nr. 111 maart 07


Het reactorfaillissement - THTR 300 De THTR nieuwsbrieven
Studies over THTR en nog veel meer. De THTR-uitsplitsingslijst
Het HTR-onderzoek Het THTR-incident in de 'Spiegel'

De THTR nieuwsbrieven uit 2007


    2023 2022 2021 2020
2019 2018 2017 2016 2015 2014
2013 2012 2011 2010 2009 2008
2007 2006 2005 2004 2003 2002

***

THTR nieuwsbrief nr. 111, maart 2007


Ons verzet wordt concreter

De demonstratie van 400 mensen op 3 februari 2007 in Münster was niet alleen gericht tegen de uitbreidingsplannen in de Ahaus-voorraadopslag voor splijtstofelementen, de uraniumverrijkingsfabriek (UAA) in Gronau en de uraniumtransporten daar, maar omvatte ook uitdrukkelijk het protest tegen de wedergeboorte van de hogetemperatuurreactorlijn. Op 17 januari hield Horst Blume, op uitnodiging van de SALZ-onderwijsgemeenschap en de WASG/PDS Dortmund, een lezing over de bijzondere rol die Noordrijn-Westfalen en het oostelijke Ruhrgebied spelen bij het wereldwijde herstel van het HTR-faillissement technologie. De burgerinitiatiefbeweging tegen kerncentrales is onpartijdig, maar als partijen informatie van ons willen of zelfs maar met ons willen samenwerken, dan is dat maar goed ook.

Uhde in focus

In Dortmund zijn het bedrijf Uhde en Essener hogedrukleidingconstructie (EHR) met hun vestiging in Dortmund betrokken bij de bouw van de Pebble Bed Modular Reactor (PBMR) in Zuid-Afrika. Begrijpelijkerwijs was er aanvankelijk een zekere behoefte aan discussie in Dortmund. Het besef dat geld verdienen door een doodstechnologie te bouwen gewoon immoreel is, moet verschillende stadia in de hersenen van vakbondsleden doorlopen voordat het kwartje (hopelijk) valt.

De kritische stemmen over Uhde's nucleaire inzet nemen toe. Op 19 januari 1 wees de overkoepelende vereniging van kritische aandeelhouders in haar toespraak op de aandeelhoudersvergadering van ThyssenKrupp, waaronder Uhde, ongeveer 2007 aandeelhouders in detail op het geplande THTR-gebouw in Zuid-Afrika: "Niet minder dan de Nobelprijswinnaar voor de Vrede en aartsbisschop Desmond Tutu zei: "We hebben geen kernenergie nodig. De wereld heeft geen kernenergie nodig. Het is onvergeeflijk om de huidige en toekomstige generaties door straling te doden." Earthlife Africa is een organisatie in de indrukwekkende lange lijst van nationale tegenstanders van het project. U schrijft: "ESKOM, het Zuid-Afrikaanse energiebedrijf, is geen betrouwbare partner. Begin 2.000 werd de Kaapregio geteisterd door ernstige stroomstoringen en ontsnapte ze ternauwernood aan een groot reactorongeval in de kerncentrale van Koeberg bij Kaapstad. Een van de oorzaken was blijkbaar een bout die een turbine beschadigde. Ook gebrekkig onderhoud aan de kerncentrale droeg bij aan het probleem. Door de storingen is er altijd een geschil tussen ESKOM en de nationale atoomautoriteit - NNR, die ESKOM beschuldigt van nalatigheid bij het omgaan met het systeem. (...) "

Interessant in dit verband is ook dat de deal van Uhde's moederbedrijf ThyssenKrupp om militaire elektronica te leveren voor militaire fregatten aan Zuid-Afrika - inclusief de verplichte corruptiebeschuldigingen die het OM onderzoekt - in de toespraak aan de orde kwam. Dus dit "schone" bedrijf heeft verschillende dodelijke ijzers in het vuur.

Voor ons als THTR-burgerinitiatief was het zeer verheugend dat meerdere groepen bereid waren Uhde als startpunt te gebruiken voor de autoparade naar de demonstratie in Münster en zo ons werk in de praktijk te ondersteunen. Voorafgaand aan Uhde en tijdens de twee tussentijdse bijeenkomsten in Lünen en Lüdinghausen, hebben de verschillende sprekers het probleem van de HTR-technologie meerdere keren aan de orde gesteld en is een herdruk van de THTR-circulaire over Uhde aan geïnteresseerden verspreid. Terwijl wij voor de toegangsdeur voor Uhde stonden, instrueerde een woordvoerder van Uhde de filmende WDR om het bedrijfsterrein te verlaten en op afstand op het trottoir hun werkzaamheden uit te voeren. We hopen natuurlijk dat Uhde zeer onvriendelijk zal blijven tegenover vertegenwoordigers van de media ... Helaas namen de Dortmundse Groenen niet deel aan het protest in Dortmund, hoewel het kantoor, bijna alle gekozen functionarissen, districten en werkgroepen waren uitgenodigd in tientallen e-mails op tijd. Hier zullen we in de toekomst wat energieker moeten "kloppen". De reactie van de media in de verschillende steden, waaronder enkele televisiereportages in de lokale tijd Dortmund en Münster, was zeer bemoedigend. Het is ook verheugend dat meer dan 40 mensen deelnamen aan de tussenrally in Lünen en zich bereid toonden om deel te nemen aan verdere activiteiten.

EPD heeft invloed

top of pageNaar de bovenkant van de pagina - www.reaktorpleite.de -

Ook de andere kant zit niet stil. De EPD probeert de politiek gericht en direct te beïnvloeden om meer zaken te doen met de bouw van kerncentrales. Zo bezocht Hempelmann, de woordvoerder van de SPD-fractie voor energiebeleid, vorig jaar het EPD voor een informatief gesprek waarover het personeelsblad NIEUWS 2/2006 berichtte. Hij "... was onder de indruk van de technologische competentie en de geavanceerde productiefaciliteiten van het EPD. (...) De politieke beslissing in Duitsland om de technologie van kerncentrales uit te faseren is schadelijk voor bedrijven en technologisch onbegrijpelijk. Het praktische Huishoudelijk gebruik en exportmogelijkheden op de wereldenergiemarkt zijn direct gerelateerd en bepalend voor de toekomst.(...) De heer Hempelmann neemt de argumenten mee naar Berlijn, waar ze hopelijk zullen bijdragen aan een verandering in het energiebeleid in Duitsland. " - Dank u voor de openhartige woorden over hoe de beslissingen over het energiebeleid hier in de BRD worden genomen. En we weten nu dat we, als de gelegenheid zich voordoet, ook nadrukkelijk iets te zeggen hebben tegen de heer Hempelmann. We zijn dus een stap verder gekomen in ons verzet in Dortmund en het oostelijke Ruhrgebied. Hier, waar de nucleaire industrie tot nu toe grotendeels onopgemerkt de afzonderlijke onderdelen voor de doodstechnologie produceert en uitwerkt, moeten we beginnen, ze aanpakken en het publiek mobiliseren. De fabriekspoorten zijn geen rustig achterland meer voor de nucleaire industrie!

Horst bloem

Transport van radioactieve stoffen door Hamm

top of pageNaar de bovenkant van de pagina - www.reaktorpleite.de -

Een belangrijke aanleiding voor de demonstratie op 3 februari waren de talrijke gevaarlijke uraniumtransporten naar Gronau. Vorig jaar waren leden van ons burgerinitiatief, uitgerust met laarzen, zaklampen en camera's, vaak 's nachts op pad om de veiligheidsmaatregelen in Hamm bij het treinstation te inspecteren. Maar zoiets bestond niet! Sinds het kantoor van de burgemeester een half dozijn pogingen tot contact en praten heeft opgeslokt, laten we nu zien dat we verschillende dingen kunnen doen. Nu mag de administratie werken door middel van een drie pagina's tellende, gedetailleerde catalogus met vragen die we aan de klachtencommissie hebben voorgelegd. Het is al gemeld in de Westfälischer Anzeiger, de zondagskrant en in Radio Lippewelle. We hebben het recht om op de komende commissievergadering het woord te voeren en natuurlijk zullen we commentaar geven op de reactie van de administratie en, indien nodig, verdere vragen stellen. Hier drukken we alleen het "Voorwoord", de hele vragenlijst is terug te vinden op onze website:

"Treinen met het zeer gevaarlijke uraniumhexafluoride (UF-2001) op weg naar de uraniumverrijkingsfabriek in Gronau (UAA) rijden al sinds minstens 6 door de stad Hamm. Moezelvallei) en rijden via Trier, Koblenz door het Rijnland en Ruhrgebied om 's avonds in Hamm uit te rusten.

Leden van de Hamm e. V. constateerde dat zo'n trein elke 2 tot 3 weken enkele uren op het stationsterrein doorbrengt en kan worden verplaatst. Sommige wagons zijn bedekt met zeil, andere niet. Er zijn slechts kleine waarschuwingsborden met radioactiviteitsborden op het chassis. Naast de wagons met radioactieve inhoud zijn ook andere wagens waargenomen die mogelijk met chemicaliën zijn beladen. Met grote bezorgdheid hebben we meerdere keren geconstateerd dat er zelfs 's nachts geen bewaker of politie aanwezig was in de buurt van de uraniumtrein. In de directe omgeving van deze nucleaire lading passeerden echter reizigerstreinen met tal van personen de sporen.


Volgens informatie van de Westfälische Rundschau op 13 december 12 bereiken 2006 wagens per jaar de uraniumverrijkingsfabriek in Gronau (waarvan een derde eigendom is van de energieleveranciers RWE Energie en E.ON Kernkraft via het bedrijf Uranit). Dit geldt echter alleen voor de huidige hoeveelheid van 260 t uraniumscheidingswerk. Na de in 1800 verleende goedkeuring voor de uitbreiding van de nucleaire installatie tot 2005 ton uraniumscheidingswerk, zal ook de te transporteren hoeveelheid uraniumhexafluoride zeer binnenkort toenemen en zal het risicopotentieel weer sterk toenemen.


Wanneer UF-6 uit de tanks op de wagons ontsnapt, reageert het met het vocht in de lucht om het zeer giftige fluorwaterstofzuur te vormen. Dit fluorwaterstofzuur is agressiever dan zwavel-, salpeter- of zoutzuur en is zelfs in kleine hoeveelheden dodelijk. Het kan via de luchtwegen en de huid worden opgenomen. Door zijn gasvormige toestand verspreidt deze stof zich snel naar het milieu."

THTR Hamm: Wisseling van de wacht

top of pageNaar de bovenkant van de pagina - www.reaktorpleite.de -

Het moet goedkoop, goedkoop, goedkoop zijn voor RWE om zijn winst te vergroten. We hebben het over de bewaking van de faillissementsreactor THTR. Tot dusver waren de 18 beveiligers in dienst van het bedrijf Wach- und Kontrolldienst Nord (Wako), dat volgens de "Westfälischer Anzeiger" van 21 december 12 "gerenommeerd en eerlijk is in de omgang met werknemers". Uiteraard is dit bedrijf voor RWE te duur geworden en sinds begin 2006 neemt de "industriegigant Dussmann deze dienst over". Ver.di-districtsmanager Ralf Bohlen zei tegen de WA: "De situatie is momenteel erg moeilijk. Ik maak me zorgen over mijn collega's en het toezicht op de systemen." De nieuwe THTR-bewakers, van wie sommigen de oude zullen zijn, zullen waarschijnlijk niet meer hun huidige branche-ongewone "topsalaris" van 2007 euro per uur krijgen, maar met minder genoegen moeten nemen. En iedereen weet wat voor gevolgen dit zal hebben: minder lonen betekent minder kwaliteit, betekent een slechtere bewaking van de nucleaire ruïnes. RWE probeert zelf op veiligheid te besparen. Met ruim 12 miljoen euro is de ontmanteling van de THTR al duur genoeg. En in slechts twee jaar tijd zullen de kosten van de overname van de ontmantelde operatie opnieuw worden onderhandeld. Natuurlijk mag de belastingbetaler het meeste betalen. Om de kosten laag te houden, rest er nog maar één ding: sparen, sparen, sparen. Hoe zit het met de veiligheid over 5 of 20 jaar, als dit zo doorgaat?

URENCO poort in NRW!

top of pageNaar de bovenkant van de pagina - www.reaktorpleite.de -

URENCO, met vestigingen in Gronau, Almelo en Capenhurst, is inmiddels in de publiciteit gekomen, niet alleen omdat het de kernbrandstof produceert voor vele tientallen kerncentrales in Europa, het kernafval naar Rusland vervoert of omdat het de bestemming is voor talloze spoorlijnen vervoert met het zeer gevaarlijke uraniumhexafluoride (U -6). URENCO vormt de afgelopen decennia een ernstige bedreiging voor de wereldvrede en is mede verantwoordelijk voor het feit dat we vandaag op de drempel staan ​​van het gebruik van atoombommen door terroristen en dictatoriale staten. Terwijl URENCO deze verantwoordelijkheid in Nederland breed aanpakt, begint de publieke perceptie hiervan nu pas in de Bondsrepubliek Duitsland. De nieuwe aandacht is vooral te danken aan de journalist Egmont R. Koch, die met zijn boek "Atomwaffen für Al Quaida" en verschillende televisieprogramma's de aandacht vestigde op de hulp van gewetenloze Europese bedrijven bij de geheime constructie van de atoombom. De focus ligt op de uraniumverrijkingsfabrieken van URENCO en de Pakistaanse wetenschapper Abdul Quadeer Khan, die hier al sinds het begin van de jaren 70 zonder grote problemen kennis kan opdoen van het bouwen van atoombommen, de bouwplannen steelt en ter discussie stelt voor de productie van de talloze afzonderlijke onderdelen die opkomende bedrijven lokaliseren. Heel veel kwamen uit Duitsland en Zwitserland. Nadat Khan zijn thuisland Pakistan van zijn eigen uraniumverrijkingsfabriek had voorzien, voorzag hij Libië, Iran en Noord-Korea van zijn "nucleaire supermarkt" om zelf geld te verdienen.

Dus de wereldwijde dreiging begon met URENCO. Koch schrijft: "Daar begon in de herfst van 1974 het werk aan de twee moderne typen centrifuges, de G1 en G2, die door nazi-wetenschappers waren uitgevonden voor Hitlers ultieme kernwapen en die de Sovjets na de oorlog ontwikkelden met behulp van dezelfde nazi-wetenschappers Jaar, minder dan zes maanden na zijn verloving als Pakistaans agent, werd Abdul Quadeer Khan gevraagd om de Duitstalige documenten van de G1 en G2 in het Nederlands te vertalen.(...) Gedurende deze tijd vertaalde Khan twee De commissie ontdekte delen van een twaalfdelig Duits rapport dat als 'geheim' was geclassificeerd. Wat veel zwaarder woog: de vriendelijke, populaire Pakistaan ​​werd door de URENCO-collega's als 'een van hen' gezien, ging hij met hen naar de kantine ernaast voor een koffiepauze, stelde veel specifieke vragen zodat hij mogelijk 'alle technologie van de Duitse centrifuge' zou kunnen bespioneren, zoals later werd onderzocht rapport wordt gebeld." (P. 64) - En dat in de "hersendoos", waarin elke technicus daar een maandlange veiligheidscontrole had doorstaan ​​- tenminste normaal.

Na slechts twee jaar intensieve samenwerking met tal van productiebedrijven, kon Khan beginnen met het overbrengen van het explosieve materiaal: "Eind april 1977 vertrok het eerste deel van de karavaan op de zware reis naar Pakistan. Migule (van de Compagnie) CES Kalthof, een contractpartner van Khan;HB) kocht de systeemtechnologie van 62 toeleveranciers in Europa, van de kleinste schroef tot buizen van Mannesmann en kabels van Siemens. Alles werd netjes opgeruimd en zelfs geregistreerd bij de autoriteiten in overeenstemming met de richtlijnen voor statistieken van de buitenlandse handel, echter Onjuist aangegeven - als een fluorfabriek voor de productie van tandpasta. " (P. 150) Om te zien wie er in Noordrijn-Westfalen behalve URENCO Gronau nog betrokken was bij de bouw van een atoombom voor terroristische doeleinden en dictaturen, heb ik als voorbeeld een paar NRW-locaties uit het boek van Koch uitgekozen. De paginanummers staan ​​tussen haakjes:

Düsseldorf

De export van "zwaar water" moest worden gemeld aan de nucleaire toezichthouder (IAEA) in Wenen als het meer dan een ton was. De felbegeerde stof werd vaak voorbij de controles verhandeld net onder deze limiet. "Een van deze dubieuze bedrijven was de Düsseldorfse 'Rohstoff-Import GmbH' van de voormalige nazi Alfred Hempel, en Munir Khan wendde zich tot hem in zijn nood" (p. 61). En vroegen de Society for Nuclear Research in Karlsruhe of ze zonder iets konden. Het federale ministerie van Onderzoek en Technologie (BMFT), Euratom en het Amerikaanse Atomc Energy hadden de deal al goedgekeurd. Op het laatste moment kwam er echter niets meer van terecht door gebeurtenissen in het buitenlands beleid. Sinds India op 18 mei 5 zijn eerste kernwapen tot ontploffing bracht, was deze leveringsroute naar Pakistan gesloten. Andere pogingen hadden echter meer succes.

Keulen

Het bedrijf Leybold-Heraeus AG uit Keulen en Hanau is het doelwit geweest van openbare aanklagers en CIA-analisten die al tientallen jaren de wereldwijde proliferatie-activiteiten observeren vanwege een breed scala aan controversiële leveringen van nucleaire componenten. "... Leybold-Heraeus AG leverde aan Pyongyang een speciale oven die geschikt was voor de productie van uraniumcentrifuges. Leybold-Heraeus was destijds misschien wel het belangrijkste contactpunt voor Abdul Quadeer Khan in de Bondsrepubliek Duitsland. En een later rapport zei: Technicus von Leybold-Heraeus was betrokken bij de overdracht van apparatuur en informatie naar Pyongyang, en een of zelfs twee LH-medewerkers konden worden geïdentificeerd in 1989 en 1990 "(p. 238). Dit bedrijf, dat een van de belangrijkste leveranciers van URENCO was, maakt momenteel naam in een lopend proces. Uw manager Gotthard Lerch (4), die ook uitstekende connecties had met Zuid-Afrikaanse nucleaire bedrijven, is vanuit Zwitserland uitgeleverd aan Duitse rechtbanken en moet zich verantwoorden voor illegale nucleaire smokkel naar Libië. Het proces loopt nog. In het geval van Khan omvatte de levering "soldeerovens, lasmachines, pompen, kleppen en een gasreinigingssysteem" (p. 83). Over dit complex van onderwerpen hebben we al meer geschreven in THTR-circulaire nrs. 95, 99 en 104.

Jülich

Het Jülich-bedrijf Uranit, via een houdstermaatschappij verbonden met de URENCO-groep, is nu een dochteronderneming van RWE Power AG en E.ON Kernkraft GmbH. In 1984 vond in Nederland een spionageproces plaats waarin Khan bij verstek werd veroordeeld tot vier jaar gevangenisstraf wegens het stelen van uiterst geheime Uranit-bouwplannen. De achtergrond: "Toen de Uranit-experts weken later de tekeningen voor analyse ontvingen, kwamen de meeste dingen hen bekend voor: de in de documenten beschreven 'basisstructuur' van de uraniumfabriek komt overeen met die van de moderne URENCO-fabrieken in Almelo en Gronau'" (blz. 160). "Maar de straf, vier jaar gevangenisstraf, zou anderhalf jaar later door de beroepsinstantie worden geïnd - om formele redenen omdat de aanklacht niet op tijd aan de beschuldigde was betekend" (p. 134). En over het gedrag van Uranit schreef Koch: "Het was waarschijnlijk in het belang van de Duitse URENCO-partner om de zaak in slaap te laten vallen. Een gestolen 'interpretatieblad voor een gemengde autoclaaf' stond niet in verhouding tot de mogelijke schade aan het imago veroorzaakt door te melden dat het een verband zou leggen met het Pakistaanse nucleaire programma "(p. 136).

Coesfeld

Een klein bedrijf uit Coesfeld, niet genoemd door Koch, "dat een van de leveranciers was van de URENCO uraniumfabriek" (p. 130), droeg bij aan de onthulling van de hierboven beschreven spionagezaak. De constructietekeningen die door een Zwitsers bedrijf (Metallwerke Buchs, MWB) in Coesfeld voor een offerte werden ingediend, kwamen vrijwel exact overeen met die "die door de Coesfelders aan Gronau waren geleverd" (p. 130).

Dortmund

Khan kocht de onderdelen voor de nucleaire bewapening van Libië onder meer bij Dortmund. Namelijk van Tridelta Dortmund GmbH, voortgekomen uit het bedrijf Thyssen Magnettechnik (Dortmund-Aplerbeck). Het maakte dus deel uit van een netwerk van bedrijven waartoe Uhde ook behoort, dat momenteel de fabriek voor splijtstofelementen voor HTR in Zuid-Afrika produceert.
Tridelta produceerde de felbegeerde ringmagneten, die samen met motoren en inverters ("die nodig zijn om de rotoren tot hun extreem hoge toerentallen te brengen", p. 244), die uiteindelijk in Istanbul (!) werden geassembleerd "en vervolgens verscheept naar Dubai , daar omgepakt en naar Libië verscheept' (p. 244). Pas door het opgeven van de Libische nucleaire ambities in de afgelopen jaren en de daarmee gepaard gaande onthulling van activiteiten uit het verleden, kwam deze betrokkenheid van Westfaalse bedrijven bij het bouwen van atoombommen aan het licht.

Bonn

"De Pakistaanse militaire heerser Zia ul-Haq had zijn neef Abdul Waheed als de nieuwe ambassadeur naar Bonn met zeldzame durf gestuurd, zodat hij zou zorgen voor de organisatie van de bevoorrading voor P2, de tweede Pakistaanse verrijkingsfaciliteit in Kahuta" (p. 153). Het was hier dat de ontmoetingen met de belangrijkste breinen van het Khan-nucleaire netwerk plaatsvonden, waarvan sommige heimelijk werden gefilmd door de Amerikaanse geheime dienst. Een deel van de hiervoor benodigde financiële transacties werd via Commerzbank in Bonn afgehandeld.

Het zou volkomen onrealistisch zijn om aan te nemen dat Al Qaida of staten als Pakistan in staat zouden zijn geweest om zelfstandig een kernwapen te bouwen en met succes te gebruiken. Egmont R. Koch heeft in zijn boek laten zien dat Duitse bedrijven - vooral die uit Noordrijn-Westfalen - in belangrijke mate betrokken waren bij de ontwikkeling en constructie van deze onmenselijke wapens. En dat de waarheid over het vreedzame gebruik van atoomenergie een schandalige leugen is. En vooral: zonder de Duits-Nederlandse uraniumverrijkingsinstallaties van URENCO had deze rampzalige ontwikkeling niet zijn gang kunnen gaan. - Iets soortgelijks kan op elk moment in de toekomst opnieuw gebeuren. Dit is een van de redenen waarom de UAA Gronau moet worden stilgelegd!

Horst bloem

Egmont R. Koch "Atomwaffen für Al Qaida", 2005, Aufbau-Verlag, 348 pagina's, 19,90 euro

***


top of pagePijl omhoog - Naar de bovenkant van de pagina

***

Bel voor donaties

- De THTR-Rundbrief wordt gesponsord door de 'BI Environmental Protection Hamm e. V.' uitgegeven en gefinancierd door donaties.

- De THTR-Rundbrief is inmiddels een veelbesproken informatiemedium. Wel zijn er doorlopende kosten door de uitbreiding van de website en het drukken van aanvullende informatiebladen.

- De THTR-Rundbrief onderzoekt en rapporteert in detail. Om dat te kunnen doen, zijn we afhankelijk van donaties. Wij zijn blij met elke donatie!

Donaties-account:

BI milieubescherming Hamm
Doel: THTR circulaire
IBAN: DE31 4105 0095 0000 0394 79
BIC: WELADED1HAM

***


top of pagePijl omhoog - Naar de bovenkant van de pagina

***