Τα ενημερωτικά δελτία THTR από το 2007

***

***

Ενημερωτικό δελτίο THTR Νο. 118, Δεκ. 2007

Πυρηνικοί γκάνγκστερ!

Βάναυση επίθεση στο Νοτιοαφρικανικό πυρηνικό ερευνητικό κέντρο Pelindaba, όπου οι εταιρείες BRD παράγουν πυρηνικά καύσιμα για τον αντιδραστήρα υψηλής θερμοκρασίας. Μάχη στο κέντρο ελέγχου
Εκεί, με τη βοήθεια των γερμανικών εταιρειών NUKEM (Alzenau), Uhde (Dortmund), SGL Carbon (Wiesbaden, Meitingen), Essener εργοστάσιο σωλήνων υψηλής πίεσης EHR (παράρτημα Dortmund) και της θυγατρικής των ΗΠΑ Meridium (Walldorf) στην Pelindaba η παραγωγή το πυρηνικό καύσιμο για το Pebble Bed Modular Reactor (PBMR), μια βαριά ένοπλη επίθεση στο κέντρο ελέγχου του πυρηνικού ερευνητικού κέντρου έλαβε χώρα στις 8 Νοεμβρίου 2007.

Τέσσερις γκάνγκστερ εισέβαλαν κατευθείαν στον πίνακα οργάνων της πυρηνικής εγκατάστασης και τραυμάτισαν σοβαρά με πυροβολισμούς τον υπεύθυνο διευθυντή. Στο πλαίσιο αυτό, μόλις τώρα έγινε γνωστό ότι μια ένοπλη επίθεση σημειώθηκε επίσης τον Ιούνιο του 2007 κατά την οποία ένας άλλος μάνατζερ πυροβολήθηκε.

Το Spiegel Online ανέφερε την τελευταία επίθεση στις 11/11/2007: «Δύο από τους τέσσερις ένοπλους άνδρες είχαν πρόσβαση σε ένα ηλεκτρονικά κλειδωμένο δωμάτιο ελέγχου και εισέβαλαν στο ταμπλό, αναφέρει η εφημερίδα «Saturday Star». Πυροβόλησαν τον υπεύθυνο μάνατζερ Άντον Γκέρμπερ στο στήθος - και εξαφανίστηκαν λίγο αργότερα».

Σύμφωνα με την επίσημη κυβερνητική φιλοσοφία, το Pelindaba είναι ένα από τα πιο ασφαλή μέρη στη Δημοκρατία της Νότιας Αφρικής, η οποία μαστίζεται από το πιο σοβαρό και εξαιρετικά συχνό έγκλημα. Το πώς οι δράστες κατάφεραν να μπουν στο πυρηνικό κέντρο ελέγχου δεν είναι ακόμη απολύτως σαφές. Άλλωστε, όχι μόνο υπήρχαν διάφορα σημεία ελέγχου με βιντεοεπιτήρηση, αλλά και ηλεκτρονικοί φράχτες και συστήματα ασφαλείας να ξεπεραστούν.
Η νοτιοαφρικανική εφημερίδα "Pretoria News" ανέφερε ότι ένας υπάλληλος του εργοστασίου άκουσε έναν δυνατό κρότο στο ανατολικό τετράγωνο και ότι οι επιτιθέμενοι θα μπορούσαν να είχαν χρησιμοποιήσει μια πυροσβεστική σκάλα έξω από το κτίριο για να αποκτήσουν πρόσβαση σε ένα παράθυρο, το οποίο στη συνέχεια άνοιξε με δύναμη. Κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων που ακολούθησαν στο κέντρο ελέγχου, ο υπεύθυνος διευθυντής τραυματίστηκε σοβαρά από δύο σφαίρες που μόλις και μετά βίας έχασαν την καρδιά και τη σπονδυλική στήλη.

Διεθνής αμηχανία
Οι δράστες κατάφεραν να τραπούν σε φυγή μετά την επίθεση. Τι ήθελαν όμως στο κέντρο πυρηνικών ερευνών; Η «Die Welt» ανέφερε και προσπάθησε στις 11/11/2007 να καταλάβει το όλο θέμα:

«Ένας εκπρόσωπος της αστυνομίας επιβεβαίωσε ότι οι εγκληματίες αναζητούνται. Μέχρι στιγμής δεν έχουν γίνει συλλήψεις. Το περιστατικό είχε ήδη συμβεί την Πέμπτη. Τα κίνητρα των δραστών που τράπηκαν σε φυγή χωρίς να εντοπιστούν παρέμειναν αδιευκρίνιστα.

Περισσότερες από έξι ατομικές βόμβες κατασκευάστηκαν στην Pelindaba κατά την περίοδο του απαρτχάιντ, αλλά εξουδετερώθηκαν πριν από τη δημοκρατική ανατροπή στο ακρωτήριο. Σύμφωνα με επίσημα ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, το ουράνιο οπλικής ποιότητας εξακολουθεί να βρίσκεται στο χώρο του εργοστασίου υπό διεθνή επίβλεψη και χρησιμοποιείται για ιατρικούς σκοπούς για την παραγωγή ισοτόπων. (...)
Στο παρελθόν, η αχαλίνωτη υψηλή βία στη χώρα υποδοχής του Παγκοσμίου Κυπέλλου ποδοσφαίρου 2010 δεν σταματούσε σε εγκαταστάσεις με το υψηλότερο επίπεδο ασφάλειας, όπως πρεσβείες ή αεροδρόμια».

Το γενικό ελβετικό στρατιωτικό περιοδικό ASMZ έγραψε στις 10.11 Νοεμβρίου. 2007: «Οι πολιτικοί της αντιπολίτευσης επέκριναν το περιστατικό ως σοβαρή απειλή για την ασφάλεια της χώρας. «Εάν η Pelindaba έπεφτε στα χέρια τρομοκρατών, η ασφάλεια ολόκληρης της χώρας θα μπορούσε να τεθεί σε κίνδυνο», δήλωσε η Dianne Kohler Barnard, βουλευτής της Δημοκρατικής Συμμαχίας.

Αυτή η αμηχανία έρχεται σε μια εξαιρετικά ακατάλληλη στιγμή: η Νότια Αφρική ετοιμάζεται επί του παρόντος να αναλάβει την προεδρία του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας, ο οποίος υποτίθεται ότι θα προετοιμάσει μια σύμβαση που θα εξασφαλίσει υψηλό επίπεδο διεθνούς πυρηνικής ασφάλειας και αποτελεσματική ασφάλεια κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων. αποτέλεσμα. Δεν γίνεται πιο γκροτέσκο!

Νότια Αφρική: Εγκληματικό πυρηνικό σούπερ μάρκετ
Μόλις τρεις μέρες αργότερα, αφότου έγινε γνωστή η τρέχουσα επίθεση γκάνγκστερ στο κέντρο πυρηνικών ερευνών της Νότιας Αφρικής στην ΟΔΓ, το πρακτορείο ειδήσεων AP ανέφερε ότι ο «πατέρας της πακιστανικής ατομικής βόμβας» είχε ανατεθεί εδώ και δεκαετίες. Abdul Quadeer Khan, ενεργοί λαθρέμποροι πυρηνικών Γκόθαρντ Λερτς Μετά την τυπική αποτυχία προηγούμενων διαδικασιών, πρέπει ακόμα να απαντήσει στο Ανώτατο Περιφερειακό Δικαστήριο της Στουτγάρδης για φερόμενη συμμετοχή στην ανάπτυξη του προγράμματος πυρηνικών όπλων της Λιβύης. Η κύρια βάση των επιχειρήσεων του για την ανάπτυξη και την κατασκευή φυγόκεντρων για την κατασκευή ατομικών βομβών ήταν η Νότια Αφρική. Τα σχέδια κατασκευής προέρχονταν από τον Khan, ο οποίος τα χρησιμοποίησε ως υπάλληλος του γερμανο-ολλανδικού ομίλου ΟΥΡΕΝΚΟ (Gronau / Almelo) κλάπηκε παράνομα εκεί τη δεκαετία του 70. 

Το AP ανέφερε στις 14 Νοεμβρίου 11: «Είχε τα εξαρτήματα φυγόκεντρου να κατασκευάζονται στη Νότια Αφρική. Ένα φορτηγό πλοίο με εξαρτήματα σταμάτησε στο δρόμο προς τη Λιβύη το 2007, η παράδοση ματαιώθηκε. Ο μηχανικός έλαβε περίπου 2003 εκατομμύρια μάρκα (περίπου 55 εκατομμύρια ευρώ) για τις υπηρεσίες του, ειπώθηκε. Σύμφωνα με την εισαγγελία, το ποσό καταβλήθηκε και για την κατασκευή των φυγοκεντρητών».

ο Αντιδραστήρας υψηλής θερμοκρασίας PBMR αναπτύσσεται στη Νότια Αφρική ειδικά για εξαγωγή σε αναδυόμενες χώρες. Ως αποτέλεσμα, όλο και περισσότερα κράτη αποκτούν ουράνιο, γεγονός που αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο διάδοσης. Η Νότια Αφρική δεν ήταν μόνο κόμβος διεθνούς λαθρεμπορίου πυρηνικών κατά τη διάρκεια του καθεστώτος του απαρτχάιντ, είναι ακόμα και σήμερα. Τα τρέχοντα περιστατικά στην Pelindaba και η πραγματική κατασκευή πυρηνικών όπλων μαζικής καταστροφής δείχνουν ότι η αστυνομία, τα δικαστήρια και η κυβέρνηση δεν κατάφεραν να στεγνώσουν τον ατομικό βάλτο τα τελευταία χρόνια.

Με την κατασκευή του PBMR, που υλοποιείται με τη βοήθεια των γερμανικών εταιρειών NUKEM, Uhde, SGL Carbon, Essener σωλήνων υψηλής πίεσης (EHR) και Meridium, γίνονται πιο πιθανά μελλοντικά ατομικά σκάνδαλα και πιθανώς ακόμη και ατομικοί πόλεμοι. - Ποια είναι η πραγματική πυρηνική συμμορία εδώ;

Ενημέρωση:

Μια εβδομάδα μετά τη χειρότερη επίθεση σε πυρηνική εγκατάσταση στην πρόσφατη ιστορία, αποκαλύπτονται ορισμένες νέες λεπτομέρειες. Οι αρχές ασφαλείας της Νότιας Αφρικής είναι προφανώς ακόμα στο σκοτάδι.
Σύμφωνα με τους «The Times» της 14ης Νοεμβρίου 2007, μια άλλη ομάδα επιτιθέμενων εντοπίστηκε στο δυτικό τμήμα της εγκατάστασης και τράπηκε σε φυγή απαρατήρητη μετά από ανταλλαγή πυρών.

Η πρώτη ομάδα τεσσάρων ενόπλων κατέσχεσε έναν υπολογιστή, ο οποίος στη συνέχεια αφέθηκε σε ένα μπαλκόνι κοντά στο κέντρο ελέγχου. Δεν είναι ακόμη γνωστό εάν ο σκληρός δίσκος έχει αφαιρεθεί. Στις ιστοσελίδες διαφόρων εφημερίδων της Νότιας Αφρικής αναφέρθηκε ότι οι δράστες πρέπει να ήταν εξαιρετικά εξοικειωμένοι με την πυρηνική εγκατάσταση. Μόνο ένα ομάδα υψηλής εξειδίκευσης με εσωτερική γνώση θα μπορούσε επομένως να είχε τη δυνατότητα να απενεργοποιήσει τα συστήματα συναγερμού και να ξεπεράσει όλα τα εμπόδια. Οι δράστες προφανώς γνώριζαν ακριβώς πού ήθελαν να λάβουν μέτρα.
Οι εκθέσεις της Νότιας Αφρικής αναφέρονται επανειλημμένα στις ατομικές βόμβες που ήταν οπλισμένες εδώ μέχρι το 1993 και ρωτούν εάν οι δύο επιτιθέμενες ομάδες ήθελαν να συνδυάσουν και να συνδυάσουν δύο διαφορετικά συστατικά (βόμβα και κώδικες ανάφλεξης ή εκκίνησης) με εξαιρετικά καταστροφική πρόθεση. Και ποιες πληροφορίες υπήρχαν ακόμα σε αυτόν τον υπολογιστή σήμερα. Θα ήταν πραγματικά μοιραίο λάθος αν και τα δύο εξαρτήματα ήταν τοποθετημένα τόσο κοντά το ένα στο άλλο και προφανώς τόσο εύκολα προσβάσιμα!

Ή μήπως οι γκάνγκστερ ήθελαν να κλέψουν συγκεκριμένο υλικό ή πληροφορίες; Τα δεδομένα που αποθηκεύονται στον υπολογιστή θα μπορούσαν να είναι χρήσιμα για τη διεθνή τρομοκρατία.

Περαιτέρω ασυνέπειες συζητούνται στον Τύπο της Νότιας Αφρικής: Τι έκανε η αρραβωνιαστικιά του βαριά τραυματισμένου επικεφαλής πυρηνικού μηχανικού Anton Gerber στο εξαιρετικά ευαίσθητο μέρος της εγκατάστασης τη στιγμή της επίθεσης; Πόσο σοβαρές είναι οι δηλώσεις του Γκέρμπερ πριν την επίθεση ότι περίμενε να ληφθούν «μπελάδες». Ήξερε τίποτα;

Το εξαμελές προσωπικό ασφαλείας σε αυτό το τμήμα της εγκατάστασης, συμπεριλαμβανομένου του αφεντικού τους, απολύθηκαν μετά την επίθεση. Αυτοί και ο τρόπος εργασίας τους θα αποτελέσουν αντικείμενο έρευνας. Υπήρξαν διαρροές ή συνεργοί;

Τα πρόσωπα των δραστών φαίνονται αόριστα μόνο στα βίντεο παρακολούθησης. Δεν υπάρχει ίχνος των δραστών. - Έχει γίνει μια εξαιρετικά ενοχλητική υπόθεση για την πυρηνική βιομηχανία της Νότιας Αφρικής και το κράτος. Η οργάνωση προστασίας του περιβάλλοντος Earthlife Africa αναφέρθηκε ακόμη και στους New York Times με την κριτική της δήλωση. Μπορεί κανείς να προσβλέπει στην εξέλιξη των γεγονότων.

Η εγκύκλιος THTR περιέχει άρθρα για τις ακόλουθες εταιρείες:
Στο NUKEM: Νο. 101 (2005), 107 (2006) και 110 (2007).
Σχετικά με το Uhde: No. 100 (2005), 101 (2005), 111 (2007)
Σχετικά με τις εργασίες σωλήνων υψηλής πίεσης Essener (EHR): No. 110 (2007), 111 (2007), 112 (2007)
Όσον αφορά το SGL Carbon: No. 102 (2005), No. 117 (2007)
On Meridium: Νο. 116 (2007)
Για URENCO και Khan: No. 95 (2004), No. 99 (2005), No. 101 (2005), No. 104 (2006), No. 111 (2007)

Ενώ στην Ολλανδία το δίκτυο του «πατέρα της πακιστανικής ατομικής βόμβας», Abdul Quadeer Khan, έχει γίνει αντικείμενο ευρείας κοινωνικής συζήτησης, στην ΟΔΓ υπάρχουν μόνο σποραδικές και μεμονωμένες αναφορές σε επιλεγμένες εφημερίδες. Και αυτό παρά το γεγονός ότι οι Γερμανοί και οι Ελβετοί που κατοικούν στη Νότια Αφρική είναι οι κύριοι ένοχοι.
 
Όταν η Λιβύη άρχισε να συνεργάζεται με τη Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας το 2003, αποκαλύφθηκαν οι αδίστακτες μηχανορραφίες: Ήδη στα τέλη της δεκαετίας του '90, ο Γερμανός μηχανικός Γκόθαρντ Λερτς προετοίμασε την παράδοση ενός συστήματος φυγοκέντρησης για τον εμπλουτισμό ουρανίου οπλικής ποιότητας. Ο Gerhard Wisser από τη Ζυρίχη ανέλαβε την παραγωγή εξαρτημάτων και τα έβαλε σε ένα εργοστάσιο στη Νότια Αφρική. Στη συνέχεια παρουσιάζονται τα επιμέρους στάδια του σκανδάλου, αν και το τέλος δεν φαίνεται πολύ.

Ο δημοσιογράφος Wolfgang Frey έγραψε στο "Liechtensteiner Wirtschaftswochenzeitung" στις 28 Ιουλίου 2007:

«Ενώ οι έρευνες για τη διεθνή πυρηνική μαφία δεν σημειώνουν καλή πρόοδο στην Ελβετία και τη Γερμανία, μια Νοτιοαφρικανική δίκη υπόσχεται να ξεκαθαρίσει. Δύο εμπλεκόμενοι έχουν ήδη αποσκευάσει εκεί.
Γκέρχαρντ Γουίσερς Το SMS προς τον σύντροφό του Johan Meyer ήταν ξεκάθαρο: «Το πουλί πρέπει να καταστραφεί, τα φτερά και τα πάντα». Λίγο πριν, το μυστικό πρόγραμμα ατομικής βόμβας της Λιβύης είχε αποκαλυφθεί από μια επιχείρηση πληροφοριών της CIA και ο Wisser προφανώς δικαίως ανησυχούσε ότι οι προμηθευτές ατομικής τεχνολογίας θα δέχονταν σύντομα επίθεση. Τουλάχιστον υπήρχαν αρκετά κοντέινερ με ανταλλακτικά για την παραγωγή της Λιβυκής βόμβας στο εργοστάσιο της εταιρείας Meyer στο Vanderbijltpark της Νότιας Αφρικής. Ο Wisser ξεκαθάρισε τη σοβαρότητα της κατάστασης σε άλλο SMS προς τον Meyer: «Μας ταΐσανε τα σκυλιά. (...)
Εν τω μεταξύ, ωστόσο, η εισαγγελία είχε προσπαθήσει να καταστήσει τη διαδικασία μυστική, προφανώς για να αποτρέψει το να έρθουν στο φως λεπτομέρειες του δικού της μυστικού προγράμματος πυρηνικών όπλων από την εποχή του απαρτχάιντ. Γιατί κάποιοι από τους εμπλεκόμενους συμμετείχαν και σε αυτό - ήδη ως προμηθευτές».

Μετά την έκρηξη της πρώτης ατομικής διαδικασίας λαθρεμπορίου στο Μανχάιν το 2006, η διαδικασία άνοιξε εκ νέου στη Νότια Αφρική φέτος. Με εκπληκτικά αποτελέσματα. Αξιοσημείωτο είναι ότι η δικαστική εξουσία προσπάθησε να διεξαγάγει εν μέρει τη διαδικασία κεκλεισμένων των θυρών.

Ο Ralf E. Krüger ανέφερε τα ακόλουθα για το "Der Tagesspiegel" στις 4 Σεπτεμβρίου 9:

«Στη Νότια Αφρική σήμερα οι κατηγορούμενοι για λαθρεμπόριο πυρηνικής τεχνολογίας για τη Λιβύη ήταν στο δικαστήριο. Ο 68χρονος Γερμανός (Γκέρχαρντ Βίσερ, η συντακτική ομάδα της RB) ομολόγησε. Λέγεται ότι μεσολάβησε για ένα συστατικό για το πρόγραμμα πυρηνικών όπλων της Λιβύης.
Σχεδόν ένα χρόνο μετά το τέλος της πρώτης δίκης στον κόσμο για μια υποτιθέμενη λαθρεμπορία πυρηνικής τεχνολογίας για τη Λιβύη - στο Mannheim - η έκρηξη ήρθε σε μια δεύτερη δίκη στο Ακρωτήριο. Σε αντάλλαγμα για μια ήπια ποινή, ο κατηγορούμενος Γερμανός επιχειρηματίας όχι μόνο ομολόγησε, αλλά και δεσμεύτηκε πλήρη συνεργασία με τις γερμανικές και τις νοτιοαφρικανικές αρχές. Αυτό αυξάνει την πιθανότητα να επαναληφθεί η δίκη εναντίον άλλου Γερμανού προπονητή, η οποία απέτυχε στο Mannheim το 2006. Επειδή κατηγορήθηκε στη μακρινή Πρετόρια από τον πρώην συνεργάτη του επειδή βοήθησε τόσο τη Λιβύη όσο και το Πακιστάν να επιτύχουν πυρηνική τεχνολογία με έναν κάτοικο της Σρι Λάνκα στο Ντουμπάι.»
Σύμφωνα με το AFP της 4ης Σεπτεμβρίου 9, ο Wisser καταδικάστηκε σε 2007 χρόνια αναστολή και τρία χρόνια κατ' οίκον περιορισμό. «Σύμφωνα με τις πληροφορίες, το δικαστικό σώμα θα εισπράξει επίσης το ισόποσο των 18 ευρώ σε μετρητά καθώς και ξένα περιουσιακά στοιχεία που ξεπερνούν τα 600.000 εκατ. ευρώ. Ως εκ τούτου, οι καταδικασθέντες ανέλαβαν να υποστηρίξουν τις αρχές της Νότιας Αφρικής και άλλων χωρών στις έρευνές τους εναντίον άλλων μελών του κυκλώματος λαθρεμπορίου».

Η Julia Raabe έγραψε στις 13 Σεπτεμβρίου 9 στο "Der Standard" για την πρόοδο της έρευνας και για τις απίστευτες διαστάσεις που αντιπροσώπευαν τη "μεγαλύτερη απειλή για τη Συνθήκη Μη Διάδοσης των Πυρηνικών Όπλων":
Με νέες έρευνες και την ποινική δίωξη υπόπτων, η Νότια Αφρική θέλει να πιέσει για την τελική κατάρρευση ενός κυκλώματος λαθρεμπορίου πυρηνικής τεχνολογίας. Τμήματα του δικτύου γύρω από τον Πακιστανό πυρηνικό επιστήμονα Abdul Qadeer Khan, που αποκαλύφθηκε το 2003, θα μπορούσαν να είναι ακόμα ενεργά. προειδοποίησε ο εκπρόσωπος της Νότιας Αφρικής στον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ), Abdul Minty, στο περιθώριο της συνεδρίασης του Συμβουλίου των Διοικητών του ΔΟΑΕ στη Βιέννη αυτή την εβδομάδα. «Το παράνομο δίκτυο είναι πιθανώς η μεγαλύτερη απειλή για τη Συνθήκη για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων».

Για χρόνια, το κύκλωμα λαθρεμπορίου πουλούσε πυρηνική τεχνολογία πέρα ​​από τον διεθνή έλεγχο σε κράτη όπως η Λιβύη, το Ιράν και η Βόρεια Κορέα. Η πλήρης έκταση των λαθραίων συναλλαγών είναι ακόμα άγνωστη μέχρι σήμερα. το δίκτυο λειτουργούσε σε περισσότερες από 30 χώρες. Ανατινάχτηκε όταν η Λιβύη πιάστηκε στα χέρια να παρέχει πυρηνική τεχνολογία και τίποτα δεν μπορούσε να αμφισβητηθεί. (...) Λίγα φαίνεται να είναι γνωστά για τις τρέχουσες δραστηριότητες του ρινγκ. «Δεν υπάρχουν στοιχεία για οποιαδήποτε δραστηριότητα από το δίκτυο Khan», δήλωσε ο ειδικός σε θέματα πυρηνικής ενέργειας Mark Fitzpatrick του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (IISS) στο Λονδίνο για το πρότυπο. «Τα άτομα που είναι γνωστό ότι συμμετείχαν είναι εκτός επιχείρησης». Υπάρχουν, ωστόσο, ακόμη άγνωστοι προμηθευτές που τώρα κρατούν χαμηλό προφίλ και που θα μπορούσαν να δραστηριοποιηθούν ξανά στο μέλλον».

Ενώ γίνεται σαφές ότι δεν έχουν συλληφθεί όλοι οι εγκληματίες και οι προμηθευτές που εμπλέκονται και ότι εμπλέκονται ακόμη και σε νέες πυρηνικές δραστηριότητες, ορισμένοι από τους συλληφθέντες δράστες προσπαθούν να απελευθερωθούν. Αυτό ανέφερε η «Neue Züricher Zeitung» στις 15 Οκτωβρίου 10. Ο Ελβετός μηχανικός που έχει συλληφθεί από τον Οκτώβριο του 2007 ως ύποπτος για παράνομο λαθρεμπόριο πυρηνικών Urs Tinner πρέπει, ωστόσο, να παραμείνει υπό κράτηση· το αίτημα αποφυλάκισης απορρίφθηκε.
Στις 14 Νοεμβρίου 2007, το PR-Inside ανέφερε ότι ο Gotthard Lerch έπρεπε να απαντήσει ξανά ενώπιον του Ανώτερου Περιφερειακού Δικαστηρίου της Στουτγάρδης μετά την αποτυχία μιας δίκης στο Mannheim. Η δίκη του Tinner αναμένεται να ξεκινήσει στις 5 Φεβρουαρίου 2008 στην Πρετόρια της Νότιας Αφρικής. Ακολουθεί η συνέχεια.

Σχετικά με το πυρηνικό σουπερμάρκετ του Khan και τι σχέση έχουν η ΟΔΓ, οι γερμανικές εταιρείες, η Νότια Αφρική, το Πακιστάν, το Ιράν και η Λιβύη, δείτε επίσης τα ακόλουθα άρθρα στην εγκύκλιο THTR:
Νο. 111 (2007): Η ατομική λαθρεμπορία του Khan και οι εταιρείες NRW
Νο. 104 (2006): Εκεί που ο Χαν έμαθε να αγαπά τη βόμβα
Νο. 99 (2005): Οι φυγόκεντροι ουρανίου είχαν σχεδόν τελειώσει στη Νότια Αφρική
Νο. 98 (2005): Ο Χαν προμήθευε το Ιράν
Νο. 95 (2004): Το ατομικό τρίγωνο: Γερμανία, Νότια Αφρική, Πακιστάν (Το πολυαναφερόμενο άρθρο)

Μετά το ατύχημα κατά τη διάρκεια εργασιών ελιγμών στον σιδηροδρομικό σταθμό Hammer, το ζήτημα της ασφάλειας για τον πληθυσμό του Hammer αυξάνεται. Ειδικά κατά τη μεταφορά επικίνδυνων εμπορευμάτων με εξαφθοριούχο ουράνιο (UF-6) στο εργοστάσιο εμπλουτισμού ουρανίου στο Gronau μέσω Hamm.

Τα άκρως επικίνδυνα βαγόνια συνήθως άφηναν αφύλακτα στο ναυπηγείο συγκέντρωσης Hammer μεταξύ 23:5 και 0.20:6 το βράδυ. Ακριβώς την ίδια ώρα στις 11 η ώρα της 2007ης Νοεμβρίου XNUMX, το ατύχημα συνέβη στο ίδιο σημείο: βαγόνια πήδηξαν έξω από τις γραμμές, κόπηκαν καλώδια, αναποδογύρισαν κιβώτια ρεύματος, διακόπτης, το κρεβάτι και η εναέρια γραμμή. σκάρτος.

Τι θα είχε συμβεί αν ένα εκτροχιασμένο βαγόνι χτυπούσε ένα κοντέινερ UF-6 που ήταν σταθμευμένο εκεί για πολλές ώρες;

Η πυροσβεστική και η πόλη του Χαμ δεν θα γνώριζαν καθόλου ότι μια τόσο επικίνδυνη μεταφορά θα περνούσε από το Χαμ! Επομένως, κατά τη γνώμη της πρωτοβουλίας πολιτών για την προστασία του περιβάλλοντος, η πόλη του Hamm θα πρέπει στο μέλλον να επιμείνει ώστε οι φορείς εκμετάλλευσης του εργοστασίου εμπλουτισμού ουρανίου στο Gronau να τους ενημερώνουν για τις επικίνδυνες μεταφορές, ώστε οι υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης Hammer να προειδοποιηθούν και να μπορέσουν να αναλάβουν ορισμένες προφυλάξεις.

Μετά από δύο έρευνες από την πρωτοβουλία πολιτών για την προστασία του περιβάλλοντος στο Hamm και την Κοινοβουλευτική Ομάδα των Πρασίνων και αρκετές διαμαρτυρίες, η δημοτική αρχή του Hamm απάντησε τελικά με μια λεπτομερή δήλωση (0809/07) σχετικά με τη μεταφορά άκρως επικίνδυνου εξαφθοριούχου ουρανίου μέσω Hamm.

Ο συνάδελφός μας Γκέρχαρντ Πάιπερ από το Κέντρο Πληροφοριών του Βερολίνου για τη Διατλαντική Ασφάλεια (BITS) ανέλυσε κριτικά αυτή τη δήλωση και - εν συντομία - κατέληξε στα ακόλουθα αποτελέσματα (αυτά τεκμηριώνονται λεπτομερώς στο παράρτημα):

1. Σύμφωνα με τις επίσημες πληροφορίες που έδωσε η διοίκηση της πόλης Hamm, η πυροσβεστική Hammer δεν διαθέτει αναγνωριστικό όχημα που θα μπορούσε να εντοπίσει ακόμη και μόλυνση με το εξαιρετικά επικίνδυνο εξαφθοριούχο ουράνιο.

2.  Λόγω του πολύ περιορισμένου και μερικώς απαρχαιωμένου δυναμικού (οχήματα έκτακτης ανάγκης από το 1977 και το 1982), η δήλωση της δημοτικής αρχής ότι ολόκληρη η διαχείριση έκτακτης ανάγκης της πόλης Hamm είναι «σίγουρα εξοπλισμένη ή εξοπλισμένη σύμφωνα με την τρέχουσα κατάσταση της τέχνης» ακατανόητος.
 
3. Η απόφαση της πρωτοβουλίας πολιτών ότι η τοποθεσία της πυροσβεστικής στη Rathenaustraße 16 απέχει μόλις λίγα μέτρα από τη θέση των σταθμευμένων βαγονιών με το εξαφθοριούχο ουράνιο δεν μπορούσε να ακυρωθεί από τη διοίκηση. Η κατανομή των διαφόρων επιμέρους εργασιών για την πρόληψη κινδύνων σε διαφορετικές τοποθεσίες δεν ισχύει για την άμυνα NBC!

4. Σε περίπτωση βλάβης του εξοπλισμού τους στη Rathenaustraße λόγω ατυχήματος, η πυροσβεστική υπηρεσία Hammer μπορούσε να παρακολουθήσει την καταστροφή να συμβαίνει μόνο από ασφαλή απόσταση.

5. Οι ακτίνες 50 έως 100 μέτρων για τις επικίνδυνες και αποκλεισμένες περιοχές που καθορίζονται από τη διοίκηση της πόλης Hamm είναι απλώς συστάσεις τακτικής σύμφωνα με τον κανονισμό 500 της πυροσβεστικής υπηρεσίας, οι οποίες πρέπει να ρυθμίζονται και να επεκτείνονται ανάλογα με την κατάσταση, λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψη τις συνθήκες ανέμου. Ένα σύννεφο ρύπων που περιέχει εξαφθοριούχο ουράνιο μπορεί να εξαπλωθεί για αρκετά χιλιόμετρα!

6. Οι υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης θα χρειαστούν πολύ χρόνο για να προετοιμαστούν πριν ανοίξει ένα δοχείο εξαφθοριούχου ουρανίου λόγω του ταξιδιού, φορώντας ειδικό προσωπικό εξοπλισμό και στήνοντας τις απαιτούμενες σκηνές απολύμανσης.

7. Τα λίγα υπάρχοντα οχήματα ABC επρόκειτο να μεταφερθούν από τη Ratheaustraße, κάτι που δεν θα έπρεπε να αποτελεί ανυπέρβλητο οικονομικό πρόβλημα.

8. Η άσκηση με προσομοιωμένο ατύχημα UF-6 που προτείνει η διοίκηση της πόλης είναι καλοδεχούμενη. Το ενδιαφερόμενο κοινό θα πρέπει να γίνει δεκτό ως θεατής.

Με την επέκταση του εργοστασίου εμπλουτισμού ουρανίου στην πόλη Gronau της Βεστφαλίας για την παραγωγή καυσίμων περισσότερων από 30 πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής, που έχει τώρα ξεκινήσει, η μεταφορά εξαφθοριούχου ουρανίου θα αυξηθεί πολλαπλάσια. Αυτή η κατάσταση είναι το αντίθετο της εξόδου! Τελικά, μόνο το κλείσιμο όλων των πυρηνικών εγκαταστάσεων μπορεί να μειώσει τον πιθανό κίνδυνο για τον πληθυσμό.

Αυτό το άρθρο συντομεύτηκε ελαφρώς ως επιστολή προς τον εκδότη στο WA στις 14 Νοεμβρίου 2007 και δημοσιεύτηκε επίσης στο τεύχος 185 του "anti atom aktuell" (www.anti-atom-aktuell.de).

***

αρχή της σελίδας

***

***

αρχή της σελίδας

***