
Kaart van de nucleaire wereld	Het uraniumverhaal
INES, NAMEN en de verstoringen	Radioactieve lage straling?!
Uraniumtransporten door Europa	Het ABC-implementatieconcept

INES en de verstoringen in nucleaire installaties

1980 bis 1989

***

INES, wie de f... is INES?

De internationale schaal van nucleaire en radiologische gebeurtenissen (INES) is een hulpmiddel om het publiek te informeren over de veiligheidsimplicaties van nucleaire en radiologische gebeurtenissen, maar INES heeft een probleem...

Wij zijn altijd op zoek naar actuele informatie. Als iemand kan helpen, stuur dan een bericht naar:
nucleaire-welt@ Reaktorpleite.de

2019-2010 | 2009-2000 | 1999-1990 | 1989-1980 | 1979-1970 | 1969-1960 | 1959-1950 | 1949-1940 | eerder

1989

19 oktober 1989 (INES 3) Vandellos, ESP

Een brand in de kerncentrale van Vandellòs heeft de veiligheidssystemen ernstig beschadigd. Vandellòs 1 werd toen uiteindelijk stilgelegd.
(Kosten ongeveer US $ 931 miljoen)

Kernenergie-ongevallen

Kerncentrales plaag

Vandellos (Spanje)

Vandellós-1 was een gasgekoelde, grafiet-gemodereerde reactor (GCR) van 500 MW waarvan de bouw op 21 juni 1968 begon en op 11 februari 1972 in gebruik werd genomen. In 1990 werd het stilgelegd na een turbinebrand die bijna tot een catastrofe leidde...

Bijna kernsmelting in Vandellós-1

Op 19 oktober 1989, nadat een turbine in het niet-nucleaire deel van de kerncentrale was uitgeschakeld, ontstak waterstof, waardoor een generatorturbine ontplofte en in brand vloog. De brand verspreidde zich snel en bedreigde het koelsysteem van de reactor. Terwijl de directeur van de energiecentrale later uitlegde dat alle veiligheidssystemen hadden gewerkt, was er in werkelijkheid paniek uitgebroken in de controlekamer. “De technici”, zo meldden brandweerlieden die vanuit het gebied naar binnen waren gestormd, “schreeuwden en renden weg.”

De brandweer heeft de brand niet met schuim bestreden, zoals correct zou zijn geweest, maar met bluswater, waardoor de kelder van de elektriciteitscentrale onder water kwam te staan en de koelsystemen in gevaar kwamen. Twee van de vier kooldioxidepompen raakten beschadigd en ook het secundaire circuit raakte beschadigd. De reactortemperatuur steeg flink, maar viel de volgende dag gelukkig weer terug naar normaal. De kerncentrale ontsnapte ternauwernood aan een meltdown en een mogelijke ramp...

Langzaam maar zeker worden ze relevant informatie voor verstoringen in de nucleaire industrie der Duitsers Wikipedia VERWIJDERD!

Wikipedia nl

Kerncentrale Vandellòs

Blok 1

De eerste eenheid, Vandellòs-1, was een grafiet-gemodereerde en kooldioxide-gekoelde reactor (UNGG-reactor). Dit blok had een elektrisch vermogen van 500 MW en werd in 1972 in gebruik genomen. Op 19 oktober 1989 vond daar een ernstig incident (INES 3) plaats, waarbij het blok onherstelbaar beschadigd raakte door brand. Het repareren van de centrale zou onrendabel zijn geweest, dus op 31 juli 1990 werd besloten Unit 1 te sluiten...

7 april 1989 (Broken Arrow) Ongevallen met onderzeeërs K-278 Komsomolets zonk ten zuiden van Bear Island

42 bemanningsleden kwamen om het leven, de kernreactor inclusief de brandstof en twee kerntorpedo's bevinden zich op een diepte van 1685 meter...
(Kosten ?)

Kernenergie-ongevallen

Kernwapens AZ

Ongevallen met kernwapens

Noordkaapbekken, 1989

Op de lijn tussen de Noordkaap en de Bereneilanden week de nucleair aangedreven Sovjetonderzeeër K-278 “Komsomolets” (Mike-klasse) op 7 april 1989 van koers en zonk na een paar uur reizen aan de oppervlakte. 42 bemanningsleden stierven door brandwonden, verwondingen, verstikking en onderkoeling. Een kernreactor en twee torpedo's met kernkoppen liggen op een diepte van 1685 meter, bijna 480 kilometer uit de Noorse kust.

Wikipedia nl

Komsomolets (onderzeeër)

De K-278 Komsomolets was een Sovjet-kernonderzeeër. Het kwam in dienst in 1984 en zonk op 7 april 1989. Het zinken eiste het leven van 42 bemanningsleden.

[...] Het lot van de Komsomolets

Op 7 april 1989 brak er brand uit in het achterstevencompartiment van de Komsomolets. De boot bevond zich op een diepte van 150 tot 380 meter toen een klep op een hogedrukluchtleiding die de belangrijkste ballasttanks van de boot met elkaar verbond, scheurde en lekkende olie (vermoedelijk uit de hydraulische klep) op een heet oppervlak in brand vloog. De uitbreiding van de brand kon niet worden gestopt door de compartimenten af te sluiten, aangezien de brand zich via de kabelgoten van de boot verspreidde. Als direct gevolg hiervan werd de automatische noodstop van de reactor gestart om overbelasting te voorkomen. Hierdoor viel de schijf uit. Het gebrek aan stroom leidde tot systeemstoringen in de hele boot, inclusief het falen van de meeste veiligheidssystemen. De boot slaagde erin om na XNUMX minuten aan de oppervlakte te komen, maar de breuk in het persluchtsysteem bleef de brand aanwakkeren. Het grootste deel van de bemanning verliet de boot. Na een paar uur brak de romp en zonk de boot. De commandant en vier andere bemanningsleden die aan boord waren gebleven, probeerden zichzelf te redden met de noodcapsule. Deze was echter gedeeltelijk overstroomd en gevuld met giftige gassen - slechts één van hen overleefde de klim naar de oppervlakte.

[...] Op het moment van het zinken had de boot twee nucleair getipte en acht conventionele torpedo's aan boord.

[...] De gevolgen van de ondergang van de Komsomolets

De zinkende plek bevindt zich in een van de rijkste visserijgebieden ter wereld, en een lek van radioactieve inventaris zou de visserijsector miljarden aan verliezen kunnen kosten. In mei 1992 werd het onderzoeksschip Akademik Mstislaw Keldysh naar de plaats van het ongeval geroepen en ontdekte talrijke breuken over de gehele lengte van de titanium drukromp. Sommige waren tot 40 cm lang. Er werd ook aangenomen dat er scheuren te zien waren in het primaire koelcircuit. Door scheuren in deze cyclus zou radioactief materiaal de reactorkern kunnen verlaten en in het meerwater en daarmee in de voedselketen terecht kunnen komen. In het voorjaar van 1993 classificeerde de Russische regering de fracturen als onschadelijk. Een ander onderzoek uit augustus 1993 onderzocht de circulatiebewegingen van het water op de plaats van het ongeval, maar vond geen “verticale vermenging” van de lagen en dus geen acuut risico op radioactieve besmetting. Mensen waren echter verrast toen ze in de boegtorpedokamer een bijna 8 meter groot gat aantroffen, dat niet kon worden verklaard als gevolg van het ongeval, maar duidelijk werd veroorzaakt door een explosie.

[...] Toen uit een onderzoek in de zomer van 1994 bleek dat plutonium-239 uit een van de kernkoppen lekte, werd de torpedoschacht afgedicht.

De kosten voor het bergen van de boot werden in 1995 geschat op meer dan $ 24 miljard. Het bracht ook het risico met zich mee dat de schaal tijdens het project zou breken. Een noodplan was om de boot af te dichten met een geleiachtig materiaal. De uitvoering van dit plan begon op 1995 juni 1996 en werd in juli 20 voltooid. De zaak zal naar verwachting 30 tot XNUMX jaar bescherming bieden...

1989 (INES ? Klas.?) Krsko, SVN

Het vrijkomen van straling in het milieu betekent INES 3 ...

Wikipedia nl

Kerncentrale van Krsko#Incidenten

Als correcte reactie op een operationele verstoring werd in 1989 vanwege de druk een klep geopend om de druk in het reactorcircuit te ontlasten. Nadat de druktransiënt was verminderd, kwam deze onverwachts vast te zitten in de open positie (zoals vóór het kernsmeltongeluk op Three Mile Island in 1979). Door het daarmee gepaard gaande koelwaterverlies werd de noodkoeling automatisch ingeschakeld (hier werd deze, in tegenstelling tot Three Mile Island, niet per ongeluk weer door het personeel uitgeschakeld). Na ongeveer vijftien minuten ging de klep dicht en had de noodkoeling het reactorcircuit enigszins aangevuld. Na het ongeval moest licht radioactief water uit het insluitingsmoeras worden verwijderd door het in de naburige rivier de Sava te lozen. (Bron: SKI-rapport IRS)

Kerncentrales plaag

Krsko (Slovenië)

Spiegel 17/1987

»Een koude rilling loopt over mijn rug«

SPIEGEL-rapport over verborgen ongelukken met kerncentrales over de hele wereld De mensheid heeft de catastrofe al verschillende keren ternauwernood gemist. Dit is wat 48 ongevalsrapporten onthullen die geheim werden gehouden door het Weense Internationale Agentschap voor Atoomenergie: ongelukken, vaak van de meest bizarre, alledaagse soort, van de Verenigde Staten en Argentinië tot Bulgarije en Pakistan...

1988

18 juni 1988 (INES ? Klas.?) Tihange, BEL

Op 18 juni 1988, tijdens de werking van de drukwaterreactor, deed zich een plotseling lek voor in een kort gedeelte van de ECCS-pijpleiding (Emergency Core Cooling System) dat niet kon worden geïsoleerd. De leksnelheid lag in de orde van grootte van 1.300 liter per uur. De oorzaak van het lek was een scheur in de wand van de leiding van 9 cm aan de binnenkant en 4,5 cm aan de buitenkant. Het risico op een leidingbreuk in het noodkoelsysteem is aanzienlijk, omdat bij verlies van koelvloeistof koud koelwater in het hete systeem wordt geïnjecteerd.
(Kosten ?)

Kernenergie-ongevallen

Het vrijkomen van straling in het milieu betekent INES 3 ...

Kerncentrales plaag

Tihange (België)#Incidenten

Op 18 juni 1988 werd een lek ontdekt in het noodkoelsysteem van de reactorkern...

De Lijst van incidenten bij de kerncentrale van Tihange in Wikipedia begint pas in 2002...

Wikipedia nl

Kerncentrale van Tihange #Incidenten,_Schade_en_Reacties

De kerncentrale van Tihange bestaat uit drie centraleblokken die van 1975 tot 1985 op het elektriciteitsnet waren aangesloten...

SPIEGEL-rapport over verborgen incidenten in kerncentrales over de hele wereld

»Een koude rilling loopt over mijn rug«

De mensheid is de catastrofe meerdere malen op een haar na geglipt. Dit blijkt uit 48 ongevalsrapporten die geheim werden gehouden door het Weense International Atomic Energy Agency: storingen, vaak van de meest bizarre, profane soort van de Verenigde Staten en Argentinië tot Bulgarije en Pakistan ...

12. Mei 1988 (INES 2) Akwa Civaux, FRA

De drukwaterreactor Civaux-1 werd vijf dagen stilgelegd toen tijdens opstarttests een leiding van 25 cm diameter van het belangrijkste restwarmteafvoersysteem scheurde en een groot lek (30.000 liter per uur) optrad in het primaire koelcircuit . De reactorkern moet continu worden gekoeld, zelfs wanneer deze is uitgeschakeld, om de aanzienlijke hoeveelheid restwarmte van de brandstof af te voeren. Het duurde negen uur om het lek te isoleren en een stabiele situatie te bereiken. Bij een lasnaad werd een 18 cm lange scheur aangetroffen en er was 300 m³ primair koelmiddel in het reactorgebouw gelekt. De operator EDF stelde voor om het evenement te classificeren als niveau 1 op de INES-schaal, maar de veiligheidsautoriteiten kozen voor niveau 2.
(Kosten ?)

Kernenergie-ongevallen

Kerncentrales plaag

Civaux (Frankrijk)

Op 12 mei 1998 vond een ernstig ongeval plaats in Civaux-1. Door een fatale ontwerpfout brak een leiding onder invloed van extreme temperatuurschommelingen. Het hoofdkoelcircuit verloor 300 kubieke meter vervuild water, bijna driekwart van de volledige lading. Pas na tien uur kon een overvaller, die beschermende pakken droeg en het inwendige van de insluiting binnendrong, de reactor weer onder controle krijgen en een catastrofe voorkomen. Gelukkig was de reactor ten tijde van het ongeval nog in testbedrijf en genereerden de splijtstofelementen weinig warmte. Na het ongeval werd de hele bouwreeks stopgezet: “De reactorkern van Civaux-10 werd gelost, net als de kernen van de twee N1-eenheden die in 1996 en 1997 op de Chooz-site in de Ardennen waren gestart.” Het nakoelsysteem werd opnieuw ontworpen en opnieuw ontworpen.

Wikipedia nl

Kerncentrale van Civaux

Op 12 mei 1998 vond een nucleair incident plaats waarbij een scheur van 18 centimeter lang en 2,5 centimeter breed verscheen in een koelcircuit van de eerste reactor. Volgens autoriteiten ontsnapte er per uur 30 m³ water door deze scheur. Pas na bijna 10 uur kon het lek worden gelokaliseerd en werd het lekkende watercircuit afgesloten. Met het tweede watercircuit werd voor koeling gezorgd totdat het lek was gedicht. Het incident werd door de Franse nucleaire toezichthouder ASN geclassificeerd als niveau 2 op de International Nuclear Event Scale (INES).

1987

16. December 1987 (INES 1 Klas.?) Akwa Biblis, GER

In de kerncentrale van Biblis begaf een afsluiter het en raakte de omgeving vervuild.
(Kosten ongeveer 15 miljoen dollar)

Kernenergie-ongevallen

Het vrijkomen van straling in het milieu betekent INES 3 ...

Kerncentrales plaag

Biblis (Hessen)

Op 16 december 1987 vond een ongeval plaats in Biblis A, waarbij radioactief water buiten de containmentcontainer ontsnapte als gevolg van een defecte klep en wangedrag van het operatieteam. "Daar (...) werd de buitenwereld slechts 15 uur lang tegen straling beschermd door hoogradioactief koelwater uit reactorblok A door een barrière, de zogenaamde secundaire barrière." Het incident werd niet door de exploitant gemeld, maar werd dagen later door de toezichthouder ontdekt tijdens een onderzoek naar een andere storing bij de kerncentrale. Tijdens het daaropvolgende onderzoek constateerde TÜV Bayern dat een onbeheersbaar incident nog maar net was voorkomen en dat er al jaren sprake was van ernstige overtredingen van de veiligheidsvoorschriften.

Het verhaal van dit ongeval, dat bijna leidde tot de sluiting van Biblis, evenals de doofpotaffaire door RWE en de Duitse politiek, waarbij ook de toenmalige minister van Milieu Klaus Töpfer betrokken was, werd in 1988 gedetailleerd onderzocht door "Spiegel". ...

spiegel

11. December 1988

“Wij hadden ongelofelijk veel geluk”

Bijna een jaar lang hielden de exploitanten van de kerncentrale van Biblis en de toezichthoudende autoriteiten het ergste incident in de geschiedenis van de Duitse nucleaire technologie geheim. Het verloop van dit ongeval weerlegt de veiligheidsfilosofie van de kernenergieproductie op zijn zwakste punt: de onjuiste handelingen van mensen in relatie tot een zeer complex machinesysteem zijn niet voorspelbaar.

25. December 1988

Grote slordigheid Nieuw hoogtepunt in de reeks storingen in kernreactoren

Brokdorf werd geëxploiteerd zonder functionerende noodgeneratoren, in Biblis faalden speciaal ontwikkelde beveiligingscircuits - de reactor is uitgeschakeld...

Wikipedia nl

Kerncentrale Biblis#Gebeurtenissen en verstoringen

In totaal zijn er sinds de ingebruikname (per 437 december 440) 31 (Biblis A) plus 2013 (Biblis B) te rapporteren gebeurtenissen geweest.

Medewerkers hadden een afsluiter over het hoofd gezien die niet gesloten was. Om de klep te sluiten werd een testklep geopend in de inching-modus. Als resultaat ontsnapte het radioactieve primaire koelmiddel uit de insluitingscontainer in de ringvormige ruimte. Omdat het koelwater van de reactor buiten het containment uit het primaire circuit ontsnapte en het daarom niet langer mogelijk was om het via de veiligheidstoevoerpompen of nakoelpompen uit het carter terug te voeren, ontstond er een verhitte discussie over het risico op een mogelijke catastrofe. Het ongeval werd pas na een jaar openbaar, via een artikel in een Amerikaans vakblad (Nucleonics Week).

Wikipedia op

Kernenergieongevallen per land#Duitsland

vertaling met https://www.DeepL.com/Translator (gratis versie)

13 september 1987 (INES 5) Kobalt kanon Goiania, BRA

Een radiotherapieapparaat met daarin 19 gram cesium 137 werd gestolen uit een niet meer gebruikte kliniek
het cesium kwam vrij, 249 mensen werden bestraald en 4 van hen stierven...
(Kosten ?)

Kernenergie-ongevallen

De nucleaire keten

Goiania, Brazilië

Straling ongeval

Een van de ergste civiele stralingsongevallen aller tijden vond plaats in de Braziliaanse stad Goiânia. In 1987 hadden schrootverzamelaars die een radiotherapieapparaat met cesium-137 uit een lege kliniek meenamen, tot gevolg dat 249 mensen werden bestraald. Vier van hen stierven korte tijd later en minstens 21 leden leden ernstige stralingsschade. De langetermijngevolgen van het ongeval zijn nooit onderzocht en de sanering van de getroffen delen van de stad werd slechts oppervlakkig uitgevoerd...

Kerncentrales plaag

Goiania, Brazilië 1987

Overval van cesium-137 uit een niet meer gebruikte stralingskliniek

In de herfst van 1987, slechts een jaar na Tsjernobyl, vond een kernramp plaats in de centraal-Braziliaanse stad Goiânia. Het maakt duidelijk dat radioactieve stoffen die in medische centra zijn opgeslagen soortgelijke risico's kunnen opleveren voor commerciële en militaire kernreactoren die uit de hand lopen.

Het startpunt van de ramp waren de ruïnes van het Instituto Goiâno de Radioterapia, een niet meer gebruikt radiotherapiecentrum dat niet was gesloopt. De regering was er niet in geslaagd radioactief materiaal van de locatie te verwijderen en de voormalige exploitant had daar apparatuur achtergelaten...

Wikipedia

Het Goiânia-ongeval

... Bij een inbraak in een niet meer gebruikte kliniek werd een medisch hulpmiddel voor radiotherapie gestolen en het radioactieve materiaal dat daarin zat, werd door de dieven verspreid onder vrienden en kennissen. Honderden mensen raakten besmet met radioactiviteit, van wie sommigen ernstig, vier mensen zijn binnen enkele weken overleden en andere sterfgevallen houden verband met het ongeval. Delen van de stad zijn tot op de dag van vandaag nog steeds besmet met radioactiviteit. Het ongeval werd door de Internationale Organisatie voor Atoomenergie (IAEA) geclassificeerd als het grootste radiologische ongeval tot nu toe ter wereld vanwege het besmettingsniveau en werd beoordeeld op niveau 5 (van de 7) op de International Nuclear Event Rating Scale (INES). ...

1986

3 oktober 1986 (Broken Arrow) Ongevallen met onderzeeërs, K-219 zonk oostelijke Bermuda

Spannender dan een misdaadthriller...

Kernwapens AZ

Ongevallen met kernwapens

Bermuda-eilanden, 1986

De Sovjet-kernonderzeeër K-980 (Yankee I-klasse) zonk op 6 oktober 1986 ongeveer 219 kilometer ten noordoosten van de Bermuda-eilanden terwijl hij werd gesleept nadat op 3 oktober brand uitbrak in het raketruim. Vier bemanningsleden kwamen om. Er zijn tegenstrijdige berichten over wat er samen met de onderzeeër is gezonken: twee kernreactoren en zestien ballistische raketten zijn op een diepte van 16 meter gezonken...

Volgens een overlevende zonken 44 kernkoppen, waarbij ze uiteenvielen en 90 kg plutonium-239 vrijkwam. De Verenigde Staten weigerden een onderzoek naar radioactieve besmetting op de plaats van het ongeval te financieren of te ondersteunen.

Wikipedia nl

K-219 (onderzeeër)

K-219 was een kernonderzeeër van de Sovjet-marine. Het was van het type Project 667A, NAVO-aanduiding: Yankee I-klasse.

Op 3 oktober 1986, ongeveer 680 zeemijl ten noordoosten van de Bermuda-eilanden in de Atlantische Oceaan, ontplofte een van de raketten in zijn silo en werd de raketkamer gevuld met water. De K-219 kwam vervolgens boven water en bleef drie dagen op het oppervlak drijven. Op 6 oktober zonk de onderzeeër uiteindelijk om redenen die uiteindelijk onduidelijk waren...

Het ongeval op 3 oktober

Explosie aan boord

In de vroege uren van de dag brak een zegel en vulde de silo zich met water. De poging om de silo leeg te pompen mislukte. Net als bij het ongeval in 1973 vormde zich daar salpeterzuur dat de granaat van de raket aantastte. Daarom vroeg wapenofficier Petratschkov om de onderzeeër naar een diepte van 50 m te brengen om de raketschacht te kunnen ventileren en de raket uit te werpen. De diepteverandering was nodig om te voorkomen dat de kwetsbare raket verpletterd zou worden door de hoge waterdruk op grote diepte. Het drijven van een RSM-25 duurde ongeveer vijf minuten op boten van de Yankee-klasse. Omdat het gasmengsel ontbrandde terwijl het naar buiten zweefde, explodeerde de raket in de silo, scheurde de silo open richting zee en beschadigde de kernkoppen van de raket...

1986 (INES ? Klas.?) Akwa Mühleberg, CHE

Langzaam maar zeker wordt iedereen relevant informatie voor verstoringen in de nucleaire industrie Wikipedia VERWIJDERD! De volgende tekst luidt in oktober 2023 nicht mehr is te vinden op Wikipedia.

Het vrijkomen van straling in het milieu betekent INES 3 ...

Wikipedia nl

Kerncentrale_Mühleberg

In het Tsjernobyl-jaar 1986 voerde een onafhankelijke natuurkundeleraar dosismetingen uit in het gebied rond de kerncentrale van Mühleberg. Tot zijn verbazing waren de metingen op een dag ongewoon hoog. De exploitant moest toegeven dat er sprake was van filterschade, waardoor er net onder de grenswaarde vrijkwam. Blijkbaar hebben noch de exploitant, noch de HSK-toezichthouder deze vrijgave geregistreerd. De waarden zijn vandaag de dag nog steeds iets verhoogd...

Kerncentrales plaag

Mühleberg_(Zwitserland)

SPIEGEL-rapport over verborgen incidenten in kerncentrales over de hele wereld

»Een koude rilling loopt over mijn rug«

4 - 5 mei 1986 (INES 0 Klas.?) Akwa THTR 300, Hamm, NRW, DUI

Het vrijkomen van radioactiviteit in het milieu betekent: als sterven INES-regels zijn van toepassing INES-categorie 3.
(Kosten ongeveer US $ 308,2 miljoen)

Kernenergie-ongevallen

Wikipedia nl

THTR-300 kerncentrale#Problemen en incidenten

Onbekende hoeveelheden radioactieve aerosolen ontsnapten uit de kerncentrale THTR-300 in Hamm-Uentrop. Gebroken bolvormige splijtstofelementen verstopten de leidingen van het laadsysteem en er werd getracht deze leidingen met hoge gasdruk (helium) weer vrij te blazen. De bestaande meetapparatuur stond ten tijde van het incident uit, dus over de exacte hoeveelheden is nog niets bekend. Bij verdere pogingen om de leidingen vrij te maken, braken alle vastgelopen ballen en werden delen van het systeem verbogen. De reactor werd tijdelijk stilgelegd. Op 1 september 1989 werd besloten de THTR-300 buiten gebruik te stellen vanwege onenigheid over verdere financiering.

Wikipedia op

Kernenergieongevallen per land#Duitsland

vertaling met https://www.DeepL.com/Translator (gratis versie)

Kerncentrales plaag

Hamm-Uentrop (Noordrijn-Westfalen)

Een paar dagen na de ramp in Tsjernobyl vond er een incident plaats in de THTR: kapotte bolvormige splijtstofelementen raakten verstopt op de 4e/5e. In mei 1986 werd een toevoersysteem geïnstalleerd, waarbij radioactieve aerosolen vrijkwamen en verontreinigd stof en verontreinigd helium in onbekende hoeveelheden in het milieu terechtkwamen. Nabij de reactor werd per vierkante meter grond 50.000 becquerel straling gemeten, veroorzaakt door radioactief grafietstof. De exploitant hield zich aanvankelijk stil over het incident en beschreef later de impact op het milieu als niet “significant significant”...

Zie ook: Het ongeluk

SPIEGEL artikel 'Sprankelende ogen'

26 april 1986 (INES 7 | NAMEN 8) Akwa Tsjernobyl, Sovjet-Unie

Er waren ongeveer 5,2 miljoen TBq van de radioactieve straling die vrijkomt. Een defecte reactorveiligheidstest bij de kernreactor van Tsjernobyl resulteerde in een stoomexplosie, een meltdown en vereiste een massale evacuatie.
(Kosten ongeveer US $ 260000 miljoen)

Kernenergie-ongevallen

De nucleaire keten

Tsjernobyl, Oekraïne

Catastrofe in een kerncentrale

De kernsmelting van Tsjernobyl in april 1986 was veruit het grootste ongeval in de geschiedenis van de civiele nucleaire industrie. Hele gebieden van het land waren besmet en generaties lang onbewoonbaar geworden. De radioactieve neerslag leidde tot tienduizenden gevallen van kanker, sterfgevallen, miskramen en misvormingen – en niet alleen in de voormalige Sovjet-Unie.

Achtergrond

De eerste kernreactor werd tussen 1971 en 1977 in Tsjernobyl gebouwd. In 1983 was de fabriek uitgebreid met nog drie reactoren. In de naburige stad Pripyat leefden bijna alle ongeveer 18.000 inwoners van banen in de nucleaire industrie. De ramp in Tsjernobyl begon tijdens een systeemtest op 26 april 1986. Een plotselinge toename van het reactorvermogen maakte een noodstop noodzakelijk. Dit leidde tot het bereiken van een superkritische massa en daarmee tot het begin van een atomaire kettingreactie binnen de reactor. Het dak van 1.000 ton werd opgetild door de kracht van de explosie en de grafiethoudende inventaris vloog in brand. Een wolk van radioactieve rook trok over grote delen van Oost- en Midden-Europa en bedekte hele gebieden met radioactieve neerslag. Grote hoeveelheden radioactiviteit daalden, vooral ten noorden van de energiecentrale, in delen van Wit-Rusland, maar ook delen van Scandinavië, Klein-Azië en het Beierse Woud waren bedekt met radioactief jodium-131 of cesium-137. De catastrofe werd dagenlang geheim gehouden voor de bevolking. Evacuatie- en beschermingsmaatregelen liepen ernstige vertraging op.

Gevolgen voor milieu en gezondheid

De eerste slachtoffers van de kernramp waren de ongeveer 800.000 liquidatoren, voornamelijk jonge rekruten, die vanuit de hele Sovjet-Unie naar Tsjernobyl werden gebracht om de ramp onder controle te krijgen. Ze moesten met hun blote handen stralend puin over het terrein dragen en een gigantische sarcofaag over het beschadigde reactorblok bouwen. Naar schatting 14 tot 15% van hen was in 2005, 19 jaar na het ongeval, al overleden; Meer dan 90% van hen is ziek, velen waarschijnlijk als gevolg van hun hoge blootstelling aan straling...

Wikipedia nl

Kernramp van Tsjernobyl

Een supermeltdown (INES-niveau 7) in blok 4 van de kerncentrale van Tsjernobyl in de Oekraïne resulteerde in een kernsmelting en daaropvolgende explosies. Bij het blootleggen en verbranden van de reactorkern kwamen grote hoeveelheden radioactiviteit vrij en de directe omgeving was zwaar vervuild; daarnaast waren er tal van directe stralingsslachtoffers onder de hulpkrachten. De supersmelting werd geverifieerd door radioactiviteitsmetingen en radioactieve neerslag in Zweden en andere Europese landen. Er werd een grootschalig beperkt gebied ingesteld en het gebied werd geëvacueerd...

Kerncentrales plaag

Tsjernobyl (Oekraïne)

Op 26 april 1986 vond het catastrofale ongeval van INES-niveau 4 plaats in reactor 7 van Tsjernobyl, waarbij, na een kernsmelting en waterstofexplosies, grote hoeveelheden radioactieve stoffen in het milieu en de atmosfeer lekten ...

Federaal Bureau voor de Veiligheid van het Beheer van Kernafval (BASE)

Nucleaire ongelukken

In de geschiedenis van het civiele gebruik van kernenergie hebben zich ernstige ongelukken in kerncentrales voorgedaan. De oorzaken van het ongeval waren heel verschillend. Nucleaire ongelukken kunnen bijvoorbeeld optreden als gevolg van het falen van technische componenten, menselijke fouten of natuurrampen. Een nucleair ongeval resulteert in het vrijkomen van radioactieve stoffen in sterk verhoogde hoeveelheden...

Federaal Bureau voor Stralingsbescherming (BFS)

Nucleaire ongevallen: Tsjernobyl

Het ongeluk in Tsjernobyl leidde in veel landen tot de herziening van programma's om de bevolking te beschermen tegen radioactieve straling ...

4. Januari 1986 (INES 4) nucleaire fabriek Sequoyah, oké, VS

Een schip scheurde bij de uraniumconversiefabriek van Sequoyah, waarbij één werknemer om het leven kwam en 37 werknemers ter plaatse in het ziekenhuis moesten worden opgenomen...
(Kosten ongeveer US $ 40,7 miljoen)

Kernenergie-ongevallen

Wikipedia nl

Lijst met ongevallen in nucleaire installaties#1980s_Years

In de Installatie voor uraniumconversie Sequoyah door Kerr McGee In Gore, Oklahoma, barstte een overvolle cilinder met uraniumhexafluoride nadat deze tot een onaanvaardbaar niveau was verhit. Bij het afvullen van uraniumhexafluoride in een daarvoor bestemde transportcilinder werd opgemerkt dat er door een onjuiste kalibratie van een weegschaal te veel in de cilinder was gevuld. De poging om de cilinder weer tot een normaal niveau te legen mislukte aanvankelijk omdat het uraniumhexafluoride in de container was afgekoeld en gestold. Om verder decanteren mogelijk te maken, werd de cilinder verwarmd om het materiaal weer vloeibaar te maken. Tijdens het verwarmingsproces scheurde de overvolle cilinder en kwamen uranylfluoride en fluorwaterstofzuur vrij door te reageren met de vochtigheid. Eén werknemer stierf door het inademen van fluorwaterstofzuur, en 100 werknemers en bewoners moesten in het ziekenhuis worden opgenomen.

Kerr-McGee#Juridische procedures

De rechtsopvolger van Kerr-McGee, Anadarko Petroleum, had geprobeerd boetes te ontlopen door de gedaagde gebieden toe te wijzen aan Tronox, dat later faillissement moest aanvragen. Een rechter oordeelde in december 2013 dat deze uitbesteding fraude was...

Anadarko Petroleum#Uraniumwinning

Uraniumwinning

Kerr-McGee, dat in 2006 door Anadarko werd overgenomen, heeft gedurende een periode van 85 jaar meerdere locaties in de Verenigde Staten vervuild. Er kwamen giftige stoffen in het grondwater terecht en uranium kwam in het milieu terecht. Het bedrijf had geprobeerd de boetes te ontlopen door de gedaagde gebieden uit te besteden aan een speciaal bedrijf (Tronox). Een rechter oordeelde in december 2013 dat deze uitbesteding fraude was. Inheemse Amerikanen van de Navajo-stam klagen dat Kerr-McGee gebieden heeft besmet die ze gebruiken voor religieuze ceremonies en jacht. Om te voorkomen dat kinderen in vervuild water gaan baden, verspreidden de Navajo een speciaal stripboek. Naast het Navajo-reservaat in het zuidwesten van de Verenigde Staten omvatten de eisers ook de federale overheid, elf staten en milieugroeperingen. Op 4 april 2014 maakte de Amerikaanse regering bekend dat het bedrijf had ingestemd met het betalen van een recordboete van $ 5,15 miljard (€ 3,76 miljard).

Plutoniumverwerking

Het overgenomen bedrijf Kerr-McGee had al negatieve krantenkoppen gehaald vanwege een reeks schandalen in de plutoniumverwerkingsfabriek Cimarron Fuel Fabrication Site, zo meldde de vakbondsactivist. Karen Silkwood werden onthuld. Dit schandaal werd in 1983 internationaal bekend door de verfilming van Silkwood met Meryl Streep in de hoofdrol.

Wikipedia op

Sequoyah Fuels Corp

Sequoyah Fuels Corporation bezat en exploiteerde een uraniumverwerkingsfabriek nabij Gore, Oklahoma. Het bedrijf werd in 1983 opgericht als dochteronderneming van Kerr McGee Gesticht. In 1988 werd het verkocht aan General Atomics.

De brandstofuitgave van Sequoyah Corporation in 1986 in Oklahoma

Op 4 januari 1986 vond er een tankbreuk plaats in de Sequoyah-fabriek, waarbij de 26-jarige werknemer James Harrison om het leven kwam en 37 van de 42 arbeiders ter plaatse in het ziekenhuis moesten worden opgenomen...

Een ander ongeval waarbij UF6 vrijkwam, vond plaats in 1992. De fabriek stopte de productie in 1993 en werd buiten gebruik gesteld.

vertaling met https://www.DeepL.com/Translator (gratis versie)

Kerncentrales plaag

Er zijn vergelijkbare kernfabrieken over de hele wereld:

Locaties voor de verrijking en opwerking van uranium

Tijdens de opwerking kan de inventaris van verbruikte splijtstofelementen in een complex chemisch proces (PUREX) van elkaar worden gescheiden. Gescheiden uranium en plutonium kunnen dan hergebruikt worden. Tot zover de theorie...

YouTube - 7:00 uur

Uraniumeconomie: voorzieningen voor de verwerking van uranium

Alle uranium- en plutoniumfabrieken produceren radioactief kernafval: uraniumverwerkings-, verrijkings- en opwerkingsfabrieken, of het nu in Hanford, La Hague, Sellafield, Mayak, Tokaimura of waar ook ter wereld zijn, ze hebben allemaal hetzelfde probleem: bij elke verwerkingsstap Meer en meer extreem giftig en hoogradioactief afval wordt geproduceerd ...

1985

10. Augustus 1985 (INES 5) Kernonderzeeër K-431 Wladiwostok, Sovjet-Unie

Wikipedia nl

Echoklasse # K-31

De K-31 werd op 11 januari 1964 neergelegd in Komsomolsk aan de Amoer en gelanceerd op 8 september 1964. In 1978 kreeg de boot het tactische nummer K-431. Op 10 augustus 1985 lag de boot voor anker bij een marinefaciliteit in Chasma Bay, 55 km van de stad Vladivostok, om nieuwe brandstofstaven voor zijn reactoren te ontvangen. Een fout bij het losmaken en optillen van de bovensluiting van een reactor veroorzaakte een spontane kettingreactie. Het reactordeksel werd eraf geblazen en scheurde de drukromp van de boot open, waardoor water de romp binnendrong en de K-431 naar de bodem naast de pier zonk. Tien bemanningsleden kwamen om. Tijdens het ongeval en de daaropvolgende reddingswerkzaamheden raakten zeven mensen zwaar bestraald en 39 anderen leden aan stralingsziekte. Het reactorcompartiment werd vervolgens gevuld met cement en de K-431 werd naar een langetermijnopslagfaciliteit gesleept. In 2010 werd de boot verplaatst naar de scheepswerf “Stern” in Bolshoi Kamen en begon de sloop ervan ...

De nucleaire keten

Chasmabaai, Rusland

Ongeval met kernonderzeeër

In augustus 1985 resulteerde een explosie op een Sovjet-kernonderzeeër in Chasma Bay in een enorme hoeveelheid radioactiviteit. Ruim 290 mensen werden blootgesteld aan radioactiviteit en de zee en het omliggende terrein waren permanent besmet. Het kernongeval werd jarenlang geheim gehouden. Bovendien is de omliggende zee op grote schaal vervuild als gevolg van het langdurig dumpen van kernafval. De omvang van de gevolgen voor het milieu en de gezondheid zal waarschijnlijk nooit volledig worden begrepen.

Achtergrond

De Sovjet-marinebasis in de Chasma-baai bij Vladivostok werd tijdens de Koude Oorlog als staatsgeheim behandeld. Op de ochtend van 10 augustus 1985 hadden arbeiders daar net de reactor van de kernonderzeeër K-431 geopend toen de golf van een passerende torpedoboot het schip raakte. Alle brandstofstaven gleden weg en de resulterende kritische massa leidde tot een spontane kettingreactie. Een enorme explosie scheurde het 12 ton wegende reactordeksel en de splijtstofelementen van de reactor af en vernietigde de drukromp van de onderzeeër. Bij de brand die op de explosie volgde, kwamen gedurende ongeveer zeven uur radioactieve isotopen vrij, zoals jodium-131, kobalt-60 en mangaan-54. De radioactieve wolk steeg op tot 50 meter hoogte en werd naar het noordwesten geblazen, waar de radioactieve neerslag een vervuild pad van 3,5 kilometer lang en tot 650 meter breed achterliet over het schiereiland Dunai. Tegelijkertijd waren de zeebodem en delen van de aangrenzende haven vervuild met kobalt-60. Soortgelijke ongelukken met Russische kernonderzeeërs werden gemeld in Severodvinsk in 1965, 1968 en 1980, en in Nizjni Novgorod in 1970, waar een nucleaire kettingreactie plaatsvond tijdens de bouw van een onderzeese kernreactor. Het ongeluk in Chasma Bay werd tot 1993 met succes geheim gehouden.

Gevolgen voor milieu en gezondheid

Tien mensen stierven als direct gevolg van de explosie. De zuivere gammastraling bereikte vijf millisievert per uur (d.w.z. ongeveer 16.000 maal de natuurlijke achtergrondstraling van 0,0003 mSv/h). De rest van de straling kwam vrij in de vorm van radioactieve deeltjes met een totale activiteit van 259 PBq (Peta = biljard)...

10 juli 1985 - het zinken van de Regenboogstrijder I, Auckland, NZL

Greenpeace

Rainbow Warrior I - de legende

In mei 1985 landde de bemanning op het zwaar door straling vervuilde eiland Rongelap in de Stille Oceaan. Hun bewoners hadden Greenpeace om hulp gevraagd. De Rainbow Warrior neemt ongeveer 300 mensen aan boord en verplaatst ze naar een ander eiland.

Een paar weken later was er een schandaal. Het vlaggenschip van Greenpeace is na zijn missie in de Zuidzee voor anker gegaan in de haven van Auckland in Nieuw-Zeeland. Op 10 juli 1985 ontploften twee bommen op de romp van het schip, waardoor een enorm gat in de zijkant van het schip scheurde. De Rainbow Warrior zinkt onmiddellijk. De bemanning ontsnapt naar de kust, Greenpeace-fotograaf Fernando Perreira sterft...

De moord op de Rainbow Warrior

Terreur tegen vreedzaam anti-nucleair protest: in juli 1985 scheurt een explosie het Greenpeace-schip Rainbow Warrior in de haven van Auckland, Nieuw-Zeeland, uit elkaar. Het spoor leidt naar de Franse geheime dienst...

Wikipedia nl

De regenboogkrijger laten zinken

Het Greenpeace-schip Rainbow Warrior werd op 10 juli 1985 tot zinken gebracht door Franse agenten van Service Action in Auckland, Nieuw-Zeeland.

Door de Franse geheime dienst "Operatie Satanique" genoemd, werd de operatie gefinancierd uit het "fonds speciaux", een soort officiële "zwarte doos" waar alleen de president van de republiek toegang toe heeft...

14 juni 1985 (INES ? Klas.?) nucleair centrum Constituyentes, Buenos Aires, ARG

Een buitensporige lokale stroompiek in de reactorkern van de "RA-1 Enrico Fermi" leidde tot het falen van 46 brandstofstaven, radioactief materiaal uit de splijtstofelementen kwam vrij in het koelsysteem van de reactor.
(Kosten ongeveer US $ 11,2 miljoen)

Kernenergie-ongevallen

Informatie over dit incident bij de RA-1 onderzoeksreactor op 14 juni 1985 is in het Duits Wikipedia niet te vinden.

Wikipedia op

RA-1 Enrico Fermi

RA-1 Enrico Fermi is een onderzoeksreactor in Argentinië. Het was de eerste kernreactor die in dit land werd gebouwd en de eerste onderzoeksreactor op het zuidelijk halfrond.

De bouw begon in april 1957 en het eerste kritieke punt werd bereikt op 20 januari 1958. Het produceerde de eerste medische en industriële radio-isotopen gemaakt in Argentinië en werd gebruikt om personeel op te leiden voor de eerste twee kerncentrales van het land.

Het is een zwembadreactor met verrijkte uraniumoxidebrandstof (20% U-235), lichtwaterkoelmiddel en moderator, en een grafietreflector. Het produceert 40 kilowatt thermische energie bij volledig goedgekeurd vermogen.

Het is verschillende keren gemoderniseerd en wordt momenteel gebruikt voor onderzoek en onderwijs.

vertaling met https://www.DeepL.com/Translator (gratis versie)

SPIEGEL-rapport over verborgen incidenten in kerncentrales over de hele wereld

»Een koude rilling loopt over mijn rug«

9 juni 1985 (INES 4) Akwa Davis Besse, Ohio, VS

In juni 1985 werd de energiecentrale door een mogelijk catastrofaal koelvloeistofverlies van twaalf minuten stilgelegd voor meer dan een jaar. De NRC noemde het ongeval het ergste sinds Three Mile Island.
(Kosten ongeveer US $ 26 miljoen)

Kernenergie-ongevallen

Wikipedia nl

Kerncentrale_Davis_Besse#Incidents

Op 9 juni 1985, toen het koelsysteem in bedrijf werd gesteld, deed zich een probleem voor met een pomp die een te hoog toerental draaide door een onjuiste bediening door een operator. Om dit tegen te gaan werd het bezorgtarief verlaagd. Kort daarna ontstond er overdruk bij een andere pomp. De operators hebben de pomp uitgeschakeld. Dit stopte echter de circulatie van de koelvloeistofstroom. Om dit tegen te gaan activeerde een operator de noodvoedingswaterpompen. Aanvankelijk werd de gebeurtenis geclassificeerd als “buitengewoon”; Het incident werd later nader onderzocht en ontdekte dat er bijna een meltdown (het smelten van de reactorkern) had plaatsgevonden. Volgens schattingen van het IAEA werd het ongeval op de INES beoordeeld op minimaal niveau 4, d.w.z. “ongeval”...

Wikipedia op

Ongevallen met kernreactoren in de Verenigde Staten

Verlies van koelwater in de Davis-Besse-reactor nadat de hoofdpompen waren uitgeschakeld en de hulppompen waren uitgeschakeld als gevolg van een bedieningsfout. Uit NRC-onderzoek blijkt dat er voor het locatiegebied een noodtoestand had moeten worden afgekondigd.

vertaling met https://www.DeepL.com/Translator (gratis versie)

Sierra Club

DAVIS BESSE KERNREACTOR

De Davis-Besse-kernreactor bevindt zich aan Lake Erie in Oak Harbor, Ohio, 20 mijl ten oosten van Toledo. Het is een commerciële kerncentrale met een vermogen van 894 megawatt. In 2015 heeft de Nuclear Regulatory Commission (NRC) FirstEnergy een licentieverlenging verleend om Davis-Besse 20 jaar na de ontwerplevensduur van 40 jaar te exploiteren. De productie van hoogradioactief afval in Davis-Besse zal met ongeveer 30 ton per jaar toenemen.

ONGEVALLEN EN INCIDENTEN: Davis-Besse heeft al ongevallen en overtredingen meegemaakt voordat het in gebruik werd genomen.

Zes van de 34 "zware ongevallen" in de Verenigde Staten vonden plaats in Davis-Besse...

vertaling met https://www.DeepL.com/Translator (gratis versie)

Kerncentrales plaag

Davis Besse (VS)

1984

17 juli 1984 (INES 3 | NAMEN 1,8) nucleaire fabriek Windschaal/Sellafield, GBR

Het werd ongeveer 2,9 TBq radioactieve straling vrijgekomen. Een oplosmiddelbrand in de slibtank van de afvalwaterzuiveringsinstallatie in gebouw B241 is ontstaan door druipend heet metaal tijdens snijwerkzaamheden.
(Kosten ongeveer US $ 33,4 miljoen)

Kernenergie-ongevallen

De nucleaire keten

Sellafield/Windscale, VK

De grootste civiele en militaire nucleaire faciliteit van Europa bevindt zich in Sellafield. Terwijl hier vroeger plutonium werd geproduceerd voor het Britse kernwapenprogramma, doet de site nu dienst als opwerkingsfabriek voor nucleair afval. De grote brand van 1957 en talrijke radioactieve lekken verontreinigden het milieu en stelden de bevolking bloot aan verhoogde niveaus van straling...

Langzaam maar zeker worden ze relevant informatie voor verstoringen in de nucleaire industrie der Duitsers Wikipedia VERWIJDERD!

Wikipedia nl

Sellafield

Het complex werd beroemd door een catastrofale brand in 1957 en door frequente nucleaire incidenten, wat een van de redenen is waarom het werd omgedoopt tot Sellafield. Tot het midden van de jaren tachtig werden grote hoeveelheden kernafval die bij de dagelijkse operaties vrijkwamen in vloeibare vorm via een pijpleiding in de Ierse Zee geloosd.

Wikipedia op

Sellafield # Incidenten

radiologische releases

Tussen 1950 en 2000 vonden er 21 ernstige incidenten of ongevallen plaats met radiologische lozingen buiten de locatie die classificatie op de International Nuclear Event Scale rechtvaardigden, één op niveau 5, vijf op niveau 4 en vijftien op niveau 3. Daarnaast waren er opzettelijke lozingen van plutonium en bestraalde uraniumoxidedeeltjes in de atmosfeer gedurende lange perioden zoals bekend in de jaren vijftig en zestig...

vertaling met https://www.DeepL.com/Translator (gratis versie)

Kerncentrales plaag

Sellafield (voorheen_Windscale), Verenigd Koninkrijk

Er zijn vergelijkbare kernfabrieken over de hele wereld:

Locaties voor de verrijking en opwerking van uranium

YouTube - 7:00 uur

Uraniumeconomie: voorzieningen voor de verwerking van uranium

Opwerkingsfabrieken zetten een paar ton nucleair afval om in vele tonnen nucleair afval

13 juni 1984 (INES ? Klas.?) Akwa Fort St. Vrain, CO, VS

Het binnendringen van vocht leidde tot het falen van 6 splijtstofassemblages in de kerncentrale van Fort St. Vrain en vereiste een noodstop door de Public Service Company of Colorado.
(Kosten ongeveer US $ 26 miljoen)

Kernenergie-ongevallen

Kerncentrales plaag

Fort St. Vrain (VS)

Bijvoorbeeld op 13 juni 1984 B. een noodstop veroorzaakte vanwege defecten aan splijtstofelementen; er was een schade van 26 miljoen dollar. Op 6 september 1984 viel door sneeuw en storm de noodstroomvoorziening uit. Op 3 oktober 1987 veroorzaakte lekkende olie brand in de turbinekamer en grote schade.

Sombere plaat

Net als andere hogetemperatuurreactoren presteerde Fort St. Vrain slechte prestaties. De reactor heeft nooit op meer dan 73% van de capaciteit gewerkt en stond van 23 juni 1984 tot 11 april 1986 stil. Op 18 augustus 1989 werd het stilgelegd vanwege een vastzittende bedieningsstang; 11 dagen later werd de definitieve sluiting aangekondigd...

Wikipedia nl

Kerncentrale Fort St. Vrain

De kerncentrale Fort St. Vrain (Engels Fort St. Vrain Nuclear Generating Station) met een hogetemperatuurreactor bevond zich nabij Platteville in de Amerikaanse staat Colorado.

Geschiedenis

De reactor van Fort St. Vrain was een van de twee hogetemperatuurreactoren in de Verenigde Staten. De bouw begon op 1 september 1968. Het vermogen van de reactor bedroeg 342 megawatt. De reactor werd op 11 december 1976 in bedrijf genomen. Na de ontmanteling in 1989 werd het gebouw in 1992 gesloopt. De ontmanteling ter waarde van $ 174 miljoen werd in 1997 voltooid en op de locatie werd een gascentrale gebouwd.

Wikipedia op

Kerncentrale Fort Saint Vrain

Waterinfiltratie en corrosieproblemen (heliumcirculatoren)

Het grootste probleem bij Fort St. Vrain betrof de heliumcirculatiepomp. De kleinere moleculen helium vereisten zeer goede afdichtingen om te voorkomen dat het gas ontsnapte. Sommige afdichtingen bestonden uit beweegbare oppervlakken en er werd een watergesmeerd lager gebruikt om het helium op te vangen. Er werd een gaszuiveringssysteem aangebracht om verontreinigingen, waaronder water, uit het heliumsysteem te verwijderen. Ontwerpproblemen hadden tot gevolg dat er te veel water in het heliumsysteem zat, waardoor corrosie ontstond...

vertaling met https://www.DeepL.com/Translator (gratis versie)

SPIEGEL-rapport over verborgen incidenten in kerncentrales over de hele wereld

»Een koude rilling loopt over mijn rug«

1983

11 november 1983 (INES 3) nucleaire fabriek Windschaal/Sellafield, GBR

Onbedoelde overdracht van 59 TBq Radioactiviteit met oplosmiddelen en grondstoffen uit gebouw B205 in een zeetank in gebouw B242.
(Kosten ongeveer US $ 44 miljoen)

Kernenergie-ongevallen

De nucleaire keten

Sellafield/Windscale, VK

Langzaam maar zeker worden ze relevant informatie voor verstoringen in de nucleaire industrie der Duitsers Wikipedia VERWIJDERD!

Wikipedia nl

Sellafield

Wikipedia op

Sellafield # Incidenten

radiologische releases

Tussen 1950 en 2000 waren er 21 ernstige off-site incidenten of ongevallen met radiologische lozingen die classificatie op de International Nuclear Event Scale rechtvaardigden, één op niveau 5, vijf op niveau 4 en vijftien op niveau 3. Daarnaast waren er opzettelijke lozingen van plutonium en bestraalde uraniumoxidedeeltjes in de atmosfeer, bekend gedurende langere perioden in de jaren vijftig en zestig...

vertaling met https://www.DeepL.com/Translator (gratis versie)

Kerncentrales plaag

Sellafield (voorheen_Windscale), Verenigd Koninkrijk

Er zijn vergelijkbare kernfabrieken over de hele wereld:

Locaties voor de verrijking en opwerking van uranium

YouTube - 7:00 uur

Uraniumeconomie: voorzieningen voor de verwerking van uranium

Opwerkingsfabrieken zetten een paar ton nucleair afval om in vele tonnen nucleair afval

23. September 1983 (INES 4) Nucleair centrum Constituyentes, Buenos Aires, ARG

Op 23 september 1983 vond een kernsmelting plaats in het nucleaire centrum van Constituyentes als gevolg van een bedieningsfout tijdens de herconfiguratie van de RA-2-onderzoeksreactor, waarbij in totaal 18 mensen werden bestraald; een van de reactortechnici stierf twee dagen later aan de stralingsschade die hij had opgelopen.
(Kosten ongeveer US $ 76 miljoen)

Kernenergie-ongevallen

Wikipedia het

Ongeval kernreactor RA-2

Het RA-2-atoomongeval dat op vrijdag 23 september 1983 in Argentinië plaatsvond, is het gevolg van een ernstige fout van een menselijke operator die een stroomstoot veroorzaakte bij de RA-2-onderzoeksreactor. De reactor bevond zich in het Centro Atómico Constituyentes, een afdeling van de Comisión Nacional de Energía Atómica (CNEA). Dit is het dodelijkste ongeval in de geschiedenis van de Argentijnse nucleaire ontwikkeling, en de technicus die verantwoordelijk was voor de tests stierf. Daarnaast werden 17 andere mensen blootgesteld aan verschillende gradaties van straling, afhankelijk van hun afstand tot de plaats van het ongeval...

Nucleair ongeval met de RA-2-reactor#Causas

Dat blijkt uit een rapport van de Amerikaanse Nuclear Regulatory Commission (NRC). cnea Na het incident werd een interne commissie ingesteld om de oorzaken te onderzoeken, die tot de volgende conclusies kwam:

De moderatorvloeistof werd niet volledig uit de tank afgevoerd voordat de kernconfiguratie werd gewijzigd.
Twee splijtstofelementen die volledig verwijderd hadden moeten worden, bleven in de reactor in contact met de grafietreflector.
De volgorde waarin de herpositionering van de brandstof werd uitgevoerd, verminderde de subkriticiteit van het systeem.
Er werden twee brandstofsamenstellen met 15 platen gebruikt zonder de overeenkomstige cadmiumcontroleplaten. Het tweede van deze elementen werd gedeeltelijk ontplooid aangetroffen, wat erop wijst dat het ongeval op dat moment plaatsvond.
Al deze werkzaamheden werden uitgevoerd zonder de aanwezigheid van een veiligheidsfunctionaris of operations manager.

Het onderzoek bracht ook tekortkomingen aan het licht in de staat van de apparatuur en de operationele procedures, evenals de manier waarop toestemming werd verkregen om deze tests uit te voeren zonder goed toezicht. Een andere conclusie van het onderzoek was dat, waarschijnlijk als gevolg van de meerjarige werking van de reactor zonder incidenten, zelfvertrouwen een rol kan hebben gespeeld bij het vereenvoudigen van stappen en het negeren van belangrijke veiligheidsfactoren.

vertaling met https://www.DeepL.com/Translator (gratis versie)

1. Augustus 1983 (INES ? Klas.?) Akwa Pickering, AAN, KAN

Op 1 augustus 1983 vond in de Pickering Reactor 2 een ongeval plaats waarbij koelvloeistof verloren ging nadat een drukleiding was beschadigd.
er was een meterlange scheur ontstaan. De energiecentrale werd stilgelegd en de vier Pickering A-reactoren
werden uiteindelijk herhaald voor een bedrag van ongeveer $ 1 miljard.
(Kost ca. 1009,- miljoen US$)

Kernenergie-ongevallen

De nucleaire faciliteiten van Ontario:

Geschiedenis en schatting van de levensduur van de blokken en de kosten van revalidatie

Veiligheidsproblemen bij kerncentrale Pickering “A” - Pagina nr. 8

De nucleaire productiefaciliteiten van Ontario - PDF-bestand

1 augustus 1983 - Een ernstig "verlies van koelmiddelongeval" (LOCA) vond plaats in Pickering Reactor 2 nadat er een meterlange scheur was ontstaan in een drukleiding. Alle vier de reactoren van Pickering moesten uiteindelijk over een periode van tien jaar worden stilgelegd om te worden vervangen, voor een bedrag van ongeveer 1 miljard dollar - meer dan de oorspronkelijke kapitaalkosten van de centrale.

vertaling met https://www.DeepL.com/Translator (gratis versie)

Wikipedia op

Kerncentrale van Pickering

Pickering Nuclear Generating Station is een Canadese kerncentrale aan de noordkust van Lake Ontario in Pickering, Ontario. Het is een van de oudste kerncentrales ter wereld en de derde grootste in Canada met acht CANDU-reactoren. Sinds 2003 zijn twee van deze eenheden ontladen en stilgelegd. De overige zes reactoren produceren ongeveer 16% van de elektriciteit in Ontario en bieden werk aan 3.000 mensen.

Incidenten

Op 1 augustus 1983 vond een ernstig incident plaats. De drukleiding G16 in de Pickering A Unit 2 reactor liep een 2 meter lange scheur op. De reactor werd veilig stilgelegd en de schade werd onderzocht. De oorzaak werd vastgesteld in een onjuiste plaatsing van de ringgasafstandsveren, waardoor de hete drukbuis doorzakte en in contact kwam met de binnenkant van de koude kalanderbuis, wat resulteerde in waterstofophoping in de koelere gebieden. Hierdoor ontstond een reeks kleine scheurtjes die met elkaar verbonden waren en de lange breuk veroorzaakten. De reactor werd veilig stilgelegd door de operators zonder een toename van de radioactieve emissies te veroorzaken. De uiteindelijke oplossing was het op grote schaal vervangen van de brandstofkanalen en het vervangen van alle drukleidingen in alle Pickering-A reactoren. De nieuwe drukleidingen werden ondersteund door een verbeterd ontwerp van de ringgasafstandsveren. Sindsdien is het zorgvuldig monitoren van de positie van de ringgasafstandsringen een essentieel onderdeel van routinematige reactorinspecties...

vertaling met https://www.DeepL.com/Translator (gratis versie)

Kerncentrales plaag

Pickering_(Canada)

De basisorganisatie Sierra Club Canada protesteerde in 2013 tegen de levensduurverlenging en riep op tot onmiddellijke sluiting van de kerncentrale vanwege veroudering, toenemende straling en toenemende afgifte van tritium. Zo kwam in juni 2010 onverwachte bèta-gammastraling van reactor 5 t/m 8 vrij in het water.

Op 17 maart 2011 stroomde 73.000 liter water, licht verontreinigd met tritium, Lake Ontario binnen vanwege een afdichtingsprobleem bij een pomp. De exploitant en toezichthouder omschrijven de risico's als "verwaarloosbaar".

Volgens de Sierra Club lekte de "kapot" Reactor 2012 in januari 4 vervuild water. Exploitanten en toezichthouders beschreven de risico's als "verwaarloosbaar".

30 juni 1983 (INES ? Klas.?) Akwa Embalse, ARG

Het vrijkomen van straling in het milieu betekent INES 3 ...

Wikipedia nl

Kerncentrale van Embalse

Op 30 juni 1983 deed zich een ernstig incident voor in de kerncentrale (oververhitting van het koelcircuit), dat echter door medewerkers onder controle kon worden gebracht. In 1986 was er weer een incident toen er zwaar water uit de elektriciteitscentrale kwam. Beide incidenten werden lange tijd geheim gehouden door de verantwoordelijken, alleen de International Atomic Energy Agency (IAEA) werd op de hoogte gebracht. Uiteraard hebben de operators een INES-classificatie kunnen voorkomen. Alleen door onderzoek zijn de media erin geslaagd om het incident aan het publiek te brengen.

Tot 2007 waren er in totaal tien incidenten bij Akw Embalse ...

Kerncentrales plaag

Embalse (Argentinië)

Voorkomen van GAU 1983 en andere incidenten

Op 30 juni 1983 deed zich een incident voor dat de verantwoordelijken geheim hielden voor het publiek: Volgens "Spiegel" stortte het secundaire circuit in nadat verschillende pompen waren uitgevallen en als gevolg van bedieningsfouten bleef het water opwarmen, radioactieve stoom en heet water schoot een defecte hulpklep uit. Na ruim drie uur konden met geïmproviseerde maatregelen alle kleppen worden gesloten, een GAU werd net voorkomen...

Spiegel 17/1987

»Een koude rilling loopt over mijn rug«

SPIEGEL-rapport over verborgen incidenten in kerncentrales over de hele wereld

1982

1. September 1982 (INES 5) Akwa Tsjernobyl, Sovjet-Unie

Gedeeltelijke kernsmelting - brandstofkanalen 62-44 werden vernietigd, de bestraling van de reactor werd gerepareerd
betrokken personeel.
(Kost ca. 1100,- miljoen US$)

Kernenergie-ongevallen

Wikipedia nl

Kerncentrale van Tsjernobyl

Op 1 september 1982 werd een centraal brandstofsamenstel vernietigd door oververhitting als gevolg van een bedieningsfout. Aanzienlijke hoeveelheden radioactiviteit ontsnapten en de radioactieve gassen bereikten de stad Pripyat. Tijdens de reparatie werden verschillende werknemers blootgesteld aan een aanzienlijk te hoge dosis straling...

Kerncentrales plaag

Tsjernobyl (Oekraïne)

Op 1 of 9 september 1982 (afhankelijk van de bron) had zich al het eerste ernstige incident voorgedaan. Het centrale brandstofelement in reactor 1 was oververhit en volledig vernield door een bedieningsfout. Radioactieve stoffen kwamen in het milieu terecht en verspreidden zich via de fabriek en het industriegebied naar Pripyat: jodium, krypton, xenon, tellurium en cesium. Bij het verwijderen van de schade werden arbeiders blootgesteld aan verhoogde straling, verschillende stierven ...

4 aug. 1982 (INES ? Klas.?) Akwa Doel, BE

Wikipedia nl

Kerncentrale Doel

Op 4 augustus 1982, na het uitvallen van het 380 kV-net en sterke spanningsschommelingen in het reservenet, vond noodstroom plaats in de twee oudste Doelblokken. Vier dieselgeneratoren startten, maar konden door fouten niet de levering leveren die nodig was voor de koude start (zie vervalwarmte). Als laatste reserve kwam in beide reactorblokken een elektriciteitsonafhankelijk koelsysteem in werking, aangedreven door de stoom uit de vervalwarmte, totdat de stroomvoorziening na ongeveer een uur hersteld was (bron: SKI-rapport IRS)...

Kerncentrales plaag

Doel (België)

SPIEGEL-rapport over verborgen incidenten in kerncentrales over de hele wereld

»Een koude rilling loopt over mijn rug«

1981

1 oktober 1981 (INES 3 | NAMEN 1,3) nucleaire fabriek Windschaal/Sellafield, GBR

Bij het opwerken van brandstof die slechts 27 dagen gekoeld was, kwam 0,9 vrij TBq radioactief jodium.
(Kosten ongeveer US $ 9 miljoen)

Kernenergie-ongevallen

De nucleaire keten

Sellafield/Windscale, VK

Kerncentrales plaag

Sellafield (voorheen_Windscale), Verenigd Koninkrijk

In november 2001 werd door het Europees Parlement een studie gepubliceerd over de mogelijke toxische effecten van de opwerkingsfabrieken in La Hague (Frankrijk) en Sellafield, geschreven door WISE/Paris onder leiding van Mycle Schneider. Hun conclusie was dat beide locaties tot nu toe de hoogste door de mens veroorzaakte uitstoot van radioactiviteit hadden, vergelijkbaar met een groot nucleair ongeval per jaar. De uitstoot van radioactieve stoffen was mogelijk het dubbele van die na de ramp in Tsjernobyl. In de omgeving van beide locaties werd een significante stijging van het aantal leukemiegevallen vastgesteld; Het wordt mogelijk geacht dat de radioactieve emissies van beide centrales hebben bijgedragen. Bij Sellafield zijn significante concentraties radionucliden ontdekt in voedsel, sedimenten in flora en fauna. Koolstof-14, cesium-137, kobalt-60, jodium-129, plutonium, strontium-90, technetium-99 werden gevonden, de laatste met een halfwaardetijd van 214.000 jaar...

Er zijn vergelijkbare kernfabrieken over de hele wereld:

Locaties voor de verrijking en opwerking van uranium

Langzaam maar zeker worden ze relevant informatie voor verstoringen in de nucleaire industrie der Duitsers Wikipedia VERWIJDERD!

Wikipedia op

Sellafield # Incidenten

radiologische releases

vertaling met https://www.DeepL.com/Translator (gratis versie)

YouTube - 7:00 uur

Uraniumeconomie: voorzieningen voor de verwerking van uranium

Opwerkingsfabrieken zetten een paar ton nucleair afval om in vele tonnen nucleair afval

6. Januari 1981 (INES 3) nucleaire fabriek La Hague, FR

In La Haag was er een brandramp in een afvalopslagplaats met grafietelementen en uraniummetaal, en werd een werknemer blootgesteld aan verhoogde straling.
(Kosten ongeveer US $ 5,4 miljoen)

Kernenergie-ongevallen

De nucleaire keten

La Haag, Frankrijk

De opwerkingsfabriek in La Haag produceert plutonium en uranium uit gebruikte splijtstofstaven. Er worden grote hoeveelheden kernafval en splijtstoffen opgeslagen, waardoor het risico op proliferatie van plutonium aanzienlijk toeneemt. Bovendien vervuilt radioactief afval de zee en de atmosfeer. Verschillende onderzoeken hebben al een verhoogde incidentie van leukemie bij kinderen in de regio La Haag aangetoond...

EU-onderzoek uit 2001

Zie op de Seiten 112 en 113

Grafietelementen werden 24 uur lang verbrand in een afvalsilo. Het maximale niveau van gemeten luchtverontreiniging, 700 Bq/m3, werd 10 uur na het ontstaan van de brand bereikt. De vrijkomende activiteit is voornamelijk te wijten aan cesium-137 en -134 (137Cs en 134Cs) en ligt tussen 740 GBq en 1.850 GBq, d.w.z. 10 keer de jaarlijkse limiet. De jaarlijkse limiet voor de gehele locatie in La Haag bedraagt 74 GBq voor cesium-137.

Strontium-90 (90Sr) werd gedetecteerd in regenwater en de toegestane grens voor oppervlakteverontreiniging werd op 6 km van de locatie bereikt. Eén werknemer ontving op één dag de jaarlijks toegestane dosis van 50 mSv.

Er is geen extern onderzoek naar de gevolgen voor de gezondheid uitgevoerd...

vertaling met https://www.DeepL.com/Translator (gratis versie)

Langzaam maar zeker worden ze relevant informatie voor verstoringen in de nucleaire industrie der Duitsers Wikipedia VERWIJDERD!

Wikipedia nl

Opwerkingsfabriek_La_Hague#storingen,_ongevallen

In 1981 was er een catastrofale brand in een afvalopslagplaats voor grafietelementen en uraniummetaal (INES-niveau 3), die veel mensen zorgen baarde ...

Kerncentrales plaag

La Haag (Frankrijk)

Een studie gepubliceerd door het Europees Parlement in 2001 somt gebeurtenissen op van 1989 tot 2000. Acht incidenten werden nader beschreven...

Er zijn vergelijkbare kernfabrieken over de hele wereld:

Locaties voor de verrijking en opwerking van uranium

YouTube - 7:00 uur

Uraniumeconomie: voorzieningen voor de verwerking van uranium

Opwerkingsfabrieken zetten een paar ton nucleair afval om in vele tonnen nucleair afval

1980

22. September 1980 (INES 3 | NAMEN 1,6) nucleaire fabriek Windschaal/Sellafield, GBR

Corrosie in de Magnox-opslagsilo in gebouw B38 leidde tot het vrijkomen van 2 TBq Plutonium.
(Kosten ongeveer US $ 55 miljoen)

Kernenergie-ongevallen

De nucleaire keten

Sellafield/Windscale, VK

Langzaam maar zeker worden ze relevant informatie voor verstoringen in de nucleaire industrie uit der Duitsers Wikipedia VERWIJDERD!

Wikipedia nl

Sellafield

Wikipedia op

Sellafield # Incidenten

radiologische releases

vertaling met https://www.DeepL.com/Translator (gratis versie)

Kerncentrales plaag

Sellafield (voorheen_Windscale), Verenigd Koninkrijk

Er zijn vergelijkbare kernfabrieken over de hele wereld:

Locaties voor de verrijking en opwerking van uranium

YouTube - 7:00 uur

Uraniumeconomie: voorzieningen voor de verwerking van uranium

Opwerkingsfabrieken zetten een paar ton nucleair afval om in vele tonnen nucleair afval

13. Maart 1980 (INES 4) Akwa Saint Laurent, FRA

Door een defect koelsysteem in de Saint Laurent A-2 UNGG-reactor smolt brandstof samen, waardoor een langdurige stillegging werd afgedwongen.
(Kosten ongeveer US $ 26 miljoen)

Kernenergie-ongevallen

Kerncentrales plaag

Saint Laurent (Frankrijk)

1980: Gedeeltelijke meltdown in reactor A-2

Het tweede ongeval bij Saint-Laurent, omschreven als het ernstigste uit de Franse geschiedenis, vond plaats in reactor A-2 op 13 maart 1980. Een metalen plaat was losgeraakt en verstopte tientallen koelbuizen, waarna het koelsysteem gedeeltelijk uitviel. Twee splijtstofelementen smolten, de radioactieve besmetting van het koelgas nam enorm toe. Gelukkig werkte de noodstop en werd de reactor automatisch uitgeschakeld ...

Wikipedia nl

Kerncentrale_Saint-Laurent#Incidenten,_gedeeltelijke_meltdowns

Op 13 maart 1980 smolt een splijtstofelement in de andere UNGG-reactor A2. De schade leidde tot vervuiling van het gebouw. De reactor was vervolgens de komende tweeënhalf jaar niet beschikbaar. Tijdens de schoonmaakwerkzaamheden werd opgemerkt dat er enkele kilo's gesmolten materiaal in een caisson waren neergedaald. Er werd doorgespoeld met water en de stoffen (waaronder plutonium) kwamen in de Loire terecht. Uit latere studies van de sedimenten van de rivier stroomafwaarts van de energiecentrale bleek dat de hoeveelheid die in de rivier werd geloosd overeenkwam met ongeveer 0,3 g zuiver plutonium. Dit ongeval werd door de Franse nucleaire toezichthouder ASN geclassificeerd als niveau 4 op de International Nuclear Event Scale (INES).

Wikipedia op

Kernenergie-ongevallen per land#Frankrijk

vertaling met https://www.DeepL.com/Translator (gratis versie)

2019-2010 | 2009-2000 | 1999-1990 | 1989-1980 | 1979-1970 | 1969-1960 | 1959-1950 | 1949-1940 | eerder

Voor werk aan 'THTR nieuwsbrief','reactorpleite.de'En'Kaart van de nucleaire wereld'je hebt behoefte aan actuele informatie, energieke, frisse strijdmakkers onder de 100 (;-) en donaties. Kunt u helpen, stuur dan een bericht naar: info@ Reaktorpleite.de

Bel voor donaties

- De THTR-Rundbrief wordt uitgegeven door de 'BI Milieubescherming Hamm' en wordt gefinancierd door donaties.

- De THTR-Rundbrief is inmiddels een veelbesproken informatiemedium. Wel zijn er doorlopende kosten door de uitbreiding van de website en het drukken van aanvullende informatiebladen.

- De THTR-Rundbrief onderzoekt en rapporteert in detail. Om dat te kunnen doen, zijn we afhankelijk van donaties. Wij zijn blij met elke donatie!

Donaties-account: BI milieubescherming Hamm

Doel: THTR nieuwsbrief

IBAN: DE31 4105 0095 0000 0394 79

BIC: WELADED1HAM

Zwelling

top of page

***