خبرنامه های THTR از سال 2011

***

***

خبرنامه THTR شماره 134، ژانویه 2011

مطالب و محتوا:

خدمات خبری برای صنعت توریم

*

بینش برنامه های هسته ای هند و پاکستان

*

Atomwirtschaft-Zeitung در واقع در مورد پایان PBMR گزارش می دهد!

*

خدمات خبری برای صنعت توریم

اورانیوم در حال کمیاب شدن است و بهتر است دیگر نیروگاه های هسته ای راه اندازی نشود؟ - "مشکلی نیست، اکنون توریم به عنوان یک جایگزین بی ضرر وجود دارد!" ادعا می کند که صنعت در حال کاهش است. به طوری که این پیام که قبلاً کمتر مورد توجه قرار گرفته بود، توجه بیشتری را به خود جلب کرد، هانس گئورگ ویک، رئیس سابق سرویس اطلاعات فدرال (BND)، کمی به «پیام‌های» خود کمک می‌کند. و همچنین به عنوان شریک در یک شرکت بسیار ویژه که قول حل مشکلات انرژی جهان را می دهد، شرکت می کند. آیا صنعت هسته ای اکنون می تواند نفس راحتی بکشد؟ - ویک دخالت می کند.

ویک به عنوان یک مامور اطلاعاتی سابق، می داند که چگونه زمان مناسب برای مداخله سیاسی پیدا کند. و به عنوان سفیر سابق آلمان در هند، او وضعیت کشور را با مقادیر بسیار زیاد توریم به خوبی می شناسد. او در سال 88 در مجموعه نشریات «گزارش‌ها و مطالعات» شماره 2007 بنیاد هانس سیدل وابسته به CSU، یکی از شرکای مورد علاقه‌اش، نوشت:

"توافقنامه آمریکا و هند در سال 2005 در زمینه همکاری در زمینه استفاده غیرنظامی از انرژی هسته‌ای از نظر استراتژیک از اهمیت تاریخی برخوردار است روزی که بتوان از منابع معدنی بزرگ توریم برای تولید انرژی هسته‌ای استفاده کرد. حق اختراع پروفسور دانشمند روسی لو ماکسیموف، نووسیبیرسک، در دسترس هستند "(1)

گفته می شود که توریم آمورف منجر به مقاومت ضد اتمی "بی شکل" می شود

ویک هوشمندانه می‌خواهد راکتورهای توریم را در آلمان به قیمت خطوط قدیمی و مشکل‌ساز راکتور در توضیحی که در سال 2007 نوشت و در اینترنت در دسترس بود، خوش‌مزه‌تر کند. او از "سوء استفاده احتمالی از انباشت پلوتونیوم برای تولید مواد منفجره هسته‌ای و همچنین خطرات شناخته شده بازفرآوری" و "مشکلات دفع زباله‌های هسته‌ای" به منظور وارد کردن یک نوع خاص از راکتورهای توریم به عنوان ظاهری یاد می‌کند. جایگزین:

تمام آزمایش‌های قبلی مبتنی بر استفاده از توریم در حالت کریستالی بود، به عنوان مثال در راکتور AVR جولیخ (1967-1988)، راکتور Dragon در Winfrith، GB (1964-1973)، در مرکز آزمایش ته هلو (ایالات متحده از 1967). تا سال 1974) و همچنین در راکتورهای آزمایشی Kamini و Kalpakkam در هند (1996) توریم به عنوان عنصر اساسی سوخت هسته ای. نیروگاه های Karapar 300 و 1 در هند تنها از توریم به عنوان پایه سوخت استفاده می کنند، اما مشکلاتی که با استفاده از توریم به عنوان سوخت - هزینه بالای تولید سوخت و همچنین برخی مشکلات مربوط به سلاح (sic!) و مشکلات ادغام مجدد سوخت - هنوز به طور رضایت بخشی حل نشده است. اصلا سوخت؟" (2)

- زیرا پروفسور بزرگ Lev Maximov از نووسیبیرسک راه حل مشکل را پیدا کرد و آن را در 17 آگوست 8 تحت شماره برنامه بین المللی PCT / RU2006 / 2006 ثبت کرد! در اینجا دیگر نباید از توریم سرامیکی، بلکه بی شکل (ساختارهای مولکولی بی شکل و تا حدی نامرتب) استفاده شود.

در دسامبر 2009، دیپلمات سابق Wieck دوباره آن را برای عموم مردم مشکوک توضیح داد:

"مانند سوخت هسته ای آمورف، نحوه کنترل راکتور و آرایش عناصر سوخت در خود راکتور متعلق به تولید انرژی هسته ای است که مبتنی بر استفاده از توریم است. محصولات شکافتی که شکافت هسته ای را تشکیل می دهند نباید قادر به حذف از سوخت هسته ای با فرآیندهای شیمیایی معمولی، اما با فرآیندهای صرفا فیزیکی است. طبق فرآیند پروفسور ماکسیمو، این کار با استفاده از توریم آمورف انجام می شود. (3)

آنچه اکنون در پی می‌آید تلاشی کاملاً قابل درک برای متقاعد کردن ویک است، که هر نماینده جاروبرقی را به اعتبار می‌رساند:

پروفسور ماکسیمو با ثبت اختراعات خود به مؤسسات تحقیقاتی معتبر آلمانی روی آورده است، زیرا آلمان دیگر نگران بهبود محیط زیست و ایمنی نسل سوم نیروگاه های هسته ای نیست که اکنون در دست ساخت است و بنابراین، به نظر او، هنوز این کار را انجام نداده است. مفهوم آزمایشی تأیید شده، اما از نظر تئوری توسعه یافته از روش بدون خطر یا کم خطر برای استفاده از انرژی هسته ای باید باز باشد. این ارائه از نقطه نظر علمی و فناوری پاسخ مثبتی داشت. (4)

گذشته گویا یک ارائه دهنده خدمات

برای دریافت اولین تصور از افرادی که به طور مداوم به راکتورهای توریم متعهد هستند، بیایید نگاهی به آنچه ویکی‌پدیا در مورد هانس-گئورگ ویک فاش می‌کند بیندازیم:

از سال 1954 تا 1993 کارمند دولت در وزارت امور خارجه بود و از جمله سفیر در ایران، اتحاد جماهیر شوروی و هند و همچنین نماینده دائم جمهوری فدرال آلمان در شورای آتلانتیک شمالی (ناتو) فدرال بود. سرویس اطلاعاتی تا سال 1985. پس از ترک خدمات ملکی، از سال 1990 تا 1998 رئیس گروه مشاور و ناظر سازمان امنیت و همکاری اروپا در مینسک، بلاروس بود. از سال 2001 تا سپتامبر 1996، رئیس انجمن هند و آلمان بود. (5)

در اوایل دهه 50، ویک به عنوان یک دیپلمات با حلقه داخلی کسانی که پس از شکست فاشیسم کنترل قدرت را در ایالت جدید FRG به دست گرفته بودند، کار می کرد. به عنوان سفیر در ایران و اتحاد جماهیر شوروی و به عنوان نماینده دائم جمهوری فدرال آلمان در شورای آتلانتیک شمالی (ناتو)، اقدام سیاسی او در درگیری ضد کمونیستی شرق و غرب در دوران جنگ سرد نهفته بود. او در اوج کار خود از سال 1985 تا 1990، به عنوان رئیس سرویس اطلاعات فدرال (BND)، به طیف گسترده ای از اطلاعات یا روابط انحصاری با ماهیت سیاسی، نظامی و اقتصادی دسترسی داشت. فعالیت بعدی او به عنوان سفیر در هند (1990 - 1993) و "کار جامعه مدنی" او به عنوان رئیس انجمن هند و آلمان (DIG) از سال 1996 تا 2008 نیز نشانه دیگری از علاقه او به توریم است: هند تا به حال حدود یک چهارم ذخایر توریم جهان.

یاد و خاطره محترم نازی ها بخشی از "هسته فرهنگی" تمام تمدن هاست!

در سال 2005، یک بحث تند با یوشکا فیشر، وزیر امور خارجه وقت، این آگاهی را نشان داد که حتی 60 سال پس از پایان فاشیسم، هنوز نخبگان کارکردی دولت آلمان را شکل داده است. این در مورد مراسم ترحیم در بولتن داخلی وزارت خارجه فدرال (AA) بود. وزیر امور خارجه فیشر حکم داد که در صورت مرگ در میان اعضای متعدد سابق NSDAP که در خدمت FRG هستند، گزارش مرگ فقط باید به صورت بی طرف نوشته شود. هفتاد کارمند دستگاه دیپلماسی در اقدام امضای خود از فیشر خواستار تجلیل از آن مرحوم با این جمله شدند: "یادش را گرامی خواهیم داشت". (...) به نوشته این روزنامه، در نامه منتقدان آمده است که تکریم مردگان بخشی از «هسته فرهنگی» تمام تمدن ها است.6). Wieck یکی از حامیان این افتخار بسیار ویژه برای نازی های سابق بود - یک "هسته فرهنگی" واقعاً بسیار مهم!

"گروه گفتگو" به عنوان لابی برای منافع BND

هانس گئورگ ویک به همراه همکاران BND، اداره فدرال حفاظت از قانون اساسی، سرویس ضد جاسوسی نظامی (MAD) و دانشمندان و سیاستمداران مختلف، "گروه گفتگوی سرویس اطلاعاتی آلمان" را در توافق با فرانک والتر اشتاین مایر، رئیس وقت صدراعظم و وزیر امور خارجه سابق "(GKND). هدف رسمی این سازمان "مشارکت عینی به یک بحث سازنده و عمومی در مورد سرویس های اطلاعاتی مخفی" است.7). از آن زمان تاکنون کنفرانس ها، سلسله نشریات و نشریات مختلف به ویژه با همکاری بنیادهای وابسته به احزاب به «عمومی» کم و بیش دستچین شده ارائه شده است. انگیزه های غیررسمی احتمالاً تبادل نظر دوستانه و دفاع در برابر بی احتیاطی ها و انتقادها بوده است.

نازی های سابق در BND به کار خود ادامه می دهند

این دفاع باید به زودی بیاید. مورخ آمریکایی تیموتی نفتالی در مجله "Foreign Affairs" در مورد تعداد زیادی از اعضای NSDAP و جنایتکاران جنگی که "سازمان Gehlen" آنها را به عنوان پیشرو BND پذیرفته بود و برای چندین دهه به شرارت در BND ادامه دادند، گزارش داد. ویک در دفاع از این انتقاد، «رویکرد جدلی» منتقدان را محکوم کرد، زیرا «زمینه مناسبی برای تحلیل هوشیارانه از شرایط کلی دوره بلافاصله پس از جنگ نیست».8) پیشنهاد.

این اظهارات ویک همچنین در شرایطی صورت می گیرد که BND (و همچنین سیا) دو سال قبل از اسرائیلی ها می دانستند که "آدولف آیشمن، سازمان دهنده قتل یهودیان، تحت چه نامی در آرژانتین پنهان شده است"، اما هیچ چیز در مورد آن چیزی نبود. دستگیری وی انجام شد.

برگه های سمت راست به عنوان ارگان های اعلام

در سال 2006 ویک در ماهنامه "MUT" طیف وسیعی از وظایف BND را با جزئیات توضیح داد: "سرویس اطلاعات فدرال در همه زمینه ها، نظامی و همچنین سیاسی، اقتصادی، فناوری و سایر زمینه های خاص مانند مواد مخدر بین المللی کار می کند. قاچاق و پولشویی» (9) خیلی قابل توجه است که در کدام مجله این را می گوید. "MUT" در سال 1965 تأسیس شد و به جناح راست افراطی مبارز "Action Resistance" وابسته بود. حتی روزنامه لیبرال «زیت» با وحشت گزارش داد:

این روزنامه توسط برنهارد کریستین وینتزک (متولد 1943) نامگذاری شد. نامزد سابق NPD برای بوندستاگ هنوز هم ناشر و سردبیر مجله امروز است (همچنین در سال 2010!؛ HB). وینتزک به عنوان یکی از همکاران شناخته شد. - مبتکر "مقاومت عمل" که در آغاز دهه هفتاد با اوستپلیتیک جدید ائتلاف سوسیال لیبرال مبارزه کرد - با شعارهایی مانند: "برانت به دیوار" و "خائنان را آویزان کنید". (...) NPD از سمت راست مورد انتقاد قرار گرفت: خیلی سست! (10)

در مورد "تحول" مشکوک روزنامه رادیکال راست 20 سال بعد، "دی زایت" در نسخه فوق نوشت: "به گفته آرنو کلون، شجاعت نمونه قابل توجهی است از اینکه چگونه خطوط جداکننده بین محافظه کار و حزب محافظه کار وجود دارد. گفتمان راست افراطی، نومحافظه کاران و گفتمان سیاسی دست راستی جدید در حال تبخیر است.»

این واقعیت که مشارکت ویک در مجله جنجالی "MUT" از این قاعده مستثنی نبود، با مصاحبه طولانی او در روزنامه راست جدید "Junge Freiheit" (شماره 28) در سال 2010 با موضوع "جاسوسی صنعتی" نشان داده می شود. به عنوان رئیس سابق سرویس اطلاعات فدرال، او دقیقاً می دانست که با کدام مقاله سروکار دارد. او رسانه خود را با دقت انتخاب کرده است. در سال 2004 درباره این مقاله نوشتم: «پس از اینکه امیدهای انتخاباتی «یونگه فراهایت» درباره «جمهوری‌خواهان» در دهه 90 از بین رفت، آنها سعی کردند با استفاده از اصطلاحات و فرمول‌های مهمی که در داخل به کار گرفته شده بود، محافظه‌کاری مستقر راست را تحت فشار قرار دهند. مناقشه برای خود به منظور تجدید ارزش گذاری آنها به شیوه ای عامیانه- ناسیونالیستی "(11).

تعهد مشتری مدار به صنعت هسته ای "داخلی".

در کتاب "همیشه در خدمت شما. BND بین ریشه های فاشیستی و نظم نوین جهانی"، نویسندگان بر جنبه زیر از عملکرد انتشار خدمات تاکید می کنند: "برای BND، لزوماً به منظور بهبود تصویر خود در مطبوعات، بلکه در حال انتشار اطلاعات خاصی است که او مایل است چاپ شود "(12). بر این اساس، مقالات توریوم Wieck وظیفه دارند نوع هسته‌ای «داخلی» را که در سطح بین‌المللی عقب مانده است، به بحث عمومی بازگردانند، به‌ویژه که شرایط شروع این امر با حذف انتخاب رنگ قرمز-سبز در سطح فدرال به طور قابل توجهی بهبود یافته است. . کارکنان BND (سابق) به سخنگوی یک جناح خاص در صنعت هسته ای تبدیل می شدند.

این تصور زمانی تقویت می‌شود که می‌خوانیم آگوست هانینگ، همچنین مانند ویک، یکی از نویسندگان مجموعه «نقش سرویس‌های اطلاعاتی در فرآیندهای تصمیم‌گیری سیاسی» نوشته است: «سرویس‌های اطلاعاتی ارائه‌دهنده خدمات برای سیاست، مقامات امنیتی و نیروهای مسلح هستند. اولویت اصلی برای هر ارائه دهنده خدمات است و در آن اگر سرویس های اطلاعاتی با ارائه دهندگان خدمات در بخش خصوصی تفاوتی نداشته باشند، تمرکز مشتری بر آن است.13). این سری از نشریات در بنیاد هانس سیدل وابسته به CSU منتشر شد. همکاری فشرده بین گروه گفتگوی سرویس اطلاعاتی آلمان (GKND) و پایه های CDU/CSU و FDP را نمی توان نادیده گرفت و نشان می دهد که در درجه اول یکی از دریافت کنندگان "خدمات" فوق الذکر چه کسی است.

بنیادهای وابسته به حزب به عنوان ابزار BND

اکنون بنیادهای وابسته به احزاب فوق الذکر تمایل دارند در کشورهای خاصی از آمریکای لاتین در کنار جناح راست، که در آن جنبش‌های آزادی‌بخش در راه است تا اندکی از رنج فقرا بکاهند، با روش‌های موذیانه مداخله کنند. - و ویک به عنوان سفیر سابق در اتحاد جماهیر شوروی سابق چه وظیفه "جامعه مدنی" را بر عهده می گیرد؟ - او عضو هیئت مدیره "انجمن حقوق بشر در بلاروس" است. اکنون، به عنوان مخالفان نیروگاه های هسته ای، که با مناطق آلوده بلاروس نیز سروکار دارند، به خوبی می دانیم که رئیس جمهور لوکاشنکو به طرز وحشیانه ای مخالفان را در کشورش سرکوب می کند و در بسیاری از موارد حقوق بشر را نادیده می گیرد. با این وجود، ما همچنین می دانیم که وضعیت حقوق بشر اجتماعی (!) در بلاروس برای بسیاری از مردم در مقایسه با اروپای شرقی چندان بد نیست. اگر از همه چیز، استراتژیست‌های نئولیبرال احزابی که BND در خدمت آنها است باید در اینجا حرف بزنند، مردم بلاروس در آینده می‌توانند «برلوسکونی» خود را در رای‌گیری آزاد و مخفی انتخاب کنند، اما ممکن است به این موضوع وابسته باشند. تحویل غذا برای گرسنگی نکشید. - ویک در موقعیتی حامی به عنوان یک ارسال کننده بسته در کشوری که توسط شرکت ها غارت شده است، مطمئناً اقدام بعدی روابط عمومی کارکنان BND خواهد بود.

همکاری با فاشیست ها و ناسیونالیست های کرواسی برای تامین امنیت حوزه های نفوذ آلمان

در این زمینه، باید به نقش BND در آستانه جنگ های فروپاشی یوگسلاوی 1991-95، که ادامه خط مقدم در جنگ جهانی دوم در یوگسلاوی بود، اشاره کرد. نسل کشی اوستاشای کرواسی، متحد آلمان فاشیست، علیه صرب ها در کرواسی در سال های 1941-45 برای دهه ها ادامه یافت و به نظر اولریش شیلر، خبرنگار سابق ARD، «ایده ها و اصول اساسی این قانون باقی ماند و راه خود را پیدا کرد. به" (14) به کرواسی امروزی.

او در کتاب سال 2010 خود با عنوان "آلمان و کروات های "ش. از فاشیسم اوستاسایی تا ناسیونالیسم توجمان"، نقش BND و رئیس آن زمان ویک را در نابودی یوگسلاوی به منظور حفظ حوزه های نفوذی که برای آن تلاش شده بود، توصیف می کند. تحت آلمان نازی بر این اساس، مهم‌ترین پیش‌نیازها برای اعمال نفوذ BND بر سرویس مخفی کرواسی «فقط در پایان دهه 1980 فراهم شد».15). بنابراین دقیقاً در دوران ریاست ویک. طبق اطلاعات شیلر، موارد زیر در فوریه 1990 توافق شد:

"1. همکاری در اقدام علیه یوگسلاوی و صربستان؛ 2. BND تمام اطلاعات مربوط به یوگسلاوی، از جمله اطلاعات نظامی-نظامی را در اختیار کروات ها قرار می دهد. بنابراین آنتون دوهاچک، و بیشتر: "طرف آلمانی خواستار تابعیت کامل سرویس کرواسی شد. برای خدماتش، و آن را دریافت کرد. در فوریه 1990 رئیس BND کلاوس کینکل نامیده نمی شد، بلکه هانس گئورگ ویک، سفیر سابق در مسکو، رئیس BND از 1990 تا 1985. من گهگاه از سفیر ویک می خواستم که در مورد کرواسی در رویدادی در برلین صحبت کند، و پاسخ این بود که پشیمانم نه"(16).

ویک ترجیح داد در انظار عمومی درباره مسئولیت مشترک آلمان و BND در هزاران قتل و رنج بی نهایت در یوگسلاوی سابق صحبت نکند. او "گروه بحث" خود را تنها 13 سال بعد تأسیس کرد، زمانی که این موضوع در حال رشد بود.

رئیس سابق BND و سپس سفیر آلمان در هند - ترکیب جالبی! نه تنها رقابت بین سرویس های مخفی هند و پاکستان، بلکه مسابقه تسلیحات اتمی بین دو کشور متخاصم قطعاً بسیار آشکار بود. فعالیت های "پدر بمب اتمی پاکستان" عبدالقیدیر خان (17) در پاکستان همسایه و تورهای تدارکات هسته ای آن در جمهوری فدرال آلمان تا حدی در زمان "فعال" ویک قرار گرفت که به طرق مختلف مورد استفاده قرار گرفت. احتمالاً به این دلیل، پیام ویک امروز این است: با فناوری توریوم آلمانی فوق ایمن و اصیل، چنین تئاتر بمبی در وهله اول وجود نداشت - که اتفاقاً درست نیست.

"یک یا چند درصد اورانیوم یا پلوتونیوم شکافت پذیر" - کاملا بی ضرر ??

حال به راکتورهای معجزه آسای جدید با توریم در حالت آمورف به عنوان سوخت. ویک و رودولف کونیگ در شرح و بسط خود "توریوم آمورف ..." می نویسند.18) از نوامبر 2007:

"در درخواست ثبت اختراع Lev Maximow، سوخت هسته ای آمورف به شرح زیر است: سوخت مبتنی بر توریم فلزی و آلیاژهای آن با افزودن یک یا چند درصد ایزوتوپ اورانیوم شکافت پذیر و / یا پلوتونیوم-239 به عنوان ماده اشتعال است."

همانطور که "موسسه اکولوژی اتریش" در مطالعه ای برای وزارت زندگی اتریش دریافت، این استفاده از "یک یا چند درصد ایزوتوپ های اورانیوم شکافت پذیر و/یا پلوتونیوم-239" خطرات زیادی را به همراه دارد:

سمیت رادیویی پلوتونیوم و اورانیوم را نباید دست کم گرفت. استنشاق 40 میلیاردم (!) گرم Pu-239 برای رسیدن به مقدار حد مجاز فعالیت سالانه مصرفی برای استنشاق در کارگران کافی است. چند کیلوگرم 239-Pu ( به اندازه یک گلوله توپ تنیس) می تواند - از نظر تئوری - اگر همه قسمتی از آن را استنشاق کنند، همه را بکشد. پلوتونیوم با نیمه عمر نسبتاً کوتاه 24.000 سال، سمیت طولانی مدت بالایی دارد. 233-U به همان اندازه سمی است. و نیمه عمر 159.000 سال دارد. (19)

از آنجایی که توریم (Th-232) به تنهایی نمی تواند یک واکنش زنجیره ای هسته ای را حفظ کند، بلکه فقط یک ماده مولد است، نوترون ها باید به آن اضافه شوند. این کار را می توان با اورانیوم (U-235) یا طبق برنامه ریزی در هند با پلوتونیوم (Pu-235) انجام داد. نتیجه اورانیوم شکافت پذیر (U-233) است که به عنوان سوخت هسته ای مناسب است:

Th-232 + Pu-239 = U-233

از: راکتورهای فردا، 1975 (!)، صفحه 22، اتحادیه کرافت ورک

Wieck و König مفهوم خود را اینگونه ستایش می کنند: "سرکوب کامل تولید پلوتونیوم و سایر عناصر فرااورانیوم؛ اجتناب از واکنش پذیری بیش از حد همانطور که در نیروگاه های هسته ای امروزی وجود دارد (...). هیچ پردازشی از انرژی هسته ای مصرف شده وجود ندارد. سوخت." (20)

موسسه اکولوژی اتریش ادعای "جلوگیری از تولید پلوتونیوم" را به شرح زیر ارزیابی می کند:

"با استدلال هوشمندانه صنعت هسته ای مبنی بر اینکه استفاده از راکتورهای توریم می تواند تولید پلوتونیوم جدید را محدود کند و موجودی پلوتونیوم موجود در تسلیحات را کاهش دهد، باید با احتیاط برخورد شود. ما معتقدیم که اقتصاد توریم کمتر از پلوتونیوم خطرناک نیست. اقتصاد بمباران نوترونی ایزوتوپ توریم Th-232 ایزوتوپ اورانیوم نه چندان خطرناک U-233 را ایجاد می کند که مانند Pu-239 می تواند هم برای راکتورهای هسته ای و هم برای سلاح های هسته ای به دلیل جرم بحرانی اش استفاده شود.

علاوه بر این، ایزوتوپ اورانیوم U-232 نیز تشکیل شده است. این ایزوتوپ محصولات دختر کوتاه مدتی را ایجاد می کند (مانند TI-208) که به عنوان ساطع کننده گاما، کار، پردازش مجدد و "بازیافت" U-233 را دشوارتر می کند.21)

توریوم: اسب تروا برای ورود مجدد به فناوری پرورش دهنده و ساخت مجدد

پردازش مجدد، که در آن پلوتونیوم و اورانیوم از عناصر سوخت مصرف‌شده جدا می‌شوند تا بتوان از آن‌ها استفاده مجدد کرد، بر خلاف اطلاعات ارائه‌شده توسط König و Wieck، برای راکتورهای توریم بسیار ضروری است. زیرا هنگامی که سوخت تازه راکتور از سوخت مصرف شده تولید می شود (هچ) این پرورش دهنده سریع نیاز به پردازش مجدد دارد. "یک سوء ظن فوری وجود دارد که تحت عنوان نسل چهارم، تلاش هایی برای احیای مفاهیم راکتورهای پرورش دهنده ای که مدت ها به دلایل ایمنی دور انداخته شده اند، انجام می شود."22) می نویسد «موسسه اکولوژی اتریش».

به عقیده دانشمندان منتقد، ارتقاء راکتورهای توریم به عنوان راهی برای خروج از ذخایر کمیاب اورانیوم نشان دهنده تلاش ماهرانه ای برای بازفرآوری مجدد خطرناک از پشت در به ملاحظات سیاست استراتژیک انرژی است. در این زمینه باید به این نکته اشاره کرد که مخصوصاً با (سابق) «سرویس‌های اطلاعاتی» نه تنها مهم است که چه عبارات خوشایندی را در مورد «راکتورهای توریوم کاملاً جدید بی‌ضرر» به کار می‌برند، بلکه مهم است که کدام نیت و منافع واقعی در پس آنها پنهان است.

هند و ایالات متحده در عین حال در آماده سازی ساخت کارخانه بازفرآوری بیکار نمانده اند: "ایالات متحده آمریکا و هند در 30 ژوئیه 2010 توافق نامه ای امضا کردند که به هند اجازه می دهد مواد هسته ای آمریکایی مربوط به قرارداد را بازفرآوری کند."23)

تولید سلاح های هسته ای آسان تر شده است!

از آنجایی که توریم و اورانیوم یا پلوتونیوم را می توان به راحتی از طریق شیمیایی جدا کرد، دزدی عناصر سوخت تازه راهی زیبا برای ساخت بمب را باز می کند. برای مثال، حدود 5.000 تا 10.000 مجموعه سوخت THTR تازه حاوی U-235 کافی برای ساخت بمب هیروشیما مانند است.

مؤسسه انرژی اتریش خلاصه می کند: "با این حال، تغییر به پرورش دهندگان سریع به معنای ادامه اقتصاد پلوتونیوم و توریم تا حدی است که قبلاً اتفاق نیفتاده است. بسیاری از مواد بسیار سمی مانند پلوتونیوم و ایزوتوپ های اورانیوم مانند زغال سنگ یا نفت خام می توانند نصف جهان را از دست بدهند. به هر قیمتی باید از آن اجتناب کرد.24).

نروژ دیگر رآکتورهای توریم را نمی خواهد

نروژ سومین ماده غنی از توریم در جهان را دارد و سیاستمداران آنجا در مطالعه "توریم به عنوان منبع انرژی - فرصت هایی برای نروژ" بیان کردند.25) در سال 2008 برای بررسی اینکه آیا راکتورهای توریم یک گزینه واقعی سیاست انرژی برای این کشور را نشان می دهد یا خیر. TAZ در سال 2009 نوشت: "در آن زمان لابی قوی توریم بحثی را در مورد مزایای فرضی این فناوری آغاز کرده بود، که همچنین باعث شد شرکت دولتی برق Statkraft به یک راکتور علاقه مند شود."26).

نتایج این مطالعه هشیارکننده بود: "رآکتور توریم نسبت به نیروگاه هسته‌ای با میله‌های سوخت اورانیوم، زباله‌های هسته‌ای با عمر کمتری تولید می‌کند. این همچنین از زباله‌های هسته‌ای معمولی پایدارتر است. در مقابل، تشعشعات بیشتری منتشر می‌کند که حمل و نقل را پیچیده می‌کند. آنچه تعیین کننده است، طبق این مطالعه، این است که فناوری توریم مشکل زباله های اتمی را نیز حل نمی کند. نیلز بومر، کارشناس اتمی در سازمان حفاظت از محیط زیست بلونا معتقد است که یک فصل بسته است.27)

دولت و مقامات حفاظت در برابر تشعشعات در نروژ ساخت راکتورهای توریم را در سال 2009 رد کردند. صنعت هسته ای و مبلغان آن در کشورهای دیگر بیش از پیش مشتاق نگه داشتن موضوع توریم در بحث عمومی هستند.

"شرکت" ظاهر می شود

با وجود بهبود شرایط چارچوب در طول ائتلاف بزرگ (و متعاقب آن سیاه و زرد)، پروژه راکتور توریم پیشرفت خوبی نداشت. دلیل کافی برای Wieck برای نشان دادن ابتکار بسیار مورد اشاره اقتصاد بازار. "انجمن ترویج پتنت های امیدوارکننده - توسعه، ارزیابی، انتشار و بهره برداری" با نام تا حدودی ناخوشایند "SBE Safe and Affordable Energy" تاسیس شد. پروفسور لو ماکسیمو فوق الذکر مدیر عامل است، ویک و رودولف کونیگ روزنامه نگاران غیور توریوم سهامداران هستند.

آقایان در سن بازنشستگی با "پنج اختراع پیشگامانه برای ساخت و نوسازی نیروگاه ها" می خواهند بازار جهانی انرژی را تحریک کنند. از "تولید اوره" گرفته تا استفاده از توریوم آمورف برای تولید برق سازگار با محیط زیست، این شرکت چابک چیزهای زیادی در اختیار دارد. SBE همچنین ارزیابی اختراعات شخص ثالث، قابلیت ثبت اختراع آنها و بهینه سازی احتمالی، تکمیل و تامین مالی درخواست های ثبت اختراع و همچنین بهره برداری تجاری از آنها را بر عهده می گیرد. در مقاله "توسعه سوخت های هسته ای ایمن - یک نیاز ساعت" (28ویک جهت راهبردی را ارائه می دهد: "انرژی هسته ای در آلمان نامحبوب و در عین حال مهم است. خطرات هفده نیروگاه هسته ای در حال کار در آلمان، بیش از 200 نیروگاه در اروپا و بیش از 450 نیروگاه در سراسر جهان شناخته شده است و تا حد امکان تحت کنترل هستند. . حوادث مستثنی نیست، همچنین با ما رخ می دهد.

و این شرکت راه حل های آماده برای این مشکلات را دارد. هربرت ولنر، وکیل و سردفتر در SBE، مزایای بزرگ راکتورهای توریم برنامه ریزی شده را خلاصه می کند. آنها "در درجه تسلیحات نیستند، خارج از فرآیند برنامه تابشی نیستند". بر این اساس، آنها "بیشترین محافظت ممکن را در برابر حملات و حوادث تروریستی" و البته "ذخیره زیرزمینی ایمن و دوستدار محیط زیست مواد فرآوری شده" می دهند.29). مشکلات در Asse، Gorleben و Schacht Konrad - طبق روش جدید، این همه اخبار دیروز است.

سوالات بیشتر؟ آنچه در نگاه اول از روزنامه طنز "تایتانیک" جعلی به نظر می رسد، ظاهراً هدف جدی است. مشارکت‌های مختلف شرکت SBE بدیهی است که این تصور را در جامعه بین‌المللی اینترنت و وبلاگ نویسان تقویت می‌کند که مهم‌ترین مراحل توسعه و ثبت اختراعات برای تحقق راکتور معجزه توریم مدت‌هاست انجام شده است. و اکنون دولت آلمان باید در تحقیق و توسعه راکتورهای نسل چهارم مشارکت بیشتری داشته باشد. این پیام پشت آن است. زیرا در فوروم‌های خاص و در نامه‌های اینترنتی به سردبیر برخی روزنامه‌های محافظه‌کار، سال‌ها است که مزیت‌های ادعایی خط جدید راکتور خوانده می‌شود و با نگرانی پرسیده می‌شود که بالاخره چه زمانی CDU/CSU ما از سایه قرمز خارج می‌شود. - سبز و شجاعانه با یک گزینه هسته ای جدید مقابله کنیم؟

با این حال، به این سرعت اتفاق نمی افتد. از زمان ثبت اختراع توسط Maximow افسانه ای در سال 2006، مقدار زیادی هوای گرم تولید شده است، اما کمی از لحاظ بتن اجرا شده است. اساساً این مورد در مورد راکتورهای توریم از دهه 50 وجود داشته است. میلیاردها یورو برای یک آزمایش بیهوده و خطرناک هسته ای هدر رفت. وب سایت SBE شش ماه است که به روز نشده است. به نظر می رسد هیچ اتفاق مهمی رخ نداده است. آنچه باقی می ماند یک جزء کوچک تبلیغاتی در ساختار استراتژی تبلیغات هسته ای است.

به نظر می رسد تجارت برای ویک که به موفقیت عادت کرده است چندان خوب پیش نمی رود. در سال 1987، "اشپیگل" در مقاله خود با عنوان "با رفتار فئودالی و تعصبات سیاسی، رئیس BND، Wieck در گرگ و میش می افتد" در مورد عادات سفر غیرمعمول خود به عنوان رئیس BND گزارش داد: "Wick به شایستگی در فرست کلاس لوفت هانزا به قیمت حدود 10.000 مارک به هواپیما رفت. آمریکای جنوبی. پشت بوئینگ لوفت‌هانزا، هواپیمای جت فالکون 50 متعلق به BND سه موتوره (هزینه خرید: 7,3 میلیون دلار) را دنبال کرد، که ویک معمولاً برای دویدن سریع بین پولاک و بن به آن نیاز دارد.30). - امروز می توانید در صفحه اصلی او بخوانید: "انتشارات فقط با اجازه ناشر قابل چاپ هستند؛ مقالات منتشر نشده با هزینه اسمی 50 یورو و با ارسال نمونه ..."

وضعیت هند

رشد اقتصادی هند در سال های اخیر سریع بوده است. نه تنها تقاضا برای انرژی به شدت افزایش خواهد یافت، بلکه بی عدالتی اجتماعی مرتبط با این توسعه نیز افزایش خواهد یافت. طبقات متوسط ​​و بالا سود می برند، چند صد میلیون (!) فقیرتر عقب می مانند. استخراج مقادیر زیادی از مواد خام (از جمله اورانیوم) و ساخت صدها سد، مردم بومی هند (آدیواسی ها) را به ویژه در مناطق روستایی تهدید می کند. دولت هند در حال ایجاد "مناطق اقتصادی ویژه" است که در آن شرکت های بین المللی نیازی به رعایت الزامات زیست محیطی ندارند. برخی از ساکنان اصلی آنجا بدون غرامت رانده شده و در بدبختی فرو می روند. مجله Südasien گزارش می دهد:

"برآورد تقریبی 60 میلیون پناهنده و آوارگان پروژه های ساختمانی است. این چهار برابر تعداد افرادی است که در زمان تقسیم بین هند و دو جناح پاکستان مبادله شده اند. اکثریت کسانی که در اثر پروژه ها آواره شده اند، قبایل و بی زمین هستند. دالیت ها که در املاک مشاع یا در آن زندگی می کنند. و به سختی 20 درصد آنها تاکنون غرامت دریافت کرده اند. (31)

صنعتی‌سازی بی‌توجهی که با امپریالیسم داخلی هند همراه است، به‌ویژه در پروژه‌های سدسازی عظیم با مقاومت روبرو می‌شود. دعوا بر سر آب، تولید انرژی و علیه جاه طلبی های قدرت های بزرگ صنعتی نه تنها به جنبش های مقاومت اکولوژیکی غیرخشونت آمیز منجر می شود، بلکه به تقویت یک چریک مائوئیست می انجامد که در به اصطلاح "کمربند قرمز" جنگی وحشیانه را از همه طرف به راه انداخته است. در دوازده ایالت هند در اروپا به ندرت گزارش شده است.

تنها چند صد متر از سایت THTR در Hamm-Uentrop بزرگترین معبد هندوهای جنوب هند در اروپا قرار دارد که هر سال حدود 20.000 نفر در ماه مه / ژوئن از آنجا نقل مکان می کنند. اطلاعاتی در مورد معبد سری کامادچی آمپال: www.kamadchi-ampal.de

برنامه هسته ای هند

دو نیروگاه هسته ای تجاری از سال 1969 در هند در حال بهره برداری هستند. در این میان، 19 نیروگاه هسته ای حدود 2,5 درصد از برق هند را تولید می کنند. هدف 2050 درصد تا سال 25 است. انجمن آلمان برای همکاری های فنی (GTZ) می نویسد: "بسیاری از ناظران شک دارند، اما، زیرا هند در گذشته برنامه ریزی کرده است که انرژی هسته ای را بیشتر گسترش دهد، اما هرگز آن را اجرا نکرده است."32). «پروگنوس» دلیل مهمی را برای این موضوع ذکر می کند: «از آنجایی که هند هنوز معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای را امضا نکرده است، روابط تجاری بین المللی محدودی برای فناوری انرژی هسته ای و سوخت وجود داشت و در نتیجه، توسعه فناوری هند در انزوا صورت گرفت. کاهش این تحریم تجاری منجر خواهد شد که هند می تواند به طور فزاینده ای با کشورهای دیگر مانند چین، روسیه و ایالات متحده همکاری کند.33).

"گزارش انرژی هند در سال 2007" سفارت دهلی نو تحولات گذشته و برنامه ریزی شده را به شرح زیر توصیف می کند:

برنامه هسته ای غیرنظامی هند در سه مرحله تشکیل شده است و هدف آن کاهش وابستگی به اورانیوم است که فقط در مقادیر کم در هند رخ می دهد و در عوض از ذخایر غنی توریم در میان مدت استفاده می کند. مرحله اول برنامه، تسلط بر نمونه اولیه پرورش دهنده سریع در حال ساخت، که از پلوتونیوم تولید شده در NPP های موجود استفاده می کند، آغاز مرحله دوم این برنامه است. که پس از آن - این مرحله سوم برنامه هسته ای خواهد بود - در آینده ای دور سوخت مدرن ترین نسل نیروگاه های هسته ای خواهد بود.34).

توریم و تولید مجدد در هند

ماهنامه "atw" در سال 2007 در مورد وضعیت توسعه خط رآکتور توریم نوشت:

"مرکز تحقیقات هسته ای بابا (BARC) در حال حاضر روی یک راکتور توریم پیشرفته با ظرفیت 300 مگاوات (راکتور پیشرفته آب سنگین: AHWR) کار می کند تا استفاده از توریم را به عنوان سوخت هسته ای و یک مفهوم ایمنی پیشرفته نشان دهد. در حال برنامه ریزی در محل مرکز تحقیقات هسته ای است. خواص فیزیکی و اجزای مهم در ترتیبات آزمایشی جداگانه آزمایش می شوند.35).

"Atw" در مورد توسعه پرورش دهنده سریع و پردازش مجدد نوشت:

"برنامه انرژی هسته ای هند مبتنی بر "چرخه سوخت هسته ای بسته" است که شامل بازفرآوری سوخت هسته ای مصرف شده و بازیافت پلوتونیوم و U-233 در سوخت هسته ای می شود. که در آن سوخت های هسته ای از راکتورهای تحقیقاتی و 2 کارخانه بازفرآوری تجاری در تاراپور و کلپککام برای سوخت هسته ای از نیروگاه های هسته ای پردازش می شود.36).

همکاری با آمریکا و امضای توافق هسته ای در سال 2010 چشم اندازهای جدیدی را برای بازفرآوری باز کرد:

هند و ایالات متحده رسماً توافق نامه ای برای بازفرآوری و بازفرآوری سوخت هسته ای امضا کرده اند که به شرکت های آمریکایی امکان می دهد بخشی از بازار 150 میلیارد دلاری انرژی هسته ای هند را تضمین کنند. (...) هند برنامه بلندپروازانه ای برای توسعه انرژی هسته ای غیرنظامی دارد. برای رفع نیازهای رو به رشد انرژی کشور با هدف افزایش بیش از هفت برابری ظرفیت نصب شده به 35.000 مگاوات تا سال 2022 و 60.000 مگاوات تا سال 2032".37).

انتقال دانش در زمینه راکتورهای توریم نیز مورد توافق قرار گرفته است. شرکت مهندسی و ساخت و ساز هندی «پنج لوید» با شرکت آمریکایی «توریوم پاور» قرارداد همکاری امضا کرد: حوزه هسته‌ای بسیار امیدوارکننده است و با این مشارکت، هدف تعهد دیرینه هند را دنبال می‌کنیم. مدیر عامل گروه گفت: چرخه سوخت توریوم (38).

در سال 2010 با همکاری روسیه، فرانسه و کانادا، شراکت ها و قراردادهای مختلف دیگری برای تامین نیروگاه های هسته ای به امضا رسید. بنابراین موضوع "هند و انرژی هسته ای" بسیار موضوعی باقی خواهد ماند.

ملاحظات:

1. گزارش ها و مطالعات شماره 88 «تامین انرژی به عنوان یک چالش امنیتی»، صفحه 219
2. رجوع کنید به: رودولف کونیگ و هانس گئورگ ویک: توریوم آمورف - مبنای یک سوخت هسته‌ای برای نیروگاه‌های هسته‌ای ایمن آینده: http://www.hans-georg-wieck.com/data/Amorphes%20Thorium.pdf
3. Hans-Georg Wieck: "توسعه سوخت های هسته ای ایمن - نیاز ساعت" در "فوروم" در http://www.sbe-international.com/
4. 3 را ببینید.
5. سیهه: http://de.wikipedia.org/wiki/Hans-Georg_Wieck
6. اشپیگل از 27 مارس 3: http://www.spiegel.de/politik/deutschland/0,1518,348452,00.html
7. http://de.wikipedia.org/wiki/GKND
8. به نقل از "فریتاگ" در 16 ژوئن 6، اتو کوهلر
9. «MUT» شماره 471، 2006
10. «Die Zeit» از 26 فوریه 2
11. "انقلاب مردمی" شماره 285، 2004. هورست بلوم: "سرشناس، جوان گستاخ" ".
12. Saskia Henze، Johann Knigge: "همیشه در خدمت شما"، Unrast Verlag Münster، 1997، ص 63
13. مطالعات و نظرات 10، 2010، بنیاد هانس سیدل، صفحه 36
14. اولریش شیلر "آلمان و کروات هایش" Donat Verlag 2010، صفحه 140
15. 14 را ببینید.
16. 14 را ببینید.
17. Quadeer Kader Khan در بخشنامه THTR شماره. 95, 98, 99, 104, 111, 118
18. 2 را ببینید.
19. "علم یا داستان. آیا انرژی اتمی آینده ای دارد؟" موسسه اکولوژی اتریش؛ نوامبر 2007، صفحه 14 http://www.ecology.at/files/pr577_2.pdf
20. 2 را ببینید.
21. 19 را ببینید.
22. 19.، صفحه 15 را ببینید
23. انجمن هسته ای سوئیس در 5 اوت 8
24. 19.، صفحه 15 را ببینید
25. "توریم به عنوان منبع انرژی - فرصت هایی برای نروژ": http://www.regjeringen.no/upload/OED/Rapporter/ThoriumReport2008.pdf
26. TAZ از 6 ژانویه 1
27. 26 را ببینید.
28. که در: http://sbe-international.com/
29. 28 را ببینید.
30. «اشپیگل» از 19 اکتبر 10: http://www.spiegel.de/spiegel/print/d-13525562.html
31. "آسیای جنوبی" 1/2010، صفحه 24، والتر فرناندز
32. "بازار انرژی هند 2010"، صفحه 31، GTZ (انجمن آلمانی برای همکاری فنی)
33. "رنسانس انرژی هسته ای؟" صفحه 94. "Prognos"، به نمایندگی از اداره فدرال حفاظت در برابر تشعشع
34. "هند. گزارش سالانه سیاست انرژی". سفارت دهلی نو، 2007، 10
35. "atw" می 2007، صفحه 348
36. 34 را ببینید.
37. «اخبار تجاری از هند»، صفحه 9، اوت 2010
38. "اخبار تجاری از هند"، ژانویه 2009

تقریباً دو سال پس از پایان قابل پیش‌بینی PBMR در آفریقای جنوبی، مجله "atw" (صنعت هسته‌ای) تنها اکنون گزارشی از پایان شکوهمند راکتور ورشکستگی منتشر می‌کند. تا به امروز، وب‌سایت‌های دوستدار انرژی هسته‌ای بی‌شماری هنوز درباره آینده روشن راکتور با دمای بالا در آفریقای جنوبی خیال‌پردازی می‌کنند. آنها با انواع گزارش‌های بادگیر درباره «همکاری» و «مذاکرات» با کشورهای ذی‌نفع مانند کویت یا الجزایر به خود در اجرای متوقف‌شده کمک کردند. اما اکنون حتی روزنامه پیشرو صنعت هسته‌ای آلمان مجبور است حقایق را با ملایمت تصدیق کند.

مبلغان بدنام هسته ای نه تنها بودجه قبلی حدود 1 میلیارد یورویی برای توسعه PBMR را تایید می کنند، بلکه هزینه هایی را که در صورت پیگیری این پروژه انتظار می رود، نام می برند:

"سرمایه گذاری های بیشتر به مبلغ بیش از 30 میلیارد ZAR (تقریباً 3,3 میلیارد یورو) قابل انتظار است" (atw, شماره 10, 2010, صفحه 666). - خیلی خوب است که حداقل پس از آن، عموم از این هزینه های اضافی گزاف تخمین زده می شود!

و باربارا هوگان، وزیر شرکت های دولتی، دلایل بیشتری برای توقف توسعه PBMR بیان کرد:

"PBMR Ltd. موفق به جذب سرمایه گذاران شخص ثالث بلند مدت به میزان کافی و در مدت زمان توافق نشده بود. NGNP) (بعد از شریک ژاپنی PBMR Ltd، Mitsubishi Heavy Industries Ltd (MHI) دیگر داده نشد. در ابتدای سال 2010 از برنامه خارج شد "(atw).

بخش‌هایی از تحقیقات هسته‌ای دانشگاه نیز متوقف شد: «آزمایشگاه توسعه سوخت و تأسیسات آزمایش هلیوم تعطیل خواهند شد. تأسیسات آزمایش انتقال حرارت در دانشگاه شمال غربی نیز تعطیل خواهد شد، مگر اینکه دانشگاه بخواهد به استفاده از آنها ادامه دهد». هوگان تاکید کرد که فناوری PBMR به هیچ وجه مورد تردید قرار نگرفته است.(...) او همچنین خاطرنشان کرد که آفریقای جنوبی به عنوان پیشگام در PBMR شناخته شده است، دستاوردی قابل توجه برای یک کشور در حال توسعه و دستاوردی که می توان به طور موجه به آن افتخار کرد. او افزود: "(atw). پس به طور خلاصه: چیزی جز هزینه های بسیار بالا نبود! یک "کشور در حال توسعه" فقیر می تواند به آن افتخار کند!

حمل و نقل برنامه ریزی شده کاستور از یولیخ به آهاوس: عبور متقاطع دیگر امکان پذیر نیست!

حمل و نقل 152 چلیک کاستور از THTR-Jülich به Ahaus احتمالا در نیمه دوم سال 2011 تصویب خواهد شد. نسخه ی نمایشی به زودی در برابر این برگزار می شود: 30 ژانویه 2011، ساعت 14 بعد از ظهر: نسخه ی نمایشی از Rurtalbahnhof "Forschungszentrum" Jülich. اطلاعات بیشتر در صفحه اصلی جدید: www.westcastor.de

خوانندگان عزیز!

در صورتی که مقاله ای مانند «برچیدن گران 12 راکتور تحقیقاتی! در بخشنامه شماره 133 THTR آمده است، احتمال اینکه محتوای آن توسط روزنامه‌های مختلف بزرگ دریافت شود کم نیست. در این مورد از Tagesspiegel (برلین)، Junge Welt، Neues Deutschland، Fuge News و البته انقلاب مردمی. هنگامی که گزارش‌هایی درباره موارد سرطان در نزدیکی Asse در پایان نوامبر 2010 در رسانه‌ها ظاهر شد، WDR به سرعت واکنش نشان داد و در 26 نوامبر، با من به عنوان شریک مصاحبه، سهم کوچکی در مشکلات مشابه در THTR داشت. پیش از این، در 11 سپتامبر 6، رادیو WDR در مورد THTR در مجموعه شش قسمتی "کابوس های انفجاری" درباره نیروگاه های هسته ای گران قیمتی که به سختی برق تامین می کردند، گزارش داده بود:

http://www.wdr5.de/sendungen/morgenecho/serienuebersicht/geplatzte-alp-traeume.html

***

بالای صفحه

***

***

بالای صفحه

***