| Η χρεοκοπία του αντιδραστήρα - THTR 300 | Τα ενημερωτικά δελτία THTR |
| Μελέτες για το THTR και πολλά άλλα. | Η λίστα ανάλυσης THTR |
| Η έρευνα HTR | Το περιστατικό THTR στο «Spiegel» |
Τα ενημερωτικά δελτία THTR από το 2007
***
| 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | ||
| 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 |
| 2013 | 2012 | 2011 | 2010 | 2009 | 2008 |
| 2007 | 2006 | 2005 | 2004 | 2003 | 2002 |
***
THTR Newsletter No. 114, Ιούνιος 2007
Το PBMR έρχεται 10 χρόνια αργότερα.
Ίσως 15. Αν μη τι άλλο.
Ο πυρηνικός επιστήμονας Steve Thomas έφερε στο φως μερικές εκπληκτικές πληροφορίες στην τελευταία του μελέτη τον Απρίλιο του 2007 που έριξε νέο φως στο σχεδιαζόμενο έργο Pebble Bed Modular Reactor (PBMR). Ιδιαίτερα ενδιαφέροντα είναι τα νηφάλια χρονοδιαγράμματα εντός των οποίων οι εξαιρετικά επίπονες προσπάθειες της πυρηνικής βιομηχανίας να προχωρήσουν.
Στο τεύχος Νοεμβρίου 2006 του περιοδικού atw (Atomwirtschaft), ένα άρθρο τεσσάρων σελίδων ισχυριζόταν ότι ο «βασικός σχεδιασμός» του PBMR είχε ήδη ολοκληρωθεί το 2005 και ότι ο αντιδραστήρας θα μπορούσε να τεθεί σε λειτουργία το 2010. Αλλά ο αντιδραστήρας παραμένει πεισματάρης όπως ο προκάτοχός του, ο αντιδραστήρας υψηλής θερμοκρασίας θορίου (THTR) στο Hamm-Uentrop.
Τον Μάρτιο του 2007, ένας εκπρόσωπος του PBMR Society παραδέχτηκε ότι η κατασκευή του HTR δεν μπορεί να ξεκινήσει πριν από τα τέλη του 2008 ή τις αρχές του 2009. Ωστόσο, ακόμη και αυτή η υπόθεση είναι μια αισιόδοξη ευχή. Προς το παρόν δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι τουλάχιστον τα κατασκευαστικά σχέδια έχουν ολοκληρωθεί πλήρως. Οι συμφωνίες συνεργασίας όλων των εμπλεκόμενων εταιρειών δεν έχουν ακόμη συναφθεί όλες. Ως αποτέλεσμα, η τελική έκδοση των σχεδίων δεν μπορεί να υποβληθεί στον Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας της Νότιας Αφρικής πριν από το τέλος του 2007. Μπορεί να υποτεθεί ότι αυτή η αρχή θα χρειαστεί τουλάχιστον δύο χρόνια για να εξετάσει τα έγγραφα. Ως εκ τούτου, η κατασκευή θα μπορούσε να ξεκινήσει το 2010 το νωρίτερο.
Ένας εκπρόσωπος της PBMR-Gesellschaft επιβεβαίωσε ότι η φόρτωση με τα ραδιενεργά σφαιρικά στοιχεία καυσίμου μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της κατασκευής του εργοστασίου αντιδραστήρα. Αυτό εγείρει επίσης το ερώτημα εάν οι εταιρείες Uhde από το Dortmund και SGL Carbon από το Wiesbaden ενδέχεται να κατακλύζονται από την παραγωγή των στοιχείων καυσίμου; - Στη συνέχεια υπολογίζονται επιπλέον 6 μήνες για διάφορες εξετάσεις. Είναι αρκετό? Γιατί όπως έδειξε το παρελθόν με το THTR, μια σειρά από σφαίρες θα μπορούσαν να σπάσουν ή να κολλήσουν στο σύστημα του σωλήνα. Για παράδειγμα. Στο μεταξύ, σύμφωνα με τις τρέχουσες πληροφορίες χειριστή, φτάσαμε στο 2014, στο οποίο πρόκειται να τεθεί σε λειτουργία το THTR. Αυτό θα ήταν 10 χρόνια αργότερα, όταν ανακοινώθηκαν οι επίδοξοι φορείς εκμετάλλευσης το 1998.
Αυτή η τεράστια καθυστέρηση έχει φυσικά περαιτέρω επιπτώσεις στο επίσης προβλεπόμενο πρόγραμμα πυρηνικών εξαγωγών της Νότιας Αφρικής. Γιατί, ως γνωστόν, η πυρηνική βιομηχανία έχει μεγάλες ελπίδες για εξαγωγές HTR σε αναδυόμενες χώρες. Ο ειδικός σε θέματα πυρηνικής ενέργειας Steve Thomas ρωτά αυτάρεσκα τι δείχνει η τουλάχιστον δεκαετής καθυστέρηση στην υλοποίηση ενός επίδειξης σταθμού ηλεκτροπαραγωγής; Και αναφέρεται στο THTR στο Hamm-Uentrop, το οποίο έπρεπε να κλείσει το 423 μετά από 1989 ημέρες πλήρους φόρτωσης.
Στο σχέδιο πλαισίου περιβαλλοντικού πλαισίου της Νότιας Αφρικής (RFESR) του Ιανουαρίου 2007 υποτίθεται ότι η προγραμματισμένη μονάδα επίδειξης PBMR θα πρέπει τελικά να εκτελέσει διάφορες σειρές δοκιμών για άλλα 10 χρόνια, έτσι ώστε οι πρώτες εμπορικές παραγγελίες για αυτόν τον επίμονο αντιδραστήρα να μπορούν να ληφθούν το 2017 - και το 2021 ( !) θα μπορούσε, θα μπορούσε, θα μπορούσε ...
Τι άλλο να πούμε για αυτό; Όλα αυτά ακούγονται πολύ γνωστά σε εμάς τους κατοίκους του παροπλισμένου THTR. Πρέπει όμως αυτή η καταραμένη ιστορία να επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά;
Οι αδιόρθωτοι πυρηνικοί φετιχιστές της NRW Pinkwart και Thoben θα μπορούσαν να προειδοποιηθούν από την ανανεωμένη νοτιοαφρικανική εμπειρία THTR και να σταματήσουν να ξοδεύουν εκατομμύρια ευρώ σε έναν πτωχευτικό αντιδραστήρα για να μην καταλήξουν ως άμαθοι ηλίθιοι μπροστά στην ιστορία. Δυστυχώς, δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε μια τέτοια διορατικότητα. Τα οικονομικά συμφέροντα που εκπροσωπούν είναι πολύ μεγάλα. Με αυξανόμενες δυσκολίες στη Νότια Αφρική, η Pinkwart & Thoben μπορεί κάποια στιγμή να ισχυριστεί ευθαρσώς ότι οι Αφρικανοί είναι ανίκανοι και ότι εμείς στη Γερμανία μπορούμε να κάνουμε τα πάντα καλύτερα. Αλλά ποιος εργάζεται εδώ και χρόνια στο επίμονο PBMR στη Νότια Αφρική; - Είναι η Uhde από το Ντόρτμουντ, οι σωλήνες υψηλής πίεσης Essener (EHR), η RWE-NUKEM από το Essen, η SGL Carbon από το Wiesbaden. Ερασιτεχνισμός made in Germany!
Το κύριο τραγικό με αυτή την εξέλιξη είναι το γεγονός ότι τα πολλά δισεκατομμύρια ευρώ θα λείπουν για να μετριαστεί λίγο η επερχόμενη κλιματική καταστροφή μέσω συνεπών οικολογικών αλλαγών.
Λουλούδι Horst
Πληροφορίες από: Nuclear Monitor, No. 655, 3 Μαΐου 2007
Ατομική παγκοσμιοποίηση |
Τι κοινό έχουν το Νέο Μεξικό (ΗΠΑ), το Yibin (Κίνα), το Ρίο ντε Τζανέιρο (Βραζιλία), το Ιρκούτσκ (Ρωσία) και το Βεστφαλικό Gronau; Με την πρώτη ματιά τίποτα, αλλά με τη δεύτερη ματιά μια έντονη ατομική σχέση: ο εμπλουτιστής ουρανίου Urenco δραστηριοποιείται σε όλα αυτά τα μέρη σε όλο τον κόσμο, με τον Gronau να είναι ένας από τους κεντρικούς κόμβους στον ακτινοβόλο ιστό της αράχνης.
Μετά το Τσερνόμπιλ έγινε κοινός τόπος ότι οι συνέπειες της ατομικής ενέργειας γίνονται αισθητές παγκοσμίως. Το ραδιενεργό νέφος κινήθηκε σε όλο τον κόσμο το 1986. Αλλά αυτή η συνειδητοποίηση δεν βρήκε πάντα την απαραίτητη έκφραση στο πραγματικό έργο του αντιπυρηνικού κινήματος. Η διασυνοριακή συνεργασία (για να μην αναφέρουμε ένα παγκόσμιο δίκτυο αντιπυρηνικής αντίστασης) δεν είναι εύκολο να δημιουργηθεί και συχνά αποτυγχάνει λόγω γλωσσικών δυσκολιών και προβλημάτων απόστασης. Ωστόσο, μια ματιά στις δραστηριότητες της πυρηνικής βιομηχανίας αποκαλύπτει την ανάγκη για διεθνή αντιπυρηνική συνεργασία.
Οι προσπάθειες παγκοσμιοποίησης της γερμανικής και δυτικοευρωπαϊκής πυρηνικής βιομηχανίας θα περιγραφούν χρησιμοποιώντας τέσσερα παραδείγματα: τα Urenco, E.ON, Siemens και HTR-Technologie είναι παραδείγματα της προσπάθειας του πυρηνικού λόμπι για παραγγελίες σε όλο τον κόσμο.
Παράδειγμα 1 - Urenco
Η Urenco είναι μια πολυεθνική εταιρεία, το ένα τρίτο της οποίας ανήκει στη βρετανική και την ολλανδική κυβέρνηση και το ένα έκτο η E.ON και η RWE. Αυτό που μερικές φορές μοιάζει με μια τυπική μεσαίου μεγέθους εταιρεία της Βεστφαλίας στο Gronau είναι στην πραγματικότητα μια επιθετική κρατική-ιδιωτική πυρηνική εταιρεία που επεκτείνει δραστικά το μερίδιό της στην παγκόσμια αγορά εμπλουτισμού ουρανίου. Μόνο από το 2005 έως το 2006, η μετοχή αυξήθηκε από 19% σε 23%, σύμφωνα με πληροφορίες της ίδιας της εταιρείας. Με την επέκταση των εργοστασίων εμπλουτισμού ουρανίου (UAA) στο Gronau και στο Almelo (NL) καθώς και με την κατασκευή UAA στο Pierrelatte / Γαλλία και Νέο Μεξικό, η Urenco θα μπορούσε να προμηθεύσει ένα καλό 40% της παγκόσμιας αγοράς με εμπλουτισμένο ουράνιο σε λίγα χρόνια.
Μέσω της συνεργασίας με τη γαλλική κρατική εταιρεία AREVA και της εισόδου στην αμερικανική αγορά, η Urenco απέκτησε στρατηγικά σημαντικούς εταίρους στην περιοχή των G-8.
Η Ρωσία φροντίζει επίσης για τη διάθεση των αποβλήτων ουρανίου της, ενώ διατηρεί άριστες σχέσεις με αναδυόμενες πυρηνικές δυνάμεις όπως η Κίνα, η Νότια Αφρική, η Νότια Κορέα και η Βραζιλία.
Για να είμαστε σαφείς: ο εμπλουτισμός ουρανίου έχει νόημα μόνο εάν α) πιστεύεις στο μέλλον της πυρηνικής ενέργειας και/ή β) έχεις στρατιωτικές φιλοδοξίες. Η τεχνολογία φυγόκεντρου Urenco είναι υπεύθυνη για την κατασκευή της πακιστανικής ατομικής βόμβας, η οποία έχει φτάσει τώρα και στο Ιράν. Με άλλα λόγια: εάν θέλετε να καταργήσετε σταδιακά την πυρηνική ενέργεια, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να κλείσετε τις μονάδες εμπλουτισμού ουρανίου.
Αλλά το κόκκινο-πράσινο δεν όρισε καν το Gronau UAA ως πυρηνικό σταθμό ηλεκτροπαραγωγής στο "Ausstiegsgesetz" και αντ' αυτού εξέδωσε μια απεριόριστη λευκή επιταγή για συνεχή λειτουργία και μαζική επέκταση. Η σταδιακή κατάργηση των πυρηνικών φαίνεται διαφορετική.
Παράδειγμα 2 - Ε.ΟΝ
Η E.ON είναι η μεγαλύτερη γερμανική πυρηνική εταιρεία που συμμετέχει σε πολυάριθμους πυρηνικούς σταθμούς (βλ. www.sofa-ms.de). Η πυρηνική δέσμευση της E.ON στο εξωτερικό είναι λιγότερο γνωστή. Η εταιρεία είναι z. B. που συμμετείχε σε όλους τους σουηδικούς πυρηνικούς σταθμούς, συμπεριλαμβανομένου του περιβόητου πυρηνικού σταθμού Forsmark, στον οποίο σημειώθηκε σχεδόν σούπερ κατάρρευση το 2006. Η E.ON Energie δραστηριοποιείται μόνο σε 18 ευρωπαϊκές χώρες.
Στο διοικητικό συμβούλιο της E.ON συμμετέχουν γνωστοί φανατικοί πυρηνικοί. Ο Walter Hohlefelder ήταν επικεφαλής του τμήματος "Ασφάλεια Αντιδραστήρα και Διαχείριση Πυρηνικών Αποβλήτων" από το 1986-94 επί κυβέρνησης Kohl. Εκείνη την εποχή, απέτρεψε σημαντικά τις σοβαρές συνέπειες του Τσερνομπίλ στη Γερμανία.
Σήμερα υποστηρίζει νέα έργα πυρηνικών σταθμών στον τομέα της ευθύνης του. Η E.ON θέλει να κατασκευάσει νέους πυρηνικούς σταθμούς στη Ρουμανία (Cernavoda) και τη Σλοβακία (Bohunice). Η Μεγάλη Βρετανία στοχεύεται επίσης ως επικερδής πυρηνική αγορά.
Ο Hohlefelder είναι επίσης Αναπληρωτής Πρόεδρος του Εποπτικού Συμβουλίου της Urenco (βλ. παραπάνω) και ως εκ τούτου εκπροσωπείται επίσης στον τομέα του εμπλουτισμού. Επιπλέον, το αφεντικό της Urenco, Ένγκελμπρεχτ, είναι παλιό άτομο της E.ON και μέλος του διοικητικού συμβουλίου ο Μπέργκμαν είναι επίσης επίτιμος πρόξενος της Ρωσίας στο Ντίσελντορφ. Αυτό φυσικά καθιστά πολύ πιο εύκολη τη διαπραγμάτευση συμφωνιών για τα απόβλητα ουρανίου με τη ρωσική κυβέρνηση. Η E.ON έχει εξελιχθεί σε έναν από τους πιο επιθετικούς Ευρωπαίους πυρηνικούς λομπίστες τα τελευταία χρόνια.
Παράδειγμα 3 - Siemens
Η Siemens ήταν γνωστή ως βασικός παίκτης στο πυρηνικό λόμπι τις δεκαετίες του 1980 και του 90. Οι διαδηλώσεις μπροστά από τα κεντρικά γραφεία του τμήματος αντιδραστήρων KWU ή το μποϊκοτάζ της Siemens τράβηξαν μεγάλη προσοχή. Η Siemens ήταν πάντα ενεργή σε όλο τον κόσμο.
Η συμμετοχή στους πολιτικά πολύ αμφιλεγόμενους πυρηνικούς σταθμούς Atucha 1 (Αργεντινή), Angra 2 (Βραζιλία) και Mochovce (Σλοβακία) είναι απόδειξη αυτού. Τα τελευταία χρόνια οι πυρηνικές δραστηριότητες της εταιρείας έχουν γίνει πιο ήσυχες. Ωστόσο, αυτό δεν συμβαίνει επειδή η Siemens έχει πλέον αλλάξει στο "go green".
Απλώς στήνεις τον εαυτό σου διαφορετικά. Λόγω της ασθενούς κατάστασης στην Ευρώπη, η Siemens συγχώνευσε το τμήμα αντιδραστήρων με τη γαλλική Framatome. Η κοινοπραξία, στην οποία η Siemens κατέχει το 34%, μετονομάστηκε σε θυγατρική AREVA το 2006 σε AREVA NP. Η Siemens συνεχίζει να αναζητά παραγγελίες σε όλο τον κόσμο με αυτό το λογότυπο, αλλά συνεχίζει επίσης να κατασκευάζει στοιχεία καυσίμου στο Lingen. Εκτός από την άμεση πρόσβαση στη γαλλική αγορά, οι αντιδραστήρες «εκσυγχρονίζονται» στη Σουηδία, ενώ στην Κίνα πλειοδοτούν νέα κατασκευαστικά έργα, ενώ στην Τουρκία απέτυχαν. Παρεμπιπτόντως: στη Γαλλία το πυρηνικό πρόγραμμα ήταν πάντα πολιτικό και στρατιωτικό. Εδώ η συνεργασία με την AREVA άνοιξε νέες πόρτες για τη Siemens.
Η AREVA NP προσπαθεί αυτή τη στιγμή να εφαρμόσει τον «νέο» τύπο αντιδραστήρα EPR στην ευρωπαϊκή αγορά. Η κατασκευή ξεκίνησε στη Φινλανδία, αλλά έχει καθυστερήσει λόγω σοβαρών κατασκευαστικών ελαττωμάτων· στο Flamanville της Νορμανδίας, έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει το 2007. Η προηγούμενη υπόσχεση για έναν «εγγενώς ασφαλή» πυρηνικό σταθμό έχει εγκαταλειφθεί εδώ και καιρό.
Οι προπαρασκευαστικές εργασίες για τους λεγόμενους αντιδραστήρες 4ης γενιάς, για τους οποίους η AREVA ανέπτυξε τον αντιδραστήρα ANTARES, πέρασαν σε μεγάλο βαθμό απαρατήρητες από το κοινό.
Εδώ η Siemens συμμετέχει επίσης στο «International Generation IV Forum» μέσω της AREVA, στο οποίο συμμετέχουν επίσης η Νότια Αφρική, η Βραζιλία, ο Καναδάς, η Νότια Κορέα, οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Ιαπωνία, η Μεγάλη Βρετανία και η ΕΕ. Τελικά, η Siemens προσφέρει παλιό κρασί σε νέα μπουκάλια - και συνεχίζει αμείωτη την παγκόσμια πυρηνική στρατηγική της (παραλείπουμε τις πωλήσεις THTR εδώ).
Τι να κάνετε;
Οι γερμανικές πυρηνικές εταιρείες συνεχίζουν να ταλαιπωρούν τους πυρηνικούς εφιάλτες τους σε όλο τον κόσμο - δεν υπάρχει ίχνος προθυμίας να φύγουν. Απαιτείται αντίσταση απέναντι σε αυτό. Όταν ακτιβιστές από όλο τον κόσμο συγκεντρώνονται στο Heiligendamm για να διαδηλώσουν ενάντια στις πολιτικές των κρατών της G8, δεν πρέπει να αγνοηθεί ούτε το θέμα της πυρηνικής πολιτικής. Αποτελεσματική δράση κατά της παγκοσμιοποιημένης πυρηνικής βιομηχανίας μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της διεθνούς δικτύωσης των πρωτοβουλιών.
Δεν είναι εύκολο, αλλά είναι εφικτό. Μερικά σημερινά παραδείγματα το αποδεικνύουν: Το 2006/7, η περιβαλλοντική οργάνωση urgewald, μαζί με. Σε πολλά χρόνια λεπτομερούς εργασίας, το BI Environmental Protection Hamm μπόρεσε να αποκαλύψει τα παγκόσμια σχέδια HTR και το WISE Uranium Project μπόρεσε να κάνει κάτι παρόμοιο στο θέμα του ουρανίου.
Από το 2006 υπάρχει στενή συνεργασία μεταξύ των αντιπυρηνικών πρωτοβουλιών του Münsterland, της Ολλανδίας και της Ρωσίας για να σταματήσει η μεταφορά αποβλήτων ουρανίου από το Gronau / Almelo στη Ρωσία. Για πρώτη φορά, δημιουργήθηκε ένα πλαίσιο κοινής δράσης σε πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα μεταξύ του Gronau και του Irkutsk, το οποίο αγγίζει επίσης την Ολλανδία, τη Δανία, τη Σουηδία, τη Φινλανδία και την Εσθονία μέσω της διαδρομής μεταφοράς.
Με βάση την επιτυχή γαλλογερμανική συνεργασία κατά των μεταφορών CASTOR από τα γερμανικά πυρηνικά εργοστάσια στη Λα Χάγη και των μεταφορών CASTOR από εκεί στο Gorleben, δημιουργείται μια διασυνοριακή συνεργασία κατά των μεταφορών ουρανίου από το Pierrelatte στη νότια Γαλλία στο Gronau. μέχρι να προμηθεύσει την UAA Gronau με φυσικό ουράνιο. Η μεγάλη διαδήλωση κατά του EPR στο Χερβούργο το 2005 έλαβε ευρωπαϊκή υποστήριξη.
Πρέπει όμως να γίνουν περισσότερα για να σταματήσει η πυρηνική βιομηχανία. Πώς μπορούν να αποτραπούν αποτελεσματικά τα πυρηνικά έργα στην Κίνα, την Ινδία ή τη Νότια Κορέα; Πώς μπορεί να πειστεί η ΕΕ να τερματίσει τη συνθήκη ΕΥΡΑΤΟΜ που ορίζει την προώθηση της πυρηνικής ενέργειας; Πώς μπορεί να κλείσει το UAA Gronau και να αποτραπεί η παράταση της διάρκειας ζωής των γερμανικών πυρηνικών σταθμών; Πώς μπορούν να συντριβούν οι μονοπωλιακές ατομικές εταιρείες; Αυτά τα ζητήματα θα πρέπει να συζητηθούν στην αντιδιάσκεψη κορυφής της συνεδρίασης της G8.
Ένα πρώτο σημείο στόχο θα μπορούσε π.χ. Β. να είναι ένα ευρωπαϊκό αντιπυρηνικό συνέδριο. Ένας δεύτερος προορισμός θα μπορούσε να είναι μια διεθνής ημέρα μεταφοράς ουρανίου από το Pierrelatte μέσω Gronau / Almelo προς την Αγία Πετρούπολη και τη Σιβηρία. Υπάρχουν ήδη αρχικές σκέψεις. Γιατί ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: η πυρηνική βιομηχανία δεν θα εξαφανιστεί οικειοθελώς από προσώπου γης.
Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τεράστια πίεση από κάτω. Με λίγη δημιουργικότητα, υπάρχουν πολλοί τρόποι παρέμβασης ώστε η πυρηνική βιομηχανία να πάρει τη ραδιενεργή σούπα της πολύ αλμυρή.
Μάθιου Άικχοφ
Αυτό το άρθρο εμφανίστηκε αρχικά στο περιοδικό Grassroots Revolution του Μαΐου 2007.
Πυρηνική γραμμή αρουραίων, μέρος 3 |
Μέρος 1 Αυτή η σειρά τριών μερών έγινε το πιο διαβασμένο άρθρο στον ιστότοπό μας μετά από λίγες μόνο ημέρες. ο Μέρος 2 ανατυπώθηκε στο τεύχος Μαΐου του «anti atom aktuell» (aaa). Το περιοδικό «Graswurzelrevolution» έφερε μια περίληψη με τον τίτλο «Στα χνάρια των ατομικών φασιστών» στο τεύχος 319. Και έτσι σε εκατό χρόνια, αν δεν υπάρχει πλέον η αρχική μας σελίδα, η προσωπική σχέση πολλών επιστημόνων με τους φασίστες στα αρχεία Το καθεστώς μπορεί να ερευνηθεί ειδικά, εδώ είναι η λίστα σε μαύρο και άσπρο:
Φασίστες στην πυρηνική ερευνητική εγκατάσταση Jülich (KfJ) μετά το 1945
August William Quick: Μέλος του επιστημονικού συμβουλευτικού συμβουλίου (πριν το 1945: Επικεφαλής του Ινστιτούτου Αεροδυναμίτη στο Γερμανικό Ινστιτούτο Έρευνας για την Αεροπορία και την Αερομηχανική, Επικεφαλής Κατασκευών στην ομάδα αεροπορικών οπλισμών Junkers)
Gunther Otto Schenk: Μέλος του επιστημονικού συμβουλευτικού συμβουλίου (πριν από το 1945: από την 1η Μαΐου 5 NSDAP)
Wilhelm Groth: από το 1961 - 69 μέλος του επιστημονικού συμβουλίου, από το 1971 επίτιμο μέλος (πριν από το 1945: απασχολήθηκε με «ειδικά καθήκοντα» στο IG Farben, 1937 NSDAP, μέλος της SA, υπεύθυνος προσωπικού και Τύπου του NS-Sudetenbund)
Konrad Beyerle: ανέπτυξε το σύστημα υπερφυγοκέντρησης για τη Νότια Αφρική στο KfJ (πριν από το 1945: χρησιμοποιήθηκε στην ανάπτυξη συστημάτων φυγοκέντρησης για την κατασκευή ατομικών βομβών)
Hans Grosse: Μέλος του επιστημονικού συμβουλίου και επικεφαλής του ινστιτούτου εξαρτημάτων αντιδραστήρων εκεί (πριν από το 1945: Freikorps μέλος στο Kapp-Putsch, μέλος της SA, αρχιμηχανικός του Junkers-Werke)
Alfred Boettcher: Μέλος του διοικητικού συμβουλίου της KfJ (πριν από το 1945: Διευθυντής της DEGUSSA, κατηγορούμενος για την ανάπτυξη μυστικών όπλων, SS-Hauptsturmführer στο Leiden / Ολλανδία, καταδικάστηκε σε φυλάκιση εκεί για εγκλήματα πολέμου). - (Περισσότερες πληροφορίες στα μέρη 1 + 2 και στις εγκυκλίους THTR Νο. 95 και 110, HB)
Franz Bollenrath: συμμετείχε στη δημιουργία του KfJ (πριν από το 1945: επικεφαλής του Ινστιτούτου Έρευνας Υλικών του Γερμανικού Ινστιτούτου Αεροπορικών Ερευνών)
Ρολφ Ντάνελ: Μέλος του επιστημονικού συμβουλίου (πριν από το 1945: έως το 1933 μέλος του Νεανικού Γερμανικού Τάγματος, από την 1η Μαΐου 5 NSDAP, αρχηγός της ομάδας SA-Marinestandarte 1937 στο Königsberg)
Robert Haul: Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου, αναπληρωτής Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλευτικού Συμβουλίου, εργάστηκε στο Εθνικό Εργαστήριο Χημικών Ερευνών της Πρετόρια / Νότια Αφρική από το 1949-56 (πριν από το 1945: από την 1η Μαρτίου 3 NSDAP, επικεφαλής τμήματος στο Ινστιτούτο Kaiser Wilhelm, από το 33 λέκτορας στην Πράγα)
Ειδικά όσον αφορά το πυρηνικό πρόγραμμα της Νότιας Αφρικής και τον προγραμματισμένο αρθρωτό αντιδραστήρα Pebble Bed (PBMR), δεν πρέπει να αναφέρονται μόνο οι Konrad Beyerle και Robert Haul που αναφέρθηκαν παραπάνω, αλλά και για την «Εταιρεία Πυρηνικής Έρευνας»:
Καρλ Κάισλινγκ: διεξήγαγε διαπραγματεύσεις με τη Νότια Αφρική για λογαριασμό της Γερμανικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας (πριν από το 1945: NSDAP και SA-Obersturmführer, σελ. 15)
Πηγή: «Προσεγγίζοντας τη Βόμβα. Η γερμανο-αργεντινή πυρηνική επιχείρηση». Editor: Research and Documentation Center Chile - Latin America (FDCL), 1981, σελίδες 14 και 15.
Διαβάστε επίσης Μέρος 1 και Μέρος 2
Η μεταφορά ουρανίου γίνεται ένα διαχρονικό ζήτημα |
Ποιος θα το φανταζόταν αυτό! Οι μεταφορές εξαφθοριούχου ουρανίου από τη Γαλλία στο Gronau μέσω Hamm τυγχάνουν αφάνταστης προσοχής. Μετά την ήδη εκπληκτική κάλυψη των μέσων ενημέρωσης, προσγειώσαμε το τελευταίο μας πραξικόπημα: Το απόγευμα της 12ης Ιουνίου, πραγματοποιήσαμε αγρυπνία με περίπου 1 άτομα μπροστά από τις μεγάλες σιδηροδρομικές υπόγειες διαβάσεις στην οδό Lohauserholzstrasse.
Υπήρξε μεγάλη κυκλοφοριακή συμφόρηση λόγω πολλών φώτων στο εργοτάξιο και οι οδηγοί είχαν άφθονο χρόνο να δουν τα νέα μας πανό και να λάβουν ένα ειδικό φυλλάδιο για τους κατοίκους. Συνολικά μοιράστηκαν 900 ενημερωτικά φύλλα και η ανταπόκριση ήταν πολύ υψηλή. Κάποιοι κάτοικοι περίμεναν το υλικό μας λόγω ενός προηγούμενου άρθρου στο "Wochenblatt" (με 2 φωτογραφίες και κουτιά πληροφοριών ...). Το WA ανέφερε δύο φορές, το Lippwelle αρκετές φορές και έφερε συνεντεύξεις. Η αγρυπνία των 90 λεπτών δείχνει ξεκάθαρα ότι μπορούμε να επιτύχουμε σημαντική επιτυχία με λίγα μόνο άτομα.
Το επόμενο βήμα για τη δημόσια ανακοίνωση είναι η συνεδρίαση του συμβουλίου στις 19 Ιουνίου. Αναμένουμε τις πολυαναμενόμενες απαντήσεις στα ερωτήματά μας που κατέθεσε με πρωτοβουλία μας η Κοινοβουλευτική Ομάδα των Πρασίνων. Στις 21 Ιουνίου, θα πραγματοποιηθεί επίδειξη με έλεγχο διαδρομής κατά μήκος των σιδηροδρομικών γραμμών από τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό στο Lünen στις 18 μ.μ. Βήμα-βήμα θα κάνουμε το εργοστάσιο εμπλουτισμού ουρανίου στο Gronau (και άρα τους 32 πυρηνικούς σταθμούς που «τροφοδοτούνται» από αυτό) όλο και πιο σημαντικό θέμα. Η πυρηνική βιομηχανία δεν έχει πλέον ούτε λεπτό!
Η αστυνομία στο Recklinghausen απειλεί ξανά τους αντιπάλους της ΕΟΝ |
Εδώ και καιρό δουλεύουμε εντατικά με τους φίλους μας από τη MEGA-Waltrop σε θέματα μεταφοράς ουρανίου. Πραγματοποιήσαμε πολλές κοινές εκστρατείες στο Hamm και στην περιοχή Münsterland. Η καταστολή της αστυνομίας κατά του MEGA που έγινε τώρα μπορεί κάποτε να μας επηρεάσει όλους. Τεκμηριώνουμε το δελτίο τύπου μας:
Η αστυνομία της περιοχής Recklinghausen ενίσχυσε μαζικά την εκστρατεία ποινικοποίησης και εκφοβισμού εναντίον των επικριτών της Waltrop EON χθες, Τρίτη. Σε μια τηλεφωνική επικοινωνία, ένας εκπρόσωπος του αρχηγείου της αστυνομίας του Recklinghausen απείλησε έναν περιβαλλοντικό ακτιβιστή Waltrop με πιθανή καταστολή στη σύνοδο κορυφής της G8. Ο αστυνομικός αναφερόταν σε ένα άρθρο στο Διαδίκτυο της ομάδας Waltrop MEGA (Άνθρωποι ενάντια στα πυρηνικά εργοστάσια), το οποίο καλούσε σε μια «Παγκόσμια Ημέρα Πεζοπορίας» στις ακτές της Βαλτικής Θάλασσας για τη σύνοδο κορυφής της G8 και, με σαφώς αναγνωρίσιμη σατιρική πρόθεση, για « δρόμο προς την κορυφή" Συνιστάται επίσης να φέρετε μαζί σας εξοπλισμό αναρρίχησης, αξίνα και αλεξίπτωτα. Συγκεκριμένα, ο αστυνομικός αντιμετώπισε πιθανά «προβλήματα» με αστυνομικούς ελέγχους και απαγορεύσεις διαμονής. Ρωτήθηκε επίσης εντατικά για τις λεπτομέρειες του ταξιδιού των αντιπάλων του Waltrop G8 στο Heiligendamm.
«Αν αυτή η κλήση δεν ήταν ένα κακόγουστο αστείο, οι φόβοι μας δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν ότι οι τρέχουσες απόπειρες ποινικοποίησης κατά των αντιπάλων της Waltrop EON σχετίζονται επίσης με τις διαδηλώσεις της G8. Το κάλεσμα ήταν μόνο για εκφοβισμό. Απορρίπτουμε κατηγορηματικά αυτή τη μαζική συμπεριφορά της αστυνομίας και απαιτούμε συγγνώμη από την αστυνομία», δήλωσε ο Marco Pankalla, εκπρόσωπος του MEGA Waltrop.
Ιστορικό: Πριν από μια εβδομάδα, η αστυνομία της περιοχής Recklinghausen κάλεσε δύο περιβαλλοντολόγους από το Waltrop για μια αυθόρμητη συγκέντρωση ενάντια στον προγραμματισμένο σταθμό ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα EON στο Datteln για αναγνώριση. Η αστυνομία είχε αρνηθεί στον Τύπο οποιαδήποτε σχέση με τις διαδηλώσεις της G8. Ο περιβαλλοντολόγος που έχει τώρα κληθεί έχει προαναγγείλει συγκέντρωση αλληλεγγύης και για τους δύο πληγέντες στο Waltrop στις 16 Ιουνίου.
Σύμφωνα με προηγούμενες δημόσιες δηλώσεις της αστυνομίας του Recklinghausen, δεν είναι σαφές γιατί ξεκίνησε έρευνα για εξαναγκασμό εναντίον των δύο περιβαλλοντιστών από το Waltrop. «Τα γεγονότα στην περιοχή Recklinghausen είναι ανησυχητικά. Ακόμη και οι έρευνες για τη διαδήλωση της ΕΟΝ είναι εντελώς αβάσιμες, αλλά οι προσπάθειες εκφοβισμού των αντιπάλων της G8 με τέτοιο τρόπο εκ των προτέρων είναι, από όσο γνωρίζουμε, μοναδικές στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία. Υπάρχει επείγουσα ανάγκη για διευκρίνιση», λέει ο Matthias Eickhoff από τη Συμμαχία Δράσης Münsterland κατά των Πυρηνικών Σταθμών. «Στο Αρχηγείο της Αστυνομίας του Recklinghausen, μάλλον δεν αρέσει το γεγονός ότι υπάρχει μια αφοσιωμένη και επίμονη διαδήλωση στο Waltrop εδώ και χρόνια κατά των σχεδίων του εργοστασίου ηλεκτροπαραγωγής της EON, κατά των πυρηνικών μεταφορών και επίσης κατά της συνόδου κορυφής της G8. Τώρα ακόμη και όσοι εγγράφονται σε διαδηλώσεις γίνονται στόχος της αστυνομίας», προσθέτει ο Pankalla.
Πολυάριθμες περιβαλλοντικές και αντιπυρηνικές πρωτοβουλίες από την περιοχή Münsterland και Ruhr καθώς και η Ομοσπονδιακή Ένωση Πολιτικών Πρωτοβουλιών Environmental Protection (BBU) δείχνουν αλληλεγγύη με τους πληγέντες περιβαλλοντολόγους από το Waltrop και καλούν για συμμετοχή στη συγκέντρωση αλληλεγγύης στο Waltrop στις 16 Ιουνίου . «Καλούμε την αστυνομία του Recklinghausen να σταματήσει την έρευνα και να απόσχει από την προσπάθεια εκφοβισμού. Η αστυνομία θέλει απλώς να αποσπάσει την προσοχή από τις τεράστιες περιβαλλοντικές αμαρτίες της EON», λέει ο Horst Blume από το BI Environmental Protection Hamm.
Πληροφορίες: www.mega-waltrop.de
***
αρχή της σελίδας |
***
Έκκληση για δωρεές- Το THTR-Rundbrief δημοσιεύεται από την «BI Umwelt Hamm e. V. ' εκδίδεται και χρηματοδοτείται από δωρεές. - Το THTR-Rundbrief έχει γίνει εν τω μεταξύ ένα πολυπόθητο μέσο ενημέρωσης. Ωστόσο, υπάρχουν συνεχείς δαπάνες λόγω της επέκτασης της ιστοσελίδας και της εκτύπωσης πρόσθετων ενημερωτικών φύλλων. - Το THTR-Rundbrief ερευνά και αναφέρει αναλυτικά. Για να μπορέσουμε να το κάνουμε αυτό, εξαρτόμαστε από δωρεές. Είμαστε χαρούμενοι για κάθε δωρεά! Δωρεές λογαριασμό:BI προστασία περιβάλλοντος Hamm |
***
| αρχή της σελίδας |
***
