Λαμπερά μάτια

Αυτό το άρθρο είναι από το "Der Spiegel" εβδομάδα 24, 1986 - σελίδες 28, 29 και 30

***

Ο τύπος του αντιδραστήρα Hammer θεωρήθηκε ότι είχε ένα πολλά υποσχόμενο μέλλον

- μέχρι το περιστατικό στις αρχές Μαΐου. Οι φορείς εκμετάλλευσης σιωπούν την κατάρρευση ότι οι σοσιαλδημοκράτες της NRW έχουν, εκτός από τον Kalkar, έναν ακόμη προβληματικό σωρό.

FΗ βάρδια ξεκίνησε αθόρυβα στις 4 Μαΐου για τον τεχνικό που βρίσκονταν σε υπηρεσία στην καρδιά του αντιδραστήρα υψηλής θερμοκρασίας Hammer (THTR). Ο κλίβανος δεν λειτουργούσε καν στη μισή ταχύτητα.

Λίγο μετά τις 15 το μεσημέρι αυτής της Κυριακής του Μαΐου, ο άνδρας στο δωμάτιο ελέγχου έλαβε μια παραγγελία. Υποτίθεται ότι θα χειριζόταν 41 «απορροφητικά στοιχεία», σφαίρες γραφίτη γεμάτες με βόριο, που χρησιμεύουν για τον μετριασμό της ατομικής αλυσιδωτής αντίδρασης, μέσω ενός σωλήνα στο λεγόμενο σύστημα φόρτισης - μια κανονική διαδικασία, με μια εξαίρεση.

Το αυτόματο σύστημα μπορεί να τροφοδοτήσει μόνο 60 μπάλες, όχι λιγότερες. Το γιατί θα έπρεπε να υπάρχουν μόνο 41 μπάλες αυτή τη φορά ήταν ασαφές μέχρι το τέλος της περασμένης εβδομάδας. Σε κάθε περίπτωση, ο περιττός αριθμός του «οδηγού του θαλάμου ελέγχου», όπως αποκαλείται στην ορολογία THTR ο επί καθήκοντι τεχνικός, απαιτούσε ιδιαίτερες προφυλάξεις. Έπρεπε να αλλάξει το σύστημα σε χειροκίνητη λειτουργία. Αυτό επιτρέπεται μόνο σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης και στη συνέχεια πρέπει να γίνει από ειδικό μηχανικό.

Επειδή η χειροκίνητη λειτουργία είναι περίπλοκη. Για να τοποθετήσετε μια μπάλα, πρέπει να ακολουθήσετε ακριβώς πάνω από είκοσι κανόνες. Κάθε λαβή ελέγχου πρέπει να είναι σωστή για να φτάσει η μπάλα στον πυρήνα του αντιδραστήρα, ο οποίος ψύχεται με το ευγενές αέριο ήλιο. Ένα από τα στοιχεία απορρόφησης που εισήχθησαν (διάμετρος: έξι εκατοστά) κόλλησε στα μισά του δρόμου στο σύστημα σωλήνων. "Το Bullet δεν αναγνωρίστηκε", ανέφερε ο υπολογιστής.

Ο οδηγός του γραφείου ελέγχου επέστρεψε στην αυτόματη λειτουργία και προσπάθησε να διώξει την μπάλα που μπλοκάρει με υψηλή πίεση αερίου. Τι δεν παρατήρησε στην αρχή: Μολυσμένο ήλιο είχε πετάξει στην κλειδαριά και στη συνέχεια, μέσω μιας βαλβίδας που είχε ανοίξει κατά λάθος, διέφυγε στην καμινάδα προς τα έξω.

Ο ελεγκτής ενημέρωσε:

"Συγκέντρωση δραστηριότητας αερολύματος στην καμινάδα υψηλή." Οι κόρνες συναγερμού άναψαν, ο υπολογιστής έστειλε περισσότερα από είκοσι μηνύματα συναγερμού. Οι άνδρες στον αντιδραστήρα, ο προϊστάμενος της βάρδιας ήταν σε απόσταση αναπνοής από τον τεχνικό, προφανώς δεν το θεώρησαν αυτό σοβαρό. Ο τεχνικός, που δοκίμασε τις δυνάμεις του στη συσκευή για έξι ώρες, πυροβόλησε είκοσι ή τριάντα μπάλες απορρόφησης στη συνέχεια για να απελευθερώσει ξανά τον βουλωμένο σωλήνα. Έκανε πολλές φορές εναλλαγή μεταξύ χειροκίνητης και αυτόματης λειτουργίας - όλα χωρίς επιτυχία.

Η πίεση ήταν τόσο μεγάλη από το άνοιγμα και το κλείσιμο των κλειδαριών που όλες οι μπάλες που σπρώχνονταν μετά έσπασαν. Στις 21.40:XNUMX, στο τέλος της βάρδιας, ο άνδρας σταμάτησε τη δουλειά. Οι συνάδελφοι, όπως δείχνει το shift book, συνέχισαν να παίζουν την μπάλα. Αλλά τώρα ο βραχίονας που έφερε τα στρογγυλά στοιχεία δεν μπορούσε πλέον να μετακινηθεί. Το σύστημα ήταν απενεργοποιημένο κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Αυτό που συνέβη στο κτίριο του αντιδραστήρα στο Hamm-Uentrop στις αρχές Μαΐου θυμίζει τις σκηνές του Τσάρλι Τσάπλιν στο "Modern Times": Ένας άντρας παλεύει με τις παγίδες της τεχνολογίας και χάνει. Βλάβες που κανένας μηχανικός δεν μπορούσε να φανταστεί.

Περισσότεροι από 100 τόνοι χαρτιού έχουν επισημανθεί σε 15 χρόνια για την έγκριση του THTR - με οδηγίες λειτουργίας, έγγραφα TÜV και σχέδια παραγωγής. Ένα περιστατικό σαν αυτό της 4ης Μαΐου δεν συμβαίνει σε αυτό.

Αυτό που βγήκε από την καμινάδα, περίπου 90 εκατομμύρια Μπεκερέλ, ήταν απλώς ένα ραδιενεργό σύννεφο - δεν συγκρίνεται με το Τσερνομπίλ. Αυτό που έκανε το περιστατικό σκάνδαλο ήταν η προσπάθεια της εταιρείας να συγκαλύψει τα πάντα.

Όταν η βλάβη του αντιδραστήρα έγινε λίγο-λίγο γνωστή την περασμένη εβδομάδα και ο Υπουργός Οικονομικών Υποθέσεων της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας Reimut Jochimsen έκλεισε τον πυρηνικό σταθμό, ένα προτιμώμενο επιχείρημα των δυτικογερμανών πυρηνικών πολιτικών υποτιμήθηκε: ότι οι εγχώριοι αντιδραστήρες είναι οι πιο ασφαλείς στην κόσμος. Το ατύχημα έπληξε μια πολύ γερμανική ανάπτυξη, τον λεγόμενο αντιδραστήρα με βότσαλο, τον οποίο τόσο οι τεχνικοί της πυρηνικής ενέργειας όσο και οι πολιτικοί θεωρούσαν πολλά υποσχόμενο για το μέλλον * (βλ. παρακάτω "Πλαίσιο στη σελίδα 29"). Ειδικά από τη στιγμή που οι κυβερνώντες Σοσιαλδημοκράτες στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία είχαν στηριχθεί σε αυτόν τον τύπο αντιδραστήρα. Η προτίμηση ιδρύθηκε με την ελπίδα ότι το Hammer Atomfabrik θα μπορούσε μια μέρα να παρέχει θερμότητα διεργασίας για αεριοποίηση άνθρακα - απαραίτητη για το άνθρακα και τη βιομηχανική πολιτεία της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας.

Οι κορυφαίοι Σοσιαλδημοκράτες θυμούνται επίσης ότι ο πρώην επικεφαλής του συνδικάτου της εξορυκτικής βιομηχανίας, Adolf Schmidt, "είχε πάντα αστραφτερά μάτια" "όταν γινόταν λόγος για το THTR".

Ο υπουργός Οικονομικών της NRW Jochimsen περιέγραψε πρόσφατα την ανάπτυξη του αντιδραστήρα ως "ορόσημο" στον πρόλογο ενός βιβλίου εργασίας. Και την περασμένη εβδομάδα, ο πρωθυπουργός Johannes Rau, υποψήφιος καγκελάριος του SPD, είπε ότι εξακολουθεί να θεωρεί ότι ο αντιδραστήρας υψηλής θερμοκρασίας είναι " Η ασφαλέστερη γραμμή αντιδραστήρα "Ήταν" πεπεισμένος ". Ο προπαγανδιστής περιβαλλοντικής προστασίας Jo Leinen, σήμερα υπουργός Περιβάλλοντος του SPD του Saarland, αποκάλεσε τον αγαπημένο φούρνο των συντρόφων του Ντίσελντορφ πριν από χρόνια" κρατικό αντιδραστήρα της κυβέρνησης της πολιτείας Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας ". Στην κοινοβουλευτική ομάδα του SPD την περασμένη εβδομάδα, προέκυψαν φόβοι ότι ο Ράου και οι φίλοι του θα βοηθούσαν, αν δεν ήταν απαραίτητο, να θολώσει περαιτέρω την ήδη ασαφή θέση του SPD σχετικά με την έξοδο από την πυρηνική ενέργεια.

Στην απόφαση να αποχωρήσει από την ομοσπονδιακή εκτελεστική επιτροπή στις 26 Μαΐου, αναφέρει: "Το μερίδιο της πυρηνικής ενέργειας στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας θα μειωθεί σταδιακά." Ο Ράου συμφώνησε σε αυτό. Αλλά άφησε μόνο την κοινοβουλευτική ομάδα του στο Ντίσελντορφ να περάσει το μη δεσμευτική φράση: «Γι’ αυτό (η πυρηνική ενέργεια) είναι υπεύθυνη μόνο για μια μεταβατική περίοδο». Στην Επιτροπή Ενέργειας του NRW, ο υπουργός Οικονομικών του κράτους Jochimsen εξήγησε τη διαφορά ως εξής: «Έχει διαφορά αν είσαι στην αντιπολίτευση στη Βόννη ή αν θεωρείς την πολιτική υπεύθυνη για μια χώρα».

Το SPD του Ντίσελντορφ βλέπει τον εαυτό του σε μια διπλά δύσκολη κατάσταση μετά το ατύχημα στο Χαμ. Μετά τον γρήγορο εκτροφέα στο Kalkar, το THTR έχει γίνει επίσης πρόβλημα. «Δεν πρέπει να κολλήσουμε εδώ», είπε ένα μέλος του υπουργικού συμβουλίου.

Ο εμπειρογνώμονας σε θέματα περιβάλλοντος Volker Hauff είπε ότι ο αντιδραστήρας διακοπής λειτουργίας θα μπορούσε να επιστρέψει στο δίκτυο μόνο εάν όλα τα ζητήματα ασφάλειας είχαν εξεταστεί διεξοδικά και "διεξαγόταν μια ευρεία δημόσια συζήτηση". Το μέλος του Προεδρείου Herta Däubler-Gmelin εξήγησε: Δοκιμή για την αξιοπιστία του κόμματος.

Το πιο πρόσφατο πυρηνικό ατύχημα θα μπορούσε να είχε καλυφθεί πλήρως από το σύννεφο του Τσερνομπίλ αν ένας υπάλληλος της THTR δεν έδινε μια ανώνυμη συμβουλή. Ο άγνωστος, πιθανότατα ανώτερος υπάλληλος, παρείχε εδώ και μήνες στοχευμένες πληροφορίες για κινδύνους στο εργοστάσιο.

Προφανώς ένα κλείσιμο του ματιού έφτασε και στους υπαλλήλους του εναλλακτικού Οικολογικού Ινστιτούτου Darmstadt. Στις αρχές Μαΐου, οι ειδικοί του διαπίστωσαν κατά τη διάρκεια μετρήσεων κοντά στον αντιδραστήρα ότι τα τρία τέταρτα της ακτινοβολίας -συνολικά 35000 μπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο- προέρχονταν από το ίδιο το THTR, μόνο το υπόλοιπο από τους ανέμους του Τσερνομπίλ.

Όταν ο υπουργός Jochimsen ρώτησε τους χειριστές το μεσημέρι της 7ης Μαΐου, ζυγίστηκαν. Έφτασε να ακούσει: «Ανοησίες, δεν υπάρχει τίποτα σε αυτό».

Η απάντηση ήταν λάθος. Διότι οι υπεύθυνοι είχαν ήδη ανακαλύψει στις δικές τους μετρήσεις εκείνο το πρωί ότι μέρος της ραδιενέργειας ήταν όντως σπιτική. Η πολιτική πληροφόρησης της εταιρείας έλαβε σχεδόν σοβιετικά χαρακτηριστικά, καταστράφηκε και καλύφθηκε. Στις 12 Μαΐου, η εταιρεία εκμετάλλευσης ανακοίνωσε με ταχυδρομείο σε όλα τα μέλη του κοινοβουλίου της πολιτείας του Ντίσελντορφ ότι οι φήμες για προβλήματα με το THTR δεν ήταν αληθινές - «στερούνταν» καμία «βάση»: το THTR «λειτουργεί σωστά».

Σε αυτό το χρονικό σημείο συνέβαιναν ήδη πολλά στο Hamm. Τα υπολείμματα από τις μπάλες απομακρύνθηκαν με ηλεκτρική σκούπα και επισκευάστηκε το ελαττωματικό σύστημα φόρτωσης. Ο αντιδραστήρας ήταν φτιαγμένος σαν ένα χωριό Ποτέμκιν.

Όταν μια ομάδα μελών του πολιτειακού κοινοβουλίου του FDP ήρθε να επισκεφθεί στα μέσα Μαΐου, στους πολιτικούς δεν έδειξαν μια αναφορά ατυχήματος, αλλά μια διαφημιστική ταινία που, με τη φωνή της εκπρόσωπου του Tagesschau, Ντάγκμαρ Μπέργκχοφ, εξύμνησε τα πλεονεκτήματα του αντιδραστήρα με βότσαλο. . Η Bielefelder Zeitung "Neue Westfälische" στην επίσκεψη: "Radiant in - clean out again."

Το Υπουργείο Οικονομικών του Ντίσελντορφ παρακολουθούσε ήδη τις πρώτες ενδείξεις ραδιενεργών εκπομπών. Οι ψευδείς αναφορές του χειριστή δεν κόλλησαν στη γραφειοκρατία, όπως υποτίθεται αρχικά, αλλά αρχικά ελέγχθηκαν πολύ χαλαρά. Μόνο όταν το Öko-Institut ενημέρωσε το κοινό στάλθηκε μια κυβερνητική επιτροπή στον Hamm και ο Jochimsen δήλωσε στην τηλεόραση ότι ήταν μια "απίστευτη συγκάλυψη" - κάτι που ώθησε τον επικεφαλής της United Electricity Works, Klaus Knizia, να κινηθεί νομικά. Το σκάνδαλο δίχασε την αρχή αδειοδότησης και τον χειριστή, και οι Σοσιαλδημοκράτες του Ντίσελντορφ έπρεπε τελικά να αναγνωρίσουν ότι και το THTR τους είναι ένας απολύτως φυσιολογικός και επομένως ευάλωτος πυρηνικός αντιδραστήρας.

Ίσως ούτε αυτό.Στα τέλη της περασμένης εβδομάδας, μια εφημερίδα από την Kraftwerk-Union (KWU), θυγατρική της Siemens, κυκλοφορούσε μεταξύ των Σοσιαλδημοκρατών του Ντίσελντορφ. Λέει ότι στον αντιδραστήρα υψηλής θερμοκρασίας έχουν δοθεί ιδιαίτερα υψηλές ιδιότητες ασφαλείας. Ωστόσο, σύμφωνα με τους διαχειριστές της KWU, "δεν ολοκληρώθηκαν με τον αναμενόμενο τρόπο" με το μεγάλο Hammer Meiler. Και: η βελτίωση της ασφάλειας "δεν ήταν εφικτή".

«Φιλικό προς το περιβάλλον σε μητροπολιτικές περιοχές»

Ελπίδες και αστοχίες στον αντιδραστήρα υψηλής θερμοκρασίας

ZΜε αισιόδοξη προσμονή, οι τηλεθεατές παρακολουθούν κάθε εβδομάδα καθώς οι μαύρες αριθμημένες πλαστικές μπάλες πέφτουν από το γυάλινο τύμπανο μέσω ενός καναλιού μεταφοράς στους επτά σωλήνες.

Κάτι τέτοιο, μόνο με μεταφορικές γραμμές μήκους σχεδόν χιλιομέτρων όπως ένας πνευματικός σωλήνας και όλα μαζί 675 000 σφαίρες γραφίτη στο μέγεθος μπάλες του τένις, πρέπει κανείς να φανταστεί το σύστημα τροφοδοσίας και εκφόρτισης του αντιδραστήρα υψηλής θερμοκρασίας θορίου 300 μεγαβάτ (THTR 300) στο Hamm-Uentrop. Ένα είδος κυκλοφοριακής συμφόρησης σημειώθηκε σε έναν από τους γεμισμένους με ήλιο σωλήνες παροχής στον πυρήνα του αντιδραστήρα - ο παράγοντας ενεργοποίησης του συμβάντος.

Σφαίρες γραφίτη αντί για τις ράβδους καυσίμου ουρανίου με επικάλυψη χάλυβα που χρησιμοποιούνται συνήθως σε ατομικούς αντιδραστήρες - αυτή ήταν η βασική ιδέα για τον αντιδραστήρα υψηλής θερμοκρασίας που σχεδίασε πριν από τρεις δεκαετίες ο Γερμανός φυσικός και φοιτητής του Heisenberg Rudolf Schulten. Η ιδέα υποσχόταν μια ολόκληρη σειρά από οικονομικά και πλεονεκτήματα ασφάλειας σε σύγκριση με τους κατά τα άλλα ευρέως χρησιμοποιούμενους αντιδραστήρες ελαφρού νερού:

Ενώ οι συμβατικοί αντιδραστήρες πρέπει να κλείνουν τακτικά για την αντικατάσταση των στοιχείων αναλωμένου καυσίμου, ο αντιδραστήρας υψηλής θερμοκρασίας μπορεί να λειτουργεί συνεχώς. Το ατομικό καύσιμο (ουράνιο υψηλού εμπλουτισμού και/ή θόριο) που έχει παγιδευτεί στις σφαίρες γραφίτη βρίσκεται σε σταθερό κύκλο μέσω του αντιδραστήρα, τα στοιχεία αναλωμένου καυσίμου αντικαθίστανται συνεχώς από αχρησιμοποίητα (βλ. γράφημα).

Η θερμότητα που παράγεται από την ατομική αλυσιδωτή αντίδραση δεν διαχέεται με νερό, αλλά με το ευγενές αέριο ήλιο, το οποίο θερμαίνεται μέχρι σχεδόν 1000 βαθμούς και στη συνέχεια περνά τη θερμότητά του στον στρόβιλο μέσω ενός δευτερεύοντος κύκλου νερού-ατμού - με πολύ υψηλότερο βαθμό απόδοσης σε σχέση με τους συμβατικούς πυρηνικούς σταθμούς.

Σε περίπτωση αστοχίας της ροής αερίου ηλίου που διαχέει τη θερμότητα, ο πυρήνας του αντιδραστήρα δεν υπερθερμαίνεται θεωρητικά, αλλά η έξοδος του αντιδραστήρα πέφτει αυτόματα στο πεντακόσιο περίπου της ονομαστικής εξόδου. Σύμφωνα με τους χειριστές, η τήξη των στοιχείων καυσίμου είναι επομένως δύσκολα δυνατή στο THTR.

Το 1987, ο πρώτος μίνι αντιδραστήρας (15 MW) με βάση την αρχή της κλίνης με βότσαλο συνδέθηκε στο δίκτυο στην πυρηνική ερευνητική εγκατάσταση Jülich. Λειτουργούσε ικανοποιητικά για αρκετά χρόνια μέχρι που συνέβη ένα απροσδόκητο ατύχημα το 1978: 25 τόνοι νερού εισέβαλαν στον δοκιμαστικό αντιδραστήρα, μια πρώτη ένδειξη ότι ούτε αυτός ο τύπος αντιδραστήρα ήταν ασφαλής έναντι αστοχίας.

Η ατομική ηλεκτρική ενέργεια από τον αντιδραστήρα υψηλής θερμοκρασίας θα πρέπει να κοστίζει 1,5 pfennigs ανά κιλοβατώρα, υπολόγισε ο εφευρέτης Schulten στα τέλη της δεκαετίας του XNUMX - πολύ λιγότερο από την ηλεκτρική ενέργεια από άνθρακα και περίπου όσο η ατομική ηλεκτρική ενέργεια από αντιδραστήρες ελαφρού νερού. Αλλά το THTR θα πρέπει, και πάλι λόγω της διαφορετικής τεχνικής αρχής του, να είναι ανώτερο από τους κοινούς ατομικούς σωρούς από δύο απόψεις:

Το αέριο ήλιο, το οποίο φέρεται σε τόσο υψηλές θερμοκρασίες στον αντιδραστήρα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί, σε αντίθεση με το ψυκτικό νερό, όχι μόνο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά και ως λεγόμενη θερμότητα διεργασίας - για παράδειγμα για υγροποίηση άνθρακα ή για άλλα ενεργοβόρα διεργασιών στη χημική βιομηχανία.

Οι σχετικά μικροί αντιδραστήρες με βότσαλο δεν πρέπει να παρέχουν μόνο ηλεκτρική ενέργεια σε αστικές περιοχές, αλλά και τηλεθέρμανση.

Οι υποστηρικτές του επαίνεσαν τον αντιδραστήρα με βότσαλο ως "ιδιαίτερα ασφαλή και φιλικό προς το περιβάλλον"· τα πλεονεκτήματά του, όπως ειπώθηκε το 1972 σε "πληροφορίες έργου" από τον χειριστή Uentrop, "θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν κατά την επιλογή μελλοντικών τοποθεσιών αντιδραστήρων σε πυκνοκατοικημένες περιοχές".

Ο δοκιμαστικός αντιδραστήρας που κατασκευάστηκε στο Jülich φάνηκε αρχικά να επιβεβαιώνει τα υποτιθέμενα πλεονεκτήματα ασφάλειας. Ωστόσο, όταν προσπαθούσαμε να φτιάξουμε έναν αντιδραστήρα ίδιου τύπου με 20πλάσια χωρητικότητα από ένα εργοστάσιο μεγάλης κλίμακας, τα προβλήματα και το κόστος αυξήθηκαν. Αντί για τα εκτιμώμενα πέντε χρόνια κατασκευής, ήταν σχεδόν 15· αντί για τα αρχικά εκτιμώμενα 690 εκατομμύρια μάρκα, ο αντιδραστήρας τελικά καταβρόχθισε περισσότερα από τέσσερα δισεκατομμύρια μάρκα σε κόστος κατασκευής.

Μέχρι στιγμής ο αντιδραστήρας έχει μείνει ακίνητος 21 φορές, μερικές φορές μια γεννήτρια έκτακτης ανάγκης απέτυχε, μερικές φορές ένας ανεμιστήρας εξάτμισης ή ελαττωματικοί αισθητήρες ανέφεραν «πολύ υψηλές θερμοκρασίες» στην αίθουσα του αντιδραστήρα.

Υπήρξαν επίσης τεχνικά προβλήματα με τη φόρτωση του αντιδραστήρα. Οι σφαίρες γραφίτη - μεταξύ των οποίων υπάρχουν πάντα άδειοι σωλήνες και πολλά "απορροφητικά στοιχεία" γεμάτα βόριο για να μετριάσουν τη φωτιά του Meiler - είχαν αποδειχθεί σκληρές στο πρωτότυπο Pushing balls, αυτό έγινε το αδύναμο σημείο: Σε αντίθεση με όλες τις προβλέψεις, οι μπάλες σπάσιμο σε σωρούς - από τον Σεπτέμβριο του 675 έχουν γίνει 000 διακοπές.

(Σημείωση: μέχρι τον παροπλισμό υπήρχαν 8000 μπάλες καυσίμου που έσπασαν!)

Θα ήθελα να εκφράσω τις ευχαριστίες μου στο "Spiegel" για τα αντίγραφα των άρθρων σχετικά με το θέμα THTR.

Για δουλειές στο 'Ενημερωτικό δελτίο THTR','reactorpleite.de' και 'Χάρτης του πυρηνικού κόσμουΧρειάζεστε ενημερωμένες πληροφορίες, δυναμικούς, φρέσκους συμπολεμιστές κάτω των 100 (;-) και δωρεές. Εάν μπορείτε να βοηθήσετε, στείλτε ένα μήνυμα στη διεύθυνση: info@ Reaktorpleite.de

Έκκληση για δωρεές

- Το THTR-Rundbrief δημοσιεύεται από το «BI Environmental Protection Hamm» και χρηματοδοτείται από δωρεές.

- Το THTR-Rundbrief έχει γίνει εν τω μεταξύ ένα πολυπόθητο μέσο ενημέρωσης. Ωστόσο, υπάρχουν συνεχείς δαπάνες λόγω της επέκτασης της ιστοσελίδας και της εκτύπωσης πρόσθετων ενημερωτικών φύλλων.

- Το THTR-Rundbrief ερευνά και αναφέρει αναλυτικά. Για να μπορέσουμε να το κάνουμε αυτό, εξαρτόμαστε από δωρεές. Είμαστε χαρούμενοι για κάθε δωρεά!

Δωρεές λογαριασμό: BI προστασία περιβάλλοντος Hamm

Χρήση: Ενημερωτικό δελτίο THTR

IBAN: DE31 4105 0095 0000 0394 79

BIC: WELADED1 ΖΑΜΠΟΝ

αρχή της σελίδας

 ***