nucleair afval illegaal te exporteren van Jülich en Ahaus naar de "Savannah River Site" (SRS) in South Carolina van het Amerikaanse ministerie van Energie (DOE) zijn onaanvaardbaar omdat SRS geen stortplaats voor nucleair afval of een stortplaats voor commercieel afval is die wordt geëxploiteerd kernreactor. Duitsland moet thuis zorgen voor een opslagfaciliteit voor kernafval en de problemen niet bij ons neerleggen.

Savannah River Site is een uitgebreide productiefaciliteit voor kernwapens die in de jaren vijftig werd opgericht en meer dan 1950 vierkante kilometer groot is. Vijf SRS-reactoren produceerden 800 ton plutonium voor wapens en radioactief tritium (H36). Deze activiteiten leverden ongeveer 3 miljoen liter hoogradioactief vloeibaar afvalwater op, dat is ondergebracht in 140 verouderde stalen tanks en momenteel wordt verglaasd in grote containers.

De berging van kernafval in de SRS kost zo'n 1,5 miljard dollar per jaar en duurt tot zeker 2040. We willen niet met nog meer kernafval te maken krijgen! De geleegde tanks en reactorgebouwen werden gevuld met beton en blijven een voortdurende getuigenis van de waanzin van de Koude Oorlog.

Er zijn veel redenen waarom we de intentie tarten:

Het publiek is fel gekant tegen pogingen om SRS op commerciële basis om te vormen tot een opslagplaats voor nucleair afval voor de lange termijn. De belangrijkste kranten in de regio hebben zich in hoofdartikelen duidelijk uitgesproken tegen het accepteren van Duits kernafval; het Federaal Adviescomité voor SRS Rehabilitatie heeft formeel geprotesteerd tegen de opname van nucleair afval van commerciële installaties.
+ Volgens de Amerikaanse wetgeving moeten hoogradioactief kernafval en verbruikte splijtstofelementen in geologische lagen worden ondergebracht. SRS daarentegen ligt op zandige kustondergrond en is daarom ongeschikt als opslagfaciliteit voor nucleair afval; Al het kernafval dat daar wordt opgeslagen, moet daarom naar een bergingsinstallatie worden gebracht. Een dergelijke repository bestaat echter niet in de VS en de plannen om deze te ontwikkelen zijn stopgezet.
+ De DOE maakt het mogelijk om het hoogradioactieve grafietafval, waar SRS geen ervaring mee heeft, op te werken tot nucleair afval voor een tussenopslag, wat in de praktijk neerkomt op langdurige opslag in de genoemde lekkende tanks. Hierdoor stijgen de herontwikkelingskosten en wordt de hoognodige herontwikkeling van het terrein vertraagd.
+ Er zijn atoombollen die nog hoogverrijkt uranium van wapenkwaliteit uit de VS bevatten, maar dat geldt lang niet voor iedereen. Met name de atomaire bollen van de AVR vormen geen bedreiging meer voor de wapencapaciteit. Tot 2011 gingen zowel Duitsland als de VS ervan uit dat er vanuit proliferatieperspectief niets in de weg stond dat lokale verwijdering van dit afval in de weg stond.
+ Op dit moment ontwikkelt SRS een nieuwe terugwinningstechniek voor het uranium uit de grafietcoating en daar ligt het daadwerkelijke proliferatierisico. Duitsland draagt ​​de kosten van deze ontwikkeling. De DOE heeft geweigerd een adequate "Proliferatierisicoanalyse" op te stellen waarin wordt gekeken naar de risico's van de nieuwe opwerkingsmethode.
+ De opwerkingsfaciliteit "H-Canyon" in de SRS is een militaire faciliteit en staat niet onder toezicht van de International Atomic Energy Agency (IAEA), dus er zal geen onafhankelijke documentatie zijn van de behandeling van het kernafval of het gescheiden uranium.
+ Het ministerie van Energie staat niet onder toezicht van de Amerikaanse Nuclear Regulatory Commission, wat betekent dat er geen publiek toezicht en regulering zal zijn op opwerking en CASTOR-zendingen.
De invoer van nucleair afval uit commerciële fabrieken in de VS is ongekend. Savannah River Site heeft in het verleden kernafval opgehaald van onderzoeksreactoren, ook uit Duitsland, maar dit programma zal binnenkort eindigen. Pogingen om de AVR en THTR opnieuw te definiëren als onderzoeksreactoren hebben geen feitelijke en juridische basis en zullen mislukken.

Campagne "Stop de export van kernafval naar de VS!"

Sinds de zomer van 2014 wordt door “broadcast” een grote campagne gevoerd tegen de export van nucleair afval naar de VS. Met een oplage van 50.000 exemplaren gaat de “uitgezonden” nieuwsbrief nr. 25 over dit onderwerp. Er zijn ansichtkaarten, reclame-afdrukken en natuurlijk een online petitie, waar tot nu toe meer dan 7.500 mensen zich hebben aangemeld:

https://www.ausgestrahlt.de/mitmachen/export-usa

 

Alles over het onderwerp USA in
www.Reaktorpleite.de

 

***

Beste lezers, BI Milieubescherming Hamm bestaat binnenkort 40 jaar!

top of pageNaar de bovenkant van de pagina - www.reaktorpleite.de -

Deze circulaire bevat rapporten over de HTR voor vier continenten. Wie had dat 39 jaar geleden gedacht toen we ons voorbereidden op de oprichting van ons burgerinitiatief in een kleine werkgroep van de Duitse Vredesvereniging (DFG/VK) in het najaar van 1975? Hoewel “onze” reactor voor de deur moest worden stilgelegd, hebben mensen uit verre landen nu problemen met deze reactorlijn. Zij zijn afhankelijk van het ontvangen van informatie over onze ervaringen met de reactor. Dit is mogelijk via het geïnstalleerde vertaalprogramma op onze homepage “Reaktorpleite” en wordt actief gebruikt.

In Hamm kunnen we nu een jaar lang nadenken over hoe we op 18 februari 2016 ons 40-jarig jubileum als burgerinitiatief willen vieren. Om in de stemming te komen heb ik op mijn homepage "Machtvonunten" in verschillende artikelen over de geschiedenis van BI een aantal foto's over onze acties gezet:

+ "20 jaar na Tsjernoby: vergeetachtig in de toekomst?" (Foto's over de tractorblokkades 1986)

http://www.machtvonunten.de/lokales-hamm/217-20-jahre-nach-tschernoby-vergesslich-in-die-zukunft.html

+ "Tentenkamp tegen KKW" (foto's van de bezetting bij het VEW Infocentrum 1976)

http://www.machtvonunten.de/lokales-hamm/176-zeltlager-gegen-kkw.html

+ “Geen kerncentrale met ons geld! Weigering elektriciteitsgeld als vorm van protest"

http://www.machtvonunten.de/lokales-hamm/205-kein-atomkraftwerk-mit-unserem-geld.html

Uli Mandel heeft de toevoeging “Renewable energys for Hamm” toegevoegd aan de homepage “Hamm gegen Atom” die in 2011 werd gecreëerd na de reactorramp in Fukushima. Want: “Maar er is meer. Niet alleen over het voorkomen van kernenergie. Het is niet zomaar ergens tegen, maar VOOR hernieuwbare energie.” Geheel nieuwe lay-out en thematisch uitgebreid. Bekijken:

http://www.ernergie-hamm.de/

De reeks storingen in Unit D van de kolencentrale in Hamm-Uentrop belooft een verhaal zonder einde te worden. Een inbedrijfstellingsdatum wordt helemaal niet meer genoemd. De verwachting is dat de kosten uiteindelijk oplopen van 2 miljard euro naar 3 miljard. De Hammer Stadtwerke hebben al voorzieningen getroffen omdat ze altijd "gevraagd" worden om te betalen. - Dit alles is een mooi uitgangspunt voor een brede en geëngageerde kritiek op het gebruik van kolentechnologie. Wat dat betreft gebeurt er helaas veel te weinig in Hamm.

***


top of pagePijl omhoog - Naar de bovenkant van de pagina

***

Bel voor donaties

- De THTR-Rundbrief wordt gesponsord door de 'BI Environmental Protection Hamm e. V.' uitgegeven en gefinancierd door donaties.

- De THTR-Rundbrief is inmiddels een veelbesproken informatiemedium. Wel zijn er doorlopende kosten door de uitbreiding van de website en het drukken van aanvullende informatiebladen.

- De THTR-Rundbrief onderzoekt en rapporteert in detail. Om dat te kunnen doen, zijn we afhankelijk van donaties. Wij zijn blij met elke donatie!

Donaties-account:

BI milieubescherming Hamm
Doel: THTR circulaire
IBAN: DE31 4105 0095 0000 0394 79
BIC: WELADED1HAM

***


top of pagePijl omhoog - Naar de bovenkant van de pagina

***