De THTR nieuwsbrieven uit 2003

***

***

THTR nieuwsbrief nr. 84 augustus 2003

VEW in de jaren 80:

Nucleaire samenwerking met het racistische regime van Zuid-Afrika!

Terwijl in 1987 de burgergroepen in het gebied van Hamm met allerlei acties vochten voor de definitieve sluiting ervan na het grote incident in de THTR, had het VEW op dit moment al, via een reisdiplomatie naar Zuid-Afrika die werd door ons verwaarloosd, de koers voor de bouw van de THTR, wat vandaag de dag mogelijk is Variant Pebble Bed Modular Reactor (PBMR) geplaatst - en onbezorgd gewerkt met het blanke racistische regime! In 1994 werden in Zuid-Afrika de eerste vrije verkiezingen gehouden.

De geplande met de deelname van vooraanstaande ingenieurs en wetenschappers uit Duitsland Vereniging Grote Energiecentrales (VGB) een gespecialiseerde conferentie over elektriciteitsopwekking en elektriciteitscentrales in Zuid-Afrika. Bij de opening van het staatsbedrijf ESKOM conferentie georganiseerd in Johannisburg op 9 november 1987 was een lezing van de voorzitter van het bestuur van de VEW en de plaatsvervangend VGB-voorzitter Klaus Knizia bedoeld. Het onderwerp atoomenergie stond officieel niet op het programma.

Maar volgens TAZ staat Knizia "erom bekend geen enkele kans te missen om de kernenergiesector van brandstof te voorzien". dr. Marnet, bestuurslid van de Düsseldorfer Stadtwerke en de VGB en later AVR-directeur in Jülich (!), Zou ook als spreker als bekende voorvechter van hogetemperatuurreactortechnologie moeten optreden.

Een bezoek aan de enige Zuid-Afrikaanse kerncentrale in Koeberg maakte deel uit van het "basisprogramma", dat werd aangevuld met ESKOM-cocktailparty's en "connecting trips" naar wildreservaten of de Nagib-woestijn. De Duitse anti-apartheidsgroepen stormden tegen deze voor de hand liggende samenwerking en zelfs de SPD-woordvoerster van de socialistische fractie in het Europees Parlement, Barbara Simonis, verklaarde op 7 september 9: "De gewenste 'technische en wetenschappelijke uitwisseling van ervaring' met Het Zuid-Afrikaanse staatsenergiebedrijf is betrokken bij een samenzweerderige samenwerking met het racistische regime."

Daarentegen waren de sociaal-democratische raden van toezicht bij RWE en VEW uiterst ongeïnformeerd en ongeïnteresseerd. De door de SPD geleide deelstaatregering: "Iedereen moet zijn inzet in Zuid-Afrika voor zijn geweten controleren", zegt het ministerie van Economische Zaken, dat zich ervan bewust moet zijn dat de deelstaatregering meer dan alleen filosofische invloed kan uitoefenen via de Westdeutsche Landesbank , dat deel uitmaakt van het VEW" (7 sept. 9). Pas na wekenlange druk lieten de SPD en de vakbonden zich dwingen tot een kritische uitspraak. De Dortmund SPD onder OB Samtlebe echter niet!

Twee Duitstaligen, waaronder Dr. Marnet, annuleerden hun reis onder druk van publieke discussie. Maar: Openingsspreker VEW-baas prof. Knizia blijft koppig. In een brief van negen pagina's aan critici uit Dortmund verwerpt Knizia categorisch boycotmaatregelen tegen Zuid-Afrika en verklaart dat 'je zelfs de conferentie moet bijwonen, vooral als je de schending van de mensenrechten niet goedkeurt' (13 oktober 10 ).

VGB-directeur Ottomar Schwarz kondigde ook aan: "We doen de hele bevolking in Zuid-Afrika een plezier door milieurelevante systemen in energiecentrales, veiligheidsaspecten en opleidingskwesties te bespreken." - 

Met dezelfde "argumenten" rechtvaardigen de rood-groene ministeries hun goedkeuring voor de huidige export van nucleaire knowhow naar Zuid-Afrika!

Toen op 27 oktober 10 in Dortmund een VGB-conferentie plaatsvond, onder meer over HTR-technologie, protesteerden 1987 demonstranten. De TAZ observeerde de nucleaire scene als volgt: "De situatie op de markt voor kerncentrales is intussen moeilijk, zei het. Niet alleen dat de energievraag intussen lager is dan verwacht, ook dat er de komende tien tot 50 jaar geen elektriciteitsproducent is waarschijnlijk een hoge temperatuur -Reaktor (HTR) was de unanieme mening van de sprekers op de persconferentie, zij het niet zo openlijk geformuleerd. Daarom probeert de kerncentralelobby steeds vaker bestellingen uit het buitenland te krijgen..... "- 

In 1987 hadden de THTR-sponsors nieuwe vrienden gemaakt in het racistische Zuid-Afrika.

Het resultaat zien we vandaag.

Horst bloem

(Alle informatie is afkomstig uit de TAZ-edities van 15 juli, 7, 18 en 19 september, 13 en 28 oktober en 9 november 1987)

Gottfried Wellmer, specialist in Zuid-Afrika en auteur van het boek "Loans to ESKOM - An example of Collaboration with the Apartheid Regime", ging in zijn in 2002 voltooide samenvatting nader in op het staatsbedrijf. De secties die aan het begin met (X) zijn gemarkeerd, zijn gepubliceerd in het officiële rapport van de Zuid-Afrikaanse Waarheids- en Verzoeningscommissie en laten duidelijk zien hoe de rol van ESKOM vandaag officieel wordt gezien in Zuid-Afrika. Wij documenteren:

"Volgens Fine & Rustomjee (1994) behoort Eskom tot het mineralen- en energiecomplex (MEK). Dit was en is tot op de dag van vandaag het hart van de Zuid-Afrikaanse economie. Het levert per werknemer een hogere toegevoegde waarde op dan welke andere economische sector dan ook. de MEK, kapitaalaccumulatie vond op grote schaal plaats Hier werd de meeste Zuid-Afrikaanse export geproduceerd.Eskom's elektrische energie en industriële chemische producten (Sasol) waren voornamelijk gericht op de behoeften van de mijnindustrie, en hun productie was gebaseerd op de grondstoffen van de mijnbouw, voornamelijk steenkool.

(X) Als parastatelijk bedrijf binnen het apartheidssysteem was het de taak van Eskom om in de eerste plaats extreem goedkope energie te produceren voor de mijnbouw en de zware industrie, en in de tweede plaats om de politieke doelen van de apartheid te helpen verwezenlijken. Het was in deze tweede betekenis dat de bijdrage van Eskom werd geleverd

- Stabiele banen bieden aan ongeschoolde blanke arbeiders als toezichthoudend personeel

- terwijl zwarte arbeiders meestal werden aangeworven als migrerende werknemers voor een korte periode; Dat betekent: periodieke werkloosheid van zwarten was van meet af aan gepland; Beklimming. of bijscholingsmogelijkheden waren net zo uitgesloten als elke vorm van sociale zekerheid; ze werden gehuisvest in sociaal geïsoleerde en streng gecontroleerde homobarakken; ze ontvingen extreem lage lonen die geen rekening hielden met de reproductie van de families van de arbeiders in de reservaten. Pas in 1987 deed Eskom de moeite om de onafhankelijke en niet-racistische vakbonden NUM (National Union of Mineworkers) en NUMSA (National Union of Metalworkers of South Africa) te erkennen voor collectieve lonen en collectieve onderhandelingen. Pas in 1992 werden blanke en zwarte arbeiders, vaste werknemers en migranten toegelaten tot één geïntegreerd forum voor collectieve onderhandelingen.

- Eskom steunde de belangen van de heersende politieke klasse van de Boeren bij het verkrijgen van controle over de top van de economie, bijvoorbeeld door het sluiten van langetermijncontracten voor de levering van kolen met mijnbouwbedrijven; of door financiële instellingen van Boer in te huren om lokale openbare obligaties af te handelen en transacties voor Eskom te financieren.

- Eskom steunde het Bantustan-beleid van apartheid door industrieën in de grensgebieden, zoals Alusaf in Richards Bay, te subsidiëren door middel van bijzonder goedkope energietarieven.

- Eskom steunde de aanspraken van de Zuid-Afrikaanse regering op regionale hegemonie door de ontwikkeling van energieopwekking en -distributie in bezet Namibië over te nemen, net zoals Eskom het wankele Portugese koloniale rijk steunde door de dammen van Cahora Bassa (Mozambique) en Gove & Calueque (Angola) over te nemen ) en de bouw van de waterkrachtcentrales van Ruacana en Cahora Bassa werd medegefinancierd. Maar toen Angola en Mozambique onafhankelijk werden, was de vermeende bescherming van Ruacana het voorwendsel voor de invasie van Zuid-Afrikaanse troepen in het onafhankelijke Angola; tijdens de Contra's mocht de Renamo duizenden hoogspanningsmasten tussen Zuid-Afrika en Cahora Bassa vernietigen.

Eskom hielp het apartheidssysteem om te vormen tot een bedreiging voor de vrede.

- na de Tweede Wereldoorlog speelde Eskom een ​​belangrijke rol bij het promoten van de uraniumwinning en -verwerking in Zuid-Afrika,

- Eskom bouwde zelf een kerncentrale bij Koeberg, ondersteunde financieel de bouw van de Zuid-Afrikaanse uraniumverrijkingsfabriek en de bouw van de Zuid-Afrikaanse kernwapens; Met de hulp van Zwitserland en Frankrijk slaagde Eskom er zelfs in om 100 ton LEU te bemachtigen zonder het NPV (Nuclear Non-Proliferation Treaty) te hoeven ondertekenen.

- (X) Vanwege zijn strategisch belang voor de apartheidsstaat werd Eskom in 1980 uitgeroepen tot "nationaal sleutelpunt"; Dat betekent: alle leidinggevende medewerkers en managers van Eskom moesten zich onderwerpen aan een veiligheidscontrole door de geheime diensten en moesten voortdurend contact houden met de veiligheidspolitie en het leger om de Eskom-faciliteiten te beveiligen tegen sabotageaanvallen. Daartoe moest Eskom zijn eigen militie en een contraspionagering van het bedrijf opzetten. Voor de Waarheids- en Verzoeningscommissie werd Eskom beschuldigd van het doorgeven van wapens vanuit zijn magazijn aan de Inkatha, wat de burgeroorlog rechtstreeks aanwakkerde. Eskom ontkende dat.

- Ondanks het niet-aanvalsverdrag van Nkomati met Mozambique in 1984, bouwde Eskom in 1986 namens de staat een dodelijk elektrisch hek van 63 km langs de grens tussen de twee landen. In de eerste vier jaar van zijn bestaan ​​heeft het 3000 volt-hek 94 mensen het leven gekost; meestal burgers die probeerden te ontsnappen aan de door Zuid-Afrika gesteunde oorlog in Mozambique."

"(...) In het programma 'Westblick' (WDR 5) op 23.12.2002 december 2000 hoorden we dat de voorzitter van het onderzoekscentrum Jülich, professor Joachim Treusch, kennis van kernenergie wilde doorgeven voor de THTR-variant Pebble Bed Modular Reactor (PBMR) was in oktober XNUMX voor het eerst in Zuid-Afrika en verklaarde: 'En deze eerste reis, waarbij de eerste contracten werden getekend, vond uitdrukkelijk plaats in overleg met het ministerie van Buitenlandse Zaken en de ambassade was betrokken. Dus alles is redelijk legaal verlopen.' Wij hebben de volgende vragen:

1. Sinds wanneer, met welke inhoud en met welke deelnemers, wordt er in samenwerking met het Federaal Ministerie van Buitenlandse Zaken en de daaraan gelieerde werkgroepen (oa Atomic Issues Group, Non-proliferation Working Group) inspanningen geleverd om knowhow over hoge temperaturen te maken reactortechnologie beschikbaar voor het energiebedrijf ESKOM in Zuid-Afrika ?

2. Hoe is de samenwerking tussen uw bureau, de Zuid-Afrikaanse ambassade en Duitse vertegenwoordigers van industrie en onderzoek tot stand gekomen en hoe zag die eruit?

3. Hoe beoordeelt u de ervaringen die in Duitsland zijn opgedaan met hogetemperatuurreactortechnologie?

4. Hoe belangrijk zijn de beoordelingen van de voormalige en huidige voorzitters van de Duitse Reactor Safety Commission Lothar Hahn en Michael Sailer, die zich beiden zeer kritisch uitten over de technologie van hoge-temperatuurreactoren?

5. Zijn uw activiteiten in strijd met het verklaarde doel van de federale regering om kernenergie uit te faseren?

6. Hoe beoordeelt u de ernst en inspanningen van ESKOM om de mensenrechten en de milieuvriendelijke en duurzame energieopwekking in Zuid-Afrika te respecteren?

7. Hebben bij uw werkzaamheden overwegingen over de mogelijkheid van een proliferatierisico een rol gespeeld, aangezien de geplande PBMR in Zuid-Afrika specifiek voor de export gebouwd gaat worden en bijvoorbeeld de fabricage van een zogenaamde vuile bom in andere landen?

8. Vindt er op dit moment nog kennisoverdracht plaats over nucleaire vraagstukken naar Zuid-Afrika en staat er een gepland voor de toekomst?

9. Ondersteunt u inspanningen in uw bediening om ervoor te zorgen dat milieuvriendelijke energieën in de toekomst meer aandacht krijgen in Zuid-Afrika? "

Zie ook bij 'Nieuwsbrief nr.: 88', het totaal van 2 onderzoeken met het antwoord van het ministerie van 10.01.2004, dat sindsdien is aangekomen.

Ik heb het huidige artikel uit de "Nuclear Monitor" No. 590 van 11.07.2003/XNUMX/XNUMX als volgt vertaald:

Op 25 juni keurde het Zuid-Afrikaanse Ministerie van Milieu en Toerisme (DEAT) de milieubeoordeling van de geplande PBMR goed. Dit is niet de laatste maar een belangrijke stap in het bouwen van een PBMR-prototype in Koeberg bij Kaapstad.

Zuid-Afrikaanse niet-gouvernementele organisaties willen tegen deze beslissing in beroep gaan en bereiden later dit jaar een beroepsprocedure voor bij de rechtbank om bouw te voorkomen.

In mei stapte Earthlife Africa naar de rechtbank om een ​​verbod van de rechter tegen deze procedure te verkrijgen. Earthlife is van mening dat de Zuid-Afrikaanse grondwet het recht geeft om door de regering te worden gehoord alvorens een besluit te nemen.

De rechtbank verwierp op 3 juni een nooduitspraak en Eartzlife moest de normale juridische procedure doorlopen. De zittingsdatum met het Ministerie van Milieu en Toerisme was vastgesteld op 9 september.

Op 26 juni heeft DEAT een persbericht uitgegeven waarin de milieubeoordeling wordt goedgekeurd en:

daarmee de eerste hindernis voor de 110 MW PBMR weggenomen. De vergunning bevat een lijst met voorwaarden, waaronder afvalverwijdering, het ontmantelingsconcept en de langetermijnbehandeling van sterk verontreinigd afval en verbruikte splijtstofelementen, waaraan moet worden voldaan voordat met de bouw kan worden begonnen. Naar onze mening zijn deze voorwaarden zinloos. (...)

Het persbericht van DEAT betekent niet dat het ministerie zelf toezicht houdt op afvalregelgeving of milieubeschermingswetten. In plaats daarvan laat het deze gebieden over aan het ministerie van mineralen en energie (afval) of de nationale energieautoriteit (veiligheid).

De huidige goedkeuring is vijf jaar geldig. Als de bouw niet binnen vijf jaar start, is de vergunning ongeldig.

Naar de mening van Earthlife is het publiek tot nu toe slechts op een laag niveau betrokken.

Geïnteresseerde burgers en groepen hebben 30 dagen de tijd om bij het ministerie in beroep te gaan tegen de beslissing. De uiterste datum voor het beroep is 25 juli."

"Nuclear Monitor" citeert in een apart artikel het atomaire artikel "NuclearFuel" van 3 juli 2003, waarin het verdere geplande procedurele pad wordt uitgelegd:

(...) "Het ministerie van Mineralen en Energie moet vooraf een nationaal concept voor de verwijdering van kernafval hebben voltooid, dat moet worden goedgekeurd voordat de bouw van de PBMR kan beginnen. De nationale autoriteit voor atoomenergie moet nog een nucleaire vergunning afgeven en de project vanuit veiligheidsoogpunt ESKOM verwacht het gevraagde veiligheidsrapport in het eerste kwartaal van 2004. De nationale autoriteit voor kernenergie gaat ervan uit dat het bijna een jaar zal duren om het rapport te beoordelen.

De eerste bouwwerkzaamheden op de site zouden in het eerste kwartaal van 2005 kunnen beginnen en de reactor zou twee tot drie jaar voor ingebruikname splijtstof kunnen bevatten."

"Met het einde van de apartheid in Zuid-Afrika is de media-aandacht voor het land grotendeels verdwenen. Het rapport van de waarheidscommissie is beschikbaar, de mensenrechtenschendingen tijdens het apartheidsregime zijn aan het licht gekomen, de daders en slachtoffers zijn bekend. Terwijl de meerderheid van de daders is amnestie verleend, de slachtoffers wachten nog op schadevergoeding.

Het totaal van de herstelbetalingen en vergoedingen bedraagt ​​ongeveer een miljard mark. Geld dat niet beschikbaar is, omdat Zuid-Afrika een zware schuldenlast heeft. De kredieten van het apartheidsregime slokten een vijfde van de nationale begroting op. Duitse bedrijven en banken maakten enorme winsten in Zuid-Afrika. Niemand wil daar vandaag iets van weten. Het stopzetten van de bloedige leningen die door de slachtoffers van de apartheid zijn geëist, is uitgesloten. Westerse bedrijven en banken denken nog minder aan adequate herstelbetalingen voor de ellende die ze hebben veroorzaakt. Dus alles blijft hetzelfde. De profiteurs van vroeger zijn nu weer vrolijk betrokken bij winstgevende wapendeals. Eind 1999 sloot president Mbeki een wapendeal met West-Europese bedrijven ter waarde van in totaal 14 miljard mark. Geld dat hard nodig zou zijn voor de bestrijding van armoede en het wegnemen van de sociale problemen aan de Kaap.” (Uit AK No. 448)

Toen minister van Buitenlandse Zaken Fischer in 2000 Zuid-Afrika bezocht, werden niet alleen de lopende contracten voor de export van nucleaire knowhow van Jülich naar Zuid-Afrika onder zijn leiding afgesloten (zie de catalogus met vragen op pagina vier), maar ook de eerdere wapenfeiten deals vonden ook hun "groene" voortzetting. En de "Black Empowerment" (zie RB nr. 83), die minister Bulmahn van Onderwijs als voorbeeldig prees (zie RB nr. XNUMX), betekent in dit geval dat Duitse wapenexporteurs zoveel mogelijk moesten samenwerken met bedrijven gerund door zwarten . Wat een stap vooruit!!

Horst bloem

Onze website wordt veelvuldig gebruikt en gepubliceerd in diverse kranten. Inmiddels zijn een aantal brieven en documenten toegevoegd. Wij zijn nog met spoed op zoek naar vertalers van en naar het Engels! Daarnaast: We hebben de Böll Foundation NRW en het NRW Ministerie van Milieu gevraagd dat de geplande tour van Zuid-Afrikaanse energiedeskundigen ook in Hamm stopt en dat we onze mening over de THTR kunnen geven. We hebben ook een e-mail gestuurd naar het Böll Foundation-kantoor in Zuid-Afrika. Misschien zal het in deze kwestie actief zijn ...

NRW betaalt jaarlijks 3,034 miljoen euro voor THTR

In de NRW-begroting staat onder artikel 20 (toezeggingsbevoegdheden) artikel 2020 - 69700 te lezen: "Subsidies in verband met de ordelijke sluiting van de THTR 300 te Hamm-Uentrop". Vanaf 2002 moet de deelstaat Noordrijn-Westfalen gedurende acht jaar in totaal 23,272 miljoen euro betalen. Dat betekent tot 2009 jaarlijks 3,034 miljoen euro.

In Gronau, Noordrijn-Westfalen, is daar niets van te merken.De enige uraniumverrijkingsfabriek van Duitsland bouwt op uitbreiding: in plaats van 1.680 ton wil exploitant Urenco daar jaarlijks tot 7.680 ton natuurlijk uranium verrijken zodat het geschikt voor kerncentrales - genoeg brandstof voor ongeveer 35 grote reactoren.

7.500 bezwaren tegen de uitbreiding zijn ontvangen door het Ministerie van Economische Zaken in Düsseldorf. "Dit is zelfs geschreven door de nu aan de overheid gelieerde TAZ op 8 juli 7. Om het de milieuactivisten echt moeilijk te maken, heeft de rood-groene deelstaatregering de hoorzitting midden in de zomer en de zaal als geheel 2003 km van Gronau naar Legden. De tegenstanders kregen uiteraard geen bericht voor deze datum. Op 30 juli schreef het TAZ-Ruhr: "Tegenstanders van kerncentrales klagen over een 'chaotische onderhandelingen' bij de hoorzitting' en intimidatie bij de ingang. 'Iedereen in Duitsland van de Als je uit kernenergie wilt, moet je de uitbreiding en voortzetting van kerncentrales in andere landen niet verzekeren, betoogde Robin Wood .

De "Federale Vereniging van Christen-Democraten tegen Kernenergie" (CDAK), die naar eigen zeggen bijna 800 leden heeft, bekritiseerde de gebrekkige verzekeringsdekking en de ontoereikende beveiliging van de centrale tegen aanvallen vanuit de lucht. De "Federale Vereniging van Groenen tegen Kernenergie" (GgA i.G.), die slechts negen (!) leden telt, protesteerde hevig....

In januari en februari van dit jaar hebben 25 ontvangers van de THTR-circulaire gedoneerd om dit blad te ontvangen. Juist nu in Zuid-Afrika en Duitsland het debat over de geplande THTR-variant PBMR net op gang komt, is een medium van belang dat informatie verzamelt en ook helpt bij het organiseren van het verzet. Ik schreef dit ook aan 35 ontvangers, die bijna allemaal iets te maken hadden met de milieubeweging in Hamm in de jaren 70 en 80, en slechts één persoon deed een donatie! Een beschamend resultaat! Er zijn zeker veel andere belangrijke politieke kwesties en ik heb enig begrip dat sommigen het laatste derde deel van hun leven ten volle willen genieten. Maar eerlijk gezegd had ik zo'n totale desinteresse niet verwacht, hoewel ik precies weet dat wanneer er een persoonlijke dreiging in de directe omgeving is, de opwinding altijd erg groot is en zelfs als het om Ahaus gaat, nam de inzet heel erg af. De vraag is alleen: wie moet er iets doen tegen de geplande PBMR-constructie, als wij het niet zijn?

***

top of page

***

***

top of page

***