Τα ενημερωτικά δελτία THTR από το 2006

***

***

THTR Newsletter No. 104, Ιανουάριος 2006

Αντιδραστήρας υψηλής θερμοκρασίας στο Jülich: αντιδραστήρας στο γάντζο

Ραδιενεργά στοιχεία καυσίμου πωλήθηκαν στην Κίνα

Όποιος θέλει να πάρει μια ιδέα για τις διαστάσεις που μπορούν να λάβουν τα προβλήματα κατά την αποσυναρμολόγηση του THTR Hamm, ανατρέξτε στον Jülich! Ο αντιδραστήρας γενικής δοκιμής (AVR) θα αποσυναρμολογηθεί εκεί.

Αυτό το HTR λειτούργησε με ισχύ 1988 MW μέχρι το 15 και έκτοτε βρίσκεται σε αδράνεια. Για σύγκριση: Το THTR παρείχε το Είκοσι φορές ηλεκτρονική απόδοσηεάν, κατ' εξαίρεση, κανένα περιστατικό δεν το εμπόδιζε.

Το AVR χορήγησε έγκριση για ασφαλή περιορισμό το 1994. Αυτό στη συνέχεια έπρεπε να αλλάξει τέσσερις φορές. Μετά από εκτεταμένες οπές επιθεώρησης στο δοχείο του αντιδραστήρα, «απρόβλεπτα γεγονότα» προκάλεσαν περαιτέρω καθυστερήσεις στις προσπάθειες διάλυσης. Τον Μάρτιο του 1999, το Υπουργείο Οικονομικών και Μεσαίων Επιχειρήσεων, Τεχνολογίας και Μεταφορών της NRW ανέφερε: "Στο σύστημα θαλάμου σκυροδέματος του παροπλισμένου δοκιμαστικού αντιδραστήρα AVR στο Jülich, ανιχνεύθηκε ραδιενεργά μολυσμένο νερό. (...) Η μετρούμενη ειδική δραστηριότητα στον θάλαμο σκυροδέματος το νερό, που προκαλείται κυρίως από το ραδιονουκλίδιο Στρόντιο 90, είναι 80 μπεκερέλ ανά λίτρο με συνολική ποσότητα νερού περίπου 800 κυβικά μέτρα λόγω διαφυγής. (...) Ως αποτέλεσμα, το έδαφος σε άμεση γειτνίαση με το κτίριο του αντιδραστήρα μολύνθηκε και μολυσμένο νερό από σκυρόδεμα μπήκε στον αποχετευτικό αγωγό ομβρίων υδάτων στις εγκαταστάσεις του AVR και του FZJ."

Ως μέτοχοι της AVR, οι 15 εταιρείες παροχής ενέργειας (EVU) κατακλύζονταν από το έργο, μεταβίβασαν την περαιτέρω ευθύνη στην Energiewerken Nord (EWN) GmbH και, με αυτόν τον κομψό τρόπο, απαλλάχθηκαν από ένα μεγάλο πρόβλημα. Η αρχικά ανατολικογερμανική εταιρεία EWN έχει ήδη αποσυναρμολογήσει εγκαταστάσεις προσωρινής αποθήκευσης για πυρηνικά υποβρύχια στο Μούρμανσκ και τον πυρηνικό σταθμό Greifswald. Παρεμπιπτόντως, ο «συνδικαλιστής» Jobst Weißenborn από το κεντρικό συμβούλιο του IG BCE βοηθά ως αναπληρωτής πρόεδρος του εποπτικού συμβουλίου.

Η αρχική πρόθεση να αποσυναρμολογηθεί ο αντιδραστήρας στο υπάρχον κτίριο και να μεταφερθεί σε αποθήκη εγκαταλείφθηκε. Η νέα ιδέα αποσυναρμολόγησης προβλέπει την ανύψωση ολόκληρου του δοχείου του αντιδραστήρα έξω από το εργοστάσιο ως σύνολο σε μεγάλα άγκιστρα. Για το σκοπό αυτό, κατασκευάστηκε ένα τεράστιο πλαίσιο στήριξης από χαλύβδινα δοκάρια και στηρίγματα γύρω από τον αντιδραστήρα. Μόνο αυτή η τεράστια «υλική κλειδαριά» ζυγίζει 2.400 τόνους και κοστίζει 5,5 εκατομμύρια ευρώ. Αυξάνει το κτίριο του αντιδραστήρα από 48 m σε 58 m. Επιπλέον, πρέπει να εγκατασταθούν συστήματα εξαερισμού. Η νεοδημιουργηθείσα επιφάνεια στέγης είναι 1.500 τετραγωνικά μέτρα. Η κατασκευή του κελύφους της κλειδαριάς υλικού πραγματοποιήθηκε μέσα σε τρία τέταρτα του έτους από την εταιρεία «Stahlbau Queck Düren». Η τελετή αποπεράτωσης για αυτό το κτιριακό έργο πραγματοποιήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 9. Γιορτάστηκε ενοχλητικά με πολλούς πολιτικούς διασημότητες.

Η όλη κατασκευή («ένα εξαιρετικά δύσκολο έργο» σύμφωνα με τον Stahlbau Queck) θα ολοκληρωθεί μόνο σε άλλα τρία χρόνια. Μόνο τότε μπορεί να συνδεθεί ο αντιδραστήρας και να ξεκινήσει η αποσυναρμολόγηση.

Στο μεταξύ, έχει δημιουργηθεί μια προσωρινή εγκατάσταση αποθήκευσης στοιχείων καυσίμου στην τοποθεσία AVR. Περίπου 5.400 ραδιενεργά σφαιρικά στοιχεία καυσίμου αφαιρέθηκαν από τον αντιδραστήρα και επιστράφηκαν στο γειτονικό Ερευνητικό Κέντρο Jülich (FZJ). Η αρχική σελίδα του FZJ αναφέρει τα περαιτέρω που βρίσκονται αυτές οι μπάλες: "Μεταφορά 5.400 στοιχείων καυσίμου AVR για διεθνές έργο στη ΛΔ Κίνα (ολοκληρώθηκε)«Εκεί χρειάζονται επειγόντως ως καύσιμο για τη νέα γενιά HTR, επειδή ένας ερευνητικός αντιδραστήρας HTR βρίσκεται ήδη σε λειτουργία στο Πεκίνο και η κατασκευή ενός μεγάλου αντιδραστήρα ισχύος HTR θα ξεκινήσει τον επόμενο χρόνο.

Στη Γερμανία, ωστόσο, η πυρηνική καταστροφή HTR προκαλεί μια ατελείωτη σπείρα κόστους. Από το 1988 έως το 2003 ήταν μόνοι για τον παροπλισμό του AVR σύμφωνα με επίσημες πληροφορίες 189,7 εκατ. ευρώ εκδόθηκε. Και θα υπάρξει 200 εκατ. ευρώ να προστεθεί. Μέχρι το 2003, το 90% πλήρωνε την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και το 10% το κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας. Το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Παιδείας και Έρευνας (BMBH) μίλησε το 2002 για ένα "έρημη πορεία του έργου«(ΤΑΖ της 15ης Ιουλίου 7).

Η TAZ συνέχισε: "Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ελέγχου ανέλαβε τώρα την υπόθεση. Η αξιολόγησή της ήταν καταστροφική. Εάν διατηρηθεί η προηγούμενη κατάσταση και ο ρυθμός εργασίας, το έργο πιθανότατα θα διαρκέσει τουλάχιστον τέσσερα χρόνια αντί του αρχικά προγραμματισμένου 18 χρόνια », προειδοποίησε την επιτροπή προϋπολογισμού της Bundestag. Το κόστος θα αυξηθεί από τα αρχικά 39 εκατομμύρια σε 215 εκατ. ευρώ περισσότερο από πενταπλάσιο. (...) Σύμφωνα με το νόμο, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν υποχρεούται ούτε να πραγματοποιήσει την αποξήλωση του αντιδραστήρα ούτε να τη χρηματοδοτήσει. Το ακίνητο ανήκει στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, ο ίδιος ο αντιδραστήρας ανήκει στο AVR, στο οποίο συμμετέχουν 15 δημοτικές επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας. Το AVR και το κράτος θα πρέπει επομένως να είναι επίσης υπεύθυνοι για την αποσυναρμολόγηση του εργοστασίου, πιστεύει η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ελέγχου. Αυτό θα ήταν 64,5 εκατομμύρια για το AVR-HTR. Επιπλέον, υπάρχουν 5,6 εκατομμύρια ευρώ ετησίως για τον παροπλισμό του THTR στο Hamm. Η πυρηνική βιομηχανία αρέσκεται να σαρώνει αυτά τα κόστη κάτω από το χαλί.

Η επί δεκαετίες καταστροφή HTR στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία δεν θα εμποδίσει την πυρηνική βιομηχανία να συνεχίσει να διαδίδει επιθετικά αυτήν την τεχνολογία χρεοκοπίας. Ακριβώς δίπλα στην πόλη-εταίρο του Jülich, το Άαχεν, είναι από 16. 18 επάνω. Μαΐου 2006 στο «Ετήσια Διάσκεψη για την Πυρηνική Τεχνολογία» σφυρηλατήστε νέα σχέδια για το μέλλον και μιλήστε με τόλμη για τις υποτιθέμενες ευλογίες των αντιδραστήρων υψηλής θερμοκρασίας. Μπορούμε όλοι να πληρώσουμε για αυτή τη χοντρή ανοησία.

Εν τω μεταξύ, η RWE προετοιμάζει την περαιτέρω επέκταση των HTR σε διεθνές επίπεδο, παράγοντας το "Detail Design" για τον Pebble Bed Modular Reactor (PBMR) στη Νότια Αφρική. Στην εφημερίδα «Atomwirtschaft» (atw, Νοέμβριος 2005) υπάρχει ολοσέλιδη αγγελία εργασίας από την RWE, η οποία αναζητά διευθυντή για μια «προκλητική εργασία στον τομέα της τάσης μεταξύ μηχανικής στοιχείων καυσίμου, νετρονικών, θερμοϋδραυλικών». Συγκεκριμένα, πρόκειται για «Προδιαγραφές και αξιολόγηση νέων σχεδίων πυρήνα και στοιχείων καυσίμου». Είναι ήδη σαφές όταν τα καθήκοντα διατυπώνονται ως εξής: «Επικοινωνία με εθνικές και διεθνείς εταιρείες μηχανικών, ειδικούς οργανισμούς και αρχές καθώς και ερευνητικά ιδρύματα». Είναι μια απόδειξη της βούλησης για επέκταση της πυρηνικής ενέργειας.

Λουλούδι Horst

Περαιτέρω άρθρα σχετικά με το AVR στο Jülich μπορείτε να βρείτε στο Εγκύκλιος THTR αρ. 80 και Όχι. 81 να βρείτε.

Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, σημάδια και θαύματα συμβαίνουν ακόμα. Το Υπουργείο Οικονομικών, Μεσαίων Επιχειρήσεων και Ενέργειας της NRW απάντησε στην ερώτησή μας της 20ης Μαρτίου 12 σχετικά με τα στοιχεία καυσίμου THTR στο BEZ Ahaus στις 2005 Δεκεμβρίου 18, αφού ζητήσαμε μια πλήρη απάντηση για δεύτερη φορά τον Ιούλιο του 3. Ακολουθεί η διατύπωση της απάντησης του υπουργείου:

«Σχετικά με την ερώτησή σας σχετικά με τις εξετάσεις ενός διακόπτη πίεσης σε δοχεία CASTOR, μπορώ να σας ενημερώσω σήμερα ότι το σχετικό πρόγραμμα εξέτασης που ξεκίνησε από το MWME έχει πλέον πραγματοποιηθεί και ολοκληρωθεί. GNS) συμμετείχε επίσης το Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Έρευνας Υλικών και Testing (BAM) και TÜV Nord EnSys Hannover GmbH & Co. KG.

Οι έρευνες έχουν λόγο για την απόκριση του λειτουργικού συστήματος παρακολούθησης (BÜS) Δυσλειτουργία διακόπτη αναφοράς του διακόπτη πίεσης διεύθυνσης επιβεβαιώθηκε σαφώς.

Ο έλεγχος ενσωματωμένης διαρροής που πραγματοποιήθηκε σε ολόκληρη τη μονάδα διακόπτη πίεσης (κύριος διακόπτης συν διακόπτης αναφοράς) καθώς και οι επιμέρους δοκιμές διαρροής δεν αποκάλυψαν παράπονα. Δεν βρέθηκε διαρροή. Η πίεση του θαλάμου στεγανοποίησης και το σημείο μεταγωγής του κύριου διακόπτη ήταν επίσης στο εύρος τιμών ρύθμισης.

Η λειτουργία του διακόπτη πίεσης που εξετάστηκε ήταν σύμφωνη με τις προδιαγραφές, καθώς η στεγανότητα και η πίεση του θαλάμου ασφάλισης του προς παρακολούθηση δοχείου CASTOR εξακολουθούσαν να παρακολουθούνται συνεχώς, δηλαδή ακόμη και μετά τη δυσλειτουργία του διακόπτη αναφοράς.

Οι ειδικοί δήλωσαν επίσης ότι μια αντίστοιχη δυσλειτουργία ενός γενικού διακόπτη - ανάλογη με αυτή του διακόπτη αναφοράς - θα είχε επίσης ενεργοποιήσει το BÜS. Επομένως, η αυτοελέγχου του διακόπτη πίεσης δεν επηρεάστηκε από την παραπάνω αστοχία αλλά λειτούργησε όπως έπρεπε.

Η δυσλειτουργία του διακόπτη αναφοράς που προέκυψε αξιολογήθηκε ως μεμονωμένη βλάβη από τους ειδικούς που συμβουλεύτηκαν.

Εκ μέρους του PG Ceyrowsky "

Στο Πακιστάν, ο Abdul Khadir Khan θεωρείται εθνικός ήρωας - παρά τη μετάδοση μυστικής πυρηνικής τεχνολογίας στο Ιράν, τη Λιβύη και τη Βόρεια Κορέα. Ο Khan απέκτησε τις γνώσεις του τη δεκαετία του XNUMX - στο ολλανδικό τμήμα του Urenco.

Τον Αύγουστο, ο Ρουντ Λούμπερς, ο πρώην πρωθυπουργός της Ολλανδίας, συγκλόνισε τους συμπατριώτες του: Μετά από αίτημα της αμερικανικής μυστικής υπηρεσίας CIA, η Ολλανδία άφησε τον Πακιστανό πυρηνικό κατάσκοπο Abdul Khadir Khan να φύγει στα μέσα της δεκαετίας του XNUMX, ανακοίνωσε ο Lubbers στο ραδιόφωνο. «Δώστε μας πληροφορίες και μην τον συλλάβετε», ήταν η απαίτηση της CIA εκείνη την εποχή - στον Ψυχρό Πόλεμο που ισοδυναμούσε με εντολή: «Η Χάγη, η Ουάσιγκτον είχαν τον τελευταίο λόγο», λέει ο Λούμπερς. «Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι ήξεραν και άκουγαν τα πάντα». Ως αρμόδιος υπουργός Οικονομικών, ο Λούμπερς ήταν δύσπιστος και τότε: «Είχα αμφιβολίες ότι αυτός ήταν ο σωστός δρόμος».

Οι αμφιβολίες του Λάμπερς ήταν δικαιολογημένες: ο Χαν είναι πλέον ο μεγαλύτερος λαθρέμπορος πυρηνικών όλων των εποχών. Τον Φεβρουάριο του 2004, ο μηχανολόγος μηχανικός, ο οποίος ήταν επικεφαλής του πυρηνικού προγράμματος του Πακιστάν από το 1976 έως το 2001, παραδέχτηκε δημόσια την πυρηνική τεχνολογία και τεχνογνωσία Ιράν, Λιβύη και Βόρεια Κορέα να έχει περάσει. Ντροπή για τα κεντρικά γραφεία της CIA στο Langley: Και οι τρεις χώρες ανήκουν στα ανυπολόγιστα «κράτη απατεώνων» που ο πρόεδρος Τζορτζ Μπους αποκαλεί «άξονα του κακού».

Ο ίδιος ο Χαν δεν τιμωρήθηκε ποτέ: ο πυρηνικός επιστήμονας θεωρείται εθνικός ήρωας στο Πακιστάν - άλλωστε η Ινδία, με την οποία το μουσουλμανικό κράτος πολέμησε τρεις πολέμους μετά το τέλος της βρετανικής αποικιοκρατίας το 1947, έχει επίσης το όπλο μαζικής καταστροφής. Παρά την ομολογία του, ο Khan έλαβε χάρη από τον πρωθυπουργό του Πακιστάν Περβέζ Μουσάραφ για τις υπηρεσίες του στο πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας, αλλά βρίσκεται ουσιαστικά σε κατ' οίκον περιορισμό στην πρωτεύουσα Ισλαμαμπάντ.

Η ολλανδική κυβέρνηση ήταν παρομοίως απρόθυμη να αναλάβει δράση κατά του Khan στα μέσα της δεκαετίας του XNUMX. Αφού σπούδασε στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Ντελφτ, ο Khan άρχισε να ενδιαφέρεται αισθητά για την τεχνολογία φυγοκέντρησης για τον εμπλουτισμό ουρανίου, που λειτουργεί από το ολλανδικό τμήμα του Ουρένκο στο Αλμέλο. Αυτό δεν κρύφτηκε από τις ολλανδικές μυστικές υπηρεσίες. Υποτίθεται ότι θα είχε συλληφθεί ήδη από το 1974, αλλά η CIA κρατούσε προστατευτικό χέρι πάνω του. Αντίθετα, ο μηχανικός μετατέθηκε -και προειδοποιήθηκε: ένα χρόνο αργότερα δεν επέστρεψε από ένα ταξίδι στο Πακιστάν.

Η Ολλανδία τον δίκασε ερήμην μόνο το 1983. Ωστόσο, ο Khan στο Ρήνο και το Μάας δεν θεωρείται ότι έχει ποινικό μητρώο: Το 1985 αθωώθηκε στη δεύτερη απόπειρα λόγω τυπικών λαθών, μετά από τα οποία ταξίδεψε στην Ολλανδία δύο φορές αυτοπροσώπως. Εκεί αγόρασε την τεχνολογία που έλειπε για το πυρηνικό πρόγραμμα του Πακιστάν, ο Khan καυχιέται ακόμα και σήμερα: «Εκείνη την περίοδο, μας πλημμύρισαν προσφορές».

Στη λογική του ψυχρού πολέμου, αυτό ήταν μόνο λογικό. Εξοπλισμένος με την τεχνολογία φυγόκεντρου εμπλουτισμού ουρανίου από την Urenco, ο Khan υποτίθεται ότι θα βοηθούσε στην εξουδετέρωση της νεαρής πυρηνικής δύναμης της Ινδίας - και έγινε το τζίνι από το μπουκάλι: Σε αντάλλαγμα για την τελευταία τεχνολογία πυραύλων, ο πυρηνικός φυσικός διέθεσε τις γνώσεις του στο Ιράν, τη Λιβύη και τη Βόρεια Κορέα. Ο ρόλος του πακιστανικού στρατού στο εξοπλιστικό πρόγραμμα δεν έχει διευκρινιστεί ποτέ - ο πρωθυπουργός του Πακιστάν Μουσάραφ ήταν στρατηγός της δύναμης.

Ο Χαν εξακολουθεί να ασχολείται με τη διεθνή διπλωματία σήμερα: οι Ηνωμένες Πολιτείες υποπτεύονται το Ιράν, στα υπόγεια έργα του Ο Νέιθαν για την προώθηση του εμπλουτισμού ουρανίου. Ανάλογα με τον βαθμό εμπλουτισμού, το ατομικό υλικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ειρηνική παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά και για την κατασκευή ατομικών βομβών. Ο πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου κάλεσε χθες για προληπτικό χτύπημα κατά του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος: Όπως και το 1981, η ισραηλινή αεροπορία πρέπει να βομβαρδίσει την πυρηνική εγκατάσταση - και έτσι η μεταφορά τεχνολογίας του Abdul Khadir Khan σε ερείπια και στάχτη προς το παρόν."

Andrew Wyputta, από: TAZ-NRW από 06.12.2005 Δεκεμβρίου XNUMX

Περαιτέρω αναφορές για το UAA και τον Khan βρίσκονται στα τεύχη του THTR-Rundbrief Όχι. 95, Όχι. 98 και Όχι.99 να βρείτε.

Λυγισμένοι ιστοί, μέρες διακοπής ρεύματος - ο καιρός έχει φέρει μια βιομηχανία σε ανάγκη εξηγήσεων, που σημαίνει αύξηση των τιμών και υπερκέρδη.

(...) Σήμερα σχεδόν τίποτα δεν λειτουργεί χωρίς ηλεκτρική ενέργεια. Οι εταιρείες ηλεκτρικής ενέργειας ανταμείβονται πριγκιπικά γι' αυτό, και με τις μονοπωλιακές δομές τους διασφαλίζουν ότι η βίδα τιμής είναι ζωντανή. Επομένως, δεν χρειάζεται να εκπλαγείτε αν σας απογοητεύσουν μετά τα γεγονότα στο Münsterland.

Εκτός από τους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής, το δίκτυο αγωγών είναι το σημαντικότερο φυσικό κεφάλαιο των ενεργειακών εταιρειών. Μπορείτε να το αναχρηματοδοτήσετε με υψηλές χρεώσεις μετάδοσης από τους πελάτες σας. Σε αντάλλαγμα, οι τέσσερις περιφερειακοί μονοπώλιοι E.on, RWE, EnBW και Vattenfall είναι τουλάχιστον υποχρεωμένοι να διασφαλίσουν ότι αυτό το δίκτυο λειτουργεί. Αυτό προφανώς δεν συνέβη με την RWE στο Münsterland, και τώρα οι συνήγοροι των καταναλωτών, οι πελάτες και οι πολιτικοί ρωτούν πώς θα μπορούσε να είναι αυτό, και ζητούνται αποζημίωση. Ταυτόχρονα, εκπλήσσεται για το πόσο ασφαλές είναι το δίκτυο αγωγών στη Γερμανία.

Η RWE αρχικά προσπάθησε να ξεφύγει από την «ανωτέρα βία» και απέρριψε τους ισχυρισμούς των τραυματιών. Στο μεταξύ, η πολυεθνική ηλεκτρική ενέργεια του Έσσεν έχει δημιουργήσει ένα ταμείο πολλών εκατομμυρίων δολαρίων για να «βοηθήσει» σε υποτιθέμενες περιπτώσεις κακουχιών. Παράλληλα, κυκλοφόρησε ο θρύλος του παλιού χάλυβα, που τείνει να γίνει εύθραυστος.

Πολλοί από τους πυλώνες υψηλής τάσης RWE εξακολουθούν να κατασκευάζονται από αυτό το υλικό και ο όμιλος έχει ξεκινήσει ένα πρόγραμμα για την αντικατάσταση αυτών των πυλώνων έως το 2015. Θέλουν να ξοδέψουν 550 εκατ. ευρώ γι' αυτό και ούτε η διαδικασία μπορεί να επιταχυνθεί. Περίοδος.
Αλλά υπήρχε αντίθεση σε αυτή τη γραμμή επιχειρημάτων. »Αυτή είναι μια τεμπέλης δικαιολογία. Η συντήρηση έχει παραμεληθεί«, είπε ο Akos Paulinyi, ειδικός στη μηχανική σιδήρου και χάλυβα, οι Financial Times Deutschland (έκδοση την Τρίτη). Ο χάλυβας που κατασκευάστηκε με τη λεγόμενη διαδικασία Thomas ήταν το αντικείμενο συζήτησης. »Υπάρχουν τόνοι κατασκευών από Thomasstahl που είναι άνω των 100 ετών και σε άψογη κατάσταση. Πρέπει να τα φροντίζετε με σύνεση», δήλωσε ο Walter Suttrop, σύμβουλος κατασκευής χάλυβα στο Ντίσελντορφ.

Η RWE απέρριψε κατηγορηματικά την κατηγορία για προχειρότητα συντήρησης. Το πρόγραμμα αναδιάρθρωσης του ίδιου του ομίλου μιλάει ενάντια σε αυτό. Το 70 τοις εκατό από τους 2 προβληματικούς ιστούς έχουν ήδη αντικατασταθεί. «Οι γραμμές ελέγχονται ετησίως, επίσης με ελικόπτερο», είπε ένας εκπρόσωπος.
Ο Paulinyi δεν το δέχτηκε αυτό. Η RWE αποφεύγει τα έξοδα προσωπικού: »Η συντήρηση δεν μπορεί να αυτοματοποιηθεί. Πρέπει να πηγαίνεις από ιστό σε ιστό, να σκαρφαλώνεις και να κοιτάς. Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό με τον έλεγχο πτήσης», είπε ο επίτιμος καθηγητής. Το 2003, η RWE ανέθεσε τη συντήρηση σε μια εταιρεία παροχής υπηρεσιών. Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να οφείλεται στα χρήματα εάν η RWE είναι τσιμπημένη εδώ, το πολύ λόγω της περιβόητης απληστίας της για κέρδος. Κέρδη 1,7 δισ. ευρώ ανέφερε η εισηγμένη στο Δαξ πρώην δημοτική εταιρεία μόνο τα τρία πρώτα τρίμηνα του τρέχοντος έτους. Θα έπρεπε να έχει πολλά κοινά με το άλλο οιονεί μονοπώλιο του κλάδου.

(...) Από: JungeWelt από 7.12.2005 Δεκεμβρίου XNUMX

Thames Water: Γιατί η RWE αγόρασε τα συστήματα ύδρευσης και αποχέτευσης του Λονδίνου και τώρα θέλει να τα πουλήσει ξανά γρήγορα"

Η Rheinische Elektrizitätswerke AG (RWE) αγόρασε την Thames Water, την εταιρεία ύδρευσης και αποχέτευσης του Λονδίνου, το 1999. Τα αρχικά υψηλά κέρδη που ήταν δυνατά για μεγάλο χρονικό διάστημα στις ιδιωτικοποιημένες αγγλικές εταιρείες ήταν δελεαστικά εδώ. Τα κέρδη στο Thames Water έρρεαν εις βάρος ενός ακατάστατου συστήματος αγωγών. Επειδή η ρυθμιστική αρχή απαιτεί τώρα επενδύσεις και περιορίζει την απόδοση στο έξι τοις εκατό ετησίως, η RWE δραπετεύει: Υπάρχουν περισσότερα που μπορείτε να κερδίσετε με φυσικό αέριο και ηλεκτρισμό.

Με την αγορά του Thames Water το 1999, η RWE ανέλαβε τα κορυφαία σε πωλήσεις συστήματα ύδρευσης και αποχέτευσης στον κόσμο, τα οποία διαχειρίζεται μια ιδιωτική εταιρεία: το Thames Water έχει οκτώ εκατομμύρια πελάτες για πόσιμο νερό και 15 εκατομμύρια για τα λύματα στην ευρύτερη περιοχή του Λονδίνου. Με αυτό, η RWE θέλησε να θέσει τα θεμέλια για να γίνει νούμερο ένα στην παγκόσμια επιχείρηση νερού. Επειδή το νερό εμφανίστηκε ή εμφανίστηκε στις τράπεζες επενδύσεων και στις εταιρείες κοινής ωφέλειας από τη δεκαετία του 90 ως ο «μπλε χρυσός»: Λόγω της αυξανόμενης λειψυδρίας, θα μπορούσε να επεκταθεί σε μια παγκόσμια προσοδοφόρα επιχείρηση του αιώνα. Οι Γάλλοι ανταγωνιστές της παγκόσμιας αγοράς Vivendi / Veolia και Suez / Ondeo είχαν ήδη αγοράσει έργα ύδρευσης και αποχέτευσης μητροπόλεων μεταξύ Ρίο ντε Τζανέιρο, Παρισιού και Τζακάρτα.

Το 1989, η Thames Water Utilities Limited ιδρύθηκε ως δημόσια εταιρεία υπό τη διεύθυνση της φονταμενταλίστριας ιδιωτικοποιήσεων Maggie Thatcher. Αμερικανικά συνταξιοδοτικά ταμεία και επενδυτές από την τραπεζική περιοχή του Λονδίνου αγόρασαν τις μετοχές. Ως δώρο γενεθλίων, η «συντηρητική» κυβέρνηση απάλλαξε τις ιδιωτικοποιημένες κρατικές εταιρείες από κάθε φόρο επί των κερδών. Στη δεκαετία μετά την ίδρυση της νέας οικονομίας, όλες οι υποσχέσεις της νέας οικονομίας μπορούσαν να εκπληρωθούν: οι μισθοί των διευθυντών αυξήθηκαν, οι τιμές του νερού αυξήθηκαν και τα κέρδη αυξήθηκαν.

Η RWE έχει πολλά, πολλά χρήματα: Για δεκαετίες, ο όμιλος χρησιμοποιεί τη θέση του ως περιφερειακού μονοπωλίου ηλεκτρικής ενέργειας της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας για να εισπράξει υπερβολικές τιμές ηλεκτρικής ενέργειας. Το κρατικό γραφείο καρτέλ βοηθά, όπως και εκατοντάδες πολιτικοί που υποστηρίζονται από την RWE στα εποπτικά και συμβουλευτικά συμβούλια και στις μισθοδοσίες. Ακόμη και στην RWE, όπου εξακολουθεί να επικρατεί η ξεπερασμένη εικόνα ότι οι δήμοι έχουν το λόγο για τις λίγες προνομιούχες μετοχές τους, ανώνυμοι διεθνείς επενδυτές έχουν εδώ και καιρό μετακομίσει στο πλευρό των γνωστών μετόχων Allianz AG και Münchner Rück. Έχετε την πλειοψηφία με 41 τοις εκατό. Πιέζετε για προσοδοφόρες επενδύσεις.
Η RWE αγόρασε το Thames Water το 1999 σε διογκωμένη τιμή έντεκα δισεκατομμυρίων ευρώ. Οι προηγούμενοι μέτοχοι ήταν ευτυχείς να πουλήσουν, παρά τη δεκαετία με υψηλές αποδόσεις, επειδή η RWE έκανε την έξοδό τους πιο γλυκιά με ένα ασυνήθιστα υψηλό premium στην αξία της μετοχής: ήταν απάτη 43 τοις εκατό. Η RWE είχε δύο στόχους: Ήθελε να συνεχίσει τη φαινομενικά διψήφια «επάνοδο των ονείρων» στη μεγαλύτερη αστική υδάτινη περιοχή στον κόσμο. Ταυτόχρονα, το Thames Water φαινόταν να είναι το κλειδί για την κατάκτηση της παγκόσμιας αγοράς: η ιδιωτικοποιημένη εταιρεία ύδρευσης, επωφελούμενη από την ιστορική θέση της αγγλικής μητρόπολης, είχε ήδη επεκταθεί μέσω εξαγορών και επενδύσεων σε πολλά κράτη της Βρετανικής Κοινοπολιτείας.

Τα πρώτα χρόνια οι προσδοκίες εκπληρώθηκαν. Η RWE επένδυσε όσο το δυνατόν λιγότερα, ανέβασε τις τιμές και «κέρδισε» υψηλά κέρδη. Μαζί τους η RWE / Thames Water πλήρωσε για περαιτέρω παγκόσμια επέκταση στην Ασία, την Αυστραλία, την Αφρική, τις ΗΠΑ, τον Καναδά και τη Νότια Αμερική. Το πιο ακριβό κομμάτι ήταν η μεγαλύτερη εταιρεία ύδρευσης των ΗΠΑ, η American Water Works, με οκτώ δισεκατομμύρια ευρώ, η οποία λειτουργεί έργα ύδρευσης και αποχετευτικά συστήματα σε 29 πολιτείες των ΗΠΑ και τέσσερις επαρχίες του Καναδά με 18 εκατομμύρια πελάτες. Με συμμετοχές στα υδροηλεκτρικά έργα στην Τζακάρτα, Conception / Χιλή, Μαγιόρκα και Βουδαπέστη, η RWE / Thames Water έχει σήμερα περίπου 70 εκατομμύρια πελάτες. Τα κέρδη ολόκληρου του ομίλου αυξήθηκαν, κυρίως λόγω της συνεισφοράς της επιχείρησης νερού από το 2000 έως το 2004 από 3,9 σε 5,9 δισ. ευρώ. Η Thames Water όχι μόνο συνέχισε τις υψηλές αποδόσεις υπό τη διαχείριση της RWE. Η βασική προϋπόθεση για αυτά τα κέρδη παρέμεινε επίσης: Το τεράστιο σύστημα αγωγών με 32000 χιλιόμετρα σωλήνων πόσιμου νερού και 64000 χιλιόμετρα υπονόμων λειτουργούσε στο τεχνικά χαμηλότερο δυνατό επίπεδο. Πολλές γραμμές και κανάλια είναι άνω των 100 ετών και θα έπρεπε να είχαν εκσυγχρονιστεί εδώ και πολύ καιρό».

Αυτό απέχει πολύ από το τέλος του άρθρου του Werner Rügemer στο "Junge Welt" στις 19 Δεκεμβρίου 12. Μπορείτε να το διαβάσετε ολόκληρο στην ιστοσελίδα μας. Αναλυτικά παρουσιάζονται οι ακόλουθες πτυχές:

Τεράστιες ποσότητες πόσιμου νερού και λυμάτων εισχωρούν στο Λονδίνο και έχουν προκαλέσει τεράστια περιβαλλοντική ζημιά. Η RWE είναι η εταιρεία που κατηγορείται συχνότερα για περιβαλλοντικά εγκλήματα στην Αγγλία. Λόγω αυτών των σκανδάλων, ο πρωθυπουργός Μπλερ δεν μπόρεσε να αποφύγει τη σύσταση μιας ρυθμιστικής αρχής, η οποία απαίτησε συνολική επένδυση 1.184 εκατομμυρίων ευρώ έως το 2010 για την επισκευή των προβληματικών συστημάτων αγωγών από την RWE. Και περιόρισε τα ονειρικά κέρδη στο μέγιστο 6 τοις εκατό. Η προηγούμενη σύγκρουση με προβληματικά συστήματα σωληνώσεων και αυξημένες τιμές νερού έχει πλέον καταστεί αδύνατη για την RWE. Έφτασε η ώρα για την εταιρεία με έδρα το Έσσεν να πουλήσει το τμήμα νερού!

Λουλούδι Horst

Οι χαμηλοί παίκτες των ατυχημάτων του Hamm είναι ακόμα ακούραστα ενεργοί. Ο αξιωματικός ασφαλείας THTR από το 1986, Ίβαρ Καλινόφσκι, άλλαξε σημαντικά το 1991 στην ίδια Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ακτινοπροστασίας που τόσο γενναιόδωρα ενέκρινε την αποθήκευση THTR Castor στο Ahaus. Όπως ανέφερε η εφημερίδα "atw" στην έκδοση Νοεμβρίου 2005, ο Καλινόφσκι εργάστηκε στο ετήσιο συνέδριο πυρηνικής τεχνολογίας στην ειδική συνάντηση "Τρέχουσες εξελίξεις για την εξασφάλιση τεχνογνωσίας και ικανότητας στην πυρηνική τεχνολογία". Εδώ έδωσε τη διάλεξή του «Εργασία της επιτροπής - συμβολή στη διατήρηση της τεχνογνωσίας». Η στενότερη δυνατή διείσδυση και διασύνδεση των συμφερόντων των κατασκευαστών και των χειριστών πυρηνικών εγκαταστάσεων καθώς και των αρχών και των φορέων ελέγχου δεν θα μπορούσε ασφαλώς να παρουσιαστεί με την ίδια ικανότητα από κανέναν άλλον εκτός από τον ίδιο.

Λουλούδι Horst

***

αρχή της σελίδας

***

***

αρχή της σελίδας

***