خبرنامه های THTR از سال 2007

***

***

خبرنامه THTR شماره 116، سپتامبر 2007

نسل چهارم - راکتورها: پیشرفت به جای خروج

چگونه می توان صرفاً به صورت شفاهی و ناامید از انرژی هسته ای "خارج شد" و در عین حال به نمایندگان برجسته صنعت هسته ای آلمان در بیستمین سالگرد فاجعه راکتور چرنوبیل یک مجمع بسیار مورد توجه را ارائه داد تا آنها شجاعانه بتوانند برنامه های توسعه جسورانه آنها را بوق می زنند - همه اینها را می توان در کتابخوان کنفرانس "سیاست انرژی 20 سال پس از چرنوبیل" که با تأخیر توسط وزیر محیط زیست فدرال گابریل منتشر شد، خواند.

والتر هولفلدر، رئیس مجمع اتمی آلمان و عضو هیئت مدیره E.ON، منشی گابریل وزیر محیط زیست فدرال فریب خورده، با آگاهی کامل از اینکه او در اهرم طولانی تری در مواجهه با یک دولت فدرال بی ثبات خواهد بود، دیکته می کند. کتاب رکورد: ما علاقه ای به صحبت های مبهم شما در مورد خروج نداریم، ما در نهایت مسیر را برای سیاست انرژی تعیین می کنیم. ما همراه با شرکای همکاری چندملیتی خود، در حال ساخت نسل چهارم راکتورهای هسته ای جدید، به ویژه رآکتور قدیمی آلمان با دمای بالا هستیم. این "گفتگو" به یاد ماندنی در سایه فاجعه مرگبار هسته ای چرنوبیل شایسته است در گزیده هایی بازتولید شود:

جبرئیل: خطرات اساسی انرژی هسته ای قابل کنترل نیست. نه حتی در آلمان.»

زمینه های توخالی: "کسانی که می خواهند گزینه انرژی هسته ای را باز نگه دارند، دیروز نیستند، بلکه کسانی هستند که حتی نمی خواهند به آینده انرژی هسته ای در این کشور فکر کنند."

جبرئیل: جایگزین های کافی وجود دارد.»

زمینه های توخالی: "با دیدگاه تولید هیدروژن در مقیاس بزرگ - یکی از چشم اندازهای بزرگ آینده تامین انرژی - ما رویکردی واقع بینانه به نوآوری داریم که سایر فناوری ها نمی توانند ارائه دهند."

جبرئیل: جایگزین دوم انرژی های تجدیدپذیر است. آلمان به پتانسیل سیاست های مهندسی و تحقیقاتی خود افتخار می کند.

زمینه های توخالی: به نظر می رسد استفاده از راکتور دمای بالا خنک شده با هلیوم در کوتاه مدت امکان پذیر باشد. هنگامی که برای تولید برق استفاده می شود، می توان بازدهی بیش از 50 درصد را به دست آورد. PBMR امروز برای استفاده آماده می شود. همانطور که مشخص است، این نوع راکتور بر اساس یک توسعه آلمانی (AVR, HTR) است که به دلیل عدم وجود آینده برای انرژی هسته ای در این کشور لغو شد. احتمالاً در آینده باید چنین سیستم هایی را از خارج وارد کنیم.»

جبرئیل: آلمان این شانس را دارد که به جهان و به ویژه کشورهای کمتر توسعه یافته نشان دهد که آینده ای بدون انرژی هسته ای وجود دارد.

زمینه های توخالی: موسسات تحقیقاتی هسته‌ای در سراسر جهان و بخش‌های تحقیق و توسعه تولیدکنندگان نیروگاه‌ها اکنون به شدت بر روی نسل چهارم نیروگاه‌های هسته‌ای کار می‌کنند. می تواند تا سال 2025 از نظر تجاری قابل دوام باشد. ابتکار تحقیق و توسعه این به اصطلاح "نسل چهارم" پنج سال پیش توسط ده کشور (آرژانتین، برزیل، کانادا، فرانسه، ژاپن، کره جنوبی، آفریقای جنوبی، سوئیس، بریتانیای کبیر و ایالات متحده آمریکا) آغاز شد. متأسفانه آلمان شامل نمی شود. از این نظر، آلمان تهدید می‌کند که ارتباط خود را با تحولات جهانی از دست می‌دهد و در نتیجه حرف خود را در استانداردهای امنیتی بین‌المللی آینده از دست خواهد داد.»

جبرئیل: اکنون مهم است که در مورد این توافقنامه خروج تردید دائم نداشته باشیم، بلکه باید آن را اجرا کنیم و آینده تامین انرژی خود را بدون انرژی هسته ای تضمین کنیم.

زمینه های توخالی: «بدون اینکه بخواهم به کسی توهین کنم، به نظر من فرمول برگشت ناپذیری خروج احمقانه است. زمانی که نسل ما بخواهد به نسل های آینده دیکته کند که چگونه نیازهای انرژی خود را تامین کنند، گستاخی است. من همچنین مطمئن هستم که نسل‌های آینده به ما اجازه نمی‌دهند این را دیکته کنیم.»

صنعت هسته ای آلمان مستقل است ...
... و دولت فدرال می تواند در مورد خروج صحبت کند تا زمانی که سیاه شود. محل عمل: نیروگاه هسته ای فیلیپسبورگ، مرکز اطلاعات. این روزها از 9 تا 11 مارس 2005 است. برای احتیاط، رویدادهای آنجا فقط یک سال بعد پس از تغییر دولت به اطلاع عموم خواهد رسید: یک سمینار به اصطلاح دکتری HGF در مورد موضوع "تحقیقات ایمنی هسته ای" پس از اعطای جایزه سمینار EnBW برای بهترین سخنرانی. به زبان ساده: در اینجا صنعت هسته‌ای دانشمندان هسته‌ای سازگار را جذب می‌کند و انجمن هلمهلز، به عنوان یک موسسه تحقیقاتی فرادست در سراسر کشور، با کمال میل در این خرابکاری عمدی «خروج» شرکت می‌کند. اما اجازه دهید "محققان امنیتی" بسیار مشتاق نظر خود را بیان کنند:

در 28 سخنرانی، تکنسین های هسته ای جوان در مورد کار خود گزارش دادند که طیف وسیعی از موضوعات از جمله ایمنی راکتور، پارتیشن بندی و تغییر شکل، سیستم های راکتور نوآورانه و تحقیقات ایمنی در مورد دفع نهایی را پوشش می داد. (...)
این مؤسسه‌های مجازی به همراه دانشگاه RWTH آخن، دانشگاه‌های هایدلبرگ، کارلسروهه، مونستر و اشتوتگارت و مرکز تحقیقات یولیخ توانستند 8 موقعیت دکترا و 2 پژوهشگر جوان را تأمین مالی کرده و پر کنند.
علاوه بر دانشجویان دکتری فناوری هسته‌ای از موسسات فوق، این سمینار همچنین شامل کارکنان جوان مؤسسه عناصر ترانس اورانیوم (ITU) و هفت دانشجوی دکترا بود که توسط صنعت (Framatome ANP، RWE Power و EnBW) و در مرکز تحقیقات از طریق مفهوم حمایت از شبکه صلاحیت فناوری هسته ای کارلسروهه آموزش خود را تجربه کرد. جایزه سمینار EnBW برای بهترین سخنرانی توسط Dr. هانس جوزف زیمر، مدیر عامل EnBW Kraftwerksgesellschaft، به خانم آیلت والتر از دانشگاه اشتوتگارت به دلیل کارش در مدل سازی سیستم اعطا شد. htr (!!) با توربین گاز هلیوم در شرایط عملیاتی و تصادفی.

سخنرانی های زیادی در مورد توسعه بیشتر HTR
28 سخنرانی از مجموع XNUMX سخنرانی مربوط به توسعه بیشتر راکتورهای نسل چهارم بود، اگرچه ظاهراً این خط دیگر اصلاً در FRG توسعه نیافته بود و بنابراین منجر به ناله عمومی در بین فتیشیست های هسته ای شد. فهرست سخنرانی‌ها و کارهای توسعه‌ای که توسط شرکت‌های هسته‌ای توسط «خروج» تأمین مالی می‌شود، به زبان دیگری صحبت می‌کند:

- بررسی دمای لوله روکشی یک عنصر سوختی HPLWR در عملکرد فشار لغزشی. Behnke (RWE Power AG)
- مقایسه انتقال حرارت برای جریان لوله آب در حالت فوق بحرانی. لوونبرگ (RWE Power AG)
- کد MCNP و زیر کانال برای تجزیه و تحلیل یک مجموعه سوخت HPLWR. Waata (FZK / IKET)
- تاثیر مقاطع پایه و داده های قانون کترینگ حرارتی بر پارامترهای نوترونیک HPLWR. Conti (IKE Stuttgart)
- جفت کردن مدل های عددی برای هیدرولیک نوترونیک و حرارتی برای شبیه سازی گذرا در HTR. Rademer (IKE Stuttgart)
- مدل‌ها و تحلیل‌های دینامیکی سیالات حرارتی برای HTR. نادر (IKE Stuttgart)
- توسعه ابزارهای مبتنی بر وب برای شبیه سازی سیستم های HTR. شولز (IKE Stuttgart)
- مدلسازی سیستم و شبیه سازی مدارهای HTR. والتر (IKE Stuttgart)
- روش های تولید و ذخیره هیدروژن هسته ای. Ossowski (IKE Stuttgart)

و تشکر فراوان از مرکز تحقیقات کارلسروهه برای حمایت فداکارانه آنها! تا سال بعد!

راکتور ما چگونه است؟ - هنوز پایانی در پیش نیست
اما هر چقدر هم که قیمت ها و هدایای جزئی صنعت هسته ای زیبا باشد، نمی توانند این واقعیت را کتمان کنند که با وجود همه پیشرفت های علمی و فنی، سرنوشت های سختی نیز وجود دارد که نمی خواهیم آنها را فراموش کنیم. رهبر پروژه دکتر جی. دیتریش، مسئول رسیدگی منظم باقی مانده پروژه THTR 300، احتمالاً یکی از مواردی است که بقیه به معنای واقعی کلمه بیان می شود: سالی دو بار باید گزارش نیمه سالانه را ارائه کند. وضعیت فعلی عملیات خلع ید:
 
2002: "سیستم محصور شده ایمن THTR 300 هنوز شامل سالن راکتور ساختمان، ساختمان عامل رآکتور، ساختمان کمکی راکتور با اجزای نیروگاه موجود در آن و همچنین میز سیگنالینگ است که در دروازه بان اصلی نیروگاه همسایه در وستفالیا نصب شده است. "
2003: "سیستم محصور شده ایمن THTR 300 ...."

.... - بسه بازی بی رحمانه.

باید قابل درک باشد که تکرار مداوم این روش یکنواخت می تواند منجر به افسردگی در فرد انجام دهنده آن شود. این را می توان با این واقعیت نیز تقویت کرد که راکتور زیبا هرگز زنده نمی شود و دائماً در حال برچیدن است.
 
به همین دلیل است که نکات برجسته کوچک‌تر نیز از نظر روان‌شناختی بسیار مهم هستند، مانند موارد زیر در سال 2002: «در سال مورد بررسی، مجموعه توربین‌ها از خانه ماشین برداشته شد و ژنراتور در یک نیروگاه زغال سنگ در ترکیه نصب شد. توسط سازنده و با موفقیت به بهره برداری رسیده است." بله، چه کسی این را گفته است، حداقل این بخش کوچک THTR به وضوح کار می کند - یا کسی در مورد GAU در یک نیروگاه زغال سنگ ترکیه شنیده است؟ شاید با این هدایای کوچک بتوان ترک ها را پذیرا شد و در نهایت دوست داشتند که خودشان یک HTR کامل داشته باشند نه فقط یک قطعه کوچک از آن؟

تخریب سپر بیولوژیکی
هدایای کوچک‌تری نیز در سال 2005 داده شد: «قطعات مختلف کوچک (از جمله مبدل‌های اندازه‌گیری، شیرهای سوزنی، شیرهای برقی، خطوط کوچک) از منطقه نظارت برداشته شد و برای اهداف علمی در اختیار دانشگاه قرار گرفت (HB: چرا موزه فناوری نیست؟ ). علاوه بر این، یک مخزن تحت فشار ریخته گری پیش تنیده با وزن کلی حدود 200 میلی گرم جدا شد و بازیافت شد. این کانتینر قبلاً در زمان ایجاد محفظه امن از محدوده قانون انرژی اتمی خارج شده بود و بنابراین می‌توانست بدون دخالت مقام نظارتی هسته‌ای برچیده شود.

سیستم‌های تبرید، اتصالات، پمپ‌ها، موتورها و مبدل‌های اندازه‌گیری نیز در چند سال گذشته تغییر کرده‌اند. ما همچنان به توسعه مخزن راکتور و برچیدن سپر بیولوژیکی که در سال 2006 به عنوان بخشی از نهمین مجوز انحلال آماده شده بود علاقه مند هستیم. گزارش TÜV در مورد یک گزارش ایمنی تجدید نظر شده همچنان در این زمینه انتظار می رفت. خوشبختانه، مدیر پروژه ما اکنون کمی بیشتر برای انجام دادن دارد و مجبور نیست با سرویس امنیتی جدید و ارزان قیمت THTR، یک نگهبان نگهبان سگ را با قیمت 9 یورو در ساعت (ناخالص!) استخدام کند. خوش شانس!

علاوه بر این، مدیر پروژه دیتریش تمام تلاش ممکن را برای مفید ساختن خود انجام می دهد. تنها در ژوئن 2007 بود که او مقاله ای را در روزنامه ماهانه atw منتشر کرد - این مجله تخصصی است که در اوایل سال 1983 ویژگی های ایمنی خوبی را به راکتور چرنوبیل نسبت داد. آیا محل انتشار مناسب تری برای یک مقاله THTR واقع بینانه وجود دارد؟ قبلاً از عنوان مقاله (کنترل بای پس ...) به وضوح می توانید ببینید که راکتور ما خیلی خوب کار نمی کند:

"رفتار نیمه بار ثابت یک سیستم توربین گازی تک شفت بسته با یک راکتور دمای بالا با کنترل بای پس از خروجی کمپرسور فشار بالا به ورودی خنک کننده."

در اینجا به سؤالات بسیار مهمی در مورد خط رآکتوری پرداخته می شود که دیگر هرگز در آلمان ساخته نخواهد شد - اگر می توانید تضمین های رسمی وزیر محیط زیست ما را باور کنید. بنابراین در مجموع، این پست یک دارایی واقعی برای یک بحث واقع بینانه است!

گل هورست

"TR: گفته می شود که نیروگاه های هسته ای نسل چهارم، که راکتورهای با دمای بالا یا بستر سنگریزه نامیده می شوند، ذاتا ایمن هستند. آیا این امنیت ذاتی وجود دارد؟
ملوان: چیزی به نام امنیت ذاتی مطلق وجود ندارد. می‌توانید یک راکتور ذاتاً ایمن را روی کاغذ بکشید، اما اگر می‌خواهید یک راکتور کارآمد بسازید، همیشه سناریوهایی وجود دارد که اینطور نیست. برای مثال در مورد HTR، ورود آب از سمت ثانویه. اگر HTR به اندازه کافی کوچک باشد، ویژگی های ذاتی بسیار بهتر از سیستم های فعلی ما هستند. به همین دلیل است که رویای طرفداران HTR ساخت بسیاری از ماژول های کوچک در کنار یکدیگر است. اما آنها یک مشکل اقتصادی دارند: ماژول های کوچک به ازای هر مگاوات توان نصب شده گران تر از ماژول های بزرگ هستند.
این در واقع یک گزینه نیست زیرا هیچ ماژول کاملاً توسعه یافته ای وجود ندارد. در اصل فقط در چین و آفریقای جنوبی روی آن کار می شود. در چین، جایی که اخیراً به سیستمی مانند این نگاه کردم، نتوانستم چیزی پیدا کنم که نشان‌دهنده تولید سریال قریب‌الوقوع باشد. در آفریقای جنوبی، این فناوری هنوز بحث برانگیز است و هنوز اجرا نشده است. و سپس این سوال هنوز مطرح می شود: پیاده سازی در چه سطحی از امنیت؟ وقتی ماژول ها هزینه زیادی دارند، وسوسه صرفه جویی در جایی وجود دارد، مثلاً در مورد امنیت.

مثل همیشه در آغاز یک همکاری امیدوارکننده، شرکای تجاری جدید یکدیگر را با تعارف و تعارف پر می کنند. برای شرکت نرم افزاری ایالات متحده مریدیوم، راکتور مدولار تخت سنگریزه ای آفریقای جنوبی (PBMR) "اولین رآکتور تجاری و بسیار پیشرفته ای است که در هزاره جدید ساخته شده است" - با کمک آنها. اگر یک فلاپ بود، بالاخره یک فلاپ هزاره بود. در هر صورت، افتخاری است که بتوانید در اینجا شرکت کنید.

بدیهی است که اگر بیانیه مطبوعاتی آنها را بخوانید، Meridium به طور کامل متوجه تاخیرهای جزئی در برنامه ساخت راکتور نشده است. اما اگر این شرکت همانطور که در نظر گرفته شده است سعی کند "استراتژی های پشتیبانی" را برای راکتور سرسخت بهینه کند، همچنان متوجه خواهد شد که "افزایش پتانسیل عملکرد" ​​مورد انتظار به محدودیت های خاصی رسیده است. فقیرترین ها هم اکنون باید مورد ترحم قرار گیرند.
 
حتی می‌توانستید از تاریخچه طولانی ورشکستگی پروژه HTR در آلمان در محل مطلع شوید. زیرا این شرکت آمریکایی نه تنها در دبی و استرالیا شعبه دارد، بلکه در والدورف آلمان نیز شعبه دارد. همانطور که در بیانیه مطبوعاتی خود در 22 اوت 2007 اعلام کرد، Meridium Inc "نرم افزار و راه حل های مشاوره در حوزه مدیریت عملکرد دارایی (APM)" را با پول خوبی به شرکت PBMR می فروشد.

برای آفریقای جنوبی مهم به نظر می رسد که با این همکاری "به سودآوری بهتر و ظرفیت تولید قابل پیش بینی بدون سرمایه گذاری اضافی دست یابند". بدیهی است که آنها بسیار به آن نیاز دارند. اما فایده چندانی نخواهد داشت و قبض این ماجراجویی غیرمسئولانه هسته ای به گردن مردم خواهد افتاد.

ما به خوبی می توانیم تصور کنیم که شما زمان زیادی برای پاسخ به سوالات ما ندارید. بسیاری از گروه‌های کاری جدید در وزارت آموزش و تحقیقات فدرال و جلسات هیئت نظارت در Forschungszentrum Jülich، که در آن‌ها می‌گویید «به چه شکل مهارت‌های تحقیقات هسته‌ای می‌تواند اخیراً مورد استفاده قرار گیرد»، مطمئناً توجه کامل شما را جلب خواهد کرد.
با این حال، شما خودتان در TAZ-NRW در 3 اوت 2006 اعلام کردید که باید در اسرع وقت تصمیم گرفته شود (به بخشنامه شماره 109 THTR مراجعه کنید). اکنون 13 ماه پیش، به طور دقیق، در تاریخ 6 مرداد 2006، سوالات مرتبط خود را برای شما ارسال کردیم و هنوز هیچ پاسخی دریافت نکرده ایم. ما البته بسیار خوشحالیم که شما اینقدر دقیق و با وجدان بررسی می کنید، اما ما می خواهیم در آینده قابل پیش بینی پاسخی دریافت کنید. ما همچنین پیشنهاد می کنیم که برای ایجاد وضوح در یک مکالمه شخصی می توانیم در دفتر شما از شما بازدید کنیم.

با احترام!
Horst Blume برای BI Environmental Protection Hamm

شهر هام مجدداً از پاسخ دادن به لیست دوم سؤالات ما در مورد حمل و نقل UF-6 از طریق Ham ام خودداری کرده است، اگرچه آنها به نارضایتی های فاجعه بار جدید (نگاه کنید به THTR-RB شماره 115) و این بار پیشنهاد شد که مفهوم استقرار به روز رسانی آتش نشانی چکش. - یک کلمه زیاد نگویید، حتی یک قدم هم به سمت شهروند برندارید، حتی در صورت خطر بزرگ، همیشه همه چیز را به صورت رسمی و بوروکراتیک به تعویق بیندازید. آیا کسی انتظار دیگری از آنها داشت؟ گروه سبز مجلس نیز این بار بسیار دوستانه خواهد بود و یک بار دیگر پیشنهادات خود را به دستگاه های مسئول ارائه خواهد کرد.
 
به گزارش Tagesspiegel در 220 اوت 8، در برلین، 8 حمله خرابکارانه اسید هیدروفلوئوریک در سال گذشته در راه آهن و ساختمان های عمومی رخ داد. امسال تا کنون 2007 مورد وجود داشته است. یک "صحنه هنر خیابانی" در برلین وجود دارد که از اسید هیدروفلوئوریک تولید شده از هگزافلووراید اورانیوم برای جاودانه کردن شخصیت ها و نام های خود در شیشه های شیشه ای استفاده می کند. تماس با این اسید نه تنها باعث سوختگی شیمیایی روی پوست می شود. در عوض، اسید عمیق‌تر به بافت انسان نفوذ می‌کند و از جمله به استخوان‌ها آسیب می‌زند. رولاند استیگلر، شیمیدان فارغ التحصیل از انجمن بیمه مسئولیت کارفرمایان مواد شیمیایی، می گوید: چیزی که تهدید کننده است، تداخل در متابولیسم بدن است. از طریق غشاهای مخاطی جذب می شود. یون های فلوئور با منیزیم و کلسیم بدن خود واکنش نشان دادند. در نتیجه این تغییرات، خطر آسیب کبد و کلیه وجود دارد که در بدترین حالت ممکن است کشنده باشد (Tagesspiegel 51 اوت 8).
 
توجه داشته باشید، ما در مورد چند گرم از این ماده صحبت می کنیم. به گفته اورنکو، سالانه 130 واگن با مجموع 380 کانتینر از پیرلاته به گرونائو منتقل می شود. یک ظرف 12,5 تن هگزا فلوراید اورانیوم را در خود جای می دهد. و چند نفر از آنها ساعت ها بدون محافظ در هام ایستادند. این یک بعد کاملاً متفاوت و وحشتناک است!

زمانی که یک مجرم جوان برای اولین بار در برلین دستگیر می شود، مشخص می شود که چگونه اسید هیدروفلوئوریک خطرناک توسط قوه قضاییه قضاوت می شود. او به دلیل برخورد غیرمسئولانه خود با چند گرم به دو سال حبس بدون آزادی مشروط محکوم شد (تاز 17 اوت 8). منشا ماده فوق سمی هنوز در تاریکی است. به اندازه کافی عجیب، هیچ کس تا به حال فکر نکرده است که یک کارمند اورنکو ممکن است چیزی را منحرف کرده باشد.

FDP در نوردراین-وستفالن 60 ساله بود. دلیل کافی برای وزیر فعال نوآوری است که نه تنها داستان ورشکستگی راکتور HTR، بلکه از داستان حزب خود را نیز پنهان کند. در سخنرانی جشن او در 19 آگوست 2007 در دوسلدورف، گنشر، شیل و لامبسدورف با زنگ های فراوان جشن گرفتند. پینک‌وارت تنها به جنایتکار هاسادور مولمان اشاره کرد که به مدت 17 سال رئیس ایالت نوردراین-وستفالن بود و از اینجاست که سردرگمی تاریخ شروع می‌شود.

روزنامه هفتگی «دنیای جنگل» در 22 مه 5 نوشت: «اف دی‌پی» از زمان تأسیس حزب یهودی‌ستیز در نوردراین-وستفالن حزبی بوده است: «در سال‌های اولیه جمهوری فدرال آلمان، به عنوان یک حزب عمل می‌کرد. تانک جمع آوری ناسیونال سوسیالیست های سابق (...) به ویژه، لیبرال ها علیه ناازی گرایی روی آوردند؛ آنها خود را مدافع «رفقای حزب کوچک» و سربازان سابق می دیدند. (...) در کنگره حزب فدرال خود در مونیخ در سپتامبر 2002، FDP خواستار آزادی همه «به اصطلاح جنایتکاران جنگی» شد و از تأسیس انجمن سربازان آلمانی که متشکل از اعضای سابق ورماخت و اس اس بود، استقبال کرد. کمی قبل از (...) اما نه تنها اعضای حزب سوسیالیست رایش (SRP) که توسط دادگاه قانون اساسی فدرال به عنوان جانشین NS در سال 1951 ممنوع شد، مورد محاکمه FDP قرار گرفتند.

در 20 اوت 8، TAZ همچنین اشاره کرد که در دهه 2007 FDP را نمی توان به طور قطع به عنوان یک حزب جهان وطن و مدارا توصیف کرد: «در واقع، دستگاه تمام وقت NRW-FDP با NSDAP سابق، HJ آمیخته بود. - و کارگزاران SS. انجمن ایالتی که در سمت راست افراطی قرار دارد - حداقل با تحمل میدلهاووس رئیس NRW - می تواند به نقطه شروع فعالیت های تصاحب "حلقه نائومان"، گروهی در اطراف ورنر نائومان، آخرین وزیر امور خارجه جوزف گوبلز تبدیل شود. . در اوایل سال 50 منطقه توسط انگلیسی ها حفر شد. درهای اصلی برای افراط‌گرایان راست‌گرا بدون مزاحمت باقی ماندند و توانستند به کار خود در FDP ادامه دهند. تا دهه 1953، انجمن منطقه ای کاملاً آلمانی-ملی باقی ماند.

اریش منده، ناسیونال سوسیالیست سابق و رهبر سابق گروه پارلمانی بوندستاگ نیز از نوردراین-وستفالن آمده بود و تنها در سال 1970 برای اعتراض به سیاست تنش زدایی به حزب مخالف CDU رفت. بنابراین می بینیم که پینکوارت استعداد زیادی در تبدیل یک فاجعه به یک داستان موفقیت مست کننده دارد. می‌توان به او اعتماد کرد تا به شهردار غرور و غرور وصف ناپذیر FDP، دیوز از موگلن در نوردراین-وستفالن، «پناهگاه» بدهد.

در ویکیپدیا پیوند به صفحه اصلی مهم ما بارها توسط لابی اتمی در مقاله THTR حذف شد. دلیل کافی برای نگاهی دقیق تر به افراد پشت این دسیسه ها در دفعه بعد. یا این واقعیت که یک دبیرستان چکشی بروشورهای یک طرفه اپراتورها را در صفحه اصلی خود کپی می کند و بنابراین خود را به بازوی تبلیغاتی پرکاربرد صنعت هسته ای تبدیل می کند.
 
صفحه اصلی www.antiatombonn.de خوشبختانه محتوای بخشنامه THTR را نیز منعکس می کند. در همین حال، شخص مسئول این وب سایت به اتهام درخواست جنایت در ارتباط با اعتراضات گروه 8 در ژوئن تحت بازجویی قرار دارد. پلیس خانه او را غارت کرد و سه ماه پس از آزادی کامپیوترش را مصادره کرد. هدف از این کار ترساندن و حمله آشکار به حقوق اساسی ما است.

آماده سازی برای کنفرانس اورانیوم در 22 سپتامبر در دورتموند راه درازی را پیموده اند. هیچ کس نباید این رویداد بسیار آموزنده را از دست بدهد! اطلاعات: www.sofa-ms.de

آگهی ترحیم شاکی متوفی THTR هارتموت پیک-کروس در Westfälischer Anzeiger با یک عکس شخصی دروغین تزئین شده بود که ما به عنوان BI نمی توانیم کاری برای آن انجام دهیم، حتی اگر متن از بخشنامه نقل شده باشد. چقدر شرم آور

***

بالای صفحه

***

***

بالای صفحه

***