De THTR nieuwsbrieven uit 2007

***

***

THTR nieuwsbrief nr. 117, november 2007

Meer HTR-financiering, maar pijn!

Ook dit jaar wordt er weer volop reclame gemaakt voor de HTR-lijn. De Stuttgart Unikurier schreef in nummer 1/2007: “Meer dan 80 wetenschappers en studenten uit heel Europa reisden van 27 tot 29 maart 2007 naar Stuttgart voor de eerste Eurocourse over modulaire hogetemperatuurreactortechnologie. De cursus, die het Institute for Nuclear Energy Systems (IKE) namens de Europese Unie verzorgde in het kader van het RAPHAEL-project, werd zeer goed ontvangen.

Modulaire HTR's worden door experts erkend als veilige kernreactoren. Ze werden bijna 30 jaar geleden door Siemens ontwikkeld en voltooiden in 1989 met succes de goedkeuringsprocedure in overeenstemming met sectie 7 van de Atomic Energy Act. "- Deze wonderreactor was zo succesvol dat de THTR in Hamm in hetzelfde jaar moest worden stilgelegd Omdat er momenteel geen HTR in bedrijf is in Europa, moesten de toekomstige calamiteitenmeldkamerchauffeurs die verhinderd werden genoegen nemen met één visie: "Eindelijk stond er een oefening op het programma waarbij de deelnemers zelfstandig simulatieberekeningen konden uitvoeren op een virtuele, modulaire hogetemperatuurreactor."

Op 8 maart 2007 vroeg Dieter Hartmann aan de "Energie feiten" van het Technology Transfer Initiative van de Universiteit van Stuttgart: “Heeft de hogetemperatuurreactor een kans?” Tot nu toe heeft de HTR volgens hem alleen de status van “reserveoplossing” gekregen als andere nucleaire concepten niet kunnen voldoen de uitdagingen. Maar als in de toekomst gunstigere veiligheidsconcepten, meer milieuvriendelijkheid en meer gebruik van thermisch efficiëntere systemen nodig zijn, dan zou de tijd voor de HTR nog komen, concludeerde hij. Maar: In tegenstelling tot andere systemen blijft de HTR “afhankelijk van de externe aanvoer van splijtstoffen”. Het wordt geen perpetuum mobile.

Dat weet dat ook Duits Atoomforum. In haar jaarverslag 2006 rapporteert het over het lopende onderzoek in Jülich en de kronkelende Europese geheime routes, aangezien er ondanks de terugtrekking onderzoek wordt gedaan naar de verdere ontwikkeling van de HTR-lijn in Duitsland: "Dit werk wordt uitgevoerd in het kader van van de EU-IP RAPHAEL, waar de FZJ het hoofd is van WP3. Verdere onderzoeken naar het bergingsgedrag zijn gepland in het nieuwe EU-project CARBOWASTE, waarvoor momenteel een aanvraag wordt ingediend.” “We hebben al uitgebreid gerapporteerd over RAPHAEL in THTR-circulaire nr. In dit verband is het interessant om een ​​andere universiteit op te nemen: “De universiteit Zittau / Görlitz (FH) is betrokken bij het door de EU gefinancierde RAPHAEL-project binnen het 6e kaderprogramma ”(p. 67). In het propagandapamflet “Goede Redenen voor Kernenergie” schreef het Atomic Forum in september 2007: “Experts over de hele wereld werken intensief aan de implementatie van nieuwe reactortechnologieën. Tien landen, waaronder de VS, Frankrijk, Japan en Groot-Brittannië, hebben het 'Generation IV'-project gelanceerd. Door politieke beslissingen is Duitsland helaas niet direct bij dit programma betrokken.” Door de indirecte deelname fluiten de mussen nu al van het dak. Deze hint van de nucleaire lobby is bedoeld om heel bewust aan te tonen dat er manieren en middelen gevonden kunnen worden om nationale verboden te omzeilen. In de ministeries, universiteiten en instituten zijn ze allemaal druk bezig met het formuleren van de financieringsaanvragen voor hun nucleaire loopbaan. Ze worden niet meer in Berlijn ingediend, maar in Brussel. Dat is het verschil.

Hurtado helpt HTR-onderzoek

Een van de mensen die het verschil begreep, is professor Antonio Hurtado. De Spanjaard studeerde - hoe kan het ook anders - in Aken onder de vader van alle THTR's, professor Kugeler, en publiceerde in 1990/91 samen met hem een ​​aantal studies over de HTR-lijn. De Technische Universiteit van Dresden kondigde op 7 augustus 8 in een persbericht aan:
“Nieuw voor hen Dresden University of Technology Antonio Hurtado werd aangesteld. Hij is hoogleraar waterstof- en kernenergietechnologie en zijn vakgebied is met name hogetemperatuurreactoren van de zogenaamde Generatie IV en de daaruit voortvloeiende mogelijkheden om waterstof economisch op te wekken als veelzijdige energiedrager in hogetemperatuurprocessen. (...) Met de benoeming van Antonio Hurtado tot lectoraat voor waterstof- en kernenergietechnologie zet de Technische Universiteit van Dresden een belangrijke en toekomstgerichte mijlpaal. De focus van zijn onderwijs- en onderzoeksactiviteiten zal met name liggen op hogetemperatuurreactoren van de zogenaamde Generatie IV en de daaruit voortvloeiende kansen om waterstof economisch te produceren als veelzijdige energiedrager in hogetemperatuurprocessen.

Professor Hurtado zal zeer nauw samenwerken met het Institute for Security Research van het Research Center Dresden-Rossendorf (FZD). Dit instituut, onder leiding van Frank-Peter Weiß, is een van de weinige overgebleven niet-universitaire centra in Duitsland waar nucleair veiligheidsonderzoek wordt uitgevoerd. In een internationaal netwerk vindt hier onderzoek plaats naar reactordynamica, de veiligheid van reactormaterialen en thermische hydrauliek. Het is de bedoeling dat prof. Hurtado een werkgroep gaat leiden bij dit instituut."

Deze staatsgreep was alleen mogelijk omdat de grote coalitie de uitstap uit kernenergie al lang had vastgelegd en een betere uitgangspositie voor Duits nucleair onderzoek wil veiligstellen in de race om EU-financiering voor HTR-onderzoek.
 
Als nieuw benoemde hoogleraar heeft professor Hurtado zich inmiddels met de lezing “Energie- en milieuvraagstukken op het eiland Mallorca” heel fijngevoelig in de diepten van de Duitse volksziel geïntroduceerd. Aangezien het reactordrukvat voor de Zuid-Afrikaanse PBMR momenteel in Spanje wordt geproduceerd, waarom niet nog een voor Mallorca? De dankbare kernfans zouden daar een attractie rijker zijn, want hier in de BRD kan zo'n wonder helaas alleen als een ruïne worden gezien.

Wat volgt er dit jaar? - HTR-veteraan Dr. van Lensa, Vice-President van het Europese "HTR Technology Network" zal op 27 november 11 om 2007 uur spreken over de ontwikkeling van generatie IV en HTR in de Kerntechnischen Gesellschaft (sectie Erlangen/Neurenberg) in Grafenreinfeld.

Bedrijven in de Bondsrepubliek Duitsland verdienen een gouden neus met nucleaire deals. Ondanks de “nucleaire uitfasering” is dit niets nieuws. Maar het is heel interessant om te zien hoe bepaalde historische continuïteiten de toekomst beïnvloeden.

Laten we het schandaalbedrijf nemen NUKEMdie in de jaren 80 een hoge symbolische waarde heeft met een ongekend omkopingssysteem en gesmeerde verwijdering. Vorig jaar kwam er een absoluut "geïsoleerd geval" aan het licht waarin een NUKEM-manager de verantwoordelijken voor de Tsjernobyl-reactor probeerde om te kopen om voordeel te behalen. Sinds 2000 is NUKEM betrokken bij de bouw van de Zuid-Afrikaanse Pebble Bed Modular Reactor (PBMR) door de basisengineering en ongevallenanalyses uit te voeren. Op 10 augustus 8 rapporteerde NUKEM verdere activiteiten:

“Dit vierde contract tussen NUKEM en PBMR onderstreept de goede samenwerking tussen beide bedrijven. NUKEM is sinds 2000 actief in het Zuid-Afrikaanse PBMR-project. NUKEM is verantwoordelijk voor de basis- en detailengineering van drie van de vier belangrijkste processen voor de vervaardiging van de sferische splijtstofelementen en voor twee van de processen voor het recyclen van productieresiduen. De productie van splijtstofelementen is gebaseerd op de vroegere productie van splijtstofelementen bij NUKEM/HOBEG, waar splijtstofelementen werden vervaardigd voor de Duitse hogetemperatuurreactoren THTR en AVR. De PBMR-splijtstofassemblage in Pelindaba, ongeveer 50 km ten noordwesten van Pretoria, wordt gebouwd om de brandstofvoorziening voor de geplande kiezelbedreactor te verzekeren. "

In een persbericht van 9 oktober 10 werd nogmaals benadrukt dat dit bedrijf zich in de toekomst met name op de ontwikkeling van HTR zal gaan “concentreren”. Hoe ongegeneerd de NUKEM-groep alles verprutst wat momenteel voor propagandadoeleinden beschikbaar is, blijkt uit het feit dat ze onlangs haar website heeft versierd met het motto van de vredesbeweging: "Zwaarden tot ploegscharen" in haar activiteiten "Koop en marketing van Russisch uranium componenten" !

Het volgende bedrijf heeft langdurige contacten met Zuid-Afrika en groeit snel dankzij de nucleaire activiteiten: The SGL Carbon met een productielocatie in Meitingen (nabij Augsburg), hoofdkantoor in Wiesbaden en een vestiging in Zuid-Afrika. Het gaat ook om de levering van splijtstof. Op 1 oktober 10 meldde de Augsburger Allgemeine:

“SGL Carbon heeft onlangs in Meitingen een bewerkingscentrum voor nucleair grafiet in gebruik genomen. Zoals SGL-projectmanager Maik Baumblüth nu heeft laten weten, is nucleair grafiet vereist voor kiezelbedreactoren - deze zijn aan de binnenkant omgeven door reflectoren van grafiet. Het bedrijf heeft volgens het bedrijf zeven miljoen euro geïnvesteerd in het nieuwe bewerkingscentrum. Hiermee zijn 40 banen veiliggesteld, waarvan 20 op de locatie Meitingen. (...) Het is een 'grote reactor', zegt SGL-projectmanager Baumblüth in vervoering (...). Het grafiet wordt vervaardigd in Duitsland en Frankrijk en verwerkt in Meitingen. Daarna komt het in een klimaatbestendige verpakking en wordt het verscheept naar Zuid-Afrika. De daar geplande nieuwe kiezelbedreactor moet tussen 2010 en 2012 in gebruik worden genomen. Het nieuwe bewerkingscentrum voor nucleair grafiet in Meitingen is een "mijlpaal in onze competentie", benadrukt Baumblüth. Het werd in slechts 14 maanden gebouwd en samen met de Zuid-Afrikaanse klant PBMR Ltd gekocht. kan beginnen."

Het past echter niet bij deze nucleaire stemming van optimisme dat recent bezorgde bewoners van de geplande PBMR bij Koeberg ons als burgerinitiatief vragen om de inhoud van onze homepage te mogen verspreiden. Het begon op een vergelijkbare manier in Hamm-Uentrop in 1975.

Zie voor NUKEM ook de THTR-circulaires nr. 101 (2005), nr. 107 (2006) en nr. 110 (2007).
Voor SGL Carbon zie ook THTR circulaire nr. 102 (2005)

Meer dan 100 milieuactivisten uit Rusland, Frankrijk, Nederland, Zweden, Hongarije en Duitsland ontmoetten elkaar op 22 september in Dortmund. De initiatiefnemers beoordelen het hoge aantal deelnemers en de constructieve cursus terecht als een groot succes en zullen het burgerinitiatief een extra impuls geven. Uit de grote landelijke deelname blijkt ook dat het verzet tegen de uraniumverrijkingsfabriek in Gronau inmiddels door veel groepen wordt gedragen. In de eindverklaring staat:

“Ongeveer 40 binnen- en buitenlandse groepen en organisaties riepen op tot de conferentie. Tal van thema's met betrekking tot uraniumverrijking werden levendig en enthousiast besproken in gespecialiseerde lezingen en workshops. In een gezamenlijke verklaring verwierpen de conferentiedeelnemers het verdere gebruik van uranium in het algemeen: zowel de wereldwijde uraniumwinning, de verdere verwerking van uranium en het gebruik voor militaire doeleinden moet vanwege de grote gevaren onmiddellijk worden stopgezet. De deelnemers eisten uitdrukkelijk de onmiddellijke sluiting van alle uraniumverrijkingsfabrieken, aangezien deze alleen worden gebruikt voor de continuering van de kerncentrales en de bouw van atoombommen. In Duitsland exploiteert de multinational Urenco Group een uraniumverrijkingsfabriek in Gronau.

De uraniumconferentie van vandaag is een belangrijke bijdrage aan de grensoverschrijdende netwerking van de anti-kernenergiebeweging om effectief verzet te kunnen bieden tegen de internationale nucleaire industrie. De grootste uraniumverrijker ter wereld, Urenco, is over de hele wereld actief. Achter de uraniumindustrie staan ​​overheden en grote bedrijven zoals EON, RWE en AREVA. Ook de uraniumindustrie wordt massaal gesubsidieerd. Uraniumwinning, de verrijking en opslag van afval van verarmd uranium brengen in veel landen de gezondheid van de bevolking en de natuurlijke basis van het leven in gevaar. Dat is absoluut onaanvaardbaar."

De BI milieubescherming Hamm was met meerdere deelnemers vertegenwoordigd op deze conferentie, omdat een trein met het zeer gevaarlijke uraniumhexafluoride naar Gronau door Hamm rijdt vanuit Pierrelatte in het zuiden van Frankrijk. In een van de vijf werkgroepen is met name dit vervoer nader onder de loep genomen. Aan de hand van verschillende voorbeelden werd het eerdere verzet in meerdere steden langs de transportroute getoond en werden nieuwkomers uit andere steden geïnformeerd. De optimalisatie van de vroege detectie van uraniumtransporten, de verbetering van de coördinatie en het perswerk werden uitgebreid besproken zodat in de toekomst nog meer mensen gewaarschuwd kunnen worden voor de gevaarlijke transporten.

Vooral de berichten uit de landen waren interessant Rusland, Nederland, Frankrijk en Zwedendie allemaal zijn vertaald. Dankzij de internationale netwerking van onze activiteiten zijn nu al belangrijke successen zichtbaar: de mediarespons is veel beter geworden dan vroeger. De uraniumtransporten via Rotterdam en de Baltische Zee naar bijvoorbeeld Rusland worden nauwlettend gevolgd en begeleid door kritische activiteiten. In de eindverklaring staat:

“De afgelopen 10 jaar is zo'n 100 ton uranium vanuit Duitsland, Nederland, Frankrijk en Groot-Brittannië naar Rusland vervoerd, waar het uraniumafval op drie plaatsen onder catastrofale omstandigheden in de open wei wordt opgeslagen. Wij beschouwen deze gewetenloze deportatie van zeer gevaarlijk kernafval als crimineel. Wij eisen daarom de onmiddellijke stopzetting van deze transporten van uraniumafval naar Rusland.

De verwijdering van uraniumafval is volstrekt onduidelijk. Verrijking van uranium produceert enorme hoeveelheden verarmd uranium als afval. Nucleair afval kan echter niet veilig worden verwijderd.

De deelnemers bevestigen dat er geen scheiding is tussen het leger en het zogenaamde civiele uraniumgebruik - noch in Iran, noch in Rusland, Brazilië of waar dan ook. We willen dat het uranium in de grond blijft: het kernafval moet worden voorkomen voordat het ontstaat. Wij pleiten voor het gebruik van hernieuwbare energiebronnen en roepen op tot verzet tegen de uraniumindustrie.

Concreet is op de uraniumconferentie afgesproken om de internationale samenwerking tussen de verschillende groepen en organisaties uit te breiden. De volgende stap is de "Europese anti-nucleaire manifestatie" van 9-11. November in Helsinki. Daarnaast roepen de deelnemers op tot gezamenlijke protestacties tegen de levering van natuurlijk uranium van Pierrelatte in Zuid-Frankrijk aan Gronau/D en Almelo/NL. Daarnaast worden de protesten tegen de transporten van uraniumafval van Gronau en Almelo naar Rusland geïntensiveerd. In 2008 wordt voor het eerst een gezamenlijke Europese actiedag tegen de uraniumindustrie gehouden."

de Persbericht naar de uraniumconferentie te zien is. Dat melden TAZ, Junge Welt en Neues Deutschland. Maar ook het Ruhrnieuws in Dortmund en het Westfaalse nieuws in Gronau. De meest gedetailleerde berichtgeving vond plaats kort voor de conferentie in Hamm. De Westfälischer Anzeiger met het artikel “De straling op de baan” (18 september 9) en bijna een hele pagina met twee foto's in de hoog oplage “Wochenblatt”: “Brandweerbasis West: 'Absurd'. Burgerinitiatief Hammer gaat naar het uraniumcongres in Dortmund”.

Matthias Eickhoff geeft een overzicht van de hoopvolle activiteiten van dit jaar tegen de uraniumindustrie: “Het verzet tegen de uraniumverrijkingsfabrieken in Gronau en Almelo/NL en de daarmee samenhangende Europabrede uraniumtransporten worden internationaler en bereiken nu het hoofdkantoor van de Duitse aandeelhouders EON en RWE evenals de federale overheid. Dat is de belangrijkste conclusie van de geëngageerde voorjaarscampagne van anti-kernenergie-initiatieven. Na de G8-top zullen de protesten naar verwachting worden uitgebreid.De anti-nucleaire beweging voert verschillende lijnen in haar strijd tegen het multinationale uraniumverrijkingsbedrijf Urenco, die elkaar aanvullen en een jaar lang nieuw elan hebben gegeven aan het UAA-verzet. Niemand praat meer over hen UAA Gronau wordt politiek afgedwongen en verzet is eigenlijk niet meer mogelijk, zo hoorden sommigen in 2005 nadat de rood-groene deelstaatregering van Noordrijn-Westfalen de uitbreidingsvergunning verleende.

In plaats daarvan vinden in steeds meer landen acties plaats tegen uraniumtransporten. Op 12 mei blokkeerden zo'n 60 mensen symbolisch de sporen bij het Frans-Duitse grensstation in Perl, via welke de UAA Gronau uit Pierrelatte in Zuid-Frankrijk wordt bevoorraad met " vers" natuurlijk uranium. Franse initiatieven kwamen overeen om een ​​eigen netwerk op te zetten om dit uraniumtransport in de toekomst tegen te gaan. Achtergrond: In Duitsland vormen de uraniumafzettingen van Pierrelatte de eerste fase van de atoomspiraal, vandaar het plausibele motto van de campagne 'Voorkom nucleair afval voordat het ontstaat'.

Aan de andere kant van Europa protesteerden ook voor het eerst anti-kernenergie-initiatieven uit Finland tegen de export van uraniumafval Rusland. In de afgelopen 12 jaar heeft Urenco al meer dan 80 ton verarmd uranium uit Gronau, Almelo en Capenhurst / GB naar Rusland gebracht voor definitieve verwijdering. Op 000 mei startte in Gronau weer een megatrein met bijna 9 ton verarmd uranium naar Rusland. Op een tiental locaties tussen Gronau, Münster en Hengelo/NL waren er protesten langs de route. Met zo'n 1000 mensen waren de protesten veel sterker dan in de afgelopen twee jaar. De trein moest twee keer kort stoppen in Münsterland en de politie organiseerde een grootschalige operatie met een BGS honderd en een helikopter. In Nederland zorgde een treinongeluk voor enkele uren vertraging en in de haven van Rotterdam protesteerde Greenpeace Nederland voor het eerst tegen het vertrek van het uraniumschip. Het uraniumschip MV Doggersbank voer vervolgens rond Denemarken en tussen Kopenhagen en Malmö door de Öresund voordat het tussen Helsinki en Tallinn naar St. Petersburg ging. In Rusland in het Siberische Angarsk bij Irkoetsk, waar een van de Russische UAA's is gevestigd, demonstreerden 160 (!) mensen tegen onder meer de import van West-Europees uraniumafval. De protesten daar hebben al een eigen dimensie gekregen.

EON en RWE: masterminds targeten
Ook de hoofdkantoren van EON en RWE worden in toenemende mate geconfronteerd met de uraniumactiviteiten van hun gelieerde ondernemingen. De milieuorganisatie Urgewald organiseerde kritische optredens van tegenstanders van kernenergie uit verschillende Europese landen op de respectieve aandeelhoudersvergaderingen in april en mei om het ongebreidelde nucleaire beleid van de bedrijven aan de kaak te stellen. Een belangrijk onderwerp hierbij: uraniumverrijking en uraniumafvalexport naar Rusland. Het beantwoorden van de gedetailleerde vragen was zichtbaar ongemakkelijk voor de raad van bestuur van EON, vooral omdat de gezamenlijke uitvoering de harmonieuze sfeer van de showdata verstoorde.

EON kon of wilde niet bevestigen wat daar feitelijk is gebeurd met het aan Rusland geleverde uranium. En de managers lijken er ook niet om te geven - het belangrijkste is om weg te komen uit Gronau. Daarover gesproken: de toetreding van EON tot de Finse nucleaire markt werd begin mei gestopt door de intensieve inspanningen van de Finse anti-nucleaire beweging! De toenemende verwikkelingen met de Russische overheid werden duidelijk tijdens de aandeelhoudersvergadering van EON. EON-bestuurslid Burckhard Bergmann is niet alleen de Russische honorair consul, maar ook lid van de raad van bestuur van Gazprom - samen met verschillende Russische leden van de regering! Een korte lijn naar de Russische regering op het gebied van uraniumhandel is natuurlijk gegarandeerd.

Deze feiten laten zien hoe belangrijk inhoudsgericht werken op antinucleair gebied is. In verband met de EON/RWE-campagnes en het internationale symposium dat eind april door Nederlandse anti-nucleaire initiatieven in Almelo werd georganiseerd, is hier flinke vooruitgang geboekt. Maar veel tast nog in het duister, er is geen reden om achterover te leunen. Maar één ding is duidelijk: zonder het onvermoeibare werk van de actieve mensen zou er niets bekend zijn bij het publiek over de uraniumtransporten. Het goede onderzoekswerk wordt nu zelfs door de Urenco met tegenzin erkend. Begin mei bevestigde het hoofd van Urenco Duitsland, Ohnemus, voor het eerst vooraf een uraniumtransport naar AKU Gronau met de woorden: 'Ja, hij rijdt. Dat weet je toch wel. '"Uit: Grassroots Revolution No. 320)

In het laatste nummer van de THTR-Rundbrief kondigden we een artikel aan op Wikipedia en de activiteiten van de nucleaire industrie. Welke methoden gebruikt de nucleaire lobby om publieke discussies en Wikipedia te beïnvloeden om kritische stemmen te elimineren? Hoe probeert ze een meningsklimaat te scheppen dat haar welgevallig is?

Wil je hier een klein experiment mee doen? Graag: neem allereerst twee kleine fouten in de laatste THTR-circulaire als "ingrediënten". De daar aangehaalde auteur van het atw-artikel (6/2007) over THTR heeft een andere voornaam dan Dittrich, die de projectmanager is van de gelijknamige fabriek en het biologische schild werd natuurlijk in 2006 ontmanteld in de kleinere HTR in Julich. Speculeer nu over de ijdelheid van de betrokkenen, meet de reactietijd om de intensiteit van de observatie van onze homepage door de nucleaire vrienden te kwantificeren: hoe betrouwbaar, grondig en snel reageren ze op onze activiteiten? Hoeveel dagen zou je contact met mij opnemen? - Dagen!?! - Precies 14 uur nadat de nieuwsbrief op internet was geplaatst, ontvingen we de humoristische correctie van uw fout per e-mail.

De processen waarop de grotendeels verfraaide weergave van de THTR-shutdown op Wikipedia is gebaseerd, zijn allerminst humoristisch. Er staat: "Naast de genoemde problemen leidde een incident met een veronderstelde lekkage van radioactiviteit op 4 mei 1986 en veiligheids- en economische overwegingen tot het besluit om de THTR-1 op 1989 september 300 buiten bedrijf te stellen."

Ondergeschikte uitgang !! - Als dit vonnis in de eerste jaren na 1986 was verspreid door een voorlichtingsdienst die uit zichzelf een zekere onafhankelijkheid en neutraliteit zou claimen, dan zou hij zich publiekelijk voor gek hebben gezet. Het is duidelijk dat de zaken er 20 jaar later anders uitzien. Helemaal onderaan onder de operatorlink stond ook een link naar onze homepage in het Wikipedia-artikel. Dat was deze zomer natuurlijk een doorn in het oog van een onvermoeibare waakhond. Als gevolg hiervan werd het door hem verwijderd en werd een alternatieve informatiebron even weggecensureerd. Wat volgde was een lange ruzie van een kwartier. Blussen. Installeer opnieuw. Blussen. De nucleaire industrie heeft duidelijk genoeg mensen die er de tijd voor hebben.

Nogal wat promovendi en andere carrièrebewuste mensen staan ​​te trappelen om zich bij hun (toekomstige) bazen in de watten te leggen als meegaande handlangers in de verspreiding van verfraaide nucleaire propaganda.

De procedure wordt onder meer georganiseerd en besproken in de Kerntechnische Gesellschaft (KTG). Onder het zesde punt op de agenda van de 17e bijeenkomst van de KTG-specialistengroep "Use of Nuclear Technology" op 21.04.2007 april XNUMX in Merseburg staat heel duidelijk: "Verdere lezingen over het onderwerp: Wikipedia. Public relations en werk op scholen.” In hun position paper schrijven deze onvermoeibare strijders voor hun eigen goedbetaalde banen:

“Een uitstap uit kernenergie heeft daardoor een negatief effect op onze samenleving en roept afhankelijk van de mate van uitvoering op lijden (Geen grap !!, HB). Dit zal uiterlijk over enkele decennia algemeen worden erkend. Om dit kennisproces te versnellen en zo de negatieve effecten van de nu gepropageerde exitroute te minimaliseren, is de vakgroep opgericht met de volgende doelen:
    * De voordelen van nucleaire technologie communiceren
    * Risico's van niet-gebruik zijn orden van grootte groter dan risico's van gebruik
    * Vermindering van onwetendheid over nucleaire technologie
    * Informatie over de functie en veiligheid van nucleaire investeringen
    * Verbetering acceptatie van kernenergie
    * Vermindering van angsten over nucleaire technologie
   * Publieke belangenbehartiging voor de noodzaak van de exploitatie en verdere ontwikkeling van kerncentrales ... "

Volgens eigen verklaringen omvat het werk van deze groep expliciet "communicatie naar tendentieuze televisie- of radio-uitzendingen", "uitwerking en correctie van korte specialistische informatie" en natuurlijk het "verschaffen van deze informatie op internet".

De kernenergielobbyisten profiteren schaamteloos van de open participatiestructuren van Wikipedia om hun nucleaire propaganda te verspreiden. Axel Meyer van BUND schreef op 16 augustus 8 op www.vorort.bund.net: “Kijk eens (om maar één voorbeeld te kiezen) de Wiki-pagina over de kerncentrale van Leibstadt. Teksten, foto's en grafieken (vanaf zomer 2007) zouden rechtstreeks uit een prospectus van de nucleaire bedrijven kunnen komen. Er zijn links naar de pagina's van de exploitanten van de kerncentrales beschikbaar. Links naar kritieke sites, zoals die van de BUND, worden doorgaans na een kwartier door de "waakhonden" verwijderd. In ruil daarvoor migreren anti-atoomsites (mitwelt.org) snel naar de wiki-spamsites.

Op de wikiforums wordt het verwijderen van links naar kritische pagina's vaak gerechtvaardigd met de beschuldiging van ideologie. De operatorinformatie is natuurlijk "neutraal, waardevrij" en daarom geschikt voor wikia. (...) De graphics voor de functie van de kerncentrale en veel foto's komen vooral van de reclameafdelingen van de nucleaire industrie. De functionele voorstellingen wekken de illusie van gesloten kringlopen in de kerncentrales. Er wordt met geen woord gerept over het vrijkomen van radioactiviteit via uitlaatschoorstenen en riolering.

Pervers is het als in het artikel over de kernsmelting in Lucens 'Zwitserse experimentele reactor de volgende zin staat:' Vanuit het perspectief van vandaag moet het ongeval in Lucens worden omschreven als een geslaagde mislukking. Het incident maakte het mogelijk om de afhandeling van kritieke situaties op het gebied van reactor- en veiligheidstechnologie te verbeteren.'"

Een uitgebreide beschrijving van een technologie omvat ook het benoemen van de gevaren en risico's die eraan verbonden zijn of de incidenten die zich al hebben voorgedaan.

Om te voorkomen dat het publiek zo schaamteloos wordt gemanipuleerd als voorheen, moeten we beslist waakzamer en actiever worden. Het valt te betwijfelen of het probleem in de toekomst kan worden aangepakt door middel van een systeem van markering van "betrouwbare representaties" en nauwere samenwerking met "ervaren auteurs" (ND van 25 september 9). Met haar hulpstoffen en financiële middelen zal de nucleaire industrie snel nieuwe mazen vinden.

***

top of page

***

***

top of page

***