خبرنامه های THTR از سال 2005

***

***

خبرنامه THTR شماره 102، نوامبر 2005

SGL Carbon گرافیت را برای راکتور دمای بالا تامین می کند!

پس از Uhde (دورتموند) و RWE NUKEM (Essen, Hanau)، یک شرکت آلمانی دیگر به نام SGL Carbon Group AG (Wiesbaden) شناخته شده است که در تهیه سوخت هسته ای برای راکتور مدولار بستر Pebble (PBMR) در آفریقای جنوبی نقش دارد. و اینکه انتظارات سود قابل توجهی دارد با آن ارتباط دارد.

طبق اطلاعات خود، SGL Carbon یکی از تولیدکنندگان پیشرو در تولید محصولات کربن و گرافیت برای کاربردهای مهندسی صنعتی و هوافضا است. و همچنین محصولاتی را برای "بخش دفاع" اینجا! این گروه جهانی قرار است گرافیت مورد نیاز برای عناصر سوخت کروی با قطر 6 سانتی متر راکتور راکتور دمای بالا در آفریقای جنوبی را تامین کند. جزئیات زیر را می توان در وب سایت گروه تحت عنوان "SGL Carbon به عنوان تامین کننده استراتژیک گرافیت انتخاب شد. همکاری با شرکت های فناوری انرژی هسته ای آفریقای جنوبی" یافت می شود:

فن آوری PBMR قرار است در آینده نزدیک برای تولید انرژی مقرون به صرفه و بدون CO2 به عنوان جایگزینی برای منابع فسیلی محدود مورد استفاده قرار گیرد. کامپوزیت های گرافیت و فیبر کربن با کیفیت بالا تامین کنندگان انتخاب شده اند. هر دو شرکت چندین سال است که روی توسعه مواد برای استفاده در فناوری PBMR با هم کار می کنند. ساخت یک راکتور نمایشی برنامه ریزی شده در آفریقای جنوبی از سال 2007 به بعد می تواند برای واحد تجاری تخصصی SGL Carbon در سال های 2006 تا 2008 تبدیل شود. گردش مالی حدود 35 تا 40 میلیون یورو هدایت کردن."

SGL Carbon دارای 5.109 کارمند و 26 سایت تولید در سراسر جهان است. در سال 1992 از ادغام بین SIGRI / آلمان و دریاچه های بزرگ کربن / ایالات متحده ایجاد شد. گردش مالی سال 2004 بیش از 926 میلیون یورو به 49 درصد در اروپا، 27 درصد در آمریکای شمالی و 24 درصد در سایر نقاط جهان توزیع شده است. این شرکت بدون سهامداران عمده محصولات خود را در بیش از 100 کشور در سراسر جهان می فروشد. دفتر مرکزی در ویسبادن، یک سایت تولید آلمان است مینینگن نزدیک آگسبورگ در آفریقای جنوبی نیز شعبه ای وجود دارد.

فعالیت های تولیدی خود این شرکت در صنعت هسته ای به شرح زیر است:

• لوله های گرافیتی برای نگهداری مجموعه های سوخت و برای هدایت گاز در راکتورهای هسته ای خنک شونده با گاز
• پودر گرافیت و اجزای ساخته شده از گرافیت و CFC برای راکتورهای دمای بالا

گروه چابک همچنین یک "دید / ماموریت" دارد: "ما برای رهبری هزینه و فناوری تلاش می کنیم. (...) ما بر شایستگی های اصلی خود در فناوری دمای بالا و همچنین مواد و دانش مهندسی تمرکز می کنیم.

هر کسی که اینقدر مصمم است که موفقیت مالی را معیار همه چیز قرار دهد، با قانون در تضاد است. در 29 آوریل 4، دادگاه بدوی اروپا SGL Carbon را در پرونده "الکترودهای گرافیتی" به جریمه 2004 میلیون یورویی محکوم کرد.

در صفحه اصلی خود، شرکت سهامی شلوغ در نهایت به وب سایت آژانس بین المللی انرژی اتمی مراجعه می کند آژانس بین المللی انرژی اتمی. این باید جدیت را نشان دهد. اگر روی این پیوند کلیک کنید، آن را با وضوح کامل آشکار می کند - صادقانه و آشکار، همانطور که همه درگیر هستند: این صفحه توسط حمایت مالی شد - خوب؟ - SGL Carbon Group، ESKOM آفریقای جنوبی و دو حامی دیگر کاملاً خودخواه. اینجا هیچ نظری لازم نیست

SGL Carbon که فقط با «اختراعات حامی مالی» استتار ضعیفی دارد، حتی تأثیر مستقیمی بر آنها دارد. دولت آفریقای جنوبی. "Aktienresearch" با رضایت در صفحه اصلی خود در پایان آگوست 2005 گزارش داد: "علاوه بر این، شرکت آفریقای جنوبی (PBMR Ltd، THTR-RB) SGL Carbon را به عنوان شریک برای کنفرانسی در این هفته در پایتخت پرتوریا در مورد وضعیت دارد. از توسعه به اصطلاح راکتور بستر سنگریزه - فناوری انتخاب شده است.

بر اساس VDI-Nachrichten از 9. 9. 2005، "340 نماینده شرکت توسعه آفریقای جنوبی، سهامداران و سرمایه گذاران آن و همچنین شرکت های تامین کننده از سراسر جهان در آنجا جمع شدند"!! و به راحتی، بخشی از تیم وزیران از آفریقای جنوبی به آن ملحق شد: "کریک (از PBMR Ltd، THTR-RB) مشارکت را ارزیابی کرد. معاون رئیس جمهور و سه وزیر به عنوان دلیلی بر اهمیت دولت برای این پروژه. در کشور غنی از اورانیوم ما طبیعی است که از این منبع برای اهداف صلح آمیز و اقتصادی استفاده کنیم.

مقاله VDI بر اهمیت منبع برای ساخت نیروگاه هسته ای: "به غیر از سوخت کروی، PBMR یک جزء نیروگاه تولید نمی کند و به راکتور کمک نمی کند. (...) یکی از تامین کنندگان مهم، صنایع سنگین میتسوبیشی ژاپن برای توربین های گازی است. اما شرکت های آلمانی نیز در این امر دخیل هستند. RWE Nukem در فرآیند تولید سوخت شرکت خواهد کرد، قراردادی را با PBMR در طول کنگره در پرتوریا امضا کرد. SGL Carbon مستقر در ویسبادن، بازتابنده‌های گرافیتی و تعدیل‌کننده‌های داخلی راکتور را توسعه و تولید می‌کند. "با رضایت مشخص شد که آزمایش‌های سوخت و اجزای سیستم طبق برنامه انجام می‌شوند. همه اینها طبیعتاً هزینه زیادی دارد:" توسعه دانش چگونگی راکتور بستر توپ از جمله کار آلمانی به طور کلی است 10 مرداد یورو جاری شد."

با این همه پیش مالی بین المللی و حمایت سیاسی، تحلیلگران سهام تنها می توانند حرص و طمع برای سود بیشتر و سود واضح برای سرمایه گذاران ثروتمند را تحریک کنند. "خرید" برای سهام SGL Carbon توصیه می شود. "Aktienresearch" زیربنای این توصیه را به شرح زیر بیان می کند: "طبق برآوردهای تحلیلگران، SGL Carbon باید به رشد فروش اضافی 2007٪ در سال 2,3 در نتیجه کسب و کار دست یابد." برای این کار می توانید یک کنگره را همراه با یک دولت "حمایت مالی" کنید.

برای اینکه اندازه گیری واقعاً پر شود، باید صفحه اصلی نیز گزارش شود "خبرنگار زیست محیطی" که از سرمایه‌گذاری‌های پایدار و انرژی‌های تجدیدپذیر حمایت می‌کند، گزارش‌ها را در PBMR بدون هیچ نظر انتقادی چاپ می‌کند و طوطی‌ها درباره «تولید انرژی بدون CO2» صحبت می‌کنند. همه چیز با یک تبلیغ تزئین شده است "بانک محیط زیست"" این روزها حمایت مالی در همه جا اتفاق می افتد!

توجه به این موضوع که تصمیم گیری برای "خروج" طولانی مدت از صنعت هسته ای در FRG انجام شد، بسیار نگران کننده است، اما این امر به هیچ وجه مانع از ادامه مجدانه شرکت های آلمانی (ادغام شده در یک ساختار بین المللی) به انجام تجارت خوب نمی شود. با آن یک رنسانس اجباری انرژی اتمی ایجاد شود.

گل هورست

جایزه صلح نوبل امسال به طور مساوی به محمد البرادعی و آژانس بین المللی انرژی اتمی (IAEA) در وین، که او ریاست آن را بر عهده دارد، اعطا شد.

این مصری با معلمی ازدواج کرده است که در مهدکودک مدرسه بین المللی در وین تدریس می کند. او صریحاً اعتراف کرد: «شباهت زیادی بین رفتارم و رفتار همسرم آیدا با بچه های سه ساله پیدا می کنم» (1). این چیزی در مورد افق فکری و بینش عقلانی شریک مذاکره کننده او می گوید. اما آنچه در دستور کار است، آب نبات یا آب نبات نیست، بلکه بمب های هسته ای است. بنابراین سلاح های کشتار جمعی و فراتر از آن خطرناک ترین شکل انرژی وجود دارد: انرژی هسته ای.

جایزه نوبل برای یک موسسه شکست خورده

در سالگردهای دور، کمیته جایزه نوبل تاکنون تصمیمات بسیار آینده‌نگر و امیدوارکننده‌ای گرفته بود. در سال 1985 انجمن بین المللی پزشکی علیه جنگ هسته ای (IPPNW) و در سال 1995 کنفرانس پاگواش جایزه نوبل را دریافت کرد. امسال، سازمان ژاپنی قربانیان بمب اتمی ایالات متحده، نیهون هیدانکیو، یکی از برگزیدگان منتخب کمیته بود. سپس سازمان لابی انرژی هسته ای کلاسیک آژانس بین المللی انرژی اتمی ترجیح داده شد. مذاکرات خلع سلاح هسته ای و عدم اشاعه سلاح های کشتار جمعی در حال حاضر در عمیق ترین بحران تاریخ خود قرار دارد.

آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، که به ابتکار او جن هسته‌ای برای اولین بار از بطری خارج شد، در نقش خود به عنوان یک افسر پلیس هسته‌ای در سراسر جهان تا حد زیادی ناتوان است. مراسم جایزه نوبل تلاشی ناامیدانه برای نجات وضعیت خارج از کنترل با حمایت اخلاقی بیشتر است. این یک تلاش بسیار مشکوک است، زیرا آژانس بین المللی انرژی اتمی خود عامل این بدبختی است و هر کاری انجام می دهد تا در نهایت آن را بدتر کند.

هدف آژانس انرژی اتمی: انرژی هسته ای برای بسیاری از کشورهای در حال توسعه

آژانس بین المللی انرژی اتمی در سال 1957 به عنوان یک سازمان مستقل در سازمان ملل تاسیس شد. در حال حاضر 2244 کارمند از بیش از 90 کشور جهان دارد (2). تصور آنها از خود: "هدف سازمان این است که سهم انرژی اتمی در صلح، سلامت و رفاه در سراسر جهان سریعتر و موثرتر شود."

اما امنیت و آرامش دور از دسترس نیست. نیروگاه های هسته ای از اورانیوم غنی شده استفاده می کنند و پلوتونیوم تولید می کنند که اکنون در تعدادی از کشورها برای برنامه های تسلیحات هسته ای استفاده شده است. آژانس بین‌المللی انرژی اتمی با ترویج و حمایت از انرژی هسته‌ای به گسترش سلاح‌های هسته‌ای کمک می‌کند! همچنین نمی تواند ایمنی انرژی هسته ای غیرنظامی را تضمین کند. حوادث در نیروگاه‌های هسته‌ای بی‌شماری (جزیره سه مایل، چرنوبیل، سلافیلد) کاملاً واضح است. تمام انحطاط اخلاقی این سازمان را می توان در این واقعیت دید که مکرراً اختلالات آشکار را انکار یا کم اهمیت جلوه می دهد و در نتیجه در بیماری، مرگ و رنج بسیاری از مردم شریک است.

آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از دسترسی کشورهای در حال توسعه به فناوری هسته‌ای صلح‌آمیز حمایت می‌کند. در حال حاضر 44 کشور دارای تأسیسات هسته‌ای هستند که می‌توانند برای اهداف نظامی استفاده شوند.» (3). امروزه کشورهای زیر دارای سلاح هسته ای هستند: ایالات متحده آمریکا، بریتانیا، فرانسه، روسیه، چین، هند، پاکستان، اسرائیل. و شاید هم کره شمالی و ایران.

هر چه تعداد سلاح های هسته ای در جهان بیشتر باشد، احتمال دستیابی به برخی از آنها توسط گروه های افراطی بیشتر می شود. عبارتی که توسط آژانس بین المللی انرژی اتمی در مورد عدم تحمل سلاح های هسته ای اضافی خارج از باشگاه هسته ای قبلی ("آپارتاید اتمی") بسیار مورد استناد قرار می گیرد، به عنوان یک پیش نیاز نیاز به تحمل صفر برای انرژی هسته ای غیرنظامی دارد.

آژانس بین المللی انرژی اتمی: پیشگام در سراسر جهان برای راکتورهای با دمای بالا

در تلاش صنعت هسته ای، کشورهای در حال توسعه و نوظهور برای فروش خط بحث برانگیز HTR، این سازمان هر کمک قابل تصوری را ارائه می دهد. خدمات همه جانبه کاملی را برای ترویج، تحقیق و معرفی این خط ارائه می دهد. خطر بالای تکثیر این نوع راکتور در جاهای دیگر به تفصیل گزارش شده است (4). آفریقای جنوبی به طور خاص می خواهد ماژول HTR خود را به طور خاص برای صادرات تولید کند. در اینجا آژانس بین المللی انرژی اتمی نسل بعدی تولیدکنندگان سلاح های هسته ای را پرورش می دهد: نسل چهارم!

آژانس بین‌المللی انرژی اتمی همراه با شبکه HTR هسته‌ای، مؤسسات تحقیقاتی و شرکت‌های انرژی، به عنوان پیشگامی برای اجرای این نوع جدید گسترش سلاح‌های هسته‌ای از طریق کنفرانس‌ها، کارگاه‌های آموزشی، خدمات مقاله، مستندات، ارائه‌ها و مشاوره‌های بی‌شماری در سطح بین‌المللی عمل می‌کند! ده ها هزار صفحه (!) تمجید غیرقابل انتقاد از خط HTR در صفحه اصلی آنها به وضوح نشان می دهد که در مورد عبارات آنها در مورد "عدم گسترش سلاح های هسته ای" چه فکری باید کرد. این سازمان معروف این صفحات را توسط ذینفعان مستقیم خود، صنعت HTR (ESKOM، آفریقای جنوبی) و تامین کنندگان آن (SGL-Carbon Group، Wiesbaden) تامین مالی می کند (5) !!

پلیس هسته ای موکلان خود را به زندان نمی آورد!

تقسیم جهان به صاحبان سلاح هسته ای و آنهایی که سلاح هسته ای ندارند، انگیزه ای بی وقفه برای دولت های غیرمسئول برای خرید یا بازسازی سلاح های هسته ای است. مثال های ایران و کره شمالی به وضوح نشان می دهد که کشورهای ضعیف تر نیز بر "ارزش بازدارندگی" تکیه می کنند. از سلاح های هسته ای آژانس تاکنون نتوانسته است آنها را متقاعد کند که آشکارا از آن صرف نظر کنند.

به گفته البرادعی، شبکه های تروریستی یک خطر واقعی را نشان می دهند، زیرا امکان دستیابی به مواد هسته ای از طریق بازار سیاه را دارند (6). اما حتی اگر تا به حال تاجران هسته ای کشف شده باشند، آنها اغلب بدون مزاحمت رها می شدند زیرا فعالیت های آنها در خدمت منافع قدرت های بزرگ خاصی بود. «پدر بمب اتمی پاکستان» عبدالکودیر خان، که در دهه 70 در اورنکو آلمان-هلندی کار می کرد، عمداً بدون مزاحمت رها شد تا قدرت هسته ای هند را که با اتحاد جماهیر شوروی همدردی می کرد، از طریق یک پاکستانی «خنثی کند». انرژی هسته ای (7). این خان در دهه‌های بعد، نزدیک به دوازده کشور را از سوپرمارکت هسته‌ای خود تامین کرد.

کنفرانس بررسی معاهده منع گسترش تسلیحات هسته ای در نیویورک در ماه مه 2005 کاملاً روشن کرد: مشکل سلاح های هسته ای دیگر قابل کنترل نیست زیرا مواد رادیواکتیو را می توان از راکتورهای هسته ای "مدنی" در مکان های بی شماری منحرف کرد. این اعلامیه کامل ورشکستگی برای تمام سیاست های آژانس بین المللی انرژی اتمی است. هیچ جایزه صلح نوبل نمی تواند از نظر اخلاقی افراد کاملا احمق را مجبور به اقدام کند.

در این میان، البرادعی باید تحقیقاتی را علیه کشور خود مصر آغاز کند، زیرا گفته می شود آزمایش های اتمی در آنجا انجام شده است که مربوط به برنامه تسلیحات هسته ای است. یک دیپلمات در وین گفت: "در طول آزمایش‌ها، اورانیوم فلزی تولید شد که می‌توان از آن برای تولید پلوتونیوم با درجه تسلیحات استفاده کرد. علاوه بر این، ممکن است مراحل مقدماتی غنی‌سازی اورانیوم انجام شده باشد" (8).

برای خروج از انرژی هسته ای "مدنی" باید ذره ذره با سیاستمداران قدرت دولتی غیرمسئول و لابی های هسته ای آژانس بین المللی انرژی اتمی مبارزه کرد. در این صورت خلع سلاح هسته ای به عنوان گام دوم بعدی امکان پذیر خواهد بود. 

گل هورست

1. Frankfurter Rundschau 8 اکتبر 10
2. آلمان جدید 8 اکتبر 10
3. زیر 1 را ببینید.
4. بخشنامه شماره 86 THTR را ببینید
5. مقاله "SGL Carbon تامین گرافیت برای HTR" را در این شماره ببینید
6. بخشنامه های THTR شماره 95، 98 و 99 را ببینید
7. دنیای جوان 11 اوت 8

اکنون اتحادیه های DGB دوباره در حال انجام امور مشترک با شرکت های هسته ای هستند. البته فقط برای تضمین شغل. این اپورتونیسم سنت طولانی دارد (همچنین به مقاله ND در 4 نوامبر 11 در صفحه اصلی ما تحت عنوان "اخبار" مراجعه کنید).

چند روز پیش، چهار شرکت بزرگ انرژی و ver.di و IG BCE - که به سختی نیاز به توصیف یک اتحادیه کارگری دارد، بلکه به عنوان یک سازمان خودپسند از املاک - یک سند موضع مشترک با خواسته‌های سیاست انرژی به اتحادیه ارائه کردند. دولت فدرال جدید در آن، امضاکنندگان به نفع طولانی‌تر شدن زمان کارکرد نیروگاه‌های هسته‌ای، اکتشاف بیشتر در محل مخزن گورلبن و راه‌اندازی سریع مخزن کنراد صحبت می‌کنند. بنابراین، فهرست آرزوها که توسط دو اتحادیه DGB امضا شده است، بخش‌های اساسی «حذف هسته‌ای» را که قبلاً با آن مذاکره شده بود، در اختیار قرار می‌دهد.

فرانک بسیرک، رئیس Ver.di (و عضو سبزها!) اظهار داشت: "که حذف تدریجی هسته ای احتمالاً به دلیل استفاده ضروری از اشکال متعارف انرژی، اهداف حفاظت از آب و هوای پروتکل کیوتو را اژدر خواهد کرد." (Junge Welt، 28 اکتبر 10)

در 21 مارس 2003، ما به Hamm Bsirske از گروه حفاظت از محیط زیست نامه نوشتیم زیرا ver.di عضو سنای انجمن هلمهولتز از مراکز تحقیقاتی آلمان است، که همچنین مسئول تحقیقات راکتورهای دمای بالا در Julich است. بسرسکه اجازه دهید در 15 آوریل 2003 پاسخ دهیم:

Ver.di و سازمان‌های پیشین آن مدت‌هاست که از حذف نهایی تولید برق هسته‌ای حمایت می‌کنند و از همه اقدامات و اقدامات در این راستا هم در آلمان و هم در مقیاس بین‌المللی حمایت می‌کنند. (...) انرژی "منطقه برنامه (در Helmholz Gemeinschaft، RB) هنوز در انتظار ارزیابی است. ما از این فرصت استفاده خواهیم کرد تا استدلال هایی را که شما ارائه کرده اید در نظر بگیریم."

اکنون می‌توانیم ببینیم که ver.di چقدر این را جدی می‌گوید. سایه گذشته که اتحادیه های DGB در دهه 70 و 80 همدست صنعت هسته ای بودند، دوباره دامن ما را گرفته است! - اصلاً چیزی نفهمیدند؟

گل هورست

اکنون مشخص می‌شود که اجماع اتمی که توسط سبز-قرمز به وجود آمده است، روی چه پایه‌های رسی قرار دارد. زیرا اعلام شده "حذف فاز هسته ای" غیرقابل برگشت نبود. تحت یک دولت فدرال به رهبری اتحادیه، دوره های طولانی مدت باقی مانده باید بیشتر تمدید شود و ساخت مخزن بسیار ناامن در Gorleben از سر گرفته خواهد شد. تحقیقات انرژی اتمی می تواند روی یک سود بادآورده جدید حساب کند، به طوری که آلمان دوباره فناوری اتمی را به سراسر جهان صادر می کند. خطرات انرژی هسته ای کمی کاهش نیافته است.

با این وجود، لابی اتمی و اتحادیه انرژی اتمی در تلاش هستند تا پاسخی برای یک فاجعه آب و هوایی و وابستگی به منابع انرژی از مناطق ناامن جهان ارائه دهند. آنها می خواهند وجهه عمومی این فناوری را که حداکثر از زمان چرنوبیل آسیب دیده است، اصلاح کنند. با این حال، نیروگاه های بزرگ غیر قابل انعطاف بیشتر کمکی به دور شدن از وابستگی به نفت نخواهد کرد. آنچه مورد نیاز است، گسترش عظیم انرژی های تجدیدپذیر، همراه با نیروگاه های گازی بسیار کارآمدتر و غیرمتمرکز است که می توانند به طور انعطاف پذیر با مقادیر متغیر انرژی خورشید، باد و زیست توده سازگار شوند.

نیروگاه های هسته ای در حال حاضر تنها کمتر از 3 درصد از مصرف انرژی جهانی را پوشش می دهند. با توجه به ذخایر اورانیوم بسیار محدود از زمین که با مصرف امروزی 40 سال دوام خواهد آورد، انرژی هسته ای یک عدد هوا به عنوان جایگزینی برای نیروگاه های فسیلی محدود است.

دلیل کافی برای مخالفت با رنسانس منتشر شده انرژی اتمی و دفاع از گسترش مداوم بیشتر انرژی های تجدیدپذیر به عنوان یک جایگزین است. بازی کثیف بین E.ON، RWE، EnBW و Vattenfall باید به پایان برسد.

پایان: www.aussendung.de

با دو اتوبوس و بیش از 100 مخالف انرژی هسته ای، ابتکارات مونسترلند در تظاهرات سراسری ضد هسته ای در لونبورگ در 5 نوامبر شرکت کردند. برای ابتکارات مونسترلند، تقاضا برای حذف فوری هسته‌ای در پیش‌زمینه بود. این همچنین شامل تعطیلی نیروگاه غنی سازی اورانیوم گرونائو، توقف ذخیره سازی تاسیسات ذخیره موقت آهاوس و بسته شدن نیروگاه هسته ای لینگن است. در مجموع حدود 11 نفر در لونبورگ تظاهرات کردند. این تظاهرات همچنین سیگنالی برای دور مذاکرات برلین بین اتحادیه و SPD برای دست کشیدن از انرژی هسته ای در مواجهه با مشکلات غیر قابل حل دفع و خطر دائمی حوادث در 7000 نوامبر است. اطلاعات: www.castor.de

در مورسلبن: این جایی است که 348 کانتینر در بشکه های 200 لیتری از THTR ذخیره می شود. در سپتامبر 2005، اداره فدرال حفاظت در برابر تشعشعات (BfS) طرح های بسته شدن نهایی مخزن را به وزارت محیط زیست در ساکسونی-آنهالت تحویل داد. نمایش عمومی احتمالا تا یک سال دیگر انجام خواهد شد. BfS تاکنون هیچ اطلاعات دقیقی در مورد مفهوم دقیق انحلال را فاش نکرده است و به سوالات انتقادی در این مورد پاسخی نداده است. قسمت های بزرگی از سیستم گودال زیرزمینی قرار است در مجموع با چهار میلیون متر مکعب مخلوط ویژه پر شود. این کار می تواند در سال 2008 شروع شود و احتمالاً 15 سال طول خواهد کشید. گنبد نمکی در خطر فروریختن است و تکه‌های بزرگی تهدید می‌کنند که از سقف خارج شوند (به THTR-RB 99 مراجعه کنید). از حدود دو میلیارد یورو هزینه های برچیده کردن، تنها 150 میلیون یورو توسط اپراتورهای نیروگاه های هسته ای جمع آوری خواهد شد (ND 14.09.2005).

در آهاوس: برای سومین بار پس از سال 1999 و 2004، آسیب خوردگی جدید به کانتینرهای THTR-Castor 10.03.2005 در 305 مارس XNUMX گزارش شد. موضوع هنوز به طور کامل روشن نشده است. در اینجا گاهشماری آمده است:

18.03.2005: درخواست از BI Hamm به وزارت مسئول نوردراین-وستفالن.

21.04.2005: پاسخ اولیه، تحقیقات تکمیلی اعلام شده است.

01.07.2005: درخواست دیگری از BI Hamm.

27.07.2005: وزارت NRW می نویسد: "اکنون یک برنامه ویژه برای این معاینات ایجاد شده است که اکنون در حال پردازش است. اما از دیدگاه فعلی، این معاینات تا پاییز ادامه خواهد داشت."

07.11.2005: هنوز پاسخی از سوی وزارت NRW دریافت نشده است.

مقاله "مثلث اتمی" در آنتی اتم aktuell شماره 166 تجدید چاپ شد و در مجله "Solarzeitalter" شماره 3 (2005) توسط Eurosolar نقل شد. این باعث می‌شود که تا حد زیادی به تجدید چاپ‌شده‌ترین و استنادشده‌ترین مقاله‌ای که در ۲۵ سال گذشته نوشته‌ام، تبدیل شود.

خلاصه ای از کلیه مقالات اتحادیه اروپا در بخشنامه "چارچوب هسته ای اتحادیه اروپا" در مقالات جدی مانند "بخشنامه اتحادیه اروپا" شماره 8/9 2005 حلقه حفاظت از طبیعت آلمان (DNR) - که در آن همه انجمن های اصلی حفاظت از طبیعت در آلمان عضو هستند - و در مجله "محیط زیست، نامه های زیست محیطی جمعی" شماره 18/2005 منتشر شده است.

واکنش رسانه ها به شماره 100 بسیار رضایت بخش بود. در اینجا یک بررسی اجمالی است:

• آلمان جدید 12.08.2005/XNUMX/XNUMX
• Westfälischer Anzeiger 13.08.2005/XNUMX/XNUMX (مقاله بزرگ با دو عکس)
• دنیای جوان 15.08.2005/XNUMX/XNUMX
• Hamm-Online (اینترنت)، اوت 2005
• آفریقای جنوبی شماره 4، 2005
• Strahlentelex شماره 446-447، 2005
• انقلاب ریشه علف شماره 302، 2005
• AKP - سیاست محلی جایگزین شماره 6، 2005 

***

بالای صفحه

***

***

بالای صفحه

***