Τα ενημερωτικά δελτία THTR από το 2008

***

***

THTR Newsletter No. 123, Οκτώβριος 2008

Περιεχόμενο:

Τώρα είναι ώρα να δράσουμε:
Παιδικός καρκίνος γύρω από πυρηνικούς σταθμούς

*

Το ορυχείο Asse II αποκαλύπτει:
Τα στοιχεία καυσίμου THTR με υψηλή ραδιενέργεια εμφανίζονται ξανά!

*

Η μελέτη εμπιστευτικών πληροφοριών δείχνει:
Εγγενή περιστατικά και εκπομπές ραδιενέργειας από τη γραμμή HTR!

*

Πυρηνικοί σταθμοί = τεράστια κέρδη για τους μετόχους

*

Τώρα είναι ώρα να δράσουμε:

Παιδικός καρκίνος γύρω από πυρηνικούς σταθμούς

Ο πρόεδρος της πυρηνικής οργάνωσης γιατρών IPPNW, Δρ. ιατρ. Η Angelika Claussen, κάλεσε την Τετάρτη σε συνέντευξη Τύπου στο Βερολίνο να εξαχθούν τα απαραίτητα συμπεράσματα από τη μελέτη του παιδικού καρκίνου και να διασφαλιστεί η απαραίτητη πρόληψη του κινδύνου. «Τώρα είναι ώρα να δράσουμε, γιατί έχουμε ήδη χάσει πολύ χρόνο», είπε ο Κλάουσεν. «Εάν ο υπουργός Περιβάλλοντος Ζίγκμαρ Γκάμπριελ θέλει τώρα να βάλει σε αναμονή τη μελέτη για τον καρκίνο των παιδιών για ένα ακόμη μεγαλύτερο επίσημο κανάλι, τότε η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ θα πρέπει να θέσει την επειγόντως απαραίτητη πρόληψη των κινδύνων και συνεπώς την προστασία των πολιτών ως κορυφαία προτεραιότητα».

Ο Claussen επεσήμανε ότι υπήρχαν σοβαρές ενδείξεις για αυξημένα ποσοστά καρκίνου στην περιοχή των πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής για πάνω από δέκα χρόνια. Αξιόπιστα στοιχεία για αυτό είναι διαθέσιμα εδώ και οκτώ χρόνια και η τελική βεβαιότητα έχει πλέον παρέχεται από την τρέχουσα μελέτη για τον παιδικό καρκίνο που ξεκίνησε από το IPPNW το 2007. «Μπορεί κανείς να διαφωνήσει για τις λεπτομέρειες αυτής της μελέτης, αλλά ένα πράγμα έχει πλέον αποδειχθεί με βεβαιότητα», είπε ο Claussen: «Όσο πιο κοντά ζει ένα παιδί σε έναν πυρηνικό σταθμό, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου ή λευχαιμίας για το παιδί - και αυτό στα 25 μέτρα ακριβώς."

Ο καθηγητής Eberhard Greiser, Ινστιτούτο Δημόσιας Υγείας και Νοσηλευτικής Έρευνας στο Πανεπιστήμιο της Βρέμης, δήλωσε στο Βερολίνο ότι ο αριθμός των επιπλέον περιπτώσεων καρκίνου δεν ήταν το κεντρικό ερώτημα της μελέτης. Από αυτή την άποψη, είναι αμφίβολο εάν η επικεφαλής της μελέτης, η καθηγήτρια Maria Blettner, αναφέρεται επανειλημμένα μόνο σε έναν μικρό αριθμό περιπτώσεων στη «ζώνη των 5 χιλιομέτρων» και στην καλύτερη περίπτωση λέει τη μισή αλήθεια. Ο Γκρέιζερ τόνισε: "Αν μιλάμε για αριθμούς, τότε σε ολόκληρη την περιοχή μελέτης έχουμε να κάνουμε με 29 έως 121 επιπλέον περιπτώσεις καρκίνου. Αυτό είναι το 275% - 8% όλων των καρκίνων σε παιδιά έως 18 ετών στην περιοχή μελέτης - Άρα σε ακτίνα 5 χιλιομέτρων - γύρω από τους πυρηνικούς σταθμούς. Μιλάμε λοιπόν για σημαντικό ποσοστό περιπτώσεων καρκίνου σε μικρά παιδιά».

Ο Δρ. rer. nat. Ο Sebastian Pflugbeil, Πρόεδρος της Εταιρείας για την Προστασία από την Ακτινοβολία, επεσήμανε σε αυτό το πλαίσιο ότι διεξήχθη μια πρόσθετη μελέτη περιπτώσεων ελέγχου για να καθοριστεί εάν το κύριο αποτέλεσμα της μελέτης του παιδικού καρκίνου στο Μάιντς, μια σημαντική εξάρτηση από απόσταση των κινδύνων, επίσης μέσω ενός μπορούν να εξηγηθούν μεγάλος αριθμός άλλων πιθανών παραγόντων που επηρεάζουν (συγχυτές) όπως τα φυτοφάρμακα. «Δεν έχει βρεθεί τέτοιος παράγοντας σύγχυσης», λέει ο Pflugbeil. «Οι ερευνητές από το Μητρώο Παιδικών Καρκίνου του Mainz διαπίστωσαν ότι μόνο η απόσταση από τους πυρηνικούς σταθμούς παρείχε σημαντικά αποτελέσματα. Αν υποθέσει κανείς ότι η έκθεση σε ραδιενέργεια μειώνεται με την απόσταση, όπως και ο παρατηρούμενος κίνδυνος, τότε το συμπέρασμα είναι ότι η αιτία της αυξημένης Τα ποσοστά καρκίνου πρέπει να αναζητηθούν στις ραδιενεργές εκπομπές από τους πυρηνικούς σταθμούς».

Ο καθηγητής Δρ. ιατρ. Greiser και ο καθηγητής Dr. ιατρ. Ο Wolfgang Hoffmann, Πανεπιστήμιο του Greifswald, Τμήμα Επιδημιολογίας Εφοδιασμού και Κοινοτικής Υγείας, επιβεβαίωσε τη σωστή υπολογιστική εκτέλεση της μελέτης, αλλά σχολίασε επίσης κριτικά τα συμπεράσματα της συζήτησης της μελέτης. Ο Χόφμαν κατέστησε σαφές: «Μια αιτιώδης συνεισφορά στις ραδιενεργές εκπομπές από πυρηνικούς σταθμούς δεν μπορεί σίγουρα να αποκλειστεί με βάση αυτά τα αποτελέσματα της μελέτης».

Οι καθηγητές Greiser και Hoffmann και ο Dr. Ο Pflugbeil είναι μέλη της πλουραλιστικής επιτροπής εμπειρογνωμόνων της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ακτινοπροστασίας, η οποία συμβούλεψε τη μελέτη του παιδικού καρκίνου του Γερμανικού Μητρώου για τον Καρκίνο της παιδικής ηλικίας στο Μάιντς. Στις 10 Δεκεμβρίου 2007, αυτή η επιτροπή δήλωσε ομόφωνα στη δήλωσή της για τα αποτελέσματα της μελέτης ότι οι εκλύσεις ραδιενεργών από γερμανικούς πυρηνικούς σταθμούς δεν μπορούν να αποκλειστούν ως αιτία του αυξημένου αριθμού περιπτώσεων παιδικού καρκίνου.

Σύμφωνα με τον καθηγητή φυσικής Schmitz-Feuerhake -πρώην Πανεπιστήμιο της Βρέμης- οι πυρηνικές εγκαταστάσεις απελευθερώνουν περισσότερη ραδιενέργεια από ό,τι αναφέρεται επίσημα. Οι χειριστές θα πραγματοποιούσαν συνεχείς μετρήσεις στην καμινάδα εξάτμισης και στα λύματα. "Υπάρχουν όμως παραδείγματα μη εξουσιοδοτημένων εκλύσεων. Αυτό αντικατοπτρίζεται, μεταξύ άλλων, στο γεγονός ότι σημαντικά περισσότερα δικεντρικά χρωμοσώματα βρέθηκαν στο αίμα παιδιών κοντά στον πυρηνικό σταθμό Krümmel και στο πυρηνικό ερευνητικό κέντρο GKSS ως μέρος του μια εκτεταμένη μελέτη σε σχέση με τα μη εκτεθειμένα παιδιά. Τα δικεντρικά χρωμοσώματα είναι ένας συγκεκριμένος δείκτης βλάβης από την ακτινοβολία.

Το επιχείρημα των αρχών ότι η δόση είναι πολύ μικρή για να προκαλέσει το παρατηρούμενο αποτέλεσμα δεν είναι έγκυρο. Η πληθυσμιακή δόση δεν μπορεί να μετρηθεί άμεσα, αλλά πρέπει να προσομοιωθεί χρησιμοποιώντας υπολογισμούς μοντέλων από τις μετρούμενες εκπομπές. Οι αβεβαιότητες στον καθορισμό της δόσης μπορεί να ανέρχονται σε πολλές δυνάμεις του δέκα, ειδικά στην περίπτωση μικρών παιδιών.

Για τον Dr. ιατρ. Ο Claussen πρέπει τώρα να εφαρμόσει την αρχή της πρόληψης των κινδύνων που απαιτείται από το ευρωπαϊκό και το συνταγματικό δίκαιο. Η γιατρός έκανε μια σύγκριση από την πρακτική της: "Αν τόσες σοβαρές παρενέργειες γίνονταν γνωστές σε ένα φάρμακο, τότε αυτό το φάρμακο θα αποσυρόταν αμέσως από την αγορά μέχρι να διευκρινιστούν πλήρως τα αίτια των παρενεργειών. Αυτό είναι ένα αυτονόητο προληπτικό μέτρο αρχή για την προστασία των ασθενών. Γιατί αυτό δεν ισχύει για τη λειτουργία των πυρηνικών σταθμών;

Πηγή: Δελτίο τύπου IPPNW, www.ippnw.de

*

Μεταξύ 1967 και 1978, 124.494 συσκευασίες ραδιενεργών αποβλήτων χαμηλής στάθμης και 1.293 συσκευασίες ραδιενεργών αποβλήτων μεσαίου επιπέδου αποθηκεύτηκαν στο ορυχείο Asse II κοντά στο Wolfenbüttel στο πρώην αλατωρυχείο. Αυτό λέει η επίσημη έκδοση της 18ης Απριλίου 2002 στον «ενημερωμένο κατάλογο ραδιονουκλεϊδίων». Ενόψει του Gorleben, αυτό το πείραμα είχε σκοπό να αποδείξει πόσο καλά τα αλατωρυχεία θα ήταν κατάλληλα για την αποθήκευση πυρηνικών αποβλήτων για χιλιάδες χρόνια.

Για χρόνια, η εισροή νερού και αλυσίβας έχει μετατρέψει το Asse σε ατομική τουαλέτα με ξέπλυμα προς τα πάνω. Μια ολόκληρη περιοχή ζει τώρα με τον φόβο των ραδιενεργών υπολειμμάτων των περασμένων δεκαετιών. Ο Γαϊδούρας πρόκειται να πλημμυρίσει σύντομα. Ο φόβος για τις πρωτοβουλίες πολιτών: Η πλημμύρα μετατρέπει τον αλυκή θόλο σε σφουγγάρι και κινητοποιεί ακόμη περισσότερο τις ραδιενεργές ουσίες. Στις 5 Ιουλίου 2008, χίλιοι άνθρωποι διαδήλωσαν εναντίον αυτού.

Σύμφωνα με επίσημες πληροφορίες, στο ορυχείο Asse βρίσκονται 102 τόνοι ουρανίου, 87 τόνοι θορίου και 11,6 κιλά πλουτώνιο. Το θόριο είναι μια σαφής ένδειξη ότι αποθηκεύτηκαν επίσης ραδιενεργές ουσίες από το THTR Jülich. Ο αντιδραστήρας με βότσαλο του Arbeitsgemeinschaft Versuchsreaktor (AVR) είχε ισχύ 15 MW και λειτουργούσε από το 1966 (πρώτη κρισιμότητα) έως το 1988. "Μέχρι το τέλος του 1985, πάνω από 255.000 στοιχεία καυσίμου χρησιμοποιήθηκαν στο AVR" (1), σύμφωνα με τον χειριστή. Έγραψε τα ακόλουθα σχετικά με την απόρριψη χρησιμοποιημένων στοιχείων ραδιενεργού καυσίμου:

«Το 1973 δημιουργήθηκε ένα πρόγραμμα για τη δοκιμαστική αποθήκευση στοιχείων καυσίμου AVR στο αλατωρυχείο Asse, το οποίο μαζί με τη μονάδα δοκιμών επανεπεξεργασίας JUPITER προσέφεραν επαρκή χωρητικότητα για τη διάθεση AVR εκείνη την εποχή. Ωστόσο, το προσωρινό κλείσιμο του Asse και ο επαναπροσανατολισμός του έργου JUPITER απαιτούσε αναθεώρηση της έννοιας της διάθεσης»(2).

Αν και μόνο ραδιενεργά απόβλητα χαμηλής και μέσης ραδιενέργειας μπορούν να αποθηκεύονται στο Asse, συνέβη κάτι άλλο: Από το 1967 έως το 1982, μόνο το 93% εμπλουτισμένο ουράνιο-235 χρησιμοποιήθηκε στο THTR Jülich: «Στο AVR, η ομάδα εργασίας ήταν επομένως αντικαθιστώντας σταδιακά στοιχεία καυσίμου υψηλής εμπλουτισμού που περιέχουν θόριο από το 1982 συγκροτήματα καυσίμου χαμηλού εμπλουτισμού. Το 1985 αποτελούσαν το 43% των στοιχείων καυσίμου που περιέχονται στον κύκλο του αντιδραστήρα »(3). Είναι άσκοπο να υποθέσουμε εάν μεταξύ 1967 και 1978 είχαν αποθηκευτεί εκατό χιλιάδες από αυτά τα ιδιαίτερα ραδιενεργά στοιχεία καυσίμου ή περισσότερα. Δεν έπρεπε να συμβεί.

Οι Πράσινοι της Κάτω Σαξονίας δημοσίευσαν το στην αρχική τους σελίδα "Συνοδευτικός κατάλογος για την πειραματική αποθήκευση ραδιενεργών αποβλήτων μέσης στάθμης στο αλατωρυχείο Asse", Αποστολέας: Jülich πυρηνική ερευνητική εγκατάσταση. Ημερομηνία: 15 Δεκεμβρίου 12. Ονομάζονται τα απόβλητα U, Th (Thorium!) και SP. Είδος ραδιενεργών αποβλήτων: «Μπίλιες καυσίμων σε τενεκέ»! - Έτσι αποθηκεύτηκε με ασφάλεια με αυτόν τον τρόπο για χιλιετίες. Αυτό είναι ένα κακόγουστο αστείο!

Στην έκδοση Αυγούστου 2008 του μηνιαίου περιοδικού "Konkret", ο Detlef zum Winkel ήταν ο πρώτος που επεσήμανε ότι τα πυρηνικά απόβλητα υψηλής ραδιενέργειας από το THTR Jülich αποθηκεύονταν στο Asse και σχολίασε: "Για να απαριθμήσετε τέτοια απόβλητα με τον γενικό όρο low to medium Το επίπεδο ραδιενεργού είναι ένα παραπλανητικό κοινό για μια δεκαετία που δύσκολα μπορεί να ξεπεραστεί όταν πρόκειται για θράσος. Η διευκρίνιση αυτού θα ήταν ένα από τα καθήκοντα του βουλευτή που εκπροσωπεί την εκλογική περιφέρεια στην οποία βρίσκεται η Asse στη Bundestag: ο Sigmar Gabriel, ο οποίος είναι τώρα και υπουργός Περιβάλλοντος στο Βερολίνο.»

Και υπάρχει μια άλλη άκρως εκρηκτική σύνδεση με το Winkel στο «Konkret»: «Ο Asse κρύβει την κληρονομιά των απαρχών του γερμανικού πυρηνικού προγράμματος. Δεδομένου ότι τα πράγματα λάμπουν για τόσο καιρό και είναι τόσο δύσκολο να κρυφτούν, θα μπορούσε να λύσει πολλούς γρίφους και μυστικά από την εποχή που ο Αχμαντινετζάντ μας ονομαζόταν ακόμα Φραντς Γιόζεφ Στράους. Στην Καρλσρούη και αλλού ήταν - κατά τύχη! - εργάστηκε στα ίδια έργα που θέλει επί του παρόντος το Ιράν, τον εμπλουτισμό ουρανίου και τον αντιδραστήρα βαρέος νερού».
Οι άσοι το βγάζουν στο φως. Έχοντας αυτό κατά νου: καλή τύχη!

Σημειώσεις:
1. "Μακροχρόνια εμπειρία με τον πειραματικό πυρηνικό σταθμό AVR", BBC + HRB, 1987, σελίδα 7
2. The pebble bed reactor of the experimental reactor work group ", Εκδ.: AVR, BBC, HRB; Μάιος 1987, σελίδα 19
3. Δείτε στην ενότητα 1., σελίδα 6. Αυτό το άρθρο παρέχει επίσης μια σημαντική εικόνα της επιχειρησιακής πρακτικής του AVR: «Τα πρώτα χρόνια λειτουργίας, υπήρχαν ιδιαίτερα απαιτούμενα για συντήρηση εξαρτήματα σε περιοχές εντός του περιορισμού του αντιδραστήρα που ήταν μόνο ατελώς προστατευμένο από την άμεση ακτινοβολία. Αυτό εξηγεί τις σχετικά υψηλές δόσεις στα πρώτα 3 χρόνια λειτουργίας. Αφού αυτά τα εξαρτήματα αντικαταστάθηκαν από καλύτερα...», ήρθαν στο Asse;
Σε επιστολή προς τον συντάκτη στο WA στις 29 Αυγούστου 8, έγινε αναφορά στη σύνδεση Asse - THTR. Στις 2008 Σεπτεμβρίου 5, το WA ανέφερε επίσης σχετικά με αυτό ως μέρος μιας θεματικής σελίδας: "Τι προήλθε από το NRW;" 

*

Μια νέα μελέτη (1) από τον επιστήμονα Rainer Moormann σχετικά με τη λειτουργία του αντιδραστήρα υψηλής θερμοκρασίας θορίου (THTR) AVR στο Jülich, ο οποίος έκλεισε το 1988, όχι μόνο θέτει υπό αμφισβήτηση ολόκληρη την προηγούμενη επίσημη αρχιτεκτονική ασφάλειας αυτής της γραμμής αντιδραστήρα , αλλά και κλονίζει τις δηλώσεις της διεθνούς ατομικής κοινότητας για τα πλεονεκτήματα των αντιδραστήρων νέας γενιάς IV στα θεμέλιά τους.

Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτή η κριτική προέρχεται από έναν επιστήμονα που κάνει τακτική έρευνα στη γραμμή HTR στο Forschungszentrum Jülich εδώ και πολλά χρόνια και έχει δημοσιεύσει σχετικά. Με έναν άνευ προηγουμένου βαθμό διαφάνειας, αυτή η «επαναξιολόγηση που σχετίζεται με την ασφάλεια» είναι η πρώτη που αποκαλύπτει σημαντικά προβλήματα στη λειτουργία και την τρέχουσα αποσυναρμολόγηση του γενικού αντιδραστήρα δοκιμής (AVR) στο Jülich και αντιμετωπίζει σημαντική ραδιενεργή μόλυνση. Ακολουθούν αναλυτικά τα αποτελέσματα:

1. Πολλά προβλήματα ασφαλείας στο AVR έχουν μέχρι στιγμής κρυφτεί.
"Αυτή η εργασία ασχολείται κυρίως με ορισμένα ανεπαρκώς δημοσιευμένα αλλά σχετικά με την ασφάλεια προβλήματα της λειτουργίας AVR."

2. Η αποξήλωση το φέρνει στο φως: Υπήρχε σημαντικά υψηλότερη μόλυνση εντός της εγκατάστασης από την προβλεπόμενη. Η σκόνη ραδιενεργού γραφίτη είναι «κινητή».
«Το κύκλωμα ψύξης AVR είναι πολύ μολυσμένο με μεταλλικά προϊόντα σχάσης (Sr-90, Cs-137), γεγονός που προκαλεί σημαντικά προβλήματα με την τρέχουσα αποσυναρμολόγηση. Η έκταση της μόλυνσης δεν είναι ακριβώς γνωστή, αλλά η αξιολόγηση των πειραμάτων εναπόθεσης προϊόντων σχάσης υποδηλώνει ότι αυτή η μόλυνση έφτασε σε λίγα τοις εκατό του αποθέματος πυρήνα στο τέλος της λειτουργίας και επομένως είναι τάξεις μεγέθους υψηλότερη από τους προκαταρκτικούς υπολογισμούς και επίσης σημαντικά υψηλότερη από τη μόλυνση σε μεγάλο LWR. Ένα σημαντικό ποσοστό αυτής της μόλυνσης συνδέεται με τη σκόνη γραφίτη και ως εκ τούτου είναι εν μέρει ευκίνητο σε ατυχήματα εκτόνωσης πίεσης, τα οποία πρέπει να ληφθούν υπόψη στις αξιολογήσεις ασφάλειας των μελλοντικών αντιδραστήρων.

3. Απαράδεκτα υψηλές θερμοκρασίες πυρήνα είναι η αιτία των υψηλών εκλύσεων.
«Προέκυψε ότι η μόλυνση του κυκλώματος ψύξης AVR δεν προκλήθηκε κυρίως από ανεπαρκή ποιότητα στοιχείου καυσίμου, όπως υποτίθεται προηγουμένως, αλλά από απαράδεκτα υψηλές θερμοκρασίες πυρήνα, οι οποίες επιτάχυναν σημαντικά τις εκλύσεις. Οι ανεπίτρεπτα υψηλές θερμοκρασίες του πυρήνα ανακαλύφθηκαν μόνο 1 χρόνο πριν από το τελικό τέλος της λειτουργίας του AVR, καθώς ο πυρήνας του συμπλέγματος βότσαλων δεν έχει ακόμη λειτουργήσει. Οι μέγιστες θερμοκρασίες πυρήνα στο AVR είναι ακόμα άγνωστες, αλλά ήταν πάνω από 200 K πάνω από τις υπολογισμένες τιμές. (...) Προς το παρόν, δεν είναι δυνατοί αξιόπιστοι εκ των προτέρων υπολογισμοί των θερμοκρασιών του πυρήνα σε βότσαλα."

4. Η γεννήτρια ατμού υπέστη ζημιά κατά τη λειτουργία.
«Επιπλέον, μετρήθηκαν αζιμουθιακές διαφορές θερμοκρασίας έως και 200 ​​K στην άκρη του πυρήνα, οι οποίες πιθανώς οφείλονται σε ανισορροπία απόδοσης. Τα νήματα θερμού αερίου με θερμοκρασίες πάνω από 1100 ° C, που θα μπορούσαν να έχουν καταστρέψει τη γεννήτρια ατμού, μετρήθηκαν περιστασιακά πάνω από τον πυρήνα.

5. Η λειτουργία AVR δεν ήταν ασφαλής και αναξιόπιστη. Ως αποτέλεσμα, αυτές οι αρνητικές ιδιότητες ασφάλειας μπορούν επίσης να αναμένονται σε αντιδραστήρες μελλοντικής γενιάς IV.
«Ως εκ τούτου, δεν υπήρχε ασφαλής και αξιόπιστη λειτουργία AVR σε θερμοκρασίες εξόδου αερίου κατάλληλες για θερμότητα διεργασίας, όπως υποτίθεται ότι ήταν η βάση της ανάπτυξης VHTR με βότσαλο στο έργο Generation IV».

6. Τα σφαιρικά συγκροτήματα καυσίμου HTR δεν μπορούν να αποτρέψουν τη διαφυγή ραδιενέργειας. Ένας μύθος αποκαλύπτεται ως ψέμα.
«Τα προβλήματα μόλυνσης AVR σχετίζονται επίσης με το γεγονός ότι τα ανέπαφα συγκροτήματα καυσίμου HTR δεν μπορούν να θεωρηθούν ως σχεδόν πλήρες εμπόδιο για τα μεταλλικά προϊόντα σχάσης όπως συμβαίνει για τα ευγενή αέρια. Τα μέταλλα διαχέονται στον πυρήνα του καυσίμου, στις επικαλύψεις και στον γραφίτη. Μια ανακάλυψη μέσω αυτών των φραγμών λαμβάνει χώρα σε μακροπρόθεσμη κανονική λειτουργία όταν ξεπεραστούν ορισμένα όρια θερμοκρασίας ειδικά για το προϊόν σχάσης. Υπάρχει ένα άλυτο αδύναμο σημείο στο HTR που δεν υπάρχει σε άλλους αντιδραστήρες.»

7. Υπάρχει ανεξέλεγκτη (!) κατανομή ραδιενεργών νουκλεϊδίων σε όλο το κύκλωμα ψύξης.
«Ένα άλλο αδύναμο σημείο του HTR που συνέβαλε στη μόλυνση του AVR οφείλεται στο γεγονός ότι τα νουκλεΐδια που απελευθερώνονται από τα στοιχεία καυσίμου στο HTR κατανέμονται με ανεξέλεγκτο τρόπο σε ολόκληρο το κύκλωμα ψύξης. Λόγω των υψηλών ρυθμών εναπόθεσης των χημικά αντιδρώντων προϊόντων σχάσης στα κυκλώματα ψύξης HTR, η δραστηριότητα που απελευθερώνεται από τα στοιχεία καυσίμου δεν μπορεί να αφαιρεθεί χρησιμοποιώντας ένα σύστημα καθαρισμού, όπως είναι στάνταρ στο LWR.
Σχολιάστε: Τώρα λοιπόν γνωρίζουμε γιατί οι χειριστές του THTR Hamm αντιστάθηκαν στο αίτημά μας για ένα μητρώο νουκλεϊδίων τόσο βίαια μετά τον τερματισμό της λειτουργίας του. Μια επιπλέον καταστροφή θα είχε γίνει προφανής και δημόσια!

8. Έγινε εισροή νερού. Αυτά πρέπει να εξαλειφθούν στο μέλλον με πρόσθετες συσκευές.
«Σε περίπτωση εισόδου νερού, η διείσδυση υγρού νερού στο βότσαλο, όπως συνέβη σε ένα ατύχημα AVR, πρέπει να αποκλειστεί δομικά προκειμένου να αποφευχθεί ένας πιθανός θετικός συντελεστής κενού αντιδραστικότητας με εκτροπή αντιδραστικότητας».

9. Λείπει εντελώς ένα αεροστεγές δοχείο (ασφαλές δοχείο), αλλά είναι απολύτως απαραίτητο.
«Τα κριτήρια για τη μέγιστη ανεκτή συσσωρευμένη δραστηριότητα στο κύκλωμα ψύξης HTR αναπτύχθηκαν με βάση τους γερμανικούς κανονισμούς για ατυχήματα σχεδιασμού και με βάση τις απαιτήσεις συντήρησης και αποσυναρμολόγησης. Η εφαρμογή αυτών των κριτηρίων σε αντιδραστήρες με βότσαλο οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο αεριοστεγής περιορισμός είναι απαραίτητος ακόμη και αν δεν υποθέσουμε υπερβολικές θερμοκρασίες πυρήνα.

10. Στη μελέτη του, ο συγγραφέας συζητά εάν, για λόγους ασφάλειας, θα πρέπει γενικά να απέχει από τις θερμοκρασίες καυτών αερίων στο μέλλον.
Με άλλα λόγια: Ο αντιδραστήρας πολύ υψηλής θερμοκρασίας (VHTR), που ευνοείται ιδιαίτερα στη Γενιά IV, δημιουργεί έναν ιδιαίτερα μεγάλο αριθμό προβλημάτων που δεν έχουν ακόμη επιλυθεί. Ένα «πολύ εκτεταμένο πρόγραμμα Ε&Α» θα ήταν απαραίτητο για αυτό πριν ξεκινήσουν περαιτέρω βήματα.

11. Η περαιτέρω ανάπτυξη του αντιδραστήρα με βότσαλο θα είναι πολύ δαπανηρή και επομένως οι οικονομικοί κίνδυνοι θα πρέπει να εκτιμηθούν με ακρίβεια εκ των προτέρων. Αξίζει τον κόπο η τεράστια προσπάθεια;
«Ένας πειραματικός αντιδραστήρας με βοτσαλωτό στρώμα με εκτεταμένα όργανα θα ήταν απαραίτητος για την επίλυση αυτών των προβλημάτων. Πριν ξεκινήσει ένα πρόγραμμα Ε&Α αυτού του μεγέθους, θα πρέπει να εκπονηθεί μια μελέτη σκοπιμότητας που περιλαμβάνει εκτίμηση κόστους, προκειμένου να ποσοτικοποιηθεί ο οικονομικός κίνδυνος αυτής της εξέλιξης.»

12. Όλες οι προηγούμενες μελέτες ασφάλειας HTR ήταν ανεπαρκείς και υπερβολικά αισιόδοξες στα συμπεράσματά τους.
«Σε ό,τι αφορά ατυχήματα εκτός σχεδιασμού, τα προβλήματα ασφάλειας σε περίπτωση εισόδου αέρα / πυρκαγιάς δεν έχουν ακόμη επιλυθεί επαρκώς. Μια συγκριτική μελέτη ασφάλειας του HTR με βότσαλο, του μπλοκ HTR και της γενιάς III LWR θα ήταν χρήσιμη για να λάβουμε μια πιο αξιόπιστη δήλωση σχετικά με την ασφάλεια των τρεχουσών εννοιών HTR με βότσαλο: Από τη σημερινή οπτική γωνία, προηγούμενες μελέτες ασφάλειας για αντιδραστήρες βοτσαλωτής κλίνης πρέπει επίσης να θεωρηθούν αισιόδοξος».

Μετά τη δημοσίευση αυτής της κρίσιμης μελέτης στο πλαίσιο του Ερευνητικού Κέντρου Jülich, μπορεί να υπάρξει μόνο ένα αίτημα: Όχι άλλα ευρώ για έρευνα HTR και Generation IV. καμία κατασκευή του PBMR στη Νότια Αφρική, που θα είχε ακριβώς τα αναφερόμενα προβλήματα!

Σημειώσεις:
1. Rainer Moormann: «Επαναξιολόγηση σχετικά με την ασφάλεια της λειτουργίας του αντιδραστήρα με βότσαλο AVR και συμπεράσματα για μελλοντικούς αντιδραστήρες». Αναφορές από Forschungszentrum Jülich, 4275. ISSN 0944-2952.

Η μελέτη ως αρχείο PDF από τον διακομιστή της κεντρικής βιβλιοθήκης του Forschungszentrum Jülich

*

Φτηνό ρεύμα από πυρηνικούς σταθμούς; Ειδικά για τους φτωχούς ανθρώπους, όπως πρότεινε ο Laurenz Meyer με δημαγωγική πρόθεση να δελεάσει λίγους ιδιαίτερα ηλίθιους;

Το πολυβραβευμένο ντοκιμαντέρ του Florian Opitz «The Big Sale» έδειξε στις 23 Σεπτεμβρίου 9 στο ARTE την πραγματικότητα στη μοναδική χώρα της Αφρικής με πυρηνική ενέργεια. Επειδή μέσα Νότια Αφρική Υπάρχουν δύο πυρηνικοί σταθμοί στο Koeberg κοντά στο Κέιπ Τάουν και το κόστος για το THTR (που ονομάζεται PBMR) που σχεδιάστηκε ακριβώς δίπλα του έχει ήδη δεκαπλασιαστεί σε 10 χρόνια. Το 1999 η κρατική εταιρεία παροχής ενέργειας ESKOM ιδιωτικοποιήθηκε και αύξησε τις τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας έως και 300 τοις εκατό. Πολλά νοικοκυριά στις φτωχογειτονιές αντιμετώπισαν οικονομικές δυσκολίες. Η ESKOM έκλεισε το ρεύμα για έως και 20.000 νοικοκυριά το μήνα.

Ο φτωχός πληθυσμός και οι πολέμιοι της ιδιωτικοποίησης κατέφυγαν στην αυτοβοήθεια και επανασύνδεσαν παράνομα τα αποσυνδεδεμένα νοικοκυριά στο ηλεκτρικό δίκτυο. Η ΕΣΚΟΜ τους διώκει αλύπητα με τη βοήθεια του κράτους. Στην πολύ συγκινητική ταινία, τον λόγο του λέει ο ακτιβιστής Bongani Lubisi, ο οποίος πεθαίνει τέσσερις μήνες μετά το τέλος της ταινίας κάτω από ανεξήγητες συνθήκες.

Μετά από περαιτέρω ανατριχιαστικά παραδείγματα ιδιωτικοποιήσεων στην Αγγλία, τις Φιλιππίνες και τη Βολιβία, ο νικητής του βραβείου Νόμπελ οικονομίας Joseph E. Stiglitz χαρακτηρίζει το απάνθρωπο σύστημα ως εξής: «Σύγκρισα κάποτε ορισμένες πτυχές της οικονομικής πολιτικής με τον σύγχρονο πόλεμο. Ο σύγχρονος πόλεμος επιδιώκει να απανθρωπίσει, να αφαιρέσει τη συμπόνια. Ρίχνεις βόμβες από 15.000 μέτρα, αλλά δεν μπορείς να δεις πού προσγειώνονται, δεν βλέπεις καμία ζημιά. Είναι σχεδόν σαν ένα παιχνίδι στον υπολογιστή."
πληροφορίες: www.dergrosseausverkauf.de

Αγαπητοι αναγνωστες!
Εκτός από τη συγκλονιστική μελέτη του Moormann για το THTR στο Jülich, η ακόμη τρέχουσα ανάλυση 198 σελίδων της γραμμής HTR του Öko-Institut από το 1986 μπορεί τώρα να προβληθεί στον ιστότοπό μας. Τα μέσα ενημέρωσης εξακολουθούν να αναφέρουν εκτενώς το THTR, για παράδειγμα:

•  «Η πυρηνική ενέργεια και οι αντίπαλοί της. Μια ιστορία του αντιπυρηνικού κινήματος "στο Deutschlandradio στις 6 Αυγούστου 8.
•  «Πού είναι η κατακραυγή από τους αντιπάλους της πυρηνικής ενέργειας;» Στο «DerWesten» (WAZ-WR-WP) στις 10 Σεπτεμβρίου 9.
•  "25 Years of the Hamm-Uentrop Reactor" στο "That's how it was" στο WDR στις 13 Σεπτεμβρίου 9.
•  «Ακριβά ερείπια. Αποτυχημένα μεγάλα πυρηνικά έργα "στο Deutschlandradio στις 14 Σεπτεμβρίου 9.

Όταν η καγκελάριος Μέρκελ ήρθε στο Hamm-Uentrop για να θέσει τον θεμέλιο λίθο για τους νέους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα στις 29 Αυγούστου, μόνο δύο μέλη του BI μας και των Πρασίνων (και της Greenpeace) διαδήλωσαν από το Hamm. Ωστόσο, λάβαμε εκτενή κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης. Ωστόσο, η χαμηλή συμμετοχή σε διαμαρτυρίες από το περιβαλλοντικό κίνημα ήταν εξαιρετικά ενοχλητική! - Δεν μπορούμε να είμαστε παντού και να κάνουμε τα πάντα. Όσον αφορά τις μελέτες για τον καρκίνο, επίσης, απαιτείται μεγάλη πρωτοβουλία από νέους ανθρώπους. - Δεν είμαστε εταιρεία παροχής υπηρεσιών για να μπορούν οι άλλοι να κάτσουν και να πουν: «Κάνε το!» Δεν λειτουργεί έτσι.

ΥΓ: Ελάτε στο Gorleben στις 8 Νοεμβρίου! Επικοινωνήστε μαζί μας για τις ευκαιρίες κοινής χρήσης διαδρομής από το Hamm!

***

αρχή της σελίδας

***

***

αρχή της σελίδας

***