Τα ενημερωτικά δελτία THTR από το 2004

***

***

Ενημερωτικό δελτίο THTR Αρ. 95 Δεκ. 2004

Ο FZ Jülich είναι πάντα εκεί!

Το ατομικό τρίγωνο: Γερμανία, Νότια Αφρική και Πακιστάν

«Από την αρχή, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας προέβαλε την πιο δυναμική αντίσταση στα εντατικά μέτρα επιθεώρησης που η Ουάσιγκτον ήθελε να επιβάλει ιδιαίτερα».

Ο Robert Jungk έγραψε το 1977 στο βιβλίο του "Der Atomstaat" για τη στάση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας στη συνθήκη μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων που επιζητείται από το 1965 και μετά.

Όχι, δεν πρόκειται να αρχίσω να μιλάω μακροσκελής για εκείνους τους επιστήμονες που ήδη πρωτοστατούσαν στην έρευνα για την ατομική ενέργεια την εποχή του φασισμού, για να συνεχίσουν τις δεκαετίες του '50 και του '60 υπό τον υπουργό Ατομικής Φραντς Γιόζεφ Στράους. Δεν θα μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες για τον SS-Obersturmbannführer που τελικά καταδικάστηκε στο Leiden (Ολλανδία) Alfred Boettcher έλαβε, ο 1960 έως το 1966 διευθυντής του Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών Jülich και ήταν υπεύθυνος για τις συνδέσεις με τη Νότια Αφρική και τη Βραζιλία. Ούτε καν για τον αρχηγό του NSDAP Βίλχελμ Γκροθπου ερεύνησε την ατομική βόμβα υπό τους Ναζί πριν από το 1945 για να συνεχίσει στο Jülich μετά τον πόλεμο.

Και στο τέλος θα αναφέρω μόνο εν συντομία Έριχ Μπάγκε και Eric Diebner παύση, ο οποίος διεξήγαγε επίσης έρευνα πυρηνικών όπλων για το Τρίτο Ράιχ, γύρω στο 1954 Κέντρο Ατομικής Έρευνας Geesthacht και συνέχισε την έρευνα για τη γερμανική ατομική και υδρογόνο βόμβα. Η πολιτικοστρατιωτική έρευνα αυτής της «Εταιρείας για την Αξιοποίηση της Πυρηνικής Ενέργειας στη Ναυπηγική και τη Ναυτιλία» (ΓΚΣΣ) ακριβώς δίπλα στον πυρηνικό σταθμό Krümmel έχει επιπτώσεις μέχρι σήμερα. Μέσω "ειδικών πυρηνικών πειραμάτων" κρατήθηκε μυστικό στο Ιστότοπος GKSS Τον Σεπτέμβριο του 1986, συνέβη ένα αποσιωπητικό περιστατικό, το οποίο μετά από μια τετραετή λανθάνουσα περίοδο οδήγησε στη μοναδική παγκόσμια συσσώρευση καρκίνου του αίματος σε αυτήν την περιοχή. Οι αρχές και οι ερευνητές αρνούνται το πυρηνικό ατύχημα και την έρευνα για τα μίνι πυρηνικά όπλα. Η ερευνητική επιτροπή, που υπάρχει από το 1992, έπεσε έξω· έξι από τους οκτώ επιστήμονες παραιτήθηκαν μετά από ένα σκάνδαλο σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις προσπάθειες συγκάλυψης της πολιτειακής κυβέρνησης του Schleswig-Holstein και των εμπλεκόμενων ερευνητικών κέντρων Jülich και Karlsruhe. Σε αυτό το πλαίσιο, ο καθηγητής Wassermann, πρόεδρος της επιτροπής, απηύθυνε βίαιες κατηγορίες στους Πράσινους: "Στο Κίελο, οι υφυπουργοί των Πρασίνων, Wilfried Voigt και Heriette Berg, έκαναν εκστρατεία για χρόνια για να απαλλαγούν από την ενοχλητική επιτροπή λευχαιμίας". (Junge Welt - 04.11.2004 Νοεμβρίου 1989). Στην περιοχή του Geesthacht, ραδιενεργές μικροσφαίρες PAC που ήταν ελάχιστα ορατές στο μάτι είχαν βρεθεί σε δείγματα εδάφους. Ακριβώς αυτά στον αντιδραστήρα υψηλής θερμοκρασίας θορίου, ο οποίος έκλεισε το XNUMX (THTR) Hamm-Uentrop για τα στοιχεία καυσίμου που χρησιμοποιούνται και κατασκευάζονται στον περιβόητο πυρηνικό σταθμό Hanau. Εκεί, επίσης, οι ερευνητές βρήκαν αυτές τις χάντρες PAC στο χώμα του κήπου μόλις μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά. Το σχέδιο της φασιστικής ατομικής βόμβας - συνεχίζεται στη δημοκρατική Γερμανία - εξακολουθεί να παρέχει πολλά εκρηκτικά και, το χειρότερο, θανάτους από ραδιενέργεια! 

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στις εγκυκλίους THTR αρ. 82 και 83.

Επίσης την εποχή του φασισμού ξεκίνησε στη Γερμανία η ανάπτυξη φυγοκεντρητών αερίου για εμπλουτισμό ουρανίου. Με τη σύνδεση πολλών φυγοκεντρητών σε σειρά, το ουράνιο θα πρέπει να εμπλουτιστεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να είναι δυνατή η κατασκευή μιας ατομικής βόμβας. Οι Ναζί δεν κατάφεραν ποτέ να χρησιμοποιήσουν αυτή τη βόμβα. Αλλά οι επιστήμονές τους συνέχισαν να εργάζονται πάνω σε αυτό στη Γερμανία και την Ολλανδία μετά τον πόλεμο. Για να διατηρήσει υπό έλεγχο τις γερμανικές φιλοδοξίες να κατασκευάσει τη δική της ατομική βόμβα και ταυτόχρονα να αναπτύξει περαιτέρω την οικονομική συνεργασία,Συνθήκη του Αλμέλο«Το 1970 αποφασίστηκε η συνεργασία Γερμανίας-Ολλανδίας-Βρετανίας για τη χρήση διεργασιών φυγοκέντρησης για τον εμπλουτισμό ουρανίου. Οι ομάδες BNFL, UCN και Ουρανίτης ίδρυσε την ομάδα για το σκοπό αυτό Urenco, ο οποίος ξεκίνησε μια κοινοτική εγκατάσταση στο Almelo της Ολλανδίας το 1975. Σαράντα χιλιάδες άνθρωποι διαμαρτυρήθηκαν για αυτό το 1978. Το 1985, η αδελφή εταιρεία τέθηκε σε λειτουργία στο Gronau, 40 χλμ. μακριά. Ο προαναφερόμενος πρώην ναζί επιστήμονας Böttger, ο οποίος προήχθη σε επικεφαλής της πυρηνικής ερευνητικής εγκατάστασης Jülich, συμμετείχε στην ανάπτυξη της φυγόκεντρου αερίου. Εδώ στο Jülich, η βασική επιστημονική εργασία για την Urenco λαμβάνει χώρα στον κλάδο του ουρανίτη μέχρι σήμερα!

Η ανάπτυξη συσκευών για την παραγωγή του βασικού υλικού για την κατασκευή ατομικών βομβών προσέλκυσε αρκετούς ξένους ενδιαφερόμενους, οι οποίοι επίσης εξυπηρετήθηκαν άμεσα. Το 1972 το Πακιστάν συνήψε τη Συμφωνία Επιστημονικής και Τεχνικής Συνεργασίας με την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. Όχι μόνο το κέντρο πυρηνικής έρευνας στην Καρλσρούη εκπαίδευσε Πακιστανούς πυρηνικούς ερευνητές, αλλά και η κοινή μονάδα Γερμανίας-Ολλανδίας-Βρετανίας στο Urenco όπου μπόρεσαν να αποκτήσουν μια ολοκληρωμένη εικόνα για τα κατασκευαστικά σχέδια και τους καταλόγους των εταιρειών παράδοσης. το μεταγενέστερο "Πατέρας της πακιστανικής ατομικής βόμβας"και περίφημος εθνικιστής" λαϊκός ήρωας " Abdul Quadeer Khan Μεταξύ 1972 και 1975 πήρε όλες τις πληροφορίες για την παραγωγή πυρηνικού υλικού που θα καθιστούσε τον κόσμο επισφαλή στο μέλλον. Ο Gerhard Piper από το BITS ανακάλυψε ότι 80 Πακιστανοί επιστήμονες εξακολουθούσαν να εργάζονται στις πυρηνικές ερευνητικές εγκαταστάσεις στο Jülich και στην Καρλσρούη τη δεκαετία του 55 (το άρθρο του για το πυρηνικό οπλοστάσιο του Πακιστάν από την ami 11/2001 μπορεί να προβληθεί στην αρχική μας σελίδα (ειδήσεις)). Ο ίδιος ο Khan σπούδασε μεταλλουργία στο Βερολίνο και το Delft στην Ολλανδία τη δεκαετία του XNUMX προτού ενταχθεί στην Urenco. Από εκείνη τη στιγμή προέκυψε η βαθιά γνώση του για τις περίπου εβδομήντα γερμανικές εταιρείες εξοπλισμών που αργότερα παρέδωσαν εξαρτήματα UAA στο Πακιστάν. Οι φυγόκεντροι αερίου Urenco θα μπορούσαν να αναδημιουργηθούν με αυτόν τον τρόπο και έτσι να τεθούν τα θεμέλια για την πακιστανική ατομική βόμβα.

Δύο χρόνια μετά την έναρξη της γερμανο-πακιστανικής συνεργασίας, τα πυρηνικά ερευνητικά κέντρα στο Jülich και στην Καρλσρούη υπέγραψαν συμφωνίες συνεργασίας το 1974 Ινδία Μακριά. Η ταυτόχρονη παροχή πυρηνικής τεχνογνωσίας και πυρηνικής τεχνολογίας σε δύο αντίπαλες, εξαιρετικά εχθρικές περιφερειακές δυνάμεις, ενέτεινε επιπλέον τις εντάσεις.

Ο μαθητής του Ουρένκο Χαν ανέβηκε επικεφαλής των πυρηνικών εργαστηρίων στο Πακιστάν. Το ατομικό κέντρο εκεί πήρε το όνομά του. Τις δεκαετίες του '80 και του '90 ο Khan διηύθυνε ένα «πυρηνικό σούπερ μάρκετ» που έκανε τους φακέλους των δυτικών ερευνητικών επιτροπών να διογκωθούν με άλματα.

Ο ίδιος ο Χαν παραδέχτηκε ότι είχε προμηθεύσει το Ιράν, τη Βόρεια Κορέα και τη Λιβύη με σχέδια και εξοπλισμό για την κατασκευή ατομικών βομβών. Στο πλαίσιο αυτό αναφέρθηκαν επίσης το Ιράκ και η Νότια Αφρική. Το σίγουρο είναι ότι η Σαουδική Αραβία έχει χρηματοδοτήσει σημαντικό μέρος του πυρηνικού προγράμματος στο Πακιστάν.

Η Urenco, ως ο πυρήνας για την παγκόσμια παραγωγή πυρηνικών όπλων, σχεδιάζει να επεκτείνει σύντομα τις ικανότητες στο Gronau από 1.800 τόνους σε 4.500 τόνους εργασίες διαχωρισμού ουρανίου. Τότε συνολικά περίπου 35 πυρηνικοί σταθμοί θα μπορούσαν να τροφοδοτηθούν πέρα ​​από τη Γερμανία και θα πραγματοποιούνται εκατοντάδες μεταφορές με ουράνιο υψηλής εμπλουτισμού κάθε χρόνο - ακόμη περισσότερες από πριν! Ενώ η προσωρινή εγκατάσταση αποθήκευσης στοιχείων καυσίμου Ahaus (BEZ), μόλις 17 χιλιόμετρα μακριά από το Gronau, έχει γίνει ένα από τα πιο σημαντικά σημεία κρυστάλλωσης για την ατομική αντίσταση, το UAA είναι ελάχιστα αντιληπτό στη συνείδηση ​​πολλών περιβαλλοντολόγων. Είναι προφανώς πολύ δύσκολο για μεγάλα τμήματα του περιβαλλοντικού κινήματος να σκεφτόμαστε σε ένα πλαίσιο. Ίσως αυτό να αλλάξει μόνο όταν ένα παράγωγο φυγόκεντρου Urenco χρησιμοποιηθεί στην πραγματικότητα ως ατομική βόμβα. Στη συνέχεια, η κοινή γνώμη εκπλήσσεται όταν ανακαλύπτει ότι το σημείο εκκίνησης της καταστροφής βρίσκεται στα σύνορα Ολλανδίας-Βεστφαλίας και ότι ο κακός Μπιν Λάντεν ονομάζεται πλέον Abdul Qadeer Khan. Γιατί η ιστορία δεν έχει τελειώσει ακόμα.

Μετά την αλλαγή Ο Γκαντάφις από παρία έως φίλος της Δύσης, η Λιβύη έδωσε στους επιθεωρητές του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ) μερικές από τις γνώσεις της για το πού είχε αποκτήσει την τεχνογνωσία της ατομικής βόμβας στο παρελθόν. Το μονοπάτι όχι μόνο οδήγησε στο αναπόφευκτο Αμπντούλ Καντίρ Χαν, αλλά αυτή τη φορά και πάλι στη Γερμανία και τη Νότια Αφρική. Μετά το τέλος του καθεστώτος του απαρτχάιντ το 1993, οι επιστήμονες και οι ιδιοκτήτες εταιρειών που συμμετείχαν στο πυρηνικό πρόγραμμα της Νότιας Αφρικής αναζήτησαν νέες ευκαιρίες και συνεργάστηκαν με τον Khan, ο οποίος είναι παντρεμένος με μια Νοτιοαφρικανή. Τα περισσότερα από αυτά τα μέλη του κυκλώματος λαθρεμπορίου πυρηνικών έχουν γερμανική και ελβετική υπηκοότητα και συνεργάζονται με εκατοντάδες εταιρείες σε περισσότερες από 20 χώρες.

Οι εισαγγελείς που διεξάγουν έρευνες εδώ και μήνες στη Γερμανία, την Ελβετία και τη Νότια Αφρική εκπλήσσονται από την έκταση του σκανδάλου και έχουν ήδη συλλάβει αρκετούς μηχανικούς και υπαλλήλους της εταιρείας. Ένα βασικό έργο είναι η μονάδα εμπλουτισμού ουρανίου της Νότιας Αφρικής Πελιντάμπαπου κατασκευάστηκε με βάση το γερμανικό μοντέλο. Η ΔΟΑΕ είναι ανήσυχη. Μιλά για «πραγματικό σούπερ μάρκετ» για όλα τα είδη πυρηνικών όπλων και πλέον θεωρεί ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις με πυρηνικά όπλα είναι «πραγματική και άμεση απειλή»!

Όχι μόνο οι σχέσεις του Χαν και του πακιστανικού στρατού με τους ισλαμιστικούς κύκλους αντιμετωπίζονται επικριτικά από τις 11 Σεπτεμβρίου 9, αλλά και οι 2001 μουσουλμάνοι της Νότιας Αφρικής έχουν τεθεί υπό γενική καχυποψία. Αφού δύο από αυτούς κατηγορήθηκαν για επίθεση σε νοτιοαφρικανικά ιδρύματα και σχέσεις με την Αλ Κάιντα, τα μέσα ενημέρωσης έκαναν αναφορές. Ο Jamal Ahmed al-Fadl που εγκατέλειψε την Αλ Κάιντα παραδέχτηκε ενώπιον των αμερικανικών αρχών ότι είχε προσληφθεί για να αγοράσει πυρηνικό υλικό στη Νότια Αφρική. Η διαδικασία έγκρισης για τον προγραμματισμένο αντιδραστήρα υψηλής θερμοκρασίας που αναπτύχθηκε με τη βοήθεια του Jülich, τον Pebble Bed Modular Reactor (PBMR), βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη στο Κέιπ Τάουν.

λέγεται. Η Νότια Αφρική θέλει να αναπτύξει αυτό το πρωτότυπο ειδικά με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι κατάλληλο για εξαγωγή σε αναδυόμενες χώρες παρά τον υψηλό κίνδυνο διάδοσης. Δεδομένου ότι οι μηχανισμοί ελέγχου στον πυρηνικό τομέα έχουν αποτύχει τελείως στην εποχή μετά το απαρτχάιντ, το χειρότερο πρέπει να φοβόμαστε στη σχεδιαζόμενη κατασκευή ενός νέου αντιδραστήρα υψηλής θερμοκρασίας (HTR).

Ο Γιόσκα Φίσερ, που κάνει όνομα στα ΜΜΕ με δηλώσεις για το πυρηνικό πρόγραμμα του κακού Ιράν σε κάθε ευκαιρία, σιωπά για τη γερμανική εμπλοκή στο διεθνές λαθρεμπόριο πυρηνικών. Η κόκκινη-πράσινη κυβέρνηση της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας δεν κάνει τίποτα εναντίον της UAA στο Gronau και επομένως τίποτα ενάντια στη συνέχιση μιας μοιραίας εξέλιξης που ξεκίνησε στη Γερμανία πριν από πολλές δεκαετίες. στο πολιτειακή εκλογική εκστρατεία NRW θα πρέπει να επιστήσουμε την προσοχή σε αυτό τους επόμενους μήνες. Και επίσης για το γεγονός ότι τα ραδιενεργά σφαιρίδια PAC αποκαθίστανται τώρα στο Ερευνητικό Κέντρο της Καρλσρούης και στη Γαλλία. Σε συνεργασία με την εταιρεία AREVA, η οποία πρόκειται να παραδώσει το HTR στη Νότια Αφρική. Όλα αυτά είναι το αντίθετο της αποχώρησης.

Λουλούδι Horst

Το αγγλόφωνο, 67 σελίδων και πολύ ενημερωτικό μπροσούρα "Uranium Road. Questioning South Africa's Nuclear Direction" του David Fig είναι διαθέσιμο στην αρχική σελίδα www.boell.org.za

Am 22.10.2004 ερεύνησε ο δημοσιογράφος Johannes Dietrich στο Γιοχάνισμπουργκ στο "Frankfurter Rundschau" περισσότερες λεπτομέρειες:

"Είναι από καιρό γνωστό ότι οι γερμανικές εταιρείες βοήθησαν το καθεστώς του απαρτχάιντ με το πυρηνικό του πρόγραμμα. Και ότι η εταιρεία Leybold Heraeus, μέσω του Gerhard W. (Wisser; THTR-Rundbrief), παρέδωσε αντλίες κενού στο Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας, για παράδειγμα, αυτό που συνήθως κάνει έκρυβε το πρώην αφεντικό της Pelindaba Waldo Stumpf δεν είναι μυστικό.Στο Pelindaba (Ζουλού για: σιωπή) κρυμμένο στους λόφους έξω από την Πρετόρια, το καθεστώς του απαρτχάιντ κάποτε λειτουργούσε μια μονάδα εμπλουτισμού ουρανίου βασισμένη στο γερμανικό μοντέλο, η οποία παρείχε τη ακτινοβολία πρώτη ύλη για επτά ατομικές βόμβες.

Όταν η χρεοκοπία της κυριαρχίας της λευκής μειονότητας έγινε εμφανής στις αρχές της δεκαετίας του 90, η κυβέρνηση της Νότιας Αφρικής έβαλε ναφθαλίνη στο πυρηνικό της πρόγραμμα και διέταξε τις βόμβες να εξαρθρωθούν. Οι συνεργοί της Πρετόρια που συμμετείχαν στο πρόγραμμα δεν μπορούσαν να αποσυρθούν από την κυκλοφορία: είναι ένα πρόβλημα σήμερα που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου στα κέντρα μυστικών υπηρεσιών του δυτικού κόσμου.

«Ξαφνικά αυτοί οι άνθρωποι με τις σχετικές διασυνδέσεις τους είναι άνεργοι», λέει ο Νοτιοαφρικανός στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Helmoed-Römer Heitmann: «Ήταν μόνο θέμα χρόνου να ξαναπέσει κάποιος σε αυτή την τεχνογνωσία». Αυτός κάποιος λεγόταν Αμπντούλ Καντίρ Χαν και έγινε παγκοσμίως γνωστός ως «Ο Πατέρας της Πακιστανικής Ατομικής Βόμβας». Αφού ο επιστήμονας, ο οποίος εκπαιδεύτηκε μεταξύ άλλων στη Γερμανία, βοήθησε το Πακιστάν να κατασκευάσει την ατομική βόμβα, δημιούργησε τη δική του επιχείρηση και δημιούργησε ένα διεθνές δίκτυο που βοηθούσε πελάτες που ήταν πρόθυμοι να πληρώσουν για να χρησιμοποιήσουν πυρηνική τεχνολογία - ανεξάρτητα από το αν οι έρευνες προέρχονταν από την Τεχεράνη, την Πιονγκγιάνγκ ή Τρίπολη. Ο επικεφαλής του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ), Mohammed el Baradei, αποκαλεί το δίκτυο του Khan «πραγματικό σούπερ μάρκετ» για όλους τους τύπους πυρηνικών όπλων. και ένας αξιωματούχος της κυβέρνησης των ΗΠΑ συνέκρινε την επιρροή του Χαν στην παγκόσμια ασφάλεια τον 21ο αιώνα με αυτή του Στάλιν ή του Χίτλερ τον προηγούμενο αιώνα.

Οι κατηγορίες εναντίον του πελάτη της είναι «εξαιρετικά σοβαρές», παραδέχεται η δικηγόρος του Gerhard W. από το Γιοχάνισμπουργκερ, Claudia Privato. Και ο Γερμανο-Νοτιοαφρικανός δεν είναι μόνος: Η Ομοσπονδιακή Εισαγγελία της Καρλσρούης υποθέτει ένα πραγματικό ατομικό τρίγωνο μεταξύ Γερμανίας, Ελβετίας και Νότιας Αφρικής. Στις αρχές Σεπτεμβρίου, μαζί με τον σκηνοθέτη Krisch, συνελήφθη ο επί χρόνια υπάλληλος του, ο Ελβετός Daniel G. (βιολί· εγκύκλιος THTR). Την ίδια στιγμή, Ελβετοί αστυνομικοί εξέτασαν το διαμέρισμα του πρώην διευθυντή της Leybold, Gotthard L. (Lerch, εγκύκλιος THTR). Ο Γερμανός είχε ήδη χαρακτηριστεί από διπλωμάτη ως «αποφασιστικός παράγοντας» στο διεθνές λαθρεμπόριο πυρηνικών. Στη Νότια Αφρική, η αστυνομία συνέλαβε επίσης τον μηχανικό και επιχειρηματία Johan M. (Meyer; THTR-Rundbrief), και τελικά οι αξιωματικοί της BKA συνέλαβαν πρόσφατα τον Ελβετό Urs T. Αφρικανοί, έχουν διασκεδάσει και εργάζονται στην τροχιά του σούπερ μάρκετ Khan.

Συγκεκριμένα, ο Gerhard W. και ο Daniel G. κατηγορούνται ότι έχουν κατασκευαστεί στη Νότια Αφρική τμήματα μιας μονάδας εμπλουτισμού ουρανίου που προορίζονται για τη Λιβύη. Για το σκοπό αυτό, η εταιρεία Trade Fin στο Vanderbijlpark κοντά στο Γιοχάνισμπουργκ διέθετε έναν τόρνο ελεγχόμενο από υπολογιστή από τις ΗΠΑ που μπορεί να κατασκευάσει κυλίνδρους για φυγόκεντρους αερίου και σωληνώσεις υψηλής ακρίβειας - και τα δύο βασικά συστατικά ενός συστήματος εμπλουτισμού ουρανίου που αποτελείται από εκατοντάδες φυγοκεντρητές αερίου που συνδέονται με σειρά.

(...) Επειδή ο ηγέτης επαναστάτης που πλήττεται από κυρώσεις αναζητούσε ούτως ή άλλως μια διέξοδο από τη διεθνή απομόνωση, σχεδόν πριν από ένα χρόνο αποφάσισε απροσδόκητα να παραδεχτεί την ύπαρξη πυρηνικού προγράμματος της Λιβύης και να καλέσει τους ελεγκτές του ΔΟΑΕ στην Τρίπολη για να το ολοκληρώσουν . Ο συνταγματάρχης είχε προδώσει προηγουμένως τους υποστηρικτές του στην υπηρεσία εξωτερικών πληροφοριών των ΗΠΑ, τη CIA: Με αυτόν τον τρόπο, το πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων «BBC China», το οποίο έπλεε υπό γερμανική σημαία και φορτωμένο με φυγοκεντρητές αερίου για μια μονάδα εμπλουτισμού ουρανίου, σταμάτησε στο ο δρόμος για τη Λιβύη.

Πάνω από αυτό. Κατά τη διάρκεια της μεταμόρφωσής του από παρία σε φίλο της Δύσης, η οποία κορυφώθηκε πρόσφατα με την επίσκεψη του καγκελαρίου Gerhard Schröder στη Λιβύη, ο Ghaddafi έστειλε επίσης στους ελεγκτές του ΔΟΑΕ έγγραφα που απέκτησε από το Πακιστάν, συμπεριλαμβανομένων σχεδίων για την κατασκευή πυρηνικής κεφαλής που θα στοχεύει μια μητρόπολη Could στρώνω μπάζα και στάχτη. Ήταν επίσης ο Γκαντάφι που έβαλε τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες στα ίχνη του διευθυντή σούπερ μάρκετ Khan: Ως αποτέλεσμα, ο επιχειρηματίας από τη Σρι Λάνκα Buhary Seyed Abu Tahir, βασικό πρόσωπο του δικτύου Khan, συνελήφθη στη Μαλαισία. Ο Ταχίρ προφανώς αποσυσκευάστηκε και συνάντησε τους ερευνητές στο πυρηνικό τρίγωνο Γερμανίας-Ελβετίας-Νοτίου Αφρικής. Ο Gerhard W., ο οποίος κατά τα άλλα αρνείται ότι έχει οποιαδήποτε σχέση με το δίκτυο Khan, παραδέχτηκε ότι συνάντησε τον Tahir στο δείπνο. Ωστόσο, ήταν μια πολύ περιστασιακή γνωριμία, εξηγεί ο δικηγόρος του W. Privato. Ο δικηγόρος δεν κρύβει το γεγονός ότι και ο Gerhard W., ο Daniel G. και ο Johan M. εργάζονταν κάποτε για το πυρηνικό πρόγραμμα στην Pelindaba: «Ήταν σαν μια οικογένεια που ασχολούνταν με νόμιμες επιχειρήσεις που δεν χρειάζεται να κρύψεις .' Οι αρχές επιβολής του νόμου στη Γερμανία και τη Νότια Αφρική παραμένουν σιωπηλές για το πόσα μέχρι πρότινος άγνωστα μέλη της οικογένειας υποτίθεται ότι εμπλέκονται στο δίκτυο Khan. «Οι έρευνες βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη», λέει η Καρλσρούη. Οι εργαζόμενοι στις μυστικές υπηρεσίες υποθέτουν ότι η γερμανική τεχνολογία έχει βρει το δρόμο της όχι μόνο στην Τρίπολη, αλλά και στην Πιονγκγιάνγκ και την Τεχεράνη. «Μια ανατριχιαστική ιδέα», αναστενάζει ένας διπλωμάτης».

Μετά από μια μεγάλη διάσκεψη HTR που έλαβε χώρα στο Πεκίνο τον Σεπτέμβριο του 2004 (βλ. THTR-RB No. 93), διεθνή συνέδρια πραγματοποιούνται πλέον σε μηνιαία βάση, όπως ανακοίνωσε η διεθνής αρχή ατομικής ενέργειας. Αυτό υπογραμμίζει πόσο σημαντική έχει γίνει αυτή η γραμμή αντιδραστήρα για την πυρηνική βιομηχανία. Ακολουθούν αναλυτικά οι ημερομηνίες:

• 18-22 Οκτωβρίου: Δεύτερη συνάντηση συντονισμού έρευνας «Advances in HTGR (High-Temperature Gas-Cooled Reactor) τεχνολογία καυσίμων». Βιέννη, Αυστρία
• 6-10 Δεκεμβρίου: Πέμπτη συντονιστική συνάντηση έρευνας «Υπολογισμός απόδοσης HTGR». Κέιπ Τάουν, Νότια Αφρική
• 17 έως 19 Ιανουαρίου 2005: 19η συνάντηση HTRG. Μάντσεστερ, Ηνωμένο Βασίλειο

... είπαν οι δύο μηχανικοί στον δικαστικό ρεπόρτερ του WA στις 06.11.2004 Νοεμβρίου XNUMX κατά την επίσκεψή του στο παροπλισμένο THTR στο Hamm-Uentrop. Και κάτι άλλο: «Στο δοχείο προεντεταμένου σκυροδέματος, τον πραγματικό πυρήνα του πυρηνικού αντιδραστήρα, υπάρχει ακόμα ραδιενεργός σκόνη, άμμος και συντρίμμια που δεν μπορέσαμε να αφαιρέσουμε εύκολα κατά τον παροπλισμό». Όλα γίνονται εδώ για ασφάλεια: "22 συστήματα εξακολουθούν να λειτουργούν στο "ασφαλές περίβλημα", τα οποία χρησιμοποιούνται μόνο για λόγους ελέγχου. Παρακολουθούνται συνεχώς 180 τιμές, καταγράφονται αναφορές κατάστασης: ακτινοβολία, υγρασία, αερισμός. Reisch και Ο Thomas πρέπει να πραγματοποιεί 150 πρόσθετες δοκιμές ετησίως, πολλές μόνο στην εταιρεία του TÜV. "Κάθε έξι χρόνια, για παράδειγμα, πρέπει να ελέγχουμε το σκυρόδεμα πάχους πέντε μέτρων που περιβάλλει τον αντιδραστήρα και τον προστατεύει από επιθέσεις." λέει ο Ράις». Οι γέφυρες των αυτοκινητοδρόμων ελέγχονται λιγότερο συχνά, προσβάλλεται. Αλλά δεν ακτινοβολούν τόσο έντονα όσο ένας πυρηνικός σταθμός ηλεκτροπαραγωγής. Ο «δημοσιογράφος» δεν είχε ποτέ την ιδέα να πάρει πληροφορίες από περιβαλλοντολόγους. Και δεν γράφει λέξη για το πόσο ακριβό είναι όλο το shutdown.

Το κόστος του THTR είναι μεγάλο. Στη συζήτηση στο κοινοβούλιο της πολιτείας NRW στις 11.11.1993/6/16.08.1994, οι βουλευτές ανέλαβαν το κόστος κατασκευής των 1994 δισεκατομμυρίων DM. Το τηλεοπτικό πρόγραμμα WISO στις 6,7 Αυγούστου XNUMX ανέφερε το κόστος μέχρι το XNUMX σε XNUMX δισεκατομμύρια γερμανικά μάρκα.

Η HKG (εταιρεία περιορισμένης ευθύνης) δίνει το κόστος του έργου THTR έως τον Ιούνιο του 1987 σε 2.045 εκατομμύρια ευρώ και το κόστος παροπλισμού και ασφαλούς περιφράγματος έως τον Δεκέμβριο του 2009 σε επιπλέον 425 εκατομμύρια ευρώ. Σύμφωνα με τις δικές της πληροφορίες, η HKG επένδυσε συνολικά μόνο 167 εκατομμύρια ευρώ στην κατασκευή, που είναι λιγότερο από το εννέα τοις εκατό του συνολικού όγκου. Ο φορολογούμενος επιτρεπόταν να πληρώσει το υπόλοιπο.

Τώρα ο Gerd Jäger (VGB και RWE) και ο Michael Weis (VGB) έχουν ξεκινήσει στην εφημερίδα Atomwirtschaft (atw 1, 2004) να μειώσουν τη χρηματοδότηση της έρευνας για τη χρηματοδότηση της ατομικής ενέργειας από το 1956 στο 2002. Διότι: «Στο παρελθόν έχουν διαδοθεί διάφορα, ενίοτε εξαιρετικά υψηλά μεγέθη μέσω δημόσιας χρηματοδότησης για την ανάπτυξη της πυρηνικής ενέργειας για ηλεκτροπαραγωγή, τα οποία ερμηνεύτηκαν και ως «επιδοτήσεις». - Τι παράλογο! Στον πίνακα 1, η "Χρηματοδότηση της έρευνας για την πυρηνική ενέργεια και την πυρηνική σύντηξη 1956 έως 2002 διαφοροποιήθηκε σύμφωνα με επιμέρους θέματα":

"Εργαστείτε σε τύπους παραγωγής ενέργειας που δεν παράγουν (ακόμη) ηλεκτρική ενέργεια στη Γερμανία σήμερα. Γρήγορη αναπαραγωγή 3.57 δισ. ευρώ, αντιδραστήρας υψηλής θερμοκρασίας 2.39 δισ. ευρώ, πυρηνική σύντηξη 2.46 δισ. ευρώ." Έχετε υπόψη σας, πρόκειται μόνο για δαπάνες του γερμανικού κράτους για έρευνα και ανάπτυξη (ταμεία Ε&Α). Ως εκ τούτου, το κόστος παροπλισμού δεν συμπεριλαμβάνεται. Εκτός από το THTR, η χρηματοδότηση HTR περιλαμβάνει επίσης το κόστος για το AVR στην πυρηνική ερευνητική εγκατάσταση Jülich. Είναι ενδιαφέρον σε αυτό το πλαίσιο ότι ακόμη και οι ατομικοί φίλοι αυτής της μελέτης καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι την περίοδο από το 1974 δαπανήθηκαν τραγελαφικά 3,8 δισεκατομμύρια ευρώ για έρευνα και ανάπτυξη αναγεννητικών πηγών ενέργειας, για πυρηνική ενέργεια συνολικά 15,85 δισεκατομμύρια ευρώ.

Η χρηματοδότηση του HTR δεν περιορίστηκε στο γερμανικό κράτος. Όπως είναι γνωστό, ο σουηδο-ελβετικός όμιλος Asea Brown Boveri (ABB) και η θυγατρική του «HTR-GmbH» (Mannheim) πραγματοποίησαν έρευνα για το HTR 500 και αργότερα για το έργο «HTR module και πυρηνική διεργασία θερμότητα» μέχρι τουλάχιστον 1992.

Και τι δεν θα μπορούσε να είναι πιο προφανές από το να κρατιόμαστε χέρι χέρι με τον Ελβετό φορολογούμενο; Η Berner Zeitung (BZ) ανέφερε στις 12.06.1986 Ιουνίου 1973: «Από το 1982 έως το 79,5 η ομοσπονδιακή κυβέρνηση επένδυσε 15 εκατομμύρια φράγκα στο γερμανο-ελβετικό πρόγραμμα HTR και άλλα 1988 εκατομμύρια φράγκα άμεσα ομοσπονδιακά κεφάλαια πρόκειται να χρησιμοποιηθούν μέχρι το 500 για τον σχεδιασμό ενός συστήματος επίδειξης HTR με 1990 MW ηλεκτρικής ισχύος. Μόνο η ελβετική εξειδικευμένη εταιρεία Colenco μπόρεσε να καλύψει αυτή τη δέσμευση στη γραμμή HTR, η οποία το 18.06.1990 αρνήθηκε σταθερά να διαλύσει το THTR στο Hamm επειδή ήταν τόσο «φιλικό προς το περιβάλλον» και «ασφαλές από άποψη ασφάλειας» (Bonner Energiereport, XNUMX Ιουνίου XNUMX).

Το θέμα των δαπανών του THTR σίγουρα δεν θα μας απασχολήσει για τελευταία φορά. Μέχρι το 2009, περισσότερα από 3 εκατομμύρια ευρώ σε δαπάνες παροπλισμού έχουν προγραμματιστεί για τον προϋπολογισμό NRW. Και μετά??

«Ειδικά στην ΕΕ, πρακτικά δεν σχεδιάζονται νέοι πυρηνικοί σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής», ανέφερε η «Νέα Γερμανία» στις 08.12.2004 Δεκεμβρίου XNUMX, μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε από την Πράσινοι της ΕΕ ανατέθηκε. Μια τραγική λανθασμένη εκτίμηση, αν ήταν. Αυτό πιθανότατα σκοπεύει να αποσιωπήσει την κόκκινη-πράσινη πυρηνική πολιτική. Σε μια επιστολή προς τον εκδότη που τυπώθηκε στις 15 Δεκεμβρίου, ο Horst Blume κατέστησε σαφές ότι η απάντηση της Επιτροπής της ΕΕ στην πράσινη ερώτηση που βοήθησε να ξεκινήσει από την 12η Οκτωβρίου. η προώθηση της τεχνολογίας HTR λέει ακριβώς το αντίθετο. Οι πράσινοι αξιολογητές δεν διαβάζουν καν την άκρως επίσημη αλληλογραφία της δικής τους ομάδας;

«Ο Laurenz Meyer αντέδρασε ενοχλημένος στην εφημερίδα της πόλης» έγραψε το ίδιο στις 12.12.2004 Δεκεμβρίου XNUMX. Μαζί τους είναι και ο Λόρεντζ, ο βασιλιάς των μισθών, όπως τον αποκαλούσαν οι ΤΑΖ ευρώ 23.243,67 μηνιαία (!) προφανώς τόσο άπορη που η πρώην εργοδότης του RWE Power AG φθηνό ρεύμα δώσε μου ένα χεράκι. «Χρηματικό όφελος γύρω στα 1400 ευρώ» αλλά και δάνειο για ανέγερση σπιτιού γιατί τελικά κάπου πρέπει να ζήσει. Το φερέφωνο του Laurenz, το WA (Westfälischer Anzeiger), του ζήτησε βιαστικά συγγνώμη: «Ποτέ δεν έκρυψε τους δεσμούς του με τον Όμιλο RWE». Από το 2006 και μετά, εάν η πυρηνική βιομηχανία κερδίσει τις εκλογές του CDU, ο Meyer θα πρέπει να ξεπληρώσει τα πάντα σε πολιτικά νομίσματα: Τότε το HTR θα επιδοτηθεί ακόμη περισσότερο από ό,τι ήταν επί Rotgrün!

Άλλα επεισόδια αυτής της δημοφιλής σειράς σε παλαιότερες εκδόσεις: Εγκύκλιος THTR αρ. 87

Ανασκόπηση μικρού τύπου: Στην «Graswurzelrevolution» του Νοεμβρίου (Νο 293) εμφανίστηκε το άρθρο «Η ΕΕ θέλει να κατασκευάσει HTRs» και στην αρχική σελίδα www.grassroots.net είναι το άρθρο από το RB No. 94 ""Competence Network for Nuclear Technology" συνεχίζει την έρευνα για τα HTRs". Η παραίτηση της επιτροπής εμπειρογνωμόνων για τα κρούσματα λευχαιμίας στο Geesthacht οδήγησε σε έναν ανεξέλεγκτο αριθμό άρθρων στα οποία αναφέρονταν επανειλημμένα το THTR. Μερικά από αυτά μπορείτε να τα βρείτε στην αρχική μας σελίδα (τρέχουσα).

Πηγές:

• * Detlef zum Winkel: Geesthacht, Hanau, Leukemia, "Konkret", 12/2004
• * Sebastian Pflugbeil (Συνέντευξη): Μάλλον κατασκευαζόταν μια βόμβα, Junge Welt, 3 Νοεμβρίου 11
• * Reimar Paul: A mysterious fire, Junge Welt, 3 Νοεμβρίου 11
• Steffen Schmidt: Λευχαιμία λόγω πυρηνικού ατυχήματος;, Neues Deutschland, 2 Νοεμβρίου 11
• Christopher Schrader και Martin Urban: Το εργαστήριο αρνείται τα απαγορευμένα ατομικά πειράματα, Süddeutsche Zeitung, 3 Νοεμβρίου 11
• Wor (σχόλιο): Υποθέσεις για το Geesthacht, Süddeutsche Zeitung, 3 Νοεμβρίου 11
• * Otmar Wassermann (Συνέντευξη): Οι Πράσινοι ήθελαν ιδιαίτερα να απαλλαγούν από τη συζήτηση για τη λευχαιμία, Junge Welt, 4 Νοεμβρίου 11
• Reinhard / aaa: GKSS Research Center, anti atom aktuell, Δεκ. 2002, Αρ. 136
• Süddeutsche Zeitung: Η πυρηνική μαύρη αγορά, SZ, 2 Ιανουαρίου 1
• Timm Kaltenow: Replenishment για πυρηνικούς διαχωριστές (Urenco ...), Περιοδικό Greenpeace, 4/1999
• Bernard Imhasly: ​​Busy "Father of the Islamic Bomb", TAZ, 24 Δεκεμβρίου 12
• Belanna Bashir: Nuclear power σε αναμονή (Πακιστάν / Γερμανία), Jungle World, 3 Ιουνίου 6
• Chistina Hacker: Η πυρηνική μαύρη αγορά ανθίζει, Umweltnachrichten, Απρίλιος 2004,
• Thomas Klein: Τα προγράμματα πυρηνικών όπλων "φτιάχτηκαν στη Γερμανία", Φόρουμ Ειρήνης, Φεβρουάριος 2002,
• Thomas Klein: Atomtechnik από Γερμανία (Ινδία, Πακιστάν), Junge Welt, 2 Ιανουαρίου 1
• * Gerhard Piper / BITS: Το πυρηνικό δυναμικό του Πακιστάν: εύρος και προβλήματα ασφάλειας (περιεκτική παρουσίαση, 10 σελίδες), πληροφορίες κατά του μιλιταρισμού, ami 11/2001,
• Urenco Γερμανία: ιστορία της εταιρείας,
• * Wolfgang Kötter: Το παράθυρο της τρωτότητας έχει πεταχτεί διάπλατα (πυρηνική τρομοκρατία), «Παρασκευή», 3 Δεκεμβρίου 12
• AFP / ND: Ο ΔΟΑΕ προειδοποιεί για την πυρηνική τρομοκρατία, Neues Deutschland, 9 Νοεμβρίου 11
• AFP / ND: Η Αλ Κάιντα με βρώμικη ατομική βόμβα; Νέα Γερμανία, 25 Νοεμβρίου 11
• Nbu / FAZ: Το Ιράν θέλει να διατηρήσει σε λειτουργία 24 φυγόκεντρους (Khan ...), FAZ, 25 Νοεμβρίου 11
• Ulrich Ladurner: The Mullahs and the Bomb, Die Zeit, 11. 11. 2004
• Εργασία / FAZ: Ένα πυρηνικό εργοστάσιο για το Πακιστάν, FAZ, 5 Δεκεμβρίου 12
• Joachim Krause (Συνέντευξη): Η γερμανικού τύπου ατομική βόμβα του Πακιστάν; Junge Welt, 13 Φεβρουαρίου 2
• Rainer Rupp: Ο Μουσάραφ στο λουρί της Ουάσιγκτον, η δράση κατά του πυρηνικού φυσικού Khan συναντά ευρείες διαμαρτυρίες μεταξύ του πληθυσμού, Junge Welt, 4 Φεβρουαρίου 2
• René Heilig: Έκπτωση επιχορήγησης για τον αρχηγό της τρομοκρατίας, Πακιστάν: Συνελήφθη ο ύποπτος κορυφαίος άνδρας της Αλ Κάιντα, Neues Deutschland, 31 Ιουλίου 7
• * Johannes Dieterich: Το ατομικό τρίγωνο (Γερμανοί, Ελβετοί και Νοτιοαφρικανοί λέγεται ότι είναι σε επαφή με τον μεσίτη της πυρηνικής τεχνολογίας Khan, Frankfurter Rundschau, 22 Οκτωβρίου 10
• * Roswitha Reich: The traces lead to Johannesburg (FRG, South Africa ...), Junge Welt, 20. 10. 2004
• * Hanna Ndlovu (Πρετόρια): Αλ Κάιντα στο Κέιπ Τάουν, φέρεται να σχεδίαζε επιθέσεις στη Νότια Αφρική, Neues Deutschland, 7 Αυγούστου 8
• * Hanna Ndlovu: Πυρηνικό συνδικάτο αποκαλύφθηκε στη Νότια Αφρική, συλλήψεις επίσης στη Γερμανία και τις ΗΠΑ, Neues Deutschland, 7 Σεπτεμβρίου 9
• * Hanna Ndlovu: Γερμανικό ίχνος στο πυρηνικό σκάνδαλο, Νέες συλλήψεις στη Νότια Αφρική, Νέα Γερμανία, 11 Σεπτεμβρίου 9
• Hans Leyendecker: Σύλληψη για πυρηνικές επιχειρήσεις (FRG, Khan, Libya ...), FAZ, 17 Νοεμβρίου 11
• Udo Buchholz: Roots of Atomic Technology (UAA / Urenco ...), ααα, Δεκ. 1999, αρ. 107
• ααα: Urenco στην παγκόσμια αγορά, ααα, Μάρτιος 2003, Νο. 139
• Markus Pettrup: Uranium: The stuff that dream of power are made of, aaa, Νο. 2000, Νο. 115
• Xanthe Hall, IPPNW: Atomic Power and the Bomb Are One, aaa, Dec 2001, No. 126
• "Urangate. Σκάνδαλο εκτοπισμού και δωροδοκίας στην πυρηνική βιομηχανία", 80 σελίδες, Verlag Die Werkstatt Göttingen, περ. 1991 (επίσης αναλυτικά για το Πακιστάν, το Χαν κλπ ...)
• Atom (Atomexpress & Atommüllzeitung): εμπλουτισμός ουρανίου, ένας δρόμος προς τη βόμβα (στο Jülich, το Πακιστάν, το Khan κλπ ...), Μάιος / Ιούνιος 1985 (!)
• Holger Strohm: Peaceful in the castrophe, Verlag Zweiausendeins, 1981
• Robert Jungk: The Atomic State, Kindler, 1977
• Bernd Moldenhauer: Η πυρηνική βιομηχανία στην FRG, φύλλα για τη γερμανική και διεθνή πολιτική, 10/1975

***

αρχή της σελίδας

***

***

αρχή της σελίδας

***