Fort Sint-Vrain

Het HTR-prototype in de VS was al een failliete reactor

***

de Document van de storing uit 1985 weer toegankelijk:

De operators van HTR's voorloper Fort St. Vrain in de VS melden problemen en storingen

De VS wil meer onderzoek doen op het gebied van hogetemperatuurreactoren. We nemen dit als een kans om de eerdere slechte ervaringen met de Amerikaanse precursorreactor van de HTR-lijn in Fort St. Vrain aan te pakken en vervolgens een origineel document van de toenmalige exploitant uit 1985 te documenteren, dat voorheen ontoegankelijk was voor het publiek, waaruit blijkt veel problemen en storingen tijdens de bedrijfstijd kunnen worden toegevoegd.

Sinds twee jaar wordt steeds duidelijker dat de HTR geen toekomst meer heeft in Zuid-Afrika. Het bedrijf Pebble Bed Modular Reactor moest in maart 800 ongeveer 2010 van zijn 600 werknemers ontslaan omdat de Zuid-Afrikaanse staat geen subsidies meer gaf voor het project, dat in een wervelwind verkeerde. De PBMR-managers zijn al maanden intensief op zoek naar nieuwe donateurs.

*

Volledige schermversie van de kaart van de nucleaire wereld - Fort Sint-Vrain, Colorado, VS

*

Zal Obama de THTR redden?

In maart 2010 werd aangekondigd dat het Amerikaanse ministerie van Energie 10 miljoen dollar schenkt aan het PBMR-bedrijf, zodat het de komende maanden kan overleven en de activiteiten up-to-date kan houden.

Ondanks deze (relatief kleine) kapitaalinjectie is het zeer waarschijnlijk dat onder deze omstandigheden de PBMR alleen in de VS verder kan worden ontwikkeld. Al in januari 2009 werden de radioactieve sferische splijtstofelementen die met hulp van Duitse bedrijven in Zuid-Afrika werden vervaardigd, geruisloos naar de VS verscheept. Volgens Zuid-Afrikaanse mediaberichten zou in 2024 naar verwachting een nieuwe PBMR in de VS in gebruik kunnen worden genomen. De Amerikaanse regering heeft nu twee groepen met in totaal 40 deelnemers goedgekeurd om het onderwerp nader te behandelen (1).

Het zou zeker gepast zijn voor Amerikaanse energiebeleidsmakers om eindelijk te worstelen met de rampzalige ervaringen van hun eigen "archaïsche" voorgangers van de PBMR, Peach Bottom-1 en Fort St. Vrain. Maar daar kan geen sprake van zijn. Op 16 februari 2010 kondigde de Amerikaanse president Obama aan dat hij, na een lange periode, opnieuw staatsleningen zou verstrekken voor kerncentrales en zich zou gaan bezighouden met nucleair onderzoek.

De VS is al jaren lid van het Generation IV International Forum (GIF) en is een van de drijvende krachten achter de verdere ontwikkeling van de HTR-reactorlijn. Hiervoor is veel geld beschikbaar gesteld door de staat. Vanwege de achterstand in de ontwikkeling van HTR's kan de bouw van HTR's hoogstens een perspectief op middellange termijn hebben. Zelfs de zogenaamd vooruitstrevende voormalige Amerikaanse vice-president en zelfverklaarde klimaatbeschermingsgoeroe Al Gore uitte zich niet onvriendelijk tegen de THTR in zijn nieuwste boek "We Have the Choice".

Het is duidelijk dat Obama en Al Gore niet dom zijn. Natuurlijk kennen ze de flops van het energiebeleid in hun eigen land. Maar ook zij moeten voldoen aan de wensen van het energiebeleid van de corporaties. Reeds 20 jaar voor (!) Het falen van de THTR in Hamm-Uentrop, werd het catastrofale falen van de hele reactorlijn al op een opvallende manier uitgeoefend door de bouw van de hogetemperatuurreactoren! Met de onderzoeksreactor Peach Bottom-1 en het HTR-prototype Fort St. Vrain.

***

Fort St. Vrain: Meestal een stilstand

Net als bij de THTR in Hamm was de bouwtijd van de reactor van Fort St. Vrain (FSV) erg lang. Daarin zijn geen bolvormige splijtstofelementen gebruikt, maar blokelementen. Het Ökoinstitut Freiburg rapporteerde in 1986: "De FSV-HTR werd in 1976 na 11 jaar bouwen in gebruik genomen en heeft sindsdien niet meer continu op vollast gewerkt. Opnieuw zijn er ernstige fouten opgetreden, bijv. 'onbekende' redenen. Daarnaast werden spanningscorrosiescheuren gevonden in de stuurstangkabels etc." (1985)

De wetenschappers uit Darmstadt voegden toe: "Bijna vanaf het begin mocht de FSV niet meer dan 70% van de volledige capaciteit draaien vanwege gasfluctuaties in de reactorkern en problemen met de koelventilator en onzekerheden met de gegarandeerde restwarmte afvoercapaciteit. Daarnaast was er een lekkage in de stoomgenerator en een hele reeks bijkomende problemen. Zo haalde het systeem vanaf de ingebruikname tot 1981 slechts een gemiddelde werkbeschikbaarheid van 1988%." (14,5)

Zelfs Werner von Lensa (Vice President van het European High Temperature Reactor Technology Network) kan er niet aan ontkomen de problemen in Fort St. Vrain vandaag toe te geven in zijn presentatie onder "Ervaringen":

"- Cavitatie ("uitholling", HB) van de waterpompen = een jaar vertraging

- Lekkage in lagers van de ventilator = verdere vertragingen

- Fout op (reserve) afsluitstangen

- Bypass van heet helium en corrosie op afsluitstangaandrijvingen

- Schommeling van de kernstroom = 70% prestatie

- Liner lekt op kernsteun "(4)

*

250 medewerkers werden geëvacueerd...

Dit alles is niets vergeleken met wat Holger Strohm onderzocht in zijn bestseller "Peaceful in the Catastrophe": "De Amerikanen hadden hoge verwachtingen en veel geld in de ontwikkeling van hogetemperatuurreactoren. Met de bouw van het Fort St. Vrain demonstratiereactor De Amerikanen kregen in 300 ook een voorsprong van 1973 MWel. Begin 1975 drongen echter enkele tonnen water de kern binnen, waardoor de reactor enkele jaren stilstond. een uitval van de externe voeding als mogelijke hoofdoorzaak van zware ongevallen.

In januari 1978 vond opnieuw een ongeval plaats met de Amerikaanse hogetemperatuurreactor. Op verzoek van parlementslid Zywietz (FDP) deelde de federale regering de Bondsdag mee: "In de kerncentrale van Fort St. Vrain werd de openbare dienst van Colorado, die is uitgerust met een heliumgekoelde hogetemperatuurreactor, geopend op 23 januari 1978 omstreeks 11.30 uur (US East Coast Time) Falen van de spindelafdichting van een klep Helium, dat doordrongen was van radioactief jodium, kwam vrij in het reactorgebouw ... Als gevolg van noodplannen werden 250 medewerkers geëvacueerd naar het informatiecentrum tegenover de inrichting en de omliggende straten werden afgezet in Jülich ... "(5)

Greenpeace meldde ook een ander incident op 3 oktober 1987: "Kerncentrale Fort St. Vrain in Colorado: lekkende olie veroorzaakt brand in het turbinegebied. Regelkamerleidingen, kleppen en instrumenten zijn ernstig beschadigd." (6)

*

Daling van een reactorleiding

Ulrich Kirchner beschrijft het verval van deze reactorlijn in de VS in zijn standaardwerk "The High Temperature Reactor" als volgt: "In 1974 en 1975 trokken de energievoorzieningsbedrijven in de VS om verschillende redenen alle opties voor hogetemperatuurreactoren in. beslissingen speelden een bijzondere rol bij deze beslissingen. Problemen en incidenten met de reactor van Fort St. Vrain, waarvan de succesvolle ingebruikname werd beschouwd als een 'conditio sine qua non' (conditie, HB) voor de Amerikaanse marktintroductie. In de zomer van 1989, de werkmaatschappij heeft besloten dat de reactor niet mag blijven draaien, hoewel een bedrijfstijd tot het jaar 2008 was gepland." (7)

Fort St. Vrain werd in 1992 afgebroken en kwam daarmee tot een roemloos einde. Met Peach Bottom-1 en FSV heeft de Amerikaanse nucleaire industrie tussen 1962 en 1992 30 jaar lang geworsteld en zichzelf in verlegenheid gebracht. Maar dat telt allemaal niet. De industrie heeft zijn wensen en de regeringsfunctionarissen die ervan afhankelijk zijn, moeten deze vervullen. Daarom besteedt Barack Obama nu miljarden dollars aan de voortzetting van een nucleair avontuur, waarvan de uitkomst voorzienbaar is.

Horst bloem

Opmerkingen:

1. BusinessDay vanaf 30 maart 3
2. Ökoinstitut Freiburg (Frey, Fritsche, Herbert, Kohler): "De hogetemperatuurreactor thorium in Hamm en de geplande varianten van de hogetemperatuurreactor", pagina 19
3. Ökoinstitut Darmstadt, zie onder 2, pagina's 2 - 4
4. Werner Lensa, "Internationale ontwikkelingsprogramma's voor hogetemperatuurreactoren", blad 33
5. Holger Strohm: "Vreedzaam in de catastrofe", 1981, pagina 789; Kleine correctie op de boekinvoer: het binnendringen van water vond plaats in 1975, niet in 1973.
6. Greenpeace
7. Ulrich Kirchner: "De hogetemperatuurreactor. Conflicten, belangen, beslissingen", 1991, pagina 120

FORT ST. VRAIN-UPDATE

Gepresenteerd door 0. R. Lee

1985 Utility / gebruikersconferentie over de HTGR

Introductie

Toen ik vorig jaar met u sprak, beschreef ik een storing in de fabriek die in juni plaatsvond en waarbij zes paar regelstaven betrokken waren die niet automatisch door de zwaartekracht in de kern werden gestoken, zoals vereist bij ontvangst van een signaal voor het stilleggen van de reactor.

We hebben maatregelen genomen om de oorzaak van de gebeurtenis te achterhalen, de zes aandrijfeenheden van de stuurstang op te ruimen en verwachtten dat de fabriek in september weer in bedrijf zou kunnen worden genomen.

De ontdekking van spanningscorrosiescheuren in de aandrijfkabels van de stuurstang en boorzuurkristallisatie op het reserve-uitschakelmateriaal, evenals het ontbreken van een definitief faalmechanisme dat werd geïdentificeerd voor de zes stuurstangen die niet in de kern waren gestoken, leidden tot de beslissing om alle aandrijfeenheden van de stuurstang te renoveren en ze in een "als nieuw" toestand te brengen.

Deze grote onderneming, in combinatie met de ontdekking van een lager lek in de tussenruimte van een van de vier heliumcirculatiepompen en de daaropvolgende onthulling van spanningscorrosiescheuren in de vasthoudbouten van die circulatiepomp, verlengde de stopzetting en resulteerde in een herbewerkingsinspanning die ongekend was in de geschiedenis van Fort St. Vrain. Bijgevolg is de generator de afgelopen twaalf maanden offline gebleven, waardoor de opwaartse trend die we vorig jaar zagen, is omgekeerd.

(Plaats Fort St. Vrain Electric Generation Graph op het scherm en bespreek "Trend")

Operations

Toen we elkaar een jaar geleden ontmoetten, meldde ik u dat Fort St. Vrain zijn derde tankbeurt had voltooid en dat de fabriek in de tweede week van juni opnieuw werd opgestart en op ongeveer 60% vermogen werd gebracht totdat een fabrieksstoring op 23 juni de activiteiten beëindigde.

Ik zal ingaan op de herbewerking van de stuurstangaandrijving en andere problemen beschrijven die we tijdens deze unieke periode zijn tegengekomen en opgelost.

Na de gebeurtenis van 23 juni hebben we acties ondernomen om de oorzaak van de storing te identificeren en de gebrekkige controlestaven te herstellen tot een operationele status. De zes regelstaven die er niet in konden worden geplaatst, waren de eersten die werden onderzocht en herbouwd, en daarna werden aanvullende regelstaven onderzocht en opnieuw opgebouwd. Er kon geen duidelijke oorzaak van de storing worden vastgesteld, maar er waren aanwijzingen dat de lagers van de shim-motorlagers en ophoping van vuil de belangrijkste oorzaak waren.

Tijdens onze inspanningen werden ook verschillende andere problemen geïdentificeerd die geen verband hielden met het falen van de stuurstang.

Een probleem betrof de anomalieën van de regelstanginstrumentatie die zich begonnen te manifesteren, blijkbaar veroorzaakt door het hoge vochtgehalte in het primaire koelmiddel.

Een andere bestond uit een storing in de ophangkabel van de stuurstang. 'De kabel werd geëvalueerd en spanningscorrosie werd geïdentificeerd als het faalmechanisme.

Het derde probleem werd ontdekt tijdens een test van een reserve-uitschakeltrechter met stuurstangaandrijving. Testresultaten onthulden dat slechts 30 tot 40 van de 80 pond (nominaal) reserve-uitschakelmateriaal werd uitgedreven toen de trechter werd bediend. Inspectie en chemische analyse van het materiaal dat in de trechter achterbleef, bracht booroxidekristallisatie aan het licht, wat het overbruggen van de boorkogels in de trechter vergemakkelijkte.

Om een ​​oplossing te implementeren die herhaling van de ondervonden storingen en problemen zou voorkomen, begon het rigoureuze renovatieprogramma van de stuurstangaandrijving op 22 februari 1985, en omvatte:

- Renovatie van alle shim-motoren, orifice-aandrijvingen en tandwieltreinen en vervanging van alle motorlagers door nieuwe lagers,

- Vervanging van alle regelstaafinstrumenten door nieuwe componenten, alle roestvrijstalen ophangkabels met Inconel-kabels en diverse componenten met soortgelijke componenten gemaakt van materialen die niet zo gevoelig zijn voor chloridespanningscorrosie.

- Vervanging van al het reserve-uitschakelmateriaal door materiaal dat de hoeveelheid onzuiverheden die beschikbaar is voor omzetting in boorzuurkristallen aanzienlijk vermindert,

- Installatie van temperatuurbewakingsapparatuur en ontluchtingsafdichtingen die zijn ontworpen om te voorkomen dat primaire koelvloeistof de tandwieltrein en het motorgebied binnendringt.

Het renovatieprogramma van de stuurstangaandrijving werd op 24 juni 1985 voltooid. Zevenendertig stuurstangaandrijvingen zijn volledig gerenoveerd en bevinden zich in de reactor.

In september 1984 werd vocht gevonden in een tussenruimte van een circulatiepomp. Er werd vastgesteld dat de drager een lagerwaterlek was van een van de heliumcirculatiepompen naar de tussenruimte. Dit vereiste verwijdering van de circulatiepomp voor reparatie.

Tijdens de renovatie van de circulatiepomp werd spanningscorrosie ontdekt op de bevestigingsbouten. De roestvrijstalen bouten werden vervangen door inconelbouten en er werden voorbereidingen getroffen voor het verwijderen van de resterende drie circulatiepompen om de bouten te vervangen.

In juni 1985 hadden alle vier de heliumcirculatoren de noodzakelijke vervanging van de bouten ondergaan en werden ze opnieuw in de reactor geïnstalleerd.

In juli heeft de NRC ons laten weten dat Fort St. Vrain weer opgestart kon worden. Hoewel we beperkt zijn tot vermogensniveaus van minder dan 15 procent van het nominale thermische vermogen, streven we naar NRC-autorisatie om op volledig nominaal vermogen te werken.

Regelgevende ontwikkelingen

Vorig jaar merkte ik op dat er een duidelijke toename was in de betrokkenheid van regelgevende instanties op zowel staats- als federaal niveau. Die betrokkenheid is dit jaar nog meer uitgesproken en ik wil graag met u delen wat onze initiatieven zijn om geselecteerde vraagstukken aan te pakken.

- Afgelopen oktober hebben we een NRC-beoordelingsrapport ontvangen met de eis dat we een externe adviesgroep moeten gebruiken om onze managementstructuur en -praktijken te beoordelen. Om aan deze eis te voldoen, is een adviseur ingehuurd om een ​​analyse uit te voeren van de algehele gang van zaken bij Fort St. Vrain. Na ontvangst van de evaluatie en aanbevelingen van de adviseur hebben we een aantal belangrijke acties ondernomen om de problemen op te lossen die in het rapport van de adviseur en in het eerdere NRC Assessment Report naar voren zijn gekomen. Allereerst hebben we een grote reorganisatie doorgevoerd, waarbij ik nu rechtstreeks rapporteer aan de president van ons bedrijf. Om mijn tijd te besparen, hebben we alle activiteiten op het gebied van fossiele productie geconsolideerd onder een nieuwe functie van algemeen directeur die rechtstreeks aan mij rapporteert. Om onze interactie met het NRC te verbeteren, hebben we een senior managementcommunicatieverbinding met het NRC tot stand gebracht.

- Als reactie op de aanbevelingen van de consultant en om de zorgen van NRC weg te nemen, hebben we een Performance Enhancement Program opgezet. Als onderdeel van dat programma hebben we zes grote projecten met veel deelprojecten geïdentificeerd, waarmee we van plan zijn om:

1) Los organisatorische problemen op.

2) Opzetten van een hoofdplannings- en planningsfunctie voor geplande projecten.

3) Integreer een plannings- en planningsfunctie binnen de bestaande preventieve onderhoudsfunctie.

4) Upgrade nucleair beleid en procedures, met inbegrip van het programma voor de controle op de toezeggingen.

5) Verbetering van het management en de opleiding van nucleair personeel.

6) Verbetering van de bedrijfsvoering van de fabriek, met name de opmerking van de NRC met betrekking tot het niet volgen van procedures.

Deze projecten vertegenwoordigen een grote inspanning van onze kant om ervoor te zorgen dat Fort St. Vrain een consistente standaard van uitmuntendheid bereikt.

- Sinds 1979 leveren we milieukwalificatie-informatie aan het NRC. We baseerden deze inzendingen op ons begrip van 'hoe de regelgeving met betrekking tot de milieukwalificatie van, veiligheidsgerelateerde V-elektrische apparatuur moet worden toegepast op een gasgekoelde hogetemperatuurreactor. Gedurende deze periode heeft het NRC weinig feedback gegeven. In januari 1985 ontvingen wij een brief van de NRC waarin om aanvullende informatie werd verzocht om vast te stellen in hoeverre wij aan de regelgeving voldoen. Na talloze discussies, vergaderingen en briefwisselingen hebben we van de NRC het advies gekregen dat er tekortkomingen in ons programma zijn en dat we niet op vol vermogen mogen gaan werken totdat we kunnen aantonen dat we voldoen aan de toepasselijke regelgeving. Deze NRC-positie zou in feite de kwalificatie van alle elektrische apparatuur die in een ruwe omgeving in Fort St. Vrain is geïnstalleerd, kunnen verbieden. We hebben verschillende onderzoeken en tests in uitvoering en streven met kracht naar een oplossing voor deze kwestie.

- Vorig jaar heb ik u verteld over een besluit van de PUC in Colorado, waarbij we zouden worden bestraft voor ontoereikende prestaties van Fort St. Vrain door overtollige kosten van energieproductie in Fort St. Vrain te verschuiven van de belastingbetalers naar onze aandeelhouders. De mogelijke terugbetaling op grond van dit bevel, dat behoorlijk dramatisch toeneemt zolang Fort St. Vrain niet operationeel is, was verantwoordelijk voor A $ 10.9 miljoen aan kosten voor belastinginkomsten voor de eerste zes maanden van 1985. Hoewel de rechtbank van Denver een vernietigingsbevel uitvaardigde de Colorado PUC-beslissing, is de zaak nu in beroep gegaan bij het Hooggerechtshof van de staat.

radiologisch

Nogmaals, Fort St. Vrain stond bovenaan de rest van de wereldwijde kernenergie-industrie met zijn uitzonderlijk lage blootstelling aan straling van het personeel. De totale blootstelling die het personeel van Fort St. Vrain in 1984 ontving, was 3.11 persoon rem. Dit komt neer op een stijging ten opzichte van de 0.95 persoons rem die in 1983 werd ontvangen, maar ligt nog steeds ruim onder het industriegemiddelde voor lichtwaterreactoren. Deze grafiek toont de vergelijking van blootstellingen voor PWR's, BWR's en Fort St. Vrain gedurende deze periode.

De toename in 1984 in Fort St. Vrain is toe te schrijven aan het onderhoud van de stuurstangaandrijving en de pre-renovatiewerkzaamheden, waarbij wordt erkend dat het formele renovatieprogramma voor de stuurstangaandrijving pas begin 1985 is begonnen.

Conclusies

We zijn in het verleden tegenslagen tegengekomen. Hij is momenteel betrokken bij een belangrijke evolutie met betrekking tot de milieukwalificaties van apparatuur. We zullen in de toekomst ongetwijfeld met andere even uitdagende problemen worden geconfronteerd. Niettemin blijft Public Service Company zich inzetten voor Fort St. Vrain en voor de technologie en ervaring die het kan bijdragen aan de nucleaire industrie.

Voor werk aan 'THTR nieuwsbrief','reactorpleite.de'En'Kaart van de nucleaire wereld'je hebt behoefte aan actuele informatie, energieke, frisse strijdmakkers onder de 100 (;-) en donaties. Kunt u helpen, stuur dan een bericht naar: info@ Reaktorpleite.de

Bel voor donaties

- De THTR-Rundbrief wordt uitgegeven door de 'BI Milieubescherming Hamm' en wordt gefinancierd door donaties.

- De THTR-Rundbrief is inmiddels een veelbesproken informatiemedium. Wel zijn er doorlopende kosten door de uitbreiding van de website en het drukken van aanvullende informatiebladen.

- De THTR-Rundbrief onderzoekt en rapporteert in detail. Om dat te kunnen doen, zijn we afhankelijk van donaties. Wij zijn blij met elke donatie!

Donaties-account: BI milieubescherming Hamm

Doel: THTR nieuwsbrief

IBAN: DE31 4105 0095 0000 0394 79

BIC: WELADED1HAM

top of page

***