خبرنامه های THTR از سال 2011

***

***

خبرنامه THTR شماره 135، می 2011

مطالب و محتوا:

حواس آنها را پرت کنید - گلوله ها را به آنها بدهید!

ساعت معجزه کننده

نظرات Rainer Moormann

تقلب در رأی دهندگان - 3 ماه، 7 سال یا 11 سال - کدام بدتر است؟

سرانجام!

حواس آنها را پرت کنید - گلوله ها را به آنها بدهید!

من قبلاً بعدازظهرهای جمعه کیف مسافرتی را در دست داشتم تا به یک کنگره زیست محیطی بروم. تلفن زنگ خورد، یک لحظه تردید کردم و سپس گیرنده را برداشتم، ممکن است مهم باشد. در سوی دیگر، صدای آشنای یک سردبیر WA که می خواست مقاله ای درباره پایان THTR پس از فاجعه فوکوشیما بنویسد. «وقتی دوباره به اسناد و گزارش‌های قدیمی نگاه می‌کردم» متوجه شد که در آن زمان اصلاً «حادثه‌ای» وجود نداشت، بلکه فقط یک «حادثه» بود که لازم نبود گزارش شود.

اتفاقاً اپراتورهای رآکتور هم همین را می گویند که باید بداند. درسته یا نه؟ - ابتدا کمی عصبانی، کیفم را زمین گذاشتم تا به سرعت برنامه کامل را قطع کنم: گلوله های منهدم شده، دستگاه های اندازه گیری خاموش، فرار از ذرات معلق رادیواکتیو، تلاش برای پوشاندن ...

در طول سفر کوتاه به کنگره، من از قبل تصور می کردم که چه چیزی ممکن است در WA باشد. شاید این تیتر تهدید می کرد: «حادثه نبود» (... اینطور شد). در طول کنگره دوباره آرام شدم. چه کسی حتی این روزها روزنامه می خواند؟ یا جملاتی که بیش از پنج کلمه هستند؟ - خوب، نترسید - فقط در یک روزنامه است، رسانه ای که در حال نابودی است. در ماه‌های قبل، روزنامه‌نگاران مجبور بودند به یک توپ ناچیز عنصر سوخت THTR که به‌عنوان «گزارش انحصاری» به قیمت یک یورو در Ebay عرضه می‌شد، قانع شوند. برخی حتی برای بازگشایی تاریخچه خرابی قابل توجه THTR از آن به طور خلاقانه استفاده کردند.

قبل از اینکه بیشتر مردم برای مدتی از خواب بیدار شوند، باید اتفاق بسیار بدی بیفتد، و رسانه ها هم همینطور. تظاهرات بزرگ با ده ها هزار نفر در کلن (و غیره) و تظاهرات و تظاهرات هر هفته در 800 شهر. هر کسی در Hamm که می خواست از تعداد شرکت کنندگان در هفته مطلع شود، یک تا دویست نفر به اطلاعات روزنامه Westphalian اضافه کرد و شما نتیجه درستی گرفتید!

پرس و جوهای فزاینده ای در مورد مطالعات سرطان وجود داشت، اینکه THTR امروز چقدر خطرناک است و چگونه در سال 1986 با تصادف - خوب - بازگشت. روزنامه نگاران دوباره در هام ایستادند، من اجازه داشتم یک مصاحبه طولانی در صفحه دو WA انجام دهم، خلاصه دستمان پر بود. زمانی برای خبرنامه THTR وجود نداشت. یک قدم حرکت مهمتر از هزار صفحه کاغذ چاپی است. از آنجایی که شرکت‌های هسته‌ای هر روز برای مجوز چاپ پول می‌جنگند، قاعده کلی این است: تسلیم نشوید!

Springerpresse، FAZ am Sonntag، فوکوس: شما قلب خود را برای خطوط راکتور ظاهراً ایمن که در آن هیچ اتفاق بدی نمی‌تواند رخ دهد، دوباره کشف کردید. THTR ما در Hamm. یا راکتور کوچک آزمایشی AVR در جولیخ. اگر راکتورهای آب سبک قبلاً در سرتاسر جهان بدنام شده‌اند، چرا به رآکتورهای سنگ‌ریزه‌ای باز نگردید و برای آنها یارانه دولتی دریافت نکنید، همانطور که در ایالت سوسیال دموکرات نوردراین-وستفالن از سال 1961 مرسوم بوده است؟

حیف که اکنون یک سریال سه قسمتی WDR و موضوعات روزانه در اولین برنامه تلویزیونی در مورد حادثه یولیچ در سال 1978 گزارش می دهند. در آن زمان آب رادیواکتیو به داخل زمین نشت کرد و تلاش‌های کنونی برای از بین بردن ویرانه‌های رآکتور گران‌قیمت، تعدادی دیگر از نقاط ضعف را از دوران اوج رآکتور دولتی سوسیال دمکراتیک آشکار کرد. چیزی که امروز سوسیال دموکرات ها دیگر دوست ندارند درباره آن صحبت کنند. برای جلوگیری از این اتفاق، وزیر علوم NRW Svenja Schulze یک مانور بزرگ انحرافی ارائه کرد: او بسته رسانه‌ای مبهوت را همراه با محیط‌بانان به صحرا فرستاد که ظاهراً پشت توپ‌های عنصر سوخت THTR گم شده بود!

شکار پیش از عید پاک برای چندین هفته پس از تخم‌های اتمی مورد علاقه، به رسوایی واقعی در راکتور سنگ‌ریزه‌ای یولیخ - که در دوران حکومت سوسیال دموکرات‌ها با موفقیت سرکوب شد - اجازه داد که به عقب برگردد. اگرچه صفحه اصلی ورشکستگی راکتور ما در THTR تخصص دارد، ما تنها صفحه اصلی بودیم که در مورد این بازی ساختگی مخفی کردن توپ گزارش دادیم - نه!

به دلیل خوب. حقایق به سادگی بیش از حد نامشخص و بسیار نازک بودند. احتمال نتیجه گیری اشتباه از آنها بسیار زیاد است. بعد از هفته ها معلوم شد که گلوله ها هرگز از بین نرفتند. این هیجان به طور مصنوعی توسط وزیر Svenja Schulz ایجاد شد تا در مورد چیزهای واقعا مهم صحبت نشود. همانطور که انتظار می رفت، اپوزیسیون راستگرای پارلمان ایالتی به دلیل "ترس دهی غیرمسئولانه" خواهان استعفای او شد و ریاکارانه خواستار استعفای او شدند. گزارش افشای سه بخشی فوق الذکر توسط WDR بار دیگر با آخرین فصل از این مسخره پوشیده شد. سیاست در این مملکت اینگونه است.

وظایف ما به عنوان BI Hamm فراتر از این هیجان سطحی است. ما از طریق کار خود می خواهیم برای همیشه و در سراسر جهان از قابل قبول شدن و ساخت مجدد راکتورهای قراضه THTR جلوگیری کنیم.

لابی THTR تلاش می کند تا به هزینه قربانیان فوکوشیما، اعتبار خود را بالا ببرد

تنها چند روز پس از اینکه بخش‌هایی از ژاپن زیر آوار گذاشته شد و یک فاجعه هولناک و طولانی مدت انرژی هسته‌ای مردم را درنوردید، لابی یک نیروگاه هسته‌ای ویژه تلاش می‌کند از این فاجعه به معنای واقعی کلمه سرمایه‌گذاری کند.

ذینفعان اقتصادی تحقیق در مورد راکتورهای بستر سنگریزه ای به عنوان بخشی از راکتورهای برنامه ریزی شده جدید نسل چهارم در ارگان های ژورنالیستی شرکت های انرژی ظاهر می شوند و شعار خود را گسترش می دهند، که برای چندین دهه همیشه یکسان بوده است:

با راکتورهای معجزه آسا آنها نه ذوب خواهد بود و نه ذوب. آنها ذاتا امن هستند و به دلیل قوانین طبیعت هیچ اتفاق بدی نمی تواند بیفتد.

حیف که راکتور دمای بالای توریم (THTR) شما در هام پس از یک سری خرابی و تصادف بی پایان (1) باید در سال 1989 تعطیل می شد. در صدها میلیون یورو تلاش‌های گران‌قیمت برای برچیدن در راکتور تحقیقاتی کوچک 46 مگاواتی (یا 13 مگاواتی) THTR در Forschungszentrum Jülich، در حال حاضر نشان داده شده است که، برای مثال، به دلیل دماهای بالاتر و فشار بالاتر، فقط مشکلات متفاوت و حوادث احتمالی نسبت به راکتورهای آب سبک رخ می دهد.

راینر مورمن، به عنوان دانشمندی که در برچیدن رآکتور تحقیقاتی یولیخ نقش داشت، این مشکلات را در مطالعه‌ای که در سال 2008 مورد توجه بین‌المللی قرار گرفت، یافت.2) به طور واضح و واقعی نامگذاری شده است. توسعه HTR آفریقای جنوبی، به نام راکتور مدولار تخت سنگریزه (PBMR) در سال 2010 پس از صرف 1,5 میلیارد یورو متوقف شد. مبلغان خط HTR دوست ندارند در این مورد صحبت کنند.

یکی از آنها پروفسور آنتونیو هورتادو (3). او دکترای خود را در HTR در RWTH آخن گذراند و اکنون رئیس کرسی استادی فناوری هیدروژن و انرژی هسته‌ای در دانشگاه درسدن است. چند روز پس از فاجعه فوکوشیما در 18 مارس 3، در مصاحبه ای با اسپرینگر "ولت"، او نه برای قربانیان فاجعه هسته ای زیاد، بلکه نوع رآکتور مورد علاقه خود که با آن پول خود را به دست آورد، عزادار شد: "در حداقل این در آلمان پایانی برای فناوری فوق‌العاده راکتور ذاتا ایمن به طور کلی بود. از دیدگاه من، این مایه شرمساری و فرصتی بزرگ است که علاوه بر رآکتورهای آب سبک کنونی، رآکتورهایی در مجموعه داشته باشیم. یک فلسفه ایمنی متفاوت با توجه به پذیرش عمومی ". او گفت: "بیشتر دانش هنوز در این کشور موجود است. در دانشگاه TU Dresden ما یک مرکز صلاحیت برای فناوری راکتورهای با دمای بالا داریم. پروژه های متعددی در اینجا با شرکای بین المللی انجام می شود."

هورتادو از کشورهای علاقه‌مند به HTR «کانادا، چین، هند، ایالات متحده آمریکا و حداقل تا کنون ژاپن» نام می‌برد و به تمرکز فضایی دیگر توسعه HTR در منطقه ما اشاره می‌کند: «همسایه ما لهستان علاقه‌مند است یک راکتور بستر سنگ‌ریزه‌ای را در مثلث در نظر بگیرد. در لهستان، جمهوری چک و آلمان. در آنجا، گرمای فرآیند راکتور می‌تواند به خوبی مورد استفاده قرار گیرد تا امکان تصفیه بدون دی اکسید کربن زغال‌سنگ داخلی از منطقه وجود داشته باشد.

در 27 مارس 2011، آلارد فون کیتلیتز در یک سرود کاملا جدی برای راکتور ورشکستگی THTR "زیباترین ماشین ها" به یک عوام فریبی عجیب و غریب در روزنامه یکشنبه FAZ دست یافت! بسیار حیرت آور است که این کیتلیتز با چه جسارتی تجربیات ترسناک مردم وستفالیا را با این راکتور خراب در هام از بین می برد و آن را تبدیل به هدفی رویایی از وسواس دیوانه وار خود به فناوری می کند:

"یک بار چنین چیزی وجود داشت، حداقل وعده، در نوردراین-وستفالن، در هام-یونتروپ. تا فاجعه چرنوبیل، همه سر خود را از دست دادند، و سیاستمداران گفتند که باید به بی سرها رای دهند. آینده دوباره از بین رفت، زیرا آن نیز می درخشید، و همه تشعشعات بد شده بودند. بعداً تقریباً یک بنای تاریخی اعلام شد، سرانجام در سپتامبر 300 در میان مشاجره‌ها تعطیل شد، و همراه با آن فناوری توریم در آلمان.

مخالفان دعوای نیروگاه های هسته ای بارقه نقره ای براق امید جامعه هسته ای را نابود می کنند - "زیباترین ماشین ها"، THTR! - این سرودهای اختصاصی ستایش یک راکتور خرابی شکست خورده تأثیر غیر واقعی و شرم آور بر کسانی که شاهد حوادث و محاصره ها و تظاهرات های زیادی در دهه 80 در THTR در هام بودند، می گذارد. با این حال، به‌عنوان یک افسانه باطنی خنجر در پشت، در برخی جزوه‌های مبهم فرقه‌های راست‌گرا، بلکه در مجله پیشرو کارآفرینی آلمان غربی دیده می‌شود، و این به آن وزن متفاوتی می‌دهد. لابی THTR برای اطمینان از اینکه سود و یارانه های پرسود خود در آینده نیز تضمین می شود، اکنون نویسندگان و اساتید خود را به قیمت قربانیان فوکوشیما قرار می دهد. ما با استدلال و عمل خود با این نمایش مشمئز کننده مقابله خواهیم کرد.

لینک ها:

1. سیهه: http://www.reaktorpleite.de/die-thtr-pannenserie.html
2. سیهه: http://www.reaktorpleite.de/htr-studie-2008-r-moormann.html
3. سیهه: http://www.reaktorpleite.de/nr.-117-november-07.html

به مصاحبه با پروفسور A. Hurtado در "Die Welt" در 18.03.2011 مارس XNUMX با موضوع: "آیا نیروگاه های هسته ای ایمن وجود دارند؟"

در مصاحبه فوق، یک راکتور بستر سنگریزه ای به عنوان یک نیروگاه هسته ای ذاتاً ایمن توصیف شده و به عنوان جایگزین احتمالی برای راکتورهای معمولی پیشنهاد شده است. به دلایل زیر، این توضیحات تصویر بسیار مثبتی را از این فناوری نشان می دهد:

1. راکتورهای بستر سنگریزه از نظر فنی بسیار دور هستند.
پس از بیش از 10 سال توسعه، آفریقای جنوبی پاییز گذشته راکتور بستر سنگریزه ای (PBMR) را متوقف کرد، اما بدون سرمایه گذاری حدود 1.5 میلیارد یورو. جامعه هیپ کروی آلمان از نزدیک در این توسعه شرکت داشت.

به گفته دولت، دلایل توقف پروژه عبارت بودند از:

- افزایش هزینه بیش از 20 برابر پیش بینی اولیه و تاخیرهای زمانی جدی که هر دو ناشی از مشکلات فنی و ایمنی حل نشده است.

- خروج کلیه سرمایه گذاران و مشتریان از پروژه

دولت اعلام کرد که در صورت ساخت احتمالی نیروگاه‌های هسته‌ای در آینده، دیگر به راکتورهای بستر سنگ‌ریزه‌ای متکی نخواهد بود، بلکه به راکتورهای معمولی متکی خواهد بود، زیرا راکتورهای بستر سنگ‌ریزه را هنوز در مرحله آزمایشی می‌داند.

2. خواص ایمنی راکتورهای سنگریزه هیپ به طور قابل توجهی کمتر از راکتورهای آب سبک مدرن است.

لوتار هان، بعداً مدیر فنی GRS نیمه دولتی (انجمن ایمنی گیاهان و راکتورها، کلن) در گزارشی از ژوئن 1986 خواص ایمنی راکتورهای بستر سنگریزه ای را تجزیه و تحلیل کرد و به این نتیجه رسید:

در مورد ایمنی ادعایی "ذاتی" HTR: از آغاز توسعه راکتور با دمای بالا، طرف های علاقه مند سعی کرده اند به مردم پیشنهاد دهند که HTR "ذاتا" ایمن است. این استراتژی تبلیغاتی مهندسی شده هوشمندانه بدون شک موفقیت هایی داشته است، زیرا منجر به انتشار اطلاعات نادرست بی سابقه حتی در بحث انرژی اتمی شده است. مانند هر ادعای دیگری از سوی صنعت هسته ای، این ادعا بر اساس فرضیات علمی غیرقابل دفاع و نتیجه گیری های نادرست است. (1)

با تکیه بر گزارش هان، اما با در نظر گرفتن وضعیت کنونی دانش، باید در اینجا به اختصار توضیح داده شود که چرا استدلال هورتادو به هسته نمی رسد.

الف) هورتادو استدلال می کند که هیچ ذوب هسته ای در راکتور بستر سنگریزه وجود ندارد. ب. با راکتور آب سبک امکان پذیر است. بیانیه درست است، اما مشکل واقعی را نادیده می گیرد. این در درجه اول در مورد احتمال ذوب هسته نیست، بلکه این سوال است که آیا و چگونه محصولات شکافت رادیواکتیو ("ابر رادیواکتیو") می توانند آزاد شوند.

ب) راکتورهای بستر سنگریزه ای از نظر طراحی و رفتار ایمنی مشابه با راکتور RBMK چرنوبیل نسبت به راکتورهای معمولی آب سبک هستند و بنابراین می توان آنها را تنها تا حد محدودی از نظر طیف حادثه با راکتورهای آب سبک مقایسه کرد.

ج) در مورد راکتور بستر سنگریزه، حوادث ذوب هسته حیاتی نیستند، بلکه:

حوادث ناشی از ورود آب

(تشکیل مخلوط گازهای انفجاری، خوردگی و تخریب عناصر سوختی، افزایش واکنش پذیری هسته ای).

نشتی در مخزن راکتور که:

- بلافاصله منجر به انتشار مقادیر زیادی گرد و غبار رادیواکتیو انباشته شده در راکتورها در محیط می شود، زیرا راکتورهای بستر سنگریزه نمی توانند مانند راکتورهای معمولی (مانند فوکوشیما) محفظه محکمی داشته باشند.

- منجر به ورود هوا می شود (نتیجه: آتش گرافیت مانند چرنوبیل با تخریب عناصر سوخت و انتشار بخش بزرگی از موجودی رادیواکتیو). به دلیل عدم وجود یک محفظه محکم در راکتور بستر سنگریزه، چنین حوادثی مانند چرنوبیل فاجعه آمیز هستند (همچنین بدون محدودیت محکم).

د) هورتادو استدلال می کند که راکتور بستر سنگریزه می تواند به دلیل ضریب دمایی منفی استفاده شود (2) با Chernobyl-RBMK مقایسه نکنید. این گمراه کننده است، زیرا علت حادثه چرنوبیل در درجه اول یک ضریب دمایی مثبت نبود، بلکه یک "ضریب خالی واکنش پذیری" مثبت بود.3) در سیستم آب گرافیت، که منجر به فرار راکتور شد. چنین ضرایب خالی مثبتی در رآکتور آب سبک غیرممکن است، اما در راکتور بستر سنگریزه ای در صورت وقوع حادثه شدید ورود آب در حالی که راکتور در حال کار است، غیرممکن است. این به دلیل محتوای بالای گرافیت در راکتور بستر سنگریزه ای، مشابه راکتور چرنوبیل است. در سال 1978 یک حادثه جدی در جریان آب با کارکرد راکتور در راکتور بستر سنگریزه ای آزمایشی AVR به دلیل خطای انسانی رخ داد. خوشبختانه، مقدار آب موجود در هسته راکتور در آن زمان برای عبور از راکتور کافی نبود.

ه) یک نقطه ضعف ایمنی بسیار جدی راکتورهای بستر سنگریزه ای در این واقعیت نهفته است که اصولاً اندازه گیری سریع در هسته راکتور امکان پذیر نیست. دمای بسیار بالا و خطرناک در هسته راکتور AVR تا اندکی قبل از پایان کار پنهان باقی ماند.

و) هورتادو با کیفیت بالای عنصر سوخت کروی که گفته می شود قادر به تحمل 1620 درجه سانتیگراد است، بحث می کند. این گمراه کننده است زیرا فقط برای مدت کوتاهی اعمال می شود. اگر مجموعه‌های سوخت برای مدت طولانی در معرض دماهای بالا قرار گیرند، حوضچه‌های رادیواکتیو به طور گسترده از مجموعه‌های سوخت خارج می‌شوند. این اتفاق در راکتور آزمایشی AVR با نتیجه زیر رخ داد: حتی 80 سال پس از خاموش شدن، راکتور در بهترین حالت می‌تواند از راه دور برچیده شود، احتمالاً اصلاً (در هر صورت هزینه‌های بسیار بالا).

ز) هزینه های دفع راکتورهای بستر سنگریزه ذاتاً بسیار بیشتر از راکتورهای معمولی است (فاکتور 5 - 10). هنوز هیچ راه حل مقرون به صرفه ای برای گرافیت وجود ندارد.

ح) برای مدت طولانی علاقه ای به راکتور بستر سنگریزه ای در صنعت انرژی آلمان وجود ندارد. این احتمالاً به دلیل نتایج ضعیف عملیاتی راکتورهای بستر سنگریزه آلمانی AVR و THTR-300 است. فرانسه (Areva) به طور موثر برنامه HTR خود را متوقف کرده است.

راینر مورمن

ملاحظات:

1. ببینید: http://www.reaktorpleite.de/htr-sicherheit-1986-l-hahn.html
2. ضریب دمایی منفی:
   ضریب دما تغییر نسبی یک ویژگی ماده یا یک جزء را به عنوان تابعی از تغییر دما در مقایسه با دمای مشخص توصیف می کند. ضریب دمای منفی در اینجا به این معنی است که خروجی راکتور با افزایش دما کاهش می یابد.
3. ضریب واکنش پذیری خالی:
   ضریب خالی مثبت به این معنی است که خروجی راکتور با کاهش چگالی آب در هسته راکتور (به عنوان مثال به دلیل تبخیر آب مایع) افزایش می یابد. سپس گرمتر می شود و آب بیشتری تبخیر می شود، یعنی خروجی راکتور همچنان افزایش می یابد و غیره تا زمانی که هسته راکتور متلاشی شود. این دلیل حادثه راکتور چرنوبیل بود. اگر در صورت وقوع حادثه آب به هسته راکتور نفوذ کند، این اتفاق می‌تواند در HTR نیز رخ دهد. در حالی که AVR در سال 1978 کار می کرد، مقادیر بسیار زیادی آب از طریق هسته جریان داشت. در HTR، چنین توالی تصادفی به سادگی بررسی نشده بود. تنها در سال 1987 زمانی که کارشناسان خارجی از رفتارهای مشابه چرنوبیل در جریان یک بررسی امنیتی صحبت کردند، منتشر شد.

تصمیم دولت فدرال برای تعطیلی 7 نیروگاه هسته ای در آلمان به مدت سه ماه اکنون سؤالاتی را ایجاد کرده است. "چرا به طور ناگهانی با تعداد کمتر نیروگاه هسته ای بدون مشکل است؟ آیا این بحث وجود نداشت که بدون افزایش عمر مفید، عرضه انرژی به خطر می افتد؟ اکنون ناگهان کار می کند حتی اگر فقط ده نیروگاه هسته ای هنوز برق تولید کنند." و چه چیزی پشت این اقدام بسیار سریع است " (1)?

حزب سوسیال دموکرات و سبزها به شدت از تاکتیک های سیاه و زرد انتخاباتی و فریب انتخاباتی پیش از انتخابات ایالتی پیش رو شکایت کردند و با سرزنش پرسیدند: چرا تعطیلی نیروگاه هسته ای از قبل جواب نداد؟

- و چرا قبلاً در طول 7 سال ائتلاف قرمز-سبز (1998 - 2005) یا در دوره "خروج تدریجی هسته ای" فعلی (1998 - 2009) از مخالفان نیروگاه های هسته ای می پرسیم! چرا همه چیز به طور ناگهانی از بین می رود که در زیر سبز قرمز مطلقا غیرممکن بود؟ سیاستمداران اپوزیسیون قرمز-سبز کنونی دقیقاً از کسانی شکایت می کنند که در دوران سلطنت خود حتی موفق به تعطیلی یک نیروگاه هسته ای اضافی نشدند!

علاوه بر این، در سال 2005، دولت ایالت قرمز-سبز نوردراین وستفالن گسترش کارخانه غنی سازی اورانیوم (UAA) گرونائو را از 1.800 تن جداسازی اورانیوم به 4.500 تن در سال تصویب کرد و به ایجاد 150 شغل اشاره کرد.2). سوخت تولید شده در آنجا به بیش از 30 نیروگاه هسته ای در اروپا عرضه می شود. وقتی سوسیال دموکرات ها و سبزها در سالگرد چرنوبیل در گرونائو تظاهرات می کنند، علیه تأسیسات هسته ای که گروه های پارلمانی NRW خودشان به توسعه آن رأی دادند، تظاهرات می کنند!

علاوه بر این، در اینجا باید به تجربه بسیار ویژه نوردراین-وستفالن در مورد ارتقای راکتورهای دمای بالا تحت یک دولت ایالتی NRW و دولت فدرال قرمز-سبز اشاره کرد. با ده ها میلیون یورو از بودجه دولتی، هر دو دولت از پروژه های هسته ای، مطالعات و تحقیقات در تاسیسات آزمایشی NRW در مرکز تحقیقات یولیخ حمایت کردند.3). نامه‌های اعتراضی و پرسش‌نامه‌های متعدد ابتکار شهروندان ما در این زمینه تا یک سال از سوی دولت‌های سبز-قرمز پاسخ داده نشد تا اینکه در مقطعی نامه‌ای بی‌معنی رسید (4). - در 12 ژوئیه 2004، تحقیقات بیشتر در مورد فناوری دمای بالا توسط دولت ایالتی NRW به عنوان "سهم ارزشمند در ایمنی بین المللی راکتورهای HTR" شناخته شد.5) تعیین شده!

در حالی که وزیر محیط زیست ایالت بربل هون مدام وارد و خارج از مرکز تحقیقاتی یولیخ می‌شد، جایی که تحقیقات بیشتر در مورد فناوری خطرناک هسته‌ای در حال انجام بود، ناگهان برای ما به عنوان یک ابتکار عمل شهروندان، گفت‌وگو با جریمه کاملاً غیرممکن شد. خانم ها و آقایان سبز-قرمز روی نیمکت دولت برای رهبری. ما کاملاً نوشته شده بودیم و با چند عبارت توخالی (6)! تمام وزارتخانه ها به سادگی دیوار کشیده شده اند. حتی صادرات فناوری هسته ای آلمان به آفریقای جنوبی برای PBMR ادامه یافت (7).

در طول "خروج" ادعایی، حتی تلاش‌هایی از سوی سیاستمداران ارشد سوسیال دموکرات و سبز تحت یک دولت سبز-قرمز برای تمدید مجدد زمان کار نیروگاه‌های هسته‌ای و ساخت مجدد راکتورهای با دمای بالا صورت گرفت!

در سال 2001، فریتز فارنهولت، به عنوان "عضو شورای توسعه پایدار در صدراعظم فدرال" شرودر در "Vorwärts"، افزایش تحقیقات THTR را برای ساخت دوباره این راکتورها منتشر کرد.8). در سال 2005، فرانک بسیرکه، عضو سبزها، به عنوان رئیس Ver.di، یک برگه موضعی هیجان انگیز را همراه با "اتحادیه زرد" جناح راست و سوسیال دمکراتیک IGBCE امضا کرد که در آن نیروگاه های هسته ای طولانی تر و حتی عقب نشینی شبه مضحک. درخواست خروج شد (9).

و فراموش نکنید: این وزیر محیط زیست فدرال سوسیال دموکرات، گابریل بود که در سال 2008 از سفارش مطالعه سرطان کودک در مجاورت THTR Hamm امتناع کرد.10)!

این تقریباً یک واقعیت است: وعده‌های کامل در اپوزیسیون پارلمانی و شکست بعدی در دولت برای احزاب دو روی یک سکه است.

باشد که صدها تن از اعضای احزاب به دلیل خشم و اراده صادقانه برای یک برنامه هسته ای واقعی به خیابان ها بیایند. - روی نیمکت دولت، سران احزاب بارها و بارها آن را می پیچند و جلوی لابی هسته ای سگک می زنند. به همین دلیل، ما نباید به وعده های احزاب تکیه کنیم و در عوض باید بر توان خود بسازیم. اقدام مستقیم، نافرمانی مدنی و اعتراضات توده‌ای به دولت‌ها قدرت می‌دهد. پیروان ساده لوح و ساده لوح تجارت با صنعت هسته ای را آسان تر می کنند.

گذشته نشان می دهد: هرکسی که با Rotgrün با 30 سال ضمانت نیروگاه های هسته ای مشترک شود، بعداً 42 سال ضمانت نیروگاه های هسته ای از شوارتزگلب به عنوان رسید دریافت می کند.

هرکسی که فریب ظاهری 3 ماهه دولت فدرال فعلی را دیده است، باید با همان آگاهی انتقادی به گذشته سیاسی هسته ای قرمز-سبز توجه کند و از طریق اقدام سیاسی مستقل در ابتکارات شهروندان، بهتر برای آینده ای عاری از هسته ای مبارزه کند.

ملاحظات:

1. آلمان جدید از 16.03.2011 دسامبر XNUMX
2. دایره THTR شماره 98 - مارس 2005
3. دایره THTR شماره 92 - آگوست 2004 - شایستگی اصلی در جولیخ باقی می ماند
4. دایره THTR شماره 89 - مارس 2004
5. دایره THTR شماره 92 - اوت 2004 - دولت ایالت NRW از صادرات هسته ای HTR خوشحال است
6. دایره THTR شماره 83 - جولای 2003
7. دایره THTR شماره 101 - اکتبر 2005
8. بخشنامه THTR شماره 71 - 2001
9. دایره THTR شماره 102 - نوامبر 2005
10. دایره THTR شماره 120 - مارس 2008

X-هزار نفر به طور مشترک با راه اندازی مجدد نیروگاه هسته ای در ژوئن 2011 - با اقدامات محاصره گسترده و غیرخشونت آمیز گسترده مستقیماً در نیروگاه ها مخالفت خواهند کرد. اطلاعات: www.x-tauschmalquer.de

تظاهرات بزرگ ضد هسته ای در مونستر

شنبه، 28 می 2011. شروع: ساعت 12 ظهر، Münster Hauptbahnhof / Berliner Platz.

ورود از Hamm: ملاقات در ایستگاه قطار در ساعت 10.30:5 صبح. با 11.02 بلیط سپس در ساعت XNUMX صبح با قطار.

با دوچرخه: از ساعت 8 صبح از ایستگاه اصلی هام.

لطفا در خبرنامه اقدام چکشی مشترک شوید تا همیشه مطلع شوید: www.hamm-gegen-atom.de

***

بالای صفحه

***

***

بالای صفحه

***