De THTR nieuwsbrieven uit 2011

***

***

THTR nieuwsbrief nr. 135, mei 2011

inhoud:

Leid ze af - geef ze de kogels!

Het uur van de wonderdoener

Opmerkingen van Rainer Moormann

Kiezers bedriegen - 3 maanden, 7 jaar of 11 jaar - wat is erger?

Eindelijk!

Leid ze af - geef ze de kogels!

Ik had op vrijdagmiddag al de reistas in de hand om naar een ecocongres te gaan. De telefoon ging, ik aarzelde even en nam toen de hoorn op, het zou belangrijk kunnen zijn. Aan de andere kant de bekende stem van een WA-redacteur die een artikel wilde schrijven over het einde van de THTR na de ramp in Fukushima. "Bij het opnieuw doorbladeren van de oude documenten en rapporten" merkte hij dat er op dat moment helemaal geen "incident" was, maar slechts één "incident" dat niet gemeld hoefde te worden.

Dat zeggen overigens ook de reactoroperators, die het zouden moeten weten. Is het waar of niet? - Eerst een beetje geïrriteerd, zette ik mijn tas neer om snel het volledige programma af te rollen: kogels vernietigd, meetapparatuur uitgeschakeld, ontsnapte radioactieve aerosolen, pogingen om het te verdoezelen ...

Tijdens de korte reis naar het congres stelde ik me al voor wat er in de WA zou kunnen zijn. Misschien dreigde de kop: "Het was geen incident" (... zo is het gebeurd). Tijdens het congres kwam ik weer tot rust. Wie leest er tegenwoordig nog de krant? Of zinnen die langer zijn dan vijf woorden? - Nou, geen paniek - het staat alleen in een krant, een medium dat aan het uitsterven is. In de maanden daarvoor moesten journalisten genoegen nemen met een magere THTR-brandstofelementbal die voor één euro op Ebay werd aangeboden als een "exclusief rapport". Sommigen gebruikten het zelfs creatief om de aanzienlijke pechverleden van de THTR te heropenen.

Er moest iets heel ergs gebeuren voordat de meeste mensen een tijdje wakker zouden worden, en dat gold ook voor de media. Grote demonstratie met tienduizenden in Keulen (etc.) en wekelijks wakes en demo's in 800 steden. Wie in Hamm op de hoogte wilde blijven van het wekelijkse deelnemersaantal, voegde één tot tweehonderd toe aan de informatie in de Westfaalse Gazette en je hebt het juiste resultaat!

Er kwamen steeds meer vragen over kankeronderzoek, hoe gevaarlijk de THTR tegenwoordig is en hoe het in 1986 was met het - nou ja - ongeval. Journalisten kwamen weer langs in Hamm, ik mocht een lang interview geven op pagina twee van de WA, kortom, we hadden onze handen vol. Tijd voor de THTR nieuwsbrief was er niet. Eén bewegingsstap is belangrijker dan duizend pagina's bedrukt papier. Aangezien de nucleaire bedrijven elke dag vechten voor hun vergunning om geld te drukken, is de vuistregel: geef niet op!

Springerpresse, FAZ am Sonntag, Focus: Je hebt je hart herontdekt voor zogenaamd inherent veilige reactorlijnen waar niets ergs kan gebeuren. Onze THTR in Hamm. Of de kleine AVR-testreactor in Jülich. Als lichtwaterreactoren wereldwijd in diskrediet zijn geraakt, waarom niet teruggaan naar kiezelbedreactoren en daarvoor staatssubsidies krijgen, zoals sinds 1961 gebruikelijk is in de sociaaldemocratische thuisstaat Noordrijn-Westfalen?

Jammer dat nu van alle tijden een driedelige WDR-serie en de dagelijkse onderwerpen in het eerste televisieprogramma berichtten over het Jülich-incident van 1978. Op dat moment lekte radioactief water de grond in en de huidige pogingen om de dure reactorruïnes te ontmantelen legden een aantal andere zwakke punten uit de hoogtijdagen van de sociaaldemocratische staatsreactor bloot. Waar sociaaldemocraten tegenwoordig niet meer graag over praten. Om dit te voorkomen, bedacht de NRW-minister van Wetenschap Svenja Schulze een grandioze afleidingsmanoeuvre: ze stuurde het geschrokken mediapakket, samen met milieuactivisten, de woestijn in achter naar verluidt verloren THTR-brandstofelementballen!

De jacht voor Pasen gedurende enkele weken na de onbeminde atoomeieren liet het echte schandaal in de Jülich-kiezelbedreactor - die met succes werd onderdrukt onder sociaaldemocratische heerschappij - op de achtergrond komen. Hoewel de homepage van onze reactorfaillissement gespecialiseerd is in THTR, waren we de enige homepage die verslag uitbracht over dit nep-ball-verstoppertje-spel - niet!

Voor een goede reden. De feiten waren simpelweg te onzeker en te dun. De mogelijkheid om daaruit verkeerde conclusies te trekken is te groot. Na weken bleek dat de kogels nooit weg waren. De opwinding werd kunstmatig gecreëerd door minister Svenja Schulz zodat er niet over de echt belangrijke dingen wordt gepraat. Zoals verwacht maakte de oppositie van het rechtse deelstaatparlement lawaai en eiste hypocriet hun ontslag vanwege "onverantwoordelijke bangmakerij". Het bovengenoemde driedelige onthullingsrapport van WDR werd met dit laatste hoofdstuk van de klucht wederom versluierd. Zo wordt politiek bedreven in dit land.

Onze taken als BI Hamm gaan verder dan deze oppervlakkige opwinding. Met ons werk willen we voor altijd en wereldwijd voorkomen dat THTR-schrootreactoren acceptabel worden gemaakt en opnieuw worden gebouwd.

De THTR-lobby probeert zich beter te profileren ten koste van de Fukushima-slachtoffers

Slechts een paar dagen nadat delen van Japan in puin lagen en een verschrikkelijke, langdurige kernramp de mensen trof, probeert de lobby van een speciale kerncentrale te profiteren van deze ramp in de ware zin van het woord.

De economische begunstigden van onderzoek naar kiezelbedreactoren als onderdeel van de nieuwe geplande generatie IV-reactoren verschijnen in de journalistieke organen van de energiebedrijven en verspreiden hun litanie, die al tientallen jaren hetzelfde is:

Met hun wonderreactoren zou er noch een kernsmelting noch een kernsmelting zijn; ze zijn inherent veilig en vanwege de natuurwetten kan er niets ergs gebeuren.

Jammer dat uw thorium hogetemperatuurreactor (THTR) in Hamm na een eindeloze reeks storingen en ongevallen (1) Moest worden stilgelegd in 1989. In de vele honderden miljoenen euro's dure ontmantelingspogingen bij de kleine 46 MWth (of 13 MWel) THTR-onderzoeksreactor bij Forschungszentrum Jülich wordt momenteel aangetoond dat bijvoorbeeld door hogere temperaturen en hogere druk alleen andere problemen en mogelijk ongelukken gebeuren dan bij lichtwaterreactoren.

Rainer Moormann, als wetenschapper betrokken bij de ontmanteling van de onderzoeksreactor Jülich, ontdekte deze problemen in een onderzoek dat in 2008 internationale aandacht kreeg (2) duidelijk en feitelijk genoemd. De ontwikkeling van de Zuid-Afrikaanse HTR, genaamd Pebble Bed Modular Reactor (PBMR), moest in 2010 worden stopgezet nadat er al 1,5 miljard euro was uitgegeven. De propagandisten van de HTR-lijn praten hier niet graag over.

Een van hen is professor Antonio Hurtado (3). Hij promoveerde in HTR aan de RWTH Aken en is nu hoofd van het lectoraat waterstof- en kernenergietechnologie aan de TU Dresden. Een paar dagen na de ramp in Fukushima op 18 maart 3 rouwde hij in een interview met Springer's "Welt" niet om de vele slachtoffers van de kernramp, maar om zijn eigen favoriete reactortype, waarmee hij zijn geld verdiende: "Bij althans dat betekende in Duitsland het einde voor de prachtige technologie van de inherent veilige reactor in het algemeen. Vanuit mijn oogpunt is dit een grote schande en een gemiste kans om reactoren in de portefeuille te hebben naast de huidige lichtwaterreactoren die streven naar een andere veiligheidsfilosofie met betrekking tot publieke acceptatie”. Hij zei: "De meeste knowhow is nog steeds beschikbaar in dit land. Op de TU Dresden hebben we een competentiecentrum voor hogetemperatuurreactortechnologie. Talloze projecten worden hier uitgevoerd met internationale partners".

Hurtado noemt landen die geïnteresseerd zijn in HTR "Canada, China, India, de VS en in ieder geval tot nu toe Japan" en wijst op een andere ruimtelijke focus van HTR-ontwikkeling in onze regio: "Ons buurland Polen is geïnteresseerd in het overwegen van een kiezelbedreactor in de driehoek van Polen, Tsjechië en Duitsland. Daar zou de proceswarmte uit de reactor goed kunnen worden gebruikt om kooldioxidevrije raffinage van de huishoudbruinkool uit het gebied aldaar mogelijk te maken".

Op 27 maart 2011 deed Alard von Kittlitz een briljante prestatie van subtiel vreemde demagogie in de FAZ-zondagskrant in de volkomen serieuze hymne aan de THTR-faillissementreactor "De mooiste machines"! Het is nogal verbazingwekkend met welke brutaliteit deze Kittlitz de angstaanjagende ervaringen van de Westfaalse bevolking met deze afbraakreactor in Hamm wegvaagt en er een droomobject van maakt van zijn macabere obsessie met technologie:

"Er was ooit zoiets, althans de belofte, in Noordrijn-Westfalen, in Hamm-Uentrop. Tot de ramp in Tsjernobyl kwam, verloor iedereen zijn hoofd en politici zeiden dat ze ook voor de onthoofden zouden stemmen. Het meest veelbelovende bruggenhoofd voor de toekomst was er weer afgescheurd, want ook die scheen, en alle straling was bedorven.(...) De THTR was een wonder.(...) Zo kwam het dat de THTR 300, waarvan de glimmende zilveren koeltoren later bijna uitgeroepen tot monument, uiteindelijk stilgelegd in september 1989 te midden van gekibbel, en daarmee thoriumtechnologie in Duitsland."

Strijdlustige tegenstanders van kerncentrales vernietigen het glanzende zilveren sprankje hoop van de nucleaire gemeenschap - "The most beautiful of machines", de THTR! - Deze toegewijde lofzangen voor een mislukte storingsreactor hebben een onwerkelijk en gênant effect op degenen die getuige waren van de incidenten en de vele blokkades en demonstraties in de jaren '80 bij de THTR in Hamm. Als een esoterische steek in de rug-legende komt het echter niet voor in een of ander obscure rechtse sekte-folder, maar in het toonaangevende tijdschrift over West-Duits ondernemerschap, en dit geeft het een ander gewicht. Om haar lucratieve winsten en subsidies ook in de toekomst veilig te stellen, positioneert de THTR-lobby haar schrijvers en professoren nu ten koste van de slachtoffers in Fukushima. We zullen dit walgelijke spektakel tegengaan met onze argumenten en onze acties.

Links:

1. Zie: http://www.reaktorpleite.de/die-thtr-pannenserie.html
2. Zie: http://www.reaktorpleite.de/htr-studie-2008-r-moormann.html
3. Zie: http://www.reaktorpleite.de/nr.-117-november-07.html

Naar het interview met prof. A. Hurtado in 'Die Welt' op 18.03.2011 maart XNUMX over het onderwerp: 'Zijn er veilige kerncentrales?'

In het bovenstaande interview wordt een kiezelbedreactor beschreven als een inherent veilige kerncentrale en voorgesteld als een mogelijk alternatief voor conventionele reactoren. Om de volgende redenen geven deze verklaringen een veel te positief beeld van deze technologie:

1. Kiezelbedreactoren zijn technisch verre van haalbaar.
Na meer dan 10 jaar ontwikkeling gaf Zuid-Afrika afgelopen najaar de kiezelbedreactor (PBMR) op, maar niet zonder een investering van zo'n 1.5 miljard euro. De Duitse bolhoopgemeenschap was nauw betrokken bij deze ontwikkeling.

De redenen voor het stopzetten van het project waren volgens de regering:

- Kostenstijging met meer dan 20 keer de oorspronkelijke prognose en ernstige vertragingen, beide veroorzaakt door onopgeloste technische en veiligheidsproblemen

- Afsluiten van alle investeerders en klanten uit het project

Het kabinet kondigde aan dat het bij een eventuele toekomstige bouw van kerncentrales niet langer afhankelijk is van kiezelbedreactoren, maar van conventionele reactoren, aangezien het ziet dat kiezelbedreactoren nog in het experimentele stadium verkeren.

2. De veiligheidseigenschappen van kiezelhoopreactoren zijn aanzienlijk minder gunstig dan die van moderne lichtwaterreactoren.

Lothar Hahn, later technisch directeur van de semi-staat GRS (Society for Plants and Reactor Safety, Keulen) analyseerde de veiligheidseigenschappen van kiezelbedreactoren in een rapport uit juni 1986 en kwam tot de volgende conclusie:

Over de vermeende "inherente" veiligheid van de HTR: Sinds het begin van de ontwikkeling van een hogetemperatuurreactor hebben belanghebbenden geprobeerd het publiek voor te stellen dat de HTR "inherent" veilig is. Deze slim geconstrueerde reclamestrategie heeft ongetwijfeld enig succes gehad, omdat het tot ongekende desinformatie heeft geleid, zelfs in het debat over atoomenergie. Zoals bijna geen enkele andere bewering van de nucleaire industrie is deze gebaseerd op wetenschappelijk onhoudbare aannames en onjuiste conclusies. (1)

Voortbouwend op het rapport van Hahn, maar rekening houdend met de huidige stand van kennis, moet hier kort worden uitgelegd waarom Hurtado's betoog niet tot de kern doordringt.

a) Hurtado stelt dat er geen kernsmelting is in de kiezelbedreactor zoals: B. mogelijk met de lichtwaterreactor. De stelling is correct, maar negeert het echte probleem. Het gaat niet in de eerste plaats om de mogelijkheid van kernsmelting, maar om de vraag of en hoe radioactieve splijtingsproducten (de "radioactieve wolk") kunnen vrijkomen.

b) Kiezelbedreactoren zijn qua ontwerp en veiligheidsgedrag vergelijkbaar met de RBMK-reactor van Tsjernobyl dan conventionele lichtwaterreactoren en kunnen daarom slechts in beperkte mate worden vergeleken met lichtwaterreactoren wat betreft hun ongevalsspectrum.

c) In het geval van de kiezelbedreactor zijn ongevallen met kernsmelt niet kritisch, maar eerder:

Ongevallen binnendringen van water

(Vorming van explosieve gasmengsels, corrosie en vernietiging van splijtstofelementen, toename van nucleaire reactiviteit).

Lekkages in het reactorvat die:

- onmiddellijk leiden tot het vrijkomen van grote hoeveelheden radioactief stof dat zich in de reactoren heeft opgehoopt in het milieu, aangezien kiezelbedreactoren geen dichte insluiting kunnen hebben zoals conventionele reactoren (bijv. Fukushima).

- resulteren in het binnendringen van lucht (resultaat: grafietbrand zoals in Tsjernobyl met vernietiging van de splijtstofelementen en vrijkomen van een groot deel van de radioactieve inventaris); Door het ontbreken van een strakke insluiting in de kiezelbedreactor zijn dergelijke incidenten catastrofaal, zoals in Tsjernobyl (ook geen strakke insluiting).

d) Hurtado stelt dat de kiezelbedreactor kan worden gebruikt vanwege een negatieve temperatuurcoëfficiënt (2) niet te vergelijken met de Tsjernobyl-RBMK. Dat is misleidend, omdat de oorzaak van het ongeval in Tsjernobyl niet in de eerste plaats een positieve temperatuurcoëfficiënt was, maar een positieve "leegte coëfficiënt van reactiviteit" (3) in het water-grafietsysteem, wat leidde tot het weglopen van de reactor. Dergelijke positieve leegtecoëfficiënten zijn onmogelijk in de lichtwaterreactor, maar niet in de kiezelbedreactor in het geval van een ernstig binnendringend waterongeval terwijl de reactor in bedrijf is. Dit komt door het hoge grafietgehalte in de kiezelbedreactor, vergelijkbaar met de Tsjernobyl-reactor. In 1978 was er door een menselijke fout een ernstig ongeval met wateroverlast waarbij de reactor in de testkiezelbedreactor AVR draaide. Gelukkig was de hoeveelheid water in de reactorkern op dat moment niet voldoende om de reactor door te laten lopen.

e) Een zeer ernstig veiligheidsnadeel van kiezelbedreactoren is dat het in principe niet mogelijk is om snel in de reactorkern te meten. Veel te hoge en veiligheidsgevaarlijke temperaturen in de AVR-reactorkern bleven tot kort voor het einde van de operatie verborgen.

f) Hurtado argumenteert met de hoge kwaliteit van het bolvormige splijtstofelement, dat naar verluidt 1620 °C zou kunnen weerstaan. Dit is misleidend omdat het slechts voor een korte tijd geldt. Als de splijtstofassemblages gedurende lange tijd worden blootgesteld aan hoge temperaturen, migreren radioactieve vijvers massaal uit de splijtstofassemblages. Dit gebeurde in de AVR-testreactor met het volgende resultaat: Zelfs 80 jaar na stilstand zal de reactor in het beste geval op afstand kunnen worden ontmanteld, mogelijk helemaal niet (in ieder geval extreem hoge kosten).

g) De verwijderingskosten van kiezelbedreactoren zijn inherent veel hoger (factor 5 - 10) dan bij conventionele reactoren. Er is nog geen redelijk kosteneffectieve oplossing voor grafiet.

h) In de Duitse energie-industrie bestaat al lange tijd geen belangstelling voor de kiezelbedreactor. Dit komt waarschijnlijk door de slechte bedrijfsresultaten van de Duitse kiezelbedreactoren AVR en THTR-300. Frankrijk (Areva) heeft zijn HTR-programma effectief stopgezet.

Rainer Moorman

Opmerkingen:

1. Zie: http://www.reaktorpleite.de/htr-sicherheit-1986-l-hahn.html
2. Negatieve temperatuurcoëfficiënt:
   De temperatuurcoëfficiënt beschrijft de relatieve verandering in een materiaaleigenschap of een component als functie van de verandering in temperatuur ten opzichte van een bepaalde temperatuur. Een negatieve temperatuurcoëfficiënt betekent hier dat het reactorvermogen afneemt met toenemende temperatuur.
3. Nietige reactiviteitscoëfficiënt:
   Een positieve leegtecoëfficiënt betekent dat het reactorvermogen toeneemt wanneer de waterdichtheid in de reactorkern afneemt (bijvoorbeeld door verdamping van vloeibaar water). Dan wordt het heter en verdampt er meer water, dwz het reactorvermogen blijft toenemen, enz. totdat de reactorkern uiteenvalt. Dat was de oorzaak van het reactorongeluk in Tsjernobyl. Dit kan ook in de HTR gebeuren als bij een ongeval water in de reactorkern binnendringt. Tijdens het draaien van de AVR in 1978 stroomden zeer grote hoeveelheden water door de kern. Bij de HTR waren dergelijke ongevalsequenties eenvoudigweg niet onderzocht. Het kwam pas naar buiten in 1987 toen externe experts tijdens een veiligheidscontrole spraken over Tsjernobyl-achtig gedrag.

Het besluit van de federale regering om zeven kerncentrales in Duitsland voor drie maanden te sluiten, roept nu vragen op. “Waarom is het ineens zonder problemen met minder kerncentrales? Was er geen argument dat zonder verlenging van de levensduur de energievoorziening in gevaar zou komen? Nu werkt het ineens ook al leveren nog maar tien kerncentrales stroom. En wat zit er achter de zeer snelle actie" (1)?

De SPD en de Groenen klaagden bitter over zwart-gele verkiezingstactieken en electorale misleiding voor de aanstaande staatsverkiezingen en vroegen verwijtend: waarom is de sluiting van de kerncentrale niet op voorhand gelukt?

- En waarom niet al tijdens de 7 jaar van de rood-groene coalitie (1998 - 2005) of tijdens de periode van de huidige "nucleaire uitfasering" (1998 - 2009), vragen we tegenstanders van kerncentrales! Waarom gaat ineens alles weg wat absoluut onmogelijk was onder rood-groen? De huidige rood-groene oppositiepolitici klagen juist degenen aan die er tijdens hun eigen regeerperiode niet eens in slaagden om nog één extra kerncentrale te sluiten!

Bovendien keurde de rood-groene deelstaatregering van Noordrijn-Westfalen in 2005 de uitbreiding van de uraniumverrijkingsfabriek (UAA) Gronau goed van 1.800 ton uraniumscheidingswerk tot 4.500 ton per jaar en verwees zij naar het creëren van 150 banen (2). De daar geproduceerde brandstof wordt geleverd aan meer dan 30 kerncentrales in Europa. Wanneer sociaal-democraten en groenen in Gronau protesteren op de verjaardag van Tsjernobyl, demonstreren ze tegen een nucleaire installatie dat hun eigen NRW-parlementaire fracties voor uitbreiding hebben gestemd!

Verder moet hier worden verwezen naar de zeer bijzondere ervaring van Noordrijn-Westfalen met de bevordering van hogetemperatuurreactoren onder een rood-groene NRW-staatsregering en een gelijktijdige federale regering. Met tientallen miljoenen euro's uit de staatsbegroting steunden beide regeringen nucleaire projecten, studies en onderzoeken in NRW-testfaciliteiten in het Jülich Research Center (3). Talloze protestbrieven en vragenlijsten van ons burgerinitiatief over dit onderwerp werden tot een jaar lang helemaal niet beantwoord door de rood-groene regeringen, totdat er op een gegeven moment een nietszeggende brief arriveerde (4). - Op 12 juli 2004 werd zelfs verder onderzoek naar hogetemperatuurtechnologie door de deelstaatregering van NRW erkend als een "waardevolle bijdrage aan de internationale veiligheid van HTR-reactoren" (5) toegewezen!

Terwijl minister van Milieu Bärbel Höhn het Jülich Research Center in en uit liep, waar verder onderzoek werd gedaan naar gevaarlijke nucleaire technologie, was het voor ons als burgerinitiatief ineens totaal onmogelijk om enige vorm van dialoog te hebben met de boete rood-groene dames en heren op de regeringsbank om leiding te geven. We werden volledig afgeschreven en afgescheept met een paar lege zinnen (6)! Alle ministeries zijn gewoon dichtgemetseld. Zelfs de export van Duitse nucleaire technologie naar Zuid-Afrika voor de PBMR ging door (7).

Tijdens de vermeende "exit" waren er zelfs pogingen van sociaaldemocratische en groene toppolitici onder een rood-groene regering om de looptijden van kerncentrales weer te verlengen en om hoge temperatuur reactoren weer te laten bouwen!

In 2001 propageerde Fritz Fahrenholt, als "lid van de Raad voor Duurzame Ontwikkeling bij de bondskanselier" Schröder in "Vorwärts", meer THTR-onderzoek om deze reactoren opnieuw te laten bouwen (8). In 2005 tekende het Groenen-lid Frank Bsirke, als voorzitter van Ver.di, samen met de rechtse, sociaaldemocratisch georiënteerde gele "vakbond" IGBCE een ophefmakend position paper, waarin langere kerncentrales en zelfs een terugtrekking van de belachelijke pseudoniem -uitgang werd gevraagd (9).

En niet te vergeten: het was de Sociaal-Democratische Federale Milieuminister Gabriel die in 2008 weigerde opdracht te geven voor een kinderkankeronderzoek in de buurt van de THTR Hamm (10)!

Het is bijna een gemeenplaats: stevige beloften in de parlementaire oppositie en het daaropvolgende falen in de regering zijn twee kanten van dezelfde medaille voor partijen.

Mogen honderden leden van de partijen uit oprechte verontwaardiging en uit oprechte wil de straat op gaan voor een echte nucleaire uitfasering. - Op de regeringsbank verknoeien de partijleiders het keer op keer en buigen voor de nucleaire lobby. Daarom moeten we niet afgaan op de beloften van partijen en moeten we bouwen op eigen kracht. Directe actie, burgerlijke ongehoorzaamheid en massale protesten geven regeringen een voorsprong. Naïeve en goedgelovige volgers maken het makkelijker om zaken mee te doen met de nucleaire industrie.

Het verleden laat zien: iedereen die een abonnement neemt op Rotgrün met 30 jaar garantie op kerncentrales, krijgt later 42 jaar garantie op kerncentrales van Schwarzgelb als kwitantie.

Iedereen die de schijnbare 3 maanden durende misleiding van de huidige federale regering heeft doorzien, zou met hetzelfde kritische bewustzijn kennis moeten nemen van het rood-groene nucleaire politieke verleden en beter moeten strijden voor een kernwapenvrije toekomst door onafhankelijk politiek optreden in burgerinitiatieven.

Opmerkingen:

1. Nieuw Duitsland vanaf 16.03.2011 maart XNUMX
2. THTR circulaire Nee. 98 - maart 2005
3. THTR circulaire Nee. 92 - Augustus 2004 - Kerncompetentie blijft in Jülich
4. THTR circulaire Nee. 89 - maart 2004
5. THTR circulaire Nee. 92 - Augustus 2004 - De deelstaatregering van NRW is blij met de nucleaire export van HTR
6. THTR circulaire Nee. 83 - juli 2003
7. THTR circulaire Nee. 101 - oktober 2005
8. THTR-circulaire nr. 71 - 2001
9. THTR circulaire Nee. 102 - November 2005
10. THTR circulaire Nee. 120 - maart 2008

X-duizenden mensen zullen zich gezamenlijk verzetten tegen de heropstart van de kerncentrale in juni 2011 - met grote, geweldloze massale blokkades direct bij de centrales. Informatie: www.x-tauschmalquer.de

Grote anti-nucleaire demonstratie in Munster

Zaterdag 28 mei 2011. Aanvang: 12 uur, Münster Hauptbahnhof / Berliner Platz.

Aankomst vanuit Hamm: Verzamelen op het treinstation om 10.30 uur. Met 5-tickets dan om 11.02 uur met de trein.

Met de fiets: vanaf 8 uur vanaf het centraal station van Hamm.

Schrijf je dan in voor de hameractie nieuwsbrief zodat je altijd op de hoogte bent: www.hamm-gegen-atom.de

***

top of page

***

***

top of page

***